Een stukje familiegeschiedenis

Hallo,
Normaal gezien kom ik hier niet veel, maar sinds een tijd begint mijn interesse voor de mandoline steeds groter te worden. Als ik bij mijn grootouders ben, kan ik het niet laten op de mandoline van mijn overgrootvader te spelen. Nu zag ik een foto van hendrix2 zijn mandolines, en daarop zag ik een mandoline (de oudste) die zeer sterk op die van bij mijn grootouders lijkt. Via het profiel van hendrix2 kwam ik te weten dat het om een Stridente gaat. De mandoline zelf klinkt zeer mooi, en er is degelijk materiaal gebruikt (benen (ivoor?) stemknoppen, frets en kam. Brug en toets zijn van palissander, bovenblad weet ik niet (wel mooie, evenwijdige nerven met weinig afstand tussen, het is duidelijk hetzelfde hout als op (duurdere?) klassieke gitaren, halshout en back weet ik niet, daarvoor moet ik de mandoline nog is bekijken). Blijkbaar werden deze Stridente's gebouwd eind 19e eeuw en begin 20ste eeuw in Napels. Dit vond ik het leukste, aangezien mijn overgrootvader van Napels komt. Hij heeft dus de mandoline nieuw daar gekocht, rechtstreeks bij het bedrijf. (de mandoline zelf is zo'n 80 jaar oud).

Naja, misschien is het een beetje een dom verhaal, maar ik vond het gewoon erg leuk om dit allemaal toevallig te weten te komen, dankzij een foto van hendrix2 :)

Foto's waar de mandoline het dichtst bij in de buurt komt qua look:

http://www.mandolinluthier.com/images/Vanucci_small.jpg

Hé, leuk dat er ook een Stridente in jouw (jouw families) bezit is. Ik kocht de mijne 2de hands voor 2x niks.

Stridente was een van de merken voor het 'werkvolk'. De rijkeren kochten in die tijd Gibson mandolines of Orville nog vroeger, bij de klassiekere mandolines denk ik dat merken als Calace enzo de duurdere waren. Maar stridente is een van de weinige merken die degelijk stand houdt tot de dag van vandaag en die nog enige verzamelwaarde heeft. Ik zie af en toe een stridente op Ebay voorbij komen die toch 300 euro oplevert. Niet niks voor een instrument uit die tijd. Ik heb zelf al verhalen van mensen gelezen die nog steeds op Stridente spelen. Dus die mandolines hebben de tijd erg goed overleefd. De mijne heeft jammer genoeg een barst in het bovenblad. Ik zou ze eens moeten laten maken, want volgens mij is ze nog perfect bespeelbaar.

Natuurlijk ook fantastisch dat jouw opa de mandoline daar in Napels gekocht heeft. Dat maakt het toch een speciaal instrument zeker ook omdat het vermoedelijk nog in originele staat zal zijn.

Bij mij in de familie moet nog ergens een 70 jaar oude banjoline rondslingeren van mijn opa, die hoop ik toch ook eens te bemachtigen :)

gaaf!!!
ik wil ook zo'n opa!!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Danieldg

Naja, misschien is het een beetje een dom verhaal,

---

Juist een leuk verhaal! Met Hendrix2's aanvullende info wordt het zelfs interessant. Doe eens een paar pix en een soundfile van het instrument.

Binnenkort is mijn zus jarig, en dan komen mijn grootouders ook naar het feest etc;, ik zal vragen of ze de mandoline meebrengen, en anders ga ik wel eens tot bij hen. Mijn grootvader kan me er vast meer over vertellen. Ik vermoed dat de mandoline volledig origineel is, aangezien ik nergens duidelijke verkleuringen of afwijkende vormen (ten opzichte van de rest van de mandoline) zie(zag eigenlijk, al weer een tijd geleden). Er is een klein scheurtje onder de brug ( de onderste kam, dit is me wat onduidelijk, aangezien de benamingen door elkaar worden gebruikt), maar dit beïnvloedt de klank niet. Hoogstwaarschijnlijk zal het wel door de tand des tijd komen, en de temperatuurs/vochtigheids - verschillen.