Waarom altijd 'Gibson' met Marshall?

[Yamhammer_71]

Ik vraag me regelmatig af waarom veel Gibson- gitaristen een Marshall zo bijzonder vinden. Ik heb een Laney, Fender Twin en Studio 85 en heb regelmatig over een Marshall gespeeld, maar zo erg onder de indruk was ik er helemaal niet van.
De Fender buizenversterker + transistor (200 watt) zijn buitengewoon mn meest favorieten, omdat deze een uitstekend clean hebben en vanuit daar worden de pedalen aangesloten. Gewoon easy, zonder poespas en gaan met die handel.
Waarom altijd Marshall? Ik ga ervanuit dat veel gitaristen dan nauwelijks over het cleane kanaal spelen en hun distortion direct uit de versterker halen? Is die distortion dan ZO bijzonder? Kan ik me nauwelijks voorstellen.
Ik denk dat een cleane basis gewoon een must is en Fender is gewoon de meester in clean direct vanuit de versterker en sluit je pedalen erop aan en het rockt fantastisch met een buitengewoon veel sustain. Geen modder, waar ik bij Marshall toch juist vaker aan moet denken.

[Azrael]

Het is ook gewoon een hoop naam he.............mensen hebben nu eenmaal graag spullen van een bekend merk. Mensen vragen ook altijd of je een Marshall versterker hebt en zijn blij als ze zelf een Marshall hebben. Dus het is gewoonte gok ik.

[Kim Wilson]

Marshall is een stuk rauwer dan Fender. Ik vind persoonlijk ook dat de combinatie Gibson-Marshall erg goed werkt voor (classic) rock. Fender vind ik erg lekker icm singlecoils. Het is maar net wat voor sound je zoekt.

[Harry]

gewoonte, kuddegeest of smaak...... en smaken verschillen. Ik ben ook geen Marshallfan, maar als ik moest kiezen tussen de oversturing van een buizenbak en een pedaaltje over een transistorversterker koos ik voor het eerste.

[chennie]

ik ben altijd blij wanneer ik niet over een marshall hoef eerlijk gezegd. Ok ok, als het niet (in mijn ogen) minder wordt dan.

[FruscianteFan]

gewoonte, kuddegeest of smaak...... en smaken verschillen. Ik ben ook geen Marshallfan, maar als ik moest kiezen tussen de oversturing van een buizenbak en een pedaaltje over een transistorversterker koos ik voor het eerste.Het lijkt hier bijna of je suggereert dat Fender alleen maar transistorversterkers maakt.

[kassie]

ieder z'n meut denk ik maar. overigens zie ik niet zo superveel gitaristen met een les paul en een marshall. we zijn niet allemaal slash hahaha. Ik zie overigens wel veel fender stratocaster met een fender of vox versterker. daar komt dan inderdaad een mooi clean geluid uit. maar als ik mijn les paul er dan inplug dan overstuurt het direct alweer door mijn humbuckers. Het zijn gewoon goede combinaties denk ik. een strat met een cleane versterker en een les paul met een versterker die lekker overstuurt. Dat hoeft trouwens niet alleen een marshall te zijn hoor. mesa boogie en dergelijke zie ik ook veel. en een goede basis vind ik altijd nog een stuk mooier klinken dan met een boel effectenpedaaltjes

[Mufftin]

staat deze niet in de het verkeerde subonderwerp?

Maar zelf maak ik muziek beetje punk, rock enz en heb gewoon veel meer aan een Marshall achtige sound dan een Fender sound. De Fender sound mist voor mij gewoon het rauwe en korrelige in het geluid.
Maar mijn Marshall geluid heb ik zelf weer gevonden in een London city.

[Tristan]

Hmm, ik begrijp je vraag, dezelfde vraag stelde ik mezelf ook iedere keer toen ik weer een Marshall amp hoorde in de muziekwinkels waar ik weer eens aan het testen was, ik kon er nooit een lekker geluid uit halen...

Sinds ik die vintage bakken heb gehoord weet ik echter wat de echte Marshall sound is en dat is toch wel heel lekker hoor, stiekem denk ik dat een flink opengeschroefde Marshall eigenlijk de sound is die mensen die normaal hun gitaarsolo's met veel gain spelen zoeken, alleen heb je bij zo'n Marshall daarvoor niet veel gain nodig en blijft je dynamiek meer intact...
Een ouderwetse flink opengeschroefde Marshall laat je noten gewoon zingen een heeft enorm veel ballen en dynamiek...

Het hangt er ook vanaf wat voor speakers je gebruikt, de tegenwoordig veel gebruikte Vintage 30 speakers zijn over het algemeen niet ideaal in combinatie met een ouderwetse Marshall, die geven een te stijl en schel hoog en een minder mooi randje...

Voor rhythmgitaristen zou ik in combinatie met een ouderwetse Marshall de G12H's aanraden (die klinken wat rauwer), sologitaristen zijn goed af met G12M's (die zingen hemels), er zijn ook mensen die met Silver Bulldogs of Alnico Blue's spelen, schijnt ook heel vet te zijn, maar dat heb ik nog niet getest...

Een ouderwetse Marshall in combinatie met een goede Gibson (Les Paul) en de juiste speakers geeft gewoon een ongelofelijk ronde, zingende en vloeiende toon met maximaal behoud van dynamiek, openheid en ballen...
In combinatie met een Fender (Strat) kan je er naast die zingende sound ook nog eens een hele mooie clean met een randje uithalen, heerlijk...

Vooral de oude Plexi's en modellen die daarvan afgeleid zijn hebben ook een mooie clean hoor, de clean van mijn 2061x valt mij ook absoluut niet tegen, integendeel zelfs, heel warm en toch dynamisch en open, de Vox achtige belletjes zitten er zelfs een beetje in, misschien klinkt de amp wel een klein beetje droog, maar daardoor kan ik hem wel altijd goed horen zonder dat ik hem schel hoef af te stellen...
Ook uit een Marshall JCM800 of JMP 2203/2204 kan je een mooie clean met een randje halen als je in de low input inplugt...

[Harry]

Het lijkt hier bijna of je suggereert dat Fender alleen maar transistorversterkers maakt.

dat lijkt misschien zo voor degene die mijn tekst niet binnen de contekst van het topic ziet

[Dirkdewaard]

Ik vraag me regelmatig af waarom veel Gibson- gitaristen een Marshall zo bijzonder vinden. Ik heb een Laney, Fender Twin en Studio 85 en heb regelmatig over een Marshall gespeeld, maar zo erg onder de indruk was ik er helemaal niet van.
De Fender buizenversterker + transistor (200 watt) zijn buitengewoon mn meest favorieten, omdat deze een uitstekend clean hebben en vanuit daar worden de pedalen aangesloten. Gewoon easy, zonder poespas en gaan met die handel.
Waarom altijd Marshall? Ik ga ervanuit dat veel gitaristen dan nauwelijks over het cleane kanaal spelen en hun distortion direct uit de versterker halen? Is die distortion dan ZO bijzonder? Kan ik me nauwelijks voorstellen.
Ik denk dat een cleane basis gewoon een must is en Fender is gewoon de meester in clean direct vanuit de versterker en sluit je pedalen erop aan en het rockt fantastisch met een buitengewoon veel sustain. Geen modder, waar ik bij Marshall toch juist vaker aan moet denken.

Mijn tip is om een oude Gibson te zoeken en die aan te sluiten op een oude Plexi. Dan weet je waarom het zo bijzonder is. :)

[Kim Wilson]

Ik heb laatst een oude SG in een Valvestate 8100 geprikt, en dat was instant AC/DC. Dat krijg je met geen Fender amp voor elkaar. Het is niet mijn basisgeluid, ik heb een strat en een Fender amp. Maar voor rock is een SG in een Marshall toch een mooie combi. IMO mooier dan in een Fender.

[drap]

Beetje kansloze discussie eigenlijk dit. Pure smaakkwestie. Er is dan misschien nog één ding dat ik kan bedenken en dat is de betaalbaarheid voor een hoop kwaliteit in tegenstelling tot veel andere grote merken. Vox maakt daarop ook een behoorlijke uitzondering. Marshall is nou eenmaal een succesformule waar weinig merken, in ieder geval voor dezelfde prijs, aan kunnen tippen. Ik kan ook een hoop andere merken opnoemen met geweldige versterkers, maar bijna niet één die even veelzijdig is voor die prijs.

