TopRob
26 juni 2007, 10:13
Aangezien ik nieuw ben op dit forum, zal ik mezelf "even" voorstellen.
Kennelijk ben ik nogal een laatbloeier, want ik ben pas twee jaar geleden (op m'n 44ste) begonnen met gitaar spelen. Daarvoor heb ik eerst nog een poging gewaagd op de basgitaar maar dat was niet helemaal "my cup of tea" zoals de Duitsers zeggen... Ik ben destijds met bassen begonnen, omdat ik dacht dat gitaar veel te moeilijk zou zijn. Na een half jaar bassen kwam ik al snel in een bandje terecht dat voornamelijk "stevige rock" wilde gaan spelen. Dat sprak mij wel aan, maar toen het meer en meer de top 40-kant op ging en er zelfs een cover van Marco Borsato werd voorgesteld door de andere bandleden, ben ik afgehaakt. Ik ben meer een liefhebber van de "alternative" muziek. Leeftijdsgenoten van mij spelen voornamelijk "oude" nummers uit hun jeugd, terwijl ik ook hedendaagse muziek helemaal te gek vind. White Stripes, Placebo, Editors, Franz Ferdinand e.d. maar ook "oudere" muziek zoals The Cult, Ramones, Suede, Iggy & The Stooges en niet te vergeten David Bowie. Van Bowie ben ik al vanaf 1974 een enorme fan en verzamel zo'n beetje alles wat er van hem te krijgen is.
Terug naar de gitaren. Na m'n bas aan de wilgen te hebben gehangen, kocht ik een goedkoop elektrisch gitaartje: een Epiphone LP Special II met een Roland Cube 15-versterkertje. Daarna was het alleen maar oefenen en nog eens oefenen. De Epi LP Special II maakte al snel plaats voor een Fender Strat en een Marshall 100 watt-versterker en er kwam een Epi Les Paul Custom bij die ik onlangs heb ge-upgrade met Gibson-elementen (490R en 498T). De laatste aanwinst is een London City Comet (Tele).
Ik speel nu zo'n twee jaar gitaar en het gaat me steeds beter af. Sinds kort speel ik in een driemans hobbyband (gitaar/bas/drums/vocals) genaamd "Shaved Noise". We spelen snoeiharde rock en punkrock..!
Zo, nu weten jullie een beetje wie ik ben. 't Is al-met-al toch nog een heel verhaal geworden. Ik hoop jullie snel te spreken op dit forum.
:rockon:
Kennelijk ben ik nogal een laatbloeier, want ik ben pas twee jaar geleden (op m'n 44ste) begonnen met gitaar spelen. Daarvoor heb ik eerst nog een poging gewaagd op de basgitaar maar dat was niet helemaal "my cup of tea" zoals de Duitsers zeggen... Ik ben destijds met bassen begonnen, omdat ik dacht dat gitaar veel te moeilijk zou zijn. Na een half jaar bassen kwam ik al snel in een bandje terecht dat voornamelijk "stevige rock" wilde gaan spelen. Dat sprak mij wel aan, maar toen het meer en meer de top 40-kant op ging en er zelfs een cover van Marco Borsato werd voorgesteld door de andere bandleden, ben ik afgehaakt. Ik ben meer een liefhebber van de "alternative" muziek. Leeftijdsgenoten van mij spelen voornamelijk "oude" nummers uit hun jeugd, terwijl ik ook hedendaagse muziek helemaal te gek vind. White Stripes, Placebo, Editors, Franz Ferdinand e.d. maar ook "oudere" muziek zoals The Cult, Ramones, Suede, Iggy & The Stooges en niet te vergeten David Bowie. Van Bowie ben ik al vanaf 1974 een enorme fan en verzamel zo'n beetje alles wat er van hem te krijgen is.
Terug naar de gitaren. Na m'n bas aan de wilgen te hebben gehangen, kocht ik een goedkoop elektrisch gitaartje: een Epiphone LP Special II met een Roland Cube 15-versterkertje. Daarna was het alleen maar oefenen en nog eens oefenen. De Epi LP Special II maakte al snel plaats voor een Fender Strat en een Marshall 100 watt-versterker en er kwam een Epi Les Paul Custom bij die ik onlangs heb ge-upgrade met Gibson-elementen (490R en 498T). De laatste aanwinst is een London City Comet (Tele).
Ik speel nu zo'n twee jaar gitaar en het gaat me steeds beter af. Sinds kort speel ik in een driemans hobbyband (gitaar/bas/drums/vocals) genaamd "Shaved Noise". We spelen snoeiharde rock en punkrock..!
Zo, nu weten jullie een beetje wie ik ben. 't Is al-met-al toch nog een heel verhaal geworden. Ik hoop jullie snel te spreken op dit forum.
:rockon: