Netheid tijdens snelheid

[Snarx]

Oke, misschien rare titel, maargoed :p

Mijn vraag is simpel, als ik nummers speel, leer ik pas veel later de solo, en inproviseer ik dus eerst altyd.
2 manieren:
trage solo's inproviseren
snelle solo's inproviseren.

Trage solo's gaan, die klinken mooi enzo, maar snelle solo's lijker nergens op by my, de snelheid is er wel, maar de netheid niet, daarmee bedoel ik gwn de solo zelf die op niets trekt, het klink niet.

Iemand tips over hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn snelle solo's aantrekkelijk worden?

Bedankt

[mr-02]

mischien dom antwoord maar toch:

Eerst traag oefenen en steeds opbouwen in snelheid ... :dance:

[Ash ketchum]

Oke, misschien rare titel, maargoed :p

Mijn vraag is simpel, als ik nummers speel, leer ik pas veel later de solo, en inproviseer ik dus eerst altyd.
2 manieren:
trage solo's inproviseren
snelle solo's inproviseren.

Trage solo's gaan, die klinken mooi enzo, maar snelle solo's lijker nergens op by my, de snelheid is er wel, maar de netheid niet, daarmee bedoel ik gwn de solo zelf die op niets trekt, het klink niet.

Iemand tips over hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn snelle solo's aantrekkelijk worden?

Bedankt

Toonladders oefenen misschien? Daar zit vaak een structuur in die ik in mijn speelstijl als guideline gebruik. Dat doelloos pielen mist dan structuur IMHO. Ik zie een solo's vaak als een goeie grap/verhaal vertellen;
Opbouw
Kern
Punch-line
Outro

Een beetje off-topic, maar het is iMproviseren

[Riste]

Veel solowerk is niets meer dan gewoon maar even tonen hoe vlug het wel allemaal kan en is muzikaal zeer oninteressant. In plaats van speedsolo's te leren spelen doe je er misschien veel beter aan je improvisatietalent te ontwikkelen met het spelen van tragere solo's, waarbij elke noot op de juiste plaats valt.

[Bram+]

Als je ongeveer vaste solo's speelt, is het inderdaad een kwestie van eerst langzaam oefenen zodat je iedere noot goed plaatst en dan langzaam het tempo opvoeren (oefenen met metronoom natuurlijk). Je moet het eerst 'vlekkeloos' en 'blind' kunnen spelen voordat je dat dus doet. Men zegt dan dat het opgeslagen is in je 'spiergeheugen' dus dat je niet meer over iedere noot apart hoeft 'na te denken', maar welke wetenschappelijke theorieën hierachter zitten, weet ik niet.

Volledig geïmproviseerde solo's bestaan vaak alsnog uit vooraf ingestudeerde loopjes/licks/frases of kleine variaties daarop in een bepaalde ladder. Het is belangrijk dat je daarvan een arsenaal hebt en instudeert op dezelfde manier (dus opslaan in je 'spiergeheugen') en uiteindelijk ook weet te plaatsen en gebruiken. Belangrijk is dus ook om de achterliggende toonladder te kennen en te begrijpen. Bij snelle solo's heb je ook geen tijd om over iedere noot na te denken, omdat je vingers eigenlijk sneller moeten werken dan je geheugen kan.

[G.G.]

Wat ik bij mezelf merk is dat ik terugval op standaard loopjes die in mijn geheugen zitten op het moment dat ik sneller moet spelen.

Enige manier om hiervanaf te komen is inderdaad met een metronoom rustig beginnen en proberen je loopjes uit te breiden totdat je een veel groter arsenaal hebt.

Mooie oefening vind ik om per accoord, naar accoord overgang te oefenen.

Bijvoorbeeld:

Em ... loopje ... Am......... Em... loopje ... Am......... Em ... loopje ... Am. Zo verbind je de verschillende posities aan elkaar en wordt het een geheel. Dit in combinatie met metronoom oefeningen maakt het compleet. Dus: Strak, Snel en Aantrekkelijk zoals je wensen zijn uit de eerste post.

[Guitarmania]

Wat ik vaak doe, maar wie ben ik, is een paar maten van een bekende song instuderen. Ik heb hier twee TAB-boeken:
- Mike Stern;
- Steve Vai.

Die ga ik natuurlijk niet helemaal uit mn hoofd leren, al was het maar omdat met name Stern dingen nooit twee keer hetzelfde doet.

Interessante licks van hun CD's studeer ik in. Bijvoorbeeld het thema van Moodswings van Stern. Dat is een klereding. Niet te pakken. Hij speelt het op 94 BPM in 24'en. Ik zit er zwaar onder. Maar ik zie dat het mn vingers totaal los en onafhankelijk van mekaar maakt. Mn streven is ook niet om het na te kunnen spelen. Maar het is een geweldige vingeroefening.

In mn eigen spel zit ik veel in penta's en toonladders. Daar doorheen ploeg ik me in 120 BPM in 16'en. Niet te snel dus, maar wel constant in dat tempo doorploegen door die ladders heen op steeds weer een andere wijze, af en toe arpeggio en dan weer 123-234-345 etc.. Dat geeft echt superveel vrijheid.

[terrasbeest]

Veel solowerk is niets meer dan gewoon maar even tonen hoe vlug het wel allemaal kan en is muzikaal zeer oninteressant. In plaats van speedsolo's te leren spelen doe je er misschien veel beter aan je improvisatietalent te ontwikkelen met het spelen van tragere solo's, waarbij elke noot op de juiste plaats valt.

