Ritch
22 april 2007, 19:21
Wow!
Dit kwam even onverwacht zeg, er belde een medemuzikant op dat hij nog een kaart over had voor Tommy Emmanuel die dezelfde dag nog op zou treden. Wat ben ik een lucky bastard geweest om die kans te krijgen! Ik heb GENOTEN!
Het was voor het eerst dat Tommy in Franeker kwam spelen, en had dus wel een speciaal 'tintje'. De zaal was buitengewoon perfect, het was een theaterzaal met een podium dat gelijkvloers is met de eerste rij. Ik zat op de derde rij, recht voor en op ooghoogte van de meester. Ik had al vaker filmpjes van Tommy op internet gezien, maar om hem met je eigen ogen te mogen zien hoe deze bescheiden man zijn virtuositeit waarmaakt, is overweldigend. Er was een heel ontspannen sfeer, en er werden dan ook genoeg grappen en grollen gemaakt. (Onder andere over de naam 'Franeker' en Tommy's voorliefde voor de elektrische gitaren van de Shadows toen hij 10 jaar was)
De eerste 4 nummers waren arrangementen op bestaande nummers waarbij Tommy veel fingerpickte en op zijn gebuirkelijke wijze verfraaide met de welbekende Tommy-tricks. Hierna kwamen een stuk of 3 ballads voorbij. Bij een sloot ik gewoon m'n ogen en genoot van de muziek, ik kon geen enkele fout ondekken. Er werd ook nog een nummer gespeeld waarbij het voorprogramma mochten meedoen. Deze twee dames (met geweldige stemmen, en dito kunsten op besnaarde instrumenten) zongen met Tommy op de begeleiding. Het laatste nummer heette Initiation waarbij Tommy met behulp van de nodige bakken delay en reverb voor een soort van jungle-sfeer compleet met trommelende aboriginals en vogelkreten zorgde. Geweldig!
Na het optreden kwam hij nog even in de foyer om handtekeningen uit delen. Ik stond versteld van hoe down-to-earth zo'n grootheid is. Ik gaf hem een hand en hij maakte een buiging voor mij.
Wat mij vooral opviel was de compositie en dynamiek die Tommy in z'n spel bracht. Dat de uitvoering briljant was stond buiten kijf. Het is ook geweldig te zien hoe de man zelf ook in de muziek op gaat. Deze man spéélt geen muziek, maar hij máákt muziek.
Al met al, de volgende keer wanneer hij in de buurt is zal ik hem zeker nog een keer gaan bezoeken!
Dit kwam even onverwacht zeg, er belde een medemuzikant op dat hij nog een kaart over had voor Tommy Emmanuel die dezelfde dag nog op zou treden. Wat ben ik een lucky bastard geweest om die kans te krijgen! Ik heb GENOTEN!
Het was voor het eerst dat Tommy in Franeker kwam spelen, en had dus wel een speciaal 'tintje'. De zaal was buitengewoon perfect, het was een theaterzaal met een podium dat gelijkvloers is met de eerste rij. Ik zat op de derde rij, recht voor en op ooghoogte van de meester. Ik had al vaker filmpjes van Tommy op internet gezien, maar om hem met je eigen ogen te mogen zien hoe deze bescheiden man zijn virtuositeit waarmaakt, is overweldigend. Er was een heel ontspannen sfeer, en er werden dan ook genoeg grappen en grollen gemaakt. (Onder andere over de naam 'Franeker' en Tommy's voorliefde voor de elektrische gitaren van de Shadows toen hij 10 jaar was)
De eerste 4 nummers waren arrangementen op bestaande nummers waarbij Tommy veel fingerpickte en op zijn gebuirkelijke wijze verfraaide met de welbekende Tommy-tricks. Hierna kwamen een stuk of 3 ballads voorbij. Bij een sloot ik gewoon m'n ogen en genoot van de muziek, ik kon geen enkele fout ondekken. Er werd ook nog een nummer gespeeld waarbij het voorprogramma mochten meedoen. Deze twee dames (met geweldige stemmen, en dito kunsten op besnaarde instrumenten) zongen met Tommy op de begeleiding. Het laatste nummer heette Initiation waarbij Tommy met behulp van de nodige bakken delay en reverb voor een soort van jungle-sfeer compleet met trommelende aboriginals en vogelkreten zorgde. Geweldig!
Na het optreden kwam hij nog even in de foyer om handtekeningen uit delen. Ik stond versteld van hoe down-to-earth zo'n grootheid is. Ik gaf hem een hand en hij maakte een buiging voor mij.
Wat mij vooral opviel was de compositie en dynamiek die Tommy in z'n spel bracht. Dat de uitvoering briljant was stond buiten kijf. Het is ook geweldig te zien hoe de man zelf ook in de muziek op gaat. Deze man spéélt geen muziek, maar hij máákt muziek.
Al met al, de volgende keer wanneer hij in de buurt is zal ik hem zeker nog een keer gaan bezoeken!