Leunen op je brug. [Archief]

ArcBeetle

8 juli 2007, 16:14

NoLiMiT

8 juli 2007, 18:01

Arbeetle , ik begrijp wat je bedoelt. Als ik mijn hand op mijn brug plaats en zo speel dan krijg ik niet het volledige geluid maar een gedempte noot. Ik denk dat Ibanez gitaren zoiso een andere brug hebben dan fenders dus dat zal wel een verschil maken.
:hippie:

G.G.

9 juli 2007, 03:31

Beste gitaristen,

Ik heb gemerkt dat wanneer ik mijn hand op mn brug hou,
ik natuurlijk veel sneller kan spelen maar toch geen mooie klank heb.
Is dit normaal ? ik heb namelijk een Squire.
Ik hou van Paul Gilbert's muziek, Vai's muziek, Satriani's muziek enz.
Zijn mijn handen te klein om ver genoeg van mijn brug te reiken en er toch nog op te leunen zodat ik wel een mooi geluid heb ? Of moet ik daarvoor oefenen ? ( Ik ben 13 jaar )
Of bestaan er daarvoor speciale bruggen die daarvoor gemaakt zijn zoals bv op een Ibanez ? Zo ja , is er op elke Ibanez dan zo'n brug speciaal daarvoor gemaakt ?

Alvast bedankt!
Groetjes, Diaz.

Wat er gebeurd is dat je de snaar vlak bij de brug aanslaat. Hier gaat de snaar minder bewegen (bij een pijl en boog zet je de pijl ook in het midden van de pees) Verder naar de hals is de klank warmer.

Wat je kan doen is met het topje van je pink steun zoeken op de slagplaat (bijv. tegen het halselement).

Gitaro

9 juli 2007, 12:41

ArcBeetle: bekijk deze video van Paul Gilbert eens - http://youtube.com/watch?v=8YvsOKTPaks

Kijk hoe hij zijn rechterhand houdt en doe het precies na. vingers 2, 3 en 4 moeten relaxed zijn. Niet op je gitaar neerzetten, niet krampachtig uitsteken, gewoon laten hangen. De arm/pols heel licht, zeg maar zwevend, op de gitaar.

Wat je kan doen is met het topje van je pink steun zoeken op de slagplaat (bijv. tegen het halselement).

Dat zorgt voor meer spierspanning in je hand dan steunen op de brug, dus dat is niet bepaald aan te raden.

Badman

9 juli 2007, 13:31

Ik speel al 3 jaar met m'n pink op de slagplaat, soms zelfs met m'n ringvinger erbij... ik heb meer stabiliteit zo: hangt er vanaf wat gewoon je bent zeker, werkt voor iedereen anders :)

Gitaro

9 juli 2007, 13:38

Nee hoor, dat werkt niet voor iedereen anders. Het benadeelt jou net zoveel als elk ander persoon, alleen heb je het niet door omdat het onbewust gebeurt. Onzichtbare spierspanning, als het ware.

Roebbeke

9 juli 2007, 14:08

Is het zoveel erger als je je pink en/of ringvinger op je slagplaat zet?

Dit lukt mij totaal niet goed, maar je moet er waarschijnlijk veel op oefenen. Zonder plectrum lukt het wel beter vind ik, maar ik ben gewoon om plectrum te gebruiken.

peppie

9 juli 2007, 15:39

ik leun met 2 vingers op me slag plaat en zelfs de hele zijkant van me hand waar me pink zit.
Zelfde manier als hoe george benson aanslaat, je maakt een soort schrijf beweging.
zo dus:

http://www.rorystuart.com/Rory_picking.jpg

nog nooit zo iets relaxst gehad als de bovenstaande methode.

Gitaro

9 juli 2007, 16:37

Je kan op elke manier snel leren spelen, ook met je plectrum tussen je duim en je pink. Maar er is maar één manier die het meest efficiënt is om iets te leren, en dat is om zonder spierspanning te oefenen en spelen. Je spieren leren gewoon niet goed als je te maken hebt met spanning.

Bovendien loop je met een gespannen hand te snel op tegen een muur waar je niet omheen kan. Het plafond van je kunnen, zeg maar. Als je gewoon relaxed speelt zoals Paul GIlbert in dat filmpje wat ik postte kan je veel meer vooruitgang maken.

Benjamin Blue

9 juli 2007, 16:49

Je kan op elke manier snel leren spelen, ook met je plectrum tussen je duim en je pink. Maar er is maar één manier die het meest efficiënt is om iets te leren, en dat is om zonder spierspanning te oefenen en spelen. Je spieren leren gewoon niet goed als je te maken hebt met spanning.

