REVIEW - Gitaren boven de 1000 Euro

Het verslag-topic voor gitaren boven de 1000 Euro

De regels:
- Alleen verslagen van gitaren. Vragen en commentaar graag in een nieuw topic of per PM.

- Post een foto en/of een link naar de website van de fabrikant.

- Minimaal vijf regels tekst. Alleen melden dat een gitaar tof is, is te weinig. Copy/past het volgende lijstje, en vul het zo goed mogelijk in.

Gitaar:
Prijs (evt. met link):
Vorm:
Muziekstijlen:
Waarom deze gitaar?
Kun je het geluid beschrijven?
Verder opmerkingen/promotiepraatjes/etc.? Plaatje ...


oude koopadviestopic : http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...ght=Koopadvies

Ik zal proberen te beginnen:

ColeClark FatLady 1

Prijs: 1250 euries ( Guitarcenter Wierden)

Muziekstijl : Sixties en seventies pop / Blues

Waarom deze gitaar?: De gitaar heeft een electronica ingebouwd die je alleen bij een ander merk vind uit Australie n.l. Maton. Geen wonder want de bouwers hebben er gewerkt in de customshop. Het heeft een piezo onder de brug en een transducer onder het bovenblad. Beiden zijn te blenden in de ingebouwde actieve preamp. De preamp geeft een hoog outputsignaal zodat ruis zoveel mogenlijk onderdrukt wordt. De gitaar is echt gebouwd als podiumbeest. Versterkt komt hij tot z`n recht. Ik heb er nog geen kunnen vinden die beter klinkt.

Geluid: Versterkt zeer vol met een prachtig laag, door de transducer, en een briljant hoog dankzij de piezo. De gitaar smeekt gewoon om goede snaren. Denk aan Fosforbronze van Elixir. De normale Elixirs zijn goed , maar hij reageert gewoon beter , helderder, op het fosforbronze. Ik heb andere endpins allemaal uitgeprobeerd , houten-been-brons enz , maar het kunststof is het meest gebalanceerd. Met .010 is het geluid al zeer mooi en is het instrument zeer goed handelbaar.

Verdere opmerkingen: De gitaar is gebouwd uit lokale houtsoorten en er wordt zoveel mogelijk FSC goedgekeurd hout gebruikt. De tekening in het hout varieert en is prachtig , maar verschilt echt per gitaar. De hals is een bootrailing annex trapleuning. Voor sommige mensen echt wennen maar het trekt meer toon dan een dun halsje. Het fretwerk is zeer verzorgd net als de afwerking van de toets.
Minpuntjes? De gitaar mist een afwerkrand rondom en is daardoor gevoelig voor beschadiging. De mijne is nooit meer te koop en het is voor mij dus minder van belang , maar toch...... Ook wordt de gitaar geleverd zonder koffer , tas o.i.d. De Importeur zei , niet ten onrechte : wat wil je kopen een gitaar of een case?Toen ik hem kocht werd het merk net geintroduceerd. De importeur ( Ron Houben) bracht de eersten mee naar Guitarcenter in Wierden. Harald had me gevraagd langs te komen omdat er ,,iets speciaals kwam,, binnen 10 seconden had ik hem gekocht. Niemand anders heeft hem na het uitpakken meer in de handen gehad. Ik wist niet eens wat hij moest kosten!
Het merk verdient meer aandacht en respect vind ik.
Combinatie met een AER Compact 60 is iets wat je niet meer loslaat. Ik kan het weten.

Taylor 712

Prijs: €3295

Vorm
Concertmodel (klein), en daardoor erg comfortabel. De 712e heeft een cutaway, de 712ce tevens electronica.

Muziekstijlen
Dit is een fantastische fingerstyle gitaar, in een good old, klassieke Palissander/Engelmann combinatie. De gitaar is in veel opzichten te vergelijken met een Maton EBG808 (Tommy Emmanuel), maar is kleiner (met name minder diep) en daardoor comfortabeler vast te houden.

Waarom deze gitaar?
Het relatief kleine bovenblad geeft een zeer directe en snelle respons, met een goeie toonseparatie. Dit maakt de gitaar zo geschikt voor fingerstyle: de grotere modellen klinker langer na, waardoor de tonen in elkaar gaan overlopen, en de modellen met andere houtsoorten (mahonie, ceder, esdoorn etc.) hebben niet dezelfde felheid in toon. Actie is laag, nekprofiel is supersnel.

