Welkom op het GitaarNet.
  • Aria PE special

    Fender Super Reverb versterker Fender Super Reverb versterker
    Fender Super Reverb versterker
     GITAARTESTS Fender Super Reverb versterker


    De Aria PE Special
    Koreaanse vakprecisie
    door Rikkers GitaarbouwMei 2002
    Aria SP Special

    Wat een boer niet kent dat eet-ie niet, is een spreekwoord dat Groningers hoog schijnen te houden. Hier in het Hoge Noorden hanteren wij echter veel liever de slogan: Wat van ver komt is lekker, en dat geldt zeker voor de Aria PE Special.
    Aria
    klik op foto voor vergroting

    Inleiding
    Wat een boer niet kent dat eet-ie niet, is een spreekwoord dat Groningers hoog schijnen te houden. Hier in het Hoge Noorden hanteren wij echter veel liever de slogan wat van ver komt is lekker. En dat blijkt als je onze testgitaar uit de doos haalt, het is een en al goud en lekker hout wat je tegemoet komt en dat zien we de laatste jaren wel vaker in onze zaak. Stond alles wat uit Korea komt vroeger voor je reinste rotzooi, de laatste 10 jaar hebben de Koreanen laten zien dat ze het vak van gitarenbouwen niet alleen goed geleerd hebben, maar het ook met grote precisie volhouden. Bij gitaren uit de USA zien we bijvoorbeeld regelmatig een slechte afwerking die de naamsbekendheid goed moet maken. De Koreanen kennen die luxe niet: zij moeten juist tegen een slechte naam naam inwerken.

    En de vraag is nu: hoe doen ze dat?

    Constructie  [top]
    Deze Aria kent een Les Paul-achtige vormgeving en bestaat dan ook volgens de verwachtingbijna geheel en al uit mahonie (foto 1). De herkomst van dat mahonie is onbekend maar het lijkt ons een Aziatische variant. De body bestaat uit drie delen mahonie (eigenlijk vier, je kunt nog een apart stuk onder de halsverbinding zien met een top van nato met flamemaple-fineer daarop gelijmd). (foto 2 - klik op foto's voor vergroting)

    mahonie
    foto 1: Mahonie foto 2: Halsverbinding

    De verlijmde hals is ook gemaakt uit mahonie met een opgelijmde kop. Alle verlijmingen zien er keurig uit. Het schuin opgelijmde kopgedeelte lijkt wat minder luxe als een hals uit één deel maar het heeft veel voordelen: doordat de houtnerf nu gunstiger loopt ten opzichte van de hoek die de hals maakt hou je een minder kwetsbare hals over (foto 3).

    De toets van de gitaar bestaat uit Indisch palisander met een fraaie blokinleg van parelmoer (foto 4). In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is die parelmoer echt en bestaat niet uit de namaak die je vaak aantreft tegenwoordig. Daar komt bij dat de blokjes heel precies zijn ingelegd. De 22 Gibsonfrets zijn goed afgewerkt en gepolijst, we zijn slechts 1 scherp randje tegengekomen en dat is een prestatie. De fabrikant koos ervoor om de frets over de binding heen te laten lopen en ook dat lijkt wat minder luxe maar je houdt wel degelijk meer fret over om je snaren op heen en weer te bewegen. Prima dus!

    kopgedeelte Toets
    foto 3: Kopgedeelte foto 4: Toets met blokinleg van parelmoer

    De binding ziet er keurig uit behalve op sommige plekjes op de kop; op de moeilijke hoekjes zie je wat slordigheidjes die daarna overigens weer keurig zijn opgevuld.De topkam is van kunststof en ziet er prima uit. De trussrod doet wat-ie moet doen en is goed bereikbaar vanaf de kopzijde (foto 5).
    Dan de hardware: de vergulde brug en tailpiece zijn van onbekende herkomst maar zien er degelijk en klassie uit. De zadeltjes zijn echter te ver ingevijld en dat zou knappende snaren op kunnen leveren in de toekomst. Deze gitaar verdient Graphtec zadeltjes: dan ben je voorgoed van de knapperij af. De prachtige mechanieken lijken op Gotoh, zijn dat waarschijnlijk niet maar doen hun werk uitstekend. Ook de neckplate, de straplocks en de jackplate zien er goed uit.

    Het gebruikte Aria 009-setje snaren is OK, en voelen ook met deze korte mensuur lekker strak aan. De gebruikte elektronika betreft uitsluitend Koreaanse kwaliteit en dat komt er op neer dat je de komende drie jaar geen problemen hoeft te verwachten maar dan slaat de slijtage toe. Het is aan te raden de boel dan voor een paar tientjes te vervangen voor goed Amerikaans spul (Switchcraft schakelaar en output en CTS potmeters bijvoorbeeld).

    Topkam, trussrod Toets
    foto 5: Topkam, trussrod foto 6: Goudgeel gebeitst

    Dan de elementen: Koreaanse pickups naar design van Seymour Duncan. Deze zijn prima geconstrueerd, elke spoel is bijvoorbeeld met koperfolie afgeschermd. De toch al stille humbuckers worden hiermee nog ongevoeliger voor storingen van buitenaf. Je levert met zo'n afscherming echter ook wat in op het hoog, en daar komen we later nog even op terug. De elementen lijken zowel qua weerstand als geluid het meest op gewone '59-ers oftewel PAF-elementen. Deze gitaar is mooi goudgeel gebeitst (goed voor de 'diepte' van de vlam van het flamemaple foto 6) waarna zij is afgewerkt in een dikke poyester hoogglans lak. Dit ziet er over het algemeen goed strak uit. Hier en daar ziet een geoefend oog nog wat schraapstaal- dan wel schuurstreepjes, maar dat zie je bij de gerenomeerde instrumenten uit de Verenigde Staten vaak nog wel een graadje (of twee) erger.

    Als je naar de vormgeving kijkt zie je in eerste instantie een Les Paul-kopie. Er is echter gekozen voor een vloeiender overgang van de cutaway naar de bovenkant van de gitaar. Dat ziet er aan de voorkant maar ook aan de achterkant niet alleen mooi uitmaar het levert je ook een betere bespeelbaarheid op bij de hoge noten.

    vormgeving achterkant hals
    foto 7: Voorkant foto 8: Achterkant foto 9: Hals

    Verder heeft de PE een kleinere kop dan zijn voorbeeld. De hals is niet al te dik en heeft een (voor deze tester) goed in de hand liggende D-vorm in de hals (die overigens een mooie flametekening in het mahonie heeft, maar dat is toeval). Voeg al deze designkeuzes bij elkaar en je houdt een moderne LP over.
    In één opzicht is deze gitaar echter geheel anders: de body is 4 centimeter dik in plaats van de gebruikelijke 5 centimeter bij een volwassen LP. Dat komt vooral doordat er op een LP een 1,5 centimeter dikke top maple gelijmd wordt op het mahonie. Naast een leuke gewichtsbesparing heeft dit grote gevolgen voor het geluid, en daar komen we achter in de harde praktijk...

    Praktijk  [top]
    De afstelling van de PE is zondermeer prima. Natuurlijk is de topkam wat aan de hoge kant, maar dat zien we liever dan dat hij te laag is en wij gitaarbouwers moeten natuurlijk ook ons brood verdienen. Normaliter breng je je nieuwe gitaar dan ook meteen naar een goede gitaarbouwer toe voor een afstelbeurt afgestemd op jouw persoonlijke wensen. Bij deze gitaar hoeft echter alleen het topkammetje aangepakt te worden; de hals stond in de juiste holling en de intonatie was goed. Let er wel op dat je een en ander weer laat controleren als je een zwaarder setje snaren op een gitaar zet.
    De PE speelt direct goed. Dat heeft er ook mee te maken dat ik zelf graag speel op een slanke hals met D-vorm en Gibsonfrets, maar ik had er liever 010-snaren op gehad; dat komt ook de klank ten goede.

    Droog op het oor klinkt de PE mooi open en duidelijk. Alle zes snaren zijn gelijkmatig aanwezig maar de gitaar vibreert nog niet echt in je handen. Dat is een kwestie van inspelen.
    Clean bespeeld noteerden we bij de verschillende standen het volgende:

      Brugelement: mooi brutaal, neuzig en toch vol. Recht voor z'n raap en strak.
      Tussenpositie: mooie milde, cleane toon. Er zou wat meer hoog in mogen. Laat de pickups singlecoil schakelen en je bent er. Maar dat is misschien wel wat persoonlijk...
      Halselement: blijft strak, wordt niet rommelig. Dat komt ook omdat we niet alleen wat hoog missen (in deze positie niet zo erg) maar ook wat laag. Er ontbreekt wat 'diepte' in het geluid, het is nog wat vlak.

    Ook hiervoor geld: goed inspelen en je bent na een half jaar klaar.

    Over het algemeen mist de gitaar wat laag en wat helderheid. Dat laatste komt niet alleen door de mahonie, het komt ook door de afgeschermde spoelen. Daarbij komt het gebrek aan een maple top, die brengt in een LP net dat beetje hoog en 'kern' in het geluid wat deze gitaar mist. Het topje van nato wat op deze gitaar zit, doet wat dat betreft veel minder voor je geluid.

    Op een buizenversterker is dat echter allemaal nog niet zo slecht, die hebben toch vaak de neiging wat pregnanter te zijn in het hoge gebied. Op onze Mesa/Boogie merk je dan ook dat alle standjes een zeer bruikbaar clean geluid opleveren. De elementen zijn mooi stil maar hebben wel de neiging snel te oversturen. Een singlecoil-schakeling zou niet misstaan op dit instrument. En over oversturing gesproken...

