MATTHEUS VAN ZANTEN

- Het ware verhaal achter Mattheus van Zanten -

Hoe ben je in de muziek terecht gekomen?
"Ik had altijd een stel kameraden die elke zaterdag met de muziek op pad waren. Dat leek mij ook wel wat, alleen wist ik niet zo goed hoe ik dat moest gaan aanpakken. Ik kocht toen op een rommelmarkt een oude basgitaar want dat leek mij wel een instrument voor mij; slechts vier snaren, weinig knopjes, dat kon niet mis gaan. Nadat ik achtereenvolgens de stereo van mijn ouders, van mijn zus en uiteindelijk ook die van mezelf had opgeblazen, vond ik dat het tijd werd dat ik bij de groten der aarde ging behoren, het grote succes lonkte. Ik was klaar voor de wereld, alleen... de wereld was nog niet klaar voor mij!"

Heb jij ook muziekles gehad?
"Op de kleuterschool was er een juf die mijn muzikale talenten deed opbloeien. De verleidelijke blik in haar ogen deden mij ertoe bewegen om door middel van zang en dans mijn liefde voor haar kenbaar te maken. Helaas bleef mijn passie voor haar onbeantwoord, en raakte ik aan de drank. Het ging van kwaad tot erger. Na ontelbare pogingen om haar voor mij te interesseren, gaf ik het, volledig gedesillusioneerd, op. Na een jaar in een ontwenningskliniek te hebben gezeten, ging ik verder op school. Om mijn muzikale prestaties op de basgitaar enigzins te structureren besloot ik om muzieklessens te gaan nemen. Na twee verschillende leraren te hebben geprobeerd, zag ik dat dat voor mij geen haalbare kaart was. Mijn eerste muziekleraar trok direct na mijn eerste les naar Afrika om daar een studie te gaan maken van het paringsgedrag van de zoetwaterkogelvis en de tweede leraar heeft zich aangesloten bij de Baghwan en is sindsdien spoorloos. Ten einde raad heb ik toen auditie gedaan bij de Josti-Band. Helaas werd ik daar niet aangenomen omdat het niveau te hoog lag voor mij. Hopeloos dwaalde ik langs straten en wegen, totdat ik erachter kwam dat de LOI ook een cursus 'basgitaar spelen' had. Met de moed der wanhoop heb ik mij daar toen bij ingeschreven, en al snel kwamen de eerste cursuspaketten bij mij thuis. Groot was toen de teleurstelling; ofwel de bij het cursuspakket horend cassettebandjes draaiden te snel ofwel ik was te traag van begrip, maar op de een of de andere manier lukte het mij niet om het moordende tempo waarin de nummers op de bandjes stonden bij te benen. Laat staan dat ik iets begreep van de begeleidende cursusboeken waarin een soort geheimtaal in de vorm van hiëroglyphen stond. Ik heb toen de moed maar opgegeven en probeer nu het beste er maar van te maken."

Hoe ben je toen verder gegaan?
"Omdat het sterrendom een onweerstaanbare aantrekkinskracht op mij had, heb ik nog een poging gedaan om alles maar eens anders aan te pakken. Ik heb toen gesolliciteerd als astronaut. Mijn drankprobleem was gelukkig geen obstakel, en de sollicitatieprocedure verliep voorspoedig, echter bij het instappen van de space-shuttle kwam ik er achter dat ik hoogtevrees had, waardoor de vlucht op het laatste moment afgeblazen werd. Uit balorigheid over mijn mislukte kans om tussen de sterren te vertoeven, gaf ik een schop tegen de startmotor van de raket. Toen de space-shuttle de volgende dag alsnog zonder mij vertrok is hij direct na de lancering geëxpodeerd. De NASA tast nog steeds in het duister over hoe dat heeft kunnen gebeuren."

Uiteindelijk Melrose?
"Via de broer van een neef van de schoonmaakster van de ex van mijn buurman kwam ik uiteindelijk in contact met Melrose. De band bleek uiterst gevoelig te zijn voor de diverse omkooppogingen van mijn kant, en na overhandiging van twee kratten bier, vijf frikadellen en twee eierballen was de deal snel rond. En zo kwam voor mij, dankzij mijn kleuterjuf, toch nog alles op z'n pootjes terecht. Hoewel ik haar wel mis...."

Bron: De Heksenketel, aflevering 3.

