Te oud om te leren??

[giannini]

Ik ben zo'n 4 maanden geleden gestart met gitaarles en beleef er veel plezier aan.
Elke week een 1/2 uurtje les en elke dag trouw oefenen (zo'n 1 uur per dag).
Ik weet dat aanleg, ambitie en oefening bepalen welk nivo je kunt halen met je spel.

Wat is de invloed van leeftijd hierop. Ik ben zelf 41 en vraag me af of ik ondertussen niet te stramme vingers heb of niet meer snel/gemakkelijk informatie op kan nemen. Om zodoende nog een hoog speelnivo te kunnen halen. (ik neem dan aan dat ik wel enige vorm van aanleg heb)

Wie is er ook op latere leeftijd gestart en hoe is het jou vergaan?

Ik vind het wel zo leuk dat ik niet denk aan stoppen, ik kom van nul dus de progressie is groot.

Ben gewoon nieuwsgierig.

[Buzz]

Je bent nét op tijd.


Met 42 beginnen is de dood in de pot, maar nu heb je nog wel kans.

[SBloke]

Je bent serieus nooit te oud om te leren....

Wel is het zo dat je een stuk langzamer zal leren dan iemand die 8 jarig leeftijd begint met gitaarspelen. Kijk eens naar de ECHT goede gitaristen.. (Vai, Morse, Di Meola, Delucia, Hedges, Laiho, Petrucci en Emmanuel om er een paar te noemen die op zeer hoog niveau spelen...) Stuk voorstuk zijn ze begonnen ergens tussen de 0 en 14 jaar ofzo.... Daarnaast studeerden zij ettelijke uren per dag. ...Het iseen niveauwat velen vanons nooit zullen halen, al is het maar omdat we wel meer dingen op een dag moeten doen dan alleen gitaar spelen.

Het wil overigens niet wegnemen dat je met gericht studeren, doorzettingsvermogen en aanleg (hoewel ik twijfel of zoiets als "talent/aanleg" bestaat) een heel heelgroot eind kunt komen... Koppigheid en stug doorgaan wil ook wel erg goede resultaten geven.

Geef nooit open durf te dromen. Stel je doelen hoog, niet onrealistisch, maar wel hoog.... en ga ervoor!

[Blend]

Waarom te oud? Ik ken ook iemand van 45 die nog is gitaar ging spelen. (hij had al wel 'n redelijk muzikaal verleden, maar goed). Waarschijnlijk heb je er dan evenveel plezier aan dan als je al vanaf je 8e gitaar speelt. Ik speel alleen gitaar omdat ik het gewoon leuk vind, dat ik (ooit) goed wordt, staat voor mij niet bovenaan, ik heb er gewoon lol in, en het lukt me aardig, dat is het belangrijkste!

[Janne]

Én, het belangrijkste is toch dat je er plezier in hebt, ik kan ontzettend genieten van (soms zelfs "jaloers" zijn op?) mensen die technisch minder gitaar spelen dan ik, maar er zichtbaar plezier aan beleven. Dat doe ik natuurlijk ook, als je het niet leuk vindt heeft het geen zin ervoor te werken.

[SBloke]

Doet me denken aan een gitaarles van mij een paar jaar terug....

Vol overtuiging en druipend van gevoel speelde ik een drietal accoorden achter mekaar in bluesstijl.. (ook nog eens een E, A en B.. plus een "open" aanslagertussen)

Hier ging ik zo in op dat een van de jongere leerlingen van m'n docent zich achter de oren krabde en wilde weten hoeveel jaar ik les had, hij wilde ook met zulk gevoel kunnen spelen...... Ik bekende dat ik net als hem een van de eerste leerlingen van mijn docent was en dus slechts 1 jaar bezig was... Die blik van die jongen (zal een jaar of 14 geweest zijn) was onbetaalbaar.

Iedereen hier kent vast wel die "mechanische" spelers bij Koninginnedagmarkten. De melodie komt weluit het instrument, maar dat is het dan ook...
Volgens mij is het veel waardevoller als je gevoel in je muziek kunt leggen, al kun je maar één accoord. Voor mij staat dat gevoel gelijk aan plezier in het spel.... iets echt van jezelf maken..