    In de scheurstand komt er een mooie 'romige' sound uit de speaker van de boogie. Het geluid heeft erg veel weg van dat van een klassieke SG. Carlos Santana zou heel goed overweg kunnen met de sound van de halshumbucker, het zingt dat het een aard heeft. Ook nu zijn de elementen mooi rustig. Het enige minpuntje is dat de pickups een beetje de neiging hebben 'dicht te smeren' - niet alle snaren komen individueel goed uit de verf als je een akkoord aanslaat.

    Overstuurd houd ik het meest van de brughumbucker en hier komt de PE dan ook echt goed uit de verf. Dit is zondermeer een scheurijzer die het midden houdt tussen een SG en een Les Paul; dus liefhebbers van AC/DC en wat dies meer zij kunnen hun hart ophalen.

    Conclusie  [top]
    Ondanks de uitstekende indruk hebben we wel degelijk wat kritiekpuntjes:

      Ten eerste: het ontbreken van een echt topje van esdoorn. Je denkt een soort LP in handen te hebben maar dat heb je niet.
      Ten tweede: de elementen: die koperfolie doet ons inziens meer slechte dingen dan goede en je hebt toch het gevoel met tweederangs Seymour Duncan elementen te werken. Dat heb je echter voor wat euro's zo opgelost. Dan natuurlijk de rare zadeltjes nog en over de elektronika willen we het liever niet hebben.

    Maar dan zijn we er ook wel zo'n beetje.

    tussen een SG en een LP in

    Heel belangrijk vinden we het op te merken dat een gitaartest als dit ook niet helemaal eerlijk is: het gaat natuurlijk allemaal om het geluid en dat moet zich in een nieuw instrument allemaal nog ontwikkelen.Voor de instrumenten die we zelf bouwen (gitaren én basgitaren) geldt ook dat die na een jaar spelen nog een stuk beter klinken dan net nieuw. Een ingespeeld instrument heeft meer diepte, meer dan wel mooier laag, het vibreert allemaal door het hele hout heen. Dat is ook de truc van vintage gitaren met hun magische geluid: speel dertig jaar op deze PE en je weet niet wat je hoort (als je zelf nog spelen kunt dan...).

    In het kort: met de PE heb je een zeer veelzijdige gitaar die het midden houdt tussen een LP en een SG. De uitvoering en de afwerking zijn bovengemiddeld en laten we eerlijk zijn: het
    og wil ook wat en veel attractiever dan dit komen ze bijna niet. Kortom: laat die Koreanen maar schuiven. Voor 720 Euro moet je hem ook echt in Nederland gaan kopen want de website van Aria zelf vermeld een adviesverkoopprijs van 859,- US Dollars en dat is toch echt wat meer dan wat de hollandse detailhandel ervoor wil hebben.

    En zo hou je nog wat geld over voor andere leuke zaken...

    Jacco en Ferdinand
    Rikkers Gitaarbouw Groningen

    Testomgeving  [top]
    Deze gitaar is getest op een allroundversterkerset (onze standaard) met buizenvoorversterker en transistoreindtrap van 450 watt met daarop aangesloten twee PA-boxen. Verder is er een Mesa Boogie DC-5 met extra speakerkast ingezet. De gitaar is getest door Jacco Stuitje en Ferdinand Rikkers van Rikkers Gitaarbouw te Groningen en verder in handen geweest en van commentaar voorzien van 3 van onze klanten die allen professioneel gitaar spelen.

    Specificaties  [top]

    Specificaties Aria SP Special
    Fabrikant: Aria
    Instrument: PE-SPL-SD: PE-gitaar, Special uitvoering met Duncan Design pickups
    Type: Solidbody elektrische gitaar
    Beschrijving: Les Paul-achtige gitaar van mahonie met nato top (afgewerkt met flamemaple fineer) en gelijmde hals
    Herkomst: Korea
    Mensuur: 63 cm
    Hals: Mahonie, tweedelig, slanke D-vorm
    Toets: Indisch Palisander (rosewood), 22 Gibsonstyle frets
    Body: Mahonie met Nato-topje plus flamemaple-fineer
    Afwerking: Hoogglans (polyester-)lak in goudgeel
    Hardware: Goud, Gotoh-kopie stemmechanieken met Pearl knoppenKoreaanse tune-o-matic brug met stoptailpiece
    Elementen: 2 keer 'Duncan Design'; HB-103
    Regeling: 2 keer volume, 2 keer tone
    Topkam: beenimitatie
    Importeur: JIC Music
    Prijs: € 720

    Oordeel Aria SP Special  [top]

    Oordeel Aria SP Special

    Meer informatie  [top]
    JIC Music
    Sigarenmakerstraat 7
    5203 DG 's-Hertogenbosch
    Telefoon: (073) 6420220 Telefax: (073) 6420408
    E-mail: music@jic.nl

    top


     Relevante links:

    JIC Music
    De Aria PE-SPL-SD serie
    Rikkers Gitaarbouw


Back to top