PDA

View Full Version : Stelling: de opnametechniek is zijn doel voorbijgeschoten



Pagina's : [1] 2

Han S
28 oktober 2007, 13:49
Stel je het prille begin eens voor: nog geen microfoons, bands en orkesten werden voor een grote hoorn opgesteld met aan het einde (eigenlijk begin) van die hoorn een soort van snijkop waarmee direct de plaat werd gesneden, of in het heel prille begin de wasrol.

Tot begin jaren 60 was het normaal dat mensen altijd met elkaar de muziek opnamen, mede omdat de multitrack techniek nog moest worden ontwikkeld.
Er kwamen drie sporen, vier, acht, zestien, vierentwintig en de digitale techniek deed zijn intrede. Nu zijn er computers die duizend sporen zouden kunnen trekken.

En iedereen maakt tegenwoordig zelf zijn opnamen en in de meeste gevallen al dan niet gedwongen partij na partij omdat we te maken hebben met multi instrumentalisten. Maar ook bands worden partij na partij opgenomen, ik begrijp dat men op de opleidingen deze techniek zelfs als belangrijkste ziet omdat je toch vooral overspraak moet zien te vermijden.

Maar het is mijn stellige overtuiging dat muziek alleen dan ontstaat wanneer mensen samen spelen en met muziek bedoel ik iets geheel anders dan een mix van diverse geluiden, hoe mooi dat ook kan klinken, het is vaak geen muziek waar ik kippenvel van krijg.

Orkesten, bigbands en jazz in het algemeen wordt nog wel in zijn geheel in een keer opgenomen, maar vaak worden dan instrumenten als de contrabas in een aparte ruimte gezet en ook dat is funest voor de muziek, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik denk dan ook dat ik een van de weinigen ben die bij voorkeur een band in één grote ruimte zet en in zijn geheel, inclusief de zang durft op te nemen. Dat leidt vaak tot verassend goede resultaten en mensen doen gewoon lekker hun ding, niet gehinderd door technici die moeilijk lopen te doen over 'overspraak' en andere technische meuk.

Gisteren een rockband opgenomen, drums, bas, gitaar, zang en alles in één keer. Later een paar keyboards toegevoegd omdat de gitarist nou eenmaal niet en gitaar en keyboards tegelijk kan spelen. Ik zal je uitleggen hoe: grote ruimte met de drums in het midden van de lange wand, negen microfoons op de drums met twee AKG C451's als overheads. De bas met een D12 voor de speaker en een DI op het instrument zelf. De bas staat rechts van de drummer aan de kant van de floortom dus.

De gitarist staat links van de drummer met een MD421 MK1 voor een van de vier speakers. De zangeres aan de overkant van de drummer, met twee floormonitoren en een M88, een beetje ver van de drums af en de monitoren niet al te hard want mogelijk wil ze de zang over doen.

Gitaargeluid op solo: geen overspraak van drums. Bas in solo, geen overspraak. Zang in solo: hoegenaamd geen overspraak, in ieder geval niets om je druk over te maken, mede dankzij de sublieme M88, een ondergewaardeerde microfoon.

Drums: alleen een beetje overpraak van de bas, die erg hard stond en dan op de overhead aan de kant van de bas. Nadat ik hier een hi pass filter op heb gezet niets meer om je druk over te maken.
En zo neemt die band, die voor de eerste keer in de studio is, een demo op met vier compleet afgewerkte nummers, in minder dan acht uur en het klinkt geweldig.

Volgende week heb ik een band in de stijl van The Shadows, helemaal jaren 60 met VOX AC30's, oude Strats en helemaal prima. Die gaan met z'n vieren in een kring staan, drums op zes uur, slaggitaar op negen uur, sologitaar op twaalf uur en de bas op drie uur.

Oude 50er jaren microfoons er voor, twee B1's in ORTF vóór het slagwerk, maar naar de overkant gericht voor de ruimte in het totaalgeluid en gaan met die banaan. En ik garandeer je dat The Shadows nooit zo goed hebben geklonken als deze band gaat doen.

Zo neem ik muziek op en zo wil ik het blijven doen tot ik er dood bij neerval.
Voor mij is de één voor één methode niet (zo) geschikt om de magie van muziek vast te leggen en dus is de opnametechniek zijn doel vér voorbij geschoten.

Nou, zeg er eens wat van.

Makor1966
28 oktober 2007, 13:53
Ben niet thuis in de techniek maar kan me wel in je woorden vinden, muziek maak je samen, door samen te spelen wordt het geheel erboven uit getild.
Dat zal met het maken van opnames niet anders zijn.

bass blom
28 oktober 2007, 13:57
open deur han ;)

welke industrie is niet het doel voorbij geschoten vandaag de dag?

ik neem ook bandjes liefst alles tegelijk op, alhoewel ik dan wel de voorkeur heb aan zang dubben.

ik zit net zelf bij een nieuw bandje, die habben een demo opgenomen ergens.
alles apart gedaan, klinkt voor geen meter en mist de homogeniteit volledig.
kennelijk had mijn voorganger de gistarist er wel zin an want die had op sommige tracks wel 6 partijen ingeepeeld.
wat heeft dat voor zin in een bandje met een drummer, bassist, gitarist en een zanger :???:

Han S
28 oktober 2007, 14:11
Bass, wat ik me dan afvraag: waarom doen mensen dat dan, waarom volgen ze altijd de wens van de technicus, ook als ze na een half nummer al doorkrijgen dat het niet gaat werken?

Wat ik ook vaak doe is een nummer opnemen kwa basis en het nummer dan helemaal afmaken. Als dat klaar is het volgende nummer net zo, want als je eerst zes nummers kwa basis opneemt, zitten een paar mensen zich de rest van de tijd stierlijk te vervelen.

rjong999
28 oktober 2007, 14:33
Ik denk dat dat heel persoonlijk is, Han. Wat je ook maar onder 'muziek maken' verstaat. Je gaat tenslotte ook niet met z'n vijven in een kringetje ziten om een nummer te schrijven (ik niet althans). Muziek maken is niet per definitie een groepsproces, zowel scheppend als uitvoerend. Natuurlijk helpt het wel als je door elkaar opgezweept wordt, maar als ik (voor opnames) speel let ik nooit op de anderen, alleen op wat ze spelen. En dat kan ik dus net zo goed met een guide track waar de rest al op staat.

Dat opnametechniek haar doel is voorbijgeschoten lijkt me ook een nogal krasse stelling (nou ben jij wel van de krasse stellingen, maar toch...). Ik zou zeggen: mensen gebruiken technologie zoals het hun het beste uitkomt. Als dat betekent dat iedereen fijn in z'n uppie opneemt dat is dat toch juist mooi ? Het is gewoon een keuze, je kunt ook voor iets anders kiezen.

Wat je wel op zou kunnen merken (maar dat is denkelijk geen nieuws) is dat mensen steeds individualistischer worden, en dus ook steeds meer op het individu gerichte technologie gebruiken.

rjong999
28 oktober 2007, 14:36
welke industrie is niet het doel voorbij geschoten vandaag de dag?Uhh...de porno-industrie misschien ?

Ik snap je uitspraak helemaal niet, Bas. Wat moet ik me voorstellen bij 'het doel van de industrie' ? Is er iemand die dat bepaalt (ja, God natuurlijk, maar verder ?), ga je ook nog zoiets roepen als "als het zo verder gaat is het eind zoek..." ? ;-)

Ik snap het dus echt niet...

Makor1966
28 oktober 2007, 14:58
Bass, wat ik me dan afvraag: waarom doen mensen dat dan, waarom volgen ze altijd de wens van de technicus, ook als ze na een half nummer al doorkrijgen dat het niet gaat werken?

Blijkbaar omdat ze denken dat de technicus het door z'n opleiding en ervaring wel weet.. en ze niet duidelijk kunnen aangeven hoe zij het dan willen hebben. Is voor een deel ook de reden om het uit te besteden...

'66 special
28 oktober 2007, 15:01
Nou, zeg er eens wat van.
Han, je hebt helemaal gelijk.
Voor mij is er maar één maar manier: iedereen speelt tegelijk in dezelfde ruimte. Speel iemand vals: nieuwe take. Liever een opname met gevoel en foutjes dan een perfecte opname zonder ziel.

bass blom
28 oktober 2007, 15:06
Bass, wat ik me dan afvraag: waarom doen mensen dat dan, waarom volgen ze altijd de wens van de technicus, ook als ze na een half nummer al doorkrijgen dat het niet gaat werken?

ik snap het ook niet, ik ken de bassist van vroeger en die vroeg ik het en toen keek hij alleen wat glazig.
hij was toen nog niet zo lang bij het bandje, dat zal ook meegespeeld hebben.
ik weet ook niet hoe het contact kwam, je zou denken dat het een vriendje van de gitarist moet zijn geweest :D
een studio van 18 euro per uur, met adats en lekkere hapjes...

bass blom
28 oktober 2007, 15:07
ja, de hoorn met de snijkop, zeer zoete herinneringen aan een direct gesneden plaat die ik in de jaren 80 had.
vette funkband.. twee takes, de voor en achterkant van een album :P

Han S
28 oktober 2007, 15:26
Nou, nog niet zo lang geleden heb ik een draadje geopend met de vraag: hoe zouden jullie het aanpakken als je een opname moet maken van een bigband. En die vraag was voornamelijk gericht aan degenen die met een opleiding bezig zijn.

Ik heb daarvan geleerd dat er eigenlijk geen aandacht wordt besteed aan deze materie en dat vind ik zorgelijk.

En Rob, jij postte van de week nog een verhaal over jullie CD, dat je de drums hebt opgenomen in een studio, maar dat jullie wel een halve dag kwijt waren aan het 'maken' van het drumgeluid. Dat kan in hoofdzaak te maken hebben met het geluid van het drumstel zelf want dat kan ik van hieruit niet bepalen. Maar ik heb in de studio een Premier Genista slagwerk, berken dus, met een houten snare. Daarbij staan de microfoons permanent opgesteld en permanent op dezelfde ingangen van het mengpaneel aangesloten, waarbij alleen bij de kick en de snare een klein beetje EQ wordt gebruikt, voor de rest staat alle EQ in bypass, alleen de laagaf filters staan aan behalve op de kick en de floortom.

En gisteren komt dat drummertje van een jaar of 17, hij had een Ludwig snare geleend, mocht hij van zijn baas (Terpstra) lenen, een gloednieuwe dure snare die ook geweldig klonk.
Dus we gaan soundchecken en dat is in twee minuten klaar, klonk gewoon prima en hoefde niets aan veranderd te worden. Denk er wel bij na dat een studio als die van mij een euro per minuut kost en een studio als Arnold Muhren drie euro per minuut.

Als de kreten: 'tijd is poen' en 'less is more' gelden dan is het wel in de studio.

bass blom
28 oktober 2007, 15:52
krijg je met een vaste kit niet nagenoeg hetzelfde drumgeluid bij alle opnames?

Han S
28 oktober 2007, 16:02
krijg je met een vaste kit niet nagenoeg hetzelfde drumgeluid bij alle opnames?

Dat is het leuke van drummers, geen twee die hetzelfde klinken op één drumstel.

bass blom
28 oktober 2007, 16:03
Dat is het leuke van drummers, geen twee die hetzelfde klinken op één drumstel.

dat is natuurlijk ook weer zo.
nemen ze meestal hun eigen snare en bekkens mee?

Han S
28 oktober 2007, 16:27
Jawel Bass, maar wat die snare betreft: die klinkt naar mijn idee meestal niet beter, maar drummers zijn bizondere mensen zoals je weet. Ik heb een berkenhouten snare en die blijft altijd fier overeind in de mix, het is een kwestie van smaak en sommige drummers denken dat een snare moet klinken als een natgeregende krant.

Han S
28 oktober 2007, 16:50
Ik zit nu naar een demonstratie DVD te kijken van B&W, over de Nautilus 801 serie en daarop staat een interview met Cassandra Wilson met daarachteraan een geweldig stuk muziek.

Maar zij zegt precies wat ik bedoel: als je een opname maakt kies je voor een bepaalde locatie, je neemt namelijk ook de sfeer op en dat hoort degene die luistert. Je kiest voor een atmosfeer waarin de mensen hun ding optimaal kunnen doen en dat kan een railwaystation zijn, een grote studio of een intieme kleine ruimte.

Maar wat ze zegt is dat je met de mensen muziek maakt en kiest voor authentiek zijn, for the real thing. Dat krijg je IMHO nooit voor elkaar met eerst de drums, dan de bas voor het eggie, vervolgens de gitaar etc, hoeZeer je ook je best doet, het wordt nooit zo goed als mensen met elkaar het samen doen.

En het is bijna niet nodig om te zeggen dat Cassandra nog altijd kiest voor het opnemen met tape.

bass blom
28 oktober 2007, 17:43
de sfeer..
heb je de radiodocu: geluid dat niet mag wel eens gehoord?

http://www.dhtrob.com/overige/geluid_dat_niet_mag.htm

rjong999
28 oktober 2007, 17:44
Han, dat wij een halve dag bezig zijn geweest met het goed krijgen van het drumgeluid komt door de volgende redenen:

1. We hadden het nog nooit eerder gedaan
2. We hadden het nog nooit eerder gedaan
3. We hadden het nog nooit eerder gedaan

Als ik het nu opnieuw zou moeten doen zou het beter gaan, en in een uur of zo. En de keer daarna in een half uur. Al doende leert men, nietwaar ?

Wat het met "met z'n alle tegelijk opnemen" te maken heeft weet ik niet. Het neigt mij allemaal wat naar nostalgiek, de geur van lak en verse radiobuizen en het lichte gezoem van een Studer op de achtergrond.

Ik zag laatst een video van het opnemen van Deep Purple in Rock, ik was echt onder de indruk, dat ze alles gewoon in 1 keer speelden. Of het daardoor een beter album is geworden weet ik niet, volgens Ian Pace (de drummer) hebben de opnames onnodig lang geduurd vanwege de vele takes die nodig waren om alles (met name Blackmore) goed op de tape te krijgen. Hij vond het vreselijk zonde, zijn beste drumwerk is nooit uitgebracht want op die take was toevallig de gitaar niet goed. Uiteindelijk is het dus een som van compromissen geworden.

Niet dat wij dat wisten hoor, in de brugklas.

Han S
28 oktober 2007, 18:21
Han, dat wij een halve dag bezig zijn geweest met het goed krijgen van het drumgeluid komt door de volgende redenen:

1. We hadden het nog nooit eerder gedaan
2. We hadden het nog nooit eerder gedaan
3. We hadden het nog nooit eerder gedaan

Als ik het nu opnieuw zou moeten doen zou het beter gaan, en in een uur of zo. En de keer daarna in een half uur. Al doende leert men, nietwaar ?

Wat het met "met z'n alle tegelijk opnemen" te maken heeft weet ik niet. Het neigt mij allemaal wat naar nostalgiek, de geur van lak en verse radiobuizen en het lichte gezoem van een Studer op de achtergrond.

Ik zag laatst een video van het opnemen van Deep Purple in Rock, ik was echt onder de indruk, dat ze alles gewoon in 1 keer speelden. Of het daardoor een beter album is geworden weet ik niet, volgens Ian Pace (de drummer) hebben de opnames onnodig lang geduurd vanwege de vele takes die nodig waren om alles (met name Blackmore) goed op de tape te krijgen. Hij vond het vreselijk zonde, zijn beste drumwerk is nooit uitgebracht want op die take was toevallig de gitaar niet goed. Uiteindelijk is het dus een som van compromissen geworden.

Niet dat wij dat wisten hoor, in de brugklas.

Rob, ik heb vanmiddag de hele DVD gekeken van B&W, met veel interviews van diverse grootheden uit de muziek, zowel klassiek, jazz, pop en andere stromingen en eigenlijk vertellen ze allemaal hetzelfde verhaal en dat is min of meer ook mijn verhaal.

Wat de opnamen van Deep Purple betreft: in dat geval had ik ze wel met elkaar laten spelen, maar met de probleem muzikant in dezelfde ruimte, maar zijn amp of speaker in een afgesloten ruimte. Ik had dan voor iedereen een perfecte koptelefoonmix gemaakt en ze tegelijk laten spelen, maar dan had die oen zijn foutjes later kunnen repareren.

Ik weet als geen ander dat een drummer niet zo gek lang optimaal kan presteren en als het een paar keer fout gaat door een ander (meestal een gitarist :D), dan slaat de verveling ongenadig toe bij drummers, dus gaan we naar een alternatieve methode. Maar de essentie is de muziek, de muziek en nog eens de muziek, de rest is minder belangrijk.

En dat heeft in het geheel niets met nostalgie van doen, het is altijd zo geweest en het zal altijd zo blijven. En de echt groten der muziek snappen dat al heel lang.

Tristan
28 oktober 2007, 18:44
Ik weet het niet Han, ik vind de combinatie tot nu toe meestal het fijnst werken denk ik...
Ik ben namelijk zo'n gitarist, ik maak weleens fouten en we hebben ook een drummer die weleens fouten maakt dus om een take voor elkaar te krijgen waarop we allebei echt pieken is niet altijd mogelijk...
Het fijnste vind ik daarom om een basistake te pakken waarop in ieder geval de bas en de drums goed staan en de energie/vibe goed is, vaak nog met een aantal gitaardingen die okee zijn...
Daarna de niet lekkere partijen repareren door in te prikken en eventueel het een en ander nog overdubben om een wat breder geluid te krijgen...
Voor de zang werkt het meestal ook wel lekker op deze manier, laten staan wat goed is en her en der nog wat overdubben...
Gitaarsolo's probeer ik meestal in een take te doen en als er een foutje inzit dan plakken we er meestal een andere goede take (die ook met de hele band erbij is gespeeld) overheen, alhoewel de meeste solo's tot nu toe volgens mij wel in een take ontstaan zijn...

Ik begrijp absoluut wel wat je bedoelt want het los inspelen van elkaar vind ik ook echt waardeloos, ik heb daar totaal geen gevoel mee, ik ben dan waarschijnlijk ook de moeilijkste in de band met overdubben, ik ben daar niet echt goed in en vind het vreselijk, het voelt heel kunstmatig...

Een van onze songs op de MySpace is helemaal tegelijk opgenomen en eerlijk gezegd ben ik daar wel het meest trots op, ik meen er wel een extra sfeer in te herkennen dus wat dat betreft onderschrijft dat wel een beetje je idee...
Misschien wel grappig om eens te checken, zou jij durven zeggen welke van de songs (eentje dus) op onze MySpace in een keer is ingespeeld en zo ja welke is het dan en waarom denk je dat?
het hoeft niet hoor, maar ik zou het wel grappig vinden om te weten of je het er bij een niet door jou gemaakte opname ook uit kan halen...
Echt alles is volledig live op deze take, echt alles in een keer, totaal geen overdubs...

pikasso
28 oktober 2007, 18:48
Wat de opnamen van Deep Purple betreft: in dat geval had ik ze wel met elkaar laten spelen, maar met de probleem muzikant in dezelfde ruimte, maar zijn amp of speaker in een afgesloten ruimte. Ik had dan voor iedereen een perfecte koptelefoonmix gemaakt en ze tegelijk laten spelen, maar dan had die oen zijn foutjes later kunnen repareren.


Zo hebben wij onze demo ook opgenomen. Iedereen bij elkaar, maar met een koptelefoon op. Mijn amp stond te blazen in een aparte ruimte, idem voor de bas.
Was een mooi proces, lang bezig geweest om een goede sound te krijgen, wat niet lukte omdat onze bassist zijn bas niet goed had afgesteld. Dat heeft ons echt een tijdje gekost. gelukkig was Rikkers in de buurt en heeft dat heel snel gefixed. Het nummer dat we daarna speelden om onze frustratie kwijt te raken is ongeveer 1-op-1 op de cd terecht gekomen. En dat hoor je nog steeds.
Voor mij een volgende keer ook alles met elkaar inspelen, en eventuele foutjes later herstellen.

nielsduursma
28 oktober 2007, 18:57
Zo, ook maar even reageren, heb er dan wel 0,00001 verstand van maargoed...:D

Er zit denk ik wel verschil in wat voor muziek je maakt. Ik luister nu bijv. naar Richard Butler. Die overigens alleen maar zingt, de rest (en dan ook echt alles wat bij "de rest" hoort, tot 't opnemen, mixen en weet ik veel wat nog meer) is gedaan door muzikaal genie Jon Carin. In zo'n geval kan je gewoon niet alles in 1 keer inspelen. En toch vind ik het echt geweldig klinken. (Maargoed, ik luister er dan ook niet zo naar als bijv. Han of Bas)

Als ik lekker zelf aan m'n nummertjes pruts thuis dan is het ten eerste niet mogelijk om alles in 1 keer op te nemen, en bovendien komen veel ideetjes bij mij pas halverwege. Zo van "Oh, dit klinkt ook wel geinig". Dus eigenlijk ontstaat 't nummer ook voor een deel bij mij als ik er al mee bezig ben. Dat zal voor een 13 in een dozijn Rock 'n Roll bandje natuurlijk wel anders zijn denk ik.

En over drummers gesproken.... Who needs them?:D
Omdat ik zelf thuis geen heel drumstel kan opnemen (nouja, niet acceptabel, en 't is gewoon onhandig met de computer aan de andere kant van de ruimte) doe ik 't echt met vanalles, soms een apparte snare opnemen of gewoon iets heel anders gebruiken om de drumpartij te vervangen. Niet dat dit zal werken bij een "normaal" bandje, maar hey, ik ben gewoon apart:D

Ik heb zelf 1 keer drums echt goed mogen inspelen in een studio. Dat was bij Han. Eerlijkgezegd heb ik niet helemaal onthouden hoe het toen is opgenomen, maargoed, ik was ook meer om me heen aan 't kijken en kwijlen dan daar mee bezig zijn. 'T spelen zelf leed er ook onder, maargoed, eens moet een eerste keer zijn.... :satisfie:

En ik denk dat sommige producers of technicie of wie er dan ook over gaat bij producties zo veel gefocussed zijn op het geluid van een instrument individueel. Bijvoorbeeld mensen die 6 keer een gitaar inspelen links en rechts en midden en ondersteboven, dan blijft er volgens mij weinig ruimte over voor de andere instrumenten en zo gaat je totaalplaatje naar de klote lijkt me. Zelfde geld voor drums denk ik. Die kunnen apart mischien heel goed klinken maar zodra de andere instrumenten erbij komen blijft er mischien niks meer van overeind lijkt me.

Maargoed, als je een goed totaalplaatje wilt moet je daar ook verstand van hebben lijkt me, want als je iets met z'n alle tegelijk inspeelt en je komt er later achter dat je 't eigenlijk niet goed hebt gedaan baal je flink lijkt me. En als je alles apart hebt ingespeelt kan je dingen apart nog wat bijschaven of opnieuw inspelen. Bij live opnemen zal dit ook wel kunnen maar volgens mij minder? (help me out?)

rjong999
28 oktober 2007, 19:10
Zo hebben wij onze demo ook opgenomen. Iedereen bij elkaar, maar met een koptelefoon op. Mijn amp stond te blazen in een aparte ruimte, idem voor de bas.
Was een mooi proces, lang bezig geweest om een goede sound te krijgen, wat niet lukte omdat onze bassist zijn bas niet goed had afgesteld. Dat heeft ons echt een tijdje gekost. gelukkig was Rikkers in de buurt en heeft dat heel snel gefixed. Het nummer dat we daarna speelden om onze frustratie kwijt te raken is ongeveer 1-op-1 op de cd terecht gekomen. En dat hoor je nog steeds.
Voor mij een volgende keer ook alles met elkaar inspelen, en eventuele foutjes later herstellen.
Snappikkutnouniet ? Als je met de koptelefoon op naar de rest luister, maakt het dan wat uit of ze het live spelen of dat het van een opname komt ? Ik luister ook naar de rest op de kioptelefoon als ik het inspeel, maar wel in de vertrouwed ruimte van mijn eigen studio, zonder vreemden om mij heen, op het moment dat het mij uitkomt. Dat bevalt mij best. Ik kan me wel voorstellen dat er anderen zijn die beter presteren als ze onder de druk van een vreemde ruimte, een lopende geldmeter en een opnamebaas staan, maar dat is dus niks voor mij (waarmee al bewezen is dat het geen algemeen geldende uitspraak is. Overigens ook eentje die niet echt te falcificeren valt, lijkt me.)
Maar voor wie dat wil: ga gezellig met z'n allen in het hok zitten en leef je uit, zoals Han aangaf is de technologie er om het goed te krijgen. En voor wie dat niet wil: neem op zoveel tracks op als je wilt en maak later de puzzle af. Gelukkig hebben we daar ook de technologie voor.

Azrael
28 oktober 2007, 19:29
Snappikkutnouniet ? Als je met de koptelefoon op naar de rest luister, maakt het dan wat uit of ze het live spelen of dat het van een opname komt ? Ik luister ook naar de rest op de kioptelefoon als ik het inspeel, maar wel in de vertrouwed ruimte van mijn eigen studio, zonder vreemden om mij heen, op het moment dat het mij uitkomt. Dat bevalt mij best. Ik kan me wel voorstellen dat er anderen zijn die beter presteren als ze onder de druk van een vreemde ruimte, een lopende geldmeter en een opnamebaas staan, maar dat is dus niks voor mij (waarmee al bewezen is dat het geen algemeen geldende uitspraak is. Overigens ook eentje die niet echt te falcificeren valt, lijkt me.)
Maar voor wie dat wil: ga gezellig met z'n allen in het hok zitten en leef je uit, zoals Han aangaf is de technologie er om het goed te krijgen. En voor wie dat niet wil: neem op zoveel tracks op als je wilt en maak later de puzzle af. Gelukkig hebben we daar ook de technologie voor.

Het verschil is eigenlijk heel simpel. Muzikanten jutten elkaar op. Een goede band speelt samen, wisselt volume en timing. Op een opname die je terug luistert is dat echt niet te doen. Ik vind het al onmogelijk om piano en zang apart op te nemen en toch veel wisselingen te hebben. Je weet namelijk nooit exact wanneer je in moet vallen. Doe het tegelijk....dan is het koekje!

Han S
28 oktober 2007, 19:35
Maar dat is nou juist het punt Rob en volgens mij snap je dat nog niet. Als mensen met elkaar zijn en het zijn de goede mensen, dan kan er iets wonderbaarlijks gebeuren, dan lijkt het alsof alles bij elkaar komt en de muziek een extra dimensie krijgt. Het is het mooiste wat bestaat, alsof alles los van de grond zweeft en je komt in een wereld terecht die mooier is dan drugs, mooier dan sex en mooier dan everything else.

En dat moet je tenminste één keer in je leven hebben meegemaakt om het te begrijpen en die ene keer zul je nooit meer vergeten, al word je 110.

En dat zijn de dingen die ik voor de eeuwigheid wil vastleggen. En in die zin is de opnametechniek zijn doel al lang voorbij. Jij bent daar een onderdeel van omdat je de nadruk legt op de techniek, maar die techniek heb je hoegenaamd niet nodig om kunst te bedrijven, die techniek is uiterst handig als je matig presteert, je kunt dan tenminste nog iets maken van de beste stukjes die je bij toeval hebt weten te maken. Maar muziek is voor mij nog steeds de belangrijkste vorm van kunst, het is universeel, het is een taal die iedereen waar ook ter wereld verstaat en die de meest heftige emoties kan teweeg brengen. Vergeet dat nooit en als je weer eens alleen in je studio zit, bedenk dan hoe mooi het kan zijn met geesten die op dezelfde golflengte zitten en samen tot grootse dingen komen, met elkaar, op momenten dat de rest er helemaal niet meer toe doet, magic moments waarin muzikale orgasmes ontstaan.

'66 special
28 oktober 2007, 19:43
Maar dat is nou juist het punt Rob en volgens mij snap je dat nog niet. Als mensen met elkaar zijn en het zijn de goede mensen, dan kan er iets wonderbaarlijks gebeuren, dan lijkt het alsof alles bij elkaar komt en de muziek een extra dimensie krijgt. Het is het mooiste wat bestaat, alsof alles los van de grond zweeft en je komt in een wereld terecht die mooier is dan drugs, mooier dan sex en mooier dan everything else.

En dat moet je tenminste één keer in je leven hebben meegemaakt om het te begrijpen en die ene keer zul je nooit meer vergeten, al word je 110.


Kut Han, je begrijpt het echt :hippie:
Mocht ik ooit het geld en de muzikanten vinden kom ik bij je opnemen.

bass blom
28 oktober 2007, 20:06
Snappikkutnouniet ? Als je met de koptelefoon op naar de rest luister, maakt het dan wat uit of ze het live spelen of dat het van een opname komt ?

nee dan snap je het echt niet.
het gevoel wat je soms hebt als je met mensen samen speelt..
maar han heeft het volgens mij al prima uitgelegd.
en als je die radio docu luistert die ik plakte kun je je afvragen of een deel althans van dat gevoel mee zou kunnen worden opgenomen..

maar stel je voor, een zwoele zomeravond, je bent in of vlakbij een tent waar een stel mensen spelen.
dat wat je dan hoort is heel moeilijk op te nemen, met de zwoeligheid en krekels eromheen enzo :D

alhoewel ik ook wel weer, heb ik geloof ik hier ook al eens geplakt iets heel mafs meemaakte met een moderne CD, die van sting, zijn verjaardagsfeestje.
ik hoorde die CD voor het eerst, met een vriendinnetje samen en we wilden hem meteen nog een keer horen en waren heel erg emo allebei later.
pas dagen later kwam ik er achter dat die opname, dat feest op 11 september 2001 was..

Azrael
28 oktober 2007, 20:11
ik hoorde die CD voor het eerst, met een vriendinnetje samen en we wilden hem meteen nog een keer horen en waren heel erg emo allebei later.
pas dagen later kwam ik er achter dat die opname, dat feest op 11 september 2001 was..

Daar zeg je wat! Dat is met recht de meest geniale opname ooit namelijk van hem. Emotie spat er gewoon vanaf!

rjong999
28 oktober 2007, 20:19
Ik geloof je gelijk hoor, daar gaat het niet om. Maar laten we het er maar op houden dat mijn beperkte bekwaamheden de door jou geschetste werkwijze onbetaalbaar maken, en toch ben ik wel heel tevreden met het resultaat dat we nu hebben kunnen maken, met de zeer beperkte middelen die ons ter beschikking staan.
Dus ik zal het moeten doen met een handje vol tracks die door mickeymouse muzikanten zo hier en daar op hotelkamers, slaapkamers, zolderkamers, oefenruimtes en garages ingespeeld zijn, met behulp van mickey mouse microfoontjes, preamps en adaptertjes op mickeymouse laptopjes opgenomen en met mickey mouse monitors beluisterd.

Het leven is echt heel onrechtvaardig.

Daar staat maar 1 ding tegenover: onze productie is 100% oprecht en van onszelf. Wat niet deugt hebben we zelf niet goed gedaan en wat wel deugt hebben we zelf wel goed gedaan. Geeft een behoorlijk goed gevoel.

Als je overigens dacht dat het werken met guidetracks een emotieloze toestand is dan kan ik dat alleen maar ernstig ontkennen, ik leef me net zo in de muziek in als dat ik dat zou doen met de rest van de mannen er omheen, en ook onze regelmatige evalutieavonden zijn behoorlijk beladen. Het is zeker anders, maar minder ? Kun je dat eigenlijk weten ? Ik kan hier dingen doen die je in de studio echt nooit voor elkaar krijgt, niet omdat het niet zou kunnen, maar omdat de situatie zich er niet voor leent. Zo heeft iedere aanpak z'n specifieke kenmerken, denk ik.

Makor1966
28 oktober 2007, 20:20
Als mensen met elkaar zijn en het zijn de goede mensen, dan kan er iets wonderbaarlijks gebeuren, dan lijkt het alsof alles bij elkaar komt en de muziek een extra dimensie krijgt. Het is het mooiste wat bestaat, alsof alles los van de grond zweeft en je komt in een wereld terecht die mooier is dan drugs, mooier dan sex en mooier dan everything else.
Maar muziek is voor mij nog steeds de belangrijkste vorm van kunst, het is universeel, het is een taal die iedereen waar ook ter wereld verstaat en die de meest heftige emoties kan teweeg brengen. Vergeet dat nooit en als je weer eens alleen in je studio zit, bedenk dan hoe mooi het kan zijn met geesten die op dezelfde golflengte zitten en samen tot grootse dingen komen, met elkaar, op momenten dat de rest er helemaal niet meer toe doet, magic moments waarin muzikale orgasmes ontstaan.
Pfffoe hey Han... iets onbeschrijfbaars... maar dit is wel wat ik bedoel ja
het is een soort licht, godlike almost, je wordt opgetild, overstijgt jezelf
ja da's wel lekker.

bass blom
28 oktober 2007, 20:28
Daar zeg je wat! Dat is met recht de meest geniale opname ooit namelijk van hem. Emotie spat er gewoon vanaf!

emotie extra denk ik dan omdat ze allemaal met een heel raar dubbel gevoel daar stonden te spelen..

Makor1966
28 oktober 2007, 20:49
Het gevoel is volgens mij het best te omschrijven als 'op dezelfde golflengte zitten'...
is een soort electriciteit een stroom waardoor je wordt overspoeld.

Das Schaap
28 oktober 2007, 21:48
En maakt de interactie nog iets uit ?

Spelen bandleden lekkerder samen dan een songwriter met sessiemuzikanten ?
En moet iedereen elkaar zien zodat ze het contact ook zien naast horen ?

bass blom
28 oktober 2007, 22:22
En maakt de interactie nog iets uit ?

Spelen bandleden lekkerder samen dan een songwriter met sessiemuzikanten ?
En moet iedereen elkaar zien zodat ze het contact ook zien naast horen ?

het contact, de kick, the thrill die je soms kan hebben met live samenspelen kun je volgens mij niet hebben als je in tijd en afstand verschoven en niet live met elkaar speelt.

maar dat maakt het niet onmogelijk een perfect stuk muziek te maken met zelfs mensen die je niet kent van de andere kant van de aardbol.
maar liever groove en swing en vette sfeer dan vette perfecte 'dooie' muziek.

het klassieke orkest heeft niet voor niets een dirigent en maar ook daar zijn zat misbaksels te horen :D

Das Schaap
28 oktober 2007, 22:35
het contact, de kick, the thrill die je soms kan hebben met live samenspelen kun je volgens mij niet hebben als je in tijd en afstand verschoven en niet live met elkaar speelt.

maar dat maakt het niet onmogelijk een perfect stuk muziek te maken met zelfs mensen die je niet kent van de andere kant van de aardbol.
maar liever groove en swing en vette sfeer dan vette perfecte 'dooie' muziek.

het klassieke orkest heeft niet voor niets een dirigent en maar ook daar zijn zat misbaksels te horen :D
Ik vind dat je altijd een link kan hebben, je hoeft niet naast iemand te staan spelen om te voelen wat er gebeurt in de muziek en daar op in te gaan.

Greg Howe en Richie Kotzen hebben een instrumentale cd samen gemaakt, die hebben dus in 2 andere delen van de wereld hun stukken ingespeeld. Maar ze spelen zo goed in op elkaar, daar is echt wel een connectie ongeacht dat ze elkaar niet zien of horen tijdens de ander z'n stukken. Ze voelen die muziek en wat de ander doet zo goed aan dat er verder niks nodig is.

En volgens mij gaat het vanaf een bepaald kaliber muzikant eigenlijk wel zo, dat je zo een bent met wat je doet, kan en weet dat je altijd er helemaal in kan gaan.

En dat dooie perfecte muziek was hopelijk niet te serieus bedoeld. :stop:

Perfect of strak en dood zijn 2 totaal andere dingen..

Tristan
28 oktober 2007, 22:38
Ik zie meestal wel liever alle bandleden, dat geeft me echt een veel beter gevoel...
Zelfs in de repetitieruimte ben ik een keer bijna gek geworden omdat ik de zangeres niet kon zien (ze moest ergens achter mij gaan staan vanwege feedbackproblemen en dergelijke), het ging de hele tijd mis, iedereen speelde een stuk minder, we zaten een stuk minder met elkaar op een lijn en ik speelde toen echt helemaal ruk, ik wist helemaal niet waar ik was in het nummer enzo...
Nou moet ik wel zeggen dat we soms dingen ook op elkaar que'en, op gevoel zeg maar, gewoon door te luisteren maar daarvoor moet ik de anderen dus kennelijk ook wel zien...

Han, heb je de nummers al beluisterd?
Ik vind die ene opname wel echt iets magisch hebben...
Toen konden we elkaar trouwens allemaal zien, heel gaaf, ik weet het nog precies, Henning zat te beuken op zijn drumstel en Suus deed een aantal dingen met haar stem die ze voorheen nog niet gedaan had en ik lachte zo van, wow, cool, haha dat was echt tof...
Daarna kwam mijn gitaarsolo en dat was ook een en al space, geen idee wat ik daar aan het doen was, haha... :D

bass blom
28 oktober 2007, 22:41
helaas, dat perfecte dooie is wel serieus bedoeld.
hoe vaak hoor je dat niet vandaag de dag?

nee, doe mij dan maar een zanger die tussen de regels; get back on it.. roept tegen de gitarist die het refrein te vroeg inzet.
en dan toch werd het een dikke hit :D

Makor1966
28 oktober 2007, 22:44
Een soort estafette in een circeltje, je geeft het stokje door als het lekker gaat en daardoor gaat alles nog een paar traptreetjes hoger.
Super als dat gebeurd.

bass blom
28 oktober 2007, 22:46
wow, dat klinkt lekker tristan :D

rjong999
28 oktober 2007, 22:52
Misschien heeft het ook allemaal iets met ervaring te maken ? Of met bewust je grenzen verleggen ? Het feit dat je als je met z'n allen samen zit goed kunt musiceren wil toch niet zeggen dat het op een andere manier niet zou kunnen ? Meer dan voldoende voorbeelden van, lijkt me.

Enniehauw, als er nog iemand een ton heeft liggen dan nemen we de volgende CD drie maanden vrij en gana lekker bij Han in de studio zitten, ons koesteren in zijn ervaring en wijsheid en de productie van ons leven maken...

Makor1966
28 oktober 2007, 22:53
Vette +1 at that

Han S
28 oktober 2007, 22:54
Tristan, ik ga straks luisteren.

Tristan
28 oktober 2007, 22:58
wow, dat klinkt lekker tristan :D

Bedankt man... :)
Welk van de drie nummers denk jij dat in een take is opgenomen?

Han S
28 oktober 2007, 22:59
Misschien heeft het ook allemaal iets met ervaring te maken ? Of met bewust je grenzen verleggen ? Het feit dat je als je met z'n allen samen zit goed kunt musiceren wil toch niet zeggen dat het op een andere manier niet zou kunnen ? Meer dan voldoende voorbeelden van, lijkt me.

Enniehauw, als er nog iemand een ton heeft liggen dan nemen we de volgende CD drie maanden vrij en gana lekker bij Han in de studio zitten, ons koesteren in zijn ervaring en wijsheid en de productie van ons leven maken...

Helaas werkt het niet zo Rob, het gebeurt ook niet zo vaak dat ik echt brokken zit te slikken achter die mengtafel, maar de keren dat het gebeurt koester ik en ik ben trots dat ik deel mag uitmaken van wat er daar gebeurt.

En ook met een ton red je dat niet, terwijl een ander dat met een paar honderd euro wel redt. Noem het maar 'het heilige vuur' of zoiets, al besef ik dat dit wat beladen klinkt, maar zo is het wel.

bass blom
28 oktober 2007, 23:04
Bedankt man... :)
Welk van de drie nummers denk jij dat in een take is opgenomen?

ah, dat had ik wel gelezen maar niet aan gedacht, heel even wel, net de 3 nummers gehoord. nog maar een keer dan. :sneaky:

Tristan
28 oktober 2007, 23:07
rjong999:
Daar ben ik het op zich wel weer met je eens, het eerste gedeelte van je post in ieder geval...
Aan de andere kant denk ik ook dat het per muzikant verschilt, ik ben zelf namelijk geen goede studiomuzikant, tenminste, zo zie ik mezelf niet...
Geef me een koptelefoon op en een backing track van de band die speelt, liefst nog met een clicktrack en dat zijn dan wel ingredienten die mijn "performance ratio" naar het nulpunt doen dalen, vraag me niet waarom maar ik vind het gewoon helemaal niks...

Een andere mogelijkheid die hier nog niet besproken is, is simpelweg het combineren van takes, de Beatles manier zeg maar...
Werkt heel makkelijk als de drummer op clicktrack gespeeld heeft maar is ook zeker mogelijk zonder clicktrack...
Ik bedoel dus dat je de basistake neemt met de meeste energie en voor het punt waar het echt een beetje in de soep loopt, op een logisch punt in de song natuurlijk, maak je gewoon een knip en plak je er een hele andere take van de band in...
Werkt soms waanzinnig, het is een iets andere benadering en je hoort het verschil wel maar is dat negatief?
Vaak ook niet is mijn idee...
Opname is ook verassing en momentopname, dat is ook wat je onbewust als luisteraar wil horen denk ik, als het maar niet zo duidelijk wordt dat het gaat storen, het gaat uiteindelijk om een sfeer/gevoel dat neergezet wordt denk ik...
En inderdaad, dat koop je niet met 1 euro en ook niet met een ton aan euro's, dat gebeurt of dat gebeurt niet...

Laten we ervan uitgaan dat we een te gekke band hebben, een band met mensen die graag met elkaar spelen, met mensen die elkaar aanvoelen en tot grotere hoogte gestuwd worden en geroerd worden door wat de anderen in de band doen...
Zou je zo'n band dan het liefst apart of tegelijk opnemen?

Makor1966
28 oktober 2007, 23:08
Haaa een quizje
"Answer Me" lijkt mij

bass blom
28 oktober 2007, 23:11
Welk van de drie nummers denk jij dat in een take is opgenomen?

answer me?

Tristan
28 oktober 2007, 23:13
Haha, nu Han nog... :D

Azrael
28 oktober 2007, 23:15
Met die brakke MySpace kwaliteit zeker? Ik vind het al helemaal humoristisch als mensen hun nummer op MySpace zetten en vervolgens vragen of de mix goed in elkaar steekt......Dat is als een nummer op je telefoon afspelen en iemand laten raden met welke microfoon het is opgenomen. :satisfie:
Los daarvan, zo werkt het niet. Het is geen wedstrijd of je kunt horen dat het met zijn allen tegelijk is opgenomen. Waar het om gaat is dat bands gewoon vaak fijner spelen als ze samen zijn. Dat hoeft niet altijd zo te zijn, maar voor mij geld ook dat ik veel happiener ben met muzikanten om mij heen. Maargoed, ik doe hard mijn best om ook gewoon een multi-instrumentaal thuis op te nemen en dat bevalt mij tot nu toe erg zwaar. Het is vaak te netjes, en sinds kort doe ik daarom niet meer aan editen tenzij het echt een piepnootje is. Het moet gewoon in een keer goed en ik denk dat Han daarop een beetje pitched. Want tegenwoordig gaat alles spoor voor spoor 80 keer over en mis je juist die mooie dingen die de muziek nog net even beter maken.

rjong999
28 oktober 2007, 23:22
Noem het maar 'het heilige vuur' of zoiets, al besef ik dat dit wat beladen klinkt, maar zo is het wel.Aan heilig Vuur geen gebrek hier, Han, hooguit zitten we wat krap in de branduren...

En ja, Tristan, klinkt geweldig. Ik snap ook wel wat je beschrijft.

Vroegah...veel vroegah...toen ik een jaar of 16, 17 was...namen we onze eerste nummers op, was ondenkbaar dat je dat niet samen zou doen (echte punk, dat speel je niet, dat leef je)...speelden we in Paradiso, gasten braken de tent af, jezus, wat een energie, ongeremd, zomaar vrijgelaten...dat is nu wel anders. Niet minder. Wel anders. Misschein heeft het dus ook iets met de muziek te maken, en hoe je die beleeft ? Ik ken de nummers die ik opneem echt van binnen en van buiten, ik speel ze al drie jaar live, ik ken ook de partijen van de anderen van a tot z, dat scheelt denk ik wel.

Tristan
28 oktober 2007, 23:23
@Azrael:
Huh?
Het gaat toch alleen om de vraag of het in een take is opgenomen, dat lijkt me op zich wel te doen...
Het was ook niet de bedoeling als wedstrijd ofzo, ik was gewoon nieuwsgierig of mensen het verschil zouden horen...
Dat zou in zeker zin dan misschien toch wel aantonen dat er een verschil is tussen de twee verschillende opnametechnieken of niet dan?
Ik vind het best okee hoor, heel eerlijk gezegd klinkt de huidige mix beter in MySpace kwaliteit lekkerder dan in gewone kwaliteit (vreemd, ik weet het, zeg maar niks)... :D
We zijn wel alweer bezig met een nieuwe mix, net af, nu moet het nog (beter) gemastered worden, het wordt wat minder modern, hard en schel als het nu op de MySpace staat...

bass blom
28 oktober 2007, 23:24
blijft zo iets heerlijks, muziek maken :P
ik ga maar eens ff een flink stukkie op mijn SG rammen.

Tristan
28 oktober 2007, 23:39
Haha, lekker toch, moet je doen man... :D

El Capitain
28 oktober 2007, 23:43
ik zou ook "answer me" zeggen...

gave muziek trouwens

Tristan
28 oktober 2007, 23:47
Waarom denken jullie trouwens dat het Answer Me is, wat is volgens jullie dan het verschil met de andere twee opnames?

Das Schaap
28 oktober 2007, 23:51
rjong999:
Daar ben ik het op zich wel weer met je eens, het eerste gedeelte van je post in ieder geval...
Aan de andere kant denk ik ook dat het per muzikant verschilt, ik ben zelf namelijk geen goede studiomuzikant, tenminste, zo zie ik mezelf niet...
Geef me een koptelefoon op en een backing track van de band die speelt, liefst nog met een clicktrack en dat zijn dan wel ingredienten die mijn "performance ratio" naar het nulpunt doen dalen, vraag me niet waarom maar ik vind het gewoon helemaal niks...

Een andere mogelijkheid die hier nog niet besproken is, is simpelweg het combineren van takes, de Beatles manier zeg maar...
Werkt heel makkelijk als de drummer op clicktrack gespeeld heeft maar is ook zeker mogelijk zonder clicktrack...
Ik bedoel dus dat je de basistake neemt met de meeste energie en voor het punt waar het echt een beetje in de soep loopt, op een logisch punt in de song natuurlijk, maak je gewoon een knip en plak je er een hele andere take van de band in...
Werkt soms waanzinnig, het is een iets andere benadering en je hoort het verschil wel maar is dat negatief?
Vaak ook niet is mijn idee...
Opname is ook verassing en momentopname, dat is ook wat je onbewust als luisteraar wil horen denk ik, als het maar niet zo duidelijk wordt dat het gaat storen, het gaat uiteindelijk om een sfeer/gevoel dat neergezet wordt denk ik...
En inderdaad, dat koop je niet met 1 euro en ook niet met een ton aan euro's, dat gebeurt of dat gebeurt niet...

Misschien zijn te weinig bands gewend los van elkaar te spelen en zijn ze onzekerder etc. en spelen daardoor minder goed dan normaal.
Ik ben altijd in staat geweest met gemak mee te spelen met clicktracks, en ik maak het mezelf ook zo gek mogelijk af en toe, maar ik voel alles prima aan en speel lekker erin en er gaat ook echt iets in, het is niet puur een systematische analyse in combinatie met motorische commando's. :satisfie:

Verder praat men altijd weer zo zwart wit in dit soort dingen, de gehele band in 1 take en de 1000 takes voor 1 spoor. Als je kijkt naar de kwaliteit van sessie-muzikanten, die zetten alles ook in 1 take fantastisch neer, bijna "dood". ;) Shania Twain had altijd een fenomenale gitarist die letterlijk altijd in 1 take speelde zonder problemen. En tja als je dan een band hebt en iemand doet er 20 keer over om iets goed in te spelen klopt er iets al niet. Dat die persoon het met band wel kan ligt dan wellicht ook meer aan het feit dat wat je dan hoort niet meer zo ontzettend eerlijk is. Als je los opneemt hoor je alles wat je fout doet, als je samen speelt hoor je meer wat je goed doet. Kleine foutjes die je maakt hoor je niet en je speelt rustig verder en je bent je minder bewust van wat je doet.

Maar dat wil niet zeggen dat als je getraind bent in spelen met een click, niet continu zelf bewust en dus ongemakkelijk zit te spelen, je niet even lekker in kan gaan op de muziek.
Er wordt continu gesproken over het gevoel, nou waarom zou je dat gevoel alleen kunnen krijgen als er andere mensen staan die de muziek meespelen in plaats van dat je deze enkel hoort terwijl je zelf staat te spelen.

Daarnaast hangt het ook van de muziek af vind ik, R&R attitude past weer niet bij alles, dus niet alles hoeft ook slordig/vies/of hoe je ook wilt noemen.

Dus voor mij blijft strak niet dood, maar gewoon goed ingespeeld ! :stop:
Ik zou weleens dode muziek willen horen, buiten de pop top40 scene.

bass blom
28 oktober 2007, 23:57
Waarom denken jullie trouwens dat het Answer Me is, wat is volgens jullie dan het verschil met de andere twee opnames?

door de gitaar die zo lekker woest tekeer gaat met hier en daar een uitstapje op/over het randje.
dan zeg je na de opname, dat doen we niet nog een keer zo lekker, volgend nummer :D

Han S
28 oktober 2007, 23:59
Clicktrack.........heb je Tower of Power wel eens meegemaakt?

Azrael
29 oktober 2007, 00:00
Clicktrack.........heb je Tower of Power wel eens meegemaakt?

What is hip! Lekkere bassist vooral.

Makor1966
29 oktober 2007, 00:09
Waarom denken jullie trouwens dat het Answer Me is, wat is volgens jullie dan het verschil met de andere twee opnames?
De openheid, het klinkt als een geheel.

Azrael
29 oktober 2007, 00:10
Een stukje uit een verhaal van Steve Albini. Leuk leesvoer ook.
http://www.soundonsound.com/sos/sep05/articles/albini.htm?print=yes

"Anyone who has made records for more than a very short period," commented Albini, "will recognise that trying to manipulate a sound after it has been recorded is never as effective as when it's recorded correctly in the first place. Unfortunately almost all the recording software in digital recording is designed to manipulate sound, rather than record it, and so most digital sessions are primarily about manipulating sound, rather than recording sound."

Tristan
29 oktober 2007, 00:11
What is hip! Lekkere bassist vooral.

Die drummer niet dan... :o
Fuckin' Hell, dat is mister linear groove himself man... 8-)

rjong999
29 oktober 2007, 00:32
Clicktrack.........heb je Tower of Power wel eens meegemaakt?
Jah...daar moet je van houden, denk ik. Ik hoor 1000 keer liever Children of Bodom. Alexei Laiho doet soms een take 200 keer over, en ze spelen alles los van elkaar in. Ik vind het fantastisch.

Moet je ook van houden, denk ik.

Han S
29 oktober 2007, 00:36
Tristan, ik heb de drie nummers een keer doorgeluisterd en ik moet je zeggen dat dit een heel lekker bandje is, complimenten ook voor de zangeres want wat ze in Broken Home doet is niet gewoon meer.

Broken home klinkt ook het meest organisch en als ik op mijn gevoel zou afgaan zou ik denken dat dit het nummer is, maar ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen en zie dat jullie met zijn vieren zijn. En ik hoor toegevoegde gitaarpartijen en omdat je maar op één gitaar tegelijk kunt spelen zal dit het nummer niet zijn, wat ik jammer vind want het is echt waanzinnig goed, klinkt als een stel mensen die elkaar enorm inspireren.

In Black Crows hoor ik ook twee gitaren, dus die zal het ook niet zijn, dus blijft Answer me over en inderdaad hoor ik daar maar één gitaar en het klinkt vooral op het eind als een live opname. Maar ik blijf Broken Home het best vinden.

Fantastische band, zou ik graag mee opnemen.

Tristan
29 oktober 2007, 01:01
Haha, Han, mooi commentaar en bedankt voor de complimenten... :)
Slim hoor, ik had er zelf niet eens aan gedacht dat men ernaar zou gaan kijken dat we maar met z'n vieren zijn enzo...
Leuk dat je anders Broken Home had gekozen, daar moet ik in dit geval dan toch wel even een verhaal over kwijt...
Suus, de zangeres, zat namelijk nog niet in de band toen we dit nummer schreven, het was eerst gewoon een projectje met een zanger en in die hoedanigheid hebben we het nummer ook opgenomen...
Nou, afijn, zanger opgestapt, je kent dat wel, en wij Suus gevraagd of ze erbij wou komen...
Dus ze heeft een compleet andere zanglijn over het nummer geschreven, zonder de andere zang ooit gehoord te hebben (dat was ook het enige dat nog niet opgenomen was) en half improviserend heeft ze dit in de studio ingezongen want sommige zanglijnen stonden nog helemaal niet vast (dat doet ze overigens wel vaker, haha)...
Michael AE, van dit forum, speelt overigens ook nog mee op Broken Home maar de gitaren en zang zijn inderdaad wel allemaal overgedubt...
Ik vind het zelf ons minst gave nummer, het meest standaard, maar het gevoel dat de zang overbrengt is wel sterk, alhoewel ik dat gevoel bij de andere nummers net zo sterk heb eigenlijk...

Zowiezo een vreemd verhaal hoor, dat we als band al in de studio zaten voordat we een echte band waren, haha...
Wel bizar, want dit geeft wel een ander perspectief aan zowel jouw als mijn gedachte/gevoel dat een hele band tegelijk opnemen het beste resultaat oplevert...
Kennelijk is het dus toch mogelijk om een (ook voor jou) sfeervolle opname te maken met volledig overgedubte gitaren en vocals... :)

Iedereen:
Het was dus inderdaad Answer Me... :D
Bedankt voor de complimenten trouwens... :)

rjong999
29 oktober 2007, 01:09
Serieus leuk, je conclusie, Tristan. Ik wilde er niet over beginnen...;-)

Han S
29 oktober 2007, 01:10
@Tristan

Ja, maar jullie zijn ook niet het eerste de beste bandje en dat hoor je. Maar waar het mij om gaat is de bezieling. Ik las in de Interface over de band Nemesea (heb ik al eerder gepost), een metalband die via Sellaband 50.000 dollar bij elkaar haalde en een CD opnam. Helemaal te gek, met bekende mensen voor de productie en coaching, preproductie en mixen in de Galaxy studio.

Maar wel alles apart opgenomen met een click, dus eerst de drummer naar de studio, dan de volgende muzikant etc. Goede CD gemaakt, maar wat zeggen ze aan het slot van het verhaal: de volgende CD nemen we met z'n allen tegelijk op.

Hetzelfde lees ik van Blof, zeggen ook dat ze graag een met z'n allen tegelijk een CD willen opnemen, nou, ik ben er klaar voor, ik doe bijna niks anders, ook omdat het veel sneller gaat en dus veel minder kost.

Tristan
29 oktober 2007, 01:28
Daar wil ik wel even op inhaken Han...
Want, de laatste tijd hebben we toevallig veel in de studio gezeten (het lot was ons fortuinlijk en zodoende konden we een aantal keren gratis opnemen in een goede studio, maar wel telkens met andere mensen)...
Het verschilt denk ik per song (en ook muziekstijl) wat het beste werkt, zowiezo het gebruik van clicktrack is heel tricky, en dan bedoel ik heel erg tricky...

De opname die we afgelopen keer maakten namelijk was een song die we de maandag ervoor net hadden afgeschreven en die zaterdag dus gingen opnemen in de studio...
Het duurde allemaal lang, sound instellen, drums opstellen en miken enzo (ontzettend tijdrovend karwei maar dat hoef ik jou niet te vertellen)...
We begonnen met nog maar een paar uurtjes op de klok in te spelen met clicktrack, een stuk of zes of zeven takes gedaan, geluisterd, en telkens, tsja, het was het net niet...
Suus riep al een paar keer eerder of we het niet zonder click konden doen (alleen drums en bas hadden een click) dus we zetten het in en wat blijkt?
Honderd keer zo goed, echt niet normaal meer, ik krijg opeens gevoel bij wat ik aan het spelen ben...
Uiteindelijk dus een aantal takes erop geknald en omdat we toch geen tijd meer hadden om serieus over te dubben (we hadden nog maar een uurtje ofzo) het nummer blijven herhalen en opnemen tot het tijd was...
De perfecte take zat er niet tussen, wel twee hele goeie waarop ik net een aantal dingen verneukte maar gelukkig op een ander punt dus nu gaan we proberen om die twee takes in elkaar te plakken, Beatles style dus, ik hoop dat het gaat lukken... :D
Na de afgelopen ervaringen in de studio ben ik van mening geworden dat ieder nummer (en waarschijnlijk ook iedere band) zijn of haar optimale manier van opnemen heeft, alhoewel het tegelijk opnemen in basis wel mijn voorkeur heeft...
Dan is namelijk bij iedereen wel de intentie aanwezig om iets op de band te zetten dat bewaard kan blijven en dat merk je wel aan de intensiteit denk ik...

Tristan
29 oktober 2007, 01:33
Serieus leuk, je conclusie, Tristan. Ik wilde er niet over beginnen...;-)

Haha, geinig he, ga ik mezelf tegenspreken... :D
Als band hebben we trouwens wel het meeste gevoel bij de opname van Answer me denk ik, zo van, weet je nog dat toen jij dit deed en ik dat, haha... :D
Dat nummer hadden we trouwens, net als het laatste nummer waar ik over sprak, letterlijk maar 1 keer foutloos gespeeld en net vers afgeschreven voordat we het gingen opnemen, dat geeft het ook wel een ander soort vibe misschien...

stevie_vp
29 oktober 2007, 01:33
FF ontopic n beetje:

Sinds wanneer is er altijd een beste manier voor dingen?
Die "magie" ken ik. En die komt zelfs op n plaat op je slechte oordopjes
in een drukke metro tot leven. Heel cool dus.

Nou zou ik het met m'n band wel kunnen flikken om dat in 2 á 3 keer
in te kunnen spelen, maar helaas zijn er ook heel veel bandjes die er
te lang over doen. Zelfs tot het punt dat het qua geld niet eens meer
rendabel of zelfs haalbaar is om het zo te doen.

En zelfs al zou je het doen "moet" je met rockbands bijv. veel gitaren
en zang e.d. dubben. Dus hou je veel minder leven over.

(en studio-eigenaren: zeg nou niet dat dat niet altijd maar moet, en dat iedereen dan hetzelfde karakter in hun geluid krijgt. Een band koopt een product van jullie, en als hun een platgestamd L.A. rock geluid willen die klinkt als hun leukste plaatje..... ze betalen je er genoeg voor.)

Dus laten we proberen het beste van alle werelden te combineren.

Mooi voorbeeld: Nickelback had n album eerst helemaal samen opgenomen.
Daarna wat tracks gewist toegevoegd gedubbed zang mooi in een cabinetje.
Resultaat: Mooi levendige opname, maar wel met het "platgestampte" beukende L.A. geluid.

Niks mis mee toch? (ook niet met een beetje marketing af en toe hoor ;))

rjong999
29 oktober 2007, 02:10
ik wil daar nog wel iets aan toevoegen. Wij spelen symfonische rock. Dat betekent o.a. dat nummers nogal lang en complex zijn (zal binnenkort eens iets posten). Wat we op de CD zetten is ook anders dan wat we live spelen, ik zie het gewoon als een ander medium. Het op CD zetten is daarmee ook iets anders geworden dan alleen maar 'opnemen'. We maken een CD alsof het allemaal nieuw is, je hebt nu eenmaal andere mogelijkheden om je uit te drukken en daar maken we graag gebruik van. Je moet dan ook niet vreemd opkijken als we 6-stemmige zangpartijen hebben, of 4-stemmige gitaasolo's. Het is niet alleen zo dat dat live niet kan, het is gewoon iets anders, een ander ding, het heeft even veel met live spelen te maken als een boek schrijven of een film maken, ander medium, andere techniek.

We zijn dermate tevreden over het CD-resultaat dat we nu ook onderdelen daarvan op het podium willen kunnen brengen, dat moet dus met samples en clicktracks. Het biedt weer nieuwe, andere mogelijkheden, we willen dat ook meer integreren met onze videoart, en de clicktrack geeft daar veel mogelijkheden. Maar het roept ook vraagtekens op, hoe zit het met je vrijheid van expressie, wordt het nog wel leuk, of alleen maar 'goed' ? Het is 100% het tegenovergestelde van wat Han propageert denk ik, dus ik hou jullie op de hoogte...

@Tristan: je spreekt jezelf niet tegen, je nuanceert het toch alleen maar ? ;-)

Han S
29 oktober 2007, 02:45
Daar wil ik wel even op inhaken Han...
Want, de laatste tijd hebben we toevallig veel in de studio gezeten (het lot was ons fortuinlijk en zodoende konden we een aantal keren gratis opnemen in een goede studio, maar wel telkens met andere mensen)...
Het verschilt denk ik per song (en ook muziekstijl) wat het beste werkt, zowiezo het gebruik van clicktrack is heel tricky, en dan bedoel ik heel erg tricky...

De opname die we afgelopen keer maakten namelijk was een song die we de maandag ervoor net hadden afgeschreven en die zaterdag dus gingen opnemen in de studio...
Het duurde allemaal lang, sound instellen, drums opstellen en miken enzo (ontzettend tijdrovend karwei maar dat hoef ik jou niet te vertellen)...
We begonnen met nog maar een paar uurtjes op de klok in te spelen met clicktrack, een stuk of zes of zeven takes gedaan, geluisterd, en telkens, tsja, het was het net niet...
Suus riep al een paar keer eerder of we het niet zonder click konden doen (alleen drums en bas hadden een click) dus we zetten het in en wat blijkt?
Honderd keer zo goed, echt niet normaal meer, ik krijg opeens gevoel bij wat ik aan het spelen ben...
Uiteindelijk dus een aantal takes erop geknald en omdat we toch geen tijd meer hadden om serieus over te dubben (we hadden nog maar een uurtje ofzo) het nummer blijven herhalen en opnemen tot het tijd was...
De perfecte take zat er niet tussen, wel twee hele goeie waarop ik net een aantal dingen verneukte maar gelukkig op een ander punt dus nu gaan we proberen om die twee takes in elkaar te plakken, Beatles style dus, ik hoop dat het gaat lukken... :D
Na de afgelopen ervaringen in de studio ben ik van mening geworden dat ieder nummer (en waarschijnlijk ook iedere band) zijn of haar optimale manier van opnemen heeft, alhoewel het tegelijk opnemen in basis wel mijn voorkeur heeft...
Dan is namelijk bij iedereen wel de intentie aanwezig om iets op de band te zetten dat bewaard kan blijven en dat merk je wel aan de intensiteit denk ik...

Daar wil ik ook nog wel even op inhaken Tristan, het duurde allemaal heel kort gisteren. Het bandje was voor de eerste keer in de studio, goed bandje, drummer zit er net twee weken bij, maar niks mis mee. Komen om half elf binnen, eerst koffie en er over lullen, hoe gaan we het aanpakken. Ik weet dat het de eerste keer is en ga ze zeker niet vermoeien met een clicktrack, waar ik sowieso de schurft aan heb. Je moet oefenen met een click en opnemen zonder, punt.

Ik stel ze op hun gemak en leg het een en ander uit en we gaan beginnen. De drummer heeft direct een goed geluid, niks mis mee en ik vraag hem om even een stukje gewoon te spelen. De bassist heeft ook zijn geluid bijna meteen goed voor elkaar op mijn Trace Elliot en we zijn dus klaar. Dan de gitaar, ik luister naar zijn geluid en vind de speaker van de Hotrod wat schel, dus ik zet er een 4*12 kast bij met G65's en zet daar een MD421 voor van 45 jaar oud, is altijd raak. En binnen een half uur staan ze te spelen zoals ze gewend zijn in de oefenruimte. Het eerste nummer gaat niet zo geweldig, zitten wat fouten in en ik zeg: geen probleem, we bewaren deze, maar doen hem nog een keer opnieuw en als hij niet beter wordt gaan we de eerste repareren. Maar hoeveel tijd ben je kwijt met repareren en hoeveel tijd kost het overnieuw spelen van een nummer? Ik weet de uitkomst al en het tweede nummer was binnen vijf minuten bijna perfect.

En zo ging het met het tweede nummer ook, er komt dan discussie op gang en na een halve minuut zeg ik dan: jongens, we kunnen er nog tien minuten over gaan debatteren, maar in die tien minuten kunnen we het ook twee keer opnieuw doen.

En zo hebben we vier complete nummers opgenomen, met gezellige rusttijden tussendoor, heel relaxed. Een aantal keyboardpartijen er bij opgenomen, de solo's er op gezet waarvan sommige drie keer waarvan we de beste stukken pakken omdat ik met een geautomatiseerd mengpaneel werk. Zang overgedaan op die nummers waar dat nodig was en backingvocals gedaan.

Om half zes een berg kleffe en vette hap gehaald en een uurtje vreten en om zeven uur een ruwe mix gemaakt, maar wel alle handelingen opgeslagen in de computer van de mengtafel zodat we met de eindmix alleen maar dingen moeten scherpstellen. En die ruwe mix klinkt al helemaal prima en daarmee gingen ze naar huis, iedereen een CD.

Welnu, het is de taak van de technicus om snel de beste methode te vinden voor de band en dat is bij elke band anders. Daarbij moet de technicus op zijn ervaring en vakkennis kunnen bogen. Ik begrijp niet dat mensen uren en zelfs dagenlang bezig zijn met soundchecken, als de muzikant zijn geluid voor elkaar heeft is een goede technicus daar ook zo mee klaar. Als ik een geluid hoor weet ik welke microfoon ik nodig heb van de meer dan 40 die er liggen.

Als een band per sé met een click wil opnemen dan kan dat, maar als ik merk dat het niet goed werkt is het zo afgelopen en finito met de click.
Als ik met iemand ga inzingen en ik merk dat hij/zij moeite heeft met zuiver zingen met een koptelefoon, dan gaat het geluid op een paar kleine speakers en meestal zingen ze dan wel zuiver, het kleine beetje overspraak nemen we dan op de koop toe en dat is trouwens toch verwaarloosbaar. Alles is in dienst van de muziek, als dat beter wordt doen we die consessie graag.

Dat is een stuk ervaring en een stuk kennis en als een engineer dat niet heeft hoort hij niet de opname te doen, hij mag dan assisteren tot hij die ervaring wel heeft.

Maar het kan ook andersom, een week of wat geleden kreeg ik een band op bezoek die een CD willen gaan opnemen. We namen een bak koffie en hadden een chat over de belangrijste manieren waarop je kunt opnemen. Ze stelden geen gerichte vragen en ik wilde ze wat opnamen laten horen, waar ik de hele middag voor had gereserveerd. Wat laten horen, er over praten, vragen beantwoorden, bier zuipen, apparatuur bekijken, versterkers proberen, Hammond uitproberen en de hele zooi.

Maar ze hadden haast en moesten de trein halen tot mijn grote verwondering.
Een paar dagen later kreeg ik een mail dat ze voor een andere studio hadden gekozen en ik wilde graag weten met welke reden, zodat ik daar van kan leren. Ja, ze hadden het idee dat de samenwerking niet optimaal zou wezen en hadden daarom voor een andere studio gekozen. Ik heb daarna nog een paar lange emails gehad met een van de bandleden die al eens met een andere band bij me had opgenomen en die wel liever bij mij zou werken.

Ik hoop dat ze een mooie CD opnemen, maar begrijpen ga ik ze niet, ik heb met meer dan 800 bands opgenomen en nooit serieuze klachten gehoord. Vanmiddag kreeg ik nog een email van het bandje van zaterdag, dat ze het zo'n goede ervaring hebben gevonden. Och, ik denk dan maar dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken en dit laatste bandje maakt dan alles weer goed.

Han S
29 oktober 2007, 02:52
ik wil daar nog wel iets aan toevoegen. Wij spelen symfonische rock. Dat betekent o.a. dat nummers nogal lang en complex zijn (zal binnenkort eens iets posten). Wat we op de CD zetten is ook anders dan wat we live spelen, ik zie het gewoon als een ander medium. Het op CD zetten is daarmee ook iets anders geworden dan alleen maar 'opnemen'. We maken een CD alsof het allemaal nieuw is, je hebt nu eenmaal andere mogelijkheden om je uit te drukken en daar maken we graag gebruik van. Je moet dan ook niet vreemd opkijken als we 6-stemmige zangpartijen hebben, of 4-stemmige gitaasolo's. Het is niet alleen zo dat dat live niet kan, het is gewoon iets anders, een ander ding, het heeft even veel met live spelen te maken als een boek schrijven of een film maken, ander medium, andere techniek.

We zijn dermate tevreden over het CD-resultaat dat we nu ook onderdelen daarvan op het podium willen kunnen brengen, dat moet dus met samples en clicktracks. Het biedt weer nieuwe, andere mogelijkheden, we willen dat ook meer integreren met onze videoart, en de clicktrack geeft daar veel mogelijkheden. Maar het roept ook vraagtekens op, hoe zit het met je vrijheid van expressie, wordt het nog wel leuk, of alleen maar 'goed' ? Het is 100% het tegenovergestelde van wat Han propageert denk ik, dus ik hou jullie op de hoogte...

@Tristan: je spreekt jezelf niet tegen, je nuanceert het toch alleen maar ? ;-)

Rob, hoe denk je dat YES hun geweldige platen heeft opgenomen? Dat werd ook stukje bij beetje opgenomen met elkaar en de delen werden letterlijk aan elkaar geplakt (ik heb die plakband nog) waarna ze de zo ontstane nummers instudeerden om ze live zo goed mogelijk te kunnen brengen.

Ik beweer niets wat 100% anders is dan wat jij beweert, het is gewoon voor elke band maatwerk en hoe we het gaan doen bepalen we samen. Als wij samen met jouw band zouden opnemen maken we gegarandeerd een meesterwerk en ik plak net zo vrolijk alles an elkaar met de computer. Ik heb alleen een andere kijk op kunst, muziek als kunstvorm dus.

savale
29 oktober 2007, 08:52
Een studio opname moet gewoon strak zijn. Beleving/emotie is ook wel belangrijk, maar ik vind dat appart opnemen wel moet kunnen. Het is maar net wat de band zelf wil.
Alles tegelijk opnemen vind ik dan eigenlijk pas het mooist bij een opname tijdens een optreden. Dan is de beleving/emote vaak het best.

Kim Wilson
29 oktober 2007, 09:09
Wij hebben een bluesband, en we hebben de basis (drums, bas, één of twee gitaarpartijen en piano) in één keer opgenomen. En IMO is dat ook dé manier om deze muziek op te nemen. Er ontstaat één of andere chemie als je samenspeelt, je ziet elkaar bewegen, je hoort allemaal geluid om je heen. Ik heb later ook nog in mijn eentje een slagpartij eroverheen gespeeld, maar dat voelde echt zó anders. Wat mij betreft nemen we het de volgende keer helemaal in één keer op, met solo's en al.

Bins
29 oktober 2007, 10:29
We hebben uit noodzaak twee van onze demotjes los ingespeeld met click en één allemaal tegelijk. Die laatste was ff hop-hop-hop drie nummers erop knallen omdat we een paar dagen later op parkpop stonden. Helaas is het mixen niet helemaal (lees: helamaal niet) goed gegaan en klinkt het nergens naar.

Qua "gevoel" was dat echter wel de fijnste plaat om op te nemen. Ik wordt altijd helemaal leip van zo'n clicktrack. En onze muziek bevat veel stopjes en tempowisselingen, dus is het gewoon superfijn als je elkaar kan zien. Tuurlijk kan je een onstrak stopje ff copy-paste-en in een daw... maar dat klinkt toch niet hetzelfde. We willen graag op plaat zetten wat we met onze liveshows wel bereiken. Voor die vibe moet je echt samen spelen.

We streven ernaar om eind januari de studio in te duiken en dan lekker alles tegelijk te doen. Hopelijk zonder teveel overspraak, want we maken hier en daar nog weleens een foutje. We hebben nu betere gear, betere nummers en een hele bak ervaring... Dus ik weet zeker dat het mooi gaat worden.

Dick Wolkendeck
29 oktober 2007, 11:29
Ik vind het bij apart opnemen leuk als je nog niet echt weet wat je spelen moet. Ik probeer de eerste verzinsels meteen op te nemen, dat klinkt meestal bijzonder fris.

Ik zie de studio als een compositietool, en in gelijke mate een opnametool.

Later oefenen we wel om e.e.a. live te kunnen brengen. Vaak met andere partijen, andere geluiden, maakt niet uit. Wie de CD wil horen, kope hem maar.

Rutger
29 oktober 2007, 11:48
Ik ben het er ook helemaal mee eens. Met m'n laatste bandje hadden we voor de demo alles apart opgenomen. Klonk best gelikt, maar bij het afmixen moesten wel wat truukjes uitgehaald worden om het als een geheel te laten klinken. t Wordt dan een beetje 'gemaakt' en er zit toch niet veel energie in zo'n nummer.

Later, tijdens een weekend nieuwe nummers schrijven, namen we de nieuwe nummers in een totaaltje op, met de bedoeling om aan de hand van die ruwe opname het nummer later verder uit te werken.

Nou, ondanks de mindere opnamekwaliteit, waren die nummers zoveel vetter! De magie tussen de muzikanten is echt super, en het is echt een geheel.

Ik ga in het vervolg niet anders doen dan dat :)

Tristan
29 oktober 2007, 12:45
Han:
Ik vind het bewonderenswaardig dat jullie vier nummers op 1 dag hebben kunnen opnemen man, is de kwaliteit dan echt goed? (met name wat betreft spelkwaliteit bedoel ik dan)
Ik denk niet dat het ons zou lukken, tot nu toe was 8 uur voor het opbouwen en het opnemen van 1 nummer al aan de krappe kant...
Of is het dan zo dat je 1 basisopstelling maakt in een grote ruimte die je niet meer veranderd en dus voor elk nummer en ook voor elke overdub hetzelfde houdt?
Dat geeft wel een hoop tijdswinst natuurlijk...

Rob:
Het is meer bedoeld als nuancering inderdaad...
Toch, ook wij maken redelijk complexe muziek (ik weet niet of je het gehoord hebt), met rare maatsoorten en maatwisselingen en alles en voor ons blijft de lekkerste manier om op te nemen toch wel met elkaar...
Het hangt er denk ik ook wel een beetje vanaf of je meer de Dream Theater of meer de Yes sound zoekt bijvoorbeeld, wij zijn qua sound waarschijnlijk eerder 70's gericht dan modern...
Dat overdubben en nieuwe partijtjes verzinnen en opnemen ben ik het wel mee eens, dat kan heel leuk zijn en je kan daarmee echt een meesterlijke plaat maken...
Aan de andere kant, als het nummer klopt met alleen de basispartijen erop, tsja, dan klopt het gewoon denk ik...
Produktie kan in zo'n geval ook een hoop doen en je hoeft niet altijd bang te zijn voor leegte...
Soms heb ik de indruk dat muzikanten en met name ook producers vanwege de huidige techniek bang zijn geworden om leegtes te laten, het gaat allemaal om het vasthouden van de aandacht en bla bla bla, dan moet hier dit trucje en daar dat trucje en gitaardingetje, zang keihard, ik weet het allemaal niet, soms werkt het maar soms ook niet denk ik...

Martien
29 oktober 2007, 12:57
Ach er zit ook een groot gedeelte ervaring in, vooral bij han.

Han zet waarschijnlijk 8 microfoon's in 1 uur bij een drumstel en dan zal het absoluut goed gaan, ik ben daar 3 a 4 uur zoet mee voordat ik een fijne sound heb zonder fase fouten en al het andere spul,

Han S
29 oktober 2007, 13:01
Tristan, ik heb een groot split channel mengpaneel waarvan de eerste tien ingangen permanent voor de drums zijn, dat hoeft zelden veranderd te worden. De zangmicrofoons staan ook permanent op twee ingangen aangesloten. Daarnaast heb ik een boekje waarin ik instellingen noteer met de bijbehorende microfoon, de gain etc. Dus als er een jazzband binnenkomt ga ik een paar uur van tevoren alles opstellen en inregelen.

Als die mannen dan hun plek hebben bepaald spelen we een nummer voor proef om alles te controleren, of het niet te hard of te zacht gaat en na een kwartier kunnen de opnamen beginnen. Zo nam ik laatst met een jazztrio 27 nummers op in zes uur. Maar ik heb wel een maand gedaan over een CD met negen nummers van een Italiaanse metalband.

Wat die vier nummers betreft: dat is een heel jonge band die voor het eerst in een studio komen en met die vier nummers is niks mis, dat gaat nog een heel mooie mix worden, gewoon een goed bandje dus.

Ik zeg wel eens: er zijn studio's die de helft kosten, maar als ze er vier keer zo lang over doen ben je toch twee keer zoveel geld kwijt. :D

heinz3110
29 oktober 2007, 13:04
...Het gaat om de impact die een opname kan maken, vind ik. En wat een goede geluidsman/engineer kan doen. En ik denk dat dat meer te maken heeft met het feit dat een goede opnametechnicus weet wat precies nodig is.

Tis waar dat vaak het doel voorbijgestreeft word en dat met alle mooie middelen het gevaar erin zit dat alles wat een band zo leuk maakt, er niet uitkomt door deze "luxe" .

(Wat ook weer impliceert dat elke band wellicht een andere benadering nodig heeft om precies datgene over te brengen wat nodig is)

Ik nam repetities met mijn toenmalige band op met een oud buizen-bandrecordertje, en een welgeplaatste microfoon. Klonk beter dan menig demo die we hadden opgenomen. Had gewoon een grotere impact!

Ik ben vaak blijer met een opnametechnicus die alles in één keer goed opneemt en daar een mooie mix van draaid dan dat suffe indubben. Word ik meestal niet vrolijk van.

bass blom
29 oktober 2007, 13:04
tot nu toe was 8 uur voor het opbouwen en het opnemen van 1 nummer al aan de krappe kant...

:o

om 11 uur aankomen, spullen neerzetten max om 1 uur beginnen, dan afhankelijk van band* aantal nummers opnemen tot een uur of 6.
dan eten, koffie, zangers aan de gang met vette bek :D
dan om een uur of 10 ruwe mix maken en opsoute :sneaky:

*hoe beter het bandje de nummers kent hoe meer je er kan doen.

Kim Wilson
29 oktober 2007, 13:08
Han:
Ik vind het bewonderenswaardig dat jullie vier nummers op 1 dag hebben kunnen opnemen man, is de kwaliteit dan echt goed? (met name wat betreft spelkwaliteit bedoel ik dan)
...
Wij hebben 12 nummers in twee dagen opgenomen (twee lange dagen, dat wel...). Ligt denk ik ook aan wat voor muziek je speelt.

heinz3110
29 oktober 2007, 13:12
Tja, 8 uur opzetten... dan ben ik al weg. Graag in een uurtje of 2 en dan spelen. Dat gehang in een studio voor jan joker....blegh.

Vind het ook wel aan de muzikanten liggen waar je mee speelt... als het drumstel een beetje goed en strak getuned is ,en de rest van de spullen in orde, en je hebt je nummers kakstrak gerepeteerd, en de geluidstechnicus weet van wanten...dan zou je zo klaar met inspelen moeten zijn , is mijn ervaring.

Han S
29 oktober 2007, 13:23
Tja, 8 uur opzetten... dan ben ik al weg. Graag in een uurtje of 2 en dan spelen. Dat gehang in een studio voor jan joker....blegh.

Vind het ook wel aan de muzikanten liggen waar je mee speelt... als het drumstel een beetje goed en strak getuned is ,en de rest van de spullen in orde, en je hebt je nummers kakstrak gerepeteerd, en de geluidstechnicus weet van wanten...dan zou je zo klaar met inspelen moeten zijn , is mijn ervaring.

Amen....en zo is het.

rjong999
29 oktober 2007, 13:23
Wij hebben 9 nummers opgenomen in 7 maanden. Het is wel 72 minuten geworden. Dat dan weer wel.

Ware kunst ligt toch vooral in de lengte van de stukken, he ?

Als ik een eigen studio had waar ik mijn eigen drumstel neer kon zetten met mijn eigen opnamespulletjes zou ik wrs. ook in een uurtje aan het opnemen zijn. Nu kostte dat toch een halve dag. Overigens hebben we alle drumpartijen in twee dagen opgenomen. Daarbij nog de volgende kanttekeningen:

1) We waren er wel met z'n allen bij. Het was dus niet alleen een drummer in een keldertje met een clicktrack op z'n kop.
2) We hebben delen ook live meegedaan: so-wie-so piano, ook gitaar en zang. Dat hebben we alleen opgenomen om als guide track te dienen voor de eerste opnamen en daarna weer weggegooid.
3) We hebben wel vastgesteld dat voor sommige nummers het toch beter zou zijn als we alles tegelijk opnemen, dat als basis gebruiken en daar op voortborduren. En dan met name daar waar het wat heftiger wordt, dat had nu soms de neiging wat lauwtjes te worden. Ik moet nog nadenken hoe we dat volgende keer gaan doen.

en je moet je natuurlijk wel een beetje kunnen laten gaan, met zo'n clicktrack vraagt dat wel meer energie en inlevingsvermogen. Zeer leerzaam, ik kan het iedereen aanbevelen.

De angst voor de stilte...ja...soms, als je de tracks in Logic bekijkt met een hele grote zoom, dat je alle golfjes apart ziet, zoveel leegte, dan kun je zien dat er altijd nog wel ruimte te vinden moet zijn voor een extra gitaarlickje, keyboardpartij of een overdubje op de 9de stem van de zang. Ja. Lastig he ?

Han S
29 oktober 2007, 13:33
Op een CD kan 80 minuten muziek en die verkoop je dan voor 10 a 15 euro.

Is het niet veel slimmer om twee CD's te maken met 40 minuten muziek en die te verkopen voor 10 a 15 euro?

Dick Wolkendeck
29 oktober 2007, 13:39
ff off, maar ik hoor wel vaker dat een cd van 45 minuten wel het maximum is voor de gemiddelde luisteraar.

stevie_vp
29 oktober 2007, 13:56
Als een band per sé met een click wil opnemen dan kan dat, maar als ik merk dat het niet goed werkt is het zo afgelopen en finito met de click.


Sommige bands moéten wel met click opnemen, niet omdat de drummer
zweeft e.d. maar omdat ze misschien sampels gebruiken, videos bijvoegen met
een hoop ingewikkelde tijdsmodulaties, en zo zijn er nog een hoop andere redenen.

En nee, het gros van zelfs de goede drummers kan nooit precíes op maat spelen.

Hoe kan je dan als bieder van een product zeggen dat dat niet meer gaat gebeuren?

Of begrijp ik je misschien verkeerd?

skanky
29 oktober 2007, 14:04
Als bands later loops willen toevoegen, werk ik liever zonder click en pas later de loops aan aan de kleine temposchommelingen. Dan blijft het organisch klinken......

Han S
29 oktober 2007, 14:10
Sommige bands moéten wel met click opnemen, niet omdat de drummer
zweeft e.d. maar omdat ze misschien sampels gebruiken, videos bijvoegen met
een hoop ingewikkelde tijdsmodulaties, en zo zijn er nog een hoop andere redenen.

En nee, het gros van zelfs de goede drummers kan nooit precíes op maat spelen.

Hoe kan je dan als bieder van een product zeggen dat dat niet meer gaat gebeuren?

Of begrijp ik je misschien verkeerd?

Ja beste man, dat snappen we wel, maar we hebben het hier over gitaar gerelateerde bands en daar zitten wel eens keyboards bij.

Je hebt geen hoge pet op van drummers zie ik, ik speel moeiteloos boven op een click met drums, maar de vraag is of het allemaal zo genadeloos strak moet zijn. Van mij mag er wel een wave in een nummer zitten waarbij het in de heftigere delen iets sneller gaat en in de rustigere stukken weer wat terugvalt. Maar dat hangt sterk van de muziek af, ik zou het afraden om blues en jazz op een click te spelen, niet eens aan denken want de blues verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Bij de muziek die Rob en zijn band maakt vind ik een click ook in de gevarenzone zitten en als je digitaal opneemt heb je nog zoiets als beat detective.

Blues, soul en jazz dus, je kunt je afvragen wat die termen inhouden.

Azrael
29 oktober 2007, 14:11
Sommige bands moéten wel met click opnemen, niet omdat de drummer
zweeft e.d. maar omdat ze misschien sampels gebruiken, videos bijvoegen met
een hoop ingewikkelde tijdsmodulaties, en zo zijn er nog een hoop andere redenen.

En nee, het gros van zelfs de goede drummers kan nooit precíes op maat spelen.

Hoe kan je dan als bieder van een product zeggen dat dat niet meer gaat gebeuren?

Of begrijp ik je misschien verkeerd?

Hij zegt toch niet dat hij niet met een click wil werken? Hij zegt, als het niet lukt, dan gaat de click weg. Lijkt me zeer logisch. Wat samples betreft, staat de huidige software voor niks.

Overgens, 100% precies op de maat spelen is helemaal niet interresant. Luister eens wat klassieke muziek en luister eens naar de tempowisselingen. De dirigent heeft geen metronoom op zijn hoofd. Toch speelt een geheel orkest als het moet loeistrak. Drummer uit mijn vorige band speelde ook loeistrak met een clicktrack. Kwestie van oefening.

Kim Wilson
29 oktober 2007, 14:13
Ik heb ooit een nummer met click ingedrumd. Ik vond het een lastig iets, vooral omdat ik voor het eerst met click speelde. Het is wel gelukt, overigens. Zo goed ben ik dan ook weer. :cooler:

Azrael
29 oktober 2007, 14:15
Ik heb ooit een nummer met click ingedrumd. Ik vond het een lastig iets, vooral omdat ik voor het eerst met click speelde. Het is wel gelukt, overigens. Zo goed ben ik dan ook weer. :cooler:

We kunnen niet allemaal zo geweldig als jou zijn. :hippie:

Han S
29 oktober 2007, 14:20
De fout die beginnende drummers maken is denken dat je boven op die click moet zitten, maar als je er bovenop zit hoor je hem bijna niet meer. Je moet het zien als een dirigent en er met je groove bij in de buurt blijven. Als je merkt dat je wat ver wegloopt haal je hem geleidelijk weer in, maar vooral niet met een sprong er naartoe gaan want dat hoor je gegarandeerd terug. Het is net zoiets als fietsen, op een gegeven moment gaat het vanzelf. Veel drummers versnellen ook tijdens breaks, dus veel oefenen met een click of metronoom, maar als het voor het echt moet, uit dat ding.

rjong999
29 oktober 2007, 14:24
@Han: die clicktracks hebben ons ook de nodige hoofdbrekens gekost, gelukkig werk ik met een stel uiterst begaafde muzikanten waarvan het ego minstens even groot is als het mijne dus als de muziek iets anders vraagt dan de clicktrack moest die maar ff wijken - die gast drumt gewoon stug z'n eigen ding, weet je. Het heeft naderhand tot veel discussie geleidt, want voor onze muziek is die strakte tot op de sample meestal absoluut niet nodig, we zsijn uiteindelijk tot een soort van compromis gekomen waarbij we soms de clicktrack, soms de zanger/piano en soms de drums volgen. Dat heeft bij de productie nog wel wat extra werk gekost omdat niet iedereen dat op dezelfde manier geinterpreteerd had ;-). Ik kan nu wel verrekte goed en snel met de hand in cubase SX2 een spoortje of 13 drums op een pianotrack quantizeren...

Overigens kan onze drummer waanzinnig precies slaan, hij slaat 104 BPM zonder hulp met een maximale afwijking van 1 a 2 bpm, en met een click erbij gaat 't helemaal eng strak. Moet 'ie er wel zin in hebben natuurlijk. Wij noemen dat ook wel 'de vrije interpretatie van onze losse rithmesectie'.

En ja, we weten dat de CD veel te lang geworden is, maar het is een symfonisch concept-album, een verhaal dus, we spelen de nummers al heel lang zo en we hebben al hier en daar iets ingekort, oorpsrokelijk was het meer dan 80 minuten materiaal en dat past dus niet op 1 CD. Of je er meer voor zou kunnen vangen als je er twee verkoopt maakt ons niet zo veel uit. We denken dit jaar precies break-even te draaien, er komen nog een stel flinke optredens aan en de CD launch is in Paradiso op een zaterdag avond, net als De Dijk klaar is. Dat moet toch voor wat CD-omzet kunnen zorgen. Break-even is voor ons al geweldig, hebben we er dit jaar een volledige betaalde vakantie in Berlijn en in Engeland aan over gehouden en nog een CD gemaakt ook!

Tristan
29 oktober 2007, 14:32
:o

om 11 uur aankomen, spullen neerzetten max om 1 uur beginnen, dan afhankelijk van band* aantal nummers opnemen tot een uur of 6.
dan eten, koffie, zangers aan de gang met vette bek :D
dan om een uur of 10 ruwe mix maken en opsoute :sneaky:

*hoe beter het bandje de nummers kent hoe meer je er kan doen.

Ik bedoelde niet dat we er 8 uur over hadden gedaan om de spullen op te stellen hoor, maar ik bedoelde dat inclusief opname, tot nu toe was dat voor ons toch aan de krappe kant voor 1 nummer...
Tsja, misschien hebben jullie ook wel gelijk, ik weet het niet, ik moet ook nog leren wanneer iets goed op de band staat en er een take is waarop we voort kunnen borduren...
Wat dat betreft zijn Henning (drummer) en ik echte beesten, we gaan maar door en gaan maar door, niet altijd even handig, gelukkig hebben we Patrick (bassist) en Suus (zangeres) nog, die voelen dat beter aan...

Iceman
29 oktober 2007, 15:25
Han heeft het duidelijk over minder of meer sporen IN DE STUDIO. Ik trek het even door naar de zolderstudio's.

Door de overmate aan mogelijkheden (plugins/drumsamples/sporen/zolderstudio's) kunnen muzikanten tegenwoordig nu eenmaal makkelijker een complete cd in mekaar jassen.

Voordelen:
- Opnemen kan goedkoop (thuis)
- Vaak niet afhankelijk van anderen (eenmansprojecten)
- Je kunt er jaren over doen


Nadelen:
- Slechte mix. Ondanks de vele goede plugins/geluidskaarten/enz komen er steeds MEER slechtklinkende cd in de schappen. Hoe vaak kom ik niet een metalcd tegen met een overdreven supernatte kick die dan ook nog eens tig dB harder staat dan de muffe snare.
- Levenloze muziek. Drums "intikken" met de muis, opnemen met de ingebouwde metronoom.
- Karakterloze muziek. Als je een muzikant de mogelijk geeft om het 100 keer over te doen, zal ie het 200 keer doen. Alle karakter is dan weg. Een perfecte take is een take waarin je persoonlijkheid en karakter hoort, er is geen perfecte toonsoort of timing.




Uiteindelijk komt het wel goed, op het podium worden toch de mannen van de jongens gescheiden. Door de mand vallen en zo.

Wat dat betreft is erg gelukkig niets veranderd.

Rutger
29 oktober 2007, 15:29
Wat thuisstudio's betreft ben ik van mening, dat je daar niet meer mee moet willen doen dan een demo maken. Als je die af hebt, verzamel je een paar goeie muzikanten met wie je je composities instudeert om dan alles in een goeie studio op te nemen.

En dan heb ik het even over de thuis-opnemende-muzikant. Niet over een geavanceerde thuisstudio van een ervaren studiotechneut.

rjong999
29 oktober 2007, 15:50
Daar ben ik het toch wel niet mee eens, hoor. Ik vind so-wie-so dat hier regelmatig zaken met grote stelligheid beweerd worden die uiteindelijk wel wat genuanceerder liggen.

Er zijn ook bejubelde CD's gemaakt die gewoon thuis opgenomen zijn. En dan ook nog gewoon door knipknutselaars op zolderkamertjes. Dat bewijst wat mij betreft dat je helemaal geen studio nodig hebt om je meesterwerk op te nemen, als je muziek zich voor een andere aanpak leent kan dat toch ook ?

Das Schaap
29 oktober 2007, 16:00
Daar ben ik het toch wel niet mee eens, hoor. Ik vind so-wie-so dat hier regelmatig zaken met grote stelligheid beweerd worden die uiteindelijk wel wat genuanceerder liggen.

Amen man, hier ben ik het nou wel gewoon volledig mee eens.

@Azrael, tempo wisselingen horen ook bij de muziek ja, het moet iets weergeven en dat kan dan ook meer vertragen of versnellen. Alleen bij veel muziek soorten hou ik er toch echt niet van als je met je hoofd zit mee te knikken en je merkt dat de muziek niet meer klopt met dat tempo.

Neem een band als Strapping Young Lad, keihard en retestrak alles. En dat moet ook, dat zijn zoveel lagen op elkaar dat je dat retestrak moet houden, en dat geluid staat ook als een huis. Bassdrum continu gelijk met de gitaren en de bas, dat is gewoon met click gedaan en als dat iets "losser" zou zijn allemaal verliest het juist die kracht. Denk anders ook aan Fear Factory vooral vroeger, ook basskick gelijk met gitaar en dan retestrak.

En verder vind ik de ontwikkelingen in opname-techniek fantastisch. Je kan zo ver gaan als je wilt onderhand of juist heel conservatief te werk gaan.
En vergeet trouwens niet dat met name voor Sound Design bij films e.d. de ontwikkelingen helemaal fantastisch zijn voor allerlei doeleinden. Ik heb weleens interviews gelezen waar ze meer ingaan op bijv. allerlei bewerkingen om sferen te maken en dat is echt prachtig en een vak op zich.
Dus ik ben een groot fan van alle ontwikkelingen. En ik denk toch dat het verschil tussen tegelijk en los opnemen met name bij de muzikanten ligt en de gewenning.

Iceman
29 oktober 2007, 16:00
Wat thuisstudio's betreft ben ik van mening, dat je daar niet meer mee moet willen doen dan een demo maken.
.

Dit zou haast een Line6 topic kunnen worden.

Iceman
29 oktober 2007, 16:20
Daar ben ik het toch wel niet mee eens, hoor. Ik vind so-wie-so dat hier regelmatig zaken met grote stelligheid beweerd worden die uiteindelijk wel wat genuanceerder liggen.

Er zijn ook bejubelde CD's gemaakt die gewoon thuis opgenomen zijn. En dan ook nog gewoon door knipknutselaars op zolderkamertjes. Dat bewijst wat mij betreft dat je helemaal geen studio nodig hebt om je meesterwerk op te nemen, als je muziek zich voor een andere aanpak leent kan dat toch ook ?

Ik beperk mijn mening dan ook tot de metalprodukties.
Mijn gitarist schrijft voor een groot metalblad en krijgt zodoende elke maand steeds meer wanprodukties die echt niet meer kunnen anno 2007. Drumwerk zonder enige aanslaggevoeligheid, instrumenten die qua mix totaal niet bij elkaar passen. Nieuw phenomeen is dat de "bekendere"buitenlandse bands ook aan het thuisopnemen zijn.

Ik kan me voorstellen dat bij de wat meer open muzieksoorten het thuisopnemen minder kritisch zal zijn. Voor metal moet die amp nu eenmaal hard. Buizen en flapperende speakers willen we horen, geen Line6 Metalzone gezoem.

Overigens gebruik ik zelf ook talloze plugins en het nodige knip en plakwerk, maar dat is meer voor eigen gebruik. Ik bak thuis een nieuw nummer in mekaar voordat we de oefenruimte in gaan, scheelt een hoop tijd. Of ik re-arrangeer (knip/plak) een nieuw nummer zodat ik de overige bandleden kan laten horen hoe het nummer zou moeten klinken.

Rutger
29 oktober 2007, 16:55
Daar ben ik het toch wel niet mee eens, hoor. Ik vind so-wie-so dat hier regelmatig zaken met grote stelligheid beweerd worden die uiteindelijk wel wat genuanceerder liggen.

Er zijn ook bejubelde CD's gemaakt die gewoon thuis opgenomen zijn. En dan ook nog gewoon door knipknutselaars op zolderkamertjes. Dat bewijst wat mij betreft dat je helemaal geen studio nodig hebt om je meesterwerk op te nemen, als je muziek zich voor een andere aanpak leent kan dat toch ook ?
Ik wilde ook eigenlijk niet nuanceren omdat iedereen wel weet dat er altijd uitzonderingen op de regel zijn. Het kan altijd, maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat kan..

stevie_vp
29 oktober 2007, 17:09
Ja beste man, dat snappen we wel, maar we hebben het hier over gitaar gerelateerde bands en daar zitten wel eens keyboards bij.
???????????



Je hebt geen hoge pet op van drummers zie ik, ik speel moeiteloos boven op een click met drums, maar de vraag is of het allemaal zo genadeloos strak moet zijn.


Nee.. het hoeft niet zo strak te zijn: maar in sommige gevallen wél.

sorry best man, ;) volgens mij bergijp je m'n punt niet helemaal.
Ik bedoel dat zelfs de hele goeie drummers nooit zo strak kunnen
spelen als een click track clickt zeg maar.

Maar waar het me eigenlijk om ging han, niet om die clicktrack, maar
om t feit dat ik t idee kreeg dat je dus gewoonweg weigerde om de ct
te gebruiken als het moeizaam ging?
Ofterwijl: Mogen klanten van een studio niet meer zelf bepalen wat ze
willen? Omdat de "creative" ideeen van de klant misschien botsen met die
van de aanbieder?

Han S
29 oktober 2007, 17:53
???????????

Maar waar het me eigenlijk om ging han, niet om die clicktrack, maar
om t feit dat ik t idee kreeg dat je dus gewoonweg weigerde om de ct
te gebruiken als het moeizaam ging?
Ofterwijl: Mogen klanten van een studio niet meer zelf bepalen wat ze
willen? Omdat de "creative" ideeen van de klant misschien botsen met die
van de aanbieder?

Klanten zijn de baas, maar ik ben een keer een CD aan het opnemen met een band die een bandcontest had gewonnen en twee dagen gratis mochten opnemen en daar een dag of vier bij hebben genomen. De drummer wilde per sé met een click opnemen en had zelfs zijn eigen installatie daarvoor meegenomen.

Hij had alles van tevoren bedacht, de tempi stonden vast en hij stopte een paar oordopjes in, startte de click, tikte af en daar ging het circus. Maar al na vier maten kon ongeveer iedereen horen dat hij de grootste moeite had om op die click te spelen, het zweefde voortduren in tempo en met plotselinge versnellingen en vertragingen probeerde hij op die click te blijven.

En hoewel hij het een keer probeerde zonder click, wat ook meer consistentie had, moest en zou hij met die click blijven spelen. Dus ik stelde voor om dan ook de bas en gitaar een click op de koptelefoon te geven, maar dat was niet nodig volgens dit genie.

Het gevolg was dat we mooie muziek hebben opgenomen, goede bassist en een uitstekende gitarist, maar het heeft totaal geen feel en totaal geen groove, eigenlijk had een drumcomputer een stuk beter geweest.

En dat probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen en als ik even bij een stop in een nummer een cue nodig heb, dan laat ik de computer meelopen, zet er een paar clicks op, schuif die op zijn plek en gaan met de banaan.

Ik wil geen doodgespeelde perfectie.

Han S
29 oktober 2007, 18:02
En verder vind ik de ontwikkelingen in opname-techniek fantastisch. Je kan zo ver gaan als je wilt onderhand of juist heel conservatief te werk gaan.
En vergeet trouwens niet dat met name voor Sound Design bij films e.d. de ontwikkelingen helemaal fantastisch zijn voor allerlei doeleinden. Ik heb weleens interviews gelezen waar ze meer ingaan op bijv. allerlei bewerkingen om sferen te maken en dat is echt prachtig en een vak op zich.
Dus ik ben een groot fan van alle ontwikkelingen. En ik denk toch dat het verschil tussen tegelijk en los opnemen met name bij de muzikanten ligt en de gewenning.

Het is ook fantastisch, mits goed gebruikt. Maar veel van wat ik veel hoor op MTV en TMF is als volgt gemaakt: middelmatige muzikanten nemen op met Protools, op een click of op een andere manier van een tijdrooster. En alles wordt gequantized aan die click. Het kutgeluid van de drummer wordt vervangen met samples door soundreplacer. De zangeres met een paar fabelachtige tetten kan helemaal niet zingen maar dat hoeft ook niet. Als haar pogingen tot zang worden op zijn plek geschoven, uitgerekt of gekrompen waar nodig en met Autotuning wordt het zuiver gemaakt, wat ik onmiddelijk hoor, maar dat maakt niet uit.

En als het een hit wordt gaat men optreden, de muzikanten hebben niet eens een snoer in de gitaar en als de zangeres de microfoon uit haar poten laat vallen blijf je haar gewoon horen.

Is dit wat we willen? Is muziek op die manier nog wel kunst? Want dan is de computer de kunstenaar en weet je wat? Van mij hoeft het niet zo, dan zie ik liever dat bandje van Rob echt spelen en als het niet helemaal goed gaat? Swa, boeit niet, het blijft mensenwerk.

stevie_vp
29 oktober 2007, 18:26
Daar ben ik het ook wel mee eens inderdaad....
Laten we genieten van levendige opnamens maar
zo af en toe ook het nut can een ct inzien....

En gelukkig is klant nog steeds koning :)

rjong999
29 oktober 2007, 19:13
De computer wordt natuurlijk nooit kustenaar, het is de man (of vrouw, bestaat dat eigenlijk ook ?) achter de knoppen die er kunst van maakt. En aangezien het de kunstenaar is die bepaald of iets kunst is hoeven wij daar niks meer van te vinden. Lekker makkelijk toch ?

Ik hoop overigens ooit nog eens een publiek met mijn attic metal te kunnen betoveren, als dat gelukt is meld ik mij weer. Tot die tijd zullen jullie het met onze symfo moeten doen, de CD komt 15 december uit dus nog 6 weekjes slapen...

Han S
29 oktober 2007, 19:21
De computer wordt natuurlijk nooit kustenaar, het is de man (of vrouw, bestaat dat eigenlijk ook ?) achter de knoppen die er kunst van maakt. En aangezien het de kunstenaar is die bepaald of iets kunst is hoeven wij daar niks meer van te vinden. Lekker makkelijk toch ?

Daar kun je een hele boom over opzetten Rob, maar elke boerenlul die een gebruiksaanwijzing kan lezen en met zijn vinger op een knoppie kan drukken zal de boel strak kunnen trekken en met Autotuning de valse noten kunnen pitchen. De eigenlijke bewerking doet de computer zelf. Dat is wel ff wat anders dan een paar bloedstollende tonen uit een gitaar halen, dat kan een computer niet.




Ik hoop overigens ooit nog eens een publiek met mijn attic metal te kunnen betoveren, als dat gelukt is meld ik mij weer. Tot die tijd zullen jullie het met onze symfo moeten doen, de CD komt 15 december uit dus nog 6 weekjes slapen...

Ik ben heel benieuwd, tegen die tijd stuur je er vast wel een (met een factuurtje uiteraard)

Das Schaap
29 oktober 2007, 20:29
Het is ook fantastisch, mits goed gebruikt. Maar veel van wat ik veel hoor op MTV en TMF is als volgt gemaakt: middelmatige muzikanten nemen op met Protools, op een click of op een andere manier van een tijdrooster. En alles wordt gequantized aan die click. Het kutgeluid van de drummer wordt vervangen met samples door soundreplacer. De zangeres met een paar fabelachtige tetten kan helemaal niet zingen maar dat hoeft ook niet. Als haar pogingen tot zang worden op zijn plek geschoven, uitgerekt of gekrompen waar nodig en met Autotuning wordt het zuiver gemaakt, wat ik onmiddelijk hoor, maar dat maakt niet uit.

En als het een hit wordt gaat men optreden, de muzikanten hebben niet eens een snoer in de gitaar en als de zangeres de microfoon uit haar poten laat vallen blijf je haar gewoon horen.

Is dit wat we willen? Is muziek op die manier nog wel kunst? Want dan is de computer de kunstenaar en weet je wat? Van mij hoeft het niet zo, dan zie ik liever dat bandje van Rob echt spelen en als het niet helemaal goed gaat? Swa, boeit niet, het blijft mensenwerk.
Tja je kan dit op 2 manieren lezen.
Enerzijds kunnen we geluid zo ver manipuleren dat we zo ver kunnen polijsten dat het gros van de mensen het allemaal oke vindt. En elke artiest zet liever iets neer waar je 100% achter kan staan. Zou jij het leuk vinden om op een cd continu je eigen fouten te horen ? Is net zoiets als een kast in elkaar zetten met een lade die niet goed open en dicht gaat. Het zal toch aan je blijven knagen.
Aan de andere kant zijn muzikanten dan een schaarste in een zee van "artiesten" die eigenlijk volledig afhankelijk zijn van technologie.

Maar dit zijn extremen, en die zijn ook niet mooi nee. Ik vraag me af hoe de ontwikkeling ooit is begonnen, eerst artiesten die het niet echt aankonden en vanuit daar kwam er meer een vraag naar bepaalde bewerkingsmogelijkheden of dat eerst de bewerkingsmogelijkheden kwamen en vervolgens het imago voldoende was om een ster te maken.
Bijna iedereen neigt vermoedelijk naar het 2e, maar als ik dan denk aan Milli Vanilli bijv. en verhalen van sessie muzikanten dan weet ik het zo net nog niet. :satisfie:

yhcmarc
29 oktober 2007, 23:03
Ik kan me voorstellen dat bij de wat meer open muzieksoorten het thuisopnemen minder kritisch zal zijn. Voor metal moet die amp nu eenmaal hard. Buizen en flapperende speakers willen we horen, geen Line6 Metalzone gezoem.



Lang leve de reamp :) .. binnenkort ga ik mijn eerste metal opname sessie ermee doen, aankomend weekend de drums tracken in het theater zaaltje bij mij in de buurt .. daarna alle gitaren en bas in alle rust via de reamp clean inspelen en een kleine combo mee laten lopen voor het gevoel .. alles strak op band, dagje plannen en een zooi amps testen en zoeken naar de ideale sound :)

On topic: Van alle studio dingen die ik gedaan heb als muzikant zijnde, apart inspelen vond ik toch relaxter, betere focus en concentratie

Ic3gl0vE
30 oktober 2007, 00:10
Clicktrack.........heb je Tower of Power wel eens meegemaakt?


Shit zeg, die lui zetten in Enschede de hele markt op z'n kop tijdens een gratis concert. Thuis zet ik dat soort muziek niet op, maar live was het echt te gek. Helaas was de geluidsman in de war kwa muziekstijl waarschijnlijk, waardoor het eerste half uur alles werd overstemt door de bassdrum...

Ok, en nu over op de discussie.

Ik denk dat een heel belangrijke factor is of mensen zich thuisvoelen in een studio of niet. Gezien ik thuis veel aan het opnemen ben, voel ik geen spanning op het moment dat er ergens een recorder mee staat te draaien terwijl ik speel.

Dit is echter lang niet voor iedereen het geval en daarom zal het voor sommige muzikanten prettig zijn te weten dat ze de take thuis nog 1000 keer overnieuw kunnen doen zodat ze niet bang hoeven te zijn fouten te maken. Voor anderen is het juist het samenspel met de rest van de band die de vertrouwdheid erin gooit waardoor ze vanzelf beter spelen en zich geen zorgen meer hoeven te maken over de opname.

Ik doe alles spoor voor spoor (moet ook wel met een soloproject), maar zou graag met een volle band tegelijk opnemen. Dan wel graag met muzikanten die gewend zijn in studio's te spelen en die geen storende fouten maken waardoor alsnog 10 takes nodig zijn voor een nummer...

Ic3gl0vE
30 oktober 2007, 00:16
- Karakterloze muziek. Als je een muzikant de mogelijk geeft om het 100 keer over te doen, zal ie het 200 keer doen. Alle karakter is dan weg. Een perfecte take is een take waarin je persoonlijkheid en karakter hoort, er is geen perfecte toonsoort of timing.



Dit lees ik vaker, maar voor sommige muziek gaat het wat mij betreft echt niet op. Iets als Meshuggah bijvoorbeeld, dat moet gewoon SUPER strak anders klinkt het niet. Nu schijnen die heren zonder click op te nemen, maar dat neemt niet weg dat de timing gewoon subliem blijft en ook echt subliem moet zijn voor die muziek. En nee, ik vind dat niet karakterloos.

Han S
30 oktober 2007, 00:17
Maar wat ik me nou afvraag hé, en ik heb dat al eerder gezegd, hebben jullie wel eens van die magic moments als je met een click stoeit, of met een overdub bezig bent? En met die magic moments bedoel ik een gevoel wat je nooit meer vergeet, een moment dat alles bij elkaar komt en het 100% klopt waardoor je in een gelukzaligheid terecht komt die zich niet laat beschrijven.

Ik heb dat verschillende malen meegemaakt op het podium, maar ook in de studio, dan gebeurt het ineens en je hoopt dat je het kan vasthouden.
Stel je een band voor als The Black Crowes bijvoorbeeld, gaan naar de studio en decoreren de hele tent, mooie kleden op de vloer, allerlei dingen voor de sfeer te optimaliseren met als doel om in een state of mind te komen of zoals dat heet 'in the mood'.

Stel jezelf met je bandje in die plaats, gezellige huiselijke studio met sfeerverlichting of alleen maar een aantal kaarsen. Ik heb dat eens met een Amerikaanse band meegemaakt, 'Lungfish' heten ze en alle verlichting moest uit en er werden een aantal kaarsen aangestoken, wierrookstokjes en dat soort dingen.

En dan hoop je dat het gaat gebeuren, dat ultieme moment dat je muziek maakt zoals het hoort te zijn, met alles er op en er aan. Daarin wil ik heel ver gaan.

Dat gaat toch niet lukken met de kantoorverlichting in sommige hokken, of op je zolderkamertje met je metronoom, of mis ik wat? Ik begrijp best dat je in je eentje met je eigen muziek enorm kan kicken als je iets goed voor elkaar krijgt, maar met een stuk of wat goede mensen een ultiem stuk muziek maken waarbij iedereen elkaar ter plekke inspireert en emotioneert, dat is toch van een heel andere orde, oniedan?

En dat wil ik graag meemaken en vastleggen, daarom heb ik voor dit vak gekozen en ik zie mezelf in die hoedanigheid als een onderdeel van de kunst die we bedrijven. Daarom weiger ik om met mensen te werken die IMO onzin uithalen, die een half uur opnemen, waarna er drie uur ge-edit moet worden om er nog wat van te maken.

Daarom heb ik mijn studio en mezelf gespecialiseerd in het opnemen van bands en orkesten in één keer en daarom heb ik zo'n enorm mengpaneel waarmee ik als het moet 48 sporen tegelijk kan opnemen met twee 24 sporen taperecorders die synchroon aan elkaar lopen. En als het moet lopen er ook nog een paar computers mee voor nog een extra aantal sporen en midi.

Dat is voor mij de ultieme uitdaging, maar ook een singer songwriter die aan drie spoortjes genoeg heeft kan totaal buiten zijn grenzen treden als de omstandigheden optimaal zijn. Je hebt geen idee wat je zelf allemaal kan en je zult nog versteld staan als je dat ontdekt.

Als je denkt dat het allemaal alleen op een podium gebeurt: neem het maar eens op en luister de volgende dag, het valt altijd enorm tegen als je niet meer in de sfeer van die zaal bent. In de studio kan het echter net zo goed gebeuren, als je er maar helemaal voor gaat en je niet te buiten gaat aan technisch geneuzel dat nergens toe dient en je alleen maar beperkt in je flow.

Ic3gl0vE
30 oktober 2007, 00:26
Maar wat ik me nou afvraag hé, en ik heb dat al eerder gezegd, hebben jullie wel eens van die magic moments als je met een click stoeit, of met een overdub bezig bent? En met die magic moments bedoel ik een gevoel wat je nooit meer vergeet, een moment dat alles bij elkaar komt en het 100% klopt waardoor je in een gelukzaligheid terecht komt die zich niet laat beschrijven.


Nee.
Het is te gek als alle laagjes eindelijk af zijn en het nummer is compleet, maar dat magic moment is er niet omdat je in je eentje veel te lang bezig bent alles in elkaar te zetten.

Ik denk dat dat ook een reden is dat mensen met homestudio's altijd op zoek zijn naar nieuwe gear. Jij zegt ook wel dat als het goed is, het al in één keer goed is en dat er dan weinig nabewerkt hoeft te worden. Maar, als je in je eentje spoor voor spoor een nummer in elkaar zet en met de muis een drumtrack in elkaar moet bouwen, dan is er helemaal niks in één keer en dan gaat het toch langer duren: er mist wat en wat er mist is niet te koop, al blijven mensen er naar zoeken.



Dit neemt echter niet weg dat ik het heerlijk vind om in m'n studiotje bezig te zijn om spoor voor spoor, laagje voor laagje, een nummer in elkaar te zetten waar ik zelf van kan genieten als ik er naar luister. Van het editten tot in het punt van diepe frustratie is ook weer veel te leren: leer beter spelen! Ik ben veel meer op m'n techniek en timing gaan letten, juist om dat editten te voorkomen. En is een take niet goed genoeg, dan gaat 'ie opnieuw tenzij het om iets kleins/niet storends gaat. Ik gebruik soms ook veel takes voor een riffje, maar dat komt ook doordat ik het riffje eerst bedenk en vervolgens eigenlijk moet leren spelen. Tegen de tijd dat je met een band de studio in gaat, zijn de nummers vaak al zo goed als af en meerdere keren doorgespeeld. Dan moet het, mijns inziens, gewoon in 1 of 2 takes goed kunnen.

Interessant topic trouwens!

rjong999
30 oktober 2007, 00:40
Daar wil ik dan wel iets tegenoverzetten: heb jij wel eens een loop van 8 maten gedurende 48 uur achter elkaar hard gedraait, om te kijken wat er zou gebeuren in je hoofd, met dat muziekje ? Heb je wel eens 8 uur lang op dezelfde rif gesoleert om een goed stukje te vinden ? Ken je het gevoel van hyperconcentratie, van die hypnotische werking van langdurige herhaling van steeds maar hetzelfde dingetje ? Denk je dat ik daar iets anders voor nodig heb dan muziek ? Denk je dat ik dat in een studio zou kunnen bereiken, met al die andere mensen om mij heen, geesten die ook willen scheppen en die ik niet in de weg wil staan ? Of ga jij geduldig in je hokje zitten wachten, tot ik om half vijf 's nachts ineens dat ene dingetje heb dat bij mij de tranen in de gen doet wellen ? Want weet wel dat ik niet stop tot die tranen er zijn...

Voor mij blijft een studio ongeveer de slechtst mogelijke plaats om serieus muziek te maken. En dan precisieer en nuanceer ik dat gelijk: om serieus MIJN muziek te maken.

Maar goed, ik ben nou eenmaal een rare.

Qua technisch geneuzel: ik stop mijn GT8 met z'n s/p dif in de sound card van mijn PC, met Cubase SX2. Aan de andere kant hangt wel een lekkere les paul. Meer heb ik niet nodig. Ben ik onderweg, gebruik ik een Zoom G2.1u met USB in mijn laptop. Mijn muziek gaat 't niet van technische hoogstandjes hebben.

Trocar
30 oktober 2007, 00:51
Ik heb een album van PJ Harvey dat live met de hele band in de studio is opgenomen. Zij begint een nummer in haar eentje met een palm-mute ritme op haar gitaar, en als je dan je stereo wat harder zet hoor je het snare-vel meetrillen op de achtergrond. Dat heeft toch iets speciaals, vind ik.
(Okee, het gaat hierbij niet om de magie van het samenspelen, maar toch...)

PS. opgenomen door Steve Albini lees ik net.

Pun
30 oktober 2007, 00:52
Daar wil ik dan wel iets tegenoverzetten: heb jij wel eens een loop van 8 maten gedurende 48 uur achter elkaar hard gedraait, om te kijken wat er zou gebeuren in je hoofd, met dat muziekje ? Heb je wel eens 8 uur lang op dezelfde rif gesoleert om een goed stukje te vinden ? Ken je het gevoel van hyperconcentratie, van die hypnotische werking van langdurige herhaling van steeds maar hetzelfde dingetje ? Denk je dat ik daar iets anders voor nodig heb dan muziek ? Denk je dat ik dat in een studio zou kunnen bereiken, met al die andere mensen om mij heen, geesten die ook willen scheppen en die ik niet in de weg wil staan ? Of ga jij geduldig in je hokje zitten wachten, tot ik om half vijf 's nachts ineens dat ene dingetje heb dat bij mij de tranen in de gen doet wellen ? Want weet wel dat ik niet stop tot die tranen er zijn...

Voor mij blijft een studio ongeveer de slechtst mogelijke plaats om serieus muziek te maken. En dan precisieer en nuanceer ik dat gelijk: om serieus MIJN muziek te maken.


Maar dat is meer het schrijven van de muziek wat je hier beschrijft. Voor mij is het in de studio veel meer het opnemen van wat al eerder geschreven is. voor jouw kan dat misschien anders zijn, en het zal dan ook wel weer een hele eerlijke, spontane opname worden wanneer je meteen opneemt wanneer je schrijft. Maar daar zit wel een verschil tussen.


Verder wil ik nog even kwijt dat Han vooral nog lang zo door moet gaan, want ik heb een beetje het gevoel dat hij een van de laatste der mohikanen is, en dat is toch jammer.
Een ding hoop ik zeker, dat is dat Han in ieder geval nog bezig is wanneer ik (met de band) ons eerste album op ga nemen, want het staat voor mij zo'n beetje vast dat ik die bij Han op wil nemen.

Das Schaap
30 oktober 2007, 01:31
Maar wat ik me nou afvraag hé, en ik heb dat al eerder gezegd, hebben jullie wel eens van die magic moments als je met een click stoeit, of met een overdub bezig bent? En met die magic moments bedoel ik een gevoel wat je nooit meer vergeet, een moment dat alles bij elkaar komt en het 100% klopt waardoor je in een gelukzaligheid terecht komt die zich niet laat beschrijven.

Ik heb dat verschillende malen meegemaakt op het podium, maar ook in de studio, dan gebeurt het ineens en je hoopt dat je het kan vasthouden.
Stel je een band voor als The Black Crowes bijvoorbeeld, gaan naar de studio en decoreren de hele tent, mooie kleden op de vloer, allerlei dingen voor de sfeer te optimaliseren met als doel om in een state of mind te komen of zoals dat heet 'in the mood'.

Stel jezelf met je bandje in die plaats, gezellige huiselijke studio met sfeerverlichting of alleen maar een aantal kaarsen. Ik heb dat eens met een Amerikaanse band meegemaakt, 'Lungfish' heten ze en alle verlichting moest uit en er werden een aantal kaarsen aangestoken, wierrookstokjes en dat soort dingen.

En dan hoop je dat het gaat gebeuren, dat ultieme moment dat je muziek maakt zoals het hoort te zijn, met alles er op en er aan. Daarin wil ik heel ver gaan.

Dat gaat toch niet lukken met de kantoorverlichting in sommige hokken, of op je zolderkamertje met je metronoom, of mis ik wat? Ik begrijp best dat je in je eentje met je eigen muziek enorm kan kicken als je iets goed voor elkaar krijgt, maar met een stuk of wat goede mensen een ultiem stuk muziek maken waarbij iedereen elkaar ter plekke inspireert en emotioneert, dat is toch van een heel andere orde, oniedan?

Ik ben zeer empathisch ingesteld als het gaat om muziek, ik heb ook een zeer goed geheugen omtrent muziek en kan je allerlei dingen vertellen over muziek en artiesten die ik niet eens echt luister maar gewoon 'weleens hoor'.

Het gevoel wat je krijgt als je een nummer luistert wat je echt raakt op dat ene moment, dat heb ik zelf ook continu bij bepaalde stukken van mijn eigen muziek als ik meespeel. Dat heb ik echter niet als er iemand in een control room zit te kijken, dat voelt voor mij als wachten, wachten tot ik klaar ben, tevreden ben en een goede take heb staan. Ik was met name tot nog niet zo lang geleden echt een perfectie freak en alles moest zonder ook maar een enkel bijgeluid. Daarnaast heb ik wel ook als ik zelf bezig ben met spelen dat een heel beeld zich vormt, niet iets wat ik letterlijk voor me ogen zie, maar wat je toch wel ziet. Zien maar toch niet zien. :satisfie:

Daarnaast hoor ik heel vaak ook hier over de romantiek van met een groep mensen iets schrijven en dat samen vastleggen. Misschien ligt het aan mij, maar bijna elke band die ik ken heeft altijd wel 1 of 2 mensen die alles schrijven. De rest speelt het wel, maar het is niet echt hun creatie, dus ik zie dat eigenlijk nooit zo als zo'n mooi fabelachtig verhaal. Ik zie eerder 1 gitarist of ander lid, die alles meer in de gaten houdt en ook laat weten wanneer iets wel of niet klopt.

En tja het is allemaal gewoon psychologisch, dus tja hoe wil je het opwekken. Dat varieert per persoon, maar doordat men vaak een soortgelijke benadering heeft bij muziek kan de kans hoger liggen bij bepaalde benaderingen.

Han S
30 oktober 2007, 01:36
Ja Rob, we hebben het over verschillende zaken, jij hebt het over het creatieve proces waarbij je muziek bedenkt, net zoals Mozart en Beethoven dat deden achter de piano. Maar daar heb ik het niet over, ik kan me ook niet voorstellen dat ik 48 uur naar een loop ga zitten luisteren.

Als jij met je band al die stukken in elkaar hebt gestoken en alles past perfect, dan is de studio de beste plek om dat te optimaliseren en voor de eeuwigheid vast te leggen, want jullie maken mooie muziek en dat verdient het om perfect te worden vastgelegd.

Maar dat zou bakken met geld kosten en als je dat hebt wat is dan het bezwaar? Ik denk dat de jaren 60 en 70 daarom zulke goede dingen hebben opgeleverd, bands die een jaar in de studio zaten en ter plekke alles bedachten en vervolmaakten. Het lijkt me geweldig om een album als 'Relayer' van YES te mogen opnemen, om daarbij je rol te spelen als technicus of producer. Vergeet niet dat een technicus/producer een heel belangrijke rol speelt en het creatieve proces kan voeden, maar ook totaal naar de kloten kan helpen.

Daarom vind ik het ook storend als ik benaderd word door een band en de eerste vraag is: hoeveel kost het om........
De eerste vraag moet zijn: wat heb je ons te bieden en welke instelling heb jij ten aanzien van de muziek, hoe denk jij dat je ons van dienst kunt zijn, ben jij in staat om een positieve bijdrage te leveren aan ons en onze muziek.
En dan de laatste vraag moet zijn hoeveel dat ongeveer zal gaan kosten.

Ik begrijp prima dat de gemiddelde muzikant arm is en er heel hard voor moet sparen of werken, maar het is maar wat je belangrijk vindt, een auto of je eigen kindje baren zoals dat hoort, je ei leggen.
En als ik je nou vertel dat die studio mij alleen maar geld kost, geloof je me dan? want dat is echt zo. Ik ben bijna 65 en doe alleen nog maar waar ik achter sta, ik adverteer nergens meer en wat er komt komt er en als ik denk dat ik niet de juiste man ben voor zo'n band dan adviseer ik ze om naar een andere studio te gaan.

Ken je het eerste album van The Gathering? Heb ik opgenomen in maart 1992, met een oude versleten Fostex B16, een klein mengpaneeltje en een stuk of wat redelijke microfoons. De gitaristen hadden een Valvestate waar een wat smerig neuzig geluid uit kwam, maar dat album is pure magie en dat waren de opnamesessies ook. En dat hoor je gewoon aan die muziek, dat zijn knulletjes van tussen de 16 en 21 jaar met een talent van hier tot Tokio, die een sfeer weten te scheppen die ik daarna nog maar zelden heb meegemaakt, ook met The Gathering niet meer. 'Always' heet dat album en de eerste release is de beste, gemixed op maandagavond en dinsdagavond, helemaal met de hand, of liever acht handen. Later is het geremastered en je kunt die eerste uitgave nergens meer vinden, maar die brengt bij mij nog steeds alle haren overeind.

En dat is wat ik belangrijk vind, de rest doet er minder toe.

bass blom
30 oktober 2007, 02:04
Ken je het eerste album van The Gathering? Heb ik opgenomen in maart 1992, met een oude versleten Fostex B16, een klein mengpaneeltje en een stuk of wat redelijke microfoons. De gitaristen hadden een Valvestate waar een wat smerig neuzig geluid uit kwam, maar dat album is pure magie en dat waren de opnamesessies ook. En dat hoor je gewoon aan die muziek,

oei han, wat zeg je nu?
dus al die mooie spullen die je in de jaren daarna hebt gekocht zijn eigenlijk niet nodig? :D

als de band de nummers maar lekker kan spelen en goed kent.
maar bij solos mensen kan dat gewoon niet opgaan.
er zijn vele tinten in de magic die wel allemaal willen maken!

sjees wat een boel te lezen hier als je er ff een dag niet bent :sneaky:

Martien
30 oktober 2007, 02:04
Toch Han,
Je schopt altijd behoorlijk tegen (re)masters aan, maar ik denk dat dat komt vanwege het hele proces wat er in de loop van jaren overheen is gegaan. Ja ik kan er absoluut in komen, ik heb er ook een schurft hekel aan dat als ik een cdtje van de doors koop dat er met grote letters opstaat, remaster (blablabla) is meestal voor mij een reden om het telaten liggen en ergens de plaat op de kop te tikken. Maar blijkbaar is de vraag er en daarom het aanbod,

Daarbij denk ik ook dat wat jij zegt over mensen die 1 uur opnemen om het vervolgens 3 uur te editten, ik ben eigenlijk bang dat ik daaronder val, terwijl ik het meestal zwijgzaam met je eens ben en al voordat ik jouw mening kende al opnam met alles tegelijk meestal zang en solo gitaar achteraf, maar ik probeer altijd de basis levendig tehouden, evenzo clicktrack, mocht iemand het willen, geen probleem maar als ik hoor dat de intensie verliest dan is het afgelopen. Maar dat ik meer tijd (nodig) heb met editten zal een vorm van ervaring en kwaliteit aan spullen zijn.
Hoogst waarschijnlijk als jij in mijn oefen/opname ruimte zit, heb jij in een uur tijd iets voor mekaar waar ik 5 uur over doe, maar dat is denk ik ervaring, ik wil graag sublieme kwaliteit en ergens zit de bottleneck, dat los ik soms op door wat meer 'door te mixen'

Ben overigens altijd wel benieuwd wat een ervaren pro uit mijn opstelling zou kunnen halen :)


btw: leuk filmpje over de soundtrack van kingkong, laatst gezien op school. (niet al te offtopic hoop ik)

Begonnen met de opname's van howard shore (lord of the rings)

Uiteindelijk niet bevallen door de eind productie en op het laatste moment overgenomen door James newton howard, die in no time nog een productie van een komplete film moet draaien. (in a nutshell)

http://youtube.com/watch?v=jsd2uJ_YjGo
http://youtube.com/watch?v=NLuvfr8-SlU

Azrael
30 oktober 2007, 02:31
Ik heb een album van PJ Harvey dat live met de hele band in de studio is opgenomen. Zij begint een nummer in haar eentje met een palm-mute ritme op haar gitaar, en als je dan je stereo wat harder zet hoor je het snare-vel meetrillen op de achtergrond. Dat heeft toch iets speciaals, vind ik.
(Okee, het gaat hierbij niet om de magie van het samenspelen, maar toch...)

PS. opgenomen door Steve Albini lees ik net.

Dat laatste is grappig want ik heb toevallig een link van hem geplaats in dit forum.

rjong999
30 oktober 2007, 09:07
Han, je bent een eigenwijze eikel en ik begin dat steeds leuker te vinden. Het heeft allemaal denk ik ook iets te maken met benadering van het hele proces, van idee tot CD zeg maar.

Ik zie dat geheel als 1 lang creatief proces, waarbij je voortdurend iets maakt, evalueert, verbetert, verwerpt, opnieuw maakt, net zo lang tot je tevreden bent. EN vanaf de eerste noot die in mijn hoofd opkomt denk ik al aan 'hoe het op de cd zal klinken'. Er staan op onze Cd verschillende partijen die ik met mijn Ovation en G2.1u (standje 'insane' oid, die Ovation rockt dan echt) op mijn hotelkamer in Salt Lake City opgenomen heb. De sfeer was daar precies wat ik (kennlijk) nodig had om die partij de bedenken, te spelen, op te nemen. Ik liet 'm aan de jongens horen en iedereen had zoiets van 'klaar. niks meer aan doen'.

Ander voorbeeld: we zijn de durmtracks aan het opnemen, aan het einde van een van de nummers begint de zanger heel hard een paar kernwoorden uit de tekst te scanderen: "Believe!...Sorrow!...Pain!...". Toevallig stond zijn opnamespoor aan. Die opname vond ik later terug en heb ik er gewoon tussen geplakt. Helemaal cool.

Moet je dat dan in de studio nog eens over gaan doen ? Ik gebruik de technologie die aangereikt wordt zo praktisch mogelijk, voor mij is er geen grens tussen componeren en opnemen: bij het componeren hoe ik niks op te schrijven, gaat rechtstreeks de PC in, en daardoor hoe ik bij het "opnemen" haast niks meer op te nemen.

Ik geloof ook dat dat de toekomst van de studio's wel wordt: Iedereen neemt dingen op zoals hij zelf wil, komt met z'n harddisk bij de studio en daar maken ze er iets moois van. Bij de studio waar wij onze CD maken is dat in ieder geval al vrij gebruikelijk. Waarbij het niet raar is als sommige opnames ook weer in die studio gemaakt worden.

Overigens vind ik er niks mis mee als mensen volledig verschillende benaderingen hanteren, dat komt het creatieve proces doorgaans wel ten goede. Misschien dat ik daarom ook eens ga proberen wat het wordt als we alles tegelijk opnemen. Volgende jaar dan, Han ? Voorlopig is onze pot leeg...

Han S
30 oktober 2007, 11:26
oei han, wat zeg je nu?
dus al die mooie spullen die je in de jaren daarna hebt gekocht zijn eigenlijk niet nodig? :D



You've got a twisted mind brotha! :D

bass blom
30 oktober 2007, 13:29
You've got a twisted mind brotha! :D

damm right I do :seriousf:

Guitarmania
31 oktober 2007, 18:49
Maar het is mijn stellige overtuiging dat muziek alleen dan ontstaat wanneer mensen samen spelen en met muziek bedoel ik iets geheel anders dan een mix van diverse geluiden, hoe mooi dat ook kan klinken, het is vaak geen muziek waar ik kippenvel van krijg.


Hmm, daar kun je zomaar verschillend over denken. Feit is natuurlijk wel dat opnametracks geen gevoel uitwisselen met elkaar. Anderzijds kun je de boel zo wel perfectioneren.

Ik mis ook een stuk kennis. Neem nou een CD van Mike Stern, Upside Downside. Hoe hebben ze dat opgenomen? Hebben ze al die lui op hetzelfde tijdstip met mekaar in de studio gezet en ieder een eigen mic/track gegeven, of zijn ze achter mekaar langsgekomen om een partij in te spelen? Het klinkt iig geweldig.

Het is ook maar net wat je doel is. Een gecomponeerde song inspelen, of een improvisatie opnemen?

Mijn persoonlijk doel is altijd om live te spelen. Opnames doe ik om de boel te kunnen laten horen aan de bandleden. Een soort van voorbeeld.

Je kunt je ook afvragen wat een muzikant / instrument is. Een DJ die op het podium vrijheid met samples heeft, is wat mij betreft een muzikant. Ook al maakt ie gebruik van presets.

Bottomline is mi altijd de bedoeling die de muzikant uitstraalt. Als Jantje Smit langskomt om wat in te zingen met zijn stem, dan is ie slechts een instrument van de mixer. Die mixer bespeelt Jantje alsof ie slechts een snaar is. Dat Jantje later met zijn postzegel op de CD-hoes staat doet daaraan niet af. Dat is marketing.

guhlenn
1 november 2007, 14:40
De titel is natuurlijk redelijk vreemd. Opname techniek heeft het doel opnames te maken. Dat de hudigie techniek weinig meer van doen heeft met hoe jij (Han) het gewend bent doet daar heel weinig aan af. Er zijn natuurlijk praktische argumenten. Maar ik proef hier vooral elitisme; zo is het eht beste want dat vind ik het mooist. hele volkstammen laten zich elk weekend gek dreunen door een soort van Rob achtige loop die je in opakweg 2 uur kan maken op een pc... Hebben zij ongelijk? Heb jij gelijk?

wat nog het meeste opvalt is dat heel veel mensen maar wat roepen(waarvan de 'spoor voor spoor= slecht' en 'perfectie neemt gevoel weg' wel de meest stuitende is.) Waarom zou het een meer gevoel hebben dan het ander? Kut is kut toch, ongeacht of je het smaen hebt ingespeeld.

Maar het fijnst vind ik wel dat we (of toch iig velen) Tool heerlijk vinden. zowel kwa opname kwaliteit als muziek. Han, jij weet vast dat die jongens in aparte studios (!) opnemen. HAdden Aenima en lateralus beter gekund door het samen in te spelen? (Je kan zeggen dat het de uitzondering betreft, maar dat is op z;n minst flauw te noemen...)

EuroCinema
1 november 2007, 15:46
Leuke thread!
Ik sta een beetje in dubio. In principe ben ik het eens met de TS: samen spelen is het mooiste wat er is. Aan de andere kant heb ik klassieke platen van Stevie Wonder en Prince waarop ze vrijwel alles zelf spelen, en die juist druipen van de soul en groove.

Het is ook een groot verschil of je de studio ziet als iets dat muziek registreert (zoals Rudy van Gelder's prachtige Blue Note opnamen) of als een instrument (zoals de grote Dub-producers deden, maar ook tot op zekere hoogte de Beatles en Hendrix).

guhlenn
1 november 2007, 15:53
Prince, ook een leuk voorbeeld. Die speelt drie riffjes in, vertelt de studio assistent wat chorus, verse en bridge is, hoe vaak hij de riffjes herhaald wilt zien en dat hij morgen terugkomt en dat het dan klaar moet zijn. (uit: The manual, door the KLF).

amon
2 november 2007, 01:21
Jezus, wat gaat deze thread snel... Ik begon te lezen op pagina 1, toen 2, toen zag ik dat er een 4 was en toen ik zag dat er zelfs een 6 was ben ik maar doorgeskipt naar de 10e......


Han, als ik (/onze band) geld zou hebben zouden we onze mini-album (demo vind ik zo'n "laag" woord) bij jou op komen nemen.
Vooralsnog ziet het er naar uit dat ik aparatuur ga huren en het hier thuis zelf ga doen (zelf op het rec-knopje drukken en dan snel gitaar spelen). Hoe ik me die opnamens voorstel:

Alles in 1. Even zoeken naar een goede opstelling micen, en opnemen. Hier in huis hebben we een kamer met een deur naar minigangetje (1 meter) waar links een deur naar een dichtgetimmerde trap zit en rechtdoor een deur naar de keuken. Ik zie het volgende voor me:

Drumstel staat ik de kamer (volledig gemiced), gitaar amp ook (1 micje), bass amp (mic + DI) ook. zangmic staat in dat gangetje en de monitor op de trap /vloer ernaast. De achterkant van de mic staat gericht naar de kamer met de deur open, maar cardioid, dus dat zou in theorie het geluid dat vanuit de kamer dat gangetje in komt moeten verminderen. Daardoor is er altijd oogcontact tussen zanger, bassist, drummer en gitarist.
Dat oogcontact is voor ons best belangrijk, aangezien veel nummers versnellingen hebben, dynamisch kunnen zijn en sommige nummers zijn zo geschreven dat improvisatie zn gang kan gaan. We spelen muziek die sterk beinvloed is door funk, ska (niet ska punk) en rock.




Hoe jij je opnamens doet inspireert me (ik probeer je kont niet te kussen of je tenen te likken of hoe zegt men dat...?), dat is de manier waarop ik ook het liefst werk en ik zou graag eens over je schouder mee willen kijken.

De opleidingen waar je het over hebt besteden in principe niet zo zeer aandacht aan het één of het ander (alles tegelijk of instrument na instrument). Studenten staan vrij om te kiezen wat ze doen, ze kunnen een hele band in 1 keer opnemen als ze willen of instrument na instrument. Echter, de meerderheid vind het zélf prettiger om het instrument na instrument op te nemen. Dit geeft ze in de mix wat meer vrijheid en het kan eenvoudiger zijn.

Voor mij ligt het er een beetje aan wat ik voor me heb. Ik heb een rapper met band opgenomen, daarbij vond ik het wel fijner om eerst de drum en bass samen op te nemen om zo de basis te leggen en daarna gitaar eroverheen en als de beat compleet is de zang perfect opnemen.
Komt er een jazzband in de studio waar ik ooit nog eens hoop te werken, zou ik er niet eens over twijfelen om het anders te doen dan alles in 1 keer.


Tis mooi geweest, ik ga slapen. Zal morgen nog eens naar dit topic kijken.

Solidkick
2 november 2007, 08:45
Prince, ook een leuk voorbeeld. Die speelt drie riffjes in, vertelt de studio assistent wat chorus, verse en bridge is, hoe vaak hij de riffjes herhaald wilt zien en dat hij morgen terugkomt en dat het dan klaar moet zijn. (uit: The manual, door the KLF).

Een soort moderne muzikale variant van Rembrand dus.

guhlenn
2 november 2007, 14:50
wist ik helemaal niet. Liet rembrand zijn studenten het werk afmaken? Dali pikte het gewoon in (of beter gezegde, plantte zijn handtekening erop...)

Han S
2 november 2007, 20:07
Moet je nou eens een post als deze van Joe Ferla lezen:

Hey Guys,

Michael wanted to be separated so that he would have the option to correct mistakes. He passed away before he got a chance to address this, although no one thought he made any mistakes. The rest of the band also wanted this same option. Separating everyone was very important to the producers and musicians. The studio was chosen because it has four booths. There are very few studios with this option. I personally wish those booths sounded better, but this is the world I live in. Like I've said before, separating musicians is so common with the majority of sessions I do that the real engineering challenge becomes making the CD sound like everyone was in the same room. I try to do this.

Joe

Het gaat hier over Michael Brecker en je hebt het hier over de hele grote jongens. Ik denk dan, als je wilt dat het klinkt alsof ze in een ruimte spelen, ga dan vooral je gang, neem meerdere takes op en neem de beste of plak een paar delen aan elkaar.

http://www.gearslutz.com/board/remote-possibilities-acoustic-music-location-recording/151991-if-isnt-best-sounding-jazz-album-ever.html

ACSlater
2 november 2007, 21:44
Ik kan me nog een gedeelte uit een boek over de RHCP herinneren; Ze hadden voor de opnames van Blood Sugar Sex Magic een aantal werktracks samen ingespeeld om tijdens de opnames overheen te spelen. Omdat de enorme "feel/groove" bij individuele opnames het lang niet haalde bij de werktracks zijn in sommige gevallen die laatsten op het album verschenen.

guhlenn
3 november 2007, 11:46
Tsja Han, toch wil ik wle graag je mening over Tool horen. Je noemt het vaak als zijnde een referentie. Dat rijmt niet echt met je stelling, of mis ik iets?

bass blom
3 november 2007, 12:07
er schijnt iets over deze materie in de vpro gids van deze week te staan
over hooverphonic op pagina 20

Han S
3 november 2007, 12:18
Tsja Han, toch wil ik wle graag je mening over Tool horen. Je noemt het vaak als zijnde een referentie. Dat rijmt niet echt met je stelling, of mis ik iets?

Jullie komen allemaal met van die grootheden aankakken, waar het om gaat is dat het een kennelijk vastgeroest idee is dat muziek moet worden opgenomen met een click omdat het anders niet strak is en de instrumenten een voor een of tenminste geïsoleerd van elkaar omdat je anders overspraak hebt.

En als het dan nog niet goed is gaan we net zo lang editen tot het wel goed is, drollen poetsen dus.

Maar Tool klinkt geweldig en hoe dat gekomen is kan ik je niet vertellen, kennelijk een paar muzikanten die het wel kunnen los van elkaar. Mike Oldfield kan dat ook, doet ongeveer alles zelf.

Mijn punt is dat men denkt dat het zo moet omdat het anders niet goed komt en de techniek geeft ons de mogelijkheid om net zo lang te kutten tot het nog ergens op lijkt. Dat is niet het doel van een stel mensen die muziek maken en willen vastleggen en je kunt je afvragen wat sommige mensen in een studio te zoeken hebben.

Maar heb je de post voor de jouwe gelezen? die van ACslater? Dat zegt toch alles?

rjong999
3 november 2007, 14:48
ik vind wat jij schrijft toch wel behoorlijk aanmatigend, Han. Wat mensen in een studio te zoeken hebben maken ze zelf wel uit, daar hebben ze jou en mij niet voor nodig. De post van ACslater zegt mij verder ook niet zoveel, weer een mening zoals er zovelen zijn.

Feit is dat tegenwoordig de meeste stukken los van elkaar opgenomen worden. Daar zal toch best wel een reden voor zijn, of zijn dat allemaal verdwaalde geesten ? Ik ben er van overtuigd dat als de Beatles Protools hadden ze er ook met veel enthousiasme gebruik van hadden gemaakt.

Ik vind dit een nuttige, leerzame discussie maar het ligt toch iets minder zwart-wit dan er soms beweerd wordt.

Dat gezegd hebbende: de volgende grap dan...ik zit net de laatste versie van masters van onze CD te luisteren, hoor ik op het einde van een nummer nog heel zachtjes wat overspraak op een overhead mic van de drums...ja hoor...de clicktrack...;-)

guhlenn
3 november 2007, 14:53
Dat is makkelijk redeneren, alles wat niet in je theorie past buiten beschouwing laten. jij kwam ook niet met de minste mensen aanzetten of wel dan? ALs ik het goed lees zeg je dus dat idd dat niet een manier de beste is, maar dat alles afhangt van het soort muziek, de mensen en de gene die het op moet nemen. En dat is heel wat anders dan je stelling (akkooird, het heeft een mooie discussie uitgelokt).

En ja, ik heb de post van Slater gelezen. Aangezien niet alle tracks vervangen zijn zullen beide manieren dus wel hun voordelen hebben zo lijkt me.

Overigens, nog één dingetje; je hebt het over 'editen totdat het goed is', met een duidelijk negatieve klank. MAar eerder in deze draad zeg je, over het samen opnemen en dat dan misschien iets niet strak is, dat je dat dan 'even quantized'. JE bent in deze natuurlijk ook bevoor(oor?)deeld, maar de stelling dat het samen MOET om magie te creeëren is onhoudbaar. magie is ondefinieerbaar, en da;s maar goed ook.

drap
3 november 2007, 14:57
Ik kan mij wel vinden in het verhaal van Han, hoewel het geen wet is. Wij hebben ook wel eens wat 'opgenomen' op ons eigen amateuristische niveau. We konden niet anders dan los van elkaar opnemen, omdat de ruimte en de middelen nou eenmaal geen opname met z'n allen tegelijk toeliet. Ik was bij voorbaat al geen voorstander van los van elkaar opnemen, maar het was niet anders. Ik merkte dus ook dat ik veel verkrampter ging spelen, om vooral maar geen fout te maken, gezien je ook echt alles van jezelf hoort als je los opneemt. Als we gezamenlijk spelen heb ik die verkramptheid veel minder en krijg ineens die klik met de rest van de band, waardoor ik mezelf meer vergeet en dus beter speel. De muziek smelt een beetje om me heen ofzo. Het is natuurlijk geen wet en er zijn natuurlijk mensen die het precies andersom ervaren. Maar ik zou zweren bij het gezamenlijk opnemen als ik in een studio was.

Makor1966
3 november 2007, 15:01
+1 voor The Drapster :cheerup:

rjong999
3 november 2007, 15:08
Maar ik zou zweren bij het gezamenlijk opnemen als ik in een studio was.En zo zweren er ook kinderen bij fietsen met zijwieltjes...

drap
3 november 2007, 15:15
En zo zweren er ook kinderen bij fietsen met zijwieltjes...

Moet ik hier serieus op reageren? Ik dacht dat de rest van m'n post vrij serieus en onderbouwt was waarom ik een voorstander van gezamenlijk opnemen ben en nuanceer me zelfs daar in. Niet gelezen? Je wilt toch altijd zo quasi-intellectueel overkomen?

guhlenn
3 november 2007, 15:16
Ik was bij voorbaat al geen voorstander van los van elkaar opnemen

...

Ik merkte dus ook dat ik veel verkrampter ging spelen, om vooral maar geen fout te maken

...

gezien je ook echt alles van jezelf hoort als je los opneemt.

EH Makor, Heb je echt niet de nogal voor de hand liggende problemen van 'de drapster' gelezen? (overigens, Drap, als je dat van jezelf weet, heb je volkomen gelijk, maar dat zegt wienig over apart opnemen (je noemt zelfs een groot voordeel)).

drap
3 november 2007, 15:17
EH Makor, Heb je echt niet de nogal voor de hand liggende problemen van 'de drapster' gelezen? (overigens, Drap, als je dat van jezelf weet, heb je volkomen gelijk, maar dat zegt wienig over apart opnemen (je noemt zelfs een groot voordeel)).

Daarom zei ik ook, het is geen wet, het is mijn voorkeur en kan me vinden in Han zijn stelling. Vooral dat stukje over de chemie van een band. Het tweede zinnetje wat je trouwens van mij citeert is wat langer he. Dan komt er ineens iets heel anders uit.

guhlenn
3 november 2007, 15:19
MEt chemie bedoel je dat je fouten minder opvallen of dat je minder fouten maakt? JE suggereerd nl. het eerste. EN dat heeft weinig met magie en alles met volume te maken :)

drap
3 november 2007, 15:29
MEt chemie bedoel je dat je fouten minder opvallen of dat je minder fouten maakt? JE suggereerd nl. het eerste. EN dat heeft weinig met magie en alles met volume te maken :)

Ik snap wat je bedoelt. Maar ik maak ze ook minder, gewoon puur omdat ik me niet alleen op m'n eigen spel hoef te concentreren. Ik leef mij ook veel meer in als ik gezamenlijk speel. Beetje raar voorbeeld, maar misschien een vergelijking. Neem het publiek bij een sportwedstrijd, als die als een gek tekeer gaan ga je ook beter spelen, omdat je minder met jezelf bezig bent en je in een soort trance raakt. Ik ga bijvoorbeeld ook helemaal niet meer tellen als ik gezamenlijk speel. Als ik los speel zou ik het ook niet moeten doen, maar je doet het onbewust toch. Ergo, verkeerde afleiding en dus verkrampt spelen. Ik ben daar vast niet de enige in. Ik heb ook het idee dat je door samen opnemen meer energie hoort in het spel van een band, wat Han ook min of meer aangaf. Maar ook dat is uiteraard geen wet. Misschien zit het verschil in opvatting er ook in dat de één meer studiomuzikant is en de ander meer live muzikant.

rjong999
3 november 2007, 15:34
Misschien heeft het er ook iets mee te maken dat de een meer ervaring en vaardigheden heeft dan de ander ? Dat bedoel ik met de zijwieltjes, drappie...

Magie is iets moois, want het bestaat natuurlijk helemaal niet.

bass blom
3 november 2007, 15:35
http://www.hetgelegevaar.nl/hooverphonic.jpg

drap
3 november 2007, 15:39
Als dat zo was Rob, dan zouden vrijwel alle grote bands niet meer gezamenlijk opnemen. En dat is toch echt niet zo. Het is gewoon een voorkeur, that's all. Je zou misschien het niet verkrampt spelen bij los opnemen als een vaardigheid kunnen zien. In die zin zou ik het nog met je eens kunnen zijn, maar dat is dan ook het enige in deze.

En je weet donders goed wat er met magie in een band wordt bedoelt. Hoewel ik het niet over magie heb gehad, maar over chemie in een band.

rjong999
3 november 2007, 15:45
Als dat zo was Rob, dan zouden vrijwel alle grote bands niet meer gezamenlijk opnemen. En dat is toch echt niet zo. Het is gewoon een voorkeur, that's all. Je zou misschien het niet verkrampt spelen bij los opnemen als een vaardigheid kunnen zien. In die zin zou ik het nog met je eens kunnen zijn, maar dat is dan ook het enige in deze.

En je weet donders goed wat er met magie in een band wordt bedoelt. Hoewel ik het niet over magie heb gehad, maar over chemie in een band.
Mee eens: het is gewoon een voorkeur. Het is niet per definitie beter of slechter, warmer of kouder, leuker of minder leuk. Maar dat is ook het enige dat ik beweer, te stellen dat 'met z'n allen' per definitie beter zou zijn is bullshit. Te beweren dat 'de opnametechniek z'n doel voorbij is gestreefd' is dus ook onzin, en daar ging dit topic over.

drap
3 november 2007, 16:34
Mee eens: het is gewoon een voorkeur. Het is niet per definitie beter of slechter, warmer of kouder, leuker of minder leuk. Maar dat is ook het enige dat ik beweer, te stellen dat 'met z'n allen' per definitie beter zou zijn is bullshit. Te beweren dat 'de opnametechniek z'n doel voorbij is gestreefd' is dus ook onzin, en daar ging dit topic over.

En daar reageer ik toch ook op? Als ik de eerste post van Han er op nalees en ook z'n verdere mening in dit topic, dan geef ik alleen pro's van mijn kant op de stelling van Han. Daarnaast zeg ik ook al een aantal keer dat het inderdaad een mening is, maar geen wet. Maar ik begrijp Han z'n stelling wel tot op zekere hoogte. Het is niet zo dat je persé aan alle technieken hoeft te conformeren en dat het zeker niet altijd werkt in de zin van de pure chemie van een band onderling. En dan schiet je dus je doel voorbij. Daar kan ik mij heel goed in vinden.

bass blom
3 november 2007, 16:39
die nieuwe hooverphonic CD staat hier al binnen te zuigen ;)

rjong999
3 november 2007, 16:39
En dan schiet je dus je doel voorbij. Daar kan ik mij heel goed in vinden.
oh, dan zal het voor jou ook gemakkelijk zijn aan te geven wat dan het 'doel van opnametechniek' is, en op welke manier de opnametechniek daar nu aan voorbij schiet ?

Han S
3 november 2007, 17:11
Ik ben wel eens aan het werk op zaterdagmiddag, vandaar dat ik nu pas reageer.

De stelling is dat de opnametechniek zijn doel voorbij schiet, waarmee ik wil zeggen dat de techniek zo ver is gevorderd, dat het oorspronkelijke doel van opnametechniek namelijk het vastleggen van een gezelschap dat muziek maakt door een groot aantal mensen in de opnametechniek als niet het belangrijkste wordt gehanteerd.

Met de stand van de digitale opnametechniek is er zo veel mogelijk geworden dat mensen in feite lui zijn geworden en gewend zijn geraakt aan al die mogelijkheden. Zo hoorde ik van een collega die met een opname bezig was dat de bassist na een couplet en een refrein stopte. Op de vraag van mijn collega waarom hij stopte was het antwoord: je hebt alles toch?

Daarbij gaat hij voorbij aan het feit dat muziek pas echt leuk wordt als het tweede couplet met een andere insteek wordt gedaan en het tweede refrein misschien meer nadruk mag hebben en een iets hoger tempo, 1 a 2 bpm meer geeft al een ander gevoel.

Daarnaast zijn hele opname volkstammen bezig met een groot cliché, alles en iedereen dezelfde procedure, eerst drums en bas en een scratch gitaar en dan stuk voor stuk de rest. Ik heb die gitaristen gezien, ongeïnspireerd zitten te spelen met de versterker in een andere ruimte, met het idee dat het toch voor jan doedel is. En met die partij moet de drummer dan helemaal loos gaan? Ik dacht het niet.

Ik kijk gisteren min of meer naar dat schaatsgeneuzel op TV omdat mijn vrouw dat leuk vindt en daar komt het nummer 'American Pie' langs van Madonna, maar deze keer dus alleen het geluid en niet dat lekkere wijf met die schommmelende tetten. En dan is dat nummer opeens drie en dertig keer niks, kennelijk opgenomen op een manier die ik beslist niet zou willen, energieloos, futloos en boring.

Ik zeg niet dat er maar één manier de beste is, maar waar het om gaat is de muziek, muziek is numero uno en als je dat met een band opneemt zoals ze dat gewend zijn te doen ben je goed bezig. Een band die nog geen hele minuut foutloos kan spelen is niet aan een opname toe en heeft bij mij niets te zoeken. Ik edit niets, ik quantize niks en ik doe niet aan soundreplacing. Het enige wat ik doe is een stukje in de eindmix deleten en er een ander stukje dat beter is voor in de plaats plakken. Ik poets geen drollen, ik probeer een band zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen en als een band te laten klinken.

En om dat te kunnen doen moet je als technicus meer weten dan een technicus die mooi alles apart opneemt, als je namelijk een microfoon voor een geluidsbron zet en er zijn geen andere geluidsbronnen in de buurt, dan heb je niets te maken met de eigenschappen van microfoons die voor nare verassingen kunnen zorgen, zoals de off axis response.

Ga je een grotere band tegelijk opnemen, dan zul je precies moeten weten waar je mee bezig bent, zoniet dan ga je voor de bijl. Je moet uiteraard een grotere ruimte hebben en veel inputs, je moet veel kanalen tegelijk kunnen opnemen, maar dat zijn allemaal bijkomende problemen, waar het om gaat -en dat is de bottom line- is dat de muzikant zich zodanig moet voelen dat hij het allerbeste uit zichzelf en zijn maatjes haalt en optimaal presteert.
En als het nodig is dat de band wordt gestimuleerd door publiek, ga je gang en neem de hele vriendenkring mee, ik heb 60 stoelen, als de muziek maar beter wordt zodat de luisteraar de energie kan voelen spatten.

Dat is de bedoeling van opnametechniek, als het tenminste om muziek gaat.

drap
3 november 2007, 17:51
oh, dan zal het voor jou ook gemakkelijk zijn aan te geven wat dan het 'doel van opnametechniek' is, en op welke manier de opnametechniek daar nu aan voorbij schiet ?

Nee Rob, dit heb ik gezegd:


Het is niet zo dat je persé aan alle technieken hoeft te conformeren en dat het zeker niet altijd werkt in de zin van de pure chemie van een band onderling. En dan schiet je dus je doel voorbij. Daar kan ik mij heel goed in vinden.

Dit is het gedeelte wat jij eruit hebt gehaald, maar dan wél compleet. Want dan krijgt dat 'doel voorbij schieten' in mijn stelling ineens een hele andere betekenis.

The Lo Lands
3 november 2007, 18:17
Mijn mening en reactie Han: je hebt helemaal voor de volle 120% en meer gelijk dat de magie in de muziek en beleving pas echt vastgelegd kan worden als zoveel mogelijk in één keer opgenomen wordt! Alleen is deze methode ondergesneeuwd geraakt en willen (pro) bands zich nog weleens hier aan wagen maar vanuit de hedendaagse muziekindustrie (luister goed, we praten hier letterlijk over een industrie waarbij vaak nog wordt gekozen voor sessiemuzikanten ipv een band met muzikanten die elkaar door en door aanvoelen en bespelen) luisteren we tegenwoordig meer naar producties met de laag op laag methode. Zelf zou ik mijn band ook wel op jouw manier willen vastleggen maar praktisch gezien lukt mij dat niet doordat ik hier geen ruimte en spullen voor heb. Dit is denk ik ook de motivatie van vele hobbymuzikanten zoals ik die toch graag zichzelf willen vereeuwigen en niet het geld willen uitgeven (of niet hebben) aan een studio met de daarbij komende tijds(geld)druk e.d. Huidige grote labels willen niet investeren in nieuwe bands en halen de laatste jaren alleen nog maar hun oude idolen uit de kast. We hebben helaas in Nederland weinig draagvlak voor bands en een manier om dit aan te sporen en financieren. Alhoewel ik niet pessimistisch ben heeft de nieuwe lichting waaronder ik toch genoeg mogelijkheden om zich te laten horen. We roeien met de riemen die we hebben en als iemand mijn band wil promoten en daar geld in wil steken wil ik graag in een studio mijn album opnemen, iemand :o haha, dacht ik al ; )

jonesd
3 november 2007, 18:49
Han,

Ik heb net de soundfiles op je website eens beluisterd, met name venus flytrap en silent spring.

Zijn deze ook op de oldschool-manier opgenomen?

Ze klinken voor mij in ieder geval zoals een rockplaat moet klinken. Zeer fijn geluid. :rockon:

Han S
3 november 2007, 18:59
Han,

Ik heb net de soundfiles op je website eens beluisterd, met name venus flytrap en silent spring.

Zijn deze ook op de oldschool-manier opgenomen?

Ze klinken voor mij in ieder geval zoals een rockplaat moet klinken. Zeer fijn geluid. :rockon:

Yo, als ik het me goed herinner alles in een keer en de zang later opnieuw.
Ik weet nog dat ik Venus Flytrap wat vetter had laten klinken, maar die mannen wilden het wat meer basic.

De gitaren in Silent Spring zijn gedaan met een Valvestate en een Sennheiser MD441.

Tristan
3 november 2007, 19:19
Klinkt inderdaad wel lekker, alleen vind ik de drums minder tof, een beetje te veel in de achtergrond, ook heb ik echt een absolute hekel aan een kick met zo'n tik erin...
De zang is vrij droog, daar hou ik wel van maar het staat naar mijn idee hier en daar te hard, de S van die zangeres is echt niet te harden, komt veel harder door dan de cymbals van de drums bijvoorbeeld...
Dat gitaargeluid van die andere band vind ik erg mooi, zeker een Vox ofzo?
Het doet me een beetje denken aan het Peter Buck geluid van REM op de plaat Monster...

bass blom
3 november 2007, 19:30
die nieuwe hooverphonic CD staat hier al binnen te zuigen ;)

lekkere maffe muziek zeg :D
eerste nummer zit wel meteen zoveel ruis in, die ook op en neer gaat, lijkt alsof die er bewust bijgeschoven is. hoog beatle white album? gehalte.

kijk, dat is het dus, digitaal opnemen en dan een leeg crassettebandje mee laten lopen op een spoor voor de taperuis :seriousf:
kan ook met grungalizer plugin.

rjong999
3 november 2007, 19:33
ach, zolang er mensen als Han zijn die belijden dat dat wel OK is zullen er band als deze zijn die het er dan ook maar bijdoen...;-)

Han S
3 november 2007, 19:35
Je moet de CD horen Tristan, is gemastered bij Cut-n-Clear geloof ik. Wat de gitarist van Venus Flytrap gebruikte weet ik niet meer zeker, ik dacht een Fender amp.

Overigens bepaalt de band voor het grootste deel hoe de mix gaat klinken, dus als de drums wat zacht is, is dat bewust gekozen. Het moet wel binnen zekere grenzen, ergens tussen te zacht en te hard in. :D

Tristan
3 november 2007, 19:44
Haha, ik begrijp het Han... :D
Een Fender amp, wow, lekker soundje hoor...
Wat vindt je van zo'n tik in de bassdrum dan?
Ik vind hem in deze twee mixen niet zo heel storend hoor, maar dan ook met name omdat de drums ver naar achteren gemixt zijn en je daardoor de drive van de bassdrum met die tik wel nodig hebt en in die zin als prettig ervaart, dat heb ik tenminste, alleen hou ik dus echt niet van die sound...

Han S
3 november 2007, 19:52
Maar wat vind je dan van die kicks in de metal? Dan heb je het over een klik toch? Ik hou wel van een natuurlijk kickgeluid, wel vet maar niet van dat geklik.

Ik moet trouwens weg nu, zwager is jarig. Laters.

Azrael
3 november 2007, 19:54
Hehe, dat is grappig. Ik vind die basdrum juist super bij Han. Heb toen een aantal van zijn opnames gehoord en die klinken toch echt onwijs. Loeistrakke kick inplaats van zo'n doffe plof maar heel prettig om naar te luisteren.

Tristan
3 november 2007, 20:25
Maar wat vind je dan van die kicks in de metal? Dan heb je het over een klik toch? Ik hou wel van een natuurlijk kickgeluid, wel vet maar niet van dat geklik.

Ik moet trouwens weg nu, zwager is jarig. Laters.

In Metal?
Tsja, daar schijnt het te horen maar ik heb eerlijk gezegd nog nooit een fatsoenlijk drumgeluid op een Metalplaat gehoord, de meeste Metaldrummers vind ik ook helemaal niet vet drummen, de dingen die ze doen, tsja, het is knap snel maar echt gaaf vind ik het niet...
Bij Meshuggah vind ik het dan bijvoorbeeld wel weer vet klinken en Vinnie Paul van Pantera natuurlijk...
Sommige, vaak langzamere, Metal vind ik wel lekker drumwerk en drumsounds hebben...
De opnames waar we het over hebben is geen Metal natuurlijk en dan vind ik zo'n tik in de bassdrum zowiezo niet mooi, maar ja, dat krijg je als je twee favoriete drummers Joe Sigabu (ik weet niet meer precies hoe je het spelt) en John Bonham zijn denk ik... :D

EDIT:
Je bedoelt het verschil tussen een tik en een klik in de bassdrum begrijp ik nu?
Ik weet het niet, ik vind het beide niet mooi maar de Metalsound is naar mijn idee inderdaad nog een tandje erger...

Tristan
3 november 2007, 20:30
Ik snap wat je bedoelt. Maar ik maak ze ook minder, gewoon puur omdat ik me niet alleen op m'n eigen spel hoef te concentreren. Ik leef mij ook veel meer in als ik gezamenlijk speel. Beetje raar voorbeeld, maar misschien een vergelijking. Neem het publiek bij een sportwedstrijd, als die als een gek tekeer gaan ga je ook beter spelen, omdat je minder met jezelf bezig bent en je in een soort trance raakt. Ik ga bijvoorbeeld ook helemaal niet meer tellen als ik gezamenlijk speel. Als ik los speel zou ik het ook niet moeten doen, maar je doet het onbewust toch. Ergo, verkeerde afleiding en dus verkrampt spelen. Ik ben daar vast niet de enige in. Ik heb ook het idee dat je door samen opnemen meer energie hoort in het spel van een band, wat Han ook min of meer aangaf. Maar ook dat is uiteraard geen wet. Misschien zit het verschil in opvatting er ook in dat de één meer studiomuzikant is en de ander meer live muzikant.

Dit vind ik een dondersgoed punt drap, waarschijnlijk is de een inderdaad meer een studiomuzikant en de ander meer een livemuzikant...
Daarbij zou ik nogmaals willen opmerken, als je een echt goede liveband hebt, hoe neem je ze dan bij voorkeur op, allemaal tegelijk of allemaal apart?
Ik denk dat het antwoord zich wel laat raden, toch?

guhlenn
5 november 2007, 12:33
MAar dat heeft toch niks met de opnametechniek te maken? Er zijn zat bands die turd polishing nodig hadden, ook als ze fijn op tape worden opgenomen. (bitch slap is hilarisch) dat zullen mensen, ongeacht de techniek, blijven doen. Het enige wat gebeurd met de hedendaagse techniek is dat muzikanten onafhankelijk van de bank worden in het vastleggen van hun ideeën. Ik vind het, afgezien wellicht vanuit het standpunt van HAn, ongelofelijk dat een muzikant dat een foute ontwikkeling vindt.

pol
5 november 2007, 13:29
bwa, ik weet niet waarom er minder gevoel in zou zitten als je alles apart opneemt, het gevoel moet in de compositie zitten.
Kan best zijn dat er bands zijn waarmee dit apart opnemen een minder goed resultaat oplevert, maar da's ook enkel maar omdat ze gewend zijn samen te spelen, er zijn genoeg schitterende platen te vinden waar 1 muzikant het grootste deel van de instrumenten heeft ingespeeld en die geniaal klinken, iedereen kiest toch de methode die voor hem/haar het beste werkt.


Live is trouwens een compleet ander medium, het effect van een liveband krijg je op cd toch niet, maar cd heeft weer als voordeel dat je er veel meer kleine details en effectjes kan instoppen, live heeft dit geen zin, dan moet het gewoon knallen.

Over het geluid van de kick, dit hangt er ook heel hard vanaf hoe de rest van instrumenten klinkt, bij sommige bands hoort die klik er gewoon te zijn, fear factory bv zou niet overkomen zonder dat drumgeluid.

drap
5 november 2007, 15:58
Live is trouwens een compleet ander medium, het effect van een liveband krijg je op cd toch niet, maar cd heeft weer als voordeel dat je er veel meer kleine details en effectjes kan instoppen, live heeft dit geen zin, dan moet het gewoon knallen.

En daar zit 'm dus nu juist net de kneep. Er zijn dus mensen die dat anders ervaren. Dat knallen kun je, ook wat mij betreft, alleen maar meer benaderen als je gezamenlijk opneemt. Het hoeft niet voor iedereen zo te zijn, maar voor veel wel. En als je dan toch los van elkaar gaat opnemen ten bate van allerlei technieken, dan schiet je toch echt je doel voorbij lijkt me.

Kim Wilson
5 november 2007, 16:03
Sommige bands (waaronder wij) spelen een dusdanige muzieksoort, dat het samenspel wel degelijk van belang is, ook bij opnames. Blues kun je nu eenmaal niet met een clicktrack spelen om de juiste feel te krijgen.

pol
5 november 2007, 16:12
dat samenspel is toch de compositie, en als iedereen zijn stukken goed speelt zit alles toch samen ? of bedoel je dat je bij een opname nog gaat improviseren ?

Kim Wilson
5 november 2007, 16:19
dat samenspel is toch de compositie, en als iedereen zijn stukken goed speelt zit alles toch samen ? of bedoel je dat je bij een opname nog gaat improviseren ?
Nou, improviseren is een groot woord. Maar niet alles ligt zo streng vast. Blues leeft, ook als er opgenomen wordt. Juist het samenspel geeft die swing die het nodig heeft. Ik kan me iig niet voorstellen dat een opname er beter van zou worden als alles apart moet.

Waarom zou je wel apart moeten opnemen, wat zijn voor jou de voordelen?

bass blom
5 november 2007, 16:21
maar als ik dan met een blues backingtrack ga meespelen? ;)

Kim Wilson
5 november 2007, 16:26
Ja, solo's zou je er later nog wel overheen kunnen spelen. Maar die basis moet swingen en leven, en dat bereik je IMO het beste als je samen speelt.

Trouwens, backingtracks zijn wel het juiste voorbeeld voor mijn stelling. :)

Han S
5 november 2007, 16:37
dat samenspel is toch de compositie, en als iedereen zijn stukken goed speelt zit alles toch samen ? of bedoel je dat je bij een opname nog gaat improviseren ?

Je begrijpt het punt niet en het is ook moeilijk uit te leggen. Mensen hebben interactie met elkaar als ze op dezelfde golflengte zitten.

Als je alleen in je hokkie zit en je moet je partijtje inspelen staat de zender uit, je ontbeert de sfeer van samen iets doen en sommigen denken zelfs aan de afwas. Er zijn mensen die prima presteren in deze situatie maar die zijn er maar weinig, de meeste muzikanten en zeker de mindere goden hebben elkaar nodig om iets te presteren dat de moeite waard is.

En als je muziek opneemt, neem je ook de sfeer op welke er op dat moment is en dat hoor je terug. In de opnametechniek echter is er een soort van overtuiging dat het zonder click niet strak wordt en dat je een band niet met elkaar in een ruimte zou kunnen opnemen vanwege de 'overspraak', dit is het verschijnsel dat bijvoorbeeld de microfoons bij de drums ook de bas en de gitaar 'horen'. En dat is ook zo, maar dat hoeft geen probleem te zijn mits de technicus voldoende vakkennis heeft en de muzikanten in staat zijn om een nummer op een goede manier te spelen. Bij de opname van jazzbands is er zelfs geen betere methode omdat jazz aan elkaar hangt van interactie en improvisatie. Blues is een soortgelijke muzieksoort, er zijn ook veel jazz/buesbands.

Dat is een, tweede probleem is dat de digitale techniek zoveel mogelijkheden heeft dat je al helemaal geen muzikant meer nodig hebt en zelfs helemaal niet hoeft te kunnen spelen om een stuk muziek op een CD te zetten. Via midi kun je met je potloodje alle partijen in een grid tekenen en met samplers en keyboards cq modellers alle partijen in de computer zetten.

Das Schaap
5 november 2007, 16:44
Alles los opnemen of alles live als geheel inspelen, vaak zat komt het toch nog redelijk op hetzelfde neer qua houding.

Met name bij jazz gaat alles tegelijk in een mooie ruimte zodat je met een goede balans eigenlijk al een goede sound hebt staan. En dan gaan ze de nummers spelen, maar nee dat moet opnieuw want hij vond z'n solo niet zo goed, of nee dat nummer doen we even helemaal opnieuw omdat de zang niet goed genoeg overkwam, en nee die moet even overnieuw omdat de drummer er naast zat.

En dat zou moeten knallen ? Dat is dan het samenkomen van alles en de momenten waarbij men kippenvel krijgt ? Dat zijn gewoon ook muzikanten die geen fouten willen horen op een cd, en dus ook op details letten. En dan halverwege een nummer willen inhaken voor een solo, of een outtro opnieuw omdat de zang net niet lekker lag. Je speelt wel samen, maar de attitude ligt hetzelfde als bij allemaal losse takes. Er wordt niet puur naar gekeken als een samenkomend geheel van emoties en gevoel en blablabla. Het is vaak een hoop ego's die niet willen dat ze onder hun top presteren.

Ik zei het al eens eerder, als je een kast in elkaar zet dan wil je ook dat die er goed uitziet en geen kapotte lade heeft.

Daarnaast is de stelling nog steeds belachelijk en zou ik enkel willen zeggen dat mensen door de opnametechniek niet meer weten wat ze moeten.
Ook hier zie ik mensen weer continu het 1 of het andere kiezen, en met name stellen dat iedereen tegelijk spelend beter is, ongeacht de situatie of de muziek.

Azrael
5 november 2007, 16:45
Dat is een, tweede probleem is dat de digitale techniek zoveel mogelijkheden heeft dat je al helemaal geen muzikant meer nodig hebt en zelfs helemaal niet hoeft te kunnen spelen om een stuk muziek op een CD te zetten. Via midi kun je met je potloodje alle partijen in een grid tekenen en met samplers en keyboards cq modellers alle partijen in de computer zetten.

Wat niet persee slecht hoeft te zijn maar er zijn maar weinig mensen die er mee om kunnen gaan. Ik hoor zoveeel ontieglijk slechte drumtracks voorbij komen om maar een voorbeeld te geven. Mensen horen het gewoon niet.....
Ik vind het als solo-muzikant een zegen dat het tegenwoordig mogelijk is maar het is niet makkelijk. Je moet je echt verdiepen in je software voordat je er wat leuks uit krijgt.

amon
5 november 2007, 17:03
misschien niet zozeer improviseren, maar lichte tempowisselingen, dynamiek, etc kun je wel /makkelijker opnemen door de hele band in 1x op te nemen ipv eerst de drummer, bassist, dan gitarist, dan dit, dan dat.....

Als je drummer, bassist en gitarist (etc) tegelijk op kunt nemen en tegelijk kunt laten spelen en zij in dezelfde ruimte staan /oogcontact hebben, dan gaan die bovengenoemde dingen vanzelf. De band zweept hun muziek samen hoger op dan dat een drummer, bassist, gitarist, etc die saai in zn eentje wat ritmes in zit te spelen kan doen.

edit: in de tijd dat ik dit topic open had staan zijn er al wat meer reacties gepost, deze was nog gericht op Pol, vorige pagina...

bass blom
5 november 2007, 17:13
het zal een eindeloze discussie blijven.

neem de fotografie.
is het verdwijnen van het rolletje een drama?
we hoeven niet meer te wachten op ontwikkelen..
je kunt je wel afvragen of je kleinkinderen de foto's nog aan hun kinderen kunnen laten zien.

samen spelen is het lekkerst, dat is en blijft gewoon zo.
de vibe, thrills whatever.
maar de solo artiesten dan?
er kan gewoon meer, sneller, makkelijker.
leer ermee leven zou ik zeggen :D

amon
5 november 2007, 17:19
ik zal altijd mn foto's op een rolletje schieten. Als ik dan eens digitale foto's nodig heb, leen ik wel een camera van iemand anders..... ;)

maar of ik ook altijd analoog op zal nemen, weet wel zeker van niet.
Ga morgen trouwens misschien naar RMGI, rond kijken. RMGI maakt tapes voor Han en companen...

Han S
5 november 2007, 17:46
Alles los opnemen of alles live als geheel inspelen, vaak zat komt het toch nog redelijk op hetzelfde neer qua houding.

Met name bij jazz gaat alles tegelijk in een mooie ruimte zodat je met een goede balans eigenlijk al een goede sound hebt staan. En dan gaan ze de nummers spelen, maar nee dat moet opnieuw want hij vond z'n solo niet zo goed, of nee dat nummer doen we even helemaal opnieuw omdat de zang niet goed genoeg overkwam, en nee die moet even overnieuw omdat de drummer er naast zat.

En dat zou moeten knallen ? Dat is dan het samenkomen van alles en de momenten waarbij men kippenvel krijgt ? Dat zijn gewoon ook muzikanten die geen fouten willen horen op een cd, en dus ook op details letten. En dan halverwege een nummer willen inhaken voor een solo, of een outtro opnieuw omdat de zang net niet lekker lag. Je speelt wel samen, maar de attitude ligt hetzelfde als bij allemaal losse takes. Er wordt niet puur naar gekeken als een samenkomend geheel van emoties en gevoel en blablabla. Het is vaak een hoop ego's die niet willen dat ze onder hun top presteren.

Ik zei het al eens eerder, als je een kast in elkaar zet dan wil je ook dat die er goed uitziet en geen kapotte lade heeft.

Daarnaast is de stelling nog steeds belachelijk en zou ik enkel willen zeggen dat mensen door de opnametechniek niet meer weten wat ze moeten.
Ook hier zie ik mensen weer continu het 1 of het andere kiezen, en met name stellen dat iedereen tegelijk spelend beter is, ongeacht de situatie of de muziek.

Ik heb al heel veel jazz opgenomen en daarin heb ik een goede naam opgebouwd. De jazzmuzikanten kunnen gemiddeld allemaal goed tot uitstekend met hun instrument overweg en het belangrijkste element is de 'swing'.

Er is altijd overleg van tevoren en als een solo moeilijk is dan doen we die niet met de band tegelijk maar in een overdub waarbij we meerdere solo's doen waar we eventueel de beste delen van aan elkaar plakken. Dat kan analoog net zo goed als digitaal, mits je een geautomatiseerde mengtafel hebt.

Het valt dus met jazz allemaal reuze mee en hoe lang duurt een nummer? Wat een ramp om het nogmaals te doen. Als het intro niet goed is of het einde, doen we dat nog een keer en plakken het er aan vast. Waar het om gaat en dat zeg ik nogmaals is de swing en die krijg je alleen met elkaar.

Waarmee ik niet ga beweren dat mensen geen goede muziek kunnen maken als ze geïsoleerd van elkaar of een voor een moeten spelen, maar bij jazz en blues is het de voorkeur van de bands zelf om het tegelijk te doen en niet zelden worden ze daar in belemmerd door de technicus, waarbij ze dan toch met die technicus meegaan omdat ze denken dat hij het wel zal weten. En dat is dus meestal niet zo, die technicus wil lekker veilig zijn geluidjes schoon in de opname hebben en heeft een gebrek aan kennis. Bij rockmuziek zie ik het probleem niet, waarom zou je dat niet net zo kunnen benaderen als jazz, blues en soul?

En zoals ik al eerder zei kun je met orkesten en grotere bands niet anders dan alles tegelijk opnemen. En dan hebben die genoemde technici een enorm probleem, een probleem waar de old school technicus zijn hand niet voor omdraait en de pik niet uit de broek hoeft te halen.

Dus de stelling is helemaal niet zo onzinnig als jij denkt.

rjong999
5 november 2007, 17:50
het zal een eindeloze discussie blijven.

neem de fotografie.
is het verdwijnen van het rolletje een drama?
we hoeven niet meer te wachten op ontwikkelen..

Ja, als je je rolletje kwijt bent kun je beter niet wachten op ontwikkelen. :lmho:

Als iedereen die hierboven zijn mening opgeschreven heeft alsof het een vaststaand feit was dat wat zou naunceren dan zou volgens mij de discussie iig een heel stuk gemakkelijker gaan.

Ik begrijp dat ook het gebruik van MIDI nu al taboe is, Han ? Ja, ook weer weinig warmte en sfeer he, zo'n MIDI-opname...

Han S
5 november 2007, 17:52
het zal een eindeloze discussie blijven.

neem de fotografie.
is het verdwijnen van het rolletje een drama?
we hoeven niet meer te wachten op ontwikkelen..
je kunt je wel afvragen of je kleinkinderen de foto's nog aan hun kinderen kunnen laten zien.

:D

Daar zeg je wat en de analogie met fotografie wordt vaker gemaakt. Steve Albini lijkt een analog diehard, maar een van de voornaamste redenen waarom hij met tape opneemt is de houdbaarheid en de simpelheid. Het is zeer de vraag of digitaal opgeslagen materiaal op lange termijn nog bruikbaar zal zijn. Ik heb verschillende CDR's die niets meer doen, mat DAT heb ik nog geen problemen gehad en laatst heb ik voor een forumlid hier zijn in 1995 opgenomen demo op een CD gezet vanaf de DAT die dus al 12 jaar bij me in de kast staat, geen enkel probleem. Ik heb tapes van mijn eerste bandje uit eind jaren 50, kan ik gewoon afspelen.

rjong999
5 november 2007, 17:53
DAT is digitaal

bass blom
5 november 2007, 17:54
Ik begrijp dat ook het gebruik van MIDI nu al taboe is, Han ? Ja, ook weer weinig warmte en sfeer he, zo'n MIDI-opname...

midi was er ook al lang, de pianola :D

bass blom
5 november 2007, 17:55
DAT is digitaal

ik heb ook nog werkende dat tapes van 1995!
moet ik inderdaad een cdr nog zien doen.

Han S
5 november 2007, 17:55
Ja, als je je rolletje kwijt bent kun je beter niet wachten op ontwikkelen. :lmho:

Als iedereen die hierboven zijn mening opgeschreven heeft alsof het een vaststaand feit was dat wat zou naunceren dan zou volgens mij de discussie iig een heel stuk gemakkelijker gaan.

Ik begrijp dat ook het gebruik van MIDI nu al taboe is, Han ? Ja, ook weer weinig warmte en sfeer he, zo'n MIDI-opname...

Lezen is niet zo eenvoudig Rob en je legt me woorden in de mond. Ik heb nergens beweerd dat midi taboe zou zijn, ik heb gezegd dat je geen instrument hoeft te kunnen bespelen omdat je met midi in de editor alle nootjes kunt tekenen.

Heb je overigens wel eens een stukje 'muziek' beluisterd uit 'band in a box'?

Han S
5 november 2007, 17:56
DAT is digitaal

Meen je dat nou echt?

rjong999
5 november 2007, 18:02
"Het is zeer de vraag of digitaal opgeslagen materiaal op lange termijn nog bruikbaar zal zijn." is een foute stelling/vraag/opmerking/dinges. Het feit dat iets analoog of digitaal opgeslagen wordt heeft niets van doen met de houdbaarheid ervan, dat ligt (imho) aan het gebruikte medium. Als ik iets digitaal op een 2" tape zet is het net zo lang houdbaar als wanneer ik het analoog op hetzelfde medium zet.
Het is wel interessant om te zien wat er na de uiterste houdbaarheidsdatum gebeurt, analoge signalen worden daardoor op een andere manier aangetast dan digitale. Beiden hebben hun foutcorrectie-mogelijkheden, en de kwaliteit daarvan ontdoet elkaar ook weer niet veel (immers, de degradatie van de informatiewaarde in het opgeslagen signaal is - bij gelijke redundantie - gelijk)

amon
5 november 2007, 18:17
wat maakt het nu uit waar het op opgeslagen is, mits je de aparatuur maar hebt en die is over het algemeen niet zo moeilijk te verkrijgen:
LP's kunnen we nog steeds afspelen
cassettes kunnen we nog steeds afspelen
andere vormen van tape kunnen we nog steeds afspelen
DAT kunnen we nog steeds afspelen
CD kunnen we nog steeds afspelen

Ok, de cilinders van een eeuw geleden zal een normaal mens niet meer af kunnen spelen, maargoed, wie heeft die dingen nu nog...?

Maargoed, de oorlog tussen analoog /digitaal speelt zich af op een hele andere plek dan waar het in dit topic om gaat. Het gaat hier om het al dan niet tegelijk opnemen van een band.

bert k
5 november 2007, 18:23
Ik ben toch altijd wel blij met sommige delen van de opname apart opnemen, met name de zang en de solo's. Ik denk dat die vibe, die chemie, zich voornamelijk in de basistracks bevindt. Ik weet van mezelf dat ik een solo die ik vijf keer achter elkaar speel, steeds beter wordt. Live is anders, daar moet het in één keer goed zijn, maar in de studio werk ik graag naar een zo goed mogelijk geluid toe.

Ook het toevoegen van extra partijtjes, dubbelen vanstemmen, dat kan live allemaal niet, maar dat vind ik een prachtige mogelijkheid die ik niet onbenut laat.

drap
5 november 2007, 19:27
Ik ben toch altijd wel blij met sommige delen van de opname apart opnemen, met name de zang en de solo's. Ik denk dat die vibe, die chemie, zich voornamelijk in de basistracks bevindt. Ik weet van mezelf dat ik een solo die ik vijf keer achter elkaar speel, steeds beter wordt. Live is anders, daar moet het in één keer goed zijn, maar in de studio werk ik graag naar een zo goed mogelijk geluid toe.

Ook het toevoegen van extra partijtjes, dubbelen vanstemmen, dat kan live allemaal niet, maar dat vind ik een prachtige mogelijkheid die ik niet onbenut laat.

Hier kan ik me ook wel in vinden. Hier en daar een extra opgedrukt nootje en dergelijke achteraf maakt het wel helemaal af natuurlijk. Alleen de solo's, ik heb liever one takers. Of het moet de eerste keer al niet lekker gelukt zijn.

bert k
5 november 2007, 20:39
Ik speel nogal vaak in Het Pand, bij Frits. En die kent me al jaren, die kan me lekker onder druk zetten. Heb ik net een solootje gespeeld waar niks aan mankeert, helemaal lekker, dan roept hij al door de talkback dat ik dat best nog wel een keertje wil doen, want daar zit nog meer in. En meestal heeft hij gelijk. :)

The Lo Lands
5 november 2007, 20:51
'Alleen onbespied bereik je de juiste staat van perfectie'.

Voor mij gaat deze stelling wel op betreffende opnemen! Als ik met mijn band zou moeten opnemen in een studio zou ik best wel nerveus zijn aangezien ik toch wel een perfectionist ben. De druk zou mijn spel in zo'n situatie negatief kunnen beinvloeden(?). Live ervaar ik dit anders omdat ik dan toch mijzelf meer het plezier van het samenspelen gun en minder druk zal leggen op dingen die 'fout' zouden kunnen gaan. Klinkt misschien raar, maar als ik alleen thuis in alle rust kan opnemen kan ik mij volledig focusen en verdrinken in m'n muziek.

Daarnaast heb ik nog nooit iets opgenomen in een echte studio (wel in de oefenruimte uiteraard) met de alles in één keer benadering dus het zou wel een uitdaging voor mij zijn : ) Misschien valt het dan ook wel weer mee?

Mijn twee cent :p

Han S
5 november 2007, 21:10
Ik heb je meer dan eens live zien en horen spelen Milo en dat is voor jou geen enkel probleem. Niets is mooier dan spelen in een goede band, met goede mensen om je heen, daar gaat alles om in de muziek. Daar word je een gelukkiger mens van.

The Lo Lands
5 november 2007, 21:17
Ik heb je meer dan eens live zien en horen spelen Milo en dat is voor jou geen enkel probleem.Misschien zie ik ook wel beren op de weg die er helemaal niet zijn : ) (Tussen haakjes Han): ik ben sinds afgelopen maand weer met m'n band actief, de zanger had er zowaar weer zin in! Misschien komt het er toch nog eens van om eens een echte studio te betreden voor een meer live bandopname?

Das Schaap
5 november 2007, 22:53
Ik heb al heel veel jazz opgenomen en daarin heb ik een goede naam opgebouwd. De jazzmuzikanten kunnen gemiddeld allemaal goed tot uitstekend met hun instrument overweg en het belangrijkste element is de 'swing'.

Er is altijd overleg van tevoren en als een solo moeilijk is dan doen we die niet met de band tegelijk maar in een overdub waarbij we meerdere solo's doen waar we eventueel de beste delen van aan elkaar plakken. Dat kan analoog net zo goed als digitaal, mits je een geautomatiseerde mengtafel hebt.

Het valt dus met jazz allemaal reuze mee en hoe lang duurt een nummer? Wat een ramp om het nogmaals te doen. Als het intro niet goed is of het einde, doen we dat nog een keer en plakken het er aan vast. Waar het om gaat en dat zeg ik nogmaals is de swing en die krijg je alleen met elkaar.

Waarmee ik niet ga beweren dat mensen geen goede muziek kunnen maken als ze geïsoleerd van elkaar of een voor een moeten spelen, maar bij jazz en blues is het de voorkeur van de bands zelf om het tegelijk te doen en niet zelden worden ze daar in belemmerd door de technicus, waarbij ze dan toch met die technicus meegaan omdat ze denken dat hij het wel zal weten. En dat is dus meestal niet zo, die technicus wil lekker veilig zijn geluidjes schoon in de opname hebben en heeft een gebrek aan kennis. Bij rockmuziek zie ik het probleem niet, waarom zou je dat niet net zo kunnen benaderen als jazz, blues en soul?

En zoals ik al eerder zei kun je met orkesten en grotere bands niet anders dan alles tegelijk opnemen. En dan hebben die genoemde technici een enorm probleem, een probleem waar de old school technicus zijn hand niet voor omdraait en de pik niet uit de broek hoeft te halen.

Dus de stelling is helemaal niet zo onzinnig als jij denkt.
Je mist m'n punt er goed. Mijn punt is de attitude, de muzikanten zijn gericht op hun beste prestatie en gaan dus niet per se voor het magische samenkomen waar je eerst over praatte wat nu dus swing is. Want in de nummers wordt ook gewoon vrolijk halverwege ingezet e.d.

Waar het met name om gaat is gewoon een goede drummer. Ik durf te wedden dat je ook wel genoeg opnames hebt gehad met sessie-drummers erbij die samen dan de swing te pakken hadden.

Ik zie veel van wat ik bedoel ook in Bert z'n post. Z'n solo voorbeeld ken ik ook erg goed. Ik denk dus ook dat als je drums goed zitten de rest daar prima in mee gaat.

En je blijft gewoon stellig zeggen dat wat je doet beter is en anderen bang zijn of het niet durven/kunnen. Beetje kort door de bocht niet ? :stop:

drap
5 november 2007, 23:18
Beetje lood om oud ijzer niet?

Han S
5 november 2007, 23:43
Als ik er goed over nadenk gebeuren de mooiste solo's als ze ter plekke samen met de rest worden gespeeld en dat kan wel eens mis gaan, maar als het niet mis gaat komen er ook de mooiste dingen. mensen die op de rand durven te lopen, ken je dat? Het gevoel dat je krijgt in je kloten als je op de rand van een afgrond naar beneden kijkt?

Je moet het wel durven, misschien is het later inspelen van de solo mede gebaseerd op de onzekerheid en die onzekerheid vindt dan weer zijn oorsprong in het zelfvertrouwen.

Kun je je voorstellen dat je als gitarist enorm kan worden gedragen door een geweldige ritmesectie en daardoor ook een geweldige solo kunt neerzetten?
Ik speel wel eens met een band samen, gewoon tussen de opnamen door even lekker samen spelen. Laatst deden we dat en ik kroop achter de Hammond en die gasten vonden dat geweldig en ik niet minder, prachtige momenten die je graag zou willen vastleggen.

Misschien spelen we te vaak en te veel op zeker, ik zie ook vaak dat mensen een beetje bevriezen en verstarren als ze beseffen dat die recorder draait en het bizarre is dat ik daar zelf ook wel last van heb. Het lijkt ineens allemaal moeilijker.

Iedereen moet maar doen wat hij of zij het beste vindt.

bert k
6 november 2007, 00:04
Ja, dit vind ik dus echt te kort door de bocht. Ik denk dat de helft van de gitaristen het juist fijner vindt of beter presteert als hij zijn solo tig keer over kan doen. Hangt gewoon van de situatie en de gitarist af. Over de basistracks hoor je me niet (Al kan ik me best voorstellen dat je die ook apart doet) maar er is geen principieel toegevoegde waarde in alles samenspelen. Het gaat erom dat de muzikanten de methode kiezen waarmee ze het beste presteren.


Als je het hebt over jazz, bigbands of koren, dan heb je het over akoestische muziekvormen, die vooral live tot hun recht komen. Maar popmuziek is niet akoestisch, het is een kunstmatig samengestelde muziek. Gitaren worden versterkt, effecten worden toegevoegd, de muziek ontstaat vaak in de studio. In de studio worden koortjes toegevoegd, tweede stemmen ingezongen (Vaak door de leadzanger zelf!) foute refreintjes ingeprikt.
En niet de laatste tijd, nee, dit is gebruikelijk sinds de uitvinding van de multitrackrecorder (voorbeeld: Les Paul.)

Als je dan een punt te gaan maken over alles live in één take inspelen, dan ga je nogal voorbij aan de geschiedenis van de popmuziek.

grayfink
6 november 2007, 00:10
Meen je dat nou echt?

Denk het wel. http://nl.wikipedia.org/wiki/Digital_Audio_Tape

bass blom
6 november 2007, 00:15
Denk het wel. http://nl.wikipedia.org/wiki/Digital_Audio_Tape
dat is niet gek zeg

Han S
6 november 2007, 01:22
Dus als ik het goed begrijp betekent DAT digital audio tape, nu je het zegt, dat staat ook op elk doosje waar een DATje in zit. (ik heb er wel duizend).

Voor de duidelijkheid, Rob maakte een gein.tje en ik ook.

Azrael
6 november 2007, 01:23
Mijn DAT-recorder maakte er een mooi DAT-lint zooitje van. Hopla bandje naar de eeuwige DAT-velden....... :seriousf:

skanky
6 november 2007, 01:42
Mijn DAT-recorder maakte er een mooi DAT-lint zooitje van. Hopla bandje naar de eeuwige DAT-velden....... :seriousf:

DAT is dan weer een beetje jammer...... :D

Han S
6 november 2007, 01:49
Ja, dit vind ik dus echt te kort door de bocht. Ik denk dat de helft van de gitaristen het juist fijner vindt of beter presteert als hij zijn solo tig keer over kan doen. Hangt gewoon van de situatie en de gitarist af. Over de basistracks hoor je me niet (Al kan ik me best voorstellen dat je die ook apart doet) maar er is geen principieel toegevoegde waarde in alles samenspelen. Het gaat erom dat de muzikanten de methode kiezen waarmee ze het beste presteren.




Ja, maar dat zei ik al in mijn post waar je op reageert, die solo wordt later gedaan omdat de meeste mensen bang zijn dat het niet goed lukt en dus het nummer opnieuw zal moeten. Dus is het de onzekerheid of het is gewoon een gitarist die niet zo goed is in solo's spelen. Geen punt hoor, dan doe je het gewoon later, maar ik wilde aangeven dat als je samen met je maatjes speelt en je raakt enorm geïnspireerd daardoor, dat je dan ook misschien een nog veel mooiere solo zal spelen.

Azrael
6 november 2007, 02:02
DAT is dan weer een beetje jammer...... :D

Ja, en zo zie je maar dat digitaal niet het eeuwige leven heeft in dit geval haha :seriousf:

(hij's flauw ik weet het)

Kim Wilson
6 november 2007, 07:12
Solo's en zang hebben wij idd ook later ingespeeld. Dat vind ik ook niet zo'n probleem. Maar die basis (dat was bij ons drums, bas, twee gitaren en piano) hebben we op dag 1 erop gezet, waarvan 6 nummers in de laatste 2 uur. Dat red je niet als je alles apart opneemt. En ik denk ook niet dat apart opnemen voor onze band gaat werken. Voor anderen kan dat best anders zijn, natuurlijk. :)

guhlenn
6 november 2007, 13:59
Toch Han, als voorvechter van de 'toon het aan anders is het niet waar' gilde (waar ik je vooralsnog inschaarde, zeker gezien je nogal nuchtere kijk op hifi), vind ik dit een vreemde stelling die je deponeerd. Je kan je eigen studio niet als referentie nemen, een setting met meer bias vind je nl. niet.

En als je dan afsluit met 'Iedereen moet maar doen wat hij of zij het beste vind', dan krijg ik het gevoel dat ik net een 21 pagina's lange commercial heb gelezen. Wat mij betreft een onbevredigend einde ;).

Tristan
6 november 2007, 14:50
Tsja, het hangt van de muzikant en van het moment af denk ik...
Ik ben wel zo'n type die het lekker vind langs die afgrond te lopen, red ik het net wel of red ik het net niet, maar om dat te doen moet je wel een specifiek soort zekerheid hebben en die heb je niet in elke situatie...
Dat is overigens wel precies waarom ik zo verknocht ben aan onze band, want de hele attitude van de mensen daarin is zo als we live spelen, op je lip bijten en ervoor gaan...
Soms speel je daardoor inderdaad echt buiten jezelf en voelt het fantastisch maar het is een groter risico, de kans dat het mis gaat is in zekere zin ook wel groter, er is geen vangnet...
Desalniettemin geeft die spanning misschien juist wel dat extra randje eraan, er is iets mee, ik weet niet wat het is maar mensen horen en voelen het wel denk ik en dat geldt niet alleen voor live optredens maar ook voor opnames zegt mijn gevoel...
Soms lukt het echter niet en dan is het zeker fijn dat er bij het opnemen de mogelijkheid is over te dubben, zeker wat betreft zangpartijen en solo's en dergelijke...
Ik moet wel zeggen dat ik het met Bert eens ben dat als het op een dag niet lukt met z'n allen dat de eerste solo-overdub meestal niet de beste is, rond de derde of vierde take zit dan meestal mijn piek...

In de nieuwe Gitarist staan 200 quotes, allemaal van beroemde gitaristen, studiogasten en bandmuzikanten en daar viel het me ook op dat de techneuten en studiogasten het vaak hadden over oefenen en hoe je dat moet doen terwijl een gast als Jimmy Page (naar mijn idee een echte bandgitarist) bijvoorbeeld zegt: "Je kan zeggen van techniek wat je wil maar uiteindelijk is het een kwestie van op je lip bijten en ervoor gaan"...
Tsja, ik moet zeggen, naarmate ik langer met muziek bezig ben, word ik het steeds meer met deze stelling eens...
Als ik Led Zeppelin een goed concert live zie doen dan vind ik dat vaak nog honderd keer zo goed dan de cd, maar ik ken ook live opnames van hen die tien keer slechter zijn...
Uiteindelijk hangt het er denk ik vanaf of je meer een live muzikant en/of band bent of dat je meer een studio/productionele muzikant en/of band bent, er vanuit gaande dat mengvormen tussen deze verschillende houdingen/disciplines het meest voorkomen maar men meestal wel sterker is in het een dan in het ander...

Han S
6 november 2007, 15:13
Glenn, ik heb het gevoel dat Tristan wel snapt waar ik naar toe wil en jij niet. Ik heb het al een paar keer uitvoerig uitgelegd, over bezieling, dat heilige vuur en risico's durven nemen. Dat bereik je niet zomaar, daarvoor moet je met een stel goede mensen samen iets doen met de nadruk op samen.

In die zin is de stelling ook bedoeld, de meeste studo's zijn meer bezig met poetsen en puin ruimen dan met dat waar het om gaat, het tot je grenzen gaan en die zien te bereiken zodat je kunt zeggen: beter kan het niet.

Dat geldt uiteraard niet voor elke muzieksoort, maar voor de meeste rock, blues, jazz, soul en aanverwante muziek zou je moeten gaan voor het samen die grenzen bereiken, met elkaar inspireren en elkaar dragen, optillen, elkaar muzikaal voeden etc etc. Ik maak dat te weinig mee, maar die keren dat ik het meemaak zijn mijn hoogtepunten en die koester ik.

El Capitain
7 november 2007, 02:22
Waar het met name om gaat is gewoon een goede drummer.

Ja, verdomme....jullie gitaristen hebben het maar makkelijk. Jullie komen ermee weg dat jullie niet zo goed zijn, ik daarentegen.... :angry:

pol
7 november 2007, 08:06
haha :)

drums zijn nu ook wel een stuk gemakkelijker op te kuisen :)

Kim Wilson
7 november 2007, 08:09
haha :)

drums zijn nu ook wel een stuk gemakkelijker op te kuisen :)
Dat zeg je nu, maar IMO moet de drumtrack er gewoon goed opstaan. Gerommel achteraf wordt het niet beter van.

guhlenn
7 november 2007, 09:30
Tsja HAn, misschien begrijp ik het idd niet goed. Ik hou van rete strakke drummers. KAn er niks aan doen. EEn rete strakke drummer ramt (zoasl jezelf al aangeeft) lekker met gevoel over een clicktrack heen. Het hoeft voor mij ook helemaal niet met click, tis een middel, geen doel. Ik denk, en de reacties hier lijken dat bewijzen, dat het hier idd gaat om het verschil in muziek; het klassieke bandje, degene die meer gaan voor het geheel, moeten dus ook samen opnemen. Dat ben je zo gewend en het apart opnemen is dan heel geforceerd. Echter, wanneer dat niet noodzakelijk is (of zelfs onwenselijk omdat je de tijd/ruimte/ervaring niet hebt), denk ik dat, mits goed gedaan, er helemaal niks van de 'magie' verloren gaat door het apart op te nemen, sterker nog, ik den dat het layeren en produceren een hele extra dimensie kan toevoegen aan een cd. Een cd is een illusie, een optreden is dan de vuurproef. Live cd's vallen imho meestal tegen. dan wil ik er ook bij zijn. DAT is magie. Op een CD wil ik gewoon en ALLEEN het allerbeste. die zogenaamde dynamiek door imperfectie, neuh, da's gewoon nog niet perfect. (again!)

drap
7 november 2007, 09:36
Maar je kan toch achteraf gerust nog wat extra lagen hier en daar er bovenop flikkeren? Je kunt best gezamenlijk opnemen en achteraf zooi toevoegen. Zoiets gaf Bert eigenlijk al aan en daar kan ik me ook wel in vinden. En waarom zou het niet strak kunnen bij een gezamenlijke opname?

guhlenn
7 november 2007, 09:44
omdat de kans x (vul aantal bandleden in) zo groot word dat iets niet niet goed is en omdat je minder hoort en je dus sneller een kleine fout mist.

BEide opties leveren uiteindelijk hetzelfde resultaat, dat is mijn strekking.

Nogmaals; de magie ontstaat bij de creatie, niet bij de reproduktie. IMHO :)

drap
7 november 2007, 09:45
Ja, die laatste zin, zo denken de voorstanders van gezamenlijk opnemen er ook over ;)

Kim Wilson
7 november 2007, 09:49
omdat de kans x (vul aantal bandleden in) zo groot word dat iets niet niet goed is en omdat je minder hoort en je dus sneller een kleine fout mist.

BEide opties leveren uiteindelijk hetzelfde resultaat, dat is mijn strekking.

Nogmaals; de magie ontstaat bij de creatie, niet bij de reproduktie. IMHO :)
Nee, dat is misschien in jouw geval zo. Dat heeft IMO dan weer niks met jouw mening te maken, maar met jouw manier van muziek maken, en misschien ook je muziekstijl.

Nogmaals, wij hebben 6 basistracks opgenomen in 2 uur, en die staan er allemaal retestrak op. Dus het kan echt wel. Maar dat heeft dan ook weer met de stijl te maken. En wat voor muzikanten je hebt. Maar het heeft weinig met meningen te maken. Denk ik.

Rinze
7 november 2007, 09:57
Voor mij persoonlijk is de moderne opnametechniek een uitkomst. Met behulp van de computer kan ik doen waar ik zin in heb. Alleen jammer dat ik niet kan zingen, maar goed. Met een band kun je leuke dingen doen, met een computeropname ook, zo zie ik het. En of je nou alles in een keer opneemt of niet, het is het reultaat dat telt.

Ik snap wel wat Han bedoelt, maar er zullen echt wel muzikanten blijven die alles in een keer doen. De moderne techniek heeft ervoor gezorgd dat muziek maken en opnemen een behoorlijk stuk gemakkelijker en goedkoper is geworden plus dat er hele nieuwe mogelijkheden zijn bijgekomen. De mogelijkheden om het op de oude manier te doen zijn er evengoed ook nog.

En of mensen nou echt kunnen spelen of niet, ach. Als het maar boeit. Een heleboel muzikanten die goed kunnen spelen maken muziek die mij helemaal niet kan boeien, terwijl er door en deel van de muzikanten die geen traditioneel instrument bespelen hele spannende muziek gemaakt wordt.

bass blom
7 november 2007, 10:01
Voor mij persoonlijk is de moderne opnametechniek een uitkomst. Met behulp van de computer kan ik doen waar ik zin in heb. Alleen jammer dat ik niet kan zingen, maar goed.

daar zijn ook al oplossingen voor :D

Rinze
7 november 2007, 10:03
daar zijn ook al oplossingen voor :D

Euhh, je hebt mijn stem nog niet gehoord. Denk aan Barry White maar dan vals en met minder dan een halve octaaf bereik.

bass blom
7 november 2007, 10:08
Euhh, je hebt mijn stem nog niet gehoord. Denk aan Barry White maar dan vals en met minder dan een halve octaaf bereik.

zie topic: autotune.
en met wat pleisterwerk is vast ook van jou een echte idol te maken :seriousf:
(gaffatape achter je oren enzo..)

Rinze
7 november 2007, 10:12
zie topic: autotune.
en met wat pleisterwerk is vast ook van jou een echte idol te maken :seriousf:
(gaffatape achter je oren enzo..)

En die 35 onderkinnen dan plus een 8ste maand dracht van een vijfling? Nee, ik moet het vooral van mijn sympatieke manier van doen hebben. :D

rjong999
7 november 2007, 10:17
(gaffatape achter je oren enzo..)Goed idee man!

Wat glenn zegt klopt wel (ja, he-he). Het gaat er uiteindelijk om dat je 'begeisterung' in het creatieve proces legt, want daar wordt iets door toegevoegd. Als je creatieve proces vooral bij het uitvoerende deel zit (wat ik bij jazz- en blues bandjes veel merk) dan moet je daar dus de 'begeisterung' in zien te stoppen. Zit je creatieve proces vooral in de compositie dan doe je het daar.
Het heeft ook een andere zeggingskracht, de emotie in de compositie. Muziek die het daarvan 'moet hebben', vereist niet ook nog eens een heel emotionele uitvoering, soms werkt dat dan zelfs averechts, omdat je dingen gaat doen die de componist niet bedoelt heeft.
Bij blues zul je het wel van de emotie van de uitvoering moeten hebben want in de compositie is niet veel meer te vinden (denk ik dan). En kennelijk vinden bluesmuzikanten die emotie gemakkelijker als ze met elkaar zitten te jammen. Ik heb daar verder geen waardeoordeel over.

(Nou ja, ik heb het natuurlijk wel, maar dat is niet aardig ;-) )

Das Schaap
7 november 2007, 13:57
En of mensen nou echt kunnen spelen of niet, ach. Als het maar boeit. Een heleboel muzikanten die goed kunnen spelen maken muziek die mij helemaal niet kan boeien, terwijl er door en deel van de muzikanten die geen traditioneel instrument bespelen hele spannende muziek gemaakt wordt.
Amon Tobin !

Die gozer heeft echt op z'n nieuwe cd super vette dingen gedaan, is ook een kort filmpje van enzo. Moet Han ook maar eens kijken, z'n nieuwe cd is The Foley Room. :)

En dat brengt me op het punt Han, wat vind je van electronische muziek ? Zit daar dus nooit een bezieling in ?

drap
7 november 2007, 14:36
Goed idee man!

Wat glenn zegt klopt wel (ja, he-he). Het gaat er uiteindelijk om dat je 'begeisterung' in het creatieve proces legt, want daar wordt iets door toegevoegd. Als je creatieve proces vooral bij het uitvoerende deel zit (wat ik bij jazz- en blues bandjes veel merk) dan moet je daar dus de 'begeisterung' in zien te stoppen. Zit je creatieve proces vooral in de compositie dan doe je het daar.
Het heeft ook een andere zeggingskracht, de emotie in de compositie. Muziek die het daarvan 'moet hebben', vereist niet ook nog eens een heel emotionele uitvoering, soms werkt dat dan zelfs averechts, omdat je dingen gaat doen die de componist niet bedoelt heeft.
Bij blues zul je het wel van de emotie van de uitvoering moeten hebben want in de compositie is niet veel meer te vinden (denk ik dan). En kennelijk vinden bluesmuzikanten die emotie gemakkelijker als ze met elkaar zitten te jammen. Ik heb daar verder geen waardeoordeel over.

(Nou ja, ik heb het natuurlijk wel, maar dat is niet aardig ;-) )

En bij klassieke muziek dan Rob? Over composities gesproken. Daar kan geen rock/pop artiest tegenop hoor.

rjong999
7 november 2007, 15:01
En bij klassieke muziek dan Rob? Over composities gesproken. Daar kan geen rock/pop artiest tegenop hoor.
Ik snap niet precies wat je bedoelt, drap. Is het een wedstrijd ofzo ? Mozart vs. Lennon ? Ik denk dat je een compositie als Carn Evil 9 van ELP zonder moeite kunt vergelijken met symfonieen van Bach. Of, als je wat moderner wil kijken, neem een compositie als Octovarium van Dream Theater, daarin vindt je ook weer dezelfde (symfonische) stijlvormen terug. Het heet tenslotte niet voor niks 'symfonische rock'.

drap
7 november 2007, 15:11
Ik snap niet precies wat je bedoelt, drap. Is het een wedstrijd ofzo ? Mozart vs. Lennon ? Ik denk dat je een compositie als Carn Evil 9 van ELP zonder moeite kunt vergelijken met symfonieen van Bach. Of, als je wat moderner wil kijken, neem een compositie als Octovarium van Dream Theater, daarin vindt je ook weer dezelfde (symfonische) stijlvormen terug. Het heet tenslotte niet voor niks 'symfonische rock'.

Ik doel gewoon puur op het onderwerp en niet als een wedstrijd. Ik hou niet eens van klassiek, dus waarom zou het voor mij een weddenschap moeten zijn. Ik bedoelde er mee te zeggen dat klasieke muziek doorgaans ook gezamenlijk wordt opgenomen. En als er nou één soort muziek is wat gaat en staat met emotie en donders moeielijke composities, dan is het toch wel klassieke muziek, laten we wel wezen. En ook dat is geen maatstaf voor iedereen, maar ik begrijp de tegenargumenten naar Han niet zo.

bert k
7 november 2007, 15:31
Klassieke muziek wordt vrijwel altijd met de hele band in één keer opgenomen, maar er is geen noot geimproviseerd bij.

Klassiek kan je haast niet apart inspelen, omdat bij klassiek het tempo enorm wisselt. Dat gaat op en neer, het hele stuk door, en soms vrij extreem. Daarom heb je ook een dirigent nodig, anders ontspoort het orkest na een paar maten al. En zonder dirigent iet achteraf inspelen wordt meestal een drama.
Pop is veel strakker, vaak helemaal metronomisch. (met of zonder click) Dat maakt inspelen/overdubben veel makkelijker.

rjong999
7 november 2007, 15:40
En als er nou één soort muziek is wat gaat en staat met emotie en donders moeielijke composities, dan is het toch wel klassieke muziek, laten we wel wezen.Ik weet helemaal niet of dat waar is. Wat precies 'moeilijke composities' zijn moet je dan ook maar eens toelichten, ik vind de meeste symfonieen van Mozart bijvoorbeeld niet moeilijk. En emotie...ik hoor meer emotie in de muziek van hendrix dan in een opname van het LSO.
Of klassieke nuziek altijd 'met z'n allen' opgenomen wordt weet ik niet, en als dat al zo zijn dan ken ik ook de redenen daar niet voor, maar kosten zullen daar wel een flinke rol spelen, het lijkt me goedkopre 60 man in 1 keer op te nemen dan 60 afzonderlijke partijen. Wellicht zou het 'afzonderlijk' nog wel beter zijn, heeft de dirigent 100% z'n aandacht bij 1 partij van 1 insturmentalist, dat kan toch, nietwaar ? Ik weet wel dat veel opera-werk tegenwoordig gescheiden opgenomen wordt, de zangpartijen apart van de orkestpartijen, om precies dezelfde redenen dat wij ook alles gescheiden opnemen. Bianca Castafiore heeft ook wel eens een rotte dag...

drap
7 november 2007, 15:41
Er is meer dan Mozart Rob, echt waar. Mozart ligt bij de Schlecker.

rjong999
7 november 2007, 15:48
Er is meer dan Mozart Rob, echt waar. Mozart ligt bij de Schlecker.Bedankt voor het delen van je referentiekader, drap

drap
7 november 2007, 15:51
Geen dank hoor. Kleine moeite. Maar ik bedoelde eigenlijk dat je nogal kort door de bocht gaat met dergelijke voorbeelden. En je waarde oordeel kan ik ook niet echt delen.

Han S
7 november 2007, 16:06
Rob, met alle respect, maar nu praat je poep, klassieke orkestmuziek in delen opnemen? dat kun je direct vergeten. Ik vrees dat als je een dirigent voorstelt om eerst de 'ritmesectie' op te nemen, dat hij dan of in buldergelach uitbarst, of je een rotschop geeft. :D

Zelfs een klassieke zanger(es) met alleen een piano wordt in één keer en dus samen tegelijk opgenomen omdat er een grote interactie is tussen die mensen.

En klassieke muziek is onnoemlijk veel moeilijker dan de meeste popmuziek, luister maar eens naar een Impromptu (http://www.youtube.com/watch?v=tvm2ZsRv3C8)of Fantasie van Chopin op de piano, dat is zo vreselijk moeilijk, wil je niet weten en dan dat gevoel er nog in brengen als de techniek al zo moeilijk is. En ga het eerste pianoconcert (http://www.youtube.com/watch?v=Mg24YsN0iuU) maar eens op jouw manier proberen op te nemen, wedden dat het niet gaat lukken, 100% zeker.

Luister ook eens naar stukken als 'Strangers in the Night' en/of 'It was a very good year' van Frank Sinatra, waarvan de laatste werd opgenomen op twee of drie sporen op 22 april 1965. Luister eens naar de interactie die er is, de timing van Frank en hoe de dirigent en het orkest dat volgen. En als je dan toch bezig bent, luister eens hoe dat arrangement de tekst volgt, dat is absolute topklasse.

Als ik een wat grotere jazzband moet opnemen, zet ik de bassist ook liever in een booth achter de glazen wand, ik heb er een van 12 m2 met een eigen monitorsysteem. In Gearslutz heb ik daar een hele discussie over gehad met grote mannen en de concensus is dat bassisten dat haten op een enkele na.
De kans is dus groot dat als ik de bassist min of meer dwing om in een apart hok te gaan, dan heb ik veel meer controle over zijn geluid, maar de kans is groot dat ik ze nooit nog een keer terugzie en wat erger is: hij zal aan iedereen die het wil horen vertellen dat het helemaal niet leuk was.

Dus zet ik de bassist in dezelfde ruimte en heb evengoed nog een goed basgeluid, maar dat heeft heel wat denkwerk en experimenten gekost. Zet je de bassiet in een aparte ruimte en je zet een goede microfoon een meter voor hem, heb je gewoon een goed basgeluid, maar het is voor mij belangrijker dat hij lekkerder speelt en de studio ervaringen als goed ervaart.

rjong999
7 november 2007, 16:31
Rob, met alle respect, maar nu praat je poep...Ik praat geen poep. Ik zeg dat ik niet weet of het wel eens gedaan wordt, en waarom niet. Wat is daar poep aan ? Ik kan nu eenmaal niet alles weten, toch ? Ik zeg ook dat ik mij voor kan stellen dat het ook anders zou kunnen en dat dat wellicht zelfs een beter resultaat zou kunnen hebben, wat is daar poep aan ? Als jij je dat niet voor kan stellen, zegt dat dan niet meer over jouw voorstellingsvermogen ?

Maar goed, als het voor jou niet werkt moet je het zeker niet doen hoor.

Azrael
7 november 2007, 16:34
rjong999

Als je eens goed naar klassieke muziek zou luisteren en je gaat inbeelden in hoeveel werk dat is voor zo'n orkest bestaand uit geweldige muzikanten dan weet je wel beter dan klassiek spoor voor geen mogelijkheid is. Zowel, dan krijg je robot muziek. Klassiek is bij uitstek een onwijs dynamische stijl. Elke vergelijking met pop muziek gaat niet op. Dat lichte muziek spoor voor ook goed kan zijn, dat ben ik het me je eens. Han is dat echter ook met je eens want er zijn voorbeelden genoeg. Hij is dan ook niet van mening dat alles tegelijk ALTIJD het beste is maar wel dat het vaak het beste resultaat kan opleveren als alles klopt, en je hebt een geweldige groep muzikanten, als ik dit allemaal goed lees. Dus wat klassiek betreft....praat je wat mij betreft ook stont :D

Dick Wolkendeck
7 november 2007, 16:34
Ik praat geen poep. Ik zeg dat ik niet weet of het wel eens gedaan wordt, en waarom niet. Wat is daar poep aan ? Ik kan nu eenmaal niet alles weten, toch ? Ik zeg ook dat ik mij voor kan stellen dat het ook anders zou kunnen en dat dat wellicht zelfs een beter resultaat zou kunnen hebben, wat is daar poep aan ? Als jij je dat niet voor kan stellen, zegt dat dan niet meer over jouw voorstellingsvermogen ?

Maar goed, als het voor jou niet werkt moet je het zeker niet doen hoor.

Ik denk dat jouw voorstel (dat dat wellicht zelfs een beter resultaat zou kunnen hebben) als onmogelijk en niet reëel wordt gezien vanwege de enorme kennis en ervaring van Han c.s.

Maar je idee geeft wel je onbevangenheid weer, en dat is iets om te koesteren.

Han S
7 november 2007, 16:43
Rob, ik val je niet aan hoor, maar even het poepgedeelte in bold:


Of klassieke nuziek altijd 'met z'n allen' opgenomen wordt weet ik niet, en als dat al zo zijn dan ken ik ook de redenen daar niet voor, maar kosten zullen daar wel een flinke rol spelen, het lijkt me goedkopre 60 man in 1 keer op te nemen dan 60 afzonderlijke partijen. Wellicht zou het 'afzonderlijk' nog wel beter zijn, heeft de dirigent 100% z'n aandacht bij 1 partij van 1 insturmentalist, dat kan toch, nietwaar ? Ik weet wel dat veel opera-werk tegenwoordig gescheiden opgenomen wordt, de zangpartijen apart van de orkestpartijen, om precies dezelfde redenen dat wij ook alles gescheiden opnemen. Bianca Castafiore heeft ook wel eens een rotte dag...

__________________


Kosten hebben daar niets mee te maken, het is gewoon onmogelijk voor klassieke muzikanten om hun partij te spelen met de rest van het orkest op de koptelefoon aan de ene kant, maar aan de andere kant kunnen klassieke orkestmuzikanten alleen met elkaar een stuk spelen dat tot in den treure wordt geoefend voordat ze uberhaupt de zaal ingaan.

Heb je die Impromptu 66 gezien? heb je de edits ook gehoord?

rjong999
7 november 2007, 16:45
Ik denk dat jouw voorstel (dat dat wellicht zelfs een beter resultaat zou kunnen hebben) als onmogelijk en niet reëel wordt gezien vanwege de enorme kennis en ervaring van Han c.s.Ik stel niks voor, maar als het niet uitvoerbaar is: even goede vrienden hoor. Han heeft vaak gelijk omdat hij er veel ervaring mee heeft, maar je moet je ook realiseren dat ervaring en vernieuwingsdrang elkaar behoorlijk in de weg kunnen staan. Of die aanpak (het gescheiden opnemen van instrumenten) in de praktijk zinvol uitgevoerd zou kunnen worden kun je uiteindelijk natuurlijk pas vaststellen als je het echt serieus geprobeert hebt. Alleen maar roepen dat het niet kan is mij iig wat te gemakkelijk


Maar je idee geeft wel je onbevangenheid weer, en dat is iets om te koesteren.Dat is lief!

Han S
7 november 2007, 16:48
Amon Tobin !

Die gozer heeft echt op z'n nieuwe cd super vette dingen gedaan, is ook een kort filmpje van enzo. Moet Han ook maar eens kijken, z'n nieuwe cd is The Foley Room. :)

En dat brengt me op het punt Han, wat vind je van electronische muziek ? Zit daar dus nooit een bezieling in ?

Bedoel je muziek zoals Tiësto maakt?

rjong999
7 november 2007, 16:51
Music for Airports van Brian Eno ?

bert k
7 november 2007, 16:54
Lees mijn eerdere post, daar staat de reden van het orkest om alles in 1 keer te doen. Helaas, je argumenten zijn in dit geval niet steekhoudend.

rjong999
7 november 2007, 17:03
Lees mijn eerdere post, daar staat de reden van het orkest om alles in 1 keer te doen. Helaas, je argumenten zijn in dit geval niet steekhoudend.
Ik heb geen argumenten, ik beweer ook niks.