Rob B
25 mei 2007, 13:49
Hoi,
Even voorstellen. Ik ben Rob, een krasse veertiger en net twee weken aan het spelen.
Hoe het zo gekomen is?
Mijn dochter van 10 jaar had vorig jaar voor haar verjaardag een gitaar gekregen en een jaar(!) later kreeg ze wederom op haar verjaardag 4 proeflessen van haar oma. Na de eerste les ging ze thuis “altijd is kortjakje ziek” spelen, alleen hoorden wij het liedje niet. Dus toen zij naar bed ging, heb ik de gitaar gepakt en de tabs proberen te spelen en zowaar kreeg ik er geluid uit en was het liedje zelfs herkenbaar. Dit i.t.t. mijn mondharmonicaperiode waarin ik overtuigd was dat ik “O, when the Saint” speelde, waar anderen zich ernstig af vroegen wat ik in hemelsnaam speelde.:confused:
Maar goed, mijn dochter had een gitaarhoes nodig voor haar gitaar, want als ze door de regen naar muziekles moest, werd haar gitaar nat en dat kon absoluut niet. Ik ging dus op marktplaats kijken op zoek naar een hoes. Tot ik een advertentie tegen kwam van een hoes met een gitaar voor het slordige bedrag van €40. Hmm, een extra gitaar is wel handig, want die dochter van mij zit er als een pitbull bovenop en zo kan ik nooit spelen. Daarbij zouden we de volgende week gaan kamperen en om dan haar mooie gitaar mee te nemen was ook een beetje zonde.
Oké, die gitaar van marktplaats was niet bijzonder, en gevoelsmatig ook een beetje klein. De hoes was echter mooi, dik gevoerd en met rubber stootstrips. Uiteindelijk het hele zwikkie meegenomen voor €25 en ik dus eigenlijk een gratis gitaar kreeg.
Bij thuiskomst bleek het, volgens een deskundige, toch een ¾ gitaar te zijn en de snaren stonden wel erg hoog. Akkoorden waren lastig, omdat ik steeds een of meerdere snaren dempte. Op mijn dochters gitaar had ik echter nauwelijks problemen. Dus op naar de winkel en een Juan Salvador 6A gekocht. In mijn prijsklasse vond ik deze het lekkerste spelen en hoefde met mijn vingers de minste druk op de snaren te zetten.
Ik moet zeggen dat ik het erg verslavend vind en de pijn in mijn vingers wordt gelukkig al een heel klein beetje minder. Aangezien ik een soort van schaduwles heb via mijn dochter, zit ik in de kinderliedjes. Altijd is kortjakje ziek kan ik inmiddels ook als je mij midden in de nacht wakker maakt en het licht uit laat.
Ik ben ook bezig met akkoorden maar bij sommige akkoorden vraag ik mij echt af of die wel door mensenvingers gedaan kunnen worden. Hebben jullie gummi vingers of zo!? Na een half uurtje krijg ik gewoon kramp van hand tot elleboog. Pfff, dat wordt nog flink oefenen.
Groet,
Rob
Even voorstellen. Ik ben Rob, een krasse veertiger en net twee weken aan het spelen.
Hoe het zo gekomen is?
Mijn dochter van 10 jaar had vorig jaar voor haar verjaardag een gitaar gekregen en een jaar(!) later kreeg ze wederom op haar verjaardag 4 proeflessen van haar oma. Na de eerste les ging ze thuis “altijd is kortjakje ziek” spelen, alleen hoorden wij het liedje niet. Dus toen zij naar bed ging, heb ik de gitaar gepakt en de tabs proberen te spelen en zowaar kreeg ik er geluid uit en was het liedje zelfs herkenbaar. Dit i.t.t. mijn mondharmonicaperiode waarin ik overtuigd was dat ik “O, when the Saint” speelde, waar anderen zich ernstig af vroegen wat ik in hemelsnaam speelde.:confused:
Maar goed, mijn dochter had een gitaarhoes nodig voor haar gitaar, want als ze door de regen naar muziekles moest, werd haar gitaar nat en dat kon absoluut niet. Ik ging dus op marktplaats kijken op zoek naar een hoes. Tot ik een advertentie tegen kwam van een hoes met een gitaar voor het slordige bedrag van €40. Hmm, een extra gitaar is wel handig, want die dochter van mij zit er als een pitbull bovenop en zo kan ik nooit spelen. Daarbij zouden we de volgende week gaan kamperen en om dan haar mooie gitaar mee te nemen was ook een beetje zonde.
Oké, die gitaar van marktplaats was niet bijzonder, en gevoelsmatig ook een beetje klein. De hoes was echter mooi, dik gevoerd en met rubber stootstrips. Uiteindelijk het hele zwikkie meegenomen voor €25 en ik dus eigenlijk een gratis gitaar kreeg.
Bij thuiskomst bleek het, volgens een deskundige, toch een ¾ gitaar te zijn en de snaren stonden wel erg hoog. Akkoorden waren lastig, omdat ik steeds een of meerdere snaren dempte. Op mijn dochters gitaar had ik echter nauwelijks problemen. Dus op naar de winkel en een Juan Salvador 6A gekocht. In mijn prijsklasse vond ik deze het lekkerste spelen en hoefde met mijn vingers de minste druk op de snaren te zetten.
Ik moet zeggen dat ik het erg verslavend vind en de pijn in mijn vingers wordt gelukkig al een heel klein beetje minder. Aangezien ik een soort van schaduwles heb via mijn dochter, zit ik in de kinderliedjes. Altijd is kortjakje ziek kan ik inmiddels ook als je mij midden in de nacht wakker maakt en het licht uit laat.
Ik ben ook bezig met akkoorden maar bij sommige akkoorden vraag ik mij echt af of die wel door mensenvingers gedaan kunnen worden. Hebben jullie gummi vingers of zo!? Na een half uurtje krijg ik gewoon kramp van hand tot elleboog. Pfff, dat wordt nog flink oefenen.
Groet,
Rob