PDA

View Full Version : Road/Hufterproof



zoon van Piet
19 januari 2007, 14:01
Even vooropgesteld: ik heb niks tegen Boss. goed spul, betaalbaar, goedklinkend en volop verkrijgbaar. En redelijk betrouwbaar...

... maar hoe road/hufterproof is Boss?

In de jaren dat ik dacht een muzikale carriere op te bouwen ( lang geleden, in de eighties) deed ik zo'n 400 gigs met mijn pedalen: MXR blue box, MXR Microamp/later Vesta Fire buffer/loop, Ibanez FL9, CS9, TS9, Boss DSD2/later DD3 en DC2. Aanvankelijk los op de grond, maar als snel in een bak.

Mijn Ibanezzen en MXR's zijn nog steeds super, een tikkie krom knopje op de flanger en een hoop butsen en krassen en roestvlekken waar de zweetdruppels vielen. Maar ze hebben altijd gewerkt, doen het nog steeds en zullen het waarschijnlijk nog vele jaren doen.

Over die Boss delay... hij ziet er zo uit:

http://img256.imageshack.us/img256/9412/afbeelding225yt5.jpg (http://imageshack.us)



De Gaffa houdt het deksel op zn plaats, want de schroef (http://img175.imageshack.us/img175/3792/afbeelding222ip6.jpg) daar is doorgebroken. De originele schakelaar is al minstens een keer vervangen. Hij functioneert nog altijd voor 100%. Maar de DD3 deed -schat ik- slechts iets meer dan de helft van de optredens mee. Aanvankelijk had ik een DSD2. Die is totaal verruineerd, knoppen afgebroken, hoop storing en geknars. Het meest spectaculaire dat ik daarmee meemaakte was dat het deksel totaal afbrak - midden in een optreden- de veer sprong eruit en ik voelde m door mn ( flinke) haarbos vliegen!

Mn oorspronkelijke Boss DC2 dimension C heb ik verkocht (en later een andere gekocht). Ook daar had ik de schakelaar moeten vervangen, voor de rest was ie nog heel redelijk. Maar daar steken geen schoengevoelige knoppen uit en ik zette het ding alleen aan in rustige stukken, waarbij ikzelf ook beduidend minder energiek tekeer ging.

Al met al, ik klaag niet echt over Boss, maar het plaatje maakt duidelijk dat het merk niet totaal hufterproof is. Met mij in de rol van hufter...

Disclaimer: misschien ben/was ik lomper dan andere gitaristen. Schoenmaat was en is 44/45 en ik had inderdaad de neiging om met een aanloop op mn pedalen te springen. Maar ik ben geen zwaargewicht: 67 kg schoon aan de haak, toen en nu....

jimihattricks
19 januari 2007, 15:11
tja.. auto's worden tegenwoordig ook heel stevig gemaakt, maar als je ermee tegen muren gaat rijden zullen ze uiteindelijk ook kapot gaan..

vroeger had je zo'n rubber hoesje voor om je gameboy (dat is een draagbare spelcomputer -> ik tracht de generatiekloof te dichten), misschien was dat een idee geweest voor om jouw pedalen :)

zoon van Piet
19 januari 2007, 15:34
Auto's zijn helemaal niet stevig! ik zag ze gisteren van de weg waaien en verkreukelen... dat is me met geen enkel pedaal ooit gebeurd!

En tja, die gameboy...die gaan ook nog ooit verzameld worden als vintage.

Overigens bestond er ten tijde van mijn misdragingen tegenover deze onschuldige en goedklinkende delay nog absoluut geen belangstelling voor vintage pedalen. Ik was echt de enige en werd voor gek versleten. De gedachte voorzichtig te doen met iets dat over een jaartje of wat toch door een rackgeval vervangen zou (moeten) worden, was even irreeel als de gedachte dat George Baker nog ooit cool gevonden zou worden...

Rinze
19 januari 2007, 15:46
Ik heb een Boss DS-1, waar ik vroeger heel wat mee heb meegemaakt, en die nog steeds in zeer robuuste staat verkeert, alleen het rubber ringetje om de schroef die om het schakel/batterijdeksel zit is versleten. Er is mee gegooid, op gestampt, tegen aan geschopt, bier over heen gegooid, hij zat zelfs een keer onder het bloed na een optreden. Niks aan de hand. Ik kan me wel voorstellen dat zo'n schroef breekt, dat kan bij iedere schroef gebeuren. Maar dat ligt toch niet aan de bouwwijze van het pedaal? Je kunt er toch een nieuwe schroef bij zoeken?

strat58
19 januari 2007, 15:55
Ik heb een Boss DS-1, waar ik vroeger heel wat mee heb meegemaakt, en die nog steeds in zeer robuuste staat verkeert, alleen het rubber ringetje om de schroef die om het schakel/batterijdeksel zit is versleten. Er is mee gegooid, op gestampt, tegen aan geschopt, bier over heen gegooid, hij zat zelfs een keer onder het bloed na een optreden. Niks aan de hand. Ik kan me wel voorstellen dat zo'n schroef breekt, dat kan bij iedere schroef gebeuren. Maar dat ligt toch niet aan de bouwwijze van het pedaal? Je kunt er toch een nieuwe schroef bij zoeken?

Hoi zo heb ik al diverse TS9's gehad waarvan switch het van begaf, het ergste was, van een dat de muziekwinkel waar ik hem na toe had gebracht hem heeft hem niet kon vinden. Ja zeiden ze de reparateur heeft hem weggegooid, pardon die TS9 koste mij 400 gulden en het was en originele oude, ik heb een nieuwe TS9 gekregen voor de helft van het geld.
Ik breng dus nu nooit meer iets naar winkel om te repareren.
Peace Strat58

Lucluc
20 januari 2007, 21:20
Ik heb toch zeker al een stuk of 5 kapotte Boss pedalen gehad. Was allemaal wel zelf te maken, maar toch, 'build like a tank' lees je vaak... Meestal waren het de input jacks die afgebroken waren. Dat is het goedkoopste van het goedkoopste dat daarin zit.

Dirk_Hendrik
20 januari 2007, 21:55
Hoi zo heb ik al diverse TS9's gehad waarvan switch het van begaf, het ergste was, van een dat de muziekwinkel waar ik hem na toe had gebracht hem heeft hem niet kon vinden.

Ik breng dus nu nooit meer iets naar winkel om te repareren.


En terecht.
Muziekwinkels en reparatie zijn in m'n eigen ervaring een drama hoewel ik ook muziekwinkelverkoper heb gesproken die heel eerlijk zijn dat ze dat gewoon niet doen. Ook goed. Is tenminste eerlijk.
De "reparateur" is misschien wel handig in fixen maar niet in staat om de juiste onderdelen te vinden (en een TS-9 is echt heel gemakkelijk) en de muziekwinkel heeft meer gedonder met het laten repareren van jou pedaal dan dat het ze verdienste oplevert dus zal te alle tijde proberen je een nieuwe aan te smeren. Verder is de reparateur er maar een middag in de week en werkt de andere dagen in de TV service. Verder is de reparateur niet gespecialiseerd in effekten maar in algemene consumenten elektronica. De ene transistor is voor hem dus prima te vervangen door de andere.
Pedalen breng je naar een pedalenreparateur of anders, (als prima 2e, naar een synthesizer reparateur) welke beide met een beetje browsen ook in Nederland te vinden zijn.
;) [/spam] ;)

Weggegooid? Schandalig. Ik had een gratis vervangend exemplaar geeist. Tenzij je had afgesproken dat hij weggegooid mocht worden.

vulvasonic
20 januari 2007, 23:43
Ik heb heeeeeeeel veel Boss pedalen gehad en op brute wijze mishandeld. Maar er is er bij mij NOOIT een kapot gegaan. Op 1 overdrive pedaaltje na. Dat ding viel van twee hoog een betonnen trap af en deed het niet meer. Ik heb met een schroevendraaier het signaal gevolgd en kwam uiteindelijk bij een condesatortje (zo heten die dingen toch?) dat waarschijnlijk gesneuveld was.

De vader van MarkS heeft er een nieuwe in gezet (2 cent) en hij deed het weer perfect.

Het zijn juist de ouwe Ibanez pedaaltjes die ik overal in stukken tegenkwam.
Juist door het feit dat ze het ALTIJD doen en dat het geluid me NOOIT tegenviel (ze zetten altijd een soort standaard vind ik) heb ik die dingen altijd blind gekocht.

Mitch
21 januari 2007, 12:19
Overigens bestond er ten tijde van mijn misdragingen tegenover deze onschuldige en goedklinkende delay nog absoluut geen belangstelling voor vintage pedalen. Ik was echt de enige en werd voor gek versleten. De gedachte voorzichtig te doen met iets dat over een jaartje of wat toch door een rackgeval vervangen zou (moeten) worden, was even irreeel als de gedachte dat George Baker nog ooit cool gevonden zou worden...

Geweldige vergelijking ! Ben benieuwd of we over dertig jaar ook een iPod-revival krijgen... en of Madonna op 80-jarige leeftijd weer terugkomt.

zoon van Piet
21 januari 2007, 14:07
Juist door het feit dat ze het ALTIJD doen en dat het geluid me NOOIT tegenviel (ze zetten altijd een soort standaard vind ik) heb ik die dingen altijd blind gekocht.

Ontegenzeglijk. Boss is de standaard der dingen. Goed, betaalbaar, overal verkrijgbaar - en zelfs makkelijk vervangbaar. En daar is niks mis mee.

bas bus
21 januari 2007, 15:14
Electro Harmonix. Meer zeg ik niet. Vulv weet ervan.

zoon van Piet
21 januari 2007, 15:23
Moet je toch iets meer zeggen.. is EH de standaard der dingen? of is EH niet hufterproof? Dat laatste kan ik alleen maar beamen, ik zeg altijd een gebedje voordat ik een van mijn ouwe EH's aansluit....

robert-gitarist
21 januari 2007, 15:37
Mja Die EH behuizingen vind ik ook altijd wat griezelig.Ze voelen zo dun aan ofzo op een of andere manier.Minder massief ofzo.Behalve die van me mouth tube,die is super stevig.Dat weet ik toevallig omdat ie per ongeluk keer van me halfstack is geflikkerd(beste knal overgens hehe).De nieuwe EH producten vallen me wel zwaar tegen.Ben benieuwd hoe die Nano serie is.Die wil ik wel keer proberen.
Over Boss heb ik weinig negatiefs.Nog nooit zn dign aan puin geschopt ofzo.Alleen een keer eentje laten vallen(een CE-3 Chorus),potmeter afgebroken(niet zo gek ook want hij viel precies op potmeter :D ),nja nieuwe ingezet(2 euro) en gaan met die handel :stop: Enkel negatief over Boss ben ik over de ME50.Ik heb diverse multi dingen gehad en achteraf vielen ze best wel tegen.De ME50 vond ik wel erg goed(modulatie en delay) maar de behuizing ervan :stop: .Het ding kreeg een klein stootje toe ik bezig was met de kamer te verbouwen.Echt een klein klapje.Gevolg ervan was dat de printplat gescheurt was.Niet meer te maken(geprobeerd door te verbinden maar dat ging niet.Was helemaal door gebroken).Ding heb ik nu nog liggen.Om een nieuwe printplaat erin te zetten kost 140 euro en das me het niet waard.Maar wel balen want het ding was amper een half jaar oud.Echt een zware tegenvaller maar veder niks geen problemen gehad met Boss.Ook niet met MXR etc.

henkr
22 januari 2007, 15:05
De gedachte voorzichtig te doen met iets dat over een jaartje of wat toch door een rackgeval vervangen zou (moeten) worden, was even irreeel als de gedachte dat George Baker nog ooit cool gevonden zou worden...

LOL :-)

78910