Ik ben een overloper [Archief]

Rinze

27 maart 2007, 19:16

De laatste tijd wordt mij iets steeds duidelijker: mijn voorkeur voor gitaren is veranderd. Waar ik altijd iemand van de Fenderclub was ben ik nu zo langzamerhand meer van het Gibsonkamp. En dat na 25 jaar elektrisch gitaar spelen.

Niet dat ik nu echte Gibsons koop, die zijn me te duur, maar ik speel hoofdzakelijk op mijn Lag en Framus, allebei gitaren met twee humbuckers en een Gibsonachtige constructie, hoewel de Framus een Fender-mensuur heeft.

Clean vind ik een Strat wel leuk, maar kan ik ook op een gitaar met humbuckers prima uit de weg (lekker op het halselement, hmm). Vervormd wil ik sowieso humbuckers, ik ken genoeg gitaristen die geweldige dingen doen met enkelspoelers in het scheurwerk, maar ik kan er niks mee. Maar het Gibsongevoel qua gitaar ligt me blijkbaar ook beter.

Afijn, ik merk dat ik steeds meer op de Lag of de Framus speel, en zelfs mijn US Fender Strat wordt niet veel gebruikt terwijl het een geweldige gitaar is waar ik toch erg blij mee ben. Ook mijn oude trouwe Fender Lead, waar ik jaren lang ontzettend veel mee gespeeld heb, raak ik nauwelijks aan. De grap is dat ik drie Fenders bezit.

Ik moet er dus eens over denken, waarschijnlijk gaat de Mexicaanse Strat als eerste weg, de andere twee Fenders wil ik eigenlijk niet kwijt. Ik zit te GAS-sen op een PRS SE Custom of Singlecut. Laatst op zo'n Custom gespeeld, erg lekker.

Nou ben ik eigenlijk wel benieuwd of meer mensen dit soort overgangen hebben meegemaakt, dus niet alleen van Fender naar Gibson, maar ook soortgelijke overloperij...

Nickname

27 maart 2007, 19:19

Ik heb het laatst ook meegemaakt, ik ben niet helemaal om, maar ik speel nu best veel op mn Ibanez AXS32 (gelijmde hals, TOM brug, gibson mensuur) en laat mn RG af en toe eens staan :satisfie:

Tupelo

27 maart 2007, 19:23

Mijn grootste overloperij is dat ik eigenlijk als dikke noise liefhebber, gaande weg steeds vaker mijn akoustische gitaar vast pakte en eigenlijk alleen met de band nog maar electrisch speel.

In dit proces heb ik een Gibson the Paul - door ruil met een Fender strat plus verkregen, op zich al noemenswaardig begrijp ik..? - geruild met een Höfner 457 archtop waarmee ik sinds die recent gepimpt is dolgelukkig ben.

Orpheo

27 maart 2007, 19:39

ik stapte over, ook, van fender naar gibson. ik denk er soms over na om terug te gaan, maar ik+fender werkt niet. ik+gibson wel.

Mr.Bluesbreaker

27 maart 2007, 19:47

Ik ben iemand die niet kan kiezen. Telecaster, Les Paul en PRS CE24:D

Moet wel zeggen dat ik begon als die-hard les paul fanaat, de ongelofelijke toon en het niemand op de middelbare school had destijds een echte gibson.:)
De laatste tijden is het steeds meer tele en PRS, door het gewicht wat je als kiespijn mist en de hogere posities die beter bespeelbaar zijn.

'66 special

27 maart 2007, 20:04

Het zit bij mij meer in kleine gitaar (Les Paul) grote gitaar (ala Gibson ES-5).
Dunne snaren (normaal setje 0.10) dikkere snaren (flatwound 0.11/0.12).

Ik heb helemaal niets met Fender.

sofa

27 maart 2007, 20:19

De laatste tijd wordt mij iets steeds duidelijker: mijn voorkeur voor gitaren is veranderd. Waar ik altijd iemand van de Fenderclub was ben ik nu zo langzamerhand meer van het Gibsonkamp. En dat na 25 jaar elektrisch gitaar spelen.

Ik moet er dus eens over denken, waarschijnlijk gaat de Mexicaanse Strat als eerste weg, de andere twee Fenders wil ik eigenlijk niet kwijt. Ik zit te GAS-sen op een PRS SE Custom of Singlecut. Laatst op zo'n Custom gespeeld, erg lekker.

Nou ben ik eigenlijk wel benieuwd of meer mensen dit soort overgangen hebben meegemaakt, dus niet alleen van Fender naar Gibson, maar ook soortgelijke overloperij...

Ik speel al jaren op een LP van Epiphone. Heb daarnaast nog de Comet Tele van London City en ik had een 812 Yamaha Strat, overigens niet de goedkoopste van Y. Maar ik bleef altijd naar de LP grijpen, op de 1 of andere manier speelde ik niet graag op de Yamaha Strat. Die LP speelt gewoon te gek. De tele was toch maar een beetje voor erbij dus dat ik die niet zovaak gebruik is geen probleem. Maar het irriteerde me dat ik niet lekker op die Y. speelde. Ik besloot vorig jaar de Y. te verkopen en een goede Strat terug te kopen omdat ik vond dat ik toch een Strat moest hebben (vraag me niet waarom ik dat vond/vind). En dat werd een echte Amerikaanse Strat. Tonika gaf een goede prijs voor de Y.

Ja en dan is zo'n echte USA Strat toch wel iets anders dan die Y. Speelt heerlijk, minstens zo lekker als die LP, dus de LP heeft het moeilijk de laatste tijd en ik speel vaker op de Strat dan op de LP, gewoon omdat de Strat echt heerlijk speelt. Voor de echte rocknummers geef ik overigens nog steeds qua geluid de voorkeur aan de LP.

E-J

27 maart 2007, 20:35

Bij mij is het zo gegaan:

Ibanez -> Explorer -> Strat (en nu -> Les Paul)

:seriousf:

Een soort van golfbeweging...

Bij versterkers gaat hetzelfde gebeuren... Marshall -> Fender -> Marshall...

drap

27 maart 2007, 20:38

Als ik een singlecoil geluid wil pak ik m'n strat of tele. Wil ik een humbuckergeluid dan pak ik m'n SG. Beide heeft z'n charme. Een singlecoil gitaar kan wat een humbucker gitaar niet kan en vice versa. Ik zie in beide zo z'n charmes.

GunMetalBlue

27 maart 2007, 20:45

Ik héb alleen nog maar op strat gespeeld. 1 keer op een LP.

Maar als ik wat centen heb ga ik eens kijken of ik niet kan diversifisifsifi-dinges. Denk aan een tele of een LP, maarja op zich is er ook alleen maar strat, tele en LP =P

Tho

27 maart 2007, 20:47

Het zit bij mij meer in kleine gitaar (Les Paul) grote gitaar (ala Gibson ES-5).
Dunne snaren (normaal setje 0.10) dikkere snaren (flatwound 0.11/0.12).

Ik heb helemaal niets met Fender.

Hey gozer, heel even offtopic: Je onderschrift klopt van geen kant :cooler: Je kent maar 1 reden, en het is niet dansen? Dan blijven er weinig redenen over.

mod edit...

'66 special

27 maart 2007, 21:06

Hey gozer, heel even offtopic: Je onderschrift klopt van geen kant :cooler: Je kent maar 1 reden, en het is niet dansen? Dan blijven er weinig redenen over.

OT: Fender zuigt penis, Gibson is fijn! Toch blijft het voorlopig Jackson voor mij!

snel een offtopic antwoord: inderdaad, de enige reden die ik kan bedenken is nl copuleren.

wbt het standpunt Fender vs Gibson :rockon:
Ik heb een keer een Clapton strat gewonnen, en binnen een week ingeruild.

vulvasonic

27 maart 2007, 21:11

Tho

27 maart 2007, 21:12

Ghehe, Jackson is ook van Fender :D

Ja klopt, maar Jackson USA is nog steeds Jackson USA :)

'66 special

27 maart 2007, 21:17

drap

27 maart 2007, 21:20

Volgens mij vergeet je Gretsch......

Ja, er waren wel meer merken toen. Rickenbacker bijv. ook. Maar ik denk dat Vulv bedoelt, eh... sterker nog, dat ie letterlijk zegt dat Gibson en Fender de enige merken waren destijds die er toe deden.

'66 special

27 maart 2007, 21:35

Ja, er waren wel meer merken toen. Rickenbacker bijv. ook. Maar ik denk dat Vulv bedoelt, eh... sterker nog, dat ie letterlijk zegt dat Gibson en Fender de enige merken waren destijds die er toe deden.

Dat ligt aan het tijdsvak waar hij het over heeft. Gretsch is behoorlijk intensief gebruikt door de jaren heen, zelfs Jan Akkerman had geloof ik een White Falcon in de jaren 70.

Als het punt is dat Fender en Gibson de enige twee algemeen verkrijgbare grote merken (in Nederland) waren dan ben ik het daar wel mee eens.

Les Paul

27 maart 2007, 21:37

Begonnen met een USA Strat, na een jaar een Les Paul erbij. Daarna flink wat omzwervingen gemaakt, via Yamaha, PRS weer terug bij de Les Paul. De Les Paul blijft voor mij toch the real thing. Kan op een Strat nou eenmaal niet lekker uit de voeten. Niet dat het een slechte gitaar is, maar gewoon niet voor mij.

The Mess

27 maart 2007, 21:38

Ik ben van een Squier Stratje over gestapt naar een Epiphone SG.
En vrijwel álles aan de SG bevalt me beter: speelt soepeler, ruiger geluid, dikker geluid, is mooier, kortere mensuur.

Nadelen zijn: slecht clean geluid (goedkoop :D), en snelle ontstemend (goedkoop :D).

Maar wat moet je met een clean geluid en een gestemde gitaar in een speedrock band? xD

Rinze

27 maart 2007, 21:41

Heeeeeeeeeel lang geleden, toen ik nog jong was, waren er maar twee serieus te nemen merken; Fender en Gibson.

En ik vond beide merken gaaf en ik heb altijd op beide merken gespeeld. Ik zou ook geen afstand van ze kunnen doen. Drap heeft gelijk, je kunt die twee niet met elkaar vergelijken.

Ik wil ze ook niet vergelijken, een aantal jaren geleden wilde ik een Gibson niet aanraken en nu begint het andersom te worden, omdat ik me op een Fender niet meer zo lekker voel.

Ik bedoel trouwens sowieso niet zozeer de merken als wel het type gitaar. Dus de gitaar met geschroefde esdoorn hals met langere mensuur en enkelspoelers tegenover de gitaar met gelijmde hals met kortere mensuur en een flinke portie mahonie en humbuckers als ingrediënten.

In bredere zin gaat het me eigenlijk ook om vergelijkbare ervaringen, het is toch een soort aardverschuiving qua voorkeur.

vulvasonic

27 maart 2007, 21:43

Ik licht mij toe:

Ik was een jonge puber van 13 toen ik gitaar ging spelen. Er waren destijds maar een paar modellen die je bij TopPop steeds terug zag komen; de strats, de tele's en de Les Pauls en dan had je nog zo'n rare kwibus met een SG. Mijn eerste gitaar was dan ook een SG. Ik dacht dat ik het helemaal voor elkaar had, tot ik er achter kwam dat die kwibus een Gibson hanteerde en ik een Maya.

Mijn oom had een ECHTE Fender Telecaster. Voor MIJ bestond dus alleen Fender en Gibson, want dáár speelden alle grote jongens op.

Natuuuuuuuuuurlijk had je ook Gretsch en natuuuuuuurlijk was er ook nog een Rickenbacker, maar die spraken een stuk minder tot mijn verbeelding. Een Gretsch was iets voor Stray Cat fans en ik was GEEN Stray Cat fan.

