Welkom op het GitaarNet.
  • REINIER VOET

     DE GITAAR VAN...

    REINIER VOET
    Reinier Voet speelt vanaf zijn twaalfde gitaar. Hij 'ontdekte' rond zijn dertiende de muziek van Django Reinhardt die naast vele anderen één van z'n belangrijkste inspiratoren zou worden. Naast jazz is hij altijd zeer geïnteresseerd geweest in Oost-Europese zigeuner/volksmuziek, met name Roemeense en Bulgaarse muziek. Op zijn negentiende begon hij met het conservatorium in Amsterdam dat hij uiteindelijk in Den Haag afmaakte, o.l.v. gitarist Peter Nieuwerf. Reinier heeft meegespeeld met Gents muziektheater Het Muziek LOD, onder muzikale leiding van componist/gitarist/bandoneonist Dick van der Harst. Ook speelde hij enkele jaren met Jimmy Rosenberg. Hij maakte twee CD's met Klezmerclarinettist Marcel Salomon.

    Momenteel is hij één van de twee ritmegitaristen van het kwintet van gitarist Fapy Lafertin. Sinds enkele jaren is hij actief met ritmegitarist Jan Brouwer in de zogeheten combinatie 'Pigalle44', stijl gypsy-jazz/musette met eigen werk en veel eigen arrangementen. Langlopend project is zijn kwartet 'Rhythm Futur' waarmee experimenteler (eigen) werk en (jazz-)bewerkingen van Oost-Europese muziek wordt gespeeld.

    Reinier lijkt de gitaar van zijn leven gevonden te hebben, nl. een 'Jacques Favino' uit 1975. Het model is gebaseerd op de Selmer-gitaar waar Django Reinhardt op speelde in de jaren '30/'40. De belangrijkste verschillen tussen de originele Selmergitaren en Favinogitaren zijn: 1) Selmers zijn ouder en daarom vaak niet meer goed (als ze al te vinden zijn), 2) Favinogitaren zijn groter, hetgeen voor Reinier (lang met lange armen) comfortabel zit, 3) De prijs! Selmergitaren zijn tegenwoordig voor de gemiddelde gitarist onbetaalbaar, 4) De klank. Een subjectief iets en moeilijk uit te leggen. Je houdt van het één of van het ander. Over het algemeen schaalt men een echte goede Selmer hoger in dan een Favino.

    De versterking van deze akoestische (jazz-)gitaar met stalen snaren is altijd moeilijk en problematisch. Voor Reinier is het óf een dasspeldmicrofoontje óf een DeArmond-pick up, waardoor de gitaar electrisch gaat klinken. Het voordeel is dat je wél met een akoestisch voelende gitaar in je handen zit, maar dan met een electrisch jazz-geluid. Reinier bezit ook een blonde Gibson ES 175 D uit 1956. Een heel mooi instrument waar hij merkwaardig genoeg maar weinig op speelt.

    zie: www.reiniervoet.nl/www.pigalle44.nl



    Reinier Voet
    Jacques Favino 1975, No. 441.

    versterking: - DeArmond Guitar Mike (magnetisch) pick up voor het solistische werk, óf
    - AKG dasspeld microfoontje voor als ik een echt akoestisch geluid wil (bijv. zigeunermuziek, slaggitaar in 'Hot Club'-stijl
    versterker: Gallien Kruger 200 MV, goede middenweg tussen: redelijk electrisch geluid (kan beter), akoestische versterking (XLR ingang) én zeer handzaam formaat (in een tas op de fiets!)
    snaren: Argentine snaren (van Savarez), hoge E: 011

    geluidsfragment:
    van Bric à Brac
    (Pigalle 44)

    luister naar geluidsfragment  luister naar geluidsfragment



    Heb je je gitaar laten bouwen of is het een standaardconfiguratie?
    Nee, ik heb mijn gitaar niet laten bouwen. Het is (was) een bestaand model van de heer Jacques Favino en waarvan hij er veel van heeft gebouwd. Ik heb nummer 441 uit 1975.
    Sinds de aanschaf nog iets aan veranderd?
    Ja, ik heb op een gegeven moment de (niet originele) ebbenhouten kam laten vervangen voor een palisander kam. Eveneens heb ik er een extra fretje bij laten zetten: ik heb nu een hoge D. Ook heb ik een stangetje aan de bovenkant van de toets gemaakt, bij het klankgat, waar ik een DeArmond pick-up op kan schuiven. Zodoende ben ik van dat gedoe met dat 'stangensysteem' af dat bij zo'n element hoort. Ik speel nl. zowel mét als zónder element en ik kan nu het element snel en gemakkelijk erop en eraf halen.
    'Klus' je veel aan je gitaar?
    Nee, ik maak hem zo nu en dan schoon of stof hem af. En ik heb zelf het tranparante slagplaatje er op geplakt. Resterend precisiewerk laat ik over aan de 'vakman'.
    Krassen op je gitaar; geven je gitaar karakter of ben je juist voorzichtig?
    Natuurlijk ben ik heel voorzichtig op mijn gitaar want houd veel van hem/haar! Een eerste kras op je net gekochte gitaar doet pijn! Maar ik ben wel reëel: krassen/krasjes zijn niet te vermijden en ze zullen een gitaar uiteindelijk wel karakter geven. Maar om nu met opzet..... nee.
    Het schoonmaken van je gitaar; heb je een speciaal middeltje?
    Ja, soms gebruik ik wapenolie (ook goed voor je snaren!). Mij is ook eens aangeraden als je iets wilt ontvetten, bijv. het bovenblad voordat je een slagplaatje opplakt: beetje water met een druppeltje afwasmiddel! Werkt goed.
    Wanneer je je gitaar oppakt, speel je dan 9 van de 10 keer dezelfde riff of accoord?
    Nee, ik geloof het niet. Misschien wél vijf van de tien keer: een gewoon E-majeur akkoord. Wat kan dat soms mooi klinken!
    Beschrijf het geluid van je gitaar.
    Warm, helder, prettig penetrant en prachtig uitgebalanceerd.
    Wat maakt het geluid van je gitaar; (meest doorslaggevende factor(en))?
    Zie boven. Daar komt nog bij dat ik vind dat mijn gitaar 'tot mijn dienst' staat. (In plaats van het omgekeerde!)
    Heb je weleens met je gitaar geslapen?
    Ja, in Zuid-Frankrijk als straatmuzikant, in een heel klein tentje. Noodgedwongen dus, maar niet vervelend.
    Ooit wil ik graag nog een...
    Een mooie oude Levin jazzgitaar, liefst blond, lekkere grote kast en met een DeArmond-element.


Back to top