Naja, een beetje off-topic,maar hopelijk voegt het nog wel iets toe...

[freekick]

Niks te oud! zelf ook laat begonnen en ...(volgens mn moeder)...
toch een knappe gitarist geworden!!

[Picker]

Eén-en-veertig? Tjeezzz... véééééél te oud! Ga jij eens direct achter de geraniums zitten met een glaasje pleegzuster bloedwijn, en snel!

:)

Lees eens Les 1 op mijn website (zie hieronder). Daar kun je alles lezen over het effect van leeftijd.

P.S. - Ach, het is natuurlijk niet netjes van mij om zo'n oud iemand zelf op mijn website te laten zoeken. Dat lukt je nooit. Ik heb in mijn jeugdig enthousiasme de passage in kwestie even voor je opgehaald.

Leesbril op: ;)

You're never too old to start playing guitar. Obviously, if you want to be REALLY good one day, you'd better start early. If you are, say, twelve years old or less, with a good musical ear and enough enthusiasm and will power, you may become a second Mark Knopfler or Chet Atkins one day. Or better! Even if you start at the age of eighteen, you still have a perfect opportunity to become a great player. When you're older, it will probably be more work. This has to do with the fact that by that time (and yes, I know this sounds funny!) your brain cells have stopped to grow. And your brain cells are extremely important when you play guitar. They must be literally programmed, one by one, allowing you to play without thinking. This process is more difficult when your brain cells have stopped growing, around the age of eighteen, but don't worry: it can still be done very well. It just means more work. But when you're over eighteen, you probably have enough mental power to overcome that anyway. I think that even elderly people can learn to play the guitar. And no matter what your age is, or your level, it can always give you an astronomical amount of satisfaction! And isnt' it that what counts?

[RolandT]

Wat is de invloed van leeftijd hierop. Ik ben zelf 41 en vraag me af of ik ondertussen niet te stramme vingers heb of niet meer snel/gemakkelijk informatie op kan nemen. Om zodoende nog een hoog speelnivo te kunnen halen. (ik neem dan aan dat ik wel enige vorm van aanleg heb).Ben zelf ook rond 40 begonnen. Wij "ouderen" hebben meer geduld om te leren :)

[johantipker]

Gewoon lekker doorspelen, je vingers zullen misschien wat minder snel echt soepel worden, maar als je wat ouder bent heb je vaak meer focus en motivatie.... en dat is heel essentieel, gewoon een lange adem hebben, wie het laatst lacht, lacht t best!!!!

[lvercaut]

Ik ben 46 en ben 2 weken geleden begonnen met (nylon) gitaar.
Ik heb mijn boek van Marc N. Verlinden in mijn bus sinds vorige week.
Ik heb nu voor mezelf een grote vraag : waarom ben ik hier niet eerder mee begonnen ?
Ik speel sinds mijn 15e Hammond en (later) piano.
In November vorig jaar ben ik ook nog beginnen drummen.
Maar niets zo plezant dan die gitaar vast te pakken, in de tuin een plaatsje in de schaduw te zoeken (deze dagen toch), pilsje erbij, leerboek voor mijn neus en oefenen maar...

Dus 40 te oud ? Kom nou ! :rockon:

[Picker]

Ik ben 46 en ben 2 weken geleden begonnen met (nylon) gitaar.
Ik heb mijn boek van Marc N. Verlinden in mijn bus sinds vorige week.
Ik heb nu voor mezelf een grote vraag : waarom ben ik hier niet eerder mee begonnen ?
Ik speel sinds mijn 15e Hammond en (later) piano.
In November vorig jaar ben ik ook nog beginnen drummen.
Maar niets zo plezant dan die gitaar vast te pakken, in de tuin een plaatsje in de schaduw te zoeken (deze dagen toch), pilsje erbij, leerboek voor mijn neus en oefenen maar...

Dus 40 te oud ? Kom nou ! :rockon:Inderdaad, ondanks je 46 herfsten ben je immers nog maar een junior member op dit forum ;).

[LaurentB]

Ik ben 46 en ben 2 weken geleden begonnen met (nylon) gitaar.
Ik heb mijn boek van Marc N. Verlinden in mijn bus sinds vorige week.
Ik heb nu voor mezelf een grote vraag : waarom ben ik hier niet eerder mee begonnen ?
Ik speel sinds mijn 15e Hammond en (later) piano.
In November vorig jaar ben ik ook nog beginnen drummen.
Maar niets zo plezant dan die gitaar vast te pakken, in de tuin een plaatsje in de schaduw te zoeken (deze dagen toch), pilsje erbij, leerboek voor mijn neus en oefenen maar...

Dus 40 te oud ? Kom nou ! :rockon:

En dan kun je al meer dan ik, want na dertig jaar spelen wil spelen met een pilsje erbij mij nog steeds niet goed lukken...

[-Yves-]

Zoals het aloude spreekwoord zegt: "Je bent nooit te oud om te leren". Uiteraard zit er ook veel oude wijsheid in: "Jong geleerd is oud gedaan".
Ik durf niet zomaar zeggen dat je geen aardig niveau meer kan bereiken. Dit lijkt me afhankelijk van je inzet, doorzettingsvermogen, talent en het aantal speeluren. Als je al heel je leven met muziek bezig bent, is dit ontegensprekelijk ook een enorm voordeel.
Een snaarinstrument goed bespelen vraagt helaas veel oefening. Het is maar wat je vooropsteld natuurlijk. Een Stochello Rosenberg zal je meer dan waarschijnlijk de komende jaren niet naar huis spelen (wie wel?) en zolang de verwachtingen het speelplezier niet in de weg staan, zijn er geen beperkingen.

Ik zou zeggen, veel plezier met je gitaartje!

[3chordman]

Kop op Giannini, je bent nog jong!

Ik ben 51 en als ik sommige reacties hier lees, dus al....stokoud ;-)
Toch ben ik pas zo'n 6 maanden gelden serieus begonnen met oefenen, dwz iedere dag minimaal 1 uur en door mijn enthousiasme vaak veel en veel langer.

Het citaat van Picker spreekt me wel aan...ik ga gewoon door totdat die grijze cellen weer geprogrameerd zijn ;-)

[Jedeel]

Volgens mij is het veel waardevoller als je gevoel in je muziek kunt leggen, al kun je maar één accoord. Voor mij staat dat gevoel gelijk aan plezier in het spel.... iets echt van jezelf maken..

Naja, een beetje off-topic,maar hopelijk voegt het nog wel iets toe...
Nee, m.i. niet off-topic SBloke!!!
Jij geeft juist aan dat plezier in het spel hebben het énige is wat telt.
En de mate van plezier hebben is voor iedereen verschillend.

Ik ben (welliswaar met andere instrumenten al bekend) pas op mijn 52-ste
begonnen op gitaar. Heb mijn eigen tempo met zelfstudie en kan erop 'kicken'
als ik weer een stukje muziek - waarvan ik op voorhand dacht dat het te moeilijk zou zijn - toch onder de knie krijg.
Véél plezier beleef ik daaraan :-)

[giannini]

Bedankt vopor de reacties, ik herken er veel in. Kan zelf echt genieten om na een tijdje oefenen een oefenstuk (bijna) foutloos te kunnen spelen.

Ik heb me ook al een paar keer afgevraagd waarom ik niet eerder ben begonnen, zo leuk vind ik het. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen in dit verband.

Ik heb geen doel om een 2e . . . . te worden, het gaat om de lol in het spelen en het oefenen. Het is bijna elke avond weer grappig om te zien dat mijn oefenuurtje weer is uitgelopen.

Na mijn post van gisteren ben ik nog eens in mijn lesboek terug gaan bladeren om te kijken of ik de 'oude' stukken nog beheers, en grappig om te merken dat het even duurt voor ik het weer kan spelen (sommige was ik alweer vergeten, ouderdom ? ;-) ) maar dat het dan vaak nog beter gaat dan de laatste keer op les.

[Buzz]

Inderdaad Giannini, gitaarspelen is gewoon het leukste wat er is.





Welkom bij de club!!

[freekick]

Na mijn post van gisteren ben ik nog eens in mijn lesboek terug gaan bladeren om te kijken of ik de 'oude' stukken nog beheers, en grappig om te merken dat het even duurt voor ik het weer kan spelen (sommige was ik alweer vergeten, ouderdom ? ;-) ) maar dat het dan vaak nog beter gaat dan de laatste keer op les.


Ja hoor!
Het is het kortetermijngeheugen dat het eerst de geest geeft.
Zo kan ik mij Buddy Holly herinneren.
Maar die zangeres; die (hoe heet ze ook al weer) kort geleden met dat rare accent (wat zong ze nu toch) nou ja... die ben ik dus vergeten.

[anibal]

Ik ben zo'n 4 maanden geleden gestart met gitaarles en beleef er veel plezier aan.
Elke week een 1/2 uurtje les en elke dag trouw oefenen (zo'n 1 uur per dag).
Ik weet dat aanleg, ambitie en oefening bepalen welk nivo je kunt halen met je spel.

Wat is de invloed van leeftijd hierop. Ik ben zelf 41 en vraag me af of ik ondertussen niet te stramme vingers heb of niet meer snel/gemakkelijk informatie op kan nemen. Om zodoende nog een hoog speelnivo te kunnen halen. (ik neem dan aan dat ik wel enige vorm van aanleg heb)

Wie is er ook op latere leeftijd gestart en hoe is het jou vergaan?

Ik vind het wel zo leuk dat ik niet denk aan stoppen, ik kom van nul dus de progressie is groot.

Ben gewoon nieuwsgierig.

IS nooit te laat ! je moet wel tijd investeren. Ik ga zelf weer op les binnenkort, ben 31 en heb bedacht na alle jaren alleenmaar rock werd tijd om Jazz te leren !

[jplm]

Ik ben zo'n 4 maanden geleden gestart met gitaarles en beleef er veel plezier aan.
Elke week een 1/2 uurtje les en elke dag trouw oefenen (zo'n 1 uur per dag).
Ik weet dat aanleg, ambitie en oefening bepalen welk nivo je kunt halen met je spel.

Wat is de invloed van leeftijd hierop. Ik ben zelf 41 en vraag me af of ik ondertussen niet te stramme vingers heb of niet meer snel/gemakkelijk informatie op kan nemen. Om zodoende nog een hoog speelnivo te kunnen halen. (ik neem dan aan dat ik wel enige vorm van aanleg heb)

Hallo.

Even een paar opmerkingen hierover. En dan niet over de leeftijd, want dat weet je inmiddels wel.
Maar, ten eerste, dat uur per dag; het viel me bij mezelf op dat ik dat eigenlijk niet per tijdseenheid tel, en bovendien ook niet als oefenen zie. Ook las ik, nadat ik dat dus al vastgesteld had, dat Miles Davis gezegd heeft "je moet niet oefenen, je moet spelen". En dat klopt wel, want voor mijn gevoel speel ik gewoon een nummer, of een deel daarvan als ik het nog niet helemaal ken, ik ervaar het dus niet als oefenen, als een "moeten".
Kom ik daarmee op mijn tweede punt; het te bereiken speelniveau. Want daar heb ik (voor mezelf) vastgesteld dat dat wel verband houdt met de tijd die je aan het gitaarspelen besteedt. Ik bedoel, ik speel gemiddeld een bepaalde tijd per week, en soms heb ik dan wel eens dat ik een bepaald nummer erg graag wil leren, en daar dan een paar weken achter elkaar stukken meer tijd aan besteed dan normaal, kan ook toeval zijn, als je bijvoorbeeld in de winter toch niets anders kunt doen. Anyway, gevolg is dan dat ik zo'n nummer dan op een bepaald moment beheers, maar dat ik dat niet op niveau kan houden, omdat het blijkbaar meer speeltijd vereist dan ik er onder normale omstandigheden aan geef. Ik weet dat het wat moeilijk leest, maar ik bedoel te zeggen dat voor mij bij een bepaalde speeltijd per dag of week een bepaald niveau van songs blijkt te horen, en dus als ik aan een bepaald stuk meer tijd moet besteden dan gewoonlijk, het dan in de toekomst toch weer wegglijdt. En wat dat niveau dan is ligt natuurlijk weer aan je aanleg, of talent.

