puur qua aantallen heb ik er écht voldoende.
en die wet van Gossen is leuk, en klopt ook vast. maar jullie gaan voorbij aan een heel belangrijk punt. Het merendeel gebruik ik niet regelmatig omdat ik mijn eigen 'favorieten' heb (de 3 crimsons, de 2 met floyd, de 2 met zephyrs, de 4 singlepiece top LP's, de 4 vintage style LP's, de 2 met hipshot trem). De rest was research, onderzoeken en uitvinden wat nu werkt voor mij, wat ík nu precies zoek en wil in een gitaar. er zit namelijk een progressie in, een ontwikkeling. misschien niet duidelijk zichtbaar maar die is er zeer zeker wel. Maar of ik klaar ben op 40 (nu dus!) of 50, of 100? geen idee. ik weet niet wat ik verder doe qua ontwikkelingen. Het punt is dat dit mijn geesteskindjes zijn, vruchten van mijn arbeid. ik koop ze niet zo hup in de winkel: geld over de toonbank en knallen maar. Ik versleutel en klus énorm veel aan de gitaren. Daarom wil en kan ik ze niet verkopen. zoals anderen gewoon hup, een (merk) gitaar flippen, zo houd ik mijn oude gitaren als research object en voor de hobby. Ik vind het gewoon leuk om te klussen aan gitaren, en ik heb nog zo'n 25 gitaren waar wat aan moet gebeuren, in meer of mindere mate. Dat is deel van de fun. maar qua main set? tja... ik kan iedere gitaar pakken en er een volledige set op spelen. Het hangt alleen af van mijn bui. De ene dag wil ik een stuk dieplood om mijn schouders, de andere dag een lichtgewicht. Hangt écht af van mijn mood. De ene dag is het quilt, de andere dag flame, en het hangt ook af van mijn muzikale mood. Als ik zin heb in de doobie brothers pak ik niet een solidbody, maar mijn hollowbody. heb ik zin in Elvis Costello pak ik een tele en geen LP (ik heb geen jazzmaster, en leerde Costello kennen met een liedje waar hij speelt op een tele, vandaar dat ik hem koppel aan een tele).
Sommige gitaren gebruik ik ook nauwelijks, zoals de koa top LP met kahler en de walnut top met kahler, de blauwe, de groene, die ene met aluminium block inleg, die ene met de vleermuisjes, een paar strats en wat tele's gebruik ik ook nauwelijks. Het is een ontwikkeling, net als mijn amps. ik zou alles met één amp kunnen; jazz tot metal, zelfs mijn private paisley. het hangt af van mijn bui. En het is enorm 'hollands' om vraagtekens te plaatsen bij zo'n collectie als dit. Het is immers een verzameling. Het 'hollandse' idee is dat 'je hebt maar 2 handen, je kan er maar op 1 tegelijk spelen' etc etc. Maar op een gegeven moment gaat het daar niet meer om. Het gaat niet meer om de 'tonal needs' te vervullen, maar om verzamelen. Verzamelen om het verzamelen. En nee ik koop niet bij ieder knopje of pakje snaren een nieuwe gitaar. Ik koop maar een stuk of 4 gitaren per jaar, max. Ik verkoop alleen niks (en ik krijg wáánzínníg veel! ik denk dat ik 1/4 van de groep als geschenk gekregen heb; naar hoor, voor big shot corporations werken in de business).
