Live ook goed spelen

[cardinal]

Het valt mij op dat als ik thuisspeel of in de oefenruimte dat het allemaal prima gaat. Dan ga ik de buhne op en rammelt het af en toe aan alle kanten.

Ik beweeg vrij veel op podium, natuurlijk is dat een oorzaak, maar ik zie angus ook vrij veel, kuch, bewegen en die speelt ook dan best, kuch, goed.

Hebben jullie tips? In de oefenruimte krijg ik het niet voor mekaar om ook zo te bewegen, die adrenalinekick krijg ik alleen live.

Best moeilijk heh, hahaha, maar alle tips zijn welkom. Ik wil eigenlijk niet minder ga bewegen, wel eventueel "anders" bewegen.

Was eerst alleen gitarist, maar sinds anderhalf jaar zing ik er ook bij (is volgens mij nog niet superlang), speel wel al 20 jaar gitaar.

[el loco]

Tja, oefenen is natuurlijk het meest belangrijk, maar dat is een open deur. Bij mijzelf komt het aan op concentratie op het podium. Ik ben ook vrij beweeglijk en bij het ene nummer kan dat wat heftiger dan bij het andere, afhankelijk van de partijen die je speelt.
Eigenlijk, als ik er zo over nadenk, is het een trucje: je gaat 100% en doet net alsof het allemaal vanzelf gaat, terwijl je in je hoofd druk bezig bent met je techniek, de structuur en het ontwijken van de zanger. Ik merk wel dat het steeds beter gaat, veel live ervaring opdoen. Tja oefening baart kunst, om er nog maar een cliche tegen aan te mikken...

[Das Schaap]

Zorg ook dat wat je live speelt niet het uiterste is van wat je kan. Iedereen maakt weleens slippertjes, maar als je dingen speelt die je beter kan is de kans daarop kleiner, en heb je meer ruimte over voor andere dingen zoals wat beweging. In je hoofd enzo. :chicken:

[gorgasm]

voor je je song live speelt moet je t blindelings en op automatische piloot kunne, maw niet meer denken, nog geen probs gehad :)

[Trocar]

Ik probeer het te ondervangen door te onthouden welke stukken 'fout-gevoelig' zijn en welke stukken geen probleem zijn. Ik pas mijn beweeglijkheid daar op aan.
(Een beetje wat El Loco al zei, zie ik nu).

[peter_heijnen]

Live is ALTIJD anders en intenser dan wat je thuis zult beleven. Thuis kun je ook nog eens de omstandigheden geheel naar je eigen wensen optimaliseren wat live vaak dus niet zomaar kan.

Ik speelde thuis altijd (mijn hele conservatoriumtijd en ook daarna...) met zoveel mogelijk platen/cd's mee en deed dat dusdanig dat ik vooral de cd heel goed kon horen en mijzelf wat minder. Voordelen hiervan: je leert luisteren naar de rest van de band terwijl je leert spelen met zowel een volume waarmee je niet keihard over de rest heen gaat als met een geluid waarmee je iig voor jezelf toch voldoende hoorbaar bent. En je leert gaandeweg ook steeds beter stemmen en intoneren!

Het mooiste vond ik eigenlijk altijd het meespelen met live opnames van mijn favorieten. Dan ging ik met mijn kop tussen de speakers van mijn stereo instaan om heerlijk mee te jammen ergens in new york of tokio of zo...:)

BELANGRIJK: laat regelmatig iets meelopen om het opp te nemen. Er is niets dat meer info over je spel kan geven dan een eerlijke opname.

[cardinal]

haha dat is het nu net peter, die opnames heb ik gehoord. Ik wist dat het niet top was, maar op disk klonk het nog even tig keer zo beroerd zeg.

Alle adviezen neem ik mee en keep 'm cuming euh coming...en nu snel even nog wat spelen.

[Bâh]

haha dat is het nu net peter, die opnames heb ik gehoord. Ik wist dat het niet top was, maar op disk klonk het nog even tig keer zo beroerd zeg.

Alle adviezen neem ik mee en keep 'm cuming euh coming...en nu snel even nog wat spelen.

Ik heb het juist altijd andersom.
Op het podium denk ik: aaaaarghh neee dit gaat niet goed!
Maarja, dan zie je het terug en dan is het nog best aardig.

Maar als jij bij sommige stukken niet de controle hebt om te bewegen en te spelen, dan zou ik het houden bij alleen spelen :). Let er alleen wel op dat je mond niet raar open hangt :D.

[The_syphon]

Bij optredens heb je ten opzichte van een repetitie gewoon meer spanning, meer hitte => zweethanden, meer druk en meer adrenaline. Al deze factoren komen je spel niet echt ten goede. Ik ben zelf ook behoorlijk beweeglijk op het podium, waardoor ik over het algemeen ook meer slippertjes maak. Ik laat me hier tijdens het optreden echter niet door leiden en zeker de pret niet bederven. En voor wat betreft het publiek: Zij zien liever een enthousiast iemand die af en toe een een foute noot raakt (al horen ze het 7 van de 10 keer neit eens), dan een saaie drol die foutloos zijn ingestudeerde solootjes speelt. Wil je de kwaliteit van je band bevorderen, dan kun je denk ik beter (zoals al eerder gezegd) een iets makkelijkere improvisatie spelen die makkelijk binnen je capaciteiten ligt dan riffjes spelen waarbij je op de top van je kunnen moet spelen. Voor jezelf moet je natuurlijk altijd blijven streven naar perfectie. Oefening en podiumervaring zijn hierbij de enige oplossing.

[Elixir]

+1

het doorsnee publiek hoort echt niet of je een foutje maakt, of een solo net dat kleine beetje anders speelt. Ze willen een band zien die er helemaal voor gaat op het podium.

[The_syphon]

Ja, precies.

Ik maakte in het begin ook veel fouten doordat ik staand spelen niet gewend was. Ik oefen namelijk altijd zittend. Maar dat is een kwestie van gewenning

[Rutger]

Inderdaad, oefening is het belangrijkste. Zorg ervoor dat je je partijen tot in de puntjes kent.

En waarom oefen je de nummers niet gewoon met opzettelijk veel bewegen? Repeteer thuis je partijen terwijl je door het huis heen loopt/rent/spring/whatever. t Is niet verkeerd om dat ook te oefenen (wel je gordijnen dicht doen :p)

En als je hier en daar een ingewikkelde partij hebt, doe het dan even wat rustiger aan en concentreer je vooral op je gitaarpartij. Als het lastige stukje voorbij is kun je weer verder met springen :)

[cardinal]

Let er alleen wel op dat je mond niet raar open hangt :D.

Je kent me? hahaha

Ik ga in de oefenruimte toch wat meer proberen te bewegen, schop de rest van de band wel even aan de kant en dan maar zwaaien met die arm. Pete here I cum.:blast:

[The_syphon]

haha, zeker Pete Townshend!!