Groet, Jan.

[giannini]

"je moet niet oefenen, je moet spelen".

Hoi Jan,

Ik bergijp wat je bedoelt, ik noem het oefenen maar ervaar het niet als iets negatiefs, weet geen beter woord. Ben misschien nog te 'bescheiden' om het nu al spelen te noemen. Al heeft spelen wel een plezierige klank en zo ervaar ik het oefenen ook, dus in die zin speel ik inderdaad.

En dat uur wat ik noem is geen vaststaand tijdsbestek, ik oefen/speel elk dag en de ene dag is dat een uur en vaak langer en in het weekend bijna elk vrij uurtje. Soms heb je een stukje wat nog niet loopt en dan blijf je het proberen.

Over dat nivo, dat klinkt logisch als je 'boven' je normale nivo iets wilt spelen dan blijft dat werken om dat in stand te houden. Aangezien ik pas begonnen bent is er nog veel te ontdekken en dat maakt het nog extra leuk.

Het is leuk om iets nieuws te leren en elke dag geniet ik weer als ik met mijn gitaar op schoot zit.

Groet

Gert

[HAMMAR]

Tja, als je dan dit ziet, dat zakt de moed wel eens in de schoenen hoor......

http://www.youtube.com/watch?v=8EJumP5Qb6s

[Roy K.]

Tja, dat is een aap dat een trucje is geleerd. Waarschijnlijk kan hij weinig anders boeiends spelen.


Na mijn post van gisteren ben ik nog eens in mijn lesboek terug gaan bladeren om te kijken of ik de 'oude' stukken nog beheers, en grappig om te merken dat het even duurt voor ik het weer kan spelen (sommige was ik alweer vergeten, ouderdom ? ;-) ) maar dat het dan vaak nog beter gaat dan de laatste keer op les.

Dat herken ik van vroeger, je hersenen hebben even moeite om de vingerzettingen te achterhalen, maar wanneer ze het weer herkennen gaat het vloeiender omdat je al weer verder gevorderd bent.

[chris c]

Ik bedoel, ik speel gemiddeld een bepaalde tijd per week, en soms heb ik dan wel eens dat ik een bepaald nummer erg graag wil leren, en daar dan een paar weken achter elkaar stukken meer tijd aan besteed dan normaal, kan ook toeval zijn, als je bijvoorbeeld in de winter toch niets anders kunt doen. Anyway, gevolg is dan dat ik zo'n nummer dan op een bepaald moment beheers, maar dat ik dat niet op niveau kan houden, omdat het blijkbaar meer speeltijd vereist dan ik er onder normale omstandigheden aan geef. Ik weet dat het wat moeilijk leest, maar ik bedoel te zeggen dat voor mij bij een bepaalde speeltijd per dag of week een bepaald niveau van songs blijkt te horen, en dus als ik aan een bepaald stuk meer tijd moet besteden dan gewoonlijk, het dan in de toekomst toch weer wegglijdt. En wat dat niveau dan is ligt natuurlijk weer aan je aanleg, of talent

Dat herken ik heel goed. Als je speeltijd beperkt is, kun je ook maar tot een bepaald niveau komen en dat niveau in stand houden. Maar ik denk dat als je die stukken die net te moeilijk zijn niet opgeeft en blijft spelen, er dan een moment komt (na maanden, zelfs jaren...) waarop je die toch definitief gaat beheersen, en dan ben je weer een stap verder. Aanleg speelt wel een rol, maar vooral volharding denk ik.

