View Full Version : Gibson j-45, cj-165 of blueridge br-160, bg160 ?
djgitarist
12 mei 2007, 00:55
Ik heb een aantal gitaren op het oog: Gibson j-45, cj-165 of blueridge br-160, bg160 ?
Ik ben al lang op zoek naar een j-45, de cj-165 (rosewood) vond ik fijner om acoustische solo's te spelen, vanwege het makkelijk opdrukken van de snaren (lossere snaarspanning?) Helaas is het model in de rosewood uitvoering weer een honderd of 4-5 duurder dan een j-45.
De blueridge br-160 vind ik ook een mooi gitaartje, niet te vergelijken, maar toch een erg lekkere klank en goed bespeelbaar. Ik heb op al deze gitaren gespeeld (behalve de bg-160), maar het is jammer dat er niet een winkel is die ze allemaal heeft. Ik ben benieuwd als ik ze allemaal vlak na elkaar bespeel, of ik die gibson modellen dan zoveel beter vind klinken dat ze het waard zijn.
Wat zouden jullie doen? Gaan voor een blueridge, of je vakantiegeld bijleggen en toch een gibson?
Moeilijke vraag.
Ik zou de gitaren daadwerkelijk naast elkaar willen horen.
Er bestaat namelijk een kans dat die Gibsons nauwelijks beter klinken dan een Blueridge. Duurder betekent niet altijd beter. Ik heb al vele akoestische Gibsons in mijn handen gehad en het valt me op dat de kwaliteit van dit merk absoluut niet consistent is te noemen. In sommige gevallen zijn ze gezien hun prijs zelfs ronduit slecht. Maar er zitten uiteraard prachtspullen bij. Ik vind Gibson over het algemeen te duur voor wat het is. Als je toch van plan bent om een smak geld uit te geven, zou ik je aanraden rustig je tijd te nemen en een reeks andere merken te proberen.
Wat mij betreft, zit je met een Blueridge nooit fout. Prima gitaar voor een prima prijs. Een grote kans dat ik me in de toekomst ook één aanschaf.
Of je al dan niet 'diep' wil gaan en je vakantiegeld wil uitgeven aan een akoestische gitaar, laat ik volledig aan jou. Kom je de droomgitaar tegen dan is elke € meer te rechtvaardigen en een goede investering. Wil je toch snel akoestisch aan de slag en de zomermaanden op vakantie, take de Bleuridge.
Wat je ook doet, laat je niet verblinden door de naam Gibson. De periode dat ze grote naam en faam maakte met hun akoestisch materiaal ligt ondertussen al enkele decennia achter ons.
Succes
Yamhammer_71
12 mei 2007, 10:28
Inderdaad, zoals het vorige lid eigenlijk al aangaf: 'Het wil niet altijd iets zeggen als er Gibson op de headstock vd gitaar staat'...
Het heeft een grote naam op het gebied van electrisch, maar akoestisch is het iets totaal anders. Over het algemeen zijn het meer begeleidings-gitaren en je ziet ze dan ook voornamelijk alleen gebruikt worden voor strumming door een koor heen of op de achtergrond ergens.
Qua SOUND/bespeelbaarheid en VOLUME zou ik persoonlijk eerder voor een Blueridge of Larrivee gaan. Supergitaren!!
Inderdaad, zoals het vorige lid eigenlijk al aangaf: 'Het wil niet altijd iets zeggen als er Gibson op de headstock vd gitaar staat'...
Het heeft een grote naam op het gebied van electrisch, maar akoestisch is het iets totaal anders. Over het algemeen zijn het meer begeleidings-gitaren en je ziet ze dan ook voornamelijk alleen gebruikt worden voor strumming door een koor heen of op de achtergrond ergens.
Kwestie van voorkeur! In de VS zijn een aantal uitstekende fingerpicking gitaristen (o.a. Jorma Kaukonen, Doc Watson, John Hiat, Skip James, enz) die een voorkeur hebben voor akoestische Gibsons. En in de jaren dertig tot de jaren vijftig van de vorige eeuw was Gibson een belangrijke concurrent van Martin.
Alleen heeft Gibson meer invloed en succes gehad in de in diezelfde jaren ontwikkelde electrische gitaar. De belangstelling voor hun akoestische gitaren is daarmee iets naar de achtergrond gegaan.
