Welkom op het GitaarNet.
  • Tim Sparks: At the Rebbe's Table

     ARTIKELEN


    Tim Sparks
    At the Rebbe's Table
    door Henk te Veldhuis Oktober 2002
    Tim Sparks

    Tim Sparks is een zeer veelzijdig gitarist, die zijn inspiratie uit allerlei landen over de hele wereld haalt. Zijn één na laatste album "Tanz" op het record label "Tzadik", kreeg 5 nominaties in meerdere categorieën als beste gitarist.Ook zijn nieuwste album "At the Rebbe's Table" bevat weer veel invloeden uit verschillende gitaarstijlen. Reden voor GitaarNet om Tim uit te nodigen voor een gesprek.

    Tim Sparks

    Welke gitaarspelers hadden een grote invloed op je spel?
    Tja, dat waren er zeer veel. In het begin Doc Watson natuurlijk, Lightnin' Hopkins en Charlie Patton.In een later stadium toen ik fingerstyle gitaar ging spelen, werd ik beïnvloed door onder andere Leo Kottke en Duck Baker. Natuurlijk Paco de Lucia en Rafael Requini als flamenco gitaristen. In de Braziliaanse stijl onder andere Baden Powell en Gil Gilberto en jazz gitarist Joe Pass.

    En de gitaarspelers van nu?
    Wel, Peter Finger, Franco Morone D'Agostino, Pat Donohue, Jamie Findley, Sandor Szabo, Isato Nakagawa en ook Dean Magraw, gitaristen die toch wel iets vernieuwends in hun spel hebben.

    Maar je hebt ook veel stukken van grootmeesters uit de klassieke muziek gespeeld.
    Ik studeerde met Jesus Silva, die een Segovia student was, op de Segovia techniek.Segovia's arrangementen van Sor, Bach, Albania, Tans - dat zijn mijn favorieten.Ik denk dat ik het meeste van Bach geleerd heb, maar ook van stukken van Barrios die in de Baroquegitaarstijl speelde. Weet je, Segovia bewerkte stukken van Bach en Barrios en schreef muziek alsofhij Bach was. De gitaar mag ernstige beperkingen hebben, maar het heeft ook verschillende spectaculaire orkestrale mogelijkheden in verschillende toonsoorten.De truc is om een stuk nèt dat speciale mee te geven wat op de gitaar beter klinkt dan op een ander instrument. Ik denk dan ook dat het dit was wat Segovia bedoelde met: een arrangementzou beter moeten klinken als het origineel om succes te hebben.

    Je eerste solo album was "The Nutcracker Suite", heb je een speciale benadering in jazzen klassiek gitaar op dit album?
    Toen ik van de "Nutcracker Suite" mijn eigen arrangement maakte, had ik al heel wat jazz gespeelden veel jazz zangers begeleid in de stijl van Joe Pass. Dus de stukken van Tchaikovsky bewerkenwas niet erg veel verwijderd van bewerking van de stukken van Cole Porter en Duke Ellington.

    De laatste jaren heb je je meer op Oosterse muziek geconcentreerd en heb je twee Awardsgekregen in etnische muziek studies. Was dit de basis om je nieuwe album" "At the Rebbe's Table" te maken?
    Eind 1980 tourde ik door Europa en bracht enige tijd in Hongarije en het vroegere Joegoslavië door,waar ik veel Oost-Europese en zigeunerachtige muziek hoorde, vooral in Bosnië.Na deze trip begon ik Klezmer, Grieks en Perzische muziek te spelen.Ook speelde ik in Braziliaanse groepen als toevoeging bij de jazz die ik al speelde. Ik speelde ook met Jack McDuff. Dit was een interessante periode, dat uiteindelijk resulteerde in "Guitar Bazaar": mijn tweede album voor Peter Finger op Acoustic Music Records Label. John Zorn hoorde dit en was gek van mijn solo gitaarvertolking van Bela Bartok's "Roemeense Dansen".Dit was het begin van mijn carrière op het "Tzadik" record label. Andere invloeden kwamen uit Portugal waar ik wat optredens met mijn vriend Eddie Goltz deed - een jazz gitarist uit Lissabon. Ook ontmoette ik Pedro Cabral: één van de virtuozen uit Portugal. Cabral is net als Astor Piazzolaeen meester musicus. In Portugal hebben ze ook een grote fingerstyle traditie die erg uniek is.

    Op de "Rebbe's Table" gebruik je vele gitaarstijlen, van Spaans tot Jazz, Country, Folken etnische muziekstijlen. Je speelt met uitzonderlijk goede muzikanten, zoals Marc Ribotop klassieke gitaar, Erik Friedlander op cello, Gerg Cohen op bas en Cyro Baptista die depercussie verzorgt. Wat is het extra's dat ze aan jouw muziek toevoegen?
    Kijk, je hebt dan wel even de beste spellers van New York bij elkaar, en ze spelen allemaal geweldigzonder veel poeha en ego streling. De sessies in New York voor "Tanz" and "Rebbe's Table" waren ergintens en opgenomen in 1 dag, wat wel kenmerkend is voor een jazzachtig album. De mensen van het Tzadik label waren geweldig en het gevoel op het album is intens en positief te noemen.

    Op de "Rebbe's Table" staan 11 composities met Joodse muziek, de composities zijn mooie verhalende melodieën die de ziel raken op ritmes die je tot dansen uitnodigen. Voel je een bepaalde binding met je publiek?
    De muziek is erg intiem en reflecterend, dus nodig ik de luisteraar uit een speciaal gevoel bij mijn muziek te krijgen, zonder hen met lichtshows en geluidseffecten lastig te vallen. Dit soort muziekis erg geschikt voor contact met publiek ook omdat deze gitaarstijl dat overbrengt.

    Kun je enkele composities van de "Rebbe's Table" beschrijven die je na aan het hart liggen?
    Ik houd erg van het titel stuk: "At the Rebbe's Table", omdat de interactie met Erik Friedlanderfantastisch was. Ook houd ik van Cyro Baptista's percussie op "Tartar Dance" en op "La Serena"is de percussie erg doordringend en Cyro lacht er altijd bij. Weet je, de ritmes op deze tracks hebbeneen Mediterranees karakter. Greg Cohen had vele ideeën voor de arrangementen en maakt altijdgrappen waar iedereen dubbel van ligt, en Greg zorgt er voor dat iedereen een goed humeur houdt.

    John Zorn maakte "Mahshav" een adembenemend stuk, deze compositie heeft een meditatievesfeer; wat vind jij daarvan?
    Jazeker, John Zorn kan je helemaal "meeslepen" met zijn composities, sommige zijn erg luid en heftig,maar Mashav heeft weer dat meditatieve gevoel, heel mooi.

    "Beautiful City" is een duet met Marc Ribot, gebaseerd op een traditioneel lied, wat over Jeruzalem gaat, wat is jouw connectie met dit lied?
    Ik ben in Jeruzalem geweest en heb door de hele oude stad gewandeld. Het lied heeft zowel een vrolijke en trieste kant wat wel past in de huidige omstandigheden. Cyro spoorde Marc aan zijn Spaanse gitaar voor dit nummer mee te nemen en ik houd van de sound die hij creëert, met mooie Jazz solo's en een funky Mexicaans geluid.

    Je bent van je Taylor gitaar overgestapt naar een Lakewood gitaar, welk model bespeel je en wat is het grote verschil?
    De Lakewood A-32 die ik gebruik, is speciaal voor mij gebouwd in 2001 met een cutaway.Dit model lijkt veel op een klassieke gitaar met een cutaway, maar is voor mij uitgerust metstalen snaren. Het scala aan tonen van deze Lakewood A-32 is veel breder, zowel in het hoog als in het laag. Ik gebruik een nieuw soort snaren van het merk John Pearse, met een lichte tot extra lichte klank, maar waar ik toch een "vet" geluid uit krijg en waar ik tevens "bendings" mee kan maken.

    Je bent ook van platenmaatschappij veranderd. Van "Acoustic Music Records" naar "Tzadik",heeft dit een speciale reden?
    Wel ik heb enige progressie gemaakt, Peter Finger gaf me de kans de eerste 2 albums op te nemen,en toen ging John Zorn een andere weg bewandelen. Peter Finger en John Zorn zijn allebeide virtuose instrumentalisten en componisten die hun eigen onafhankelijke labels oprichtten en ik voel me gelukkig met allebei een uitstekende relatie te hebben.

    Je houdt van reizen rond de aardbol en veel van je composities bevatten invloeden uit o.aSpanje, Griekenland, en Oosterse landen. Staan er ook concerten gepland in Europa enmisschien wel Nederland?
    Ik kom in maart 2003 naar Europa voor onder ander concerten in Duitsland en ik zou ook graag Nederland in mijn Tourschema opnemen, omdat Amsterdam een favoriete stad van me is.Voor Lakewood dealers doe ik wat workshops en misschien dan ook in Nederland we wachten af.

    Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst en ben je al met iets nieuws bezig?
    Ik heb net enkele sologitaar opnamen klaar, met vijf nieuwe composities van John Zorn.Ze komen op een album waar ook Bill Frisell en Marc Ribbott op spelen. John Zorn vroeg mede solo fingerstyle gitaar partijen te doen en ik kan je wel zeggen dat ze zeer uitdagendom te spelen zijn. Maar eerst denk ik dat ik nu mijn hersens maar even rust gun voor het volgende album.

    top


     Relevante links:

    www.timsparks.com
    www.lakewood.de
    GitaarTest: Lakewood A-32
    www.tzadik.com


Back to top