Ik vertel het eenvoudige levensverhaal van een hele jonge puber. Wat wist ik nou van gitaren?
En oooooo, wat hebben mijn vriendjes en ik gelachen om die Tokai's. Dat waren toch geen ECHTE Fenders?
Nee, als je geen dure Fender of Gibson kon betalen, dan kocht je op z'n minst een Fender Lead of een ouwe Mustang. :seriousf:

patricia

27 maart 2007, 21:53

haha,het kan raar lopen...nu ik mijn les paul studio weer terug heb,laat ik mijn ibanessen ff met rust.

die les paul heeft iets!

fretboardtoash

27 maart 2007, 21:58

nooit gedacht om single coils te willen op n gitaar, maar ben nu serieus aan 't overwegen om een blade te kopen.
weer ns wat anders na alleen maar jaren hummies

'66 special

27 maart 2007, 22:00

Ik wil ze ook niet vergelijken, een aantal jaren geleden wilde ik een Gibson niet aanraken en nu begint het andersom te worden, omdat ik me op een Fender niet meer zo lekker voel.

Ik bedoel trouwens sowieso niet zozeer de merken als wel het type gitaar. Dus de gitaar met geschroefde esdoorn hals met langere mensuur en enkelspoelers tegenover de gitaar met gelijmde hals met kortere mensuur en een flinke portie mahonie en humbuckers als ingrediënten.

In bredere zin gaat het me eigenlijk ook om vergelijkbare ervaringen, het is toch een soort aardverschuiving qua voorkeur.

Ach so, dat heb ik alleen met muziek. Ik zou 25 jaar geleden nooit naar de muziek geluisterd hebben waar ik nu wel naar luister.

Destijds had ik een vetkuif (voordat de Stray Cats bekend werden) en luisterde naar oude rockabilly.

Sjel

27 maart 2007, 22:30

Ik luister ook naar verschillende stijlen muziek. Begonnen met punk, psychobilly leren kennen, daardoor neo-rockabilly en de ouwe stuff en rhythm 'n' blues en country en ...

Wat de gitaren betreft: ik ben nooit uitgesproken pro-fender of pro-gibson geweest. Ze hebben allebei leuke gitaren (van Fender ben ik vooral voor de Tele, van Gibson vind ik die P90 Les Pauls en de ES-5 wel leuk). Wel ben ik altijd een single-coilliefhebber geweest. Heb één gitaar met humbucker gehad en na een maand had ik er al single coils op gezet...

Davidian

27 maart 2007, 22:50

Zelf als ibanez man, ligt fender me net ieeetjes meer. Al is de nieuwe gibson bgf of zo wel heel sexy.

Maar dan is dan wel 1 van de weinige gibsons die ik mooi vind.

gerrekat

28 maart 2007, 10:05

Jup van een die hard gibson man naar DEAN, een hele vooruitgang.

Wabbie

28 maart 2007, 10:39

Bij mij is het ook een soort van golfbeweging. Mij allereerste gitaar was een Prince stratocaster, die werd naar een jaar vervangen door een mexicaanse fender strat. Daar heb ik toen 10 jaar op gespeelt. Toen ik mijn eindexamen VWO haalde mocht ik van mijn ouders een nieuwe gitaar uitkiezen. Toen ben ik na een lange zoektocht uitgekomen bij een Hohner Les Paul, een goldtop met p90's. In de jaren die daarop volgenden hebben mijn strat en mijn LP ongeveer evenveel actie gezien, waarin ik een periodes de een boven de ander prefereerde. Een jaartje of 2 geleden kocht ik mijn jazzmaster. Toen verdwenen de strat en de LP van het strijdtoneel. Sowieso was mijn oude trouwe stratje naar vele jaren trouwe dienst behoorlijk toen aan nieuwe elementen en elektronica.
Tegenwoordig speel ik nog steeds het meeste op mijn jazzmaster, maar af en toe neem ik ook wel eens mijn LP of mijn strat mee naar repetitie of optreden. Mijn strat is ondertussen weer helemaal opgeknapt en doet nu ook dienst als backup bij optredens.

Ik blijf overgens wel zweren bij singlecoils, het liefst behoorlijk overwonden. Ik heb ook nog wel een epiphone genesis liggen maar die gebruik ik toch minder, veel minder dan mijn andere gitaren

heavy-metal-thunder

28 maart 2007, 12:16

Ik ben begonnen met een Travis Bean. Waarom? Was tijdens de uitverkoop van een failliete muziekwinkel en er was maar 1 elektrische meer. Wat later heb ik deze geruild voor een Ibanez Stratachtige. Reden: mid eighties waren deze gitaren met floyd erg in, maar ik heb er nooit veel op gespeeld omdat ik overgestapt was op klassieke. Een jaar of 3 terug, ben ik herbegonnen met gitaar spelen en heb de Iba vanonder het stof gehaald. Wat later heb ik me dan een Les Paul gekocht. Degelijk instrument, speel er graag op.

Ondertussen heb ik al een paar strats gehad (57RI en 62 RI), klonken goed, maar ik speelde er niet graag op, zodat ze al snel werden verkocht. Onlangs heb ik me een tele gekocht, ditmaal een goedkoop ding van Richwood omdat ik niet veel geld wou spenderen aan een Fender-achtige. Deze gitaar bevalt me meer en meer, speelt vlot en de Les Paul staat nu wat stof te vangen. Qua klank is de Richwood niet slecht, maar kan toch niet tippen aan een goeie Fender. Daarom heb ik me gisteren een 52RI tele gekocht. Wie weet word ik ook nog een overloper?

Kaboemba

28 maart 2007, 12:18

Tja ik kan het me voorstellen, die LAG is een geweldige gitaar.

Het heeft wel een heel andere hals dan een gibson, veel slanker.
Maar ik neem aan dat je vooral doelt op het geluid, met 2 hums. Ik merk ook dat ik vooral de humbuckers op mijn gitaren gebruik (godin G series), eigenlijk alleen maar.
Heb wel is het e.a. uitgeprobeerd met een strat of een tele met singles maar dat is het niet voor mij, alhoewel dat felle bijtende ook wel af en toe lekker is neig ik toch meer naar iets romiger geluid.

En ik MOET ooit weer een LAG Roxanne hebben, leifst een van de eerste producties.

California Jam

28 maart 2007, 12:29

Ik ben nog steeds helemaal hooked op een strat. Ik kocht mijn dame in 1978 in London en ik was toen 19 jaar en ik ben nu 46 en ik heb haar nog steeds.

Ik blijf de bespeelbaarheid, toon en klank nog steeds bij mij passen en ik blijf daar ook bij. Ik merk wel dat ik de laatste jaren erg gecharmeerd ben van die mooie Explorers en dan met name die Korina uitvoering. Ik heb ooit in The Guitarist een interview gelezen met John Entwistle. Die spaarde ook gitaren en die had een complete Korina serie dus een Explorer, Flying V en nog een andere waarvan ik de naam zo snel niet weet.
Man, wat heb ik zitten kwijlen bij die serie! Prachtig gewoon! Dus in die zin ben ik wel een beetje een overloper.... Maar dan zie ik mijn dame weer hangen en dan denk ik ach, ik houd het hier maar bij.

Waar ik wel in aan het overlopen ben (en dat had ik nooit verwacht) is dat ik onlangs een lefty Squier strat gekocht heb. Deze heb ik rechtshandig gemaakt en het was eigenlijk bedoeld als 'gitaartje erbij' maar ik merk dat ik deze steeds vaker pak omdat het op een of andere manier toch heel prettig speelt.
Toevallig is deze Squier heel goed in afwerking en geluid. Misschien dat ik er nog zo'n Jimi Hendrix pu setje in gooi (vanwege de staggered poles want die staan nu niet goed omdat ik de snaren heb moeten omdraaien) maar voor de rest een puike plank!

Mitch

28 maart 2007, 13:09

Ik was altijd helemaal van de mahonie gitaren, humbuckers of minstens P90's, maar tegenwoordig speel ik met veel plezier op mijn Jap Tel 52 RI. Heerlijk ding !

Gitaargek

28 maart 2007, 14:23

Ik ben en blijf een fan van Fender. Heb een Telecaster en een Stratocaster en dat is het (voor mij) helemaal. Ook valt het mij op dat ik meestal naar de "fender" gitaristen luisterd (onbewust) zoals: Stevie Ray Vaughan, Eric Clapton, Jimi Hendrix, Roy Buchanan en Robert Cray (kan nog wel even doorgaan).

Ik vind een Gibson te "zwaar" klinken (kan het niet anders omschrijven.)

almarvk

28 maart 2007, 17:57

Topic is opgeschoont er weer open op verzoek van de TS Rinze.

joke

28 maart 2007, 18:42

Rinze

28 maart 2007, 18:54

vroeger alltijd fender en andere strats maar nu ben ik heel monogaam aan een aantal ibanez artists!!!
heb je spijt dat je de jouwe recentelijk hebt verkocht,rinze ?
als er een gitaar in de buurt komt of zelfs beter klinkt dan een les paul is het de ibanez artist wel!!!!

Nee, heb er geen spijt van, ik vond de hals op die van mij niet zo prettig, niet rond genoeg denk ik. Bovendien vond ik het geluid te scherp, waarschijnlijk door de esdoorn hals en top, in combinatie met een niet heel erg dikke laag mahonie als achtekant van de body.

Ik heb ooit in The Guitarist een interview gelezen met John Entwistle. Die spaarde ook gitaren en die had een complete Korina serie dus een Explorer, Flying V en nog een andere waarvan ik de naam zo snel niet weet.

Misschien de Moderne?

joke

29 maart 2007, 14:26

vreemd rinze dat het te scherp was en dat met elementen met kapjes?
meestal raak je hierdoor wat hoog kwijt .
het loont uiteraard ook de vol of tone pot iets terug te draaien .
je kan er wel hoog uit maar niet IN draaien!
wat er niet is kan er ook niet uit!
maar goed ik ben al weer aardig op weg met mijn verzameling.
groetjes van ekkerman

Rinze

29 maart 2007, 14:47

Ik heb er, inclusief de originele, iets van vier verschillende setjes elementen in gehad, met en zonder kapjes. Maar ik vond het akoestische geluid ook scherp, gok toch op teveel esdoorn en te weinig mahonie in combinatie met een iets te slanke hals. De nieuwe eigenaar heeft hem trouwens ook alweer te koop staan: http://www.gitaarmarkt.nl/index.php?ct=elecgit&md=details&id=76273, dus die was er blijkbaar ook niet tevreden over. Shit happens.

Yamhammer_71

29 maart 2007, 17:03

Overloper of geen overloper?

Neen, de passie voor Gibson is er altijd al geweest.
Heb wel ooit een Jackson gehad, prima ding met een uitstekend clean geluid (goeie metal-intro's), maar het was niet mn ding. Teveel toeters en bellers.
Daarna eindelijk voor Gibson gegaan wat ik altijd al wilde....en natuurlijk met DE sound :)

_____________________
Addicted to the guitar :B

johnnyz

29 maart 2007, 18:53

Bij mij net andersom.

Van Gibson Firebird en Gibson ES-335 naar Fender Telecaster '52 en CS stratocaster '56.

de Gibsons komen amper nog uit de koffer. :dontgeti:

Hendriks

29 maart 2007, 19:02

Ik ben al een tijdje zoekende naar de "perfecte" , in anderhalf jaar 10 verschillende gitaren gehad waaronder 4 fenders een Blade, Ibanez,2 Epiphones en een Fernandez(ex Rinze)momenteel weer een strat ,maar kan nog niet zeggen dat ik hem gevonden heb . Ik weet wel dat het een Fenderachtige gitaar moet worden met sc of p90 .
Het heeft allemaal met gevoel en smaak te maken ,elke gitaar voelt anders en klinkt anders .Ik blijf gewoon zoeken.

Tupelo

29 maart 2007, 19:09

Ik weet wel dat het een Fenderachtige gitaar moet worden met sc of p90.
Telesonic dus! :sssh:
http://i76.photobucket.com/albums/j25/Tupelo1011/1998_Fender_Tele-Sonic_N8352458.jpg

Hendriks

29 maart 2007, 19:46

bijvoorbeeld

Tankman

29 maart 2007, 19:50

Waarom niet eens naar PRS kijken. Als je geen grote budget heb, zijn de PRS SE series ook ideaal. Ik weet dan niet wat voor muziek jij speelt, maar ik varieer heel erg tussen verschillende soorten rock, metal, maar ook blues, jazz en reggae, en mijn PRS Tremonti SE doet het perfect bij alle muzieksoorten. PRS heeft ook een vrij neutrale look, dus je staat niet als iemand met een BC Rich Beast in een Blues bandje derbij...als een gek dus...

Hendriks

29 maart 2007, 20:26

Een PRS-se Soapbar is mischien een optie.

Tankman

29 maart 2007, 20:26

PRS SE soapbar is zeker een optie. Als het maar niet eentje is met single coils...

Nickname

29 maart 2007, 20:45

PRS SE soapbar is zeker een optie. Als het maar niet eentje is met single coils...

Een soap-bar is toch per definitie een single coil :D

Tankman

29 maart 2007, 21:42

Uhm....niet perse....Het ligt ergens tussen een humbucker en een sing coil. Het klinkt ook veel vetter net een humbucker.

Rinze

29 maart 2007, 21:48

Technisch gesproken is het een single coil, een P90 heeft namelijk maar 1 spoel. Dat ie vetter klinkt dan een Fender komt door de bouwwijze, maar dat maakt het nog geen humbucker.

Tankman

29 maart 2007, 21:59

Nooit gezegd dat het een humbucker was. Maar ik zie hem niet echt als een single coil door het geluid dat eruit komt.

Rinze

30 maart 2007, 09:40

Hij klinkt anders dan een Fender SC, dat klopt. Toch is het een enkelspoeler, humbuckers klinken ook zeer verschillend: vergelijk een Seymour Duncan Invader maar eens met een SD Jazz...

Kim Wilson

30 maart 2007, 10:02

Toen ik met gitaarspelen begon, vond ik de Les Paul een mooie gitaar. Lekker dik, lekker stoer. Ik heb toen ook een Epi LP gekocht. Maar met mijn liefde voor de blues groeide ook mijn liefde voor de Strat. Ook de band waarin ik nu speel, met bijbehorende stijl, heeft mij overgehaald om ook werkelijk een Strat te kopen.

Had ik in een rockband gespeeld, had ik waarschijnlijk nog steeds een LP of SG gehad. Maar ik speel heel graag blues, en dat doe ik het liefst met een Strat.

Ik ben dus ook een overloper. :)

joke

30 maart 2007, 13:01

ik denk dat het een combinatie van factoren is ..

eerst wordt je verllieft dan voel je die grip van haar ranke of (smaken verschillen) dikke vette hals en dan hoor je het mooie geluid van haar stem die zo vanuit iedere porie van haar body je oren bereikt en dan weet je het zeker ik ben verlieft ...

en ja ik heb het over een gitaar!!!

Tankman

30 maart 2007, 13:04

Ik vind Les Paul's alleen cool als ze dat stomme pianokapjes pickguard niet hebben. Bijvoorbeeld de Zakk Wylde LP. Maar een PRS singlecut is lekker sleak...heerlijk met die carved top.

Flint Stone

8 april 2007, 12:13

Eigenlijk kom ik met het kopen van gitaren altijd op humbuckertjes uit; gibson en gibsoncopien en als het eens een keer een fenderachtige is dan ook weer een met twee dikke buckers. Een paar weken terug hing er in de winkel een nette stratocaster en omdat die singlecoils naar verluidt een minder dik geluid hebben, ben ik toch maar overstag gegaan.:confused: In de winkel (zittend) speelde hij lekker, eenmaal thuis was het allemaal erg onwennig en eerlijk gezegd ben ik nog steeds niet gewend. Of het de vorm is, of die singelcoil ik weet het niet. Brrr. Gelukkig heb ik dit weekend een leuke deal kunnen maken en heb ik nu een squier katana met 1 cheapo humbucker. Heeeeeeeeeeerlijk, feels like coming home. :cheerup:

Rinze

8 april 2007, 12:20