Ik speel al gitaar van sinds de tijd dat de electrische stroom voor m'n versterker nog met steenkoolcentrales werd opgewekt, en ik speel nog steeds ' traag'. Bovenstaande opmerking is zeer terecht, de muzikaliteit is het belangrijkste, en misschien wordt je nooit een ' burner', omdat het niet in jezelf zit. Je vertoeft dan wel in goed gezelschap, als dat zou helpen en indien je daarvoor moet getroost worden, ik denk bvb aan Robben Ford. Ik denk ook aan een Jazz gitarist als Joe Pass die in een latere fase van zijn leven de snelheid meer heeft achterwege gelaten : hij kon het wel, maar hij deed het gewoon niet meer.Je moet een stijl vinden, en techniek ontwikkelen om te kunnen spelen wat je ' hoort'.

Het ontwikkelen van die techniek is iets waar de Amerikaan Jack Zucker mee bezig is geweest, en zijn methode is te koop, ik weet niet hoeveel het kost, maar ik weet dat het helpt, maar het vele werk moet je uiteraard zelf doen.
Hij leert je optimaal je vingerzetting te gebruiken : je vingers belanden nooit op een ' dood punt' en raken nooit in een knoop. Techniek voor de rechterhand is tevens een onderdeel van deze methode.

Voor wie de moed en het geld en de tijd heeft..... even googelen, ik denk dat het ' sheets of sound' heet.

[Guitarmania]

Tipje van de sluier? Waar gaat zie Zucker in het algemeen over. Spelen wat je hoort; ik moet dan altijd aan George Benson denken. (Waar is die? Met pensioen?).

[terrasbeest]

Tipje van de sluier? Waar gaat zie Zucker in het algemeen over. Spelen wat je hoort; ik moet dan altijd aan George Benson denken. (Waar is die? Met pensioen?).

Bezoek ff z'n site, en luister naar de clips van Ed Degenarro ( of ga naar de site van ED...), die heeft zich door het hele ding doorgeworsteld : ik ken Ed z'n werk al lang, en hij is een prima gitarist, maar het verschil hoor je dus onmiddelijk.
BTW ik maak geen reklame voor Jack Zucker : om aan die klus te beginnen moet je niet goed bij je hoofd zijn, al ben je ' nu' al goed, je zal je minstens een paar maand eenzaam moeten opsluiten, en serieus gaan woodshedden.

About Benson,is wat mij betreft al 30 jaar met pensioen als jazzer, zijn huidige stijl is OK voor Vegas, niet voor mijn oren. Schitterende gitarist BTW...wie mij nog 1 en ander van hem kan aanraden laat maar horen

[Ibanez666]

oefen je met overstuurd geluid of clean? Het is namelijk erg handig om eerst clean een goede solo neer te kunnen zetten, je hoort namelijk alle foutjes een stuk beter. Als je het clean onder de knie hebt, ben je toe aan een overstuurde sound. Ik oefen zelfs zonder versterker, dus alleen het acoustische geluid van mijn gitaar...

[Soulflyhigh]

Nou moet ik zeggen dat ik bv sweeps clean erg leuk kan spelen maar als ik er een bak distortion over gooi dan begint voor mij wel de echte challenge. Bij snelle runs met distortion hoor je naar mijn mening ook meteen wanneer je techniek niet optimaal is want dan gaan noten in elkaar "overbloeden"

[Ibanez666]

mijn ervaring is dat veel "snelle" gitaristen door de mand vallen zo gauw de overdrive eraf gaat....het is zowiezo niet handig om je techniek af te laten hangen van je sound.

[terrasbeest]

mijn ervaring is dat veel "snelle" gitaristen door de mand vallen zo gauw de overdrive eraf gaat....het is zowiezo niet handig om je techniek af te laten hangen van je sound.

Right, er zijn er die verliefd zijn op de klank van hun gear .... )op die van iemand anders, ZZ Top in mijn geval bvb, niet snel gespeeld, maar ik kan het mij niet unplugged voorstellen).

[Ibanez666]

Right, er zijn er die verliefd zijn op de klank van hun gear .... )op die van iemand anders, ZZ Top in mijn geval bvb, niet snel gespeeld, maar ik kan het mij niet unplugged voorstellen).

Ik ga gewoon altijd uit van de basis (clean). Als die goed is, kun je met effecten als drive en delay de boel kleuren en verfraaien. Hoewel een ander geluid ook vaak om andere speeltechnieken vraagd...

[Guitarmania]

Hmm, ik stap zelf steeds meer af van overdrive... Erg lastig te handelen, met name als het effe snel gaat. Is ook vaak erg een kwestie van smaak; overdrive. Eigenlijk is het een heel lelijk geluid.

[Snarx]

oefen je met overstuurd geluid of clean? Het is namelijk erg handig om eerst clean een goede solo neer te kunnen zetten, je hoort namelijk alle foutjes een stuk beter. Als je het clean onder de knie hebt, ben je toe aan een overstuurde sound. Ik oefen zelfs zonder versterker, dus alleen het acoustische geluid van mijn gitaar...

Wel om eerlijk te zijn speel ik enkel over een versterker tydens de repetitie van de groep, thuis is het in 98% van de gevallen ook zonder versterker, vooral omdat ik pas 's avond tyd heb en dat het meestal al na 9 uur is. En de buren hier zouden nogal kunnen klagen.

Dus om ook te antwoorden op meldingen van een andere posten (weet eventjes niet wie); ik speel dus heel clean, zonder versterker, en dan klinken sommige dingen wel goed, maar eens ik er een versterker ondergooi klinkt het meestal niet meer.

(man, wat ben ik moeilijk :p)

[terrasbeest]

Verder is bij elke gelijkenis ver te zoeken , maar ik ben zoals Wes Montgomery : ik speel steeds versterkt, heb zelfs geen akoestische gitaar ( wel 6 archtops ....).
Voor de volledigheid : mijn verliefdheid met de klank van ZZ Top,dat is op fuiven ofzo.... niet als ik zelf speel.