Bovendien loop je met een gespannen hand te snel op tegen een muur waar je niet omheen kan. Het plafond van je kunnen, zeg maar.

hmmm...nee nooit last van gehad...
k speel al jaren met mn pink op mn LP Slagplaat en dat gaat nog steeds kei goed :hippie:

NickG

9 juli 2007, 16:52

Hmm, als ik mijn hand op bv een stoel leuning zet, dus in neutrale stand, dan is mijn hand zoals bovenstaand plaatje. Dit betekent toch juist dat er geen spanning is, en dus goed is. Maar volgens Gitaro is er dus al spanning als je je hand ergens op "legt" omdat het contact maakt?

Jeroensnake

9 juli 2007, 17:37

Bovenstaande plaatje neutraal ?!
Ik zie de toppen wit weg trekken
van de druk ...

Zelf doe ik gewoon maar wat,
ik zou het eens moeten filmen
wil ik weten wat ik nou precies
doe. Maar goed, een beetje inter-
netten kan ik wel, dus ik ging even
zoeken en vond zo snel het volgende:

Zoals beloofd deze keer enkele praktische tips om je techniekstudies sneller en efficiënter te laten verlopen. Zelf ben ik helemaal geen voorstander van het “100 noten per seconde” principe, maar mijn mening is, dat je toch over voldoende techniek moet beschikken. Niet om razendsnel te spelen, maar om genoeg reserve te hebben, zodat je op je slechte dagen toch nog ruim voldoende kan presteren. (Vergeef mij deze uitdrukking, muziek is uiteraard geen wedstrijd) Volgens mijn bescheiden mening speel je gewoon veel meer “op je gemak” als je ruimschoots overschot van techniek hebt. Zo hoef je je niet te forceren, en alle gewenste riffs komen er netjes uit. Ze vloeien als het ware vanzelf. Als je namelijk moeite moet doen om een bepaalde frase foutloos te spelen, dan is er iets mis. Vergeet ook niet dat je thuis altijd (technisch) beter speelt dan onder druk, zoals op een examen of een belangrijk optreden. Over het algemeen word aangenomen dat je in een stress-situatie ongeveer zeventig procent haalt van je “echte” mogelijkheden.

Eerste belangrijk punt : ontspannen spelen. Dit is natuurlijk veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, zeker in een stressvolle situatie. De meesten onder ons merken echter niet dat ze zelfs thuis, zonder enige druk van buitenaf, toch niet helemaal ontspannen spelen. Soms laat ik een student in zijn speelhouding zitten of staan, en dan neem ik langzaam zijn instrument weg, terwijl hij dezelfde pose blijft aanhouden. Wat je dan te zien krijgt grenst soms aan het ongelooflijke. Meestal laat ik hen zichzelf in de spiegel bekijken, en dan verschieten ze van hun krampachtige pose. En dan maar bij hoog en bij laag blijven volhouden dat ze helemaal ontspannen zijn.

Om te weten of je helemaal ontspannen bent, controleer je best even alle spiergroepen één voor één. Eventueel kan je een bepaalde groep, zoals de schouders , even spannen om daarna weer te ontspannen zodat je heel duidelijk het verschil voelt. Er bestaan ontelbare ontspanningstechnieken. Daarom zou het ons veel te ver voeren om hierop in te gaan, dus kies een methode die bij jou past. Bewustworden van je spanning is al een hele stap vooruit. Controleer gerust ook even de spiergroepen waarvan je denkt dat je ze helemaal niet gebruikt bij het musiceren. Je zal versteld staan hoeveel spanning je “tegenkomt”. Een typisch voorbeeld is onder andere het knarsetanden, of je voeten die helemaal ongecontroleerd meebewegen tegen elke maat of logica in.

Veel spanningen ontstaan niet alleen door de stress, maar mede door het feit dat er teveel nutteloze kracht word gebruikt, daar waar het niet nodig is. Een gitarist die bijvoorbeeld voor de eerste maal een “barré (voor de niet-gitaristen: dit is met slechts 1 vinger op alle zes snaren tegelijk drukken) probeert te spelen, zal bijna altijd veel te hard drukken. Met als gevolg krampen in de duim, de wijsvinger en zelfs de schouders in een poging om het ganse lichaam te laten meewerken.

Helaas is dit eerder tegenwerken, want het volstaat meestal om de hand en vooral de wijsvinger een klein beetje te verplaatsen om het probleem op te lossen. Meestal klinkt een barré niet omdat er een snaar juist in de plooi tussen twee vingerkootjes terechtkomt. Dan kan men zo hard duwen als men wil, het helpt niets. De druk loslaten, en de vinger een beetje verplaatsen doet wonderen. Om dit te demonstreren toon ik vaak aan mijn studenten een barrégreep zonder gebruik te maken van mijn duim, zodat ik zelfs niet kan drukken. Ook het “gewone” solo spelen durf ik soms tonen zonder met de duim tegen de hals van de gitaar te duwen. Zo ben je namelijk zeker dat de kracht uitsluitend vanuit je vingers komt, waarbij je er alweer goed moet opletten dat de vingers niet harder drukken dan nodig is.

Hier geldt dus hetzelfde principe als in deel 1, namelijk onthaasten. Het heeft geen enkele zin om snel te spelen en hard te drukken met vele spanningen als gevolg. Gewoon even rustig de situatie bekijken, alle spiergroepen en ook de ademhaling controleren, evenals de houding. Op geen enkel instrument komt een noot er beter uit, als men zijn schouders optrekt, de vingers bijna tot een vuist samenbalt, en de ademhaling even inhoudt. Ook al lijkt dit nog zo evident, toch zie ik het elke dag opnieuw, en zijn veel musici in wording (en zelfs beroepsmusici) zich hiervan niet bewust.

Kort samengevat moet men streven naar het gebruik van net genoeg kracht opdat het instrument een mooie toon zou voortbrengen. Al het overige is verspilling van energie, en dus volkomen nutteloos.

Diegenen die zich graag verder zouden willen verdiepen in ontspanningstechnieken ten dienste van het musiceren, raad ik aan om eventueel boeken te lezen over de Alexandertechniek. Het boek waar ik persoonlijk ook heel veel aan gehad heb is “Effortless Mastery” van Kenny Werner. Dit boek is in mijn lessen bijna verplichte lektuur geworden. Het is heel vlot geschreven, en iedereen herkent er een stukje van zichzelf in, waardoor je heel veel inzicht krijgt in wat je tot nu toe reeds allemaal fout gedaan hebt, maar uiteraard staat het boek ook vol uitleg over wat je eraan kan doen. Ondertussen heb ik het al minstens drie maal uitgelezen, en ik ontdek er telkens weer nieuwe dingen in, en het blijft me boeien. Nog een “verplicht boek” voor mijn studenten, vooral dan voor diegenen die het Engels minder machtig zijn, is “Innerlijk musiceren” van Barry Green & Timothy Gallwey. Raar maar waar: de oorspronkelijke titel van het boek was: the inner game of tennis. Het is namelijk zo dat de meesten onder ons vergeten dat musiceren op hoog niveau even zwaar is als topsport, en dat alle regels voor de sport dus ook opgaan voor muziek. Wie zou het nu in zijn hoofd halen om een marathon te lopen zonder eerst op te warmen ? Toch zijn er musici die urenlang dezelfde (helaas dikwijls krampachtige) bewegingen te maken zonder rekening te houden met het feit dat het lichaam zijn “aanlooptijd” nodig heeft. Later werdfhet boek aangepast naar musici, en kreeg het de titel : The Inner Game Of Music, en ondertussen is het dus ook reeds in het Nederlands verkrijgbaar. Het boek gaat vooral ook over de psychologie in de muziek, niet alleen voor aktieve musici, maar ook voor luisteraars. Vele zaken zijn herkenbaar en enkele remedies weet je waarschijnlijk al, maar het doet echt deugd, om een aantal dingen nog eens bevestigd te horen, en zo te beseffen dat je toch “goed bezig bent”.

