PDA

View Full Version : joe bonamassa



stinkhippie
19 augustus 2007, 23:43
jongens ik word zo doodmoe van al die bluesrockmeuk wat de klok slaat vandaag de dag.

Die Joe Bonamassa bijvoorbeeld, van dat keiharde getrek en gegier aan de snaren en geen greintje gevoel of subtiliteit. En nu heeftie ook weer zo'n mannetje in z'n kielzog, één of andere minibrit, ook weer van die ellende.
Net zoals Rory Gallagher, Walter Trout en niet te vergeten Julian Sas, het mag van mij allemaal op de brandstapel.

Helaas hebben we al deze ellende te danken aan SRV, maar die kon het ook niet bevroeden.

Bluesrock, opzouten ermee!

gjlp
19 augustus 2007, 23:46
awesome :)

stinkhippie
19 augustus 2007, 23:49
echt moet je maar eens freddie king naast joe bonamassa leggen.
Bonamassa kan alleen maar beetje keihard scheuren. Freddie King wist elk loopje steeds weer een nieuwe draai te geven dat je er gek van werd, wil je dat zo na kunnen spelen. En dan hebben we het nog niet eens over Albert Collins gehad.

Buiten dat is er volgens mij nog geen enkele gitarist die zou kunnen functioneren in de band van Muddy Waters. Daar wordt tenminste nog naar elkaar geluisterd en gebeuren zoveel dingen tijdens één nummer dat je er bijna dagen mee bezig bent om te achterhalen wat daar gebeurd. Het is bijna jazz.

Luke-wannabe
19 augustus 2007, 23:49
jongens ik word zo doodmoe van al die bluesrockmeuk wat de klok slaat vandaag de dag.

Die Joe Bonamassa bijvoorbeeld, van dat keiharde getrek en gegier aan de snaren en geen greintje gevoel of subtiliteit. En nu heeftie ook weer zo'n mannetje in z'n kielzog, één of andere minibrit, ook weer van die ellende.
Net zoals Rory Gallagher, Walter Trout en niet te vergeten Julian Sas, het mag van mij allemaal op de brandstapel.

Helaas hebben we al deze ellende te danken aan SRV, maar die kon het ook niet bevroeden.

Bluesrock, opzouten ermee!
moet je anders gewoon een paar rossen op je smoel kortzichtig hoerenjong? Wie denk jij wel niet dat je bent om deze uitspraak te doen. Leer eerst maar eens wat van muziek en verdiep je er een beetje in

stinkhippie
19 augustus 2007, 23:50
Dat bedoel ik, jouw belangstelling reikt niet verder dan dat wat vadsige gitaarbeulen die pretenderen blues te spelen. Kijk jij nou maar wat verder dan je neus lang is.

En trouwens Koko Taylor zei van de week wel wat anders tegen me.

bert k
19 augustus 2007, 23:55
Matte! Heerlijk, weer zo'n topic waar we mekaars muziek gaan zitten afzeiken.

Ik haat metal! En blues, maar alleen op dinsdag.

stinkhippie
19 augustus 2007, 23:56
eindelijk! een fijne toevoeging van het verhaal! hoei!

Rinze
19 augustus 2007, 23:58
Alweer ongesteld dames? :D

gjlp
20 augustus 2007, 00:00
moet je anders gewoon een paar rossen op je smoel kortzichtig hoerenjong? Wie denk jij wel niet dat je bent om deze uitspraak te doen. Leer eerst maar eens wat van muziek en verdiep je er een beetje in

Nou nou nou, laat je toch niet provoceren. Hij mag het best vinden. Hij had het alleen wat anders kunnen brengen.

Oh ja..., Bonamassa heerscht

bert k
20 augustus 2007, 00:00
Om ff op Joe Bodymassa in te gaan: mijn zus is een vrij keurige mevrouw met een beschaafde en kalme muzieksmaak (maar wel verstand van muziek) die doorgaans niet van gitaren moet weten. Ze kwam thuis van Northsea Jazz met wilde verhalen over ene Joe Bonamasa, en dat ie zo geweldig was. Ze stond er zelf van te kijken...

Op youtube trof ik helaas niet meer aan dan wat filmpjes van een vent die middle-of-the-road blues speelde. Niet slecht, maar waar al die opwinding nou voor nodig is?

stinkhippie
20 augustus 2007, 00:01
inderdaad! ik snap er ook geen reet van. Kheb de man als voorprogramma gezien van b.b. king. wat een flauwekul, ik hoorde constant dezelfde dingen voorbij komen en d'r maar moeilijk bij kijken. veel gepiel, weinig wol!

glasbier
20 augustus 2007, 00:03
Aha,ik snap je:jij mist de geitewol!

Luke-wannabe
20 augustus 2007, 00:05
:seriousf: Haha chill the fuck out iedereen, ik dacht dat jullie het wel snapte!
Check dit (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=94673) topic, 2de post!
Ik ben het niet met je eens, stinkhippie, maar wat kan het mij nou verrotten wat jij er van vind :D

the feable
20 augustus 2007, 00:21
Maar omdat bonamassa niet kan spelen is blues rock shit?

What about:
Jimmy Page
Eric Clapton
Ian Parker
Peter Green
BB king
Mark Knopfler

en ga zo maar door...

gjlp
20 augustus 2007, 00:24
Maar omdat bonamassa niet kan spelen is blues rock shit?


Bonamassa niet kan spelen.? Je kan er niet van houden, dat is heel wat anders

glasbier
20 augustus 2007, 00:25
Maar omdat stinkhippie niet kan spelen is blues rock shit?

What about:
Jimmy Page
Eric Clapton
Ian Parker
Peter Green
BB king
Mark Knopfler

en ga zo maar door...

Hij is in de war.....

stinkhippie
20 augustus 2007, 00:28
Maar omdat bonamassa niet kan spelen is blues rock shit?

What about:
Jimmy Page
Eric Clapton
Ian Parker
Peter Green
BB king
Mark Knopfler

en ga zo maar door...

Jimmy Page vind ik vaak maar vals gekras
Mark Knopfler val ik bij in slaap.

B.B. bluesrock?! jemig....

Clapton is inderdaad wel bluesrock maar die wist tenminste nog wattie deed.
Peter Green had weer een veel authentieker geluid.

Ik heb een hekel aan al die vadsige gitaarbeulen die in de eerste plaats gitarist zijn, tweede plaats zanger (en vaak ook nog slecht) en op de allerlaatste plaats een derderangs songwriter zijn.

Blues word tegenwoordig samengetrokken in het bluesrock-genre en dat bezorgd het genre een slechte naam. Het lijkt tegenwoordig alleen nog maar te gaan over keihard gebeuk en ielepiele-solo's. Goeie nummers worden vandaag de dag bijna niet meer geschreven, het is slechts een vehicle voor gitaargeweld.

Sean Costello laat dan wel weer zien hoe het moet. Die jongen blaast Bonamassa met gemak van de plaat!

glasbier
20 augustus 2007, 00:28
@the feable,sorry dat ik je heb verkracht,maar vond hem zo passender!

glasbier
20 augustus 2007, 00:29
je tekst bedoel ik!!!!!

stinkhippie
20 augustus 2007, 00:29
vraag maar aan Koko Taylor wat ze van me vind

Rinze
20 augustus 2007, 08:34
Ik heb niks tegen een beetje gitaargeweld op zijn tijd :chicken:

maar moet wel zeggen dat ik de meeste bluesrock nogal saai vind, en het lijkt wel of hier in de buurt bijna geen andere muziek gemaakt wordt :dontgeti:

ZZ Top (voor hun disco-periode) kunnen ze me altijd mee wakker maken, dat dan weer wel :D :rockon:

Tho
20 augustus 2007, 08:50
moet je anders gewoon een paar rossen op je smoel kortzichtig hoerenjong? Wie denk jij wel niet dat je bent om deze uitspraak te doen. Leer eerst maar eens wat van muziek en verdiep je er een beetje in

Ik geloof dat mijn uitspraak langzaam maar zeker legendarisch word :o

Nielsje
20 augustus 2007, 09:09
Ik geloof dat mijn uitspraak langzaam maar zeker legendarisch word :o

Jup, wordt een blijvertje hoor :)

Ik werd af en toe wel moe van de bluesrock van Gary more, vond ik veel meer herrie dan Joe B. Ik vind het niet bijzonder, maar heb wel eens wat van hem opstaan, wel lekkere achtergrond muziek.

Maar goed, nog meer ontopic:

Vanwaar al die woede en agressie Stinkerd? Wil je erover praten?

Don Capo
20 augustus 2007, 09:12
Als ik muziek niet leuk vind zet ik het nooit op, werkt prima.

bert k
20 augustus 2007, 10:08
vraag maar aan Koko Taylor wat ze van me vind
Ik ken een aapje dat Koko heet...

glasbier
20 augustus 2007, 10:17
En die doet ook kunstjes? :D

Don Capo
20 augustus 2007, 10:47
die van die kokosnoot?

stinkhippie
20 augustus 2007, 11:37
Ik ken een aapje dat Koko heet...

jamaar da's niet koko taylor!

Luke-wannabe
20 augustus 2007, 12:33
Ik geloof dat mijn uitspraak langzaam maar zeker legendarisch word :o
Hij is ook wel fokking grappig :D

Tupelo
20 augustus 2007, 12:56
Ik ben er ook niet zo een fan van nee, van alles dat je noemt...
Ik zou ze stuk voor stuk niet na kunnen spelen maar heb die ambitie ook niet.
Bluesrock, Gallagher, Trout, SRV, 't is voor mij ook één en dezelde meuk.

Natuurlijk luister ik ook niet goed en is mijn oordeel ongegrond en zijn er vele nuances hoorbaar, voor zij die het langer dan 10 minuten volhouden ernaar te luisteren. Ik niet dus.

stinkhippie
20 augustus 2007, 14:36
het is hetzelfde verhaal als met Eddie Van Halen, die kon er ook niet aan doen dat iedereen hem ging imiteren, zo ging het ook met srv.
Hierdoor is ineens een heel blik open getrokken van vervelende macho's die alleen maar de hele tijd hun gitaar laten gieren.

Ik hoor nooit iemand over Albert Collins of Freddie King, terwijl dat op een veel hoger plan staat qua inventiviteit en muzikaliteit dan die bagger die door Bonamassa en consorten voer ons wordt uitgestrooid.

Bonamassa werd zelfs nog eens vergeleken met Jeff Beck. Daar begrijp ik niks van, het enige wat Bonamassa doet is een paar riffs jatten van Beck maar daar blijft het ook bij. Zulk soort mensen zijn alleen maar geinteresseerd in keihard door de bocht gieren in plaats van muzikale verrassingen en melodische verkenningen. Bij Hendrix heeft ook iedereen het alleen maar over het keiharde geloei zonder zich te interesseren voor interessante akkoordstructuren of vernuftige geluidsschakeringen en subtiele cleane begeleidingspatronen.

Van Dattum
20 augustus 2007, 15:06
Ik heb er lang over nagedacht of ik hier op zou reageren. Muziek is en blijft toch altijd een kwestie van smaak. Maar persoonlijk vind ik de mening van Stinkhippie uit het hart gegrepen....
Ik heb helemaal niks met alle SRV-mannen. Mijn bandgenoten komen ook wel eens aansjouwen met Gary Moore (die ik overigens errug goed vond toen ie nog hardrock speelde) en Jeff Healey en dat soort makkers.... Ze begrijpen dan toch niet helemaal dat ik nota bene als gitarist dit soort muziek niet trek.
Ik ben toch meer old school als ik aan blues denk. Ik luister veel naar de Kings, Muddy Waters, Otis Rush, Elmore James, Eric Clapton (jazeker!), Robert Cray, Buddy Guy en dat soort mannen. Daar zit wat mij betreft toch veel meer finesse in.
Ik heb het allemaal wel geluisterd, maar het kan me echt niet boeien. Sorry voor alle SRV fans....

stinkhippie
20 augustus 2007, 18:57
eindelijk iemand die het begrijpt

Orgasmocaster
20 augustus 2007, 20:34
ik heb bonermassa onlangs nog live gezien (zie pfoto) maar het was niet echt indrukwekkend, en ben na 2 nummers maar weg gelopen..
Hij kwam ook kort na Johnny Hiland... ook niet echt mijn stijl, maar wel heel indrukwekkend!
http://i68.photobucket.com/albums/i24/m4rk0_0/DallasGuitarShow077.jpg

Negative K3 fan
20 augustus 2007, 22:07
leuk topic, maar wat is er mis met rory gallagher?

Van Dattum
20 augustus 2007, 22:22
Ehhh... waarschijnlijk helemaal niets, ik luister alleen liever ergens anders naar....

glasbier
20 augustus 2007, 22:33
Wat een stom gelul;beetje respekt voor elkaars muzieksmaak graag! :sneaky:

Van Dattum
20 augustus 2007, 22:36
Uhm... ik zeg toch niet dat Rory Gallagher of wie dan ook helemaal 3x volkomen (*^%$*()*) is? Ieder zijn ding hoor! Het is alleen niet mijn ding....

Van Dattum
20 augustus 2007, 22:43
En we zijn allebei Toto-fan geloof ik, dus RAAKVLAK!!!

glasbier
20 augustus 2007, 23:00
Met dat "stom gelul" bedoel ik niet persoonlijk maar in het algemeen! Wat maakt mij het een fuck uit als je nou wel/niet van blues o.i.d. houdt!!!
Alleen,kom niet aan TOTO!!! :punk:

Van Dattum
20 augustus 2007, 23:03
Juist! Gloeiendegloeiendegloeiende.............

EuroCinema
21 augustus 2007, 12:06
Ik snap wel waar de TS en Van Dattum op doelen. Ik vind de 3 Kings, Collins, Sumlin, Guy etc. echt te gek, en Hendrix ook. SRV vond ik ook knap spelen en bij vlagen heel geinspireerd. Maar veel gitaristen die in zijn voetsporen (denken te) treden, irriteren me enorm. Die wijde Johnny Jordaan-vibrato, die eeuwige Albert King-licks en allemaal diezelfde stratocastersound... het is wel heel veel van hetzelfde geworden. Maar ja, niemand dwingt ons gelukkig ernaar te luisteren en als een ander het mooi vindt, houwen zo. :listen: * zet cdtje van Bill Jennings met Jack McDuff op *

Fender75
22 augustus 2007, 12:03
Muziek blijft toch erg persoonlijk...Ikzelf vindt JB wel erg goed, maar ook niet alles. En als je de moeite neemt om wat meer te luisteren zul je zelf horen dat hij niet alleen maar middle of the road bluesrock speelt. Maar ja, ieder zijn ding... :)

Rutger
22 augustus 2007, 12:18
Ik kan er op zekere hoogte wel in meekomen. Die jongens spelen vooral technisch, maar missen de oeroude 'soul' die blues hoort uit te ademen

SRV speelt echt onnavolgbaar goed gitaar en heeft een heel mooie sound. Ik kan me goed voorstellen dat hij voor velen een (gitaar)held is. Ik heb ook een DVDtje van m liggen en de noodzakelijke gear om een dergelijke sound als de zijne te creeeren, prachtig!

Maar de kwaliteit van zijn blues.... er zit gewoon geen soul in. Het is een bluesschema en er wordt in gezongen, maar het klinkt steriel en is vol gitaargeweld. De blues dient de solo
Als je naar de oude blueshelden luisterst, zit het juist bordevol emotie en hoor je hier en daar een solo ter ondersteuning van die emotie. De solo dient de blues

Daarnaast kan ik er ook in meekomen, dat blues daarom soms overkomt als een hobby van gitaristen. Net als jazz een tijd het territorium is geweest van hoogstaande technische muzikanten, maar de soul daarmee wel uit de jazz verdween.

Bezoek ns een willekeurige jamsessie en je begrijpt wat hier bedoeld wordt...

Fender75
22 augustus 2007, 14:04
Ik ben het niet helemaal met je eens wat betreft SRV...die had juist wel emotie in zijn spel en zang. Dat mis ik nou juist bij JB en andere hedendaagse gitaristen. En muziek vernieuwt zichzelf steeds natuurlijk...met andere woorden, oude blues is ook geinspireerd op gospels en zo verder...

Maar goed, blijft toch zo, ieder z'n ding!

Roy K.
22 augustus 2007, 14:27
Die wijde Johnny Jordaan-vibrato,

Hey, niks mis met een dikke, wijde Johnny Jordaan-vibrato!! :angry: Zo hoort een vibrato te zijn!!!1!!1 8-)

stinkhippie
22 augustus 2007, 14:33
Met dat "stom gelul" bedoel ik niet persoonlijk maar in het algemeen! Wat maakt mij het een fuck uit als je nou wel/niet van blues o.i.d. houdt!!!
Alleen,kom niet aan TOTO!!! :punk:

dat is het punt, ik heb het niet over je wel of niet van blues houd, ik bedoel maar te zeggen dat joe bonamassa totaal geen blues is, maar bluesrock, en dan ook nog eens van een derderangssoort

NielsW
22 augustus 2007, 14:37
Joe Bonamassa is te gek man! Hij stond niet voor niets op zn 12de bij BB King in het voorprogramma omdat hij met de weinige noten die hij toen speelde mensen kon raken. Hij speelt echt met bakken gevoel, voor mij de nummer 1!

Oktober komt ie in Paradiso!

Het schijnt voor de meeste mensen hier ontzettend moeilijk te zijn 'nieuwe' gitaristen te accepteren. Want ja, ze zijn natuurlijk allemaal niet zo goed als SRV en weet ik wie er nog meer diep onder de grond liggen. Geef de nieuwkomers ook eens een kans! Wie zegt dat je die kerel überhaupt moet vergelijken met allemaal oude gitaristen die onderhand zo zijn opgehemeld dat het nergens meer op slaat? SRV heeft een x aantal nummers gemaakt. Veel respect voor zijn muziek, maar ik ga niet 24/7 naar oude gitaristen luisteren. Je moet ook openstaan voor mensen die nu leven en ook proberen zoiets in elkaar te zetten. Waarom zouden die zoveel slechter zijn. Als jij je best doet, zul je dan ook afgekraakt worden hier op het forum omdat Jimi Hendrix toch echt wel beter was (denkt iedereen).

Niet dat ik hem probeer te verdedigen oid, ik probeer enkel de andere kant te belichten :)

In het kort: Ik vind gitaristen (of andere mensen hier) die niet openstaan voor nieuwe talenten flauw en kortzichtig.

stinkhippie
22 augustus 2007, 14:45
ik heb niks tegen nieuwe gitaristen. Ik heb een boel jonge gitaristen gehoord en die vond ik wel hardstikke goed. Eugene Bridges, Sean Costello, Jr. Watson, Tinsley Ellis. Prima gitaristen, alleen die worden niet gemarket omdat het niet van die schreeuwlelijken zijn als meneer Bonamassa. Ik heb hem gezien in het voorprogramma van B.B. King en kheb zelden zoiets fantasieloos gehoord. Hij wordt alleen maar in het voorprogramma van b.b. gezet om mensen te lokken die geinteresseerd zijn in gitaargescheur en dan op de koop toe één van de laatste der mohikanen en dat vind men dan zogenaamd geweldig omdat hij zo oud is. Ondertussen vreten ze alleen maar het gepiel van een dilletant

NielsW
22 augustus 2007, 14:49
Ik denk dat het grote probleem bij JB is dat hij 'gezien word' als blues gitarist, of zichzelf zo profileert. Maar hij is niets anders als een (blues)rocker! Hij heeft ook in een rockband gezeten en hij scheurt! Blues fanaten wordt het zo erg gemakkelijk gemaakt een afkeur voor JB te vormen. Am I right?

