Welkom op het GitaarNet.
  • Maverick Chaos 1

    Maverick D-Tox Maverick D-Tox
    Maverick D-Tox
     GITAARTESTS


    Maverick Chaos 1
    Een strak klinkend buitenbeentje
    door Rikkers GitaarbouwOktober 2002
    Maverick D-Tox

    Slipknot, the Prodigy, Discharge, Pitchshifter: het zijn niet de rustigste jongens die in de folder van de firma Maverick vermeld staan als endorser. Het lijkt duidelijk dat het merk zich concentreert op de metal- en rockscene. Maverick is een engels bedrijf dat haar gitaren laat maken in Korea. In haar folder staan een aantal opmerkelijke gitaren tentoongespreid: allen geïnspireerd op de Strat/Jackson of op een Firebird/Washburn 'bijl'.
    maverick
    klik op foto voor vergroting

    Inleiding
    Slipknot, the Prodigy, Discharge, Pitchshifter: het zijn niet de rustigste jongens die in de folder van de firma Maverick vermeld staan als endorser. Het lijkt duidelijk dat het merk zich concentreert op de metal- en rockscene. Maverick is een engels bedrijf dat haar gitaren laat maken in Korea. In haar folder staan een aantal opmerkelijke gitaren tentoongespreid: allen geïnspireerd op de Strat/Jackson of op een Firebird/Washburn 'bijl'.

    De Chaos 1 is een afgeleide daarvan, een budgetversie. Je kunt 'm krijgen in de stratstijl of in de bijlstijl (zie website, de X1 en X D-Tox bijvoorbeeld), met een paar opties qua kleur en qua brug. Wij hebben hier nog nooit een duurdere Maverick gezien dus kunnen 'm niet vergelijken met zijn duurdere broertjes (of zusjes, gelijk u wilt) maar we gaan gewoon kijken wat we ervan vinden als gitaar zijnde.

    De Oxford Dictionary vermeldt:

    Mav-er-ick: 0.1 ongemerkt kalf/veulen 0.2 moederloos kalf/veulen->verloren kalf/veulen 0.3 (uit de kudde ontsnapt(e)) paard/stier 0.4 non-conformist ->onafhankelijke (politicus), individualist, dissident, buitenbeentje

    Aha! Een buitenbeentje dus…


    Buitenbeentje
    Buitenbeentje...

    Constructie  [top]
    We beginnen bij de hals: gemaakt van noordamerikaans (of canadees) rockmaple en uit twee stukken vervaardigd. De schuine kop is er ter hoogte van de 2de fret aangelijmd, wat een fijne, sterke verbinding garandeert. Mocht deze op zijn kop vallen, dan heeft-ie op deze manier nog enige kans van overleven omdat de krachten (die al gauw erg groot worden vanwege het zgn. 'moment') loodrecht op de houtnerf komt, waar-ie wat sterker is. Prima dus. Onnodig te zeggen dat het gaat om een dosse gezaagde hals: kwartiers zou voor dit geld te veel gevraagd zijn. De breedte bij de topkam bedraagt 43,5 mm, bij de 12de fret 52,2. De hals kent een afgeplatte D-vorm en is mat gelakt. Voor de toets is gewoontegetrouw indisch palisander gebruikt, wat nogal ontsierd wordt door een hoeveelheid polijstmiddel wat in de porieën van het hout is achtergebleven. Zie dat er maar eens uit te krijgen. De toets lijkt daarna wel goed voorzien van een siliconenprodukt. Op de toets zitten uitstekend geplaatste moderne jumbofrets. Wie heel goed kijkt, ziet wat vijlstreepjes, maar dat is niet zo erg. Klein maar erg belangrijk detail: de toets is voorzien van een zogenaamde 'compound radius' (oftewel 'samengestelde bolling': van 12" tot 16") wat ervoor zorgt dat de gitaar laag afgesteld kan worden terwijl je snaren in de hogere regionen nog wel goed kunt opdrukken.


    achterkant kop
    Achterkant (klik voor vergroting) Kop (klik voor vergroting)

    Dan het 'piece de résistance' - namenlijk de kop. Die zit er andersom op en dat is niet voor niks. Veel gitaristen verlagen de lage E tot een D, als ze de E al niet verruilen voor een nog lagere B. Met dat idee in het achterhoofd is het inderdaad slim om de kop om te draaien. De dikkere snaren houden dan wat meer snaarspanning, dus kun je in vergelijking tot een Strat bijvoorbeeld wat dikkere snaren gebruiken om een strakke lage B te verkrijgen. Hier valt direct echter op te merken dat wezenlijk dikkere snaren weer niet echt lekker in de locking topkam kunnen, dus lijkt het bedacht voor de 'lage D-ers'. De B-mensen blijven aangewezen op een 7-snarige plank.

    De body dan: de folder vermeldt 'solid tonewood', de site van de importeur vermeldt amerikaans elzen, maar wij vermoeden dat het toch een andere houtsoort is. Op het internet staat ergens agathis vermeldt, en dat zou kunnen. Het lijkt er soms op dat Koreanen (Chinezen, Indonesiërs) gewoon kappen wat het dichtst bij de fabriek staat. Maar als dat nou goed klinkt, wie zou er dan gaan zeuren (greenpeace misschien; zie www.greenpeace.org)? Het is in elk geval massief hout wat de klok slaat. Deze body is netjes gelakt, in rood metalic. Als je in een weerspiegeling kijkt zie je wel wat 'sinaasappelhuid' maar komaan, het is geen Rolls Royce. Jammer is dat er op de onderste hoorn nog spetters antibromlak is achtergebleven. Die kreeg ik er ook niet zomaar vanaf. De lak is dik genoeg maar voelt niet zo dik aan als de strats uit de jaren tachtig waar bijna meer lak als hout aanzat, kortom: prima.

    Hardware  [top]
    Dan de hardware. Over de locknut hebben we het al even gehad, niks bijzonders maar hij doet z'n werk goed. De mechanieken zouden van Gotoh zijn, maar ons lijkt het een kopie. Geen klachten daarover; ze zijn prima en daar gaat het om. Vroeger was Gotoh een goedkopere kopie van Schaller, dat gaf niks want ze waren gewoon goed. Zo goed zelfs dat ze nu als kwaliteitskenmerk worden gehanteerd, en terecht. Dat zou nu ook kunnen. De tremolo is evenzo van onbekende (Koreaanse?) komaf maar functioneert goed en lijkt vrij degelijk in elkaar te zitten. Minpuntje: zoals zo vaak ontbreekt het op de kantelpunten aan ingezette messen. Dit vereist van het metaal van de brug een dusdanige hardheid dat het jarenlang de spanning aankan en dus ontstemmingsvrij werkt. Het kleinste kerfje in dat metaal zorgt namenlijk al voor ontstemming. Nu is het dus goed, maar na drie jaar duikvluchten? Wie het weet mag het zeggen...


    Brug/Tremelo
    Brug/Tremelo

    Over de elektronika valt bij Koreanen vaak niet veel meer te vertellen dan dat je het zo snel mogelijk aan je jongere broertje moet zien kwijt te raken (weet zo'n kind veel). Bij de Maverick gaat dat niet op en hier verraadt de europese 'afkomst' van de gitaar zich. De volume- en tonepot en jackoutput zijn nog gewoon Koreaanse afdankertjes, maar de pickupswitch is een aparte en dat kan ook gezegd worden van de pickups. Of de switch qua kwaliteit echt zo goed is als bijvoorbeeld een Switchcraft kunnen we niet zeggen, wel dat het een aparte schakeling teweegbrengt. Let op: 1 - Halselement, humbucking; 2 - hals- en brugelement, alleen buitenste spoelen naar het lijkt in serie geschakeld; 3 hals- en brugelement, humbucking; 4 - brugelement, buitenste spoel; 5 brugelement-humbucking. Da's apart, niet?

    O ja, het wel erg lege (en dus wellicht te grote) elektronikagat is weer eens met grafietlak bespoten. Dat lijkt leuk maar heeft geen functie. De humbuckers zelf zullen dus voor de stilte moeten gaan zorgen. De elementen zien er wat anders uit (ze zijn keurig ingefreesd trouwens): ze bezitten 6 brede polepieces, een beetje zoals Schecter vroeger ook wel singlecoils maakte. Het zijn vrij vette humbuckers met Alnico 5-magneten.


    Elementen
    Elementen

    Nog wat meer non-conformistisch aan deze gitaar? Jazeker, wie goed op zijn instrumenten let heeft vast wel eens gemerkt dat een Gibsonhals een hoek maakt ten opzichte van de body en een Fender (meestal) niet. Deze gitaar heeft dat wel. Meestal is dat verzorgd door een los stukje fineer (Ibanez is daar goed in) dat onder de hals is bevestigd. Complimenten trouwens voor de frezing van de halspocket, die ziet er erg goed uit. Maar dan, een fineertje? Nee, men heeft een uitsparing in de hals gefreesd van 1,5 mm en een verhoging in de body van 2 mm. Een verhoging van 0,5 mm is het resultaat, waarmee de hals mooi achterover gaat staan. Deze constructie is wel degelijk erg stevig, maar ik vraag me af, als je dit kan, dan kun je die hoek toch ook in 1 keer goed uitfrezen met een hoek van 0,5 mm in de halspocket? Dan ligt de hals tenminste helemaal aan in de gitaar. Maar dit is wel mierenneukerij, hoor.

    Laatste leuke detail: men heeft eraan gedacht dat de metalgitaristen de dikte van de snaren nog weleens willen veranderen. Je kan je gitaar dan wel elke keer naar Rikkers Gitaarbouw brengen om (vooral) de brug af te laten stellen op een andere dikte, maar als je twee gaten maakt in het afdekplaatje waar een schroevendraaier door kan om bij de juiste schroeven te komen dan kan een kind de was doen. Handig! Fender, waar blijf je?


    Voor
    Voorkant (klik voor vergroting) Achterkant (klik voor vergroting)

    Praktijk  [top]
    Ferdinand vond 'm direct lekker in de hand liggen, ik moest even wat wennen. Het is daarbij een voordeel dat de hals mat gelakt is, dat speelt erg lekker omdat je handpalm minder weerstand ondervindt bij het betasten van de nek. De hals lijkt vrij breed te zijn, is dat echter niet echt. Dit komt ons inziens door de afgeplatte D-vorm. Bij het akoestisch bespelen, rinkelt er hinderlijk iets mee de hele tijd. De hals bekloppend krijg ik door dat de halspen los in de hals zit. Jammer dat Maverick je voorziet van alle inbussleutels, behalve dan die voor de hals. Gelukkig hebben wij 'm wel. Snel verholpen, weg rinkel. Verder is de gitaar heel netjes afgsteld, misschien nog een tikje te hoog. Een racemonster zou hier direct wat aan willen laten doen, maar niet iedereen vind laag lekker. De mechanieken staan wel te strak afgesteld en dat is jammer, da's nergens voor nodig. Verder nog iets? Nee, aan de slag.

    Akoestisch klinkt de gitaar vrij robuust, met een mooie rinkel in de nieuwe snaren. Ik weet niet wat erop zit (in elk geval een setje 0.10) maar ze zijn OK.

    Clean bespeelt vinden we de gitaar vet, vol, rauw. De humbuckers doen beslist hun werk goed, klinken mooi strak. De brughumbucker moet wat hoger afgesteld worden, de balans is nu nog niet goed. In het geheel missen we wat sprankel, dat zit wel in de gitaar.

    Dit komt echter in het geluid naar voren als je de verschillende standjes van de switch gebruikt. Ik als Telecaster-man hou vooral van standje nr. 4, beide buitenste spoelen. De rockgitarist zal standje nr. 2 niet zo snel gebruiken (brugelement single-coil), is wat te dun. Beide elementen humbucking ligt op de meeste scheurversterkers ook niet echt voor de hand, maar: je krijgt er al met al wel een heel veelzijdige gitaar mee. Jammer dat het hoog het wat af laat weten op de 'gewone' standjes maar tot nu toe hebben wij het geluid wat wij daar graag horen willen tot nu toe maar op twee elementen gehoord: de Seth Lover van Seymour Duncan en de Paf Plus van Ted Oberg uit Den Haag. Inpluggen in het scheurijzer dan maar.

    Natuurlijk heb je op een Mesa Boogie niet te klagen over het hoog, en daar valt de kritiek dan ook helemaal weg. Onze metalgitarist zet de versterker zo hard dat mijn hond een paar oordoppen op moet - und jetzt geht's los, jungs.


    Woef
    Und jetzt geht's los, jungs

    Zingt er wat rond? Niet veel. Is er veel ruis en brom? Ja, wat wil je, het ding staat op 9. Dat mag de pret niet drukken.

    Oordeel: niks mis mee, de gitaar overtuigd aan alle kanten. Wat vooral opvalt is dat de sustain van het laag niet in het mid 'verzuipt'. Dat is natuurlijk goed nieuws voor rockgitaristen.
    Zou dat door de omgedraaide kop komen? We vinden de gitaar in elk geval strakker klinken dan wat je op grond van de specificaties (vooral dat elzen van de body) zou verwachten. Wat moeten we er nog meer over zeggen? Het geluid wat de metalgitarist zoekt is ook afhankelijk van de versterker die hij gebruikt, en me dunkt dat als je deze gitaar waar dan ook inplugt, het zou moeten lukken. Deze gitaar rockt, is goed strak en je kunt alle snaren onderling nog onderscheiden, ook bij heftig scheuren.

    Conclusie  [top]
    Dit is niet echt een budgetgitaar. Vroeger was € 581,- nog altijd 1.280,- gulden. Voor een dure Maverick betaal je weliswaar al snel € 900, tegenwoordig kun je ook goede gitaren kopen voor € 300,- en hoe je het ook wend of keert, het blijft gewoon een plank met snaren.

    We verwachten dus wel wat. En dat krijg je dan ook. Er zijn wat kleine kritiekpuntjes (de afscherming, de lakspettertjes, de potmeters, de toets), maar het valt al weer op dat je dan de gitaar gaat vergelijken met een veel duurdere (custom-) gitaar. Aan de andere kant, je krijgt met deze gitaar wel een aantal leuke zaken die een ander niet heeft: de switch met zijn nuttige standjes, het handige afdekplaatje, de omgedraaide kop. Veel van de keuzes van Maverick zijn zinnig, en die hebben ze ook verwerkt in deze 'budget'-gitaar. Een beetje dus een buitenbeentje, en dat is wel goed.

    Qua geluid is er gewoon weinig te klagen, met deze humbuckers kun je jaren vooruit. Wil je meer hoog dan laat je een preampje inbouwen, ruimte zat. Veel bluesgitaristen met een gitaar met twee humbuckers moeten gaan mailen met Maverick waar ze zo'n leuke switch kunnen kopen, of gewoon zelf zo'n Chaos halen. Metalgitaristen met veel geld halen de duurdere op, die met die leuke volumeknoppen, en die metaljongens die dat niet belangrijk vinden en vallen op de vorm van deze superstrat-annex-jackson kopen deze.

    Hij is er ook in het metalicblauw en natuurlijk......zwart.

    Jacco en Ferdinand
    Rikkers Gitaarbouw

    Testomgeving  [top]
    Deze gitaar is getest op een Mesa Boogie DC 5 met extra speakerkast en op onze standaard allroundversterkerset. De gitaar is getest door Jacco en Ferdinand van Rikkers Gitaarbouw te Groningen en bespeeld door een gitaarleraar en door een metalgitarist.

    Specificaties  [top]

    Specificaties Maverick Chaos 1
    Fabrikant: Maverick
    Model: Chaos 1, ofteweleen budgetversie van de 'D Tox' van Maverick
    Type: Solidbody elektrische gitaar
    Beschrijving: Afgeleide van Stratocaster c.q. Jackson, met omgekeerde kop en Floyd Rose-achtige tremolo
    Herkomst: Korea
    Mensuur: 65 cm
    Body: Misschien elzenhout (alder), elders wordt gesproken van agathis; in elk geval iets wat er op lijkt en massief.
    Afwerking: Hoogglans (polyester-)lak in metalic-rood ('Tribal Red')
    Toets: Indisch palisander (rosewood), 24 jumbo frets
    Hals: Rockmaple (noordamerikaans), tweedelig, afgeplatte D-vorm43,5 mm bij de topkam, 52,2 mm bij de 12e fret; compound radius van 12" naar 16"
    Hardware: Zwart, Gotoh stemmechaniekenKoreaanse Floyd Rose kopie
    Elementen: 2 keer Maverick Evolution Series X 1 - humbuckers
    Regeling: 1 keer volume, 1 keer tone, custom 5-way switch
    Topkam: Koreaanse locking nut
    Importeur: JIC Music
    Adviesrijs: € 581,-

    Oordeel Maverick Chaos 1  [top]

    Oordeel Maverick Chaos 1

    Meer informatie  [top]
    JIC Music
    Sigarenmakerstraat 7
    5203 DG 's-Hertogenbosch
    Telefoon: (073) 6420220 Telefax: (073) 6420408
    E-mail: music@jic.nl

    top


     Relevante links:

    JIC Music
    Maverick Guitars


Back to top