Met drei man sterk reden we vorige week richting Frankfurt en voor het eerst hadden wij een echte cameraman mee! Dat was een prima zet, gezien de hoeveelheid informatie op zo'n beurs. Alles op gebied van gitaren, amps, pedalen en toebehoren als snaren, snoeren en pickups worden gedurende een dag of 5 aan de dealers, vakpers en publiek getoond.

(foto album binnenkort on-line)

Wij hebben gekozen voor de vakdagen, puur omdat er dan wat meer tijd is om met de leveranciers te praten. Aangekomen moesten wij een pittig stukje lopen door een aantal hallen met een pro audio/lighting beurs die parallel aan de messe georganiseerd wordt. Alleen dat was al behoorlijk indrukwekkend, het beursterrein is enorm groot en verdwalen doe je daar zo.

Eenmaal binnen in de Musikmesse (bijna 200.000 m2 verspreid over meerdere hallen) valt de wirwar van geluid op. Bands treden op, demo's en clinics vliegen je om de oren en daarnaast proberen ook de bezoekers e.e.a. uit, en dat gebeurt niet op huiskamer niveau.

Wij zijn twee dagen geweest en, buiten het bezoek aan het akoestische deel, is het twee dagen brullen geweest om je verstaanbaar te maken. Wij kwamen binnen in de vintage hal waar honderden gitaren uit de oude tijden stonden te pronken. Hier praten wij dus over 60ties telecasters, oude customs, collectors van de bovenste plank en al wat niet meer.

Het ging zelfs zover dat er een passende oldtimer auto bij een paar gitaren stond als een veredelde gitaarkoffer. Volgens mij waren de gitaren niet vintage, maar wel bijzonder. Een soort GT versie van een telecaster en een strat waarbij de kofferbak, letterlijk de gitaarkofferbak was.



Vintage is mooi, vintage is prachtig, maar ook wilden wij graag nieuwe producten zien en ons laten verrassen. Fender bijvoorbeeld met een prachtige relic signature van Wayne Kramer van MC5. Wat een te gek ding.
Als je into the states bent, dan is dit je ding. Vrij licht van gewicht, een player waarbij je niet bang hoeft te zijn voor een krasje extra hier of daar. Daarnaast introduceerde Fender zijn nieuwe Mustang amp range, waarmee ze de strijd zeker aan zijn gegaan met o.a. de Line6 spider serie en de Roland Cosm amps.

Peavey had ook behoorlijk uitgepakt en liet zien hoe verzijdig deze organisatie eigenlijk is. Buiten het merk Peavey werden ook Budda amps getoond en de Ampkit. De laatste werd getoond door een zeer getalenteerde gitarist van de Amerikaanse band Player, Ron Math.

Tevens hebben wij nog gesproken met de ontwikkelaar van de software en die gaf aan dat ze voorlopig blijven doorontwikkelen en aan het bekijken zijn hoe ze bijvoorbeeld een voetpedaal (via bluetooth?) kunnen aansluiten op een Ipad/Iphone. Zeker gezien de werking een prachtige tool voor coverbands of bands die via in ear optreden.

Daarna werden wij als magneten aangetrokken door de prachtige gitaren van James Trussart. Deze bouwer heeft een voorliefde voor hollowbodies van metaal. Wij hebben behoorlijk lang met de "man himself" gesproken en het blijkt een uiterst gedreven man te zijn, met grote liefde voor zijn producten en die niet vies is van een feestje. Hij gaf aan dat hij woont met een ouwe maat van Lemmy. En wie de docu daarvan heeft gezien... Maar James houdt het bij een drankje en zijn gitaren.

Persoonlijk was ik vanaf het begin gecharmeerd van de uitstraling van de gitaren, maar twijfelde enorm aan het feit of dat geen effect had op de klank. Meer looks dan tone zeg maar.
Na een demo van circa 5 gitaren was ik echter helemaal overtuigd, fuck wat klinken die dingen geweldig zeg.

Natuurlijk zat er tussen die vijf een behoorlijk verschil in klankkleur, maar dat lag ook aan het gebruik van picksups en het type gitaar. Sommige van deze gitaren waren totaal hol en de klank was nog steeds ijzersterk. Hierop kwam het antwoord, dat het geluid met name uit de neck komt. Het is dat jullie het weten:-).

De stand van Trussart was een relatief kleine stand, maar de dames en heren van Vox hadden goed uitgepakt. Meters en meters gitaren en amps, een gitaristenhemel in Frankfurt. Wij spraken daar o.a. met Rich Lasner, de maker van o.a. Steve Vai en Satriani gitaren, maar ook de Yamaha Pacifica en de George Benson Ibanez (één van zijn favs). Rich Lasner is DE designer van de nieuwe lijn Vox gitaren en special voor de Musicmesse hebben ze een aantal customs laten maken. Wat bijzonder was is dat alle hardware die op alle modellen te vinden is precies dezelfde hoge kwaliteit hebben, of je nu hoog of laag in de boom zit. Dit heeft met name met inkoopvoordeel te maken. Vox is een grote jongen en als je veel inkoopt kan de prijs omlaag en kan je ook voordeliger modellen upscalen.



Daarnaast sprak ik met de Newyorkse Ampbouwer Tony Bruno die verantwoordelijk was voor de bouw van de Vox Bruno. Toen ik aangaf dat hij trendsetter is als ampbouwer met een signature model moest hij lachen en werd
wat verlegen. Op de vraag wat voor soort amp het is, bijvoorbeeld iets in het verlengde van de AC30, schudde hij snel zijn hoofd. Hij gaf aan dat de combo een veel Amerikaansere voicing heeft en totaal anders van klank is. En of hij alleen met een Celestion G12-65 speaker leverbaar was gaf hij een bevestigend antwoord. Bruno: "wij hebben alles, maar ook echt alles geprobeerd, maar deze hoort erin en
niets anders!".

Bij TC liep ik nog een bekendheid tegen het (voice)live (2). Google maar eens op demo voicelive 2 en dan kom je snel uit bij een kale demo meneer. Speciaal voor UpsizingGear gaf hij een clinic die binnenkort online is te zien. De voicelive 2 is al een tijdje uit, maar zeker voor singer/songwriters is het een zeer mooie tool en we waren onder de indruk van de mogelijkheden en de profi sounds. Zelfs ik kan zingen met dat apparaat. Een nieuw product in dezelfde lijn is de voicelive touch. Een goedkopere, on the road and easy to use versie van de twee met iets minder instellingen, maar dezelfde kwaliteit.

Tijdens ons interview met James Trussart viel mij op dat een nogal goede metalgitarist bij Hughes&Ketner stond te blazen. Vette sounds op een Coreblade en Jef Waters van Annihilator aan het roer. Snel aangesproken en binnenkort gaan wij hem bellen voor een interview. Ook helaas Dolf Koch wat te laat gesproken en een interview met Ad vd Berg ook gecancelled vanwege een file. Goede nieuws is dat wij deze beiden gaan opzoeken in Nederland voor een special. Dolf Koch is toch onze Nederlandse trots op gebied van hoge kwaliteits amps en Ad vanwege Aristides Gitaren.

Dan, last but not least, Ampeg! WTF zal je denken als gitarist en de bassist denkt nu, natuurlijk Ampeg. Ampeg is van oudsher ook erkentelijk bouwer van gitaarversterkers, maar hebben dat terrein een beetje laten liggen omdat ze één van de marktleider zijn op gebied van basversterkers. Back to the roots en naar het begin van dit verhaal. Vintage is cool, dus wij gaan ons oude vak weer oppakken. Een uitgebreidde demo van de nieuwe lijn amps en ik was echt onder de indruk. Relatief kleine amps en cabinets, maar de body en de druk die de versterker gaf naast dat het door alle herrie van de Messe heensneed was imponerend.

Maar niet zo imponerend als een boomlange neger met P-funk hoed op en een sterrenzonnebril, jep Bootsy Collins kwam de stand binnenlopen als endorser van Ampeg. Meteen gestrikt voor een kort interview en wat een warmte gaat van die vent uit. Daarna deed hij nog een rondje over de stand en speelde over diverse amps met in zijn gevolg circa 30 tot 40 mensen. Een machtig slot op twee dagen herrie, maar het was het 200% waard. Voor iedere liefhebber een aanrader om de Musikmesse in 2012 te bezoeken. Gaan we samen!