Misschien daarom ook nog even vermelden dat ik het heel belangrijk vind om niet uitsluitend muziekboeken of partituren te lezen. Ik ben namelijk van mening dat, als je echt een topmuzikant wil worden, dat je je ook als mens moet ontwikkelen en verrijken (in de geestelijke zin dan). Je speelt namelijk steeds zoals je bent. Jazz-muziek onder andere is, net zoals zoveel andere vormen van muziek, een levensstijl. Ter verduidelijking een voorbeeld : als je je leven altijd heel georganiseerd lijdt, alles netjes uitstippelt, nooit risico’s durft te nemen, en snel uit je lood geslagen bent, dan zal men dat horen in jouw muziek. Wie in het dagelijkse leven niet kan of durft te improviseren, die mag 100 jaar muziektheorie studeren, maar zal er toch niet in slagen om op zijn instrument echt te improviseren, en zich helemaal te laten gaan. Ik besef dat ik me met zulke uitspraken misschien op glad ijs begeef, maar het is nu eenmaal mijn persoonlijke ervaring. Als je als mens “groeit”, dan word ook je muziek rijper, en je hoort duidelijk het verschil in maturiteit. Daardoor kan je dus ook niet zomaar alles forceren, en in een jaar tijd een virtuoos worden. Muziek studeren is niet alleen kwestie van techniek, maar is vooral ook een rijpingsproces, wat het ganse leven lang blijft doorgaan.

Tot slot van dit deel wil ik toch nog een boek aanprijzen dat ik net onlangs heb leren kennen, en waar ik meteen weg van was (en nog steeds ben). In de handel heb ik het nog niet direkt gevonden, maar ik kwam het per toeval via Internet tegen. Het betreft namelijk het eerste boek (ik kijk reeds uit naar het volgende) van ene Jamey Andreas. Ik moet eerlijk toegeven, dat ik nog nooit van dit fenomeen gehoord had, maar via zijn eigen website heb ik zijn principes leren kennen, en het boek leunt volledig aan bij mijn eigen principes en ervaringen. De titel luidt: “the principles of correct practice for guitar”. Volgens mij is het boek zeker ook bruikbaar voor andere instrumentalisten, maar voor gitaristen (en ook andere “snaristen”) is het een droom van een boek. Je vind er geen ingewikkelde technische studies in terug, maar uitleg over het “spiergeheugen” met aandacht voor alle mogelijke technische problemen, en vooral uitleg over hoe je moet studeren. Elk onderdeel wordt in detail besproken. Zo zijn er enkele bladzijden over hoe je je plektrum het beste gebruikt, linker en rechter arm posities en houdingen, en het uiteindelijke “vingerwerk”. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar ik speel nu ondertussen reeds dertig jaar gitaar, en toch ontdekte ik na enkele dagen toepassen van zijn principes, dat mijn snelheid en soepelheid vooruitging. Je moet alleen maar bereid zijn om een beetje anders te denken, en heel bewust bezig te zijn met de kleinste details. Ook al houdt dit in, dat je enkele dagen bezig bent met het correct te proberen spelen van één enkele noot !!!

Ik ben dan ook vastberaden om met dit systeem verder te werken en te blijven uitzoeken, zodat ik in een volgende aflevering mijn ervaringen en tips kan verderzetten. Tot dan.

bron : http://users.skynet.be/peter.verbraken/Doelgericht%20studeren%202.htm

Wellicht dat iemand hier wat aan heeft.
_________
Wel
licht
He
?

artnaz

9 juli 2007, 17:58

Ik merk dat ik mijn rechterhand ook anders houd dan de meeste mensen. Mijn middelvinger, ringvinger en pink hangen namelijk niet, maar verkeren in een "vuist-positie". Iemand commentaar hierop?

Ik ben wel heel relaxed, maar ik zie dit niemand doen... Of worden de andere vingers nog ergens voor gebruikt, zoals dempen?

Guitarmania

9 juli 2007, 18:07

Tsja, ik heb altijd mn pinky op de slagplaat. Tegenwoordig heel losjes. Maar ik merk dat ik weer een 'beginner' ben als ik helemaal los ben.

Ik zit te denken. Als je helemaal los bent, dat anker je ergens anders. Want je moet toch ergens ankeren / aan relateren. Los doe je dat via je arm die op de gitaar rust. Je rust altijd ergens op lijkt mij.

Michael Angelo 'roert' met zijn aanslagvingers. Een volslagen 'verboden' techniek, maar hij kan er aardig mee uit de voeten.

Vraagje aan de losse-hand-prediker (Gitaro, geloof ik): ben je al 'los' sinds je bent begonnen met spelen, of heb je je dat op een gegeven moment aangeleerd?

Gitaro

9 juli 2007, 19:13

Nanni

9 juli 2007, 19:20

nog eentje die vindt dat "los" spelen beter is :satisfie:

ik denk dat met je vingers steunen in de eerste instantie uit voorzichtigheid/onhandigheid ontstaat, omdat je dan beter kunt "richten" met je plectrum. op deze manier spelen brengt idd het plafond van je spelen wel sneller dichterbij, want je moet immers meer energie gebruiken om je vingers op de slagplaat (tegen) te houden dan om je hand op de brug te leggen.

miss nog wel een handige tip: ontspan ook je arm zoveel mogelijk. ik merk bij mezelf nog wel eens dat ik mn triceps begin aan te spannen, wat ook onnodig energie kost en blessures zou kunnen geven

peppie

9 juli 2007, 19:28

Bovenstaande plaatje neutraal ?!
Ik zie de toppen wit weg trekken
van de druk ...

tuurlijk je moet wel je plectrum vast houden denk jij dat het gezond is als je je plactrum traditioneel vast houdt om tegen de zijkant van je indexvingergewricht te drukken? think again.....

t ging mij ook meer om de positie ik steun op me slagplaat maar het belemmerd totaal niet me beweging , uit mijn ervaring is dat deze beweging van de pols "osciliation" het soepelste en relaxste is wat ik ( rotation en translation) heb gevonden . zie het als ene soort van effectief gebruik maken van de anatomie van je arm.

foto is trouwens niet van mij maar dat terzijde

artnaz

9 juli 2007, 19:34

Gitaro

9 juli 2007, 19:45

Hangt er van af wat voor soort vuist het is ;). Een echte dichte vuist is slecht, alle vingers zijn namelijk gespannen. Een open vuist met gekrulde vingers hoeft niet per se zo erg te zijn.

Ik zou zeggen, hou je hand en arm zoals je naar iemand zou zwaaien, vingers gestrekt dus, en de achterkant van je hand naar je toe. Ontspan dan alle spieren in je hand, hij 'valt' naar beneden, en je vingers bungelen er een beetje bij. Dát is precies de optimale ontspannen houding waar je naar zoekt. Bij de een krullen de vingers wat meer dan bij de ander.

hendrix2

9 juli 2007, 19:48

Met een vuist is dus niks mis? Als ik mijn vingers probeer te strekken, lukt het trouwens niet, ze willen steeds terug naar de vuist...

En ik steun met de palm van mijn hand (de "duimkant") op de snaren bij de hoge snaren, en op de slagplaat bij de lage snaren.
Er is geen standaard wet van: Zo MOET je spelen... Een vuist heeft voor en nadelen, een merkbaar voordeel vind ik dat je met een vuist een hogere snelheid kan halen. Ik speel zelf met mijn hand in een vuist tegenwoordig als ik mandoline speel en mijn snelheid (toch vrij belangrijk in bluegrass muziek) is opmerkelijk vooruit gegaan. Maar als ik die techniek op gitaar toepas werkt het niet zo goed voor mij. Dus op gitaar speel ik met de andere vingers loshangend (niet gestrekt, kirk hammet houdt ze bv erg gestrekt).
Kijk maar eens naar James Hetfield, die maakt volgens mij ook een vuist en hij kan best wel spelen, dus het zou voor jou geen probleem mogen zijn :)

Gitaro

9 juli 2007, 19:59

Kijk, dit is nu het probleem, nu beweer je dat je met een vuist hogere snelheid kan halen, maar dat is helemaal nergens op gebaseerd. Soort placebo effect voor gitaristen. Één ding is wel waar, de enige manier waarop je boven je limiet kan spelen is met extra spanning. Dat is leuk voor het tremolopicken, maar gecontroleerd pickwerk gaat echt niet lukken.

edit: sorry, dit komt nogal bot over, maar da's dus niet de bedoeling. Ik hou niet van nuanceren :D

Dat mensen als Jason Becker met extreem slechte techniek nog steeds snel kunnen spelen is niet zo verrassend; zoals ik al zei kan je met elke techniek best wel retesnel leren spelen. Alleen heb je dan een wat langere lijdensweg, omdat je spieren het minder efficiënt leren. Bovendien ben je dankzij de extra spanning sneller geneigd fouten te maken, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je elk lied totaal verneukt.

Juist daarom vind ik het zo belangrijk om vooral beginnende spelers een goede duurzame techniek aan te leren (goh, ik lijk wel zo'n live earth zeikerd), omdat ik weet hoe frustrerend het is als je niet weet hoe je goed moet oefenen. En voor veel mensne is het het ook niet waard om hun techniek helemaal om te gooien. Als je al tevreden bent met je techniek in vuistmode: gewoon blijven doen! Maar als je echt voor de laatste kilometers wil gaan bestaat de kans dat je bepaalde dingen moet aanpassen.

peppie

9 juli 2007, 20:07

Kijk, dit is nu het probleem, nu beweer je dat je met een vuist hogere snelheid kan halen, maar dat is helemaal nergens op gebaseerd, en het is het resultaat van je eigen onkunde en tekort aan kennis. Één ding is wel waar, de enige manier waarop je boven je limiet kan spelen is met extra spanning. Dat is leuk voor het tremolopicken, maar gecontroleerd pickwerk gaat echt niet lukken.

edit: sorry, dit komt nogal gemeen over, maar da's dus niet de bedoeling. Ik kan gewoon niet nuanceren :D

als je beetje basis wiskunde en natuurkunde toepast zul je merken dat als je jouw vingers inklapt de arm van het moment van je vingers kleiner wordt waardoor de massa die je vingers hebben dan minder zwaar mee wegen in je aanslagbeweging omdat de lengte dat je vingers uitsteken met een vuist kleiner is dan met gestrekte vingers. en massa is traag dus theoretisch zou een gesloten vuist minder weerstand geven bij de keerpunten van je aanslag beweging en dus kost het minder kracht om de zelfde snelheid te halen en zou je theoretisch iets sneller kunnen spelen.

my 2 cents

Jeroensnake

9 juli 2007, 20:15

"Kort samengevat moet men streven naar het gebruik van net genoeg kracht opdat het instrument een mooie toon zou voortbrengen. Al het overige is verspilling van energie, en dus volkomen nutteloos."

Dit was reeds gepost, maar ik herhaal het even. Het vat alles wel mooi samen. Spanning, druk, kracht (energie) heb je nodig. Het is dus net als met zeilen; je zeilen harder aantrekken terwijl ze al mooi bol staan (vleugelprofiel) is NIET EFFICIENT (Wel leuk als je per se je boot wat schever wilt hebben, maar goed). Dus als je altijd meer energie gebruikt dan nodig is, dan leer je jezelf energie verspillen (die energie kun je dus niet meer gebruiken om bijvoorbeeld sneller te spelen). Eigenlijk past dat wel goed in het huidige sociaal-maatschappelijk klimaat hier op aarde ...

edit : een vuist maken kost ook energie ...

edit2 : een open (losse!) vuist kost minder energie ... ...
____________________
"That's a good story"
(silence)
"Tell it again!"

artnaz

9 juli 2007, 20:15

Gitaro

9 juli 2007, 20:19

Dat is wel erg diepgezocht. Als je de voor en nadelen van 'ontspannen versus vuist' gaat afwegen... ik bedoel, als ik m'n vuist bal voel ik de spieren van m'n hele arm al zitten. Daar kan zo'n natuurkundige wet nog weinig aan verhelpen.

Edit: en ja, Jeroensnake heeft hier in dit topic hele aardige stukjes tekst neergezet. Die lap op de vorige pagina is echt een aanrader. Goed leesvoer

peppie

9 juli 2007, 20:23

ik denk dat mijn gesloten vuist , wat te abstract wordt op gevatten ik vatte hier eigenlijk ook een losse vuist onder, gewoon gestrekte vingers versus gebogen (los of gesloten vuist).
je moet spelen met de vingerhouding die je vingers in rust aannemen

ookal is het nooit echt in rust omdat als de temperatuur boven de O kelvin is ( -273 celsius) alles beweegt. maargoed :hippie:

Gitaro

9 juli 2007, 20:25

^helemaal waar

Ik ga denk ik een vin op m'n hand monteren zodat ie beter gestroomlijnd is, kunnen we nog sneller :D

Of twee raketmotors die je hand voortbewegen, BPM en 4/8/16e noten instellen en gaan met die banaan!

peppie

9 juli 2007, 20:28

Ik ga denk ik een vin op m'n hand monteren zodat ie beter gestroomlijnd is, kunnen we nog sneller :D

haha denk dat de massa die die vin meebrengt meer tegenwerkt dan je besparing aan luchtweerstand teniet doet.

Bouw anders een vacuum om je hand heen , of wacht... dan zouden trillingen niet meer door gegeven worden!! slecht idee haha....

Roebbeke

9 juli 2007, 21:09

Lennert

9 juli 2007, 23:39

haha denk dat de massa die die vin meebrengt meer tegenwerkt dan je besparing aan luchtweerstand teniet doet.

Bouw anders een vacuum om je hand heen , of wacht... dan zouden trillingen niet meer door gegeven worden!! slecht idee haha....

Sinds wanneer kan er geen magnetisme bestaan in een vacuum? ;)

Ik heb een poos geleden ook een thread geopend met eenzelfde onderwerp omdat ik de snelle gedempte noten van een bepaald nummer niet kon halen. Ik kwam er toen achter dat ik te verkrampt speelde. Sindsien heb ik er op geoefend om alles zo ontspannen mogelijk te houden en nu haal ik de snelheid van dat nummer gemakkelijk en nog wel veel hogere snelheden. Ik was verbaasd hoe moeilijk het was om iets wat zou eenvoudig lijkt (ontspannen..) mezelf aan te leren maar het werpt nu echt zijn vruchten af! Ontspannen spelen is echt belangrijk, is het niet voor snelheid dan wel voor het voorkomen van blessures.. Een maat van me heeft n paar maanden met een brace om z'n pols rond moeten lopen en zat op het randje van een negatief advies om ooit nog gitaar te spelen.. Hij speelde met een vuist.

M Kactus

10 juli 2007, 09:59

als je beetje basis wiskunde en natuurkunde toepast zul je merken dat als je jouw vingers inklapt de arm van het moment van je vingers kleiner wordt waardoor de massa die je vingers hebben dan minder zwaar mee wegen in je aanslagbeweging omdat de lengte dat je vingers uitsteken met een vuist kleiner is dan met gestrekte vingers. en massa is traag dus theoretisch zou een gesloten vuist minder weerstand geven bij de keerpunten van je aanslag beweging en dus kost het minder kracht om de zelfde snelheid te halen en zou je theoretisch iets sneller kunnen spelen.

my 2 cents

Nou ik sta toch aan de kant van Gitaro en Jeroensnake, hoor. Zelfs na dit "wiskundige" stukje ;).
- De vingers die je inklapt, daar win je drie centimeter mee. Massa is constant, het gewicht kan hoogstens veranderen. Maar dit is zó minimaal.
- De traagheid van de massa wil ook zeggen dat eenmaal op gang, je sneller kan gaan.
- De luchtweerstand is al helemaal niet van tel want je gaat niet wapperen met je hand, of zo.

En zelfs áls dat allemaal iets zou uitmaken, dan zit je nog met het feit dat gespannen spieren minder snel leren, sneller vermoeid geraken, sneller fout zitten, en meer kans hebben op RSI. Dat zijn véél grotere gevolgen dan luchtweerstand of iets dergelijks.

peppie

10 juli 2007, 10:40

Sinds wanneer kan er geen magnetisme bestaan in een vacuum? ;)

loel das waar natuurlijk. zat even beetje te algemeen te denken ala dat je het geluid van je amp niet meer hoort :P

Nou ik sta toch aan de kant van Gitaro en Jeroensnake, hoor. Zelfs na dit "wiskundige" stukje .
- De vingers die je inklapt, daar win je drie centimeter mee. Massa is constant, het gewicht kan hoogstens veranderen. Maar dit is zó minimaal.
- De traagheid van de massa wil ook zeggen dat eenmaal op gang, je sneller kan gaan.
- De luchtweerstand is al helemaal niet van tel want je gaat niet wapperen met je hand, of zo.

-massa is constant en het gewicht veranderd? oke..klopt..want gewicht is de som van massa en zwaartekracht uitgedrukt in Newtons en massa in Kg, maar daar had ik het niet helemaal over.
Ik had het over de arm van je vinger tenopzichte van het draaipunt van je pols.

je merkt het wel doe je hand maar eens open en en beweeg je hand heen en weer net als je zou picken en dan met je vingers gekromt voelt iets minder zwaar.
"je voelt je vingers niet meer als het ware achter je pols beweging aan zwiepen" altans zo ervaar ik het.
-Tuurlijk als meer massa opgang is, is het lastiger te stoppen en dan zou het eenmaal opgang langer door gaan met zijn gestarte beweging dan een kleinere massa(hij ervaart weerstand minder heftig in % van zijn kracht, omdat hij zelf een grotere kracht produceert) maar je vergeet dat alternate picking zown kleine beweging is en telkens van richting veranderd dat je eigenlijk constant bezig bent met massa opgang brengen en afremmen en op gang brengen.
en luchtweerstand heb ik t nooit over gehad:P (ja als funny reply op een vin constructie)

en ik zei ook dat je jouw hand moet houden hoe hij in rust valt. dus ik zeg ook dat je zonder spanning moet spelen.

maargoed ik speel helemaal gaar (handpositie) dus w/e:P

M Kactus

10 juli 2007, 11:12

-massa is constant en het gewicht verandert? oke..?_? maar daar had ik het niet over.
Ik had het over de arm van je vinger tenopzichte van het draaipunt van je pols.
Precies, maar je zei de massa van je vingers minder werd. Maar zoals ik al zei: Het klopt wat je zegt, maar het verschil is zo minimaal dat het niet opweegt tegen de gespannen spieren van een gebalde vuist of van het steunen met je hand.

en ik zei ook dat je jouw hand moet houden hoe hij in rust valt. dus ik zeg ook dat je zonder spanning moet spelen.
Ik weet, ik weet. Het was ook niet aanvallend bedoeld, of zo. Ik zeg gewoon dat de wiskundige voordelen die je aanhaalde bepaald niet evenredig zijn met de nadelen van gespannen spieren.

Hoe je het ook draait of keert, als je je hand zo legt als op de foto op de eerste pagina, zit je met gespannen spieren die na verloop van tijd kunnen gaan protesteren. Het líjkt de meest ontspannen houding, maar dat is het niet. Zonder aanslagen misschien wel, maar vanaf dat je moet aanslaan zit er van alles te wringen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

peppie

10 juli 2007, 11:30

genoeg hierover, heb er geen zin meer in:P
en we verneuken het topic een beetje want het ging over leunen en niet over vingerhouding:P

en om misverstanden te voorkomen probeer ik hier absoluut niet een gespannen houding te promoten.

Guitarmania

17 juli 2007, 14:58

Nope, ik heb het echt aan moeten leren. Ik speelde mijn eerste maanden met mijn vingers in een vuist, maar heb ze zelf los laten hangen omdat ik merkte dat dat veel beter voelde. In het begin experimenteer je sowieso veel met hoe je je plectrum enzo houdt, dus ben je steeds bezig met het opnieuw uitvinden van het wiel.

Ik speel pas sinds een jaar speel ik echt zwevend. Het is wel even wennen, je vertrouwde techniek voelt altijd "beter" totdat je aan het nieuwe gewend bent. Ik kan helemaal zwevend spelen, zonder enkel contact met de gitaar, en dat doe ik in principe ook. Maar om de snaren te muten ligt de zijkant van m'n duim/palm altijd een beetje op de snaren.

Je hoeft echt nergens op te rusten, dat is een groot misverstand bij gitaristen. Die grote spiergroep bij je schouder heeft echt wel genoeg kracht om een armpje omhoog te houden, daar is ie ook voor gemaakt.

Ik ga vanavond eens werken aan een gitaartechniektopic, denk dat ik wel een aardig stukje aan elkaar kan lullen. Plaatjes erbij enzo

Lijkt me super interessant zo'n topic. Ik heb hier "The principales" en las idd het volgende:

"Above all, avoid pressing your wrist into the face of the guitar, which many people tend to do. This causes tension in all the muscles involved in the playing process; likewise, with pressing the pinky on the guitar for support."

En dat laatste is wat ik al 20 jaar doe!

Ik oefen nu zonder pinky op de plaat, Gaat goed. Wel errug raar. Ik ondervind wel moeilijkheden bij het snel "ratelen" over een snaar.

Jeroensnake

17 juli 2007, 18:40

En voor iedereen die bij wijze van spreken
een stok achter de deur wil hebben
voor die eigennwijze kleine pink :

....

http://img396.imageshack.us/img396/3008/buckspecial119ke0.jpg

Frankiefrank2

17 juli 2007, 18:57

Je moet je gitaar helemaal niet aanraken, maar gewoon met een accu boor spelen zoals paul gilbert. Dat is veel efficienter:

http://youtube.com/watch?v=YKwV72__GHc

bijna aan het einde bij 6:43

Frank

peppie

17 juli 2007, 20:53

Ik ga vanavond eens werken aan een gitaartechniektopic, denk dat ik wel een aardig stukje aan elkaar kan lullen. Plaatjes erbij enzo

gewoon nieuwsgierig hoe zit het daar mee? ik ben wel benieuwd namelijk.

mischien ook wel leuk om dan mischien videos te posten met je aanslag techniek en dan dat andere het kunnen evalueren enzo.
gewoon van de lezers van het topic (tips geven , eventuele verbeteringen)
dus dat je leuke ideeen krijgt van ieders manier en zo beetje kan vergelijken.

ik geef maar een gooi.

Guitarmania

17 juli 2007, 21:53

Ik ga zo een topic openen en hoop idd dat Gitaro met wat komt (of een eigen topic start). Ik ben rete benieuwd.