[Pais]

Zo grappig, mn moeder ben ik wat dingetjes aan het leren en ze wil nu zelfs op les. Ze is 59 en pakt het best goed op vind ik.

Voor het plaatje maar een foto van vanmiddag.... :D
http://137.224.239.40/nh/forum/files/pic03__198.jpg

[HAMMAR]

Tja, dat is een aap dat een trucje is geleerd. Waarschijnlijk kan hij weinig anders boeiends spelen.

Lijkt me sterk, hij leest van papier.....

[Laser]

Nooit te oud om muziek te willen maken :-)

Zelf heb ik als kind veel gespeeld, tot mijn 24 jaar.
Dan 1 jaar niets meer, tot ik kriebels kreeg en opnieuw begon.
Muziek van toen steekt weer heel snel de kop op, klassiek of modern. Vingers hebben wat meer inspeeltijd nodig aan het begin van een sessie, zo'n 15 minuten envoudige oefeningen.

Maar nieuwe stukken vergen dan weer heel wat meer oefening dan toen. Waarschijnlijk duurt dat langer omdat er nu zoveel andere dingen mijn aandacht vereisen(bouwwerken, kinderen, tuinieren) terswijl dat in mijn studententijd één van de enige intieve activiteiten was waarmee ik bezig was.

Op 45 jaar nam ik weer twee jaar DADGAD lessen, nu bespeel ik die tuning naast de standaard om nieuwe harmonieën te gebruiken in gitaarspel.

Zoals al gezegd werd: het gaat wat langzamer, maar de 'soul' neemt toe. Doen dus, tot je laatste adem :-)

[freddy]

Ik heb nog een beetje gitaar gespeeld tussen mijn 18 en 25 jaar ik ben nu 58!!
ik ben verleden jaar terug begonnen toen was ik ook al 57 had nog een fender stratocaster staan van 1965 schijnt nu een collecter item te zijn omdat ik hier vlakbij Belgie zit heb ik deze in orde laten maken door Marc Terreur zie www.marcusguitars.be ook heb ik een akoestische gitaar gekocht nl. een Lag summer heb ik ook laten afstellen door Marc ik ben nu zo'n 7 maanden bezig ik had geeen ervaring met akoestisch spelen(moeilijker dan op zo'n fender)en als ik zie waar ik nu sta zou ik zeggen tegen de ouderen onder ons laat je niet afschrikken want het gaat uitstekend, je moet vooral de wil hebben om te slagen en veel doorzettingsvermogen want je moet veel oefenen maar als je liefde genoeg hebt voor de muziek komt de rest vanzelf dus ben je niet zo snel te oud om te leren voor iedereen die van zichzelf denkt hier ben ik te oud voor kan ik zeggen: niet waar!!!
Daarom vind ik het fijn om te horen dat iemand zoals Picker dezelfde mening heeft, de betere gitaristen dienen de beginners te steunen ook al zijn ze een dagje ouder

[bert k]

Tja, dat is een aap dat een trucje is geleerd. Waarschijnlijk kan hij weinig anders boeiends spelen.

.
Flauwe opmerking. Dat joch is een jaar of tien, elf. Toen ik elf was, speelde ik al drie jaar gitaar en kon ook wel zoiets spelen. (Alleen klassiek, in mijn geval.) Wat hij speelt is helemaal niet wereldschokkend, maar gewoon goed gespeeld. Bovendien zie je allerlei dure muziektroep om hem heen staan. Hij krijgt het echt met de paplepel ingegoten, en dan leer je het snel.

[cortjakje]

Ik ben weer begonnen toen ik 39 was met gitaarles nemen ben nu 45 en ik stop deze zomer met het les nemen.Maar ik ben wel bang dat mijn gitaar dan
toch alleen maar aan de haak blijft hangen.
We spelen ook af en toe wel samen op les maar niet regelmatig.
Het is dus de kunst om nu zelf verder te gaan.
De fingerpicking stijl spreekt mij het meeste aan en ben dus nu op zoek naar
een goed lesboek.