gitaar open stemmingen?

[freekick]

Ik speel sinds kort in "open stemmingen ".
Uitsluitend akoestisch.
Probeer wat Leo Lottke nummers te doen.
Omdat het heen en weer stemmen lastig is denk ik erover
er een gitaar bij te kopen en die dan permanent "pakklaar"
alternatief gestemd te laten.

Vraag! Is de ene gitaar (model) meer geschikt voor open stemmingen
dan de ander? Waar moet ik op letten? Wat zijn jullie ervaringen?

Heel graag advies!

[Harald]

In principe kun je elke gitaar in een open stemming zetten. Heb je een gitaar continu in dezelfde stemming staan, dan zou je je set snaren daarop kunnen aanpassen. Picker had daar tabellen voor geloof ik. Weet niet of hij zoiets op zijn site heeft staan.

Voor de rest zou je voor lage stemmingen aan een gitaar met een wat grotere kast kunnen denken, dreadnought of jumbo dus. In ieder geval een gitaar met mooie bassen. Furch zou daar wel eens goed voor kunnen zijn, of bij een wat hoger budget Avalon of zelfs een Lowden. Weet je zeker dat je Kottkes sound wilt hebben, kun je natuurlijk ook gewoon zijn signature Taylors kopen (als dat qua budget kan) Voor extreem laag zou je aan een bariton gitaar kunnen denken (met een extra lange mensuur dus) Maar dat is erg specialistisch en niet zo makkelijk te vinden, zeker niet als goedkope tweede gitaar.

De snaarsamenstelling (qua gauges) is denk ik voor wat je wilt het belangrijkste. En Kottke is natuurlijk ook veel 12 string. Daarvoor zou je de posts van Gert de Meijer eens kunnen opzoeken.

[Harald]

PS. bij vaak omstemmen heb ik zelf trouwens slechte ervaringen met Elixer snaren. Die breken op een of andere manier dan sneller dan ongecoate snaren. En gezien de prijs ervan is dat niet echt leuk.

[Enra]

In principe kun je elke gitaar in een open stemming zetten. Heb je een gitaar continu in dezelfde stemming staan, dan zou je je set snaren daarop kunnen aanpassen. Picker had daar tabellen voor geloof ik. Weet niet of hij zoiets op zijn site heeft staan.

Voor resonator gitaren - die veelal in open stemming worden gebruikt - zijn speciale sets snaren te krijgen afgestemd op een specifieke stemming. Open G, of open D, enz.

Zelf heb ik daar nog nooit moeilijk over gedaan. Ik gebruik daarvoor altijd gewone D'Addario 012. Gaat prima. Ook artiesten als Rory Block - zij stemt 'on stage' naar diverse stemmingen - gebruikt een standaart set!

[Laser]

Zelf heb ik slechte ervaringen met het op- en neer stemmen van een gitaar van standard naar DADGAD.

En Elixir snaren hebben daar bij mij ook moeite mee.

Daarom ging ik ook op zoek naar tweedehandse bijkomende gitaren (alleen de klassieke en Seagull kocht ik nieuw) - zie lijstje onderaan. De Furch staat altijd in DADGAD. De andere in standaard. Op die manier vermijd ik op en neer stemmen, op alle gitaren staan Elixir nano's. Voor DADGAD volstaan de .12 snaren, geen geklepper.

Ik zou dus aanraden een tweede gitaar aan te schaffen en ze in één tuning te laten staan.

Een ander onderdeel van de vraag is ook: welke muziek wens je te spelen? de Furch is heerlijk voor fingerstyle, maar de dread is beter voor ritme en zwaar uithalen met het plectrum.

Iets wat je niet mag vergeten te checken is:
een gitaar kan een goede intonatie houden in standard tuning, maar serieus uit intonatie gaan in andere tuning. Voorbeeld: mijn Seagull. Klinkt niet in DADGAD. De Furch daarentegen is voor beide stemmingen zeer goed.
De dread kan ermee door in DADGAD, maar is afgesteld op standaard.

Koop je dus een gitaartje bij, stem dan even in twee stemmingen die je wil gebruiken en check de intonatie ( harmonische op 12de fret, en dan zelfde noot gefret spelen op 12de: er mag geen verschil in toon te horen zijn).

[Harald]

Voor resonator gitaren - die veelal in open stemming worden gebruikt - zijn speciale sets snaren te krijgen afgestemd op een specifieke stemming. Open G, of open D, enz.

Zelf heb ik daar nog nooit moeilijk over gedaan. Ik gebruik daarvoor altijd gewone D'Addario 012. Gaat prima. Ook artiesten als Rory Block - zij stemt 'on stage' naar diverse stemmingen - gebruikt een standaart set!

Binnen redelijke marges kun je inderdaad met een standaard set prima uit de voeten. Gebruik zelf ook gewoon standaardsets. (akoestisch) 012 voor standaard, en 013 als ik een gitaar een tijdje in zijn geheel een halve toon lager wil zetten. Vandaaruit stem ik dan eventueel weer naar open/alternatieve stemmingen. Voor mijn elektrische gitaren gebruik ik 010 voor de planken en 011 voor mijn jazzgitaar.

Maar aangezien topicstarter een gitaar specifiek in een andere stemming wil laten staan is het de moeite waard het eens te proberen. Open D en G stemmingen gaan niet zo ver omlaag. Maar Kottke wil nog wel eens een stuk lager stemmen. Wil je met je lage E omlaag naar een C ga je echt problemen krijgen met een 012 set. De spanning op je lage E wordt dan zo laag dat je intonatie nauwelijks in de hand te houden is. Je fret dan al snel te hard zodat je die snaar vals trekt.

Staat de gitaar toch steeds in dezefde stemming, kun je met een aangepaste snaarsamenstelling ervoor zorgen dat de snaarspanning over alle snaren evenwichtig blijft. Je intonatie is dan beter, en dat speelt een stuk fijner.

[chris c]

Ook iets waar je moet op letten : voor lagere stemmingen beter geen gitaar met een kortere mensuur. Die Seagull waarover Laser sprak heeft zo'n kortere mensuur als ik mij niet vergis. Misschien dat hij mede daarom intonatieproblemen heeft.

[MitchelldM]

Misschien echt een hele domme vraag, maar wat is DADGAD?
is dat van D naar A naar D naar G naar A en dan naar D op verschillende manieren? sorry voor deze vraag maar speel pas 3 maanden :???: :roll: :dontgeti:

[chris c]

DADGAD = vanuit de standaardstemming beide E's verlaagd tot D en de B verlaagd tot A.

[Harald]

DADGAD = vanuit de standaardstemming beide E's verlaagd tot D en de B verlaagd tot A.

DADGAD stemming werd in de 60er jaren populair onder met name de Engelse gitaristen die Celtic achtig materiaal spelen. Mensen als Bert Jansch, Davey Graham, en John Renbourn (al speelt die laatste echt met heel veel verschillende stemmingen. Vaak specifiek aangepast voor een nummer) Iemand als Pierre Bensusan speelt zelfs vrijwel uitsluitend in die stemming.

[freekick]

Bedankt voor het advies en opmerkingen.
Hier kan ik iets mee!!

Overigens; Ik vroeg mij af of die bottleneck (ooit gekocht
en nu na jaren in gebruik genomen) wel van echt
glas was of misschien toch van plastic.

Ik heb hem zojuist laten vallen....Het is glas!

[dadgad]

Ik speel sinds kort in "open stemmingen ".
Uitsluitend akoestisch.
Probeer wat Leo Lottke nummers te doen.
Omdat het heen en weer stemmen lastig is denk ik erover
er een gitaar bij te kopen en die dan permanent "pakklaar"
alternatief gestemd te laten.

Vraag! Is de ene gitaar (model) meer geschikt voor open stemmingen
dan de ander? Waar moet ik op letten? Wat zijn jullie ervaringen?

Heel graag advies!

Hallo Freekick,

Mijn ervaring is dat gitaren met een langere mensuur zich
beter lenen voor open stemmingen. Dus bijv. een Martin D,
OM of M/OOOO zijn geschikter dan de OOO of OO of nog
kleiner. De meeste Gibsons hebben ook een relatief korte
mensuur. Vrijwel alle Taylors hebben de langere mensuur
van Martin, dus dat zit wel goed.

Gitaren met korte mensuur kun je wel goed krijgen door
met snaardiktes te gaan spelen - maar dat kost veel tijd
en snaren.
Soms kun je met een gecompenseerd kambeentje de zaak
ook genoeg corrigeren om niet meer storend vals te zijn -
maar dat werkt natuurlijk alleen als je de gitaar niet in
meerdere stemmingen gebruikt. Je hebt dan wel even een
vakman nodig om zo'n ding voor je te maken....

Wat geluid betreft, als je profijt wilt hebben van de open
snaren is een gitaar met een redelijke tot goede sustain
wenselijk. Een echte "strummer", met een mooi droog
geluid (zoals de meeste mahogany gitaren), doet het niet
lekker in open stemmingen. De open snaren moeten een
beetje lekker doorzingen.

Mijn voorkeur voor open stemmingen werk gaat duidelijk
uit naar een spruce/rosewood combinatie - hoewel spruce/
walnut (sommige Lowdens) ook niet verkeerd is.

Hoop dat je hier wat aan hebt !

Greetz,

Han.

[Laser]

*tap tappetap tappeditap*

En wat is het geworden?? Ik ben benieuwd.....
De winnaar is.....................


Tadaaaaaaaaaa................

....................

....................

?????????????

[freekick]

Ik heb het nieuw kopen nog even uitgesteld.

Dat ging zo; aangeraden wordt ...lange mensuur...grotekast..
snaren niet te dun...dikke bassen ...voldoende sustain... spruce boven en volgens DAD rosewood opzij en vanachter of misschien walnoot?

Toen dacht ik aan mn 18 jaar oude Washburn. Die heb op mijn werk staan
voor als er een halfuurtje leeg blijft. En die voldoet grotendeels aan
de kwalificaties .Het is een D model met ronde schouders . Spruce en
ovangkol. Afgestoft en met wat dikkere snaren erop voldoet prima.
Was hem niet vergeten hoor maar gewoon even niet aan gedacht.

Kan ik rustig gaan bedenken of het misschien toch twaalsnarige moet worden.
En dus ga ik inderdaad alle posts van Gert nalezen.

[Laser]

Ik vind dat je dat geduldig en wijs hebt aangepakt; de kip heeft een ei gelegd :p en ze zag dat het goed was.
Niet overhaasten, en nooit kopen bij twijfel: heb ik ooit gedaan en die gitaar was géén blijvertje, ook al had die 'soul' voor bluesspelers.

Je komt wel de juiste tegen.... en op elk potje past wel een dekseltje. Leg die Washburn maar wat in de watten...

[freekick]

*tap tappetap tappeditap*

En wat is het geworden?? Ik ben benieuwd.....
De winnaar is.....................??????

Dat zal ik je vertellen!

Het is een "Grand Suzuki"geworden.
Japanse Martinkloon 30 a 40 jaar oud.
D. model met 12 snaren.
Driedelig tweekleurig achterblad .

Kan niet goed zien of het een solid top is
of niet maar het geluid is geweldig.
En precies de gezochte sound. ( open C ).

Ben echt als een aap met twee staarten.
Zal proberen binnenkort foto te maken.

[Picker]

Ook iets waar je moet op letten : voor lagere stemmingen beter geen gitaar met een kortere mensuur. Die Seagull waarover Laser sprak heeft zo'n kortere mensuur als ik mij niet vergis. Misschien dat hij mede daarom intonatieproblemen heeft.Dat valt wel mee hoor. Een korte mensuur komt typisch overeen met minder dan een halve noot verstemmen. M.a.w. de snaren staan bij korte mensuur evenveel slapper als wanneer je (minder dan) een halve noot lager stemt.

De intonatieproblemen die jij noemt komen denk ik doordat de snaren opgerekt worden als ze gefret worden. Dat is dus eigenlijk niet een intonatieprobleem: het komt door de snaar, niet door de gitaar. Als dat een probleem is (zal alleen gebeuren bij omlaag stemmen van een snaar) dan zet je er gewoon een iets dikkere snaar op.

[Picker]

In principe kun je elke gitaar in een open stemming zetten. Heb je een gitaar continu in dezelfde stemming staan, dan zou je je set snaren daarop kunnen aanpassen. Picker had daar tabellen voor geloof ik. Weet niet of hij zoiets op zijn site heeft staan. Ziehier: http://www.eltjohaselhoff.com/string_gauges_for_alternate_tunings.htm