Welkom op het GitaarNet.
  • Sony Playstation Guitar Hero 2

    Dit is gegarandeerd een feesthit.

     

    Wat doet dit nu op gitaarnet zal je denken. Nou, dat lijkt mij wel duidelijk, jullie willen allemaal wel een gitaarheld zijn, maar slechts voor een enkeling is de rol van een Zakk Wylde of Slash weggelegd...en voor al die anderen is er Guitar Hero 2!

    Soms ploft er wat op de deurmat waarvan je denkt, dit is nu echt iets voor mij. Ik slaakte dan ook een behoorlijk kreetje van vreugde dat ik de review voor deze gadget mocht doen. Er bestaat reeds een deel 1, maar die is volledig aan mij voorbij gegaan. Dit blijkt zo'n enorme hit te zijn geweest dat er nu ook deel 2 op de markt is. Het andere deel heb ik geprobeerd te pakken te krijgen, maar kan deze helaas nergens aanschaffen (alleen de game dan).

    Voor iedereen die geen flauw idee heeft waar dit over gaat, hierbij een kleine uitleg;

    De playstation 2 is de populairste gameconsole op de markt en een groot aantal bedrijven ontwikkelingen speciaal hiervoor games. Harmonix is ook zo'n bedrijf en heeft Guitar Hero ontworpen voor de ps2 (vorig jaar is dit bedrijf trouwens overgenomen door Mtv).

    Normaal gesproken speel je met een standaard soort gamecontroller, maar bij dit spel is deze vervangen door een rode plastic mini SG met tremolo pookje. Deze kan je pimpen met de bijgeleverde set stickers.

    Het is vergelijkbaar met plastic gitaartjes uit de speelgoedwinkel (en daar zal hij ook waarschijnlijk voornamelijk verkocht worden). En dat die vergelijking goed opgaat blijkt uit het feit dat er naast de tremolo, 5 felgekleurde drukknoppen op de hals zitten die de frets aangeven. Op de plek van de volume en tonepots zitten de knoppen om van menu's te switchen.
    Er zitten geen snaren op deze gitaar, maar in plaats daarvan een knop die je op en neer kan bewegen om het aanslaan op de snaren te simuleren. Persoonlijk had ik liever met een plectrum gespeeld, maar aangezien deze game voor een breed publiek gemaakt is en niet perse voor een gitarist zal dit een noodzaak zijn geweest om het laagdrempelig te houden.

    Na opstarten en de welbekende introfilmpjes kom je in het hoofdmenu terecht. Daarin kan je kiezen tussen een aantal zaken, waarbij de belangrijkste een training mode is (mijn advies, gebruik deze) en natuurlijk het daadwerkelijk spelen van het spel. Daarnaast kan je ook nog kiezen uit verschillende Gibson gitaren, gitaristen en concertpodia.
    Zeker de rockgitarist die niet vies is van een biertje en wat on the road humor zal zich helemaal thuis voelen in deze game. Er worden hier en daar wat sidejokes gemaakt die iedere muzikant wel bekend in de oren zal klinken.

    Goed dan, spelen maar! De gitaar wordt geleverd inclusief gitaarband dus staand spelen is mogelijk. Het spel begint met de band, inclusief jouw karakter, die op het podium staat en het publiek aan het opjutten is. Daarna kom een gitaarhals midden in het beeld die naar je toe beweegt. Op de maat van de muziek komen gekleurde stippen naar je toe en je moet de juiste kleur button indrukken met je linkerhand en tegelijkertijd met je rechterhand de gesimuleerde plectrum bedienen. Raak je de juiste "noot" dan klinkt er een juiste gitaarpartij, mis je de noot dan hoor je een misslag.

    Iedere noot die je goed pakt zorgt ervoor dat je meer punten krijgt en als je een aantal noten achter elkaar foutloos doorloopt verdubbelen de punten. Zaak is dus zoveel mogelijk hits zonder fouten te maken.
    Daarnaast krijg je extra punten als je een bepaalde reeks noten of een riff goed speelt.
    Speel je goed, dan is het publiek helemaal op jouw hand en juicht je toe alsof je de nieuwe Keith Richards bent, maar oh wee als je een aantal aanslagen mist dan krijg je de wind van voren en schreeuwen ze jou en je band van het podium. Maak je het helemaal te bont dan stopt het nummer en moet je opnieuw beginnen.

    De nummers die je mee kan spelen zitten met name in het rock en metal genre. Bands zoals Wolfmother, Anthrax en Black Sabbath spelen een potje mee, maar ook acts als The Police, Cheap Trick en The Rolling Stones maken hun opwachting.
    Naar ik begrepen heb staan er slechts twee a drie originele opnames op van de oorspronkelijke artiesten, de rest is allemaal gecoverd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het verschil 9 van de 10 keer niet eens hoor ten opzichte van de originele tracks, dus je kunt wel zeggen dat dit zeer goed gedaan is (of er mankeert iets aan mijn oren).

    Totaal zitten er 64 tracks in de game, waarvan je er een aantal moet vrijspelen. Circa 40 ervan zijn van bekende bands en de tracks waarmee je bekend bent spelen het lekkerst (hoe verrasend).
    Mijn persoonlijk favoriet was de track van Wolfmother, dampend stonerrocken en af en toe een heerlijke leadpartij meejengelen.

    Wat trouwens nog een leuke optie is in dit deel en ik geloof dat dit nog niet mogelijk was in deel één is dat je met twee gitaren kan spelen. De ene gitarist pakt de gitaarpartij en de andere de bas. Subliem voor feestjes toch?

     

    Pro;

    -het is heel erg goed voor je ritmegevoel. Ga je te snel of te langzaam dan zit je ernaast en hoor je een misslag. Timing is dus zeer belangrijk en dat is het ook voor een gitarist.

    -de vijf knoppen bij de linkerhand geven niet het gevoel dat je echt tussen frets aan het spelen bent, maar trainen je wel om al je vingers te gebruiken. Met je pink erbij haal je toch net wat gemakkelijker een hogere score en tegelijkertijd train je het snel wisselen van posities.

    -de spanning in het spel zorgt ervoor dat je hard op de knoppen drukt waardoor je uiteindelijk meer kracht in je vingers zult krijgen.

    Con;

    -de plectrumsimulatie is gewoonweg geen plectrum handeling. Sterker nog, ik moest er aan wennen voordat ik lekker begon te spelen.

    -Vijf knoppen stelt niets voor als je dat vergelijkt met een gitaarhals. Eén plectrumknop vertegenwoordigt ook geen 6 of 7 snaren.

    -het geeft de illusie dat je de track echt kan spelen, maar dit is natuurlijk niet zo. Het heeft maar weinig te maken met de echte tabletuur van een song.

    Maar wat vinden wij hier nu van als Gitaarnetters?

    Dit is gewoon verplichte kost voor iedere rechtgeaarde rockende gitarist.

    Eerst je thuistap aansluiten, dan een stel maten uitnodigen en daarna knal die tig inch flatscreen televisie aan en ga je shredden voor de buis. Dit is gegarandeerd een feesthit.

    En het leuke is, of ze nu gitaar kunnen spelen of niet, iedereen kan die avond de rockster zijn. Maaaaar wij als "echte" gitaristen hebben een voorsprong in dit spel en zullen zegevieren met onze snelle vingers.

    En dan zijn wij precies wie wij eigenlijk willen zijn; een Guitar Hero!

    www.guitarherogame.com

Back to top