-
Judas
Het kan verkeren, zei Bredero.
Dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen en afval klankgewijs tot leven wekken blijft een mateloze aantrekkingskracht op me uitoefenen. Een zoek- en ontdekkingstocht die zich steeds weer op de puur akoestische eigenschappen van het object richt (én op de esthetische, toegegeven, want eens afgewerkt gebruik ik het instrument vooral om naar te kijken..).
Elektrische planken zijn dus geen optie. Gitaarelementen, koperdraad en potmeters liggen net iets té ver van mijn bed om wakker van te liggen. Ik kan me best voorstellen dat een klanktapijt tot een erg boeiende oneindigheid geweven kan worden met behulp van magnetische beïnvloeding, maar ikzelf blijf echter in een soort vooroorlogse modus steken. En dus: géén elektrische bouwsels op de werkbank.
Doch toen ik een paar weken terug de Claviporte uit een winterslaap haalde, bemerkte ik op zolder enkele planken meranti die me verbazend spontaan een elektroshot toedienden. Een niet te verklaren -maar erg aanstekelijke- ingeving dreef me richting Google en tekentafel. Tussen een Blauwe Chimay en een La Chouffe Blonde verklaarde ik een paar dagen later aan enkele vrienden dat er een binnenkort wellicht een elektrische gitaar in de steigers zou staan. Judas!, schreeuwde Pee me toe. Waarmee ik meteen ook een naam voor het nieuwe project had (play it f*cking loud).
https://lh6.googleusercontent.com/-A...7122013896.jpg
Met wat resten mdf aan de slag gegaan in een poging de gitaar die in mijn hoofd zit straks ook daadwerkelijk In/op de plank te krijgen..
https://lh4.googleusercontent.com/-Z...7122013897.jpg
https://lh6.googleusercontent.com/-_...12-11-2013.jpg
En bij de houthandelaar langs geweest om de stukken meranti even door de vandiktebank te drijven.
Tee.
-
Twee projecten tegelijkertijd Tee? ... Me, I like! :crazyhappy:
-
In mijn hoofd draaien soms wel vijf projecten door elkaar, Zatar, met als gevolg: een chronisch gebrek aan tijd, plaats en middelen. Voordeel van dit tekort is dan weer een optimale concentratie op één of twee bouwsels, wat de kans op afgewerkt krijgen groter maakt..
Tee.
-
Zie het hier eigenlijk niet zo vaak toegepast,
https://lh3.googleusercontent.com/-P...8122013900.jpg
Doch persoonlijk vind ik kopieerfrezen nochtans doeltreffend.
https://lh5.googleusercontent.com/-5...8122013901.jpg
Bovenfrees in één keer -maar niet te snel- erdoorheen duwen en daarna het freesvlak nog even heel miniem overlopen met een erg fijn afgesteld schaafje.
https://lh3.googleusercontent.com/-X...8122013903.jpg
Tee.
-
Cool, nog een meranti gitaar:)
-
De meranti planken kunnen de gemiddelde dikte die gewenst is bij een elektrische gitaar niet geven, vandaar dat de body ook qua dikte uit twee delen zal bestaan (wat eveneens de mogelijkheid biedt om het onderste deel eventueel uit te hollen).
https://lh6.googleusercontent.com/-4...9122013906.jpg
Dus ook de 'top' kopieerfrezen
https://lh5.googleusercontent.com/-x...9122013907.jpg
En verlijmen.
https://lh5.googleusercontent.com/-4...9122013910.jpg
Intussen onderste deel vlak/effen schaven
https://lh4.googleusercontent.com/-A...9122013912.jpg
En body aftekenen. Daar ik meestal de kopieer-ring van een freesmachine boven een gelagerde freesbit verkies, moet ik een flink stuk van het freeskaliber vandaan blijven. Aftekenen met een sluitring is een truc die ik hier opstak.
https://lh4.googleusercontent.com/--...9122013913.jpg
Uitzagen
https://lh3.googleusercontent.com/-i...9122013917.jpg
En op maat frezen.
Tee.
-
https://lh3.googleusercontent.com/-R...9122013919.jpg
Ik besef dat er stevige discussies circuleren omtrent de klank van een al dan niet chambered body
https://lh5.googleusercontent.com/-y...9122013923.jpg
Maar bij deze Judas kies ik het kamp van de verraders en ongelovigen, en ga ik voluit voor de optie om zoveel mogelijk gewicht te besparen.
Tee.
-
-
Ziet er goed uit tot nog toe. Ik ben ook (al een tijdje) bezig met een meranti body. Het laat zich heel redelijk verwerken.
-
Qua uiterlijk komen sommige stukken meranti verdomd dicht in de buurt van mahonie, Erik. Maar ook qua eigenschappen, duurzaamheid en verwerking zijn het een beetje elkaars gelijke. Eenzelfde gemiddeld soortelijk gewicht en een elasticiteit die amper verschilt.
Degelijke 'dark red' meranti (niet de bleke papieren of wilde paarse nepversie uit de bouwmarkt) laat zich trouwens soms duurder betalen dan mahonie.
Laat bij aankoop de blekere stukken liggen (zijn licht en verwerken makkelijk, maar zijn behoorlijk zacht), vermijd alsook de erg donkerrode planken, of althans de stukken die fijne witte (hars)lijnen vertonen (taaier te verwerken, hard, zwaar en eerder onstabieler).
Tee.