LordRiffenstein
5 juni 2007, 12:33
Een twee-eiige tweeling weliswaar :)
Wat is er beter dan een Tyler hebben???? 2 Tylers hebben natuurlijk. Ik heb dus sinds een dag of 10 een 2de Tyler in huis. Met dank aan mijn madam, mijn baas voor een leuke bonus en vaderke staat voor een terugbetaling van mijn belastingen!!
De Burning Water heeft mij dus absoluut van mijn sokken geblazen en zo ver zelfs dat ik mijn andere gitaren niet meer of quasi niet meer vastnam. Na enkele optredens en een tros repetities wist ik dat de Tylers DA SHIT zijn. Niet enkel de sound is super maar ook de bespeelbaarheid. Mijn plezier was het alziend oog van mijn madam niet ontgaan en onverwachts kreeg ik een ok om nr een 2de uit te zien.
Ik had verschillende Tylers op het oog maar heb uiteindelijk gekozen voor de gitaar waar ik al een jaar zat over te kwijlen. Ik heb ongeveer een jaar een foto als desktop background gehad van deze op mijn werk-pc :p Mijn Burning Water is een Studio Elite model, heb er nu dus een Classic bij. 2 andere opties waren een hollow Studio Elite met maple neck of een Mongoose (LP-achtige). Laatste viel af omdat ik dat model toch eerst wil testen. En het is dus een Tyler Antarctic Mint Schmear Classic geworden. Er gaan dus ook heel wat gitaren sneuvelen in mijn 'collectie'.
In feite zijn de specs van de gitaren zo goed als identiek. Ze hebben alder body, quartersawn maple neck met rosewood board, Suhr single coils en JB Trembucker, Sperzel locking tuners en Wilkinson VS50V trem. Ze hebben ook dezelfde neck shape en deze is veruit de beste neck die ik al ooit getest heb. Wie goed oplet, ziet op de foto's dat de bodies niet identiek zijn en dat de Classic een kleinere headstock heeft.
Op papier dus bijna dezelfde gitaren maar met de gitaren in de hand is het toch even anders. De gitaren zijn bijna gelijk van gewicht en erg licht. Acoustisch resoneren bieden meer dan eender welke van mijn andere gitaren. De neck is niet identiek. De BW is een 2004 en de Classic 2005 (NOS uit winkel), op de BW zijn de randen nog wat meer afgerond en lijken ze bijna scalloped te zijn. Speelgemak is super op beiden. Hoewel ze dus ook dezelfde pickups hebben, is de versterkte klank ook weer wat anders. De Classic klinkt meer open, heeft misschien iets meer hoogmid maar dat merk je enkel zelf als je ze naast mekaar test. De humbucker klinkt wel behoorlijk anders, op de BW heeft deze een cover en de JB klinkt daar wat smoother. Op de Classic heeft die de typische midrange van een JB.
Heb vorige zondag met mijn nieuwe band opgetreden en tussen de 2 gitaren gewisseld en het voelde alsof ik al jaren op deze gitaren speelde. Ik hield in eerste instantie nog een pickupswitch voor de Classic in het achterhoofd, heb nog een Suhr SSH set liggen, maar ik denk dat ik ze beiden hou zoals ze nu zijn.
:rockon: :rockon:
Wat is er beter dan een Tyler hebben???? 2 Tylers hebben natuurlijk. Ik heb dus sinds een dag of 10 een 2de Tyler in huis. Met dank aan mijn madam, mijn baas voor een leuke bonus en vaderke staat voor een terugbetaling van mijn belastingen!!
De Burning Water heeft mij dus absoluut van mijn sokken geblazen en zo ver zelfs dat ik mijn andere gitaren niet meer of quasi niet meer vastnam. Na enkele optredens en een tros repetities wist ik dat de Tylers DA SHIT zijn. Niet enkel de sound is super maar ook de bespeelbaarheid. Mijn plezier was het alziend oog van mijn madam niet ontgaan en onverwachts kreeg ik een ok om nr een 2de uit te zien.
Ik had verschillende Tylers op het oog maar heb uiteindelijk gekozen voor de gitaar waar ik al een jaar zat over te kwijlen. Ik heb ongeveer een jaar een foto als desktop background gehad van deze op mijn werk-pc :p Mijn Burning Water is een Studio Elite model, heb er nu dus een Classic bij. 2 andere opties waren een hollow Studio Elite met maple neck of een Mongoose (LP-achtige). Laatste viel af omdat ik dat model toch eerst wil testen. En het is dus een Tyler Antarctic Mint Schmear Classic geworden. Er gaan dus ook heel wat gitaren sneuvelen in mijn 'collectie'.
In feite zijn de specs van de gitaren zo goed als identiek. Ze hebben alder body, quartersawn maple neck met rosewood board, Suhr single coils en JB Trembucker, Sperzel locking tuners en Wilkinson VS50V trem. Ze hebben ook dezelfde neck shape en deze is veruit de beste neck die ik al ooit getest heb. Wie goed oplet, ziet op de foto's dat de bodies niet identiek zijn en dat de Classic een kleinere headstock heeft.
Op papier dus bijna dezelfde gitaren maar met de gitaren in de hand is het toch even anders. De gitaren zijn bijna gelijk van gewicht en erg licht. Acoustisch resoneren bieden meer dan eender welke van mijn andere gitaren. De neck is niet identiek. De BW is een 2004 en de Classic 2005 (NOS uit winkel), op de BW zijn de randen nog wat meer afgerond en lijken ze bijna scalloped te zijn. Speelgemak is super op beiden. Hoewel ze dus ook dezelfde pickups hebben, is de versterkte klank ook weer wat anders. De Classic klinkt meer open, heeft misschien iets meer hoogmid maar dat merk je enkel zelf als je ze naast mekaar test. De humbucker klinkt wel behoorlijk anders, op de BW heeft deze een cover en de JB klinkt daar wat smoother. Op de Classic heeft die de typische midrange van een JB.
Heb vorige zondag met mijn nieuwe band opgetreden en tussen de 2 gitaren gewisseld en het voelde alsof ik al jaren op deze gitaren speelde. Ik hield in eerste instantie nog een pickupswitch voor de Classic in het achterhoofd, heb nog een Suhr SSH set liggen, maar ik denk dat ik ze beiden hou zoals ze nu zijn.
:rockon: :rockon: