2 gitaristen in de band [Archief]

sofa

12 juli 2007, 21:17

Ik weet niet of het al eens eerder aan de orde is geweest, vast wel. Nietemin. Bandjes met 2 gitaristen: hoe verdelen jullie gitaarpartijen? Ik bedoel niet solo vs rhytme (schrijf je dat zo? ziet er zo raar uit) maar de akkoordpartijen. Je wilt natuurlijk niet allebei de zelfde akkoorden met gelijke vingerzetting spelen als er niet wordt gesoleerd, welke variaties zijn mogelijk:

git. 1 open akkoord git. 2 /barre akkoord
zonder capo/met capo
slag/tokkel
slag/bier drinken
etc.

Jeroen: hoe zou je dit theoretisch kunnen benaderen?

Kortom: hoe haal je als band het beste uit beide gitaristen?

Dribbel_

12 juli 2007, 21:45

Wij houden het eigenlijk best simpel.
Ik speel de riffs terwijl andere gitarist tevens zanger de akkoorden voor z'n rekening neemt. En als hij de solo speelt neem ik de akkoorden voor m'n rekening.
Vaak ook powerchord basis met octaaf riffs er doorheen.
En dingen die er extra vet uit moeten komen allebei zelfde stuk.

el loco

12 juli 2007, 22:14

Ligt helemaal aan de muziek en aan het nummer. Ikzelf speel vooral metal/hardcore en dan wil je vaak een muur van geluid neerzetten. Dus juist veel precies hetzelfde, eventueel met accenten die een octaaf hoger liggen danwel een harmonisch geheel vormen.
In coupletten kan je vaak één gitaar een riedeltje oid laten spelen over de riffbasis van de ander. Kortom: wees er creatief mee en bedenk dat het soms juist vet is om precies hetzelfde te spelen!

interessander

12 juli 2007, 22:31

Ja in de metal is het juist de kunst om alles ook precies strak hetzelfde te spelen dus je moet als duo op elkaar ingespeeld zijn voor die wall of sound, anders klinkt het erg gauw rommelig.

-=JEROEN=-

12 juli 2007, 22:56

hangt heel erg van de bezetting en de soort muziek die jullie maken af

kan je ons wat laten horen?

Guitarmania

13 juli 2007, 19:13

Wat je moet doen is niet in hokjes denken: het is niet zo dat je een zanger, drummer, bassist en 2 gitaristen in de band hebt: je hebt 5 totaal gelijkwaardige musici in je band die elk een ander "instrument" bespelen.

Datzelfde hokjesdenken dreigt als je de taken van de twee gitaristen onder verdeelt in begeleiding en solo.

Draai - om aan een andere benadering te wennen - de rollen bijvoorbeeld eens om. Laat de solo-gitarist met riffs begeleiden en laat de akkoordengitarist soleren met akkoorden.

Of laat een gitarist de baspartijen spelen en de bassist met de drummer ritmisch spelen.

Loosen up your mind!!!

-=JEROEN=-

13 juli 2007, 19:54

onze band speel(de) alles op gevoel :hippie:

Guitarmania

13 juli 2007, 20:26

Lastig communiceren; gevoel...

Hoeveel benaderingen zijn er tot Mahler?

Op de een of andere manier word ik vreselijk blij van Mahler. Prrachtige tonen: alsof ik in de hemel ben gekomen. Maar ik ken lui die Mahler alleen velen als ze zwaar depressief zijn.

In een orkest gaan zo'n 50 musici, en als die allen hun gevoel laten spreken tijdens een concert, dan wordt dat een kakafonie aan emoties in 1 concert. En dan wordt de dirigent krankzinnig (wat overigens voor hem pleit...).

-=JEROEN=-

14 juli 2007, 10:10

we hebben het hier over een band, niet over een orkest :listen:

Guitarmania

14 juli 2007, 14:06

Wel, das een gigantisch verschil idd. Mijn excuses voor mijn domme opmerking.

gorgasm

14 juli 2007, 14:24

sofa gooi es iets waarvan je wilt dat t uitgewerkt wordt

Tristan

14 juli 2007, 14:30

Pfoeh, ja, ik denk dat iedereen zijn of haar specialiteit heeft en het is de kunst dat er goed uit te laten komen en toch afwisselend te blijven...
Als de ene gitarist meer sound en effect gericht is kan je de andere gitarist meer de basis laten leggen bijvoorbeeld...
Bedenk wat er allemaal mogelijk is, akkoorden, sounds, melodieen, niet spelen, dat zijn volgens mij de meest belangrijke factoren...
Combinaties van deze factoren zijn allemaal mogelijk, je kan het zelfs zoals Guitarmania al zei doortrekken naar de andere musici toe en soms is het juist gaaf als de twee gitaristen puur met de sound bezig zijn of niet spelen...

Guitarmania

16 juli 2007, 02:34

Goed om weer op North Sea Jazz te zijn geweest: geweldige gitaristen die op gaan in een band. Ze knallen als ze de tijd voor solo krijgen maar ze blijven bescheiden en in het teken van de band en muziek staan. Ik heb supergitaristen gezien die slechts stonden te begeleiden. Beetje doorfunken in het kader van de ritmesektie, mooie akkoordjes neerleggen met de begeleiding en hier en daar een moment van solo en uit je dak gaan. Er zijn giga veel manieren van giaarspelen.

Eigenlijk zou op deze site een topic moeten worden geopend over band-orkestratie. Maar ik weet niet of daar animo voor is. Het is immers een typische gitaristen site.

Als je wilt praten over band-orkestratie vergt dat van een gitarist dat ie zijn ego loslaat en LUISTERT naar zijn bandleden. Hij moet de partijen van de bassist en sde drummer kennen.

Het samen spelen is ook wat een band tot een goeie band maakt. Veel gezamenlijke riffs met de andere instrumenten. Vandaag hoorde ik Mike Stern weer eens geweldige thema's samenspelen met de sax. Typisch Stern en super-ontroerend.

-=JEROEN=-

16 juli 2007, 10:27

ik ben ooit begonnen als ego-gitarist, gelukkig zat er in onze band een nog veel grotere ego-gitarist, die steeds meer onze bassist werd en daarom uit de band stapte

nieuwe bassist gezocht en met hem speelde ik al veel minder ego

daarna kwam er een 2e gitarist bij, die het omgekeerde van ego was, veeeeel van geleerd

ik ging in een andere band spelen en daar moest ik vooral de zang en bas aanvullen (die waren samen nogal dragend)

weer wat later speelde ik (met mn eigen band) met een nieuwe zangeres die nogal krities was op wat ik er bij speelde, soms pakte ik een noot die haar in de weg stond (ego?), dus leerde ik om me nog meer aan te passen, nog meer te volgen

daarna een duo gevormd met een dijk van een zangeres, waarbij ik het "minder is meer" principe leerde kennen

grappig genoeg, zou ik nu erg graag weer in een band spelen waar ik lekker de ego gitarist kan uithangen http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gif

Kamiess

2 september 2007, 22:57

Wat volgens mij al simpel te doen is:

a: als de een bv een A on barrr(of power) pakt dan de ander een open a akkoord.

b:de een lekker aanslaan en late klinken en de ander iets van een tokkeltje erin.

als vb sweet child o mine > onder het couplet speel ik de akkoorden barre met lichte crunch en de ander die tokkels ala slash zeg maar.

supermagneet

5 september 2007, 12:27

Ik vind het vaak wel leuk klinken als 1 de akkoorden speelt, en de andere gitarist op een snaar de noten van die akkoorden volgt en afwisselt met octaven evan.
Of je acentueert de hogere noten door de snaren apart aan te slaan in een akkoord terwijl de andere gitarist slag speelt.
Er zijn denk ik genoeg dingen die je met 2 gitaristen tegelijk kunnen doen, zeker als er nog een bas bij is:D

-=JEROEN=-

5 september 2007, 16:14

RedBuell

1 oktober 2007, 13:40

Het lijkt mij gewoon proberen wat het lekkerst klinkt. Soms speelt de andere gitarist een riff en ik zit gewoon wat te hakken in een toon die erbij hoord chugga chugga chugga en de andere keer speel ik een riff en speelt de andere gitarist alleen de tja hoe noem je het "de grondnoten" en weer een andere keer spelen we precies hetzelfde.

dunnoaname

1 oktober 2007, 18:05

Je kan natuurlijk zoals hier veel genoemd wordt in de hoogte gaan spelen als de ander laag speelt, en van die hoge drieklanken pakken (denk reggae), en je kan ook goed ritmisch uit de weg gaan. Als de ander powerchords staat te hakken ga je toch gewoon lekker akoordtonen spelen en die zoveel mogelijk laten liggen, ook over akkoordwisselingen heen etc.
Die tip van polyfone akoorden die jeroen gaf is idd ook heel goed.
Ook een mooi concept is als 1 gitarist dezelfde riff speelt terwijl de andere gitarist VERSCHIlLENDE akkoorden speelt. Zo varandert de functie van de riff tov de akkoorden. Een voorbeeld:
Gitarist 1 speelt Am C D
Gitarist 2 speelt steeds een riff die bestaat uit A-C-E om maar wat te noemen.
In het eerste akkoord is die riff: Prime-Tersts-Kwint, gewoon het akkoord dus.
In het tweede akkoord is de riff: Verhoogde sext - prime - terts
In het derde akkoord is de riff: kwint - septiem - secunde

Dit is geen geweldig voorbeeld, maar ik hoop dat je de bedoeling snapt.

dunnoaname

1 oktober 2007, 18:07

Ohja en als je into jaren 80 rock of vroege (middeleeuwen) meerstemmigheid bent kan je er ook voor kiezen om precies hetzelfde te spelen maar dan op een vast interval van elkaar verwijderd.

sofa

1 oktober 2007, 19:06

-=JEROEN=-

6 oktober 2007, 14:30

zo te horen hebben jullie het al aardig opgelost, de één speelt licks, de ander slag

noem eens een nummer waar je niet uit komt?

sofa

3 november 2007, 15:58

zo te horen hebben jullie het al aardig opgelost, de één speelt licks, de ander slag

noem eens een nummer waar je niet uit komt?

Sorry, draadje gemist. Niet speciaal in een nummer, vraag was algemeen bedoeld.

Ik kocht trouwens deze week een ouwe bluesplaat, East Coast Blues 1926-1935, ouwe meuk ik weet het maar wel mooi. Op die ouwe platen staat nog vaak per nummer uitgelged welke akkoorden etc worden gespeeld. Bij 1 nummer (Unknown blues van Trater & Gay, 1928) staat het volgende verhaal:

"One of the artists is playing in the key of C capoed at the the fourth or fifth fret, while the other is in the key of E capoed on the first fret or not al all.
The chird prorgression - C,F,C,C,F,F,C,C,G7,G7,C,C - greatly enriches the piece when combines with the vocal repeat" etc.

Mij niet begrijpen. Is dit logisch? uit te leggen?

-=JEROEN=-

3 november 2007, 18:24

de ene gitarist zet een capo of de 5e fret, en speelt een open C akkoord (x32010)

de andere gitarist speelt zonder kapo een F akkoord (x33211)

ze spelen nu beide een F akkoord (omdat gitarist 1 eigenlijk x87565 speelt), maar 't klinkt behoorlijk anders (voicing, noemen ze dat)

je krijgt hierdoor een vollere sound, terwijl je beide toch een redelijk eenvoudig schema speelt

git1: G,C,G,G,C,C,G,G,D7,D7,G,G
git2: C,F,C,C,F,F,C,C,G7,G7,C,C

Tristan

3 november 2007, 18:32

Zie ook mijn capo topic, handige truuk inderdaad... :D

artnaz

3 november 2007, 20:03

zoals al eerder gezegd is, hangt heel erg van de stijl af

ik kan hier wel gaan vertellen dat polyfone akkoorden onwijs tof is om met 2 gitaristen te spelen, maar als dat niet bij jullie muziek past, heeft dat ook weinig zin

polyfoon vb:
git1 speelt Dm
git2 speelt C
bas speelt D F G

samen speel je Dm11 Fmaj13 G13Als ik het goed zie "vul" je de toonladder? Dus:

Dm = D + F + A
C = C + E + G
Dm + C = A + C + D + E + F + G
En dat zijn (bijna) alle noten van het Am.