Rutger
22 augustus 2007, 14:55
Ik hoor m anders regelmatig blues spelen....

stinkhippie
22 augustus 2007, 14:55
ik beoordeel hem slechts op z'n muzikale kwaliteiten. Kheb niet direct iets tegen bluesrock, hoewel dat genre zolangzamerhand ontzettend geperverteerd is.
Ik vind Rory Gallagher niet slecht bijv.
Ik vind Bonamassa een ontzettend saaie clichématige gitarist met vreselijk fantasieloze nummers die beantwoorden aan de platbewandelde clichés van het genre. Een ander dramatisch voorbeeld is Julian Sas. Man speelt alleen boogies en texasshuffles met oersaaie piemelfriemelsolo's. En bij zijn optredens gaan mensen nog het hardste juichen om een cover van Hey Joe die dan weer uitgesmeerd wordt over een kwartier

NielsW
22 augustus 2007, 15:03
Ik hoor m anders regelmatig blues spelen....
Blijkbaar telt dat niet meer als je solo's speelt met meer dan 8 noten per seconde >.<

Eigenlijk is het best moeilijk om blues te spelen en geaccepteerd te worden. In de metal is dat veel makkelijker. Geen gezeur met oudere *kuch* betere *kuch* gitaristen die jou teniet doen.

En die Jimi Hendrix? Wat een inspiratieloze muziek is dat. Beethoven's stijl is er zo in af te lezen, echt lame 8-)

EuroCinema
22 augustus 2007, 16:02
Wie zegt dat je die kerel überhaupt moet vergelijken met allemaal oude gitaristen die onderhand zo zijn opgehemeld dat het nergens meer op slaat? SRV heeft een x aantal nummers gemaakt. Veel respect voor zijn muziek, maar ik ga niet 24/7 naar oude gitaristen luisteren.

Nouhou, we hebben het nu over gitaristen die heel duidelijk licks en sounds gebruiken die van die oude gitaristen afkomstig zijn. Prima, maar dan lok je zo'n vergelijking wel uit.

Rutger
22 augustus 2007, 16:17
Blijkbaar telt dat niet meer als je solo's speelt met meer dan 8 noten per seconde >.<

Eigenlijk is het best moeilijk om blues te spelen en geaccepteerd te worden. In de metal is dat veel makkelijker. Geen gezeur met oudere *kuch* betere *kuch* gitaristen die jou teniet doen.

En die Jimi Hendrix? Wat een inspiratieloze muziek is dat. Beethoven's stijl is er zo in af te lezen, echt lame 8-)
Je hebt mij niet horen zeggen dat Joe of een andere moderne blues(rock) gitarist een slechte muzikant is. Ik ben zelf van mening dat veel bluesrock na 3 nummers behoorlijk saai is, en dat heb ik ook met veel bluesplaten. Het is gewoon niet makkelijk om een bluesplaat te maken die van begin tot eind blijft boeien. Er zijn slechts weinig bluesmuzikanten die dat kunnen

Orgasmocaster
22 augustus 2007, 16:20
Blues moet voor mij vooral geloofwaardig overkomen.. het moet heel diep van binnen komen en dat zie je helaas niet zo vaak.

Ik heb trouwens maar een paar filmpjes gezien van Julian Sas, en vond dat maar een trieste vertoning.. een groot toneelspel incl. nep accenten!
(ook al vindt zijn broer dat ie wel echt is)

Ik ben trouwens helemaal geen grote bluesfan, maar ben vorig jaar naar het kruispunt in Clarksdale gereden (nee, niet om mn ziel te verkopen) en tevens naar het delta blues museum geweest.. erg indrukwekkend.

Van Dattum
22 augustus 2007, 16:52
I'm standing at the crossroads
I believe I'm sinkin' down

Geweldig!!!!

NielsW
22 augustus 2007, 16:54
Je hebt mij niet horen zeggen dat Joe of een andere moderne blues(rock) gitarist een slechte muzikant is. Ik ben zelf van mening dat veel bluesrock na 3 nummers behoorlijk saai is, en dat heb ik ook met veel bluesplaten. Het is gewoon niet makkelijk om een bluesplaat te maken die van begin tot eind blijft boeien. Er zijn slechts weinig bluesmuzikanten die dat kunnen
Klopt! Het blijft een apart genre. Erg gaaf, maar moeilijk :)

Heb nog een kaartje voor Joe te koop, wie heeft interesse? :P

stinkhippie
22 augustus 2007, 18:04
steek maar in de fik!

Tho
22 augustus 2007, 19:24
steek maar in de fik!

lul



10 tekens

Fender75
23 augustus 2007, 11:24
Inderdaad.....lijkt wel zo'n strenge gelovige SGP-er, "ik zal en moet mijn mening opdringen!!" Vermoeiend zeg :hippie:

stinkhippie
23 augustus 2007, 14:23
hopelijk brandtie goed

Helter Skelter
23 augustus 2007, 15:08
hmmm...Bonamassa is een goed voorbeeld van iemand die als bluesgitarist is begonnen maar langzamerhand zich is gaan ontwikkelen tot een meer rockgerichte gitarist. Op zich geen schande want velen gingen hem voor: Hendrix, Clapton, Beck, Page in de '60's, Van Halen, Gary Moore, Kenny Wayne Shepherd, John Mayer en ook SRV sloeg de nieuwe meer rockerige weg in met zijn laatste album. Het is nu eenmal de journey die veel bluesgitaristen maken en laten we eerlijk zijn: een hele avond slowbluesjes en shuffletjes gaat op den duur ook vervelen, zeker voor de artiest. Bonamassa speelt Live ook weinig echte blues, het is meer Rock wat de klok slaat

Ik ben het wel met Hinkstippie eens dat blues het lekkerste klinkt als traditionele artiesten 'het' doen, ik luister ook veel liever naar iemand als Duke Robillard dan naar pakweg Walter Trout of Gary Moore

stinkhippie
23 augustus 2007, 15:13
yupyup! dukie!

Kim Wilson
23 augustus 2007, 15:17
...
Ik ben het wel met Hinkstippie eens dat blues het lekkerste klinkt als traditionele artiesten 'het' doen, ik luister ook veel liever naar iemand als Duke Robillard dan naar pakweg Walter Trout of Gary Moore
Een hele vette plus één!!

Robbilard, T-Bone, Kid Ramos, Rick Holmstrom...

stinkhippie
23 augustus 2007, 15:24
duidelijke westcoast-fan.

de meeste bluesrockers kunnen nog niet eens de ene stijl van de andere onderscheiden

Kim Wilson
23 augustus 2007, 15:26
duidelijke westcoast-fan.

de meeste bluesrockers kunnen nog niet eens de ene stijl van de andere onderscheiden
Klopt. Westcoast- en Chicagoblues. Hoewel een goeie Texas shuffle er ook wel in gaat. Mike Morgan, Radio Kings...


Kun jij trouwens een band noemen die duidelijke Delta blues maakt? Ik heb in een recensie gelezen dat wij ook Delta blues spelen, maar ik zou niet weten wat het is...

stinkhippie
23 augustus 2007, 15:30
sja delta, ik zou zeggen son house, charley patton etc. vandaag de dag misschien T-model Ford. Tis dat R.L. Burnside de pijp uit is.
Tegenwoordig noemen ze alles met een slide Delta Blues. Zelfs Robert Johson noemen ze deltablues, maar dat slaat totaal nergens op

stinkhippie
23 augustus 2007, 15:33
en nee, wat mij betreft zijn jullie geen delta ;)

Kim Wilson
23 augustus 2007, 15:38
Ik heb het nog even opgezocht, maar Delta stond er niet tussen. Wat we wel spelen (volgens de recencenten):
"Lekkere stevige recht-toe-recht-aan Chigago blues met een vleugje seventies-rock." - Bert "the Bluesman" Reinders
"Het debuutalbum bevat een uitstekende mengeling van Chigago- en Louisianablues, met een flinke dosis Westcoast swing en Rock and Roll." - Bert "the Bluesman" Reinders


"Een vleugje New Orleans, een stukje Chicago, een spatje Westcoast..." - Rien Wisse (Block)
En dat zijn ook mijn favoriete genres.


Little Charlie is ook zo'n heerlijke gitarist, trouwens.

stinkhippie
23 augustus 2007, 15:45
heel klein beetje chicago, vooruit :P

NielsW
23 augustus 2007, 15:50
hmmm...Bonamassa is een goed voorbeeld van iemand die als bluesgitarist is begonnen maar langzamerhand zich is gaan ontwikkelen tot een meer rockgerichte gitarist. Op zich geen schande want velen gingen hem voor: Hendrix, Clapton, Beck, Page in de '60's, Van Halen, Gary Moore, Kenny Wayne Shepherd, John Mayer en ook SRV sloeg de nieuwe meer rockerige weg in met zijn laatste album. Het is nu eenmal de journey die veel bluesgitaristen maken en laten we eerlijk zijn: een hele avond slowbluesjes en shuffletjes gaat op den duur ook vervelen, zeker voor de artiest. Bonamassa speelt Live ook weinig echte blues, het is meer Rock wat de klok slaat

Ik ben het wel met Hinkstippie eens dat blues het lekkerste klinkt als traditionele artiesten 'het' doen, ik luister ook veel liever naar iemand als Duke Robillard dan naar pakweg Walter Trout of Gary Moore
I can not agree more :)

Kim Wilson
23 augustus 2007, 15:55
Maar om nog even terug te komen op je stelling:

Ik kan me ook niet zo bekoren om die huidige "power trio's". Laatst op het Moulin Blues stond Danny Bryant met zijn Red Eye Band. De zoveelhonderdduizendste SRV-kloon die dacht dat-ie God zelf was. :stop:
Trout is wel goed, maar dat boeit mij ook niet teveel. Dat draait ook allemaal net teveel om hem.

Ik hoor liever een band dan een "gitaargod" met een drummer en bassist. Neem de Fabulous Thunderbirds, die lui geven elkaar de ruimte en letten op/luisteren naar elkaar. Een heerlijk compleet bandgeluid. Dat mis ik bij die SRV-kopieën nogal.

Er is maar één Stevie Ray Vaughan. Die is niet te kopiëren.

NielsW
23 augustus 2007, 16:02
Maar om nog even terug te komen op je stelling:

Ik kan me ook niet zo bekoren om die huidige "power trio's". Laatst op het Moulin Blues stond Danny Bryant met zijn Red Eye Band. De zoveelhonderdduizendste SRV-kloon die dacht dat-ie God zelf was. :stop:
Trout is wel goed, maar dat boeit mij ook niet teveel. Dat draait ook allemaal net teveel om hem.

Ik hoor liever een band dan een "gitaargod" met een drummer en bassist. Neem de Fabulous Thunderbirds, die lui geven elkaar de ruimte en letten op/luisteren naar elkaar. Een heerlijk compleet bandgeluid. Dat mis ik bij die SRV-kopieën nogal.

Er is maar één Stevie Ray Vaughan. Die is niet te kopiëren.
Je moet sowieso met wat nieuws komen wil je zijn succes evenaren. Net zo bij filmtrilogieën. De eerste is vaak goed en vernieuwend. De vervolgen kunnen wel net zo spannend zijn, maar het is anders...

Het is ook allemaal leuk en aardig als je goed kunt zingen én goed gitaar kan spelen en je dingetjes goed geregeld heb. Toch is dat geen garantie tot succes. Hoe kun je nou een universeel publiek aanspreken? Er zijn tegenwoordig ook wel meer gitaristen, je moet vernieuwender zijn, meer opvallen etc.

Toch blijf ik erbij dat veel gitaristen of muziekliefhebbers erg kritisch zijn, vooral als ze huidige gitaristen naast de oude gaan zetten. Dat moet je in mijn ogen ook gewoon niet doen. Geniet maar lekker van de ROCKmuziek van Joe Bonamassa met af en toe een vleugje blues. Hij rockt en hij leeft!

Kim Wilson
23 augustus 2007, 16:09
Oh, het gaat me er niet om dat het vernieuwend zou moeten. Ik mis bij de meeste powertrio's gewoon het bandgeluid. Het is geen geheel. Er is de gitarist, en daar moeten de drummer en bassist maar met meelopen. Het kan mij niet boeien. Er moet eenheid zijn IMO, en bij blues is de interactie tussen de bandleden erg belangrijk.

Ik heb een bandje gezien (the Electrophonics, hier uit Nederland, echt een superband!!) die van die echt ouwe westcoast swing speelde. Alle ruimte voor alle muzikanten, en veel interactie op het podium. Dat geluid stond als een huis. Dat vind ik mooi. :)

Nee, vernieuwend hoeft van mij niet (dat zijn we zelf ook absoluut niet :D ), maar het moet wel de juiste "feel" hebben.

NielsW
23 augustus 2007, 16:14
Kan ik me ook wel in vinden. Vooral bij blues is die interactie belangrijk omdat het vaak veel improvisatie bevat. Geen 100% ingestudeerde stukken, het kan en mag allemaal wat losser. Elke keer als je een nummer speelt mag ie wel iets anders zijn, dat maakt het een stuk aantrekkelijker en beter :)

Ik zal die Electrophonics eens even gaan checken, klinkt interessant!

Kim Wilson
23 augustus 2007, 16:18
http://www.electrophonics.nl/

Ik zie trouwens dat er een live-cd van hun optreden in Ospel komt. Die moet ik natuurlijk wel hebben, met een beetje geluk sta ik daar nog wel op met mijn geschreeuw! :D

stinkhippie
23 augustus 2007, 16:30
Maar om nog even terug te komen op je stelling:

Ik kan me ook niet zo bekoren om die huidige "power trio's". Laatst op het Moulin Blues stond Danny Bryant met zijn Red Eye Band. De zoveelhonderdduizendste SRV-kloon die dacht dat-ie God zelf was. :stop:
Trout is wel goed, maar dat boeit mij ook niet teveel. Dat draait ook allemaal net teveel om hem.

Ik hoor liever een band dan een "gitaargod" met een drummer en bassist. Neem de Fabulous Thunderbirds, die lui geven elkaar de ruimte en letten op/luisteren naar elkaar. Een heerlijk compleet bandgeluid. Dat mis ik bij die SRV-kopieën nogal.

Er is maar één Stevie Ray Vaughan. Die is niet te kopiëren.

inderdaad, het ontbreekt al die bluesrock aan samenspel en goeie songwriting. Wat al die gasten lijken te vergeten is dat blues in de eerste plaats dans en amusementsmuziek is. De ideale zaterdagavond muziek waarop een gemiddelde arbeider uit zn dak wil gaan klinkt anders dan knetterharde ellenlange solo's met veel gepiel.

Kim Wilson
23 augustus 2007, 16:31
inderdaad, het ontbreekt al die bluesrock aan samenspel en goeie songwriting. Wat al die gasten lijken te vergeten is dat blues in de eerste plaats dans en amusementsmuziek is. De ideale zaterdagavond muziek waarop een gemiddelde arbeider uit zn dak wil gaan klinkt anders dan knetterharde ellenlange solo's met veel gepiel.
Hell yeah! Ik denk dat wij het op een Moulin Blues festival prima met elkaar zouden kunnen vinden! :D

drap
23 augustus 2007, 16:45
inderdaad, het ontbreekt al die bluesrock aan samenspel en goeie songwriting. Wat al die gasten lijken te vergeten is dat blues in de eerste plaats dans en amusementsmuziek is. De ideale zaterdagavond muziek waarop een gemiddelde arbeider uit zn dak wil gaan klinkt anders dan knetterharde ellenlange solo's met veel gepiel.

Ben je nou niet een beetje in de war met dat JIJ dat vindt en dat er kennelijk nogal veel mensen zijn die daar anders over denken? Gezien de populariteit van SRV, zowel binnen als buiten het bluesgenre, heb je nou niet echt dat je zegt gelijk met deze post lijkt me. Verder ben je wat conservatief, een klein beetje maar...

stinkhippie
23 augustus 2007, 16:55
is het dan ook niet heel vreemd dat er alleen maar blanke mannen van middelbare leeftijd met bierpensen bij van die gitaarbeulen staan te kijken terwijl er vroeger in de jaren 50 rijen dik lekkere wijven voor de zanzibar stonden waar Muddy Waters optrad?

De originele bevolkingsgroep die ten grondslag aan de muziek hadden zich voor het grootste deel in de jaren 60 af afgekeerd van het genre omdat het alleen nog maar ging om gitaargeweld en zochten in heil in funk omdat ze daar wel weer lekker op konden dansen en er wél vrouwen rondliepen die ze dan fijn konden gaan versieren

drap
23 augustus 2007, 17:04
Persoonlijk vind ik blues sowieso ouwe lullen muziek. Geen aanval naar de mensen die blues wel mooi vinden, maar met name de traditionele blues val ik echt bij in slaap. Ik weet niet wat nou het dikke bierpens gehalte en wat nou het lekkere wijven gehalte is bij dergelijke concerten, maar dat doet toch ook weinig af aan de populariteit van bijv. een Joe Bonamassa.

Btw, als ik het goed heb begrepen valt SRV ook onder die 'beulen'? Als je dat zegt zou ik eens wat meer SRV gaan luisteren, want hij heeft zo'n beetje alle stijlen blues gespeeld. Dat is ook één van de dingen waarom die gast gezien wordt als één der grootsten in het bluesgitaristen wereldje. Hij was één van de weinigen, zoniet de enige, die alle stijlen blues beheerste. Like it or not.

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:08
Kheb niks tegen SRV, maar als je je er een beetje in verdiept kom je er al gauw snel achter dat hij ontzettend veel dingen gekopieerd heeft terwijl de meeste mensen denken dat hij daar ineens uitzichzelf stond.
Pas ten tijde van In Step was hij volledig gerijpt met een eigen geluid, helaas issie daarna snel er van tussen gegaan. Daarna werd er ineens een heel blik gitaristen opgetrokken die het gat moesten gaan vullen dat er ineens was. Allemaal inspiratieloze imitators die niet begrepen dat het op heel andere kwaliteiten aankomt dan alleen maar vuur spuwen met je gitaar.
Ik heb het al eerder gezegd, maar Eddie Van Halen is ook een vergelijkbaar geval. Hij kon het ook niet helpen dat ineens iedereen hem ging imiteren, de mensen die het deden misten alleen het vernuft en de muzikaliteit.

Blues is ouwe lullenmuziek verworden door de grote groep mensen die er een slaapverwekkend genre van hebben gemaakt en laten dat nou net al die bluesrockers zijn. Zulk soort figuren bezorgt blues een slechte naam als saaie navelstaarderige muziek. Ik ken genoeg mensen die ik meegetroond heb naar een concert van bands die buiten dit stramien vielen en die me achteraf vertelden dat ze niet wisten dat blues zo tof kon zijn.

Bands als The White Stripes, Cuban Heels en The Black Keys bewijzen dat er genoeg schot in zit.

drap
23 augustus 2007, 17:13
Euh... blues is toch sowieso één grote herhaling?

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:14
is hiphop of jazz dat dan niet? wat te denken van metal? of flamenco?
mag er ook geen klassiek gespeeld meer worden omdat het al eens gedaan is?

Ga jij maar eerst even fijn een boek van Nicholas Cook lezen dan praten we daarna wel verder

drap
23 augustus 2007, 17:22
Niet gelijk zo bijdehand doen als iemand anders denkt dan jij. Volgens mij heb je mij geen oordeel zie geven over wat wel en wat niet mag. Een dergelijk oordeel fel jij wel. En als je denkt dat ik niet ook andere artiesten ken binnen het bluesgenre dan dat waar je het zo op tegen hebt, dan heb je het redelijk mis. Helaas heb ik een pa die me er mee dood gegooid heeft, met name met de traditionele blues.

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:24
jij trekt conclusies die nergens op slaan. ook al word je ergens mee doodgegooid hoef je er niet meteen alles van te weten.

Helter Skelter
23 augustus 2007, 17:24
SRV is voor mij de Van Gogh onder de gitaristen. Ik ben van de leeftijd (je zou het inderdaad niet zeggen...en bedankt hè) die al lang en breed gitaar speelde toen de man nog leefde en toentertijd had SRV ook bij lange na niet de goddelijke status die hij nu heeft, het was een leuke bluesgitarist uit de States en eigenlijk alleen bekend bij de echte Blues liefhebbers waartoe ik mezelf ook rekende.

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:25
en toen en toen en toen?

drap
23 augustus 2007, 17:26
Whaha, nou trek ik conclusies die nergens op slaan. Of lieg ik als ik zeg dat blues sowieso één grote herhaling is. Dat was nog niet eens een waarde oordeel lijkt me. Je weet wel, zo'n oordeel dat jij wel continu denkt te moeten uiten en waar je nu dus bij iemand anders over valt.

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:27
drap ga spelen, je hebt er niet veel van begrepen. maar zo gaat het vaker hier. we dwalen trouwens af.

drap
23 augustus 2007, 17:29
Ach ja, dit zegt niet zo donders veel over mij. Ik ben d'r weer weg van. Op een dergelijke manier is niet te discussieren.

EuroCinema
23 augustus 2007, 17:55
inderdaad, het ontbreekt al die bluesrock aan samenspel en goeie songwriting. Wat al die gasten lijken te vergeten is dat blues in de eerste plaats dans en amusementsmuziek is. De ideale zaterdagavond muziek waarop een gemiddelde arbeider uit zn dak wil gaan klinkt anders dan knetterharde ellenlange solo's met veel gepiel.

Que? ik heb jarenlang op bluesfestivals gespeeld (ook op zaterdagavond en zeker voor "de gemiddelde arbeider") en niks gaat er daar zo goed in als een enorme gierende pielsolo. Vinden ze te gek, that's entertainment: hoe uitsloveriger hoe beter! En dan terug naar heel zacht clean en dan weer dik erin, heel hard gierend opbuigen met je wah erbij. Gitaar in je nek, dat werk. Gegarandeerd de hele avond gratis bier.

Oh +1 voor Robillard!

stinkhippie
23 augustus 2007, 17:56
wat een verschrikkelijk festival moet dat geweest zijn

Orgasmocaster
23 augustus 2007, 19:12
SRV is voor mij de Van Gogh onder de gitaristen. Ik ben van de leeftijd (je zou het inderdaad niet zeggen...en bedankt hè) die al lang en breed gitaar speelde toen de man nog leefde en toentertijd had SRV ook bij lange na niet de goddelijke status die hij nu heeft, het was een leuke bluesgitarist uit de States en eigenlijk alleen bekend bij de echte Blues liefhebbers waartoe ik mezelf ook rekende.

Same here.. om heel eerlijk te zijn wist ik nooit dat hij deze status had buiten de US (en vooral Texas) totdat ik op dit forum kwam!
Zelfde geldt voor Rory trouwens.. ik vond het wel ok, maar dacht dat ie alleen maar God was in Ierland.. en in de UK misschien..

Benjamin Blue
23 augustus 2007, 19:41
Que? ik heb jarenlang op bluesfestivals gespeeld (ook op zaterdagavond en zeker voor "de gemiddelde arbeider") en niks gaat er daar zo goed in als een enorme gierende pielsolo. Vinden ze te gek, that's entertainment: hoe uitsloveriger hoe beter! En dan terug naar heel zacht clean en dan weer dik erin, heel hard gierend opbuigen met je wah erbij. Gitaar in je nek, dat werk. Gegarandeerd de hele avond gratis bier.

Oh +1 voor Robillard!

idd...entertainment is naast alle rauwe emoties,feeling etc. tog ook een groot onderdeel in de blues geweest....n beetje versnellen,vertragen,''pielende solokes'' t hoort er allemaal bij nie?...ieder zn eigen smaak 0.o

nopster
23 augustus 2007, 19:49
Rory vind ik niet echt de typische bluesrocker. Hij speelde rock en blues en soms wat andere stijlen maar daar stopt de vergelijking. Ik vind het in de eerste plaats nog altijd een liedjesschrijver en een steengoeie gitarist. Hij had ook veel eigen licks en puurde niet enkel op de gekende blueslicks die zowat elke bluesgeorienteerde gitarist wel kent.

In de meeste bluesrock mis ik vooral de gekende groove die blues zo lekker maakt en het ruimtelijke. In de eerste plaats heb je de basis die lekker moet swingen, dan pas komen de solo's... Twee groepen die ook bluesgeorienteerd zijn, mss geen typische bluesrock (imo toch niet) vind ik Free en Stone the crows. Die spelen lekker minimaal, lekker ruimtelijk, maar toch vind je altijd die belangrijke groove terug.

nopster
23 augustus 2007, 20:01
[QUOTE=stinkhippie]Ik hoor nooit iemand over Albert Collins of Freddie King, terwijl dat op een veel hoger plan staat qua inventiviteit en muzikaliteit dan die bagger die door Bonamassa en consorten voer ons wordt uitgestrooid. [
QUOTE]

Als je bluestopics doorloopt kom je die namen genoeg tegen hoor. Die staan beide in mijn persoonlijke top 10, samen met Rory. :confused: Mag dit wel? :satisfie:

O, gisteren nog Burglar gekocht, man wat is me dat weer een lekkere plaat!

EuroCinema
23 augustus 2007, 22:50
wat een verschrikkelijk festival moet dat geweest zijn
Nou ja, ik weet niet wat jij gewend bent, maar zo zijn de meeste bluesgigs nou eenmaal. Bij de optredens die ik heb gezien van oude helden als Buddy Guy, Albert Collins, BB King en John Lee Hooker ging het er niet veel anders aan toe. Mooie muziek, maar ook heel veel entertainen met grote gebaren. Ik heb de muziek een beetje uit, maar ik vond die festivals best lachen, behalve dan de dronken knokpartijen vlakbij je dure spullen.

Kim Wilson
23 augustus 2007, 23:30
Het grote probleem met die powertrio's vind ik dat er een begin is, een eind, en daartussen bepaalt de pielende en egotrippende frontman wat er in zo'n nummer gebeurt. Ik heb daar ook een hekel aan, maar het verkoopt blijkbaar. Elk bluesfestival zie je weer een paar van dat soort bandjes geprogrammeerd staan. Helemaal niks ten nadele van de man zelf, maar ik heb het met de SRV-klonen ook wel een beetje gehad. Ik begrijp Stinkhippie volledig, en ik denk dat Drap zich er iets te weinig in heeft verdiept. Sorry Drap, maar Stinkhippie heeft wel een beetje gelijk. :D

nopster
23 augustus 2007, 23:37
Op veel plaatsen moet het meer en meer rocken ook. In de gemeente naast die van mij is er elk jaar een bluesfestival. Ondertussen is het al rock & blues festival geworden... Kijk eens naar de groepen.

http://users.pandora.be/eric.hautekeete/

Als je dan kijkt welke namen er in de beginjaren op de affiche stonden, serieus verschil.

drap
23 augustus 2007, 23:41
Ging mij ook niet zo zeer om de SRV klonen, want geloof me, ik gruwel er van. De manier waarop Stinkhippie een hoop artiesten op één hoop gooit, waaronder een SRV, en daar een bepaald soort statement voor nodig heeft en het dan wel raar vindt dat er mensen op een manier op reageren wat niet in zijn denkwereld voor komt, dat is waar ik over viel. Een waarde oordeel over fans van een bepaald genre heb ik het ook niet zo op.

Kim Wilson
24 augustus 2007, 08:15
Ging mij ook niet zo zeer om de SRV klonen, want geloof me, ik gruwel er van. De manier waarop Stinkhippie een hoop artiesten op één hoop gooit, waaronder een SRV, en daar een bepaald soort statement voor nodig heeft en het dan wel raar vindt dat er mensen op een manier op reageren wat niet in zijn denkwereld voor komt, dat is waar ik over viel. Een waarde oordeel over fans van een bepaald genre heb ik het ook niet zo op.
Ja, daar heb je ook een punt. Ook in de bluesrock heb je fans van allerlei klasses, van jong tot oud, van rijk tot arm. Het zijn idd echt niet alleen de "arbeiders" van 50+.

bollocks37
24 augustus 2007, 09:15
Ik hoorde deze week voor het eerst Sonny Landreth en dat was een ervaring die ik sinds ik EVH voor het eerst hoorde niet meer had gehad...
Er zijn er naar mijn idee maar heel, héél weinig die virtuositeit kunnen koppelen aan gevoel.

Fender75
24 augustus 2007, 11:51
En toch blijft het een gevoel van smaak en ervaring met muziek. Die hele discussie is leuk, maar blues vernieuwd eens in de tijd, en daarna volgen er een hoop kopieeen...is in ieder muzieksoort zo.

Wel blijven de grondleggers, en artiesten die het naar een hoger plan tillen de beteren. SRV, Albert Collins, Muddy Waters...mogen allemaal in een zucht met elkaar genoemd worden! Of JB daarbij hoort, weet ik ook niet, maar ik vind het een fijne gitarist, met een goede techniek en een fijn geluid.

Wat betreft die powertrio's, kopieen etc...ieder z'n ding toch?

stinkhippie
24 augustus 2007, 14:54
Nou ja, ik weet niet wat jij gewend bent, maar zo zijn de meeste bluesgigs nou eenmaal. Bij de optredens die ik heb gezien van oude helden als Buddy Guy, Albert Collins, BB King en John Lee Hooker ging het er niet veel anders aan toe. Mooie muziek, maar ook heel veel entertainen met grote gebaren. Ik heb de muziek een beetje uit, maar ik vond die festivals best lachen, behalve dan de dronken knokpartijen vlakbij je dure spullen.

Wanneer Buddy Guy zo staat te gieren speeltie meestal op de automatische piloot. Hij heeft zelf een ontzettende haat-liefde verhouding met zijn publiek. Er wordt altijd van hem verwacht dat hij allemaal srv en hendrix imitaties doet omdat zij het volgens de kenners allemaal van Buddy hebben. (wat misschien wel waar is, maar het is zo dan wel cultuurroof) Wanneer hij echt de geest krijgt kan hij fantastische slowblues spelen en zijn akoestische werk moet zeker ook niet worden onderschat. Helaas moet hij vaak beantwoorden aan de onwetenden die alleen maar keihard gegil willen horen. Ik heb Buddy Guy inmiddels zes keer gezien, waaronder ook in Legends en dat is toch wel een verschil met al die bullebakkerij van al die vetpensen.

Albert Collins heeft gelukkig nooit die last met zich mee moeten dragen. Tuurlijk is er show bij en daar is ook niks mis mee. Maar het ontbeert alle slaafse-srv-clonen aan een eigen geluid, subtilitiet en inventiveit.

B.B. King idem dito. Hij is naast gitarist ook een geweldige performer. Iedereen heeft het alleen maar over zijn gitaarspel, maar naast dat is hij een geweldige zanger en fantastische entertainer. Wat dat betreft is hij naast Freddie King etc. wel één van de volmaakte blues-muzikanten. Ik heb B.B. nooit kunnen betrappen op buitennissig onzin gefriemel op z'n gitaar.

John Lee Hooker is helemaal een triest verhaal. Tegen de tijd dat de Healer uitkwam was nog zijn enige werk John Lee Hooker zijn. Mensen denken dat ze van John Lee Hooker houden maar in feite horen ze liever Clapton of Santana gieren met af en toe wat gemummel van Hooker op de achtergrond. Er word totaal voorbij gegaan aan zijn kwaliteiten als eenmansband en hij moest iedere keer maar weer zijn boogie-ritme inzetten dan waren de mensen pas tevreden. Wanneer je zijn vroege opnames beluisterd hoor je een veel spannender en aangrijpende artiest dan waarmee hij uiteindelijk overgewaaid is naar Europa.

Zoals ik al zei, de meeste mensen kennen de ware blues niet maar zijn vergiftigd door de bluescult die opgestaan is sinds de jaren 60 en nu overleefd in epigonen als Joe Bonamassa

stinkhippie
24 augustus 2007, 14:56
Het grote probleem met die powertrio's vind ik dat er een begin is, een eind, en daartussen bepaalt de pielende en egotrippende frontman wat er in zo'n nummer gebeurt. Ik heb daar ook een hekel aan, maar het verkoopt blijkbaar. Elk bluesfestival zie je weer een paar van dat soort bandjes geprogrammeerd staan. Helemaal niks ten nadele van de man zelf, maar ik heb het met de SRV-klonen ook wel een beetje gehad. Ik begrijp Stinkhippie volledig, en ik denk dat Drap zich er iets te weinig in heeft verdiept. Sorry Drap, maar Stinkhippie heeft wel een beetje gelijk. :D

Yes Kim! Preach it! Ik ben hier zelf in Amsterdam ook actief met mijn band en we proberen weer de echte blues aan de man te krijgen in plaats van al dat geneuzel en ingekakte eenzame mannen gedoe

Rutger
24 augustus 2007, 14:57
Wanneer Buddy Guy zo staat te gieren speeltie meestal op de automatische piloot. Hij heeft zelf een ontzettende haat-liefde verhouding met zijn publiek. Er wordt altijd van hem verwacht dat hij allemaal srv en hendrix imitaties doet omdat zij het volgens de kenners allemaal van Buddy hebben.

Ik heb m een keer beleefd op NSJ, waarbij hij ineens een serie covers aantipte en riep "I can do them all!" :D

stinkhippie
24 augustus 2007, 14:59
Ging mij ook niet zo zeer om de SRV klonen, want geloof me, ik gruwel er van. De manier waarop Stinkhippie een hoop artiesten op één hoop gooit, waaronder een SRV, en daar een bepaald soort statement voor nodig heeft en het dan wel raar vindt dat er mensen op een manier op reageren wat niet in zijn denkwereld voor komt, dat is waar ik over viel. Een waarde oordeel over fans van een bepaald genre heb ik het ook niet zo op.

Even opletten, ik heb SRV nooit afgekraakt. Ik heb alleen gezegd dat het spijtig is dat hij uiteindelijk wel verantwoordelijk was voor de huidige stand van zaken die behoorlijk triest is. Maar daar kon hij ook niks aan doen. Zelf was hij een prima muzikant. Ik ding niks af op SRV alleen wordt hij behoorlijk overschat. Het is SRV voor en SRV na, terwijl hij ontzettend leentjebuur heeft gespeeld bij zijn voorgangers. Wanneer je naar Lonnie Mack, Albert King, Buddy Guy en B.B. King luistert hoor je ontzettend veel "SRV-licks" terug die dus in feite van hun zijn.

stinkhippie
24 augustus 2007, 14:59
Ik hoorde deze week voor het eerst Sonny Landreth en dat was een ervaring die ik sinds ik EVH voor het eerst hoorde niet meer had gehad...
Er zijn er naar mijn idee maar heel, héél weinig die virtuositeit kunnen koppelen aan gevoel.

Ja Sonny Landreth is zeer cool idd.

stinkhippie
24 augustus 2007, 15:01
Ik heb m een keer beleefd op NSJ, waarbij hij ineens een serie covers aantipte en riep "I can do them all!" :D

ja dat was drie jaar geleden, daar was ik ook bij. Heel erg was dat.
Ik heb hem eens geinterviewd en hem toen een paar dingen op de man af gevraagd op het gevaar af dat ik met een schop onder me kont de kamer zou verlaten. Maar hij gaf wel toe dat hij wel afgunstig was op de hele trits blanke gitaristen die naam hebben gemaakt met zijn vindingen. En hij was zijn zogenaamde link met hendrix ook behoorlijk beu.

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 15:24
Wanneer Buddy Guy zo staat te gieren speeltie meestal op de automatische piloot. Hij heeft zelf een ontzettende haat-liefde verhouding met zijn publiek. Er wordt altijd van hem verwacht dat hij allemaal srv en hendrix imitaties doet omdat zij het volgens de kenners allemaal van Buddy hebben. (wat misschien wel waar is, maar het is zo dan wel cultuurroof) Wanneer hij echt de geest krijgt kan hij fantastische slowblues spelen en zijn akoestische werk moet zeker ook niet worden onderschat. Helaas moet hij vaak beantwoorden aan de onwetenden die alleen maar keihard gegil willen horen. Ik heb Buddy Guy inmiddels zes keer gezien, waaronder ook in Legends en dat is toch wel een verschil met al die bullebakkerij van al die vetpensen.

Albert Collins heeft gelukkig nooit die last met zich mee moeten dragen. Tuurlijk is er show bij en daar is ook niks mis mee. Maar het ontbeert alle slaafse-srv-clonen aan een eigen geluid, subtilitiet en inventiveit.

B.B. King idem dito. Hij is naast gitarist ook een geweldige performer. Iedereen heeft het alleen maar over zijn gitaarspel, maar naast dat is hij een geweldige zanger en fantastische entertainer. Wat dat betreft is hij naast Freddie King etc. wel één van de volmaakte blues-muzikanten. Ik heb B.B. nooit kunnen betrappen op buitennissig onzin gefriemel op z'n gitaar.

John Lee Hooker is helemaal een triest verhaal. Tegen de tijd dat de Healer uitkwam was nog zijn enige werk John Lee Hooker zijn. Mensen denken dat ze van John Lee Hooker houden maar in feite horen ze liever Clapton of Santana gieren met af en toe wat gemummel van Hooker op de achtergrond. Er word totaal voorbij gegaan aan zijn kwaliteiten als eenmansband en hij moest iedere keer maar weer zijn boogie-ritme inzetten dan waren de mensen pas tevreden. Wanneer je zijn vroege opnames beluisterd hoor je een veel spannender en aangrijpende artiest dan waarmee hij uiteindelijk overgewaaid is naar Europa.

Zoals ik al zei, de meeste mensen kennen de ware blues niet maar zijn vergiftigd door de bluescult die opgestaan is sinds de jaren 60 en nu overleefd in epigonen als Joe Bonamassa

Ik zie hier maar 1 bullebak in dit topic, mag ik even je badge van de blues-politie zien??

Die bluescult noemen andere mensen gewoon evolutie. Gelukkig zijn er hier genoeg mensen die jouw neanderthaler-stadium al voorbij zijn en de evolutie van de muziek een beetje volgen en eruit pikken wat ze leuk vinden.

Ik heb een hele tros blues-muzikanten aan't werk gezien maar zelden zoveel lekkere wijven als tijdens de optredens van Kenny Wayne Shepherd, Johnny Lang, Joe Bonamassa enz. Bij BB of Buddy zag ik ERG weinig jong volk. Waarom zie je geen jonge mensen bij Gary Moore, BB, Buddy ed? Omdat het publiek van de artiest mee ouder wordt, dat geldt niet alleen in de blues maar ook bij elke andere stijl.

Ik dacht dat blues ging over het uiten van je gevoelens maar blijkbaar kan dat enkel blues zijn als het voldoet aan de eisen en regeltjes van de elite-kenners en wee je gebeente als je een keer wat meer overdrive gebruikt en lekker gas geeft, nou nou nou. Wat een gezeik.

stinkhippie
24 augustus 2007, 15:36
en laten Kenny Wayne Shepherd en Johnny Lang en Bonamassa nou net niet van die vervelende bullebakken zijn :P

EuroCinema
24 augustus 2007, 15:39
Er wordt altijd van hem verwacht dat hij allemaal srv en hendrix imitaties doet omdat zij het volgens de kenners allemaal van Buddy hebben. (wat misschien wel waar is, maar het is zo dan wel cultuurroof).

Hendrix lijkt me toch zelfs volgens de meest politiek-correcte normen het volste recht te hebben om in de bluestraditie te staan en daarop voort te borduren hoor. Niks cultuurroof aan. Vorig jaar vond ik Guy trouwens voor het eerst in jaren weer enorm overtuigend op NSJ.



Zoals ik al zei, de meeste mensen kennen de ware blues niet maar zijn vergiftigd door de bluescult die opgestaan is sinds de jaren 60 en nu overleefd in epigonen als Joe Bonamassa

Nou, zo obscuur is die oude blues ook weer niet. Elmore James, vroege John Lee Hooker, T-Bone Walker, Sonny Boy Williamson (de tweede), Howlin Wolf, Little Walter, Robert Johnson en Jimmy Reed heb ik als tiener bijvoorbeeld allemaal ontdekt dankzij uitverkoopceedeetjes van 5 gulden bij de V&D en FRS.

Ik ben het deels met je eens over de SRV-klonen hoor. Alleen denk ik niet dat het allemaal zo zwartwit is. Ik ken genoeg liefhebbers die de 40's/50's blues wel degelijk goed kennen en waarderen. Maar samken verschillen natuurlijk wel.

stinkhippie
24 augustus 2007, 15:47
[QUOTE=EuroCinema]Hendrix lijkt me toch zelfs volgens de meest politiek-correcte normen het volste recht te hebben om in de bluestraditie te staan en daarop voort te borduren hoor. Niks cultuurroof aan. Vorig jaar vond ik Guy trouwens voor het eerst in jaren weer enorm overtuigend op NSJ.

QUOTE]

Ja precies, vorig jaar was het wel erg goed. Ik bedoel ook niet dat Hendrix niet slecht is of dat hij niet voort mag borduren op traditie. Het punt is dat ineens mensen een link legden tussen Hendrix en Buddy Guy. Buddy Guy was dé link naar het verleden van Hendrix, werd er gesteld. Daardoor moestie ineens Hendrix na gaan doen, terwijl het eigenlijk andersom hoorde te zijn. Toen mensen op een avond hoorden dat Buddy Guy gewoon Buddy Guy speelde en niet Hendrix imiteerde, zoals zij het verwachtten werden ze kwaad. Dat bedoel ik met cultuurroof.

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 16:01
en laten Kenny Wayne Shepherd en Johnny Lang en Bonamassa nou net niet van die vervelende bullebakken zijn :P

Volgens mij heb jij een stevige slag van de molen gehad.

Maar ben het met je eens dat die gasten GEEN vervelende bullebakken zijn.

Fender75
24 augustus 2007, 16:03
Ik zie hier maar 1 bullebak in dit topic, mag ik even je badge van de blues-politie zien??

Die bluescult noemen andere mensen gewoon evolutie. Gelukkig zijn er hier genoeg mensen die jouw neanderthaler-stadium al voorbij zijn en de evolutie van de muziek een beetje volgen en eruit pikken wat ze leuk vinden.

Ik heb een hele tros blues-muzikanten aan't werk gezien maar zelden zoveel lekkere wijven als tijdens de optredens van Kenny Wayne Shepherd, Johnny Lang, Joe Bonamassa enz. Bij BB of Buddy zag ik ERG weinig jong volk. Waarom zie je geen jonge mensen bij Gary Moore, BB, Buddy ed? Omdat het publiek van de artiest mee ouder wordt, dat geldt niet alleen in de blues maar ook bij elke andere stijl.

Ik dacht dat blues ging over het uiten van je gevoelens maar blijkbaar kan dat enkel blues zijn als het voldoet aan de eisen en regeltjes van de elite-kenners en wee je gebeente als je een keer wat meer overdrive gebruikt en lekker gas geeft, nou nou nou. Wat een gezeik.

Perfect geformuleerd!!!

drap
24 augustus 2007, 16:12
Even opletten, ik heb SRV nooit afgekraakt. Ik heb alleen gezegd dat het spijtig is dat hij uiteindelijk wel verantwoordelijk was voor de huidige stand van zaken die behoorlijk triest is. Maar daar kon hij ook niks aan doen. Zelf was hij een prima muzikant. Ik ding niks af op SRV alleen wordt hij behoorlijk overschat. Het is SRV voor en SRV na, terwijl hij ontzettend leentjebuur heeft gespeeld bij zijn voorgangers. Wanneer je naar Lonnie Mack, Albert King, Buddy Guy en B.B. King luistert hoor je ontzettend veel "SRV-licks" terug die dus in feite van hun zijn.

Blues is nou eenmaal één groot iets van leentjebuur, niks aan te doen. Daar zit helemaal geen waarde oordeel in, wat jij dus wel denkt van mijn kant. Waarom denk je anders dat bijvoorbeeld een Eric Clapton altijd een aantal nummers speelt van z'n ouwe helden. Het is nou eenmaal traditie in de blues om weer iets mee te nemen en dus ook door te geven van de vorige generatie naar een nieuwe generatie. Dat je dus in het spel van SRV al die licks van de andere groten uit de blues terug hoorde was ook niet zo vreemd en hij heeft ook altijd aangegeven wie z'n grote helden waren. Misschien dat je me nu beter begrijpt en dat ik niet hoef te spelen enzo...

stinkhippie
24 augustus 2007, 16:12
altijd fijn als je woorden uit verband worden gerukt. Ik heb niks tegen vervorming of gas geven, wel tegen nutteloos gefriemel en het enkel gebruiken van overdrive om je muzikaliteit mee te maskeren.

Maar goed, laten we vooral doorgaan

drap
24 augustus 2007, 16:14
Ik zie hier maar 1 bullebak in dit topic, mag ik even je badge van de blues-politie zien??

Die bluescult noemen andere mensen gewoon evolutie. Gelukkig zijn er hier genoeg mensen die jouw neanderthaler-stadium al voorbij zijn en de evolutie van de muziek een beetje volgen en eruit pikken wat ze leuk vinden.

Ik heb een hele tros blues-muzikanten aan't werk gezien maar zelden zoveel lekkere wijven als tijdens de optredens van Kenny Wayne Shepherd, Johnny Lang, Joe Bonamassa enz. Bij BB of Buddy zag ik ERG weinig jong volk. Waarom zie je geen jonge mensen bij Gary Moore, BB, Buddy ed? Omdat het publiek van de artiest mee ouder wordt, dat geldt niet alleen in de blues maar ook bij elke andere stijl.

Ik dacht dat blues ging over het uiten van je gevoelens maar blijkbaar kan dat enkel blues zijn als het voldoet aan de eisen en regeltjes van de elite-kenners en wee je gebeente als je een keer wat meer overdrive gebruikt en lekker gas geeft, nou nou nou. Wat een gezeik.

Niks meer aan toe te voegen.

Kim Wilson
24 augustus 2007, 16:17
Nogmaals, ik snap wel wat Stinkhippie bedoelt. Er zijn legio gasten die met een drummer en bassist op een podium staan, en met een partij scheur en gekke bekken trekken en potje staan te egotrippen waar je bang van wordt. Ellenlang gefreubel en gepiel, lekker populair doen vooraan het podium... En ik ben het wel met SH eens dat dat weinig meer met de echte blues te maken heeft. Als je er liefhebber van bent moet je er vooral van genieten. :)

drap
24 augustus 2007, 16:24
Nogmaals, ik snap wel wat Stinkhippie bedoelt. Er zijn legio gasten die met een drummer en bassist op een podium staan, en met een partij scheur en gekke bekken trekken en potje staan te egotrippen waar je bang van wordt. Ellenlang gefreubel en gepiel, lekker populair doen vooraan het podium... En ik ben het wel met SH eens dat dat weinig meer met de echte blues te maken heeft. Als je er liefhebber van bent moet je er vooral van genieten. :)

En dat is nu juist dat vreselijke conservatieve denken in het blueswereldje waar ik net zo'n hekel aan heb als de slechte SRV klonen. Wie bepaald er in vredesnaam nou wat nou nog wel en wat niet in blues mag, of wat er mee te maken zou hebben, of niet. Ik hou absoluut niet van veel geeikte bluesrock, maar het is onmiskenbaar blues. Ze spelen dezelfde schema's, dezelfde shuffeltjes, noem maar op, alleen op de SRV manier. Ik vind het persoonlijk niks, maar dat doet er toch niet toe en ik ga ze dus dan toch ook niet veroordelen?

Kim Wilson
24 augustus 2007, 16:27
Hou jij dan van gitaristen die denken dat de hele band om hun draait? Het is een feit dat veel bluesfestivals vol staan met dat soort egoïsten. In welk genre dan ook vind ik dat zeer vervelend.

Rinze
24 augustus 2007, 16:29
Hou jij dan van gitaristen die denken dat de hele band om hun draait?

