Dirk_Hendrik
3 juni 2007, 20:00
Afgelopen weekeinde was Mitch zo vriendelijk bij me aan te wippen en in z'n gevarieerde baggage één van die "must reads" voor effectenfanatici te proppen. Het gaat dit keer dus eens over een boek. "The Boss book", The Ultimate Guide to the World's Most Popular Compact effects for guitar". Hal Leonard 2001, meerdere auteurs. Het is er dus al weer een tijdje maar gaf op dit forum slechts 1 hit... en da's toch een beetje weinig.
http://www.musicroom.com/images/catalogue/productpage/HL00330943.jpg
OK, een dag later heb ik het geheel wel uit.... met ezelsoren, biervlekken, patatvlekken en ontbijtvlekken wel te verstaan. Vrij weinig weggelegd en eindeloos in zitten bladeren. Het geheel geeft een uitgebreide beschrijving van het ontstaan van Boss (en Roland daarmee in paralellen of vice versa), de manier van marketing, uitgebreide problematiek die ze tegenkwamen met het ontwikkelen van effecten terwijl amper duidelijk was hoe zo'n effect dan precies moest gaan klinken etc. etc. Daarnaast uiteraard een uitgebreide beschrijving van alle boss pedalen met een dito hoeveelheid achtergrondinfo, sappige anekdotes (Een magazijn vol CE-1's omdat er nog geen markt voor is bijvoorbeeld, of de SP1 die maar van de markt werd gehaald bij gebrek aan succes, of het schrikbarende feit dat er sinds 1977 gemiddeld 850 (!!) mensen per dag een Boss pedaal hebben gekocht).
Echt leuk wordt het, evenals in "The analog man's guide to vintage effects" of "guitar effects pedals" van" Dave Hunter in de sectie met interviews. UIteraard komt meneer Roland, Ikutaro Kakehashi, weer uitgebreid aan het woord en krijg je nog meet leuke verhalen. Idem komen meerdere (voormalige) Boss medewerkers uit R&D en sales aan het woord en geven hun verhaal op de ontwikkeling van specifieke modellen en alle haken en ogen die er aan zaten.
Daarnaast, wat me dan persoonlijk weer geen ruk interesseert, een 1 of ander artikel over een beroemde Jap met een enorme Boss verzameling met bijvoorbeeld 19 SP-1 spectrums. Niks mis met verzamelem maar 19 keer hetzelfde apparaat.... geef dan gewoon toe dat het je pensioenvoorziening is, een CD met boss soundbites die bij elke speler toch al weer anders klinken dus niet meer dan een impressie zijn en een soort van "would be" journalistiek* om een vergelijk te maken met EH en MXR... laat maar.....
*(Right at that time, MAXON came out with a phaser that looked an exact copy of the MXR effect(....) My guess is that MAXON sold al lot of these phasers) ... My Guess... Dat had je wel heel gemakkelijk kunnen checken.
Zo is het ook opvallend dat alles wat verteld wordt even positief is over de fantastische innovativiteit van Boss... Ook over de apparaten die duidelijk niet zo goed ontvangen zijn zoals bijvoorbeeld de HM-3 Hyper metal of het feit dat een DS1 toch echt een tubescreamer clone is waar asymmetrische clipping op is aangbracht. Idemdito wordt er van de OC-2 Octave(r) stellig gesteld dat het gegenereerde octaaf alle harmonische content van het originele signaal bevat... niets is minder waar.
Maar, dat terzijde, samengevat een prima stuk lees en bladerwerk waar je gegarandeerd het één en ander uit opsteekt. Zolang je maar in je achterhoof houdt dat het met een enigzins gekleurde visie is geschreven.
Maar voor die prijs van 20 dollar... absoluut een aanrader!
http://www.musicroom.com/images/catalogue/productpage/HL00330943.jpg
OK, een dag later heb ik het geheel wel uit.... met ezelsoren, biervlekken, patatvlekken en ontbijtvlekken wel te verstaan. Vrij weinig weggelegd en eindeloos in zitten bladeren. Het geheel geeft een uitgebreide beschrijving van het ontstaan van Boss (en Roland daarmee in paralellen of vice versa), de manier van marketing, uitgebreide problematiek die ze tegenkwamen met het ontwikkelen van effecten terwijl amper duidelijk was hoe zo'n effect dan precies moest gaan klinken etc. etc. Daarnaast uiteraard een uitgebreide beschrijving van alle boss pedalen met een dito hoeveelheid achtergrondinfo, sappige anekdotes (Een magazijn vol CE-1's omdat er nog geen markt voor is bijvoorbeeld, of de SP1 die maar van de markt werd gehaald bij gebrek aan succes, of het schrikbarende feit dat er sinds 1977 gemiddeld 850 (!!) mensen per dag een Boss pedaal hebben gekocht).
Echt leuk wordt het, evenals in "The analog man's guide to vintage effects" of "guitar effects pedals" van" Dave Hunter in de sectie met interviews. UIteraard komt meneer Roland, Ikutaro Kakehashi, weer uitgebreid aan het woord en krijg je nog meet leuke verhalen. Idem komen meerdere (voormalige) Boss medewerkers uit R&D en sales aan het woord en geven hun verhaal op de ontwikkeling van specifieke modellen en alle haken en ogen die er aan zaten.
Daarnaast, wat me dan persoonlijk weer geen ruk interesseert, een 1 of ander artikel over een beroemde Jap met een enorme Boss verzameling met bijvoorbeeld 19 SP-1 spectrums. Niks mis met verzamelem maar 19 keer hetzelfde apparaat.... geef dan gewoon toe dat het je pensioenvoorziening is, een CD met boss soundbites die bij elke speler toch al weer anders klinken dus niet meer dan een impressie zijn en een soort van "would be" journalistiek* om een vergelijk te maken met EH en MXR... laat maar.....
*(Right at that time, MAXON came out with a phaser that looked an exact copy of the MXR effect(....) My guess is that MAXON sold al lot of these phasers) ... My Guess... Dat had je wel heel gemakkelijk kunnen checken.
Zo is het ook opvallend dat alles wat verteld wordt even positief is over de fantastische innovativiteit van Boss... Ook over de apparaten die duidelijk niet zo goed ontvangen zijn zoals bijvoorbeeld de HM-3 Hyper metal of het feit dat een DS1 toch echt een tubescreamer clone is waar asymmetrische clipping op is aangbracht. Idemdito wordt er van de OC-2 Octave(r) stellig gesteld dat het gegenereerde octaaf alle harmonische content van het originele signaal bevat... niets is minder waar.
Maar, dat terzijde, samengevat een prima stuk lees en bladerwerk waar je gegarandeerd het één en ander uit opsteekt. Zolang je maar in je achterhoof houdt dat het met een enigzins gekleurde visie is geschreven.
Maar voor die prijs van 20 dollar... absoluut een aanrader!