PDA

View Full Version : Welke D.I.



Mirakels
17 februari 2007, 12:31
Met de band zijn we van plan om meer akoestisch te gaan spelen. Nu is er al veel geschreven over het uitversterken van een akoestische gitaar. Ik speel veel, maar heb weinig ervaring op akoestisch gebied.

Op dit moment ben ik niet in de gelegenheid om een akoestische versterker te kopen. Dus is het waarschijnlijk het mooist om de boel rechtstreeks op de PA aan te sluiten. Daar wil ik dus een D.I. tussen zetten.

Er is veel te lezen over DI's, maar ik ben benieuwd wie er met welke DI's goede ervaringen heeft en waar je een beetje op moet letten als je een DI aanschaft.

GunMetalBlue
17 februari 2007, 18:23
ff een ielig vraagje tussendoor, waarvoor staat DI? Weet wel wat het is en doet maar wat gegoogel etc. brengt niet verder met de afkorting.

Waarvoor staat DI?

JoVe
17 februari 2007, 18:40
Direct Input

LaurentB
17 februari 2007, 18:49
Ik gebruik er een die img Stage Line LTR 100 heet, zie ik. Werkt prima! Geeft trouwens een goed geluid hoor, via de PA, als de geluidsman het tenminste goed instelt

guitartub
17 februari 2007, 20:32
Niet duur, wel goed: Behringer.

Mirakels
17 februari 2007, 20:35
Volgens mij moet dat goed gaan werken en goed klinken via de PA. Tuurlijk ben je afhankelijk van de geluidsman. Die kan je maken en breken, maar dat is met alles zo toch?

Is er nog een wezenlijk verschil tussen passief en aktief? Aktief heeft de voorkeur zoals ik vaak lees. Klopt dat? Wat is precies het verschil? En zijn er bepaalde aansluitingen die de D.I. dient te hebben?

piezo
17 februari 2007, 22:33
Een DI box heeft meerdere functies:

1) Galvanische scheiding van de aangesloten spullen, waardoor minder kans op brommende aardlussen en elektrische schokken;

2) Impedantieaanpassing. Bijvoorbeeld het omzetten van een hoogohmig (bas-)gitaar signaal naar een laagohmig signaal waardoor je de basgitaar rechtsreeks op een mengtafel kunt aansluiten. Met de impedantieverlaging voorkom je het weglekken van vooral de hoge tonen in de kabel en aan de ingang van de mengtafel en krijg je een betere headroom. Een laagohmige verbinding pikt ook minder electromagnetische storing (brom) op. Je kunt dus lange kabels gebruiken met minder signaalverlies en minder elektromagnetische storing. Een elektrische gitaar wordt meestal niet rechtstreeks ingeprikt, omdat de kleuring en vervorming van een versterker gewenst worden;

3) Bijna altijd maakt een DI box het signaal ook symmetrisch (balanced) Hierdoor kun je de - ná de DI - op de laagohmige kabels binnenkomende stoorsignalen neutraliseren. Symmetrisch maken doe je door je signaal te splitsen met één van beide signalen uit fase, en het in-fase en het uit-fase signaal via gescheiden aders te verzenden (meestal XLR kabel). Als het ontvangende toestel het uit-fase signaal dan weer in-fase zet en samenvoegt met het andere zet je de - alleen tijdens het transport - op beide aders ontvangen stoorsignalen juist met elkaar uit fase, waardoor deze verdwijnen. Een humbucking principe dus.

-----------

DI boxen zijn er in 3 soorten:
- Passief. Deze werken altijd met een transformator, geven echte galvanische scheiding (isolatie) en hebben geen voeding nodig. Nadeel: geen optimale signaalsterkte, niet goedkoop. Voordeel: voegen weinig ruis toe.
- Actief zonder trafo. Deze hebben wel voeding nodig (batterij of fantoomvoeding van de mengtafel), geven geen echte galvanische scheiding, maar wel een betere signaalsterkte en flexibeler aanpassing. Worden het meest gebruikt.
- Actief met trafo. Combineert het beste van de bovenstaande 2, maar is uiteraard ook het duurst.

De meeste actieve DI-boxen hebben één of meer hoogohmige ingangen, een "link" om dat signaal door te sturen naar een instrumentversterker, een laagohmige symmetrische (XLR) uitgang en vaak nog één of meer signaalverzwakkers. En een groundlift schakelaar.