Kwestie van voorkeur! In de VS zijn een aantal uitstekende fingerpicking gitaristen (o.a. Jorma Kaukonen, Doc Watson, John Hiat, Skip James, enz) die een voorkeur hebben voor akoestische Gibsons. En is de jaren dertig tot de jaren vijftig van de vorige eeuw was Gibson een belangrijke concurrent van Martin.
Maar zij spelen dan ook op de modellen uit die jaren '30 tot '50. Die gitaren zijn wel goed maar helaas ook onbetaalbaar.
Een klein puntje op de i: Doc Watson speelt voornamelijk op Gallagher.
Yamhammer_71
12 mei 2007, 14:53
Ik ken een hele professionele gitarenzaak die zelf Martins, Gibsons, Larrivee's, Taylors, Lowdens en Blueridge gitaren verkopen. Het is een klein, nostalgisch gitarenzaakje dat uitblinkt in kwaliteit. Dealers van Lowden o.a.
De Gibson J45 was VEEL duurder dan de Blueridge of Larrivee, maar toch werd de Blueridge geadviseerd vanwege de betere kwaliteit dan de Gibson. Heel oprecht advies, totaal niet op geld belust dus. Je kunt zeggen dat het mening-gebonden is, maar ik heb daarna ook op de Gibson gespeeld en die klonk gewoon duidelijk veel minder diep en warm als de Blueridge. Meer 'stalige' klank zat er in die J45. De Blueridge had belletjes in het hoog (sprankelend), de Gibson niet.
MarkNijland
12 mei 2007, 15:54
Ik heb geen Gibson ervaring, maar ik weet dat ik erg blij ben met mijn Blueridge BR-160. Ik heb hem 2e hands uit de VS. Op Gitaarmarkt.nl staan er wel een aantal te koop, misschien zijn er wat bij je in de buurt, zodat je er eentje kunt uitproberen. Het prijsverschil is natuurlijk wel erg groot. Natuurlijk ben je voor zo'n prijs wel trotse eigenaar van een echte Gibson, maar of het dat waard is is mij nog maar de vraag. Ik als student zijnde heb echter geen exuus om zo'n 1000 euro meer uit te geven aan een Martin of een Gibson die natuurlijk misschien iets nostalgischer aanvoeld en misschien ietsje voller of helderder klinken. Daar vond ik Blueridge voor de prijs gewoon te goed voor!
Yamhammer_71
12 mei 2007, 16:01
Ik als student zijnde heb echter geen exuus om zo'n 1000 euro meer uit te geven aan een Martin of een Gibson die natuurlijk misschien iets nostalgischer aanvoeld en misschien ietsje voller of helderder klinken. Daar vond ik Blueridge voor de prijs gewoon te goed voor!
Hoezo zou een Gibson nostalgischer aanvoelen en helderder of voller klinken?
Kant en klare onzin. Blueridge gitaren vegen echt Gibsons opzij, hebben een totaal andere klankkleur en zeer goede bespeelbaarheid.
Dan kies ik nog liever een Martin, hoewel ook in dit geval de naam TOTAAL niks zegt. Ook al had ik het geld voor beiden, zou ik liever een Blueridge willen dan een Martin omdat het veel meer mn smaak is qua klank. Veel 'zoeter''.
MarkNijland
12 mei 2007, 16:15
Daar komt die beruchte persoonlijke smaak weer ter sprake, he. :) Sorry als ik misschien een beetje subjectief was.
Veel mensen zijn toch echt merkverslaafd en worden echter wel soms verblind door de grote namen zoals Gibson en Martin door bijvoorbeeld hun lange (en toch ook wel nostalgische) geschiedenis. Maar als ze hun hoofd uit hun kont halen kunnen ze zien dat een duurdere gitaar lang niet altijd het antwoord is op hun vraag naar een goede gitaar.
Yamhammer_71
12 mei 2007, 16:21
Veel mensen zijn toch echt merkverslaafd en worden echter wel soms verblind door de grote namen zoals Gibson en Martin door bijvoorbeeld hun lange (en toch ook wel nostalgische) geschiedenis. Maar als ze hun hoofd uit hun kont halen kunnen ze zien dat een duurdere gitaar lang niet altijd het antwoord is op hun vraag naar een goede gitaar.
Inderdaad. De BR 160 is gewoon een fantastische gitaar en kan makkelijk de vergelijking aan met een Gibson of Martin. Het zijn gewoon gitaren van topklasse, maar allen met andere klankeigenschappen.
djgitarist
12 mei 2007, 16:31
Bedankt voor alle reacties, ik ga er gewoon nog een aantal uitproberen!