Website Melrose: www.melrose.nl
Website Mattheus: www.mattheus.tk

Mattheus van Zanten

	Heb je je gitaar laten bouwen of is het een standaardconfiguratie?
De bas waar ik momenteel het meest op speel is een Alembic. Tja, en eigenlijk zijn Alembics nooit echt standaard. Ik speel er al jaaaaren op, en eigenlijk zou die bas met pensioen moeten gaan.
	Sinds de aanschaf nog iets aan veranderd?
Ik speel al sinds jaar en dag op een viersnarige bas, en om toch een beetje mee te doen met mijn vijsnarige collega's heb ik een hipshot ding op de bas gezet. Al moet ik wel heel eerlijk bekennen, dat ik daar weinig gebruik van maak. Uiteraard heb ik de bas ook her en der van allerlei deuken en krassen voorzien, maar dat was een iets minder bewuste keuze ; )
	'Klus' je veel aan je gitaar?
Wat heet klussen? M'n bas gaat wel regelmatig mee naar huis voor een 'onderhoudsbeurtje' en een APK. Ik zweet nogal tijdens de optredens, en dan is het toch noodzakelijk om enige onderhoud aan de bas te doen. Maar echt klussen aan de bas, dat laat ik liever aan Nico (Eigen Huis & Tuin) over.
	Krassen op je gitaar; geven je gitaar karakter of ben je juist voorzichtig?
Eerlijk gezegd vind ik krassen op m'n bas doodzonde. Maar aan de andere kant, echte gebruiksslijtage heeft ook wel weer wat. Ik vind het soms verschrikkelijk hoe sommige mensen hun instrument toetakelen, alhoewel het mij ook wel een keer leuk lijkt om een bas op het podium in de fik te steken. Maar dan niet een van mijn huidige bassen, dan scoor ik wel een keer ergens een tweedehandse koreaan.
	Het schoonmaken van je gitaar; heb je een speciaal middeltje?
Voor de onderhoudsbeurten van mijn bas gebruik ik een paar huis, tuin & keuken producten:spiritus voor het schoon en vetvrij maken van de toets, brasso voor het schoonmaken van alle 'hang-en-sluitwerk', en pledge voor het schoonmaken van de body. Uiteraard wordt de toets weer ingelolied met een of ander middeltje wat ik bij de gitaarzaak koop.
	Wanneer je je gitaar oppakt, speel je dan 9 van de 10 keer dezelfde riff of accoord?
Bij de optredens niet, dat zou toch wel errug vervelend worden voor het publiek. Sommige riffjes zijn wel eens erruug lekker, en dan kan het wel eens gebeuren dat ik thuis urenlang in trance hetzelfde riffje speel, totdat de buurman mij midden in de nacht vriendelijk maar dringend verzoekt om een een andere plaat op te zetten ha, ha, ha!
	Beschrijf het geluid van je gitaar.
Tja, klinkt fantastisch. Alembics staan bekend om hun 'cleane' geluid. Het enige waarin deze bas tekort komt is een snufje laag, maar daar hebben hele wijze mensen uit verre vreemde landen weer allerlei trucjes op bedacht in de zin van een 'bass' knopje op de mengtafel. Mijn bas heeft een zeer simplele maar doeltreffende toonregeling, een soort parametrisch mid hoog en dat werkt als een tierelier. Je hebt binnen een handomdraai (lees knopomdraai) een veelvoud aan geluiden tot je beschikking.
	Wat maakt het geluid van je gitaar; (meest doorslaggevende factor(en))?
Dat is natuurlijk een combinatie van faktoren. Allereerst natuurlijk de manier van spelen, daarnaast speelt ook de electronica van de bas een rol mee. En natuurlijk de Bass Pod Pro. Maar ik denk wel dat het basisgeluid toch voornamelijk van de bas afhangt.
	Heb je weleens met je gitaar geslapen?
Ik heb weleens met twee bassen een hotelkamer gedeeld waarbij we .......(GECENSUREERD).
	Ooit wil ik graag nog een...
Ferrari, maar dat zal wel niet het juiste antwoord zijn. Nee, ergens diep in mijn hoofd borrelt de gedachte voor wederom een Alembic bas met een walnoten body en dubbele toonregeling en een shortscale hals of mischien ook wel een medium scale hals gemaakt van wengé of maple met een ebbenhouten toets en....... zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan...