verschil gibson les paul studio faded t.ov. standard faded? [Archief]

Squier4ever

4 juli 2007, 19:51

Volgens mij ligt het ook aan het verschill in dikte van het hout, de stanrd is veel dikker-.meer hout-meer kosten

maar ik weet het ook niet precies hoor!

de dikte van een les paul is hetzelfde (behalve de specials en lite versies) bij mijn weten. en er gaan geruchten dat alle nieuwe LP's uitgehold worden!
flame maple is nou eenmaal een stukkie duurder dan mahonie top. verder heeft de standard een binding en de studio niet.

Evil-Payasos

4 juli 2007, 19:52

lijkt me niet dat de kosten in een binding liggen?!

Ja ze worden voorzien van sound chambers, zodat ie ligter is, vind het presoonlijk verneukerij!

bluesbrother

4 juli 2007, 19:58

Ze hebben allebei een chambered body en wegen minder als de oude
les pauls.De chambered body zorgt niet alleen voor minder gewicht maar
ook voor een airy geluid.Ik snap er geen moer van als je een les paul
standard met glimmende laklaag en mindere (in mijn ogen ) pickups dan
kan je er 1000 euro op de faded bijleggen?De fadeds hebben mijn voorkeur
omdat ik niet van een dik gelakte hals hou.
bluesbrother

Row

4 juli 2007, 20:07

Ik zelf heb de gibson les paul studio faded. En ben er super tevreden over.
Klinkt lekker voor rock tot bleus. Om nou zoveel meer geld uit te geven?
Ik weet het niet hoor. Iedergeval zeker is proberen.

kassie

4 juli 2007, 20:15

een flame maple top is idd een duurder, maar gibson koopt zijn partijen zo groot in... ik vraag me af of een stukje AAAA top dan ook wezenlijk duurder zou zijn als bijvoorbeeld een AAA, AA of helemaal geen top. Verder gebeurt de carving ook allemaal machinaal, het fijne schuurwerk wordt nog wel met de hand gedaan. ik zie geen verschil wat de 1000 euro zou moeten rechtvaardigen. En in een vette les paul horen toch geen sound chambers? verneukeratieve boel daar bij gibson. Ze schieten aan het oorspronkelijke doel van de les paul voorbij.

Antoon

4 juli 2007, 20:40

Bij nitrocellulose is de lak het duurste onderdeel van de gitaar

kassie

4 juli 2007, 20:47

Bij nitrocellulose is de lak het duurste onderdeel van de gitaar

hoeveel kost zo'n potje eigenlijk?

Orpheo

4 juli 2007, 20:48

bluesbrother

4 juli 2007, 21:29

Als het alleen een cosmetisch verschil is ga ik voor de studio faded.
Als er een betere bespeelbaarheid of een betere sound is zou ik de
standard faded overwegen.

De meningen zijn verdeeld dus ik ga ze maar eens testen.

In ieder geval bedankt voor de spontane reacties en de gedane moeite

Bluesbrother.

steph

4 juli 2007, 21:33

nitrolak is echt niet zo heel erg duur.

het verschil zit 'm in:

binding rond hals
binding rond body
flamed maple top
ingelegd 'gibson'ipv silkscreen.

ik zou voor de standard faded gaan. Ik vind 't waanzinnig fijne gitaren, en als je goed zoekt heb je echt een heel goeie les paul.
Nitro is niet zo duur nee, maar wel 6 laklagen, elke laag polijsten, drogen, spuiten, = handwerk net zoals bindings leggen, lijmen, drogen, lijmschrapen etc. uurloon kost gewoon heel veel. Bij een faded is het spuiten en koffer in...

Orpheo

4 juli 2007, 21:40

Nitro is niet zo duur nee, maar wel 6 laklagen, elke laag polijsten, drogen, spuiten, = handwerk net zoals bindings leggen, lijmen, drogen, lijmschrapen etc. uurloon kost gewoon heel veel. Bij een faded is het spuiten en koffer in...

hoho, zo werkt gibson niet! gibson poleist niet tussen iedere laag. die spuiten in een keer (de burst idem dito). t verschil is dat de laag bij een normale standard dikker is, en dat die gepoleist word.

