Is je gitaar je best vriend(in) of niet?

[Alfred Jodokus]

Nog iets wat mij de laatste tijd steeds meer opvalt is dat mensen gitaren kopen zonder hem/haar gezien te hebben. Dat intrigeert mij heel erg. Een gitaar of elk ander instrument is toch iets waarin je een stukje van jezelf inlegt of blootgeeft.
Waar je de muziek uit krijgt die jij wil horen.
Dus als je dan zomaar een gitaar besteld via het internet zonder hem/haar gezien te hebben weet je toch niet wat te verwachten.
Ik vraag dit te meer omdat steeds meer blijkt dat ook grote merknamen niet meer kwaliteitsbetrouwbaar zijn.
Vandaar dus de bovengenoemde stelling.
Je zoekt je vriend/vriendin toch ook niet op in de Neckermann catalogus. Een gitaar blijft een speciaal instrument en moet naar je handen staan etc etc. En het is niet een broodje wat je zomaar even koopt bij de bakker! Dus dames en heren is JE GITAAR je best vriend/vriendin (buiten je relatie om dan natuurlijk) of niet ?????

[JimGitaar]

Ik snap ook niet waarom mensen een gitaar op het internet bestellen zonder er op gespeeld te hebben of echt gezien te hebben.
Voor mij maken mijn gitaren deel uit van mijn lichaam.Waar ik ben is een gitaar. Een gitaar koop je toch niet zo maar even op weet ik wat voor site voor pakweg 1000 euro.
Als ik een gitaar uitzoek dan bekijk ik hem/haar van alle kanten, speel ik erop.
De gitaar moet gewoon goed bij me passen en vooral lekker spelen.
Zoiets zoek je volgens mij niet even op het internet op en bestellen maar? of wel?

[Buzz]

Al is het merk nog zo goed, ik moet 'em gehoord, gezien en gevoeld hebben.
Nee 't lijkt mij dus niks!

[hoofd]

Een elektrische gitaar zou ik wel bestellen, zonder erop gespeeld te hebben. Een akoestische zou ik toch echt eerst gehoord moeten hebben voordat ik tot de eventuele aankoop overga. En dat een gitaar een stukje van jezelf is, dat is het bij mij pas nadat ik er een tijd lang op heb gespeeld. Pas na een tijd weet je echt of een gitaar wel of niet bij je past. Net als vriendinnen kan een gitaar dus een blijvertje zijn of niet. In ieder geval ben ik niet monogaam wat gitaren betreft :wink:.

[gertdm]

ik ook niet..hoewel de analogie met de liefde me wel bevalt
Ik heb mijn Guild gekocht op gevoel en mijn eerste Furch door er op te spelen.
Soms gok je, soms moet je het horen..
Spannend.

[dirkw83]

nee, mijn gitaar is niet mijn beste vriend & daar ben ik blij van ook.

[Shay]

Mijn blade moest ik ook bestellen zonder dat ik erop gespeeld had. Ik had altijd op blade gitaren gespeeld van collega gitaristen.. Beviel mij zo ernstig dat ik er eentje bestelde. Als je blindelings een gitaar koopt zonder dat je weet waar het naar klinkt... tsja .. dan ben je wel vaag bezig jah..

[Shay]

En mijn gitaar is niet mijn vriend of vriendin maar het verlengde van mijn gevoelens.

[Alfred Jodokus]

Om de discussie verder aan te zwengelen heb ik het volgende al ergens anders geschreven:

Voorts vind ik het raar dat Nederlanders toch zichzelf weer bewijzen door allerlei omslachtige manieren aan materiaal proberen te komen.
- no matter what the consequences -
Nederland op z'n kleinst. Voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Al die mensen die via het internet allerlei gitaren ed. aanschaffen om maar goedkoper uit te zijn.
Ze vergeten het risco. Mag een beetje gitaarwinkel nou niks verdienen? Voor een gitaarshop is het risico veel beter te dragen dan voor een particulier. Stel nou eens dat Dylan zijn gitaar een stuk wrakhout was!!!!!
Als het zo door gaat kan ik nergens meer lekker zitten met een gitaar op de knie en koffie op de tafel. Lekker spelen om het voor mij perfecte instrument te vinden.
De markt wordt door het internet ed. verpest. En dat alles voor een paar honderd EURO. Nou die geef ik grif uit voor klantvriendelijkheid (kijk naar Dylan zijn verhaal), service, garantie, bereikbaarheid en zo zijn er wel meer dingen die ik op kan noemen. Het is niet een broodje kaas dat je koopt. Een gitaar.
Het is een instrument en daar moet niet zo omzichtig mee om gesprongen worden.
Passioneel denk ik ervoor
en nee, niet cynisch, en nee ik heb geen gitaarwinkel!
Ik maak me daar we zeker zorgen over.

Hoe denken jullie nou hierover!
VerAmerikaniseren we niet!

[JimGitaar]

Dat Nederlanders altijd voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten was ik al lang achter maar dat mensen hun gitaar (ander muziekinstrument)gewoon uit een boekje bestellen of van een internetsite vind ik toch raar, erg zelfs.
Als jij een gitaar in een winkel koopt en er is wat mis met de gitaar kan jij altijd met de gitaar terug.
Een gitaar die op het internet word gekocht is niet altijd perfct. Normaal is de internet leverancier niet aansprakelijk voor het defect tenzij hij dit in zijn regels vermeld. Raakt de gitaar beschadigd de gitaar tijdens het transport zegt de leverancier dat de schuld bij de transporteur ligt en niet bij hem, de transporteur zegt vervolgens dat de gitaar niet goed verpakt was. Bij wie leg je nou de schuld.

overigens zijn wel goede internet-services voor gitaren die zich hier wel ombekommeren.

Een gitaar of ander muziekinstrument zou ik niet kopen uit een boekje of op internet zonder de gitaar bespeeld te hebben of gezien.
Mijn mening is:
Je kan een muziekinstrument niet kopen van een plaatje, je oordeelt over 1/4 deel van het geheel. Dat is toch te weinig.

[suzanne]

nee zou ik ook niet doen ik kan zo op het oog niet zien of ie lekekr speelt en hoe die klinkt!
mn gitaar is gelukkig niet mn beste vriend/vriendin want die ken ik al langer dan mijn gitaar.
maar zoals iemand hierboven heel mooi zei: een verlengstuk van mn gevoel.

[gertdm]

ik speel al heel lang gitaar, ik kan niet zonder....maar mijn beste vriend is mijn hond Chico.
Gitaren komen en gaan...de gitaar in zijn algemeenheid kan ik niet missen...maar beste vriend...? Mijn gitaren zijn een levensbehoefte:)

[Murphy]

M'n gitaar is m'n beste vriend? Mwoh....op het podium wel. En op verraad (snaar breken) staat een zware straf: een heel optreden niet meer op spelen.

[Arbz]

Ik zou hem zeker niet willen missen, maar mn beste vriend(in), nee :wink:

Relaties met mensen zijn me toch meer waard.

[Buzz]

Nee, zeker niet m'n beste vriend(in), wel m'n leukste bezigheid...
(Leuker dan...? JA, leuker dan...)

[piezo]

Op dit forum wordt nog wel eens het advies uitgedeeld om een gitaar te laten bouwen. Dan weet je van te voren ook niet hoe hij/zij klinkt. Is voor mij altijd een reden geweest om het niet te doen. En wat als ie dan tegenvalt?? Dat soort gitaren brengt 2e hands weinig op.

[Matthijs Hajonides]

Mijn electrische gitaar heb ik wel heel snel gekocht (epi LP) omdat hij in de aanbieding was en ik wist dat het een kans van mijn leven was. Ik heb er wel ff op gespeeld maar ik kwam van een squier dus alles was goed. Maar ik heb die gitaar nu een jaar en ik ben er echt heel blij mee. Hij is helemaal warm geworden en ik ben er rete trots op. Maar het is niet echt mijn vriend. Ik zie het meer als een heel dierbaar gebruiksvoorwerp dat mijn respect verdient.

Mijn accoustische daarintegen is wel een vriend geworden. Omdat hij overal mee naartoe is geweest en de deuken en krassen die eropzitten bijna allemaal wel een verhaal hebben. Hij valt bijna uit elkaar maar wegdoen.. Nooit. Ik ben er echt heel blij mee.

[Nikkie]

me hond&paard zijn al m'n beste vriendjes :smile: maar ben ook wel gek op me gitaar hoor :razz: