Printable View
Weer een nieuw nummer. Althans een nummer dat zijn oorsprong heeft in de jaren 90 (van de vorige eeuw) en in diverse reïncarnaties is gespeeld door de band waarin ik speel.
Dit is mijn geheel eigen versie en geheel herzien ook nog.
https://youtu.be/YDEG4olDIAE
(Dit nummer heeft ook een alter ego, in de vorm van het klassieke Schizophrenia - daarvoor verwijs ik naar een ander topic.)
Ik houd me aanbevolen voor commentaar - ook als het negatief of kritisch is.
Hoi hoi
Speciale oordoppen erbij gehaald.
Het is totaal mijn muziek niet, geen wonder: je grijpt terug op de 90’s en ik op de 60’s.
It takes Some getting used to.
Maar er zijn genoeg vernuftige kleine dingetjes om mijn oren bezig te houden.
Post er iedere week eentje en ik kom luisteren totdat ik het begrijp.
Even een vraagje. Eindelijk iemand die de bas en het geluid daarvan net zO waardeert als ik.
Welke bas heb je hiervoor gebruikt?
Fijn dat je m hebt gepost.
Nu naar de volgende…
Vriendelijke groet, Gus
Dank voor je reactie. Erg leuk dat je de moeite nam om te luisteren, dat je openstaat voor andere mueziek en dat je je reflectie deelt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Duhsjaak
Elke week wat nieuws gaat niet lukken - het kost me best wat tijd om dit te bedenken, op te nemen en af te maken.
Ik zou het echt leuk vinden om te melden dat dit m'n '56 Fender p-bass is. Maar toch ook leuk is dat dit m'n Harley Benton P-bass is van 110 euro. Opgenomen in garageband met m'n 1992 Roland gp-100 digitale gitaarprocessor als preamp.
Hope this finds you well?
Wat een leuke post!
En inderdaad, nieuwsgierigheid is een belangrijke drijfveer bij mij. Sounds maakt dat ik naar muziek luister waarmee ik normaal niet of niet zo vaak in contact kom. Heerlijk te horen waar anderen mee bezig zijn.
En in een wereld van robot-uniformiteit zijn de rafels gewoon heerlijk!
Ik hoop dat ik mag reageren op je post:
Je maakt een opmerking over het werk dat je in je liedje steekt.
Als je dat zou willen, kun je dat tempo verhogen zonder aan kwaliteit in te boeten.
Je bent zeker bekend met het begrip ‘runners high’.
De kick van het hardlopen. Dat houdt grofweg in dat een hardloper gebruik maakt van de chemische kick die hij/zij zelf teweeg brengt door de natuurlijke aanmaak van happy hormoontjes.
Datzelfde kunnen wij als musici/song writers ook.
Iedere dag dat ik thuis ben, schrijf ik een liedje. En neem dat op ook.
Iedere dag op dezelfde tijd, dus mijn hersens zetten de poorten wagenwijd open voor de happy hormoontjes.
Het is bevrijdend ook nog. Je hoeft je helemaal niet meer te bekommeren om mindere liedjes, want je weet zeker dat je morgen een nieuwe maakt.
En als in iedere serie van 10, er 2 of 3 zijn die je een debiele grijns op je snufferd tovert, dan moet jij eens opletten wat je allemaal bij elkaar droomt.
En zoals in mijn vriendenkring gegniffeld wordt, studiotijd is heilig. Anders is er iedere dag weer iets dat belangrijker is dan je muziek. En dat kan niet waar zijn toch?
24 min 2 uur is altijd 22 uur. Da’s genoeg tijd om je lief de sterretjes uit de ogen te wippen.
In het kort. Super veel bewondering voor je workmanship. En je vingers en oren.
Een werelds geluid.
Nooit stoppen s.v.p.
Vriendelijke groet, Gus
Dank, voor de inspiratie.
Elke dag een liedje is geweldig.
Ik moet zeggen dat ik wel bijna elke dag met muziek bezig ben. Zeker sinds ik met de trein reis en mijn reistijd benut voor de dingen die me veel tijd kosten: wat ik opneem nog een beetje beter te laten klinken. En dat is dus ook elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip. Leuk om te bedenken dat mijn lichaam en geest daaraan wennen en er gelukkig van worden.