Ik had 't echter over de verschillen faded studio en faded standard.

steph

4 juli 2007, 21:44

Ik had 't echter over de verschillen faded studio en faded standard.
me dummy :sssh:

Yamhammer_71

5 juli 2007, 03:02

Ik zou voor de LP Standard Faded gaan!

Een LP Studio Faded vind ik een beetje wegvallen tussen de echte LP Standards en Customs...hij klinkt natuurlijk wel als een Les Paul, maar de afwerking vind ik bagger.

Heb een tijdje terug nog op een LP Studio Faded gespeeld door een buizenbak (Engl), maar was niet echt onder de indruk vd gitaar. Zowieso de bespeelbaarheid was erg lastig, geen fijne frets (weinig ruimte er tussen) + toets slecht afgewerkt (goedkoop). Ik bedoel dit niet negatief, maar ik heb vergelijkingsmateriaal met 2 gewone LP Standards die van veel betere kwaliteit zijn, uiteraard ook veel duurder in aanschaf.
Ik wil dus niet negatief zijn over de sound vd LP Studio, maar qua afwerking en speelcomfort zou ik ook eens verder kijken dan alleen de LP Studio.

Het grootste verschil zit 'm in de bespeelbaarheid over de gehele toets. Een GOEDE LP moet ook helemaal rechts van de toets als een zonnetje kunnen spelen, zonder dat je moet forceren in je grepen en tegelijkertijd zonder dat het ratelt en ontstemt. Dat zijn gewoon eisen die je van een goede Gibson mag verwachten.

Hier voldeed de LP Studio bij lange na niet aan. Ook de SG Special Faded heeft een hele matige indruk achtergelaten. Beiden hele stroeve gitaren.
Een voordeel is dat ze vrij licht van gewicht zijn.

Misschien dat je eens naar een LP Standard Faded moet kijken of er wat goede exemplaren tussen zitten en anders gewoon doorsparen.

bluesbrother

5 juli 2007, 06:53

Dank je hier kan ik wat mee.
Ik heb een jaartje op een voxac30cc2 gespeeld en heb nu een aantal
maanden een engl 50 thunder reverb.Deze engl is de eerste versterker
waar ik 1000% tevreden mee ben.

Row

5 juli 2007, 12:57

Met de afwerking is helemaal niks van een studio. En ja voor zoveel
geld meer mag je wel verwachten dat de kwaliteit beter is. Maar daar
betaal je dan ook voor. Het beeld van de studio is bij veel mensen
negatief. Maar geloof me je kunt er net zo plezier mee hebben
als met een standard.

Orpheo

5 juli 2007, 13:40

ik heb heeel goeie ervaringen met studio's en faded sg's. mijn sg speelt als BOTER, en mijn studio hoeft qua speelgemak en tone niet onder te doen voor menig LP custom.

Duccan

5 juli 2007, 13:46

Ik heb nu een Richwood Les paul gitaar en wil misschien over een tijdje een nieuwe gitaar kopen. Ik heb de Gibson Les Paul studio faded gitaren op het oog. Ik ben een 16 jarige joch met niet zo hele grote budget. Als ik van Richwood Les paul naar Gibson Les Paul studio ga, ga ik toch een flinke stap voorruit of niet? (kwa sound, afwerking en bespeelbaarheid)

EuroCinema

5 juli 2007, 14:16

Ik zeg: OF kijk niet naar merken, test alles en koop de allerbeste gitaar die je voor je geld kunt vinden. OF als je graag een Les Paul wilt, spaar door voor een standard, dan ben je in 1 keer klaar voor de rest van je leven. Als je denkt in "een stap vooruit" wil je over twee jaar toch die studio weer inruilen voor een standard en daar leg je altijd op toe.

Yamhammer_71

5 juli 2007, 15:40

ik heb heeel goeie ervaringen met studio's en faded sg's. mijn sg speelt als BOTER, en mijn studio hoeft qua speelgemak en tone niet onder te doen voor menig LP custom.

Ik geloof je wel, maar de LP Studio Faded en de SG Special Faded zijn vrij negatief bevallen en hebben dus geen beste indruk achter gelaten.
Jouw SG speelt als boter? Niets mis mee! De kunst is namelijk wel dat een gitaar niet moet ontstemmen (ook niet na 3 uur repeteren terwijl je zowel solo's als slag speelt).
Mijn ervaringen met 1 van mn LP Standards is dat de gitaar als een zonnetje speelt over de hele toets, een lage actie heeft, 0.9 snaren en geen ratelingen te bekennen. Vrij platte, smalle toets. Dat allemaal zonder ontstemmen, zelfs na urenlang spelen. Dat is mogelijk met een goede LP.
De andere LP die ik bezit ontstemt sneller en speelt moeilijker + minder goede toon. Beiden zijn Standards uit de jaren 80. Zo zie je ook weer de verschillen tussen verschillende exemplaren. Een goede LP is IMO goddelijk.

Orpheo

5 juli 2007, 15:45

Ik geloof je wel, maar de LP Studio Faded en de SG Special Faded zijn vrij negatief bevallen en hebben dus geen beste indruk achter gelaten.
Jouw SG speelt als boter? Niets mis mee! De kunst is namelijk wel dat een gitaar niet moet ontstemmen (ook niet na 3 uur repeteren terwijl je zowel solo's als slag speelt). Mijn ervaringen met 1 van mn LP Standards is dat de gitaar als een ZONNETJE speelt over de hele toets, een lage actie heeft, 0.9 snaren en geen ratelingen te bekennen. Dat allemaal zonder ontstemmen, zelfs na urenlang spelen. Dat is mogelijk met een goede LP.

ja, mijn studio ontstemt ook niet, en speelt ook waanzinnig, en mijn sg faded idem dito. Het is denk ik exemplarisch, maar hey, ik heb sowieso niet veel slechte sg faded's gehad (degenen die slecht waren, waren ook wel HEEL slecht, en de goeien waren ook wel HEEL goed). idem dito voor lp studios.

Yamhammer_71

5 juli 2007, 18:33

ja, mijn studio ontstemt ook niet, en speelt ook waanzinnig, en mijn sg faded idem dito. Het is denk ik exemplarisch, maar hey, ik heb sowieso niet veel slechte sg faded's gehad (degenen die slecht waren, waren ook wel HEEL slecht, en de goeien waren ook wel HEEL goed). idem dito voor lp studios.

Het is ook de kunst om de goede exemplaren eruit te pakken idd.
Ik heb een stukje van mn bovenstaande post aangepast en hierin zeg ik ook dat zelfs de verschillen tussen mn 2 LP Standards heel duidelijk zijn. Beiden uit de 80's, maar de een onstemt vrij snel, speelt moeilijker en stroever, ratelt eerder en heeft een rosewood toets...dit allemaal terwijl de gitaar er nog heel netjes uit ziet en niet zoveel is bespeeld als de andere. Ook resoneert deze LP veel minder dan de andere. Heel exemplarisch.
Een ebben toets vind ik qua bespeelbaarheid ook veel fijner dan een pallisander toets voor een LP.

Braindead

5 juli 2007, 19:24

Kan iemand mij misschien uitleggen waar dat uithollen goed voor is? Gebruiken ze dat hout dat bij het uithollen overblijft weer voor iets anders of wordt het gewoon uitgefrased? Ik zie namelijk niet helemaal wat hier het voordeel van is. Ja okay hij klinkt dan wat minder vet, maar is dat een voordeel? Misschien het gewicht?
Dus, waarom?

Orpheo

5 juli 2007, 19:32

hij klinkt juist vetter. kijk maar naar t verschil tussen sound van de es335 en de LP.

ze doen 't, omdat goed, licht mahonie waanzinnig duur is. te duur voor een normale 'productie'les paul. Dus nemen ze alsnog goed mahonie, maar dit is 'te zwaar' voor de meeste gitaristen (fuck it, in de 70ies deed men daar totaal niet moeilijk over), dus hollen ze 't iets uit. zo simpel :)

Yamhammer_71

5 juli 2007, 23:06

Ik begin steeds meer de zeldzaamheid in te zien van oude Les Pauls uit bijv. al de jaren 70/80...dat hele frees-gedoe staat me totaal niet aan. Oke, daardoor wegen de LP's ook lichter, maar ik blijf de voorkeur geven aan de echte zwaargewicht LP's-> ook die LP's kunnen als de tering resoneren en licht van gewicht betekent absoluut niet dat ze beter resoneren dan zwaargewicht. Daar zijn verschillende standpunten over en er bestaat volgens mij ook al een topic over.
De gewone hedendaagse LP Standard (50's/60's neck) weegt ook al zo licht. Ik ben geen grote kenner van de nieuwere LP's, maar elke LP die ik in het heden heb bespeeld weegt een hele fractie lichter dan wat ik gewend ben van een LP. Goed ebben zoals vroeger is ook nauwelijks meer te zien op LP's.
Het wordt er allemaal niet beter op naar mijn mening, maargoed ieder zn voorkeur en smaak. Ik vind het behoorlijk jammer dat heel die nostalgie naar de knoppen gaat, zoals eigenlijk bij een heleboel dingen in de samenleving. Tegenwoordig draait het alleen maar om zoveel mogelijk productie voor zo weing mogelijk geld. Geld, geld, geld. Het is gegeven dat de kwaliteit daar onder lijdt, ook bij gitaren (waaronder Gibsons).

Dirkdewaard

5 juli 2007, 23:14

......Tegenwoordig draait het alleen maar om zoveel mogelijk productie voor zo weing mogelijk geld. Geld, geld, geld. Het is gegeven dat de kwaliteit daar onder lijdt, ook bij gitaren (waaronder Gibsons).

Kijk eens naar de jaren 70 Gibsons..... Het gaat al een tijdje om geld.

bass blom

5 juli 2007, 23:14

mijn 4,5 kilo LPC is een orgel
speelt bijna vanzelf :D

Yamhammer_71

5 juli 2007, 23:20

Kijk eens naar de jaren 70 Gibsons..... Het gaat al een tijdje om geld.

Jawel, maar juist om de redenen die ik heb genoemd begrijp ik ook heel goed waarom steeds meer gitaristen eerder de voorkeur geven aan bijv. een PRS of goede kopie voor minder geld. Veel nieuwere Gibsons zijn gewoon niet meer hun geld waard en het behoren naar mijn mening dan ook niet meer volledig tot de top. Als ik in deze tijd een nieuwe gitaar zou kopen, zou het naar alle waarschijnlijkheid een PRS worden-> goede afwerking, speelt als een zonnetje en klinkt ook nog eens top + heel constant in de productie. Deze eigenschappen zie ik veel te weinig in de Gibsons van tegenwoordig.

Pepe

5 juli 2007, 23:21

nostalgie gaat niet naar de knoppen, het wordt alleen duurder.

Het wordt steeds lastiger en duurder om aan goed hout te komen en de fabrikanten proberen op alle manieren te bezuinigen. De faded is gewoon een bezuinigingsactie met een marketingluchtje, evenals dat chamberen -een mooi woord voor zwaar hout produktie fahig te maken.

Die chinesen omzeilen al die kap verdragen ondertussen. Ik stel me zo voor dat daar straks het mooie betaalbare hout vandaan gaat komen.

vulvasonic

6 juli 2007, 00:24

Het is ook de kunst om de goede exemplaren eruit te pakken idd.

Dat is inderdaad de kunst. Het probleem is echter dat veel mensen niet inzien dat een gitaar die in de winkel speelt als een drol, niet per se een kutgitaar hoeft te zijn. Voor mijn gevoel speelt vrijwel geen enkele gitaar in een winkel lekker, omdat er standaard van die elastiekjes opzitten en ik zelf op veel dikkere snaren speel. Het is tevens mijn ervaring dat die dikkere snaren vaak de stemvastheid ten goede komt. En zelfs het geluid (logisch) wordt daardoor beïnvloed.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de afstelling. Het kan best zijn dat de ene gitaar WEL goed is afgesteld, omdat iemand er interesse in had (bijvoorbeeld), terwijl die andere gitaar misschien wel rechtstreeks uit de doos aan de muur is komen hangen.

M.a.w., een gitaar die in de winkel MINDER lijkt dan z'n broertje uit dezelfde winkel hoeft niet per se MINDER te ZIJN.

Pepe

6 juli 2007, 01:50

ja, I totally agree

sterker nog
ik heb tussen de reguliere fenders en Gibson eigenlijk nooit een kut gitaar gehad, naarmate je beter gaat spelen weet je uit elke gitaar wel goeie dingen naar boven te halen, je groeit er naar toe.

Hoe langer ik speel, hoe minder ik er overtuigd ben dat er zoiets bestaat als "het beste exemplaar" uit een produktie run.

Vroeger zocht ik naar "het perfecte stratgeluid" en versleet ze bij bosjes. Nu kan ik uit elke strat wel een goeie sound halen.

nopster

6 juli 2007, 09:53

naarmate je beter gaat spelen weet je uit elke gitaar wel goeie dingen naar boven te halen, je groeit er naar toe.

Vroeger zocht ik naar "het perfecte stratgeluid" en versleet ze bij bosjes. Nu kan ik uit elke strat wel een goeie sound halen.

Volledig akkoord. Je merkt dit ook heel goed als je verschillende types bespeelt. (strat - lp - tele, telkens anders)

Bedoel je met "goeie sound" enkel door speelwijze of door de instellingen vd versterker aan te passen?

Mijn tele en mijn lp klinken op elke versterker altijd goed, mijn strat daarintegen niet...

Jimwoud

6 juli 2007, 10:12

Ik vind dat uithollen echt een hele slechte zaak bij de nieuwe modellen(studio). Niks sollids meer aan. Zijn ook aardig wat discussies op het LP forum over. een LP hoort zwaar te zijn, if you can't handle it, don't take it.

Zijn de huidige classics, standards en customs nog wel sollid?

Als je een Gibson LP wilt kopen, koop er een tweedehands! Zeker als je voor een studio wilt gaan.

taylor

6 juli 2007, 10:50

ik weet niet of dat uithollen perse slecht is(voor de sound) kan me wel voorstellen dat lui dat denken ,of dat ze genept worden.

bij andere dure custom gitaren doen ze dat ook dan heet t weer tonechambers bv anderson gitaren tja...

yanto

6 juli 2007, 10:52

Mee eens, de tweedehands marktwaarde is veel realistischer dan de nieuwprijs van Gibsons.

Tegenwoordig zijn alle productiemodellen chambered, dus één grote kamer om het gewicht te reduceren.
Al sinds 1982 boort Gibson gaten in het mahonie om het gewicht te reduceren, maar dit had geen invloed op het algehele geluid. Dit is eigenlijk hetzelfde als het frezen van je controleruimtes. Sinds eind vorig jaar hebben ze al deze kleinere gaten samengevoegd tot één grotere ruimte omdat dit de sound blijkbaar ten goede zou komen. Wat gek is een Les Paul hoort solid te zijn, ook schijnen er soms restjes hout in deze kamer te blijven zitten, wat een maracca effect zou geven.
Alleen customshop modellen zijn niet gewichtgereduceerd. Hier wordt ook duurder en lichter mahonie gebruikt.

