Ingewikkelde jazz?

[SonofDestiny]

Ik hoor steeds dat jazz zo ingewikkeld is, maar ik heb geen flauw idee naar welke artiesten ik dan moet kijken. Onderhand word ik strontziek van iemand die ik ken die jazz speelt en daar met een enorme arrogantie over kan praten. (Echt vre-se-lijk, want zo geweldig speelt hij totáál niet!)

Alsjeblieft, help me! Geef me maar het moeilijkste jazz stuk dat je kan vinden, want ik wil die vent er zo graag uit spelen met z'n eigen muziek :B

[G.G.]

Ik hoor steeds dat jazz zo ingewikkeld is, maar ik heb geen flauw idee naar welke artiesten ik dan moet kijken. Onderhand word ik strontziek van iemand die ik ken die jazz speelt en daar met een enorme arrogantie over kan praten. (Echt vre-se-lijk, want zo geweldig speelt hij totáál niet!)

Alsjeblieft, help me! Geef me maar het moeilijkste jazz stuk dat je kan vinden, want ik wil die vent er zo graag uit spelen met z'n eigen muziek :B

Giant Steps door Jennifer Batten.

[heinz3110]

Ach, <generalisatie> De meeste jazzers heeben niet genoeg ballen om een beetje balls to the wall powerrock te spelen</ generalisatie> Misschien kan je m daar mee pesten.

[glasbier]

Misschien kan hij niet eens Vader Jacob spelen....trouwens,wie wel?! :jam:

[jonesd]

Amusez-vous.

Giant Steps (http://www.youtube.com/watch?v=2kotK9FNEYU)

[EuroCinema]

Yep, Giant Steps is the one. Mooie gitaarversies zijn er o.a. van Mike Stern, Doug Raney en een langzame van Pat Metheny. Is eigenlijk niet eens zo ingewikkeld maar gewoon retemoeilijk door het hoge tempo.
Het hier al eerder besproken Protocol van Scofield is een mooie als je meer op de moderne outside-fusion wil zitten.
Maar als je een solo van Pat Martino kan leren naspelen, of iets van George Benson voordat-ie begon te kwelen zul je ook veel bewondering oogsten.

Haha ik ben ook pas serieus jazz gaan leren omdat ik dat superieure gedoe niet kon uitstaan - da's een goeie stimulans. Maar ik vond het wel echt ff heel hard studeren om erin te komen. (Ja ja, ik ben dan wel een jazzer maar heb in het verleden met veel plezier rock gespeeld hoor.)

[heinz3110]

Ach , daarom is het ook generalisatie he :) Maar een arrogante houding hoef je bij niks te hebben ,vind ik(zoals beschreven in de post van de TS). Ik kan een fantastische pasta maken maar ben blij dat er goede bakkers bestaan, bijvoorbeeld.

Ik vind het ook leuk om jazzy te spelen. Dat is natuurlijk wat anders dan jazz :) . En dan heb je nog verschillende stromingen , die je al dan niet leuk vind.
Van veel jazz snap ik niks. Kan het wel mee-doodlen maar voel der niks bij.
En om nou de loef af te moeten steken... dan kan je wel bezig blijven natuurlijk.:)

[G.G.]

, of iets van George Benson voordat-ie begon te kwelen zul je ook veel bewondering oogsten.

Ja, niet dat poppy-spul van 20/20, maar iets moois van Breezin' Afirmation ofzo.

[gorgasm]

Amusez-vous.

Giant Steps (http://www.youtube.com/watch?v=2kotK9FNEYU)


dank je wel!

mss ken ik nix van jazz maar als je zelf een solo moet plakken op een akkoordenschema(zichtlezing)dan is van terts tot terts spelen (bv) toch best moeilijk?!

Als ze bv in 4/4 zitten en 2x per maat verandern van akkoord, dan wil je echt niet dat ze erdoor sjieren.
of mis ik hier nou weer:chicken:

[heavy-metal-thunder]

Jazz is echt wel moeilijk. Het is niet iets dat je gauw kan van buiten leren, neen, want Jazz is "dezelfde muziek die steeds anders wordt gespeeld". Alles draait om improvisatie. Als je op de link van Jonesd klikt, zal je merken dat je zoiets gewoon niet van buiten kunt leren.

[EuroCinema]

Ja, niet dat poppy-spul van 20/20, maar iets moois van Breezin' Afirmation ofzo.
Yep, of nog iets eerder: the cooker (van The george Benson cookbook) of Billie's Bounce (van Giblet Gravy). Heftige sj*t!

[EuroCinema]

dank je wel!

mss ken ik nix van jazz maar als je zelf een solo moet plakken op een akkoordenschema(zichtlezing)dan is van terts tot terts spelen (bv) toch best moeilijk?!

Als ze bv in 4/4 zitten en 2x per maat verandern van akkoord, dan wil je echt niet dat ze erdoor sjieren.
of mis ik hier nou weer:chicken:

Nee, dat is de grap van GS: je moet alle akkoorden meenemen en kan dus nauwelijks in een toonladder blijven. Coltrane zelf speelde tetrachords (1-2-3-5) over de meeste akkoorden en standaard ii-V licks over de ii-V's, dat is in wezen een eenoudige formule. En het nummer zit overzichtelijker in elkaar dan vele jazzballads met intro's, outro's en A, B, C en D secties die allemaal net even anders zijn. Of sommige Wayne Shorter composities waar met de beste wil van de wereld geen logica in het schema te ontdekken valt (maar wel mooooi!) Anyway, het tempo van de akkoordenwisselingen maakt GS het nummer bij uitstek waarmee spierballenjazzers hun kunnen laten zien. Ik zou als je dit echt wilt doen beginnen met een solo van buiten te leren en daar dan op gaan varieren. En hee, :D jij vroeg om iets moeilijks! (maar moeilijk om te spelen en complex van opbouw zijn verschillende dingen)

[SonofDestiny]

Hartstikke bedankt voor jullie respons :) Ik ga aan de slag ermee!

[gorgasm]

Euro hoe begin jij hieraan?. Zonder speciale trucen op uit te halen, laat ons zeggen een gewoon solotje?

[bgcadmin]

Probeer misschien eens "First Impressions", een jazz comping in D mineur die ik zelf in elkaar gestopt heb.

Is terug te vinden in de Compositions-sectie van The Belgian Guitar Community (http://www.belgianguitar.be) (mp3+tab).

Mail nadien gerust indien je vragen/problemen hebt.

Succes!

Andy
The Belgian Guitar Community

[LuukieRayVaughan]

Hmm niet erg slim om met giant steps te beginnen. Ik ben nu ongeveer 2 jaartjes bezig met jazz maar giant steps is zelfs voor mij nog niet te doen. Om daar lekker op te improviseren en te harmoniseren leer je niet zo. Ik ken zelfs conservatorium-studenten die daar nog niet aan toe zijn.

[Kim Wilson]

Hmm niet erg slim om met giant steps te beginnen. Ik ben nu ongeveer 2 jaartjes bezig met jazz maar giant steps is zelfs voor mij nog niet te doen. Om daar lekker op te improviseren en te harmoniseren leer je niet zo. Ik ken zelfs conservatorium-studenten die daar nog niet aan toe zijn.
De TS vroeg om een ingewikkeld stukkie jazz, omdat het zo'n makkelijke muziekstijl is. Nou, dan kan ie het krijgen ook. :D

[johantipker]

Hmm niet erg slim om met giant steps te beginnen. Ik ben nu ongeveer 2 jaartjes bezig met jazz maar giant steps is zelfs voor mij nog niet te doen. Om daar lekker op te improviseren en te harmoniseren leer je niet zo. Ik ken zelfs conservatorium-studenten die daar nog niet aan toe zijn.

ben al 20 jaar bezig met jazz, in 2004 ben ik eindelijk met Giant steps begonnen, nu na 3 jaar begint ie een beetje natural te klinken.. (wellicht ben ik een langzame student)

het leuke is wel weer dat je de harmonische principes uit Giant steps ook kunt toepassen op o.m. pop /rock solo's over eenvoudige simpelere (modale) akkoordschema's.

Kun je heel veel spanning mee creeren....

als beginnende jazzer zou ik ook niet beginnen met Giant steps....
beter blue bossa of autumn leaves

[EuroCinema]

Euro hoe begin jij hieraan?. Zonder speciale trucen op uit te halen, laat ons zeggen een gewoon solotje?

Ik ben nog lang niet klaar met dit nummer, maar ik heb een aantal arpeggio-achtige licks over de snelle akkoordenwisselingen geleerd en over de ii'-V's doe ik mijn iegen favoriete ii-Vjes. Ik red me daar eventjes mee, maar zou dit nummer zeker niet op een jamsessie of optreden doen nog! Er zijn ook mensen die GS met drie ladders beweren te spelen, maar ik heb nog nooit een goed voorbeeld daarvan gehoord. (En het zal denk ik ook niet die typische GS-sound geven van springende akkoorden).

Oh ja en zoals gezegd: de TSvroeg om iets heel moeilijks waarmee-ie een jazzer van zijn sokken kon blazen. Als je Blue Bossa speelt zoals Pat Martino, kan dat met Blue Bossa. Anders wordt het toch lastig. ;)

[peter_heijnen]

Je wilt indruk maken? Ga dan op zoek naar een versie van Michael Brecker en zoek dat maar uit. We horen dan wel over een paar jaar van je of het uberhaupt nog gelukt is en ook of je er ook plezier aan hebt beleefd.

Ik ben op het conservatorium korte tijd met gs bezig geweest maar vond er geen reet aan en ben er weer snel mee gestopt. Gelukkig was het niet verplicht dergelijke stukken te bestuderen.

[G.G.]

Oke, Giant Steps was miss. niet helemaal verstandig om te adviseren.

Wat ook leuk is:

Ronny Jordan meets D.J. Krush >> So What (na de 3e minuut wordt het wat interessanter voor de gitarist)

[peter_heijnen]

Wat ook leuk is:...
En anders iets van Mike Stern of zo.....

[G.G.]

En anders iets van Mike Stern of zo.....

Little Shoes
of
After You zijn wel te doen

[EuroCinema]

Jahaa, Ronny Jordan zijn sound en feel vind ik ZO mooi. Ben vorig jaar nog naar Gent gereden om hem weer eens live te zien en daar zette hij een geweldige souljazz-set neer met een orgeltrio, heel anders dan de smooth cd's, maar met super gitaarwerk.
Je kunt trouwens ook het helemaal anders doen en een heel mooie ballad uitzoeken in chord/melody style. Blue in Green bijvoorbeeld, of Autumn in New York in Burrell zijn versie. Of in your own sweet way in de versie van Wes Montgomery.

[Mr.Fingers]

All the things you are - Joe Pass

Schijnbaar bedrieglijk eenvoudig, maar enorm moeilijk als het eropaan komt

http://nl.youtube.com/watch?v=aWa6aChSf1w

Edit: en alles van Philip Catherine --> een man waardoor je trots bent om Belg te zijn :)

[eveedee]

Door Kenny Burrell (o.a. Midnight Blue) ben ik in de ban geraakt van de jazzgitaar. Hij speelt ook bluesy-jazz, doordat op zijn platen ook saxofonisten en/of trompetisten en naast drums ook conga's te horen, ontaard het nergens in gitaresk gedreuzel, maar een evenwichtig samenspel.

Ook erg leuk is Wes Montgomery (zonder big band) !

Erwin

[EuroCinema]

All the things you are - Joe Pass

Schijnbaar bedrieglijk eenvoudig, maar enorm moeilijk als het eropaan komt

http://nl.youtube.com/watch?v=aWa6aChSf1w

Edit: en alles van Philip Catherine --> een man waardoor je trots bent om Belg te zijn :)

:eek:
Je denkt dat je lekker bzig bent op je gitaar en dan herinnert iemand je aan Joe Pass. Wat een held he.

[Mr.Fingers]

:eek:
Je denkt dat je lekker bzig bent op je gitaar en dan herinnert iemand je aan Joe Pass. Wat een held he.

excuses aan al degene die ik nu uit hun illusie heb gehaald dat ze goed konden gitaarspelen :chicken:

Joe pass is de man he, als vanzelf haalt die alle klanken uit eender welke gitaar: http://youtube.com/watch?v=2IDvFRqo04g --> Zelfs uit een Fender Jaguar krijgt Joe heerlijke jazzmuziek! :nervous:

[SonofDestiny]

Oké, ik begrijp nu waarom die kerel zo arrogant is :p wat heeft jazz toch een stel kutakkoorden achter elkaar! Dat ben ik dus echt niet gewend. Wel een leuke uitdaging, want het klinkt heel gaaf allemaal. :)

[Mr.Fingers]

Oké, ik begrijp nu waarom die kerel zo arrogant is :p wat heeft jazz toch een stel kutakkoorden achter elkaar! Dat ben ik dus echt niet gewend. Wel een leuke uitdaging, want het klinkt heel gaaf allemaal. :)

Hééft, Hééft, Jazz IS een stel kutakkoorden achtereen, en liefst nog zoveel verschillend mogelijke op een zo kort mogelijke tijd, maar het klinkt toch zo übervetgeil!

Edit: en het is ook nog de bedoeling om uit de maat te drummen voor de drummers onder ons