waar op te letten bij het kopen van 2e hands en vintage?

[polysix]

Ik heb een mooie oude gitaar uit de jaren 60 op het oog maar ik ben echter bang dat deze enkele gebrekken zal vertonen. Ik ben vooral bang voor een kromme nek.

Waar moet je op letten bij het kopen van 2e hands en vintage akoestische gitaren?

[Eko]

Inderdaad even kijken of de hals nog recht is. Kijk even of er een halspen in zit. ( of boven bij de kop te zien , of binnen in de klankkast.)
Is de klankkast nog heel, de lak nog goed, alle stemmechanieken hetzelfde, geen breuk in de topkam of brug, geen vochtplekken in de klankkast, geen loszittende zangbalken in de klankkast, nog meer zo?
Als je niet zeker bent van je zaak, niet doen dan. Tenzij je niet meer betaald dan een tank benzine. Neem anders iemand mee die iets meer weet of goed kan spelen.
Google even of het merk bekend is en/of referenties heeft op het net.

[polysix]

het is een framus met zwevende brug. wat is een handige manier om te kijken of de nek recht is?

[Flipkoos]

Heeft net een leuk artikel in de gitarist over dit onderwerp gestaan.

[polysix]

Ik lees de gitarist niet, kan iemand mij verlichten?

[Flipkoos]

ik kan het wel ff voor je inscannen...

[polysix]

dat zal ik waarderen. :)

[Flipkoos]

polysix, je hebt pm

[zoon van Piet]

het is een framus met zwevende brug. wat is een handige manier om te kijken of de nek recht is?

Een archtop, dus? Die zijn vaak wat minder problematisch dan vintage flattops, waarvan je bijvoorbeeld zeker moet zijn dat ze inderdaad nog flat zijn...
Duitse jazzbakken als framus kunnen vaak nog heel goed bespeelbaar gemaakt worden, door die verstelbare brug. Helaas hebben de meeste ouwe Duitsers echter geen verstelbare pen in de hals. En dan wordt het een kostbare zaak om een kromme hals recht te maken. Daarnaast hadden veel Duitse merken een zwakke hals/body-verbinding, nogal wat halzen die boven het bovenblad dienen te zweven, zitten er gewoon tegenaan.
Tenslotte is het van belang te weten wat voor Framus je koopt. Het bedrijf was ooit de grootste van Europa en maakte heel veel modellen in allerlei prijs- en kwaliteitsklassen. Een mooie Black Rose of Willi Lorenti (=Bill Lawrence!) is niet te versmaden. Restaureren is dan zeker de moeite. Maar voor een missouri of sorella geldt dat ws niet.

En nog een punt: Is het wel een Framus? In Duitsland werd het pas in de zestiger jaren gebruikelijk om de merknaam op de gitaar te zetten. Op Ebay etc worden hele hopen merkloze moffen (*) als zijnde framus geadverteert... weet wat je koopt!

(*: ik wil onze oosterburen niet uitschelden, maar kon geen weerstand bieden aan de kracht van deze alliteratie - ook wel Germaans rijm genoemd)