Yamhammer_71

6 juli 2007, 11:18

Dat is inderdaad de kunst. Het probleem is echter dat veel mensen niet inzien dat een gitaar die in de winkel speelt als een drol, niet per se een kutgitaar hoeft te zijn. Voor mijn gevoel speelt vrijwel geen enkele gitaar in een winkel lekker, omdat er standaard van die elastiekjes opzitten en ik zelf op veel dikkere snaren speel. Het is tevens mijn ervaring dat die dikkere snaren vaak de stemvastheid ten goede komt. En zelfs het geluid (logisch) wordt daardoor beïnvloed.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de afstelling. Het kan best zijn dat de ene gitaar WEL goed is afgesteld, omdat iemand er interesse in had (bijvoorbeeld), terwijl die andere gitaar misschien wel rechtstreeks uit de doos aan de muur is komen hangen.

M.a.w., een gitaar die in de winkel MINDER lijkt dan z'n broertje uit dezelfde winkel hoeft niet per se MINDER te ZIJN.

Ben het mee eens, maar 1 ding wat je niet veranderd aan de gitaar (LP) is de hals, toets en feeling van de gehele gitaar. Die is er gewoon of niet.
In het voorbeeld dat ik voorheen noemde over de LP Studio die ik getest had, vertelde ik dus over de negatieve bespeelbaarheid, frets die veel te dicht op elkaar zaten en de toets die gewoon niet lekker speelde...heel stroef en steeds lastiger bespeelbaarbaar naarmate je verder rechts vd hals ging spelen. Hierdoor klinken barre akkoorden gewoon vals. Natuurlijk weet ik dat een gitaar vaak beter kan worden afgesteld wanneer het nog niet naar wens is, maar daarmee verhelp je al die andere factoren nog niet. De gitaar krijgt niet opeens een andere toets, andere constructie/bouw, andere frets e.d. Een nieuwe gitaar herfretten is ook weer zo'n onzin....en ben je veel geld aan kwijt.

Ik blijf erbij dat als je een LP koopt ook meteen een goede moet aanschaffen waar je zero problemen mee hebt. Actie verlagen of verhogen is een peace of cake op een LP, dus dat laat ik zelfs nog achterwege. Het gaat me gewoon om de contructie, kwaliteit/afwerking en Gibson stelt me tegenwoordig daarin gewoon teleur.

cas121

6 juli 2007, 11:31

Normaal ga ik niet mee in dit soort verhalen / discussies maar ach.. even rustig op mn werk he..

kwaliteit/afwerking en Gibson stelt me tegenwoordig daarin gewoon teleur.

Ik ken een gast die werkt op de QC voor gibson europe, die raadt zelf ook altijd tweedehands aan, hij is echt niet te spreken over de kwaliteit die ze binnenkrijgen.

oja @ Y: wat bedoel je met frets te dicht op elkaar? dacht dat dat nou net iets iets wat zeg... de laatste 50 jaar redelijk constant was bij gibsons...

Jimwoud

6 juli 2007, 17:23

ook schijnen er soms restjes hout in deze kamer te blijven zitten, wat een maracca effect zou geven.
Had ik ook met mn studio. Als je heb steeds op een ander kant hield, hoorde je steeds stukjes hout of lijmresten rollen, pfffffff, en dat is dan een Gibson. En hij klonk gewoon ruk. Ik houd juist van die strakke LP sound, zoals mn Epiphone nu klinkt. Echt veel beter dan die studio.

Pepe

6 juli 2007, 19:40

Bedoel je met "goeie sound" enkel door speelwijze of door de instellingen vd versterker aan te passen? ..

ja, tis een zen thing voornamelijk

ipv een gitaar te dwingen naar een geluid wat je wil horen tune je in op de mogelijkheden die hij heeft en je past je instellingen en frasering daarop aan.

beetje zweverig verhaal natuurlijk.

Strats zijn gevoelige gitaren. Er zijn een paar basis stratsounds, uit een seventies strat kan je lastig een srv of Knopfler geluid halen maar dat betekent niet dat het een slechte gitaar is. Tommy Bolin, Eddie Hazel, Curtis Mayfield en die knaap van kula Shaker haalden er mooie geluiden uit.

De enige gitaar die ik ooit uit een serie heb uitgezocht heeft het niet lang uitgehouden. Techisch goed maar geen mojo, veel belangrijker voor mij op de long run.

EuroCinema

6 juli 2007, 22:54

Eddie Hazel

jahaaaaaaa check http://www.youtube.com/watch?v=yfGatOUwyMg

Pepe

6 juli 2007, 23:13

Fuckin' great...

http://img157.imageshack.us/img157/2199/hazelrm8.jpg

bluesbrother

7 juli 2007, 13:37

Hallo,
Vanmorgen heb ik de gibson les paul studio vintage mahogany gekocht bij
feedback rotterdam en ben er tevreden mee.Bedankt voor de reacties.
Bluesbrother.

NB;Zit trouwens een supermooie koffer bij die in canada is gemaakt. :cheerup:

Yamhammer_71

7 juli 2007, 14:19

Lexvandoef

7 juli 2007, 15:39

Das die volledig bruine LP Studio of niet? Zonder hoogglans?

De vintage mahogany les paul is altijd zonder hoogglans en of bruin idd of rood.

vulvasonic

7 juli 2007, 17:31

Ben het mee eens, maar 1 ding wat je niet veranderd aan de gitaar (LP) is de hals, toets en feeling van de gehele gitaar. Die is er gewoon of niet.
In het voorbeeld dat ik voorheen noemde over de LP Studio die ik getest had, vertelde ik dus over de negatieve bespeelbaarheid, frets die veel te dicht op elkaar zaten en de toets die gewoon niet lekker speelde...heel stroef en steeds lastiger bespeelbaarbaar naarmate je verder rechts vd hals ging spelen.

De feel van de hals kan dramatisch veranderen bij een andere afstelling of bij gebruik van een andere snaardikte. De zuiverheid van de gitaar kan alles te maken hebben met die afstelling en de ruwheid, dat verandert voortdurend.

Ik heb een stuk of 7, 8 gitaren. Als ik op één van die gitaren een tijdje niet speel, om wat voor reden dat ook, en ik pak 'm weer op, dan speelt die stroef (ik ben geen schoonmaaktype). Maar als ik er een paar uurtjes op gespeeld heb, dan glijdt ie weer wekenlang lekker door als vanouds.

Maar dat wil niet zeggen (en wat dat betreft geef ik je gelijk) dat het niet onmogelijk is om een fijne hals van een minder fijne hals te onderscheiden. Maar in dat geval gaat het meestal om de grotere verschillen. Zo ben ik niet kapot van die superplatte speedhalsjes van de meeste Ibanezjes (De RG's en vergelijkbare types). Dat betekent niet dat die halzen niet goed zijn. Dat betekent dat ik, uit ervaring ondervonden, dat ik dikkere halzen prefereer.

En zelfs DAN. Van mijn gitaren hebben er zeker 5 een behoorlijk afwijkende feel. Voor mij is dat juist één van de prettige eigenschappen van een gitaar. Het nodigt uit om anders te spelen. Hetzelfde geldt voor de klank en ZELFS voor de looks (maar daar ben ik misschien een rare in.....). :satisfie:

Nu lijkt het haast alsof ik wil beweren dat het allemaal geen donder uitmaakt en dat alles even goed is. Dat is natuurlijk niet zo. Maar van een merk als Gibson, of Fender, of Ibanez (noem alle grote merken maar op), mag je er redelijkerwijs vanuit gaan dat het daarmee wel snor zit, ondanks alle gekanker op die merken altijd maar weer.