De Blueridge gitaren zijn inderdaad zeer goed gebouwd en goed van klank. Hier bij Guitarcenter in Wierden hebben er al een aantal aan de muur gehangen. Ze waren allen snel weg ( zeker de massieven!). Goed voor het geld.
Alles goed en wel en eerlijk, een echte goede Gibson is een stap hoger. Een maatje in de band heeft een goede J45. Het kostte hem een jaar zoeken maar het resultaat is er naar. Dat is ook het nadeel van het merk. De vraag is hoog ( alles wat gebouwd wordt is zo ongeveer verkocht) en de kwaliteit is niet constant. Zet meerdere SJ`s op een rij en geheid dat er een goede tussenzit, zet meerdere Blueridges op een rij en geheid dat ze allen goed zijn.
Sommige dingen wil je gewoon hebben, al is het maar eens in je leven. Als je het geld hebt ,en geduld , zoek dan je droom en koop die Gibson , Gretsch, Martin,Maton of andere topper. Al was het maar om naderhand te kunnen zeggen dat je hem gehad hebt ( beter dan had willen hebben).
blominski
13 mei 2007, 11:33
Als je toch voor de Blueridge BR160 gaat is het goed om te weten dat er eentje op marktplaats staat voor 495€ zo heb je nog wat geld over.
En kan je ondertussen spelen op een goeie plank en verder sparen voor de Gibson als dit je droomgitaar blijft.
greetz,
Bjorn.
zoon van Piet
13 mei 2007, 12:51
Blueridge gitaren vegen echt Gibsons opzij, hebben een totaal andere klankkleur en zeer goede bespeelbaarheid.
Dan kies ik nog liever een Martin
Ik wil me niet met de discussie bemoeien ( maar doe het toch...) want als eigenaar van een ouwe J45 ben ik nogal bevooroordeeld. Opvallend vind ik dat akoestische Gibsons - en dan met name de J45 en kornuiten- heel fervente aanhangers hebben met zeer specifieke wensen. Het zijn de cowboygitaren, waaruit je van die lekkere grote open akkoorden ramt onder de vocalen. Totaal anders dan Martins - of blueridges, die duidelijk op M geinspireerd zijn.
Precies zoals je zegt: 'hebben een totaal andere klankkleur'. Maar juist daarom lijkt het me dat de vergelijking onmogelijk is. Zeker niet voor degenen die juist die gibsons zoeken om ermee te doen waar ze goed voor zijn. Ik heb nog nooit een Martin of M-achtige bespeeld die mijn J45 op dat vlak kan verslaan - waarmee ik niet wil zeggen dat die gitaren inferieur waren -noch superieur, zoals jij stelt. Het gaat om de toch tamelijk unieke klankeigenschappen van de (betere) J's. Die zijn niet te vergelijken met die van andere makers - uitgezonderd misschien Froggy Bottom ( nooit gehoord).
En in mijn ogen/oren maakt dat het onmogelijk om een Gibsonliefhebber een ander merk aan te raden. Volkomen kut, want die krengen zijn onmenselijk duur. Maar het is het enige dat tevreden stelt. Je ziet het al als ze gitaren uittesten: Martinmannen gaan meteen fingerpicken. Gibsongasten slaan een open G aan en genieten van de klank...
Ouwe gibson J45's zoals de mijne schijnen onbetaalbaar te zijn. En jarenlang maakte de fabriek rotzooi. De montana Gibsons van de laatste jaren hebben echter een goede reputatie. JW Roy kocht er een (nadat ie een hevige stijve kreeg van mijn J45). Ik heb op dat ding gespeeld en hoewel het dat tikkie stoffige vintage karakter natuurlijk niet had, vond ik het een uitstekende gitaar, met het karakteristieke geluid. Wel duur...
+1. Een Gibson heeft een eigen klank. Je houdt ervan of niet. Een Opel liefhebber stapt ook niet in een Fiat omdat deze ook 4 wielen heeft met een stuur en motor. Er is iets wat karakter heet en daar val je voor of niet.
+1. Een Gibson heeft een eigen klank. Je houdt ervan of niet. Een Opel liefhebber stapt ook niet in een Fiat omdat deze ook 4 wielen heeft met een stuur en motor. Er is iets wat karakter heet en daar val je voor of niet.
Juist!! Kwestie van voorkeur!!! Moet mogen!!!
Yamhammer_71
13 mei 2007, 14:22
Ik wil me niet met de discussie bemoeien ( maar doe het toch...) want als eigenaar van een ouwe J45 ben ik nogal bevooroordeeld. Opvallend vind ik dat akoestische Gibsons - en dan met name de J45 en kornuiten- heel fervente aanhangers hebben met zeer specifieke wensen. Het zijn de cowboygitaren, waaruit je van die lekkere grote open akkoorden ramt onder de vocalen. Totaal anders dan Martins - of blueridges, die duidelijk op M geinspireerd zijn.
Precies zoals je zegt: 'hebben een totaal andere klankkleur'. Maar juist daarom lijkt het me dat de vergelijking onmogelijk is. Zeker niet voor degenen die juist die gibsons zoeken om ermee te doen waar ze goed voor zijn. Ik heb nog nooit een Martin of M-achtige bespeeld die mijn J45 op dat vlak kan verslaan - waarmee ik niet wil zeggen dat die gitaren inferieur waren -noch superieur, zoals jij stelt. Het gaat om de toch tamelijk unieke klankeigenschappen van de (betere) J's. Die zijn niet te vergelijken met die van andere makers - uitgezonderd misschien Froggy Bottom ( nooit gehoord).
En in mijn ogen/oren maakt dat het onmogelijk om een Gibsonliefhebber een ander merk aan te raden. Volkomen kut, want die krengen zijn onmenselijk duur. Maar het is het enige dat tevreden stelt. Je ziet het al als ze gitaren uittesten: Martinmannen gaan meteen fingerpicken. Gibsongasten slaan een open G aan en genieten van de klank...
Ouwe gibson J45's zoals de mijne schijnen onbetaalbaar te zijn. En jarenlang maakte de fabriek rotzooi. De montana Gibsons van de laatste jaren hebben echter een goede reputatie. JW Roy kocht er een (nadat ie een hevige stijve kreeg van mijn J45). Ik heb op dat ding gespeeld en hoewel het dat tikkie stoffige vintage karakter natuurlijk niet had, vond ik het een uitstekende gitaar, met het karakteristieke geluid. Wel duur...
Tsja, hier staat alles eigenlijk al duidelijk in.
Ik geef je op alle punten volkomen gelijk.
zoon van Piet
13 mei 2007, 14:46
Ik geef je op alle punten volkomen gelijk.
Volgens mij is dit een unicum op dit forum.. nee: op alle internetforums bij elkaar!
dank je!
Fredric
18 juni 2007, 17:59
+1. Een Gibson heeft een eigen klank. Je houdt ervan of niet. Een Opel liefhebber stapt ook niet in een Fiat omdat deze ook 4 wielen heeft met een stuur en motor. Er is iets wat karakter heet en daar val je voor of niet.
late offtopic reactie: Wie rijd er nu in een Opel of een Fiat?!
greencharlie
18 juni 2007, 21:46
Ik vind Blueridge veel te kleverige halzen hebben, te veel lak.
Het is alsof die gitaren nadat ze van de band rolden in een bad vernis werden gedompeld.
Als er een neck reset zou moeten gebeuren (na 20 jaar of zo) dan geraakt ook de lak vd body beschadigd.
late offtopic reactie: Wie rijd er nu in een Opel of een Fiat?!
Ja, 'n echte man rijdt in een Smart! :chicken:
LaurentB
18 juni 2007, 23:43
+1. Een Gibson heeft een eigen klank. Je houdt ervan of niet. Een Opel liefhebber stapt ook niet in een Fiat omdat deze ook 4 wielen heeft met een stuur en motor. Er is iets wat karakter heet en daar val je voor of niet.
Eh sorry, ik protesteer als zowel gitaar- als autoliefhebber tegen de vergelijking van een Gibson met Opels en Fiats.
Neem dan Mercedes vs. Jaguar of zo.
djgitarist
24 juni 2007, 12:29
Het is de Blueridge BG140 geworden:
Ik heb een stukje wat ik zomaar heb gespeeld opgenomen met een mxl microfoonset:http://www.burnworld.nl/~robert/bg140.mp3
http://www.burnworld.nl/~robert/BG140.jpg
http://www.burnworld.nl/~robert/BG140_2.jpg
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.