:eek: Kan het ook anders dan?



:D

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 16:33
Nogmaals, ik snap wel wat Stinkhippie bedoelt. Er zijn legio gasten die met een drummer en bassist op een podium staan, en met een partij scheur en gekke bekken trekken en potje staan te egotrippen waar je bang van wordt. Ellenlang gefreubel en gepiel, lekker populair doen vooraan het podium... En ik ben het wel met SH eens dat dat weinig meer met de echte blues te maken heeft. Als je er liefhebber van bent moet je er vooral van genieten. :)

Ik heb even 'echte blues' voor je opgezocht op Wikipedia:

ECHTE blues (http://nl.wikipedia.org/wiki/Speciaal:Zoeken?search=echte+blues&go=Zoeken)

Op 3 staat Gary Moore :cheerup:

Ik noem me zelf geen blueskenner maar een bluesliefhebber maar ik heb dan ook geen aansluiting bij de blues-politie. Misschien dat de heren StinkHippie en Kim Wilson ook eens een keertje meer liefhebber moeten zijn dan denken de kennis in pacht te hebben.

Ik zag dat Walter Trout hier ook genoemd werd, zag hem afgelopen weekend, tjonge tjonge wat slecht was dat, ben na het 5 nummer (songs kan je het niet noemen) lekker weggegaan om nog wat biertjes te drinken. Hij lijkt wel een Yngwie-wannabee.

Kim Wilson
24 augustus 2007, 16:35
Hoho, zo bedoel ik het ook weer niet! :)

drap
24 augustus 2007, 16:35
Hou jij dan van gitaristen die denken dat de hele band om hun draait? Het is een feit dat veel bluesfestivals vol staan met dat soort egoïsten. In welk genre dan ook vind ik dat zeer vervelend.

Ik ben sowieso niet zo'n blues liefhebber, uitzonderingen daargelaten (sommige nummers van SRV of Buddy Guy bijvoorbeeld), maar dat doet er toch ook niet toe? Als veel mensen dat nou prachtig vinden en het is hoe je het ook wendt of keert blues, dat is wat er alleen toe doet naar mijn mening. En zoals je waarschijnlijk wel van me weet hou ik niet zo van notenpielers, ook ongeacht wel genre, maar dat is mijn smaak en ik zou daar ook niet graag op veroordeeld willen worden. Ik denk dat Stinkhippie ook niet graag veroordeeld wordt op zijn voorkeur en daar vrij in gelaten wil worden. Als hij bepaalde blues niet meer de traditionele blues vindt, prima, mag hij zeggen, maar als je van daar uit mensen gaat veroordelen dan denk je heel klein in mijn optiek.

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 16:46
Hou jij dan van gitaristen die denken dat de hele band om hun draait? Het is een feit dat veel bluesfestivals vol staan met dat soort egoïsten. In welk genre dan ook vind ik dat zeer vervelend.

Lijkt me erg op het verhaal van de kip en het ei. Als je naar Buddy Guy gaat kijken, ga je dan voor Buddy of voor z'n drummer? Denk je echt dat het vroeger anders was? Wie maakte vroeger de show waar die rijen lekkere wijven naar kwamen kijken?

Zoals ik al zei, blues is uiten van gevoelens en met een gitaar is dat nu eenmaal makkelijker dan met een drum en gelaatsuitdrukkingen zijn ook een uiting van een gevoel.

Wat dat betreft is jullie manier van denken niet anders dan die horde Metallica-fans die jammerden bij het verschijnen van het album Load dat Metallica sell-outs ed waren. BULLSHIT, dat heet evolueren. En het is net hetzelfde als die kerels die hun neus ophalen als je als gitarist niet op een afgeragde Fender/Gibson en ditto versterker speelt.

stinkhippie
24 augustus 2007, 16:50
misschien kun je ook nog de blues zingen?
Blijkbaar vind jij alleen de gitaar belangrijk. Ritme-sectie mag van jou een natte krant zijn. Nou dat zal geweldig klinken zeg. En we hebben het nog niet over de mondharmonica gehad, of over het wasbord. Of over de viool!
en ik heb nooit gezegd dat blues traditioneel moet zijn, wat dat ook uberhaupt is. zoals ik al zei al me uitspraken worden uit het verband gerukt.

JV
24 augustus 2007, 16:56
blues is in een armani maatpak met een custom shop strat over een custom shop soldano vertolken dat je te laf bent om echte keuzes te maken.

drap
24 augustus 2007, 16:57
misschien kun je ook nog de blues zingen?
Blijkbaar vind jij alleen de gitaar belangrijk. Ritme-sectie mag van jou een natte krant zijn. Nou dat zal geweldig klinken zeg. En we hebben het nog niet over de mondharmonica gehad, of over het wasbord. Of over de viool!
en ik heb nooit gezegd dat blues traditioneel moet zijn, wat dat ook uberhaupt is. zoals ik al zei al me uitspraken worden uit het verband gerukt.


Volgens mij leg je nu zelf ook mensen woorden in de mond...

stinkhippie
24 augustus 2007, 16:57
huh? watte?

stinkhippie
24 augustus 2007, 16:59
nou er werd net door iemand gezegd dat alleen de gitaar belangrijk was

drap
24 augustus 2007, 17:05
Ja klopt, maar er is weer niet gezegd dat het niet ook op een andere manier kan. Het ging binnen deze discussie toch ook over het gitaargedeelte? De topictitel zegt Joe Bonamassa, waar een statement op volgde dat deed vermoeden dat het om het gitaargedeelte ging in ieder geval.

stinkhippie
24 augustus 2007, 17:09
ik begon er over omdat het alleen maar om de gitaar lijkt te draaien zoals bij bonamassa. hij zingt als een stervende otter en zijn nummers zijn ronduit saai

Rutger
24 augustus 2007, 17:11
..en hij is lelijk

Rinze
24 augustus 2007, 17:13
Wat dat betreft is jullie manier van denken niet anders dan die horde Metallica-fans die jammerden bij het verschijnen van het album Load dat Metallica sell-outs ed waren. BULLSHIT, dat heet evolueren.

Alleen jammer dat Metallica evolueerde in een richting waarin ze bepaald niet sterk waren, en ineens 100-in-een-dozijn-rock gingen maken :D dat hadden ze later ook door waarna ze wanhopig weer terug probeerden te "evolueren".

Ik vond het Black Album eigenlijk ook al een baggerplaat.

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 17:44
misschien kun je ook nog de blues zingen?
Blijkbaar vind jij alleen de gitaar belangrijk. Ritme-sectie mag van jou een natte krant zijn. Nou dat zal geweldig klinken zeg. En we hebben het nog niet over de mondharmonica gehad, of over het wasbord. Of over de viool!
en ik heb nooit gezegd dat blues traditioneel moet zijn, wat dat ook uberhaupt is. zoals ik al zei al me uitspraken worden uit het verband gerukt.

Hoeveel trio´s ken jij met mondharmonica of wasbord of viool? Want daar ging het toch over, TRIO´s.

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 17:47
nou er werd net door iemand gezegd dat alleen de gitaar belangrijk was

Begrijpend lezen is ook je sterkste kant niet geloof ik. Ik zeg nergens dat gitaar het belangrijkste is maar dat het makkelijker is gevoelens te uiten op een gitaar den een drum bv.

Slap langs de kwestie lullen, lijkt wel een specialiteit van de blues-politie. Is die kunde een voorwaarde of mag je er speciaal een opleiding voor volgen?

LordRiffenstein
24 augustus 2007, 17:48
hij zingt als een stervende otter en zijn nummers zijn ronduit saai

Mag ik dan graag even je eigen wereldsongs horen die ongetwijfeld met je engelenstem zijn ingezongen?

En nou ga ik aan de BBQ met wat lekkere blues op de achtergrond, tenzij dat ook niet mag en ik enkel een maiskolf en een homp brood mag eten.

Kim Wilson
24 augustus 2007, 17:51
Nee, het gaat om trio's als Danny Bryant. Van die lui die met een hoop scheur de hele avond doorraggen, afgewisseld met zo af en toe een paar zinnen tekst en ook nog wat in- en outro's. Een duidelijke structuur hebben de nummers niet, de solo's zijn zo per nummer inwisselbaar. En zo zijn er veel van dat soort gitaristen. Blues wordt als makkelijke muziek afgedaan. Gewoon lekker over die pentatonische heen knallen. Maar als je meer bluesbands hebt gehoord, is daar de grap gauw vanaf. Het is echt niet de bedoeling om elk bluestrio af te zeiken, maar dat soort egotrippende gitaristen heb ik wel een hekel aan.

Zullen we er anders eens een biertje op drinken? :hippie:

stinkhippie
25 augustus 2007, 18:03
Hoeveel trio´s ken jij met mondharmonica of wasbord of viool? Want daar ging het toch over, TRIO´s.

Ik noem een Lightnin' Slim, een Memphis Minnie, een Clarence Gatemouth Brown, een The Aces, een Papa Eggshell, moet ik nog even doorgaan?

stinkhippie
25 augustus 2007, 18:04
Mag ik dan graag even je eigen wereldsongs horen die ongetwijfeld met je engelenstem zijn ingezongen?

En nou ga ik aan de BBQ met wat lekkere blues op de achtergrond, tenzij dat ook niet mag en ik enkel een maiskolf en een homp brood mag eten.

jij bent nog nooit op een saturday night fish fry geweest zo te lezen.

en nu snel naar bed!

Carpe Diem
4 september 2007, 12:02
jij bent nog nooit op een saturday night fish fry geweest zo te lezen.

en nu snel naar bed!

wat een gepoch toch. "vraag koko taylor maar", nee dat wil ik niet. en nu weer saturday night fish fry. ben je zelf er zelf wel eens geweest.
wie probeer je nu te imponeren.

en bluesrock is de shit.