---------

Overigens hebben de meeste electro-akoestische gitaren een ingebouwde voorversterker, die een signaal op lijnniveau/lage impedantie afgeeft, zodat je rechtstreeks in een mengtafel kunt prikken. Alleen is die signaaloverdracht niet symmetrisch en pikt de kabel dus onderweg nog wel wat storing op. Het al dan niet gebruiken van een DI is daarmee afhankelijk van het signaal van je voorversterker, je afstand tot de mengtafel en de mate van storing uit de omgeving.

Tips:
-Gebruik je een (goedkope) DI-box voor een electro-akoestische gitaar, dan kun je beter de ingangsregelaar van de tafel wat moeten knijpen zònder signaalverzwakking in de DI, dan helemaal open moeten zetten mèt signaalverzwakking in de DI. Dat laatste geeft namelijk een berg ruis waar je niet blij van wordt.
- Voed hem aub 48 V fantoomvoeding en geen 9 V batterijvoeding, tenzij het niet anders kan.

Een goede DI box heeft ook vooral een goede eigen signaalverwerking. Als de DI box zelf bijna net zo veel schade aanricht als je er mee wilt voorkomen, dan schiet het niet op natuurlijk.
Op het punt van die eigen signaalverwerking scoort een Behringer oid. vast niet zo goed, maar voor het geld wat ie kost goed genoeg.

LaurentB
18 februari 2007, 02:21
Een DI box heeft meerdere functies:

(...)


Kijk, DAT is nu eens een keer een heldere uitleg. Heb me jaaaren afgevraagd waarom een DI nodig is. Ik wist wel DAT het nodig was, maar niet waarom.

Mirakels
18 februari 2007, 10:25
Dat is inderdaad een erg goede en heldere uitleg! Daar kan ik wat mee. Bedankt!

Zijn er nog mensen die bepaalde merktypes adviseren? Of juist niet?

kornelius
18 februari 2007, 11:44
piezo, ik ben gepast onder de indruk.

weet ik meteen gratis erbij het verschil tussen balanced en unbalanced.

piezo
18 februari 2007, 15:51
Merci. Techneut met een leraar complex, hè.
Ruilen tegen jouw muzikaal talent? ;)

Mitch
18 februari 2007, 16:58
Ik ben zelf buitengewoon gecharmeerd van de L.R. Baggs Para DI. Niet goedkoop (tenzij je 'm internationaal via eBay koopt), wel ontzettend goed qua EQ. Haalt echt het beste geluid eruit. En vriendje piezo heeft toevallig dit weekend kunnen beoordelen hoe goed dat live klinkt ;)

piezo
18 februari 2007, 17:49
Ha, die Mitch.
Ik heb je dacht ik maar één keertje de piëzo's horen gebruiken. Voor zover ik kon beoordelen in alle herrie die jullie maakten en met mijn oordoppen in ;) , klonk dat wel goed.
Ik wil het nog wel eens sec kunnen beoordelen, met mijn Furch + LRBaggs RT ernaast.

Voor de topicstarter, er is ook een Para-DI pedaaltje van Carl Martin, een 3-bands semi-parametrische EQ en een DI box in één, bedoeld voor (piëzo) versterkte akoestische instrumenten. Kost nieuw tegen de 200 euro.

Sj03rd
18 februari 2007, 20:23
Ik heb inderdaad ook veel goeie verhalen gelezen over de Lr Baggs Para DI. Ik heb piezo in mn musicman luke laten zetten en zoek daar ook een goeie DI voor, ook wil ik deze gebruiken icm mn akoestische gitaar (zonder versterker).

Die para DI zal dus ok zijn, wel moeilijk om ergens te vinden zodat testen vrij lastig wordt. Verder ben ik ook nog gewezen op de Aphex X-Citer, die schijnt ook erg ok te zijn, ik ga m binnenkort testen...

iemand daar ervaring mee? kost zo rond de 150 euro.

Mirakels
20 februari 2007, 08:11
Ok dan. Bedankt voor de tips enzo. De D.I.'s die nu genoemd worden zijn behoorlijk prijzig. Dit zul je vast horen, daar twijfel ik echt niet over, maar in hoeverre zijn de goedkope Behringers van een euro of 40/50 acceptabel?

Ik speel in een band die een akoestische set gaat bregen. We moeten het daar niet van hebben. We zijn geen akoestische band ofzo. Maar het moet natuurlijk wel ok klinken. Hoever kom je dan met een goedkopere Behringer?

ReinoutV
21 februari 2007, 16:36
Ik gebruik ook de Aphex Acoustic Xciter. Deze kan je helaas niet met fantoomvoeding voeden, dus je zal altijd een extra adapter mee moeten nemen, maar dat mag de pret niet drukken. Je kunt hiermee je laag en hoog beter vormen, het ding klinkt heel goed!