Kun je het geluid beschrijven?
Bij snel fingerstyle: gefocusseerd, helder, dynamisch, met een goede 'punch' in de bassen. Bij langzamer werk: zangerig en helder. Door de revoicing (sinds 2005 of zo) zijn de bassen en zwaarder dan bij de oudere modellen, en heeft de gitaar iets van het clavecimbelachtige verloren. Neigt nu naar een iets 'ronder' geluid.

Plaatje
http://www.eltjohaselhoff.com/e3320170.jpg

Prijs : 1175 (Key Music St. Niklaas)

Muziekstijlen: Rock, Blues

Waarom deze gitaar?
Na alle akoestische gitaren geprobeert te hebben die in mijn budget vielen vond ik deze gitaar het allerbeste klinken. Deze gitaar is qua klank een enorme verbetering op mijn huidige akoestische gitaar

Kun je het geluid beschrijven? Luister zelf maar:
http://www.soundclick.com/util/getpl...d=5629986&q=hi

http://www.picturemanager.nl/picture...full/10002.JPG

Gitaar :Furch S24SR(Spruce-Roswood pallisander)
Prijs: 1450 euro bij Vox Humana.
Vorm:Super jumbo,Foto''s http://s213.photobucket.com/albums/cc131/nymo_album/

Ik heb het laatste half jaar zowat op alles gespeeld en geprobeerd o.a. Larrivee mooi maar de nek lag mij niet,Avalon zeer mooi maar ook duur,Lowden hetzelfde verhaal als Avalon,Yari uitstekend,Bleuridge zeer goed voor de prijs,Martin onder de 2000 euro teleurstellend op een paar uitzonderingen na,Taylor technisch perfect met schitterende halsconstructie maar de klank een beetje te kil naar mijn smaak.
Tot ik eindelijk een Furch in mijn handen kreeg minstens zo goed bespeelbaar als Taylor met een zeer dunne nek die zeker niet dikker is dan deze van mijn oude Fender Stratocaster 45mm breed wat 2mm breder is dan de meeste anderen wat soms zeer comfortabel kan zijn, breder mag voor mij zeker niet gezien mijn vrij kleine handen.
Deze gitaar leent zich voor alle speelstijlen je kunt ermee fingerpicken hij is wel niet zo open als een OM model,om te strummen is dit een ongelofelijk kanon.
De klank is warmer dan een Taylor maar iets minder lief dan een Larrivee,voor deze prijs is dit een absolute supergitaar.
Als je boven de 1000 euro wil uitgeven voor een gitaar heb je natuurlijk vrij weinig teleurstellingen in handen, toch loont het de moeite om er je tijd voor te nemen, bij mij bleven op het laatst 2 merken over Taylor en Furch, de S24SR klinkt als een Taylor GS-SR die dezelfde houtsoorten heeft, het prijsverschil bedraagd ongeveer 1000 euro bovendien vond ik de klank van de Furch warmer, dan is de keuze niet moeilijk.

Gitaar: Takamine EAN15c
Prijs (evt. met link): 1300 euro
Vorm: Dreadnought
Muziekstijlen: Fingerstyle (Harry Sacksioni, Tommy Emmanuel), maar ook een fijne slaggitaar
Waarom deze gitaar? Voordat ik deze Takamine kocht heb ik heel wat staalsnarige vastgehad en bespeeld, deze gitaar heeft echter zo'n fijne speelbare hals en een mooi warm geluid, dat viel meteen op. Ik wilde zowiezo een ceder bovenblad omdat ik de warme klank van ceder altijd zeer waardeer. Ik zelf gebruik de gitaar vooral voor fingerstyle stukken in de stijl van Harry Sacksioni, Tommy Emmanuel, Doyle Dykes etc. Maar ook als slaggitaar is hij erg fijn, heeft ook een behoorlijk volume. (Je hoeft hem niet gauw te versterken).

Kun je het geluid beschrijven? Een warm geluid en kan een flink volume produceren :) . Goede balans tussen hoog en laag. Snaren die het er goed op doen naar mijn mening zijn de Elixer .12 phosphor bronze en ook de Martin .12 klinken erg goed.

Hier is mijn gitaar toen ik hem net gekocht had (in 2003).
http://i21.tinypic.com/1zevc42.jpg

Gitaar: Yairi FY-84
Prijs: € 1294,00 (Spanjaard Muziek, Alkmaar)
Vorm: Folk OM Style (000)
Muziekstijlen: fingerstyle blues, country, gospel

Waarom deze gitaar: hoewel het geen rationeel argument is, was het voor mij weldegelijk een voldoende sterk argument om deze gitaar aan te schaffen: ik wilde een Yairi. De keuze voor deze gitaar kwam tot stand door de 000 vorm waarin ik al andere gitaren heb en welke me bevallen. Verder was het eigenlijk een impulsieve aankoop.

Het geluid van deze gitaar: het is een nieuwe gitaar dus het geluid moet zich nog ontwikkelen – heb ik begrepen. Vooral bij Yairi zou dat het geval zijn. Waarom dat juist bij Yairi zo is, is me niet helemaal duidelijk(*?), maar het is wel te merken. Het geluid is warm en rond maar wel heel helder. Vergeleken met een mahonie Martin 000 is deze gitaar ronduit ingetogen; wellicht omdat de body rozenhout is (*?). Het geluid is naar mijn smaak goed uitgebalanceerd, met een stevige maar niet overheersende bas.

Verdere opmerkingen: De FY-84 is zwaarder dan wat ik gewend ben en heeft een iets bredere hals (44,45mm) dan mijn Martins en Blueridge (42,86mm) gitaren. Dat is wennen; vooral wanneer ik met mijn duim over de hals de lage E pak.
Wat me verbaast is dat de FY-84 zwaarder lijkt te spelen dan mijn andere gitaren, hoewel ze allen zijn voorzien van D’addario EJ15 (Extra Light) snaren en de actie van de gitaren overeenkomstig is. Een raadsel, maar geen probleem (*?).
Foto's plaatsen vind ik lastiger dan ze eventueel op verzoek mailen, dus als je een bepaald onderdeel - van de gitaar... - in detail wilt zien, PM me dan even.

Specificaties:
Body: rosewood
Top: spruce
Fingerboard: ebony
Inlay/Fingerboard: Snowflake/Cats Eye
Bridge: Ebony (DCB)
Binding: Ivoroid Multi
Soundhole Deco: Abalone
Pickguard: Transparant
Finish: Gloss

(*? Als je het antwoord weet, wil je me het dan laten weten?)

Gitaar:
Merk: Albert + Muller S3, serie nr 1628
Type: Grand Auditorium met Cutaway
Productiedatum: 1999, gemaakt door Agron Llanaj, derde man in het bedrijfje.

Prijs:
Betaalde prijs: 960 euro tweedehands (met element), nieuwprijs momenteel 2300 euro zonder element.

Materialen:
massief spruce top, massief palissander zijkanten en achterkant, swietenia (soort mahonie) nek, ebbenhouten toets, schaller tuners met perloid knoppen, houten sierboorden met visgraatmotief, abalone logo inleg.
Heel brede hals (48 mm) en florentijnse cutaway, zo werd de vroegere S3 reeks afgewerkt in tegenstelling tot de huidige productie. Brug in palissander, topzadel in been, ebbenhouten brugpinnen met abalone inleg.
Trussrod via klankgat af te stellen.

In tegenstelling tot de hoge kwaliteitsnormen die gehanteerd werden voor materiaalkeuze en buitenafwerking valt er op de binnenafwerking wel wat aan te merken, met name op het lijmwerk. Op meerdere plaatsen is bij de assemblage het teveel aan lijm tussen de verbindingen uitgekomen en niet opgeruimd.

Opmerkelijk is de vorm van het blok in de kast waarop de nek is vastgezet: de vorm ervan is ook terug te vinden in flamenco-gitaren, van het blok loopt tegen boven- en achterblad een lip door om de stabiliteit te verhogen. De brugplaat aan de binnenzijde is gemaakt van palissander. De klankbalkjes zijn ook naar eigen ontwerp geplaatst, en dat loont: deze gitaar is zowel luid als zacht heel zuiver en rijk. Verschillende speelposities en attack op de snaren levert een heel ander kleurenpalet op.

Er werd later door de eigenaar een Fishman Rare Earth gemonteerd; dat dat niet met de grootste zorg is gebeurd is merkbaar aan de binnenzijde: het gat voor de jack vertoont een versplinterde eindblok aan de rand van het gat.
Ook heeft de vroegere eigenaar het benen zadel vervangen door een plastieken zadel, en dat in de brug vastgelijmd. 'Dat doet zich niet' zoals ze in Limburg zeggen.

