Welkom op het GitaarNet.
  • "Daniele Bazzani"

     INTERVIEWS Daniele Bazzani


    Daniele Bazzani
    "Italiaanse meestergitarist in Nederland"
    door onze redactie
    Maart 2006
    Daniele Bazzani

    Het wordt weer lente, de laatste jaren dé tijd voor de akoestische gitarist in Nederland! De zaden hiervoor werden al in maart 2002 gestrooid met de start van het Acoustic Strings festival. April dit jaar zijn we aan de vijfde editie toe, en daarvoor treedt het fenomeen Tommy Emmanuel een keer of twintig op in diverse Nederlandse theaters. Gelijktijdig hieraan geeft de Italiaanse akoestische gitarist Daniele Bazzani twee optredens in Theater Pepijn in Den Haag, op 20 en 21 maart 2006. Bazzani is ook bekend door het op papier zetten en uitgeven van veel muziek van Tommy Emmanuel. Tommy Emmanuel zelf zei ooit over hem: "Best unknown guitar talents out there? There's a guy from Italy called Daniele Bazzani, who plays well, really well." Zijn laatste album, getiteld "Daniele Bazzani", zit dan ook vol met mooie kabbelende melodielijnen, en maakt duidelijk dat we met één van de besten te maken hebben. Ook geeft hij een clinic bij MaxGuitar in Den Haag op 19 maart. Onze oproep aan Tommy Emmanuel-fans: laat je ook verrassen door deze Italiaanse meester!

    Voor informatie over de optredens en clinic: Daniele Bazzani, Pierre Bensusan in Theater Pepijn in Den Haag

    Daniele Bazzani

    Je stijl is heel "teder", het is vaak alsof je de snaren alleen maar even "beroert" op een zeer vloeiende manier. En dat terwijl op je website wordt verteld dat je begonnen bent als elektrisch gitarist in een rockband en pas in de jaren negentig akoestisch bent gaan spelen!

    Ik had meer gigs nodig! In Rome (waar ik woon) was het moeilijk voor (elektrische) bands om optredens te krijgen, waarop ik en de zanger van de band op een gegeven moment besloten om akoestisch te gaan spelen. Later ontmoette ik Gina (mijn vrouw), zij is een fantastische zangeres , en begon ik met haar als duo akoestisch te spelen. Ik besefte toen echt dat de akoestische gitaar mijn instrument was! Ik luisterde naar Michael Hedges, Leo Kottke, Tommy Emmanuel, ze veranderden mijn leven. Ik heb het dan over het jaar 2000. Maar over het geluid: Robben Ford (Amerikaanse blues/jazz gitarist) vertelde me ooit: "Je geluid komt uit je handen, niet uit je versterker. Een belangrijke les.

    Mis je de "wereld van versterkers en effecten" niet een beetje?

    Ik speel nog steeds ook elektrisch met een band (rock, blues, rock and roll) en ik schrijf voor het grootstse Italiaanse gitaarmagazine; ik schrijf recensies over gitaren. Vorig jaar speelde ik zelfs elektrisch voor een demonstratie in een muziekwinkel: "Jimi Hendrix style" !

    Maar je hebt de "fingerpicking-style" jezelf niet aangeleerd vanaf jonge leeftijd?

    Nee, ik heb wat gestudeerd toen ik een jaar of 15, 16 was, en heb een tijdje met een duimplectrum gespeeld (die ik vervolgens zo ongeveer 20 jaar niet meer heb gebruikt). Ik ben wel begonnen met klassieke gitaar, dus ik had altijd nagels aan mijn rechterhand. I just came home.

    Je laatste album is zeer gevarieerd in stijl. Het is altijd interessant waar een fingerpicker mee komt. Veel fingerpickers beginnen zeg maar "Chet Atkins-style", en integreren vervolgens Keltische, blues, Ierse (en wat klassieke) invloeden in hun spel. Jouw proces is al ver "geëvolueerd": je maakt veel eigen nummers met je eigen stijl, op je laatste album staat ook een prachtig nummer met viool. Kun je het proces beschrijven dat heeft geleid tot je eigen stijl?

    Zoals ik hiervoor vertelde heb ik een zeer verschillende achtergrond vergeleken met een "fingerstyle"- gitarist die dat al 20 jaar doet. Waar ik vroeger naar luisterde, gaat van Stevie Ray naar Hendrix, Deep Purple en Led Zeppelin, en dan naar Tom Waits (Ik heb hem live gezien!). Tel daarbij op elke bluesmuzikant waar ik maar op stuitte en ook nog veel jazz. ..... maar steel mijn Beatles platen en je gaat eraan!

    Er staat een mooie uitspraak van "de Meester" op je website: Tommy Emmanuel heeft hier de harten van veel muziekliefhebbers verwarmd sinds het Acoustic strings festival hem in 2002 heeft gepresenteerd : fingerpicking is nu zeer populair onder veel gitaristen in Nederland. Nu, in maart 2006, speelt Tommy in meer dan 20 theaters in Nederland, en veel van deze concerten zijn uitverkocht. Er zijn nu ook wat aanstormende talenten in Nederland, maar voor hen het is moeilijk om ook een "naam" te vestigen in Nederland: ze trekken nog geen volle zalen. (een van deze talenten, Arnaldo Lopez speelt wel in het voorprogramma van een aantal Tommy Emmanuel shows, red.). Hoe is dat met jou in Italië? en bijvoorbeeld met Franco Morone (een andere Italiaanse akoestische meester, red.)?

    Tommy heeft overal harten verwarmd! Hij is fantastisch, hij is geen fingerstyle-gitarist, hij is een muzikant. Dat is de reden van zijn enorme populariteit. Michael Hedges zei ooit: “Ik probeer geen gitaar te spelen, ik probeer muziek te maken”. De gitaar alleen kan niet spelen. Er is een mens nodig. Ik speel nog steeds meer in het buitenland dan in Italië, al zou ik niet weten waarom. Niemand is koning in zijn land, laten we het daar maar op houden.

    Vorig jaar genoten we op het Acoustic Strings festival van die andere Italiaanse akoestische meester: Franco Morone. Wat is je band met hem, is hij één van je invloeden?

    Hij is één van mijn favoriete muzikanten. Een grootheid.

    Op je laatste album speel je op een Martin OM-28V en een L'Arriveč OM10. Kun je het verschil in "tone"beschrijven van deze instrumenten?

    De Martin is een prachtinstrument, hij is gloednieuw en heeft een volume en "tone" wat je gewoon niet kunt geloven! De L'Arriveč is mijn "live axe", meer dan 10 jaar oud en veel bespeeld. Er zijn weinig gitaren voor mij te vinden die beter spelen, afgezien misschien van mijn Martin OM-28.

    Je schrijft voor een gitaarmagazine: vertel ons over akoestische gear! Het merk Maton is hier bijzonder populair onder fingerpickers, uiteraard vanwege Tommy, maar waar moet een beginnende of meer gevorderde fingerpicker nu eigenlijk op letten bij de aanschaf van een gitaar (en akoestische versterking)

    Ik denk dat de "oude merken" nog steeds het beste zijn. Vooral Martin and Gibson. De meesten kopieren deze merken om daarna te zeggen dat hun gitaren beter zijn. Sommige jonge bouwers zijn daarentegen wel erg goed bezig. Sommige L'Arrivečs zijn zeer goede gitaren, en Collings zijn fantastisch. Dan kan ik nog noemen Bourgeois en Olson, maar die zijn heel erg duur. Een beginner kan een gitaar met een goede prijs/kwaliteit verhouding vinden bij Cort of tussen de nieuwe Yamaha L Series, Epiphone en Seagull. De Baby Taylor klinkt ook geweldig. Dit zijn de beste budget-gitaren op dit moment. Maar... natuurlijk gewoon alles zelf eerst uitproberen, koop diegene waar je verliefd op wordt. Ik adviseer altijd om een tweedehands te kopen, je koopt dan een beter instrument voor minder geld, en het is al bespeeld en dat scheelt je weer tijd!

    Bij versterkers ligt het wat moeilijker: je moet eerst de juiste pickup vinden (een combinatie van twee verschillende is een must) en dan de versterker die daarbij past. Italian SR Technologies, model Jam 150, is één van de besten die ik ooit geprobeerd heb. Daar speel ik nu dan ook op. Die van Ultrasound (USA) behoren ook tot mijn favoriete versterkers.

    Tijdens je optredens in Den Haag is Tommy Emmanuel ook in Nederland. Zien jullie elkaar nog in dit kleine landje? (... kans op een verrassings optreden)?

    Ik denk het niet. Er is niet genoeg tijd: ik kom, speel en vertrek. Wel open ik zijn concert in Rome in April.

    Iets over techniek: je speelt zowel met als zonder duimplectrum?

    Ja, ik hou van het geluid van mijn duim. maar de duimplectrum heeft ook zo zijn mogelijkheden.

    Over je duo 'Kozmic blues' met Gina Fabiani; het klinkt een beetje als de wat ruigere versie van Tuck and Patty , ook zo'n mooie combinatie; het moet goed voelen om zo'n goede zangeres te begeleiden! Was je altijd al op zoek naar een zangeres?

    Ik was op zoek naar een vriendin! Dit is het verhaal: Ik ontmoette haar op een eiland in augustus. Ik trad daar op en zij kwam op het podium om een nummer te zingen. Ik was op slag verliefd. Sinds die nacht hebben we elkaar nooit meer verlaten, dit jaar al weer 10 jaar.

    Wanneer je naar "Kozmic blues" luistert, hoor je dat er veel creativiteit in je zit, wat is je volgende project?

    Dankjewel, op dit moment zijn we bezig met een project waarbij Gina in het Italiaans zingt, en wie weet...

    Je geeft een clinic bij muziekwinkel MAXguitar in Den Haag op zondag 19 maart 2006, een dag voor je optredens. Wat kunnen we daar van je verwachten?

    Me playing guitar! ... Ik weet het niet, ik heb nogal een "instinctieve benadering" bij dit soort dingen. Ik wacht op vragen en als die niet komen, gaat het vanzelf. Het gaat dan misschien wel over het zelf arrangeren van muziek of om je juiste "tone" te vinden. Er is zoveel te zeggen over muziek! Ik hoop jullie daar te ontmoeten, ik heb ooit in Nederland gewoond toen ik 4 jaar oud was, en ben een aantal keren weer teruggekomen: nice place, nice people.

    top


     Relevante links:

    www.danielebazzani.com
    Kozmic Blues (Duo met zijn vrouw Gina)

    Martin gitaren
    www.tommyemmanuel.com
    The day that Fingerpickers took over the world
    Acoustic Strings 2005
    www.acousticstrings.nl
    Leo Kottke


Back to top