Welkom op het GitaarNet.
  • Zoeken op producten


  • GitaarNet Specials

  • Het G.A.S. van Tim Akkerman

    Tim Akkerman, de voormalig zanger/gitarist van Di-rect is onlangs zijn solocarriere gestart. Hij heeft net als veel bezoekers van deze website last van het Guitar Acquisition Syndrome. Deze kwaal heeft inmiddels gezorgd voor een indrukwekkende collectie van 24 gitaren, en dan hebben we het nog maar even niet over versterkers en pedalen.
    Maar wat de meeste GitaarNet bezoekers weer niet hebben, heeft Tim wel: een eigen "Signature" gitaar: De Takkerman! (zie foto) Wij waren benieuwd naar de verhalen achter deze en andere gitaren, en ook hoe Tim zijn kwaal (niet) in de hand weet te houden.

    meer info en video's: www.timakkerman.nl



    Weet je nog hoe je G.A.S. begonnen is?
    Jazeker, ik was 15 jaar en mocht van mijn ouders kiezen tussen een brommer en een gitaar. Ik zag een gitaar in een winkel hangen van het merk Vester en ik was verkocht! Ik heb deze gitaar nog steeds, hij lijkt een beetje op een Ibanez gitaar uit de S-serie. Met gouden hardware, echt superlelijk! Maar toen viel ik daar juist voor, en dan vooral voor de tremolopook, niet wetende dat de gitaar door dat ding voortdurend ontstemd was. De Vester was trouwens niet mijn eerste gitaar, dat is een akoestische gitaar van het merk "Applause", een zustermerk van Ovation.

    Ik zie je nu vooral spelen op een akoestische Gibson.
    Ja, een Gibson Hummingbird. Deze Gibson is prachtig uitgeblanceerd. Er zit een Fishman onder de brug, en wat mij vooral verraste is dat het geluid overeind blijft wanneer hij via de DI uitgang zo de mengtafel/PA ingaat. Zo gebruik ik hem live, heb er alleen een 3-switch Lehle pedaal tussenhangen. Er komen dan vaak gitaristen naar me toe die onder de indruk zijn van het geluid en vragen welke versterker ik gebruik. (klik hier voor de algemene info over de Hummingbird op de Gibson website)

    Ik zag dat je de Gibson zowel gebruikt voor fingerpicking/tokkelen als bij nummers waarbij je meer aan het strummen bent met je plectrum.
    Ja, hij is heel divers, in beide situaties klinkt ie onwijs goed.

    Wanneer je live speelt zie ik je wel meerdere akoestische gitaren gebruiken.
    Ja, live neem ik meestal 5 akoestische gitaren mee. Ik gebruik voor veel nummers weer een andere stemming, zoals bijvoorbeeld de Nashville stemming, en het schiet niet op om tussen die nummers een “snaren-stem pauze” in te lassen. Wanneer dat niet zou meespelen, zou ik alleen mijn Gibson Hummingbird meenemen.

    Aan de perfecte (akoestische) gitaar vinden gaat vaak een hele lange zoektocht vooraf, hoe is dat bij jou gegaan?
    Ik heb het geluk dat ik heel lang bij Rock Palace gewerkt, en we deden heel veel met bijvoorbeeld Martin gitaren. Op een gegeven moment ga je het verschil tussen goede en minder goede gitaren heel goed horen. Bij veel akoestische gitaren wordt het laag overruled door het hoog of luist andersom. Ik heb ook een Martin D12 en een Martin D28. De minste van mijn 5 akoestische gitaren vind ik de Martin Triple-O, maar die is vooral praktisch. Bij Di-rect speelde ik altijd op die Triple-O, ik vond een gitaar met een grote body toen gewoon niet staan, en we speelden zo vaak dat ik een beetje huiverig was om een dure gitaar om mijn nek te hangen.

    Een puur esthetische en praktische afweging dus?
    Ja, in die tijd was het ultieme geluid toch minder belangrijk voor me, daarbij speelden we echt heel vaak en werd er nogal eens met spullen gesmeten.

    Vertel eens wat over je custom built gitaar; de Takkerman
    Die is gebouwd door Robbert de Vos van Robberts Guitars. Hij bouwde in het verleden custom gitaren voor Jan Akkerman. Deze is echt net klaar na een periode van 3,5 jaar. Ik heb hem gewonnen bij de door Robberts georganiseerde SENA guitar awards. Ik heb in een periode van twee jaar in vier verschillende categorieen gewonnen en steeds was de prijs een handgebouwde gitaar. Ik heb besloten de vier prijzen samen te voegen en echt een droomgitaar te laten bouwen, met een sound die echt aanvullend is op mijn collectie gitaren.

    Wat is die sound?
    Het is een model tussen de Gibson 335 en een Gretch Chet Atkins. Het spannende is dat ik er nog niet echt op heb kunnen spelen, dus ook niet weet hoe de 'sound' is. Het blijft dan de vraag "Gaat ie zo klinken als je in je hoofd hebt". Hij moet een wollig, jazzy geluid hebben, heel rond, niet vurig. Er zitten ook flatwound jazz snaren op. Hij zit qua dikte en functies echt tussen de twee modellen in, en de bedoeling is dat de attack wel aanwezig is, dus dat ie niet te lieflijk klinkt, maar dat ie ook niet snel over zijn nek gaat. De eerste noten die ik hoorde toen ie net in elkaar zat waren in ieder geval veelbelovend, maar het klinkt toch altijd weer anders als je hem met de band gaat gebruiken.

    Wat is je nieuwste aanwinst ?
    Ik was kort geleden bij Max Guitar in Den Haag, volgens mij om een gitaarband te halen ofzo. Robbert, de eigenaar, kwam net terug van een beurs en zei tegen me: "Kom eens mee, ik moet je iets laten zien". Hij liet me een '67 tele zien die hij net van die beurs had geplukt en ik was meteen verkocht. Een Butterscotch, een model dat ik al heel lang zocht. Hij heeft een onwijs harde output, en speelt superfijn, echt een superaanwinst. Ik heb hem daar eigenlijk maar heel even in een versterker gehangen, ik wist toen ik hem puur akoestisch aansloeg al dat ik hem wilde hebben.

    Betekent dit dat je de afgelopen weken weer vooral elektrisch aan het spelen bent?
    Nou nee, het gaat eigenlijk weer net zoals in mijn Di-rect tijd, ik ben degene die het aanschaft en anderen hebben er lol mee. In dit geval betekent dat dat hij bij de gitarist van mijn band staat, Matthias van Beek. Hij speelt er op, ik mag er alleen maar naar kijken . Maar hij wordt gebruikt, dat is het allerbelangrijkst! Ik kan er vaak slecht tegen als mensen een mooie vintage gitaar kopen om hem vervolgens alleen maar in de vitrine te laten hangen.

    Wat vind je zelf je meest bijzondere gitaar?
    Veel gitaren hebben een bijzonder verhaal, zo heb ik een PRS Singlecut model waar er maar ongeveer 500 van zijn gemaakt en die uit de handel is genomen nadat Gibson de tegen PRS aangespannen rechtszaak had gewonnen, omdat hij teveel op een Les Paul leek. (In 2005 heeft Gibson in hoger beroep uiteindelijk ongelijk gekregen /redactie)

    Wat mis je nog in je collectie?
    Het enige dat ik echt mis in mijn collectie is een goeie vintage strat. De strat die ik heb is gebouwd door Peer Dellen (Tim heeft ook een Peer Dellen tele, zie De Gitaar Van ...), een prachtige gitaar, maar een goeie vintage strat klinkt toch weer anders.

    Heb je nog een tip voor andere G.A.S. patienten?
    Ja, ik heb in mijn tijd als verkoper bij Rock Palace weleens huilende klanten over de vloer gehad. Ze hadden een gitaar uit hun collectie ingeruild of verkocht om een andere aanschaf te financieren en hadden daar nu vreselijke spijt van. En het was net een model
    dat niet meer gemaakt was of had andere unieke eigenschappen waardoor het niet meer te vinden was. Doe een gitaar pas weg als ie helemaal niets meer toevoegt, als je er nooit meer op speelt. Zo heb ik onlangs een Sunburst Gibson LP Standard reissue '65-er weggedaan, die had een getordeerde hals en was eigenlijk niet meer helemaal zuiver te krijgen. Dat is eigenlijk een van de weinige gitaren die ik ooit heb ingeruild of verkocht.

    Een G.A.S. verhogende tip dus eigenlijk?
    Ja, eigenlijk wel
    reacties 1 Comment
    1. Orpheo's schermafbeelding
      Orpheo -
      ''Sunburst Gibson LP Standard reissue '65-er ''.

      Creatief! In '65 was de sg die de les Paul verving al de sg, de naam les Paul sg was in '63 al opgeheven. De eerste triades kwamen pas in 1968.
Back to top