Muziekstijlen:
Toon:
uitgerust met .12 phosphor bronze snaren is dit een plezier om én fingerstyle te spelen ( heerlijk brede nek, lage actie) én even stevig door te gaan met akkoorden. Nergens is bij stevig spel compressie waar te nemen in de bassen en middens. Elke snaar, elke toon is duidelijk afgescheiden hoorbaar.
De intonatie is in standaard en DADGAD zuiver over de hele nek.

Knap is ook het groot dynamisch bereik van deze gitaar; zowel zacht als hard is de klank duidelijk en klaar, en zoals hoger gezegd kan je een gamma van klankkleuren oproepen door plaats van het spelen op de snaren en de intensiteit of het materiaal waamee je speelt ( nagels/vingertop/plectrum..). Je kan een ruimte vullen bij luid spel, je kan bijna klassiek-klinkende klankkleur scheppen bij zacht spel met de vingertoppen.

Een erg veelzijdig instrument.

www.albert-mueller.de

http://i232.photobucket.com/albums/e...%20S3/AM14.jpg

http://i232.photobucket.com/albums/e...3/Dscn5726.jpg

http://i232.photobucket.com/albums/e...3/Dscn5719.jpg

http://i232.photobucket.com/albums/e...%20S3/AM09.jpg

Edit:
heb de S3 bij een gitaarbouwer binnengebracht, tijdje geleden, voor een paar kleine controles en aanpassingen.

Benen zadel ingebracht, brug wat afgeschaafd om het zadel wat meer vrijheid te geven boven de brug. In de top zaten wat schijnbaar barsten waren die met de nerf gelijk lopen, van de brug naar het eindblok onderaan. Maar geen structureel probleem: alles zit nog mooi vast.

Wel vastgesteld: ik had opgemerkt dat er een kleine deuk zat aan achterkant baszijde, daar bleek het achterpaneel losgekomen te zijn van de zijkant. Dat is weer mooi vastgezet.

Eindafstelling gedaan, en ze speelt als boter, klinkt als een klok.
Ze wordt er alleen maar beter op...

http://i278.photobucket.com/albums/k..._nl/355-CE.jpg

Gitaar: Taylor 355-CE
Prijs: Ca. 2000 euro
Vorm: Jumbo
Muziekstijlen: Fingerstyle (Harry Sacksioni, Leo Kottke, Tommy Emmanuel, Eltjo Haselhoff), en een fijne slaggitaar
Waarom deze gitaar? Voor die prijs wilde ik ook wel wat extra snaren op m'n gitaar...haha. Naast m'n 6-snarige Taylor GS7 en 110E wilde ik ook een twaalfsnarig instrument om de Leo Kottke nummers optimaal te kunnen laten klinken. De bekende Taylor hals zorgt voor ongekend makkelijke bespeelbaarheid.
Dankzij het ingebouwde Fishman Stero Blender systeem is de gitaar ook versterkt te spelen en dan ga je echt helemaal plat van de sound.... :satisfie:

Gitaar: Larrivée OM 03 R. OM model, volledig massief; Canadian spruce top(met bearclaw), maple binding, rosewood back and sides, ebony fingerboard and bridge. Matte finish. Lijkt een simpele gitaar maar is mooi in zijn eenvoud.
Prijs (evt. met link): na inruil 1100 euro
Vorm: OM
Muziekstijlen: fingerpicking, slaggitaar (geen plectrumgeweld, daar is dit model minder geschikt voor) maar verder eigenlijk allround, hij verblikt of verbloost niet.
Waarom deze gitaar? Vanwege de kwaliteit en absoluut de klank. Het is een gitaar zonder poespas, maar erg mooi gebouwd en hij heeft zichzelf verkocht door zijn klank. Ik heb van alles geprobeerd, van Taylor (mooi sprankelend) tot Ayers (diverse modellen, maar nou neu), van Blueridge (bling bling en net niet die ‘x-factor’) tot you name it. De Larrivée's hadden dat niet uit te leggen ‘het’. De L03 was de eerste die ik speelde, daarna de OM03 sapele en toen deze, tja...
Kun je het geluid beschrijven? Warm, rijk als je dat zo kunt zeggen, helder in het hoog, mooi in balans, geen geweldig zware bassen maar als je dat wilt moet je een dread kopen (en ik ga nog andere snaren proberen, dat heeft ook nog invloed). Nog niet ingespeeld natuurlijk dus ik verwacht dat de mooie klank alleen maar mooier wordt. Ook al naarmate ik zelf ook beter ga spelen en er dus uit kan halen wat er in zit :)
Verder opmerkingen/promotiepraatjes/etc.? Plaatje ... lukt niet, maar op internet wel te vinden.