[Yamhammer_71]

Voor rhythmgitaristen zou ik in combinatie met een ouderwetse Marshall de G12H's aanraden (die klinken wat rauwer), sologitaristen zijn goed af met G12M's (die zingen hemels), er zijn ook mensen die met Silver Bulldogs of Alnico Blue's spelen, schijnt ook heel vet te zijn, maar dat heb ik nog niet getest...

Oude Marshalls in goede staat (alles werkend) en ook nog eens met de juiste speakers zijn moeilijk aan te komen...er mankeert meestal toch wel iets aan.

Welke Marshalls van tegenwoordig zingen dan mooi? Met die openheid en veel ballen? Kun je er een aantal als voorbeeld geven die niet tegen zouden vallen in combinatie met een Les Paul?

[drap]

Oude Marshalls in goede staat (alles werkend) en ook nog eens met de juiste speakers zijn moeilijk aan te komen...er mankeert meestal toch wel iets aan.

Welke Marshalls van tegenwoordig zingen dan mooi? Met die openheid en veel ballen? Kun je er een aantal als voorbeeld geven die niet tegen zouden vallen in combinatie met een Les Paul?

Hoeveel reissues wil je hebben?

[Dirkdewaard]

Probeer een oude Fender Deluxe, liefst een blackface.
Zet deze versterker maar eens helemaal open, super geluid op "normaal" volume.

(Anders heb ik nog wel een oude Marshall voor je te koop staan, pm)

Om alles te relativeren, een Bluesbreaker is ook maar een namaak bassman.

[Yamhammer_71]

Hoeveel reissues wil je hebben?

Nou, een paar versies van Marshall die tegenwoordig gewoon goed zijn in combi met een Les Paul. Het kan zijn dat ik toevallig over de 'verkeerde' Marshalls heb gespeeld, maar ben dus benieuwd naar een top 3 waarin de beste betaalbare Marshalls van nu instaan.

[drap]

Nou, een paar versies van Marshall die tegenwoordig gewoon goed zijn in combi met een Les Paul. Het kan zijn dat ik toevallig over de 'verkeerde' Marshalls heb gespeeld, maar ben dus benieuwd naar een top 3 waarin de beste betaalbare Marshalls van nu instaan.

JTM45
1959SLP
1962 Bluesbreaker
JCM800
Super100JH
Wellicht de nieuwe Vintage Modern serie

Nog meer?

[Yamhammer_71]

JTM45
1959SLP
1962 Bluesbreaker
JCM800
Super100JH
Wellicht de nieuwe Vintage Modern serie

Nog meer?

En die 1962 Bluesbreaker is ook een rei-issue neem ik aan?
Hier heb ik wel genoeg aan...bedankt in ieder geval.

[drap]

En die 1962 Bluesbreaker is ook een rei-issue neem ik aan?
Hier heb ik wel genoeg aan...bedankt in ieder geval.

Allemaal reissues behalve de nieuwe Vintage Modern serie. Die zou ik ook zeker eens uitproberen als ik jou was.

Ik zou me trouwens niet alleen blindstaren op Marshall hoor. Er zijn natuurlijk zat andere goeie versterkers. Als je een 1962 Bluesbreaker kan betalen, kijk dan bijv. ook eens naar Orange versterkers. Orange en Gibson is ook mjam! :) Of kijk ook eens naar Hiwatt versterkers, ook een hoog Marshall gehalte.

[Dirkdewaard]

Marshall heeft hele goede versterkers en hele slechte. Ook in hetzelfde type.
Je hebt bluesbreakers en je hebt bluesbreakers.
Je hebt JCM800 en je hebt JCM800.

Net als al het andere muziek materiaal, alles PROBEREN.
(of mijn 50 watt PTP metal face top uit 1970 kopen)
shit Spam! nu hou ik op

[Yamhammer_71]

Marshall heeft hele goede versterkers en hele slechte. Ook in hetzelfde type.
Je hebt bluesbreakers en je hebt bluesbreakers.
Je hebt JCM800 en je hebt JCM800.

Net als al het andere muziek materiaal, alles PROBEREN.
(of mijn 50 watt PTP metal face top uit 1970 kopen)
shit Spam! nu hou ik op

Nou, slechte boel dan bij Marshall als de kwaliteit zo verschilt.
Dan hou ik het liever bij mn betrouwbare Fenders.

[Dirkdewaard]

Zelfde :)

[Tristan]

Oude Marshalls in goede staat (alles werkend) en ook nog eens met de juiste speakers zijn moeilijk aan te komen...er mankeert meestal toch wel iets aan.

Welke Marshalls van tegenwoordig zingen dan mooi? Met die openheid en veel ballen? Kun je er een aantal als voorbeeld geven die niet tegen zouden vallen in combinatie met een Les Paul?

Die Marshall Vintage Reissues vind ik zelf niet echt goed, die klinken naar mijn idee te schel stug en plat en zingen minder...
De 1974x en 2061x uit de Marshall handwired serie vind ik zelf erg goed...
Van de oudjes kan je voor een redelijk bedrag nog wel aan een goede JCM800 of JMP 2203/2204 komen en die klinken ook erg gaaf...
Als je een nieuwe amp wil zou je ook richting Ceriatone kunnen kijken, die maken naar mijn idee erg goede kopieen van oude Marshalls, een stuk beter dan de Marshall Vintage Reissue serie in ieder geval...
Die Marshall Vintage/Modern lijkt me misschien ook wel interessant...

[Tristan]

Nou, slechte boel dan bij Marshall als de kwaliteit zo verschilt.
Dan hou ik het liever bij mn betrouwbare Fenders.

Fender amps hebben precies hetzelfde euvel hoor, de uitspraak dat de een de ander niet is geldt volgens mij ook vooral voor vintage amps...
Fender is ook niet altijd even constant geweest wat betreft trafo's en dergelijke, die zijn bij Marshall eigenlijk weer wat constanter, bij Marshall gaat het meer over de caps en de waardes daarvan enzo en dat is in principe redelijk makkelijk te tweaken voor een goede amptech...
Dat neemt niet weg dat een goede Fender amp, evenals een goede Marshall waanzinnig kan klinken...

[Chris Winsemius]

Hier 'n beetje mijn ervaringen en gedachtes;

1) rockgod/hero volgen, Clapton/Beck/Page/Ronson hadden 'n LP + Marshall dus moesten heel veel gitaristen dat ook hebben
2) Bluesbreaker is ogenschijnlijk 'n tweed Bassman clone maar door bepaalde technische verhoudingen, andere buizen, trafo's en speakers toch 'n ander smaakje
3) voicing, bij (Super)Leads vanaf '67 merk je duidelijk dat ze gevoiced zijn op HBs. Minder laag dan de eerdere modellen maar ook meer mid en tophoog

[drap]

Die Marshall Vintage Reissues vind ik zelf niet echt goed, die klinken naar mijn idee te schel stug en plat en zingen minder...

Ik ben bepaald geen groot kenner, maar volgens mij ligt het ook een groot deel aan de stock buizen die ze tegenwoordig bij alle grote merken erin pleuren. Ik denk dat bijv. een lekker setje JJ's al behoorlijk verschil zal maken. Dat heb ik in ieder geval wel zo ervaren met mijn versterker.

Fender maakt volgens mij wel weer uitzondering op de regel. Daar zitten fabrieks-af volgens mij Groove Tubes in.

[Chris Winsemius]

Ik ben bepaald geen groot kenner, maar volgens mij ligt het ook een groot deel aan de stock buizen die ze tegenwoordig bij alle grote merken erin pleuren. Ik denk dat bijv. een lekker setje JJ's al behoorlijk verschil zal maken. Dat heb ik in ieder geval wel zo ervaren met mijn versterker.

Fender maakt volgens mij wel weer uitzondering op de regel. Daar zitten fabrieks-af volgens mij Groove Tubes in.

De buizen hebben 'n "redelijke" invloed, circuit en trafo's "heel veel".

Als je bijvoorbeeld 'n 1959SLP hebt en je wilt wat meer warmte dan biedt 'n set JJs zeker resultaat maar als je de vetheid en strakheid v/e oude wilt redt je het niet met andere buizen alléén.

[Tristan]

Ik ben bepaald geen groot kenner, maar volgens mij ligt het ook een groot deel aan de stock buizen die ze tegenwoordig bij alle grote merken erin pleuren. Ik denk dat bijv. een lekker setje JJ's al behoorlijk verschil zal maken. Dat heb ik in ieder geval wel zo ervaren met mijn versterker.

Fender maakt volgens mij wel weer uitzondering op de regel. Daar zitten fabrieks-af volgens mij Groove Tubes in.

In mijn 2061x zitten stock een paar JJ EL84's en dat klinkt naar mijn idee inderdaad erg lekker, dus misschien heb je wel een punt...
Ik weet het niet, ik vind dat soort dingen altijd heel moeilijk in te schatten, een amp heeft het of heeft het niet naar mijn idee en als een amp, zoals dus de Marshall Vintage Reissues die ik getest heb, het niet heeft dan kan ik niet inschatten of dat het beter wordt met andere buizen...
Ik denk dat je dan toch altijd wat blijft missen, modificeren kan natuurlijk ook, maar wil je dat dat goed gebeurd dan moet je flink in de buidel tasten, andere trafo's en wat al niet meer, dan is het naar mijn idee bijna altijd voordeliger om meer geld te betalen voor een amp die je recht uit de doos al lekker vindt klinken...
Wat betreft de Fender amps, leuk dat ze er stock Groove Tubes inzetten, maar dan biasen ze de amps vaak weer te koud en zijn de kasten van geperst vezelplaat, daar wordt je ook niet vrolijk van qua klank...

[Yamhammer_71]

Nja, ik geef de voorkeur aan mn Fender Studio 85 TRANSISTOR uit 88'.
Het is een klein, oud pokkeding met een vermogen van 200 watt.
Ik heb nog ff erop gespeeld net en het clean is schitterend, nog niet eerder gehoord in gitarenzaken uit verscheidene amps, zelfs niet uit mn grote Laney stack...hierbij te denken aan de cleane sounds van RHCP, erg makkelijk uit de Fender Studio te halen...clean is dus ERG clean, fantastisch, juist met de humbuckers.

Net ff mn Silverburst erop aangesloten, deze keer op de gain channel wat gespeeld en ik krijg een heel appart bluesy, woman tone met 'wah wah' tintjes erin...het reageert meteen op accenten van mn plectrum/vinger-gebruik. Ik weet niet hoe het komt, maar het is prachtig. Mn Honeyburst doet dit niet... :chicken:
Ook al speel ik op hoog volume met veel distortion krijg ik d.m.v plectrumgebruik die 'wah wah' tinten erdoor heen met mn Silverburst...het karakter blijft dus aanwezig ondanks hoeveelheid aan distortion. Erg appart. Hoe kan dat????

[Yamhammer_71]

Iemand hier ook ervaringen mee?
Ik heb het over je gitaar inpluggen in de versterker zonder pedalen of poespas, waarin je echt serieus 'wah wah' accenten krijgt met je vingers (woeliger) of plectrum (aggresiever) via de gain-knop. Ik overdrijf niet, anders zou ik het niet vragen. Dit heb ik dus met de Silverburst. Heeft dit misschien met de stand van de elementen te maken of iets anders binnenin de gitaar?

[jplm]

Ik vraag me regelmatig af waarom veel Gibson- gitaristen een Marshall zo bijzonder vinden. Ik heb een Laney, Fender Twin en Studio 85 en heb regelmatig over een Marshall gespeeld, maar zo erg onder de indruk was ik er helemaal niet van.
De Fender buizenversterker + transistor (200 watt) zijn buitengewoon mn meest favorieten, omdat deze een uitstekend clean hebben en vanuit daar worden de pedalen aangesloten.

Neil Young speelt met z'n zwarte Les Paul over een Fender Deluxe Tweed, need I say more?

Groet, Jan.

[Dirkdewaard]

Ik speel al mijn gibsons over een Fender Twin tweed, do I need to say more?

[jplm]

Ik speel al mijn gibsons over een Fender Twin tweed, do I need to say more?

Ik ben bang van niet :sneaky:.

[Dirkdewaard]

Ik ben bang van niet :sneaky:.

sorry nog 2 woorden:

Groet, Dirk

:)

[Yamhammer_71]

Gibson LP + Fender versterker = fantastisch clean, veel definitie, pure toon. Distortion klinkt vloeiend als een viool, noten erg helder.

Gibson LP + Marshall = geen goed clean, rauw, zwaar, classic rock. Distortion klinkt eerder 'fuzzy'.

[Tristan]

Sorry, maar dat waag ik dus te betwijfelen...
Een echte Marshall klinkt echt niet fuzzy, het is naar mijn idee juist een van de minst fuzzy klinkende versterkers...
De crunch uit een Marshall klinkt juist vloeiend en helder met veel sustain en dynamiek, ook (of zeker) in combinatie met een Les Paul, maar dan moet die Les Paul wel goed (lees: open genoeg) klinken, voor de echte zangerigheid kan je er het beste wel G12M's aan hangen, G12H's klinken wat rauwer...
Een Les Paul in een ouderwetse Fender kan een mooie clean geven, maar ik denk dat veel ouderwetse Fender amps (zeker de lichtere amps met wat meer oversturing) een Les Paul niet echt trekken als je ze laat crunchen, dan heb je juist kans op het scheten in het laag/fuzzyness...

[drap]

Gibson LP + Fender versterker = fantastisch clean, veel definitie, pure toon. Distortion klinkt vloeiend als een viool, noten erg helder.

Gibson LP + Marshall = geen goed clean, rauw, zwaar, classic rock. Distortion klinkt eerder 'fuzzy'.

Jij hebt niet erg veel Marshalls bespeelt zo te zien. Probeer het eens over een JTM45, over een romig gain gesproken. En niks niet fuzzy. Ik weet sowieso niet één versterker die fuzzy klinkt met gain. En een Marshall geen goed clean? Get outta here! Met een fijn setje buizen kan een Marshall clean ontzettend goed klinken. Wellicht heb je over een TSL gespeeld? Die versterker vind ik persoonlijk ook geen goed clean hebben. Maar de scheur is dan wel weer retestrak, dus bepaald niet fuzzy.

[LaurentB]

Neil Young speelt met z'n zwarte Les Paul over een Fender Deluxe Tweed, need I say more?

Groet, Jan.

Ja, maar Neil Young speelt toch vaak op een enkelspoelige Les Paul? Dat is weer een wat anderssoortig geluid...

[jplm]

Ja, maar Neil Young speelt toch vaak op een enkelspoelige Les Paul? Dat is weer een wat anderssoortig geluid...

Ja, daar heb jij weer gelijk in. Bij de brug zit een mini-humbucker van een Firebird, en bij de hals inderdaad een P90. Ik las trouwens dat hij 456 identieke fender Deluxe's heeft, voor wat het waard is. Op de volgende link een plaatje van de LP van Young:

http://www.thrasherswheat.org/sound.htm

en hier nog eentje van de achterkant:

http://www.thrasherswheat.org/friends/cragg.htm

[ijzerbroot1]

Tsja......tis meer een kwestie van smaak. Ik wordt in ieder geval helemaal blij als ik mijn explorer in dat rooie 100 watt plexi monster van me prik......the way it was meant to be zoals de fransen zeggen. :)

[Harry]

ik snap ook niet zo goed waar de discussie heen gaat, iedereen heeft toch zijn eign voorkeur? Yamjammer; als jij met je Les Paul op je fender goed klinkt is dat prima, maar anderen vinden er misschien niks aan.

Je zegt ook ergens dat je Studio 85 200 watt in huis heeft, volgens mij is dat 65 wat. Ik heb vroeger de Deluxe versie gehad, en het clean ervan was inderdaad wel goed, oversturing ook niet onaardig(voor een transistorversterker) al geef ik de voorkeur aan buizenoversturing.

[Dirkdewaard]

ik snap ook niet zo goed waar de discussie heen gaat, iedereen heeft toch zijn eign voorkeur?

Dit is niet vreemd, eigenlijk kan je dit antwoorden in 50% van alle discussies op een gitaarforum. Net als: Je moet een gitaar proberen. :hippie:

[F*R*E*A*K]

aan de ene kant:
http://www.youtube.com/watch?v=CI622_sVoX0&mode=related&search=

maar aan de andere kant:
http://www.youtube.com/watch?v=jyeinBX_dx8&mode=related&search=

[djgitarist]

De meeste marshall versterkers die klinken dun en schel, ik moet altijd de treble knop bijna helemaal dichtdraaien om er een beetje fatsoenlijk geluid uit te krijgen.