Twan van Gerven

Ik ben rond mijn vijftiende jaar begonnen met gitaarspelen. Zwaar geïnspireerd door twee platen: La Comparsa van ZZ & The Maskers en de verzameldubbelaar Are You Re-Experienced van Jimi Hendrix.

2-1 op Lowlands

Wie of wat ik ben geworden en/of geweest als gitarist, vind ik zelf moeilijk te be- en/of omschrijven. Daarom besloot ik onmiddellijk, toen ik door Gitaarnet.nl voor dit interview werd benaderd, om een tweetal opnames te maken en een begeleidend stukje daarover te schrijven. Zodat de bezoekers van Gitaarnet.nl kennis met me kunnen maken, niet alleen via "de speciaal voor Gitaarnet.nl gemaakte opnames" maar ook via de albums waarop ik heb meegespeeld en/of de platen die me hebben geïnspireerd.

De eerste opname, gemaakt in "The Chopshop" samen met Hansz Deijnen als engineer en Maarten Poirters op drums, heet FunkSucks, Stay Metal! Part 1& 2. Een variatie op een stuk geschreven voor Tree Funk Concept, Soul x-TraVaGanza, en is te vinden op het album Out There van Tree Funk Concept uitgebracht in 1995 door Tophole Records.

De tweede opname komt rechtstreeks uit mijn eigen muzieklaboratorium, Hintham Zoo Studio, en heet heel toepasselijk The Hintham Zoo Boogie. Dit stuk is nog niet uitgebracht in wat voor een vorm dan ook en is dus een echte Gitaarnet.nl primeur.

Ik speel op Ibanez, de RG 550. Mijn geliefde gitaar vanwege zijn/haar betaalbaarheid.Ibanez speelt makkelijk en heeft veel verschillende klanken als je schakelt van element naar element. Zo vind je een Gender-achtig geluid naast een Gibson-achtig geluid op je Ibanez. Erg handig in een 'live-situatie', maar in de studio valt je Ibanez door de mand. Het blijft Fender/Gibson-achtig. Zo heb ik, bijvoorbeeld op het nieuwste album van BEEF!, mijn Ibanez gebruikt voor de solo in het nummer Cooldown. Het overige gitaarwerk heb ik gedaan met een Fender Strat, Gibson, Epiphone en een Samick semi-akoustisch.Verder speel ik, dankzij Dolf Koch, over een Koch-combo. De Multitone, een 100 watt buizenversterker. Dankzij Raymond Tabak, geluidstechnicus bij BEEF!, gaat mijn gitaarsignaal vanuit de Koch naar een Rocktron Phantom Cab speakersimulator. Beide signalen, mic en line-out, maken mijn geluid bij een BEEF!-concert.Ik gebruik de channel switch van de Multitone voor Clean, Crunch, Distortion, Reverb On/Off & Rhythm/Lead. Ook maak ik gebruik van een Boss Overdrive en een Digi-Tech XP-100 Wha/Whammy pedal. Ik gebruik 0.09-0.42 d'Addario snaren omdat mijn zwevende brug op de spanningskracht van zo'n setje is afgesteld en heavy plectra, basplectra-size, van ieder fabrikant die ze maakt.

Een Jankplank met Zwengelstengel en een Roeispaan in mijn hand, zo ga ik door het land!Genoeg geluld, we gaan muziek maken! OFWEL,…SHUT UP AND PLAY YOUR GUITAR!

Check de MP3's!
Vragen, opmerkingen en reacties kun je mailen naar 2-1@planet.nl

2-1 met zijn Ibanez

2-1 LIVE © Joep Lennarts

	Heb je je gitaar laten bouwen of is het een standaardconfiguratie?
Ik heb een tweetal Ibanez RG 550's, zo standaard als het maar zijn kan. Ze klinken wel verschillend. Mijn roze Ibanez klinkt erg 'raw' en speelt heel 'speedy'; die gitaar smacht naar een Marshall-stack. Mijn houtkleurige Ibanez is wat zwaarder en klinkt voller, heeft een diepere klank en speelt lekker 'steady'. Je hebt wat in je hand, zeg maar! Een goede combi met de Koch amp.
	Sinds de aanschaf nog iets aan veranderd?
Nee, ik vervang weleens een brug/tremolo-blok vanwege mijn intensieve zwengelstengel gebruik. Iedere keer komt er een luxere versie van Floyd Rose in te hangen. Dat is het.
	'Klus' je veel aan je gitaar?
Nee, ik ben niet zo technisch geïnteresseerd in de gitaar. Ik wil vooral spelen, liefst op een werkbare gitaar natuurlijk. Als er iets mis is met mijn instrument ga ik meteen naar de vakman, in de shop. Ik ben erg onhandig, kan geen snoer solderen. Ik kan mijn gitaar stemmen en intoneren en dan houdt het op. Mijn gitaar valt weleens en eens in de zoveel tijd laat ik dan de stand en conditie van mijn hals checken, wederom door de expert in de shop. Zelfs aan het rechtzetten van een hals begin ik niet.
	Krassen op je gitaar; geven je gitaar karakter of ben je juist voorzichtig?
Ik ben erg voorzichtig met mijn gitaar, maar als je veel speelt en veel moet reizen met je instrument kan er altijd wel iets gebeuren en gebeurt er ook altijd wel iets. Of door de omstandigheden waaronder je moet spelen of door de manier en hoeveelheid van reizen, in en uitladen etcetera. Ik vind je gitaar hooguit herkenbaar worden door schade. De klank van de gitaar bepaalt het karakter, niet het uiterlijk. Er is natuurlijk schade aan de gitaar te bedenken die een invloed heeft op de klank, bijvoorbeeld als je hals gebroken is.
	Het schoonmaken van je gitaar; heb je een speciaal middeltje?
Ja, een bakje met lauw water en een theedoek. Ik schrob dan het vuil, meestal zweet residu, van het fretboard met de lichtelijk in lauw water ondergedompelde theedoek. Eventueel ook ander zwerfvuil op mijn instrument verwijder ik met dezelfde theedoek. Ik verwissel mijn snaren per twee BEEF!shows, door mijn intensieve gebruik van de zwengelstengel verbruik ik veel snaren. Het voordeel van regelmatig een nieuw setje snaren opzetten is dat je zo een zeker gevoel over de houdbaarheid van snaren hebt tijdens de shows. Ook heb je altijd redelijk schone snaren op je gitaar liggen.
	Wanneer je je gitaar oppakt, speel je dan 9 van de 10 keer dezelfde riff of accoord?
Als ik mijn gitaar oppak heb ik zin om te spelen. Zin om te spelen krijg ik doordat ik aan iets zit te denken en daar een gevoel bij heb. Soms vertaald zich dat in een melodie en/of een akkoordenschema. Het komt ook voor dat ik een bepaalde groove, meestal een bas en drums georïenteerde vamp maar het kan ook iets anders zijn, in mijn hoofd hoor en dan mijn gitaar oppak om over die imaginaire beats/loops/rhythms/whatever te improviseren.Soms is het iets nieuws, soms is het iets wat ik al eerder heb ontwikkeld en wil reviseren.Meestal leidt het wel tot iets nieuws, ik bedoel dat ik iedere dag weer iets leer over gitaarspelen in het algemeen en mijn eigen spel in het bijzonder.
	Beschrijf het geluid van je gitaar.
Mijn geluid ligt en loopt, kriebelt en wiebelt, van ergens tussen boven onder en langs WRAAAAAHHHHHHH & SQWIEK!
	Wat maakt het geluid van je gitaar; (meest doorslaggevende factor(en))?
Het geluid van mijn gitaar wordt voor een groot deel bepaald door hoe ik in mijn vel zit, hoe ik me voel en dus hoe ik het geluid van wat ik produceer ervaar.Een ander groot deel van mijn geluid zit in mijn vingers, de manier waarop ik mijn instrument bespeel. De spullen waarop en waarover ik speel bepalen in mijn belevingswereld niet zoveel van de uiteindelijke 'overall sound', ze dragen ertoe bij. Al speel ik op een totaal andere gitaar en amp set-up, ik blijf klinken als mezelf.
	Heb je weleens met je gitaar geslapen?
Of je met deze vraag impliceert of ik intiem met mijn gitaar ben geweest?Ik ben weleens een paar keer, liggend en gitaarspelend op bed, met mijn gitaar in mijn armen in slaap gevallen en weer wakker geworden. Ik kan me ook nog een kraakpandentour met TFC door Duitsland herinneren waar we meer dan eens bij onze instrumenten in de bus moesten slapen omdat er en/of geen slaapplaatsen waren geregeld en/of het niet veilig was om de bus met spullen 's-nachts onbemand ergens te parkeren.Ik ben overigens ieder weekend intiem met mijn gitaar, eens in de zoveel optredens raak ik zelfs de gevoelige snaar. Jezelf op een creatieve manier uitdrukken voor een publiek, je verhaal op jouw manier communiceren, zowel live als in de studio, is per definitie een vorm van intimiteit, omdat je een deel van je gevoels- en/of belevingswereld gestalte en prijs wilt geven. In sommige gevallen wordt het publiek ook intiem met de band, check gerust de link Allstars At Work Cam op www.beef.nl.
	Ooit wil ik graag nog een...
rol als A&R-Manager "undergoing detox" spelen in Onderweg Naar Morgen.