Welkom op het GitaarNet.
  • REMUS AUSSEN

     DE GITAAR VAN...

    REMUS AUSSEN
    Remus Aussen speelde 4-, 5- en 6-snarige basgitaren bij jazzrockformatie 'Jalafuro' en allroundband 'Sunset Boulevard', en verder als freelancer bij van alles en nog wat. Als contrabassist werkt hij onder andere met zigeunerorkest 'Scala' en 'Hot Club du Nord'. Larry Graham, Charles Mingus en Anthony Jackson zijn herkenbaar aanwezig in zijn toon, of hij nou een TV-reclame inspeelt of een Cubaanse 'groove' neerzet. Remus speelt onder andere op een fretless Music Man Sabre '78, een Jaydee Supernatural '79, een zessnarige Sandberg en een 10-snarige rosewood Chapman Stick.

    Sinds een jaar timmert hij redelijk aan de weg met 'La Trenza': een band die 'blues van Habana tot Huelva' speelt, dus Fado, Habanera, Son - en ook 'gewone' blues (zie http://beam.to/latrenza). "La Trenza had een heel specifiek basgeluid nodig. Ik gebruikte meestal mijn 100 jaar oude Zuidduitse contrabas en voor de Fado-nummers een akoestische basgitaar (de Richwood van mijn dochter). Toen heb ik met de gitaarbouwers van Vox Humana een elektrische contrabas ontwikkeld die echt dat Cubaanse geluid had, maar toch ook goed mengde in de Fado-nummers. Die bas is echt mijn 'main aXXe' aan het worden. Komt ook doordat geluidstechnici erg blij zijn met het geluid."



    Remus Aussen
    Vox Humana
    elektrische Contrabas

    Geluidsfragmenten La Trenza:

    Ella

    luister naar geluidsfragment  luister naar geluidsfragment

    (You got to) Move

    luister naar geluidsfragment  luister naar geluidsfragment

    EXTRA: »» MPG-filmpje



    Heb je je gitaar laten bouwen of is het een standaardconfiguratie?
    Het is echt een bedenksel van Hennie van Vox Humana en mijn persoon. Ik riep steeds wat ik wilde horen, zien en voelen, en Hennie belde dan een week later dat hij weer een onderdeel af had. Dat gold ook voor de ergonomische kant; ik weet nu pas wat de steunpunten van een contrabas zijn, en hoe je die kunt vertalen naar de vormgeving van een massief instument. We hebben wat zitten kleien...
    Sinds de aanschaf nog iets aan veranderd?
    Zou voor de hand liggen, maar nee. Een keer wat bijgewerkt aan de toets, maar dat was alles. Ik zat er aanvankelijk aan te denken om er nog een Stringcharger (element) bij te zetten, maar daar is eigenlijk geen reden voor. Ook een toonregeling komt er niet op.
    'Klus' je veel aan je gitaar?
    Hou op. Toen ik zo'n jaar of 18 was, speelde ik op een Rickenbacker 4001. Wou ik een Fendergeluid uit halen, dus heb ik er voor een kapitaal aan elementen op- en bijgezet. Fout. Hij bleef gewoon als een Rickenbacker klinken. Sindsdien laat ik dat een beetje uit mijn hoofd. Hoewel, op mijn Music Man zit - tot volle tevredenheid - sinds jaar en dag een extra Seymour Duncan Jazzbass element.
    Krassen op je gitaar; geven je gitaar karakter of ben je juist voorzichtig?
    Op m'n oude contrabas wel. Je kunt zien dat 'ie echt in puin gelegen heeft, maar weer helemaal is gerepareerd. Op m'n gitaren heb ik liever geen beschadigingen - hoewel ze allemaal slijtplekken hebben van m'n rechterduim. Tsja, en die Music Man heeft een keer te dicht bij een kachel gestaan. Gaf een prachtig craquele!
    Het schoonmaken van je gitaar; heb je een speciaal middeltje?
    Ik maak de toets van de basgitaren wel eens schoon met ammoniak. Haalt de whiskey, gerookte zalm & satesaus weer uit de groeven... Vroeger kookte ik bassnaren nog wel eens uit met soda, maar dat helpt alleen bij de hoge snaren - en die breken dan vervolgens veel eerder. Contrabassnaren maak ik op het punt waar ik strijk regelmatig schoon met spiritus; daar lost het teveel aan hars in op. En mijn Sticksnaren veeg ik af met (jawel!) GHS fastfret. Helpt tegen oxidatie. En het chroomwerk, ach, af en toe een doekje.
    Wanneer je je gitaar oppakt, speel je dan 9 van de 10 keer dezelfde riff of accoord?
    Nee hoor. Maar iedereen zegt van wel.
    Beschrijf het geluid van je gitaar.
    Waar ik ook op speel, het moet 'groot' klinken. Niet hard of dreunend of zo, maar vooral - groot. Mijn instrumenten komen trouwens altijd pas tot hun recht in het ensemble, ik zoek altijd naar de ruimte in het register, in het 'mengen' met de andere instrumenten. Ik ben ook een Alembic-hater: die klinkt schitterend in je eentje thuis, maar probeer er maar eens een rockband mee aan te drijven. Vla onder - glas boven, niet te vreten. Om die elektrische contrabas als voorbeeld te nemen van hoe ik het wil hebben: hij heeft echt een enorme, natuurlijke 'oempf' aan het begin van zijn toon. Die kun je niet maken met EQ, die IS er gewoon. Daarna klinkt 'ie nog even 'Mwa' door op de toets, en heb je de ideale toon voor alle muziek bij sigarettenrook, kunstlicht & tranen.
    Wat maakt het geluid van je gitaar; (meest doorslaggevende factor(en))?
    Zit toch in mijn vingers. Maar bepaalde (vaak oude) instrumenten klinken toch weer als zichzelf. Alsof degene die er altijd op speelde, jou dwingt om op een bepaalde manier met de snaren om te gaan. Heb ik bijvoorbeeld met een '35 Gibson L0 akoestische gitaar. Ga ik bluesy op spelen.
    Heb je weleens met je gitaar geslapen?
    Ja, omdat ik een keer kapot was tijdens een "behangschnabbel", na vijf uur spelen. Bij de derde solist op 'All of me' ging het licht uit, en moet ik minstens 1 chorus staand & spelend geslapen hebben.
    Ooit wil ik graag nog een...
    Wie is er nou niet op zoek naar de ultieme bas? Natuurlijk wil ik nog een '60 Fender Jazz bas, en nog een paar 'gimmicks' als een oude Hoffner (ik had zo'n grote, heb ik verkocht, stom. Ik wil ook mijn '73 Rickenbacker trouwens terug). Wel zijn er plannen om met Vox Humana 'de ideale' basgitaar te gaan ontwikkelen. Ik zoek naar een methode om de karakteristieken van 'de' bekende basgitaren in 1 instrument te verenigen. Nu die elektrische contrabas gelukt is - want o o, dat kan zo fijn mislukken, kijk maar wat er op de markt is - durf ik nog wel wat aan.


Back to top