Maar is het niet zo dat je als band dan alles dichtsmeert en het één groot eentonig geheel wordt?

Ook een mooi concept is als 1 gitarist dezelfde riff speelt terwijl de andere gitarist VERSCHIlLENDE akkoorden speelt. Zo varandert de functie van de riff tov de akkoorden. Een voorbeeld:
Gitarist 1 speelt Am C D
Gitarist 2 speelt steeds een riff die bestaat uit A-C-E om maar wat te noemen.
In het eerste akkoord is die riff: Prime-Tersts-Kwint, gewoon het akkoord dus.
In het tweede akkoord is de riff: Verhoogde sext - prime - terts
In het derde akkoord is de riff: kwint - septiem - secunde

Dit is geen geweldig voorbeeld, maar ik hoop dat je de bedoeling snapt.Het dikgedrukte stukje snap ik niet... Kun je dat in noten geven en uitleggen waarom dat zo kan s.v.p.? :)

-=JEROEN=-

3 november 2007, 20:15

Maar is het niet zo dat je als band dan alles dichtsmeert en het één groot eentonig geheel wordt?
hangt er van af hoe je het invult/toepast

iig niet alle akkoorden polyfoon spelen, want dan wordt het idd een behoorlijke kakofonie

artnaz

16 november 2007, 22:48

Zou iemand dat gedoe van Dunnoaname kunnen uitleggen van mijn vorige post? Kan er niet tegen als ik iets niet snap... :D

-=JEROEN=-

17 november 2007, 04:02

gitarist 1 speelt: Am C D
gitarist 2 speelt: een melodie met a, c en e

speelt hij dit over het Am akkoord, dan speelt hij a (1) c (3) en e (5)
speelt hij dit over het C akkoord, dan speelt hij a (6) c (1) en e (3)
speelt hij dit over het D akkoord, dan speelt hij a (5) c (b7) en e (9)

die getallen staan voor de intervallen

een akkoord bestaat uit minstens 2 intervallen

een A mineur akkoord bestaat uit 3 tonen: a, c en e

de 1e, 3e en 5e toon van de A mineur ladder

van a naar c is één interval, van c naar e de tweede

de A mineur ladder is:
1 2 3 4 5 6 7
a b c d e f g

de 1e, 3e en 5e toon zijn dus a, c en e

maar deze tonen zitten ook in de C majeur ladder:
1 2 3 4 5 6 7
c d e f g a b

echter hebben ze nu een andere functie

a is de 6e toon, c is de 1e, en e is de 3e

snap je dit tot zo ver?

dunnoaname

17 november 2007, 09:32

dat bedoelde ik idd.

artnaz

17 november 2007, 11:47

Bedankt voor de heldere uitleg Jeroen!

Ik had het alleen verkeerd begrepen... Maar dat is inderdaad een topidee, zelf krijg ik soms zelfs kippevel in soortgelijke situaties, maar dan vooral in solo's. Als Gitarist 1 bijv. een riff speelt (paar akkoorden), en Gitarist 2 herhaalt een melodietje in zijn solo, of houdt de toon vast. Prachtige dingen krijg je dan bij de akkoordwisseling!

Maargoed, nogmaals bedankt! ;)

-=JEROEN=-

17 november 2007, 12:49

graag gedaan

ik raad je trouwens aan dit soort dingen op gevoel te doen en niet theoretisch

theoretisch kan 't kloppen als een bus, maar klinken als een cementmolen

theoretisch klopt 't soms van geen kanten, maar klinken dat 't doet :soul:

nog een andere truuk is, om 1 gitarist één en hetzelfde akkoord te laten spelen, en de andere gitarist van akkoorden te laten wisselen, krijg je ongeveer hetzelfde effect

of de ene gitarist speelt de standaard akkoorden en de ander speelt met toevoegingen:

git1: Am C F E
git2:
Am xx7555
Cmaj7 xx5557
Fmaj7 xx3555
E7 xx2434