FG Yamaha's uit de 60's/70's

[Goldeneye]

Hallo,

Yamaha's uit de 60's/70's met een 'red label' schijnen erg goede gitaren te zijn. Vaak vind ik het wat te overdreven als er wordt gezegd dat ze beter klinken dan een (dure) Martin. Heb er zelf ooit 1 gehad met een goede klank, maar nou ECHT beter dan Martin..of zijn de looks het vooral die erg meespelen bij deze oude Japanse Yamaha's?

Heb zelf een FG 340 uit Taiwan, 1980 met 3-piece back en een wonderbaarlijke klank/bespeelbaarheid...internet staat er vol van) Het schijnt DE Yamaha te zijn van begin jaren 80...het bovenblad trilt behoorlijk, wat niet het geval was bij de prachtige, oude 'red label' FG 180. Hoe kan dit?

Reacties welkom...

[Liefhebber]

Ik ben sinds kort weer de trotse bezitter van een Yamaha F 200 uit 1972, made in Taiwan!!
Ik heb hem destijds als middelbare scholier gekocht en meegenomen in de kartonnen verpakking. Vond hem geweldig klinken! Een aantal jaren heel veel op gespeeld en hem toen op een of andere manier weggezet. Gewoon tussen allemaal oude rommel. Toch nooit de behoefte gehad om hem weg te doen! Een paar jaar terug heb ik hem weer eens opgepoetst(gewoon schoongemaakt met zeepsop en nieuwe snaren opgezet) Vond hem niet klinken! Maar ja ik had inmiddels in de loop van de jaren een aantal goede gitaren van gerenomeerde merken en handbouwers gekocht voor vele malen de prijs van die Yamaha. Ding weer weggezet en een aantal maanden niet aangeraakt.
Recent dat ding toch weer eens opgepakt, setje Elixer bronze .012 snaartjes opgezet en dat klonk als een klok!! Interesse was weer gewekt na al die jaren!
Gitaartje toch eens met extra aandacht bekeken. Zag er eigenlijk nog zeer goed uit. Naar inschatting een spruce bovenblad van redelijk goede kwaliteit. Massief mahonie rug- en zijbladen(niet helemaal zeker van of het toch niet gelamineerd is).Lekker bijgekleurd bovenblad , hout zonder scheuren, laklaag nog grotendeels intakt ,bindingen ok., alles zit nog perfect vast, hals nog steeds recht, actie nog steeds niet perfect maar heel goed speelbaar! Stemmechanieken werken nog goed. En dat na ruim 35 jaar mishandeling!
Naar mijn mening heeft Yamaha in de jaren zestig en zeventig gepoogd gitaren te maken die in hoge mate geinspireerd waren op de Martin D 18 en D 28 dreadnouhgts.
Ik denk dat mijn FG een kopie is van een D 18. Ik heb er zelf geen. Wel een D 28 uit de tachtiger jaren(Rosewood back en sides) . Hier toch maar een beetje mee vergeleken. Qua volume scoort de Yamaha beter. Wat betreft actie, bespeelbaarheid, is de Martin duidelijk beter. Afwerking is bij de Martin van hoger niveau. Maar wat betreft klank? Er zit veel meer dynamiek in die Yamaha.Je moet harder werken maar dat levert dan ook wel wat op! Wat betreft balans hoog, midden en laag hoor ik weinig verschil.
Kortom: een goed gitaartje!. Maar er zijn echt veel betere gitaren. En dat geldt zeker ook voor die veel te dure Martin!
Trouwens, als je op Amerikaanse sites kijkt dan krijg je allemaal lyrische verhalen over FG modellen uit de 60-er en 70-er jaren!

[DaFonz]

Al jaren had mijn oom een Yamaha aan de muur hangen, puur voor decoratie, want zelf kon hij er niet meer op spelen dan “Bonanza” op één snaar. Zo’n 8 jaar geleden beloofde hij mij “Als ik dood ga, erf jij die gitaar.” Hij mag dan wel roken, maar het zag er niet uit dat hij heel binnen kort zou overlijden, dus dat kon nog wel even duren. De volgende keer dat ik daar was toch maar eens gevraagd: “Als ik die gitaar pas erf als u dood bent, zult u mij er nooit op horen spelen… Dat is toch eigenlijk zonde?” Hier kon hij niet omheen, dus kreeg ik de gitaar mee naar huis als voorschot op de erfenis. Op een voorwaarde, dat ik em zou laten repareren. De gitaar was een keer van de muur gevallen en met het zijblad op een bierflesje terechtgekomen. Een gat van ca. 3 cm rond in het zij blad en het bovenblad was op die plek iets boven het zijblad uit komen te staan. Dus ik met de gitaar (en prachtige koffer gevoerd met hoerenfluweel, waarvan lijkt dat die al heel de wereld heeft gezien) naar Zwier en gevraagd wat hij er mee zou doen. Hij tilde de gitaar uit zijn koffer als een kind uit een wieg en liep er mee naar het licht en vroeg haast verontwaardigd: “En deze wil je verkopen?” “Nou nee, dat was niet echt de bedoeling, het is een erfstuk.” Ongeprepareerd wilde Zwier er toen al, voor mij 8 jaar geleden, best veel geld voor geven. De gitaar is fantastisch gerepareerd, dat er een gat zat zie je alleen als je het weet. Ook meteen een piezo in laten zetten. Na de reparatie en grote beurt bleek ook dat de hardware zilverkleurig was in plaats van goudkleurig toen ik em wegbracht, allemaal nicotine… Thuis me toch maar eens verdiept in het hoe en wat van deze gitaar. Het is een FG-180 met een rood label uit de Nippon Gaki fabriek, naar het schijnt de betere. Een paar jaar geleden heeft er ook een artikel over in de Gitarist gestaan met veel historie en weetjes over de FG’s. Wat ze nu waard zijn zou ik niet weten, maar verkopen doe ik em toch niet. De fretten (of is het frets?) zitten tegen vervanging aan, ze zijn al een eindje uitgesleten, maar wat speelt hij lekker en makkelijk. Een vrij smalle hals met een toch wel scherpe V-vorm en een niet te hoge actie. De klank is ook geweldig. Ik ben niet zo’n held in het omschrijven daarvan, maar ik word er altijd helemaal blij van. Zeker met een vers setje snaren klinkt het super. Vorig jaar een optreden van Blof samen met Thè Lau gezien, waar Thè Lau ook op een Yamaha FG speelde. Voor zover ik het kon zien leek de gitaar wel heel veel op die van mij. Nice!

[Agent_Smith]

Vroeger een FG-351SB uit '73/'74 gehad. Een kopie van een Gibson Hummingbird. Een ongeloofelijk mooie gitaar was dat met een prachtig vol geluid.

[Goldeneye]

Wow, mooie reacties hier.
Ik ken deze types van Yamaha allemaal, incl. de FG 180 red label (heb ik ooit gehad..schitterende gitaar met echt een geweldige sound!) de FG 200 (Taiwan, nog steeds in mn bezit, ook fantastisch, lekkere balans, veel bas)...de FG 351S hummingbird copy ken ik niet, wel heb ik nog steeds de FG 295S hummingbird copy (Japan, klinkt niet super bijzonder).
Ik kan je vertellen dat dit inderdaad over het algemeen echt gitaren zijn met een heerlijke sound.
Naar mijn mening zijn de FG gitaren uit Taiwan vaak beter wat betreft combinatie van bespeelbaarheid en klank...de FG 340 is veruit mijn favoriet, ondanks dat de gitaar 27 jaar oud, klinkt hij modern als echt de beste gitaren die je op platen hoort...zeer goed vergelijkbaar met het akoestische geluid van bijv. de band IOS (Is ook Schitterend).
Eenmaal besnaard met Elixirs....ongekend breed geluid met VEEL volume. Heb echt HEEL veel gitaren getest (Martin, Taylor etc), maar de FG 340 is op de een of andere manier altijd bij me gebleven en verkies ik boven de vele Martins/Taylors die ik bespeeld heb. Heb er een paar jaar terug 150 euro voor betaald, direct af laten stellen, zadel van been, actie omlaag en ik kan je verzekeren dat dit de gitaar goed heeft gedaan! Veel bespeeld en een sound van hier tot Tokai. Deze gitaar doe ik niet weg......heb veel Yamaha's verkocht door de jaren heen, zowel Japanse als Taiwanse, maar deze 'aged' FG 340 blijft in mn bezit...zou hem nog niet voor 1000 euro willen verkopen en dit meen ik oprecht. Ik zou er geen Martin voor willen inruilen.
En veel succes met het bespelen van de Yamaha's!!!


:B

[Picker]

Het is een FG-180 met een rood label uit de Nippon Gaki fabriek, naar het schijnt de betere.

Haa! Dat was mijn eerste echte steel string, gekocht op mijn 15e verjaardag (1977) voor 425 gulden. Verkocht in 1982 (veeeeeeele jaren later... ;-) voor 200 gulden geloof ik. Sukkel die ik was. Maar ja, ik had geld nodig voor een Ovation Custom Legend en in die jaren was ik er van overtuigd dat alle gitaren zonder bolle achterkant schroot waren...

http://www.eltjohaselhoff.com/dc95f140.png

http://www.eltjohaselhoff.com/dca53030.png

[DaFonz]

Zijn die plaatjes in de post hierboven ook van een Yamaha FG? Toch geen 180 dan lijkt me, althans, de mijne ziet er zo uit:

http://www.fun.ac.jp/~yanagi/img18/guitar001.jpg
Dit is niet de mijne, deze is gegoogled :P Als er liefhebbers zijn kan ik thuis nog wel wat foto’s van de mijne posten + een foto van Thè Lau met een FG (180 denk ik).

EDIT: Ik zie nu dat de gitaar op de foto het ronde logo met de stemvorken boven op de kop heeft staan, bij mij staat daar gewoon in hoofdletters YAMAHA

[Agent_Smith]

...de FG 351S hummingbird copy ken ik niet

Dit is ze: http://www.elderly.com/items/20U-7563.htm

http://www.elderly.com/items/images/20U/20U-7563_body-front.jpg

[Goldeneye]

Zijn die plaatjes in de post hierboven ook van een Yamaha FG? Toch geen 180 dan lijkt me, althans, de mijne ziet er zo uit:

http://www.fun.ac.jp/~yanagi/img18/guitar001.jpg
Dit is niet de mijne, deze is gegoogled :P Als er liefhebbers zijn kan ik thuis nog wel wat foto’s van de mijne posten + een foto van Thè Lau met een FG (180 denk ik).

EDIT: Ik zie nu dat de gitaar op de foto het ronde logo met de stemvorken boven op de kop heeft staan, bij mij staat daar gewoon in hoofdletters YAMAHA


Ja het plaatje hierboven is ook een Yamaha FG 180 met een 3-piece back, maar uit Taiwan....de FG 180-1. Geen red label.

En de hier afgebeelde Yamaha FG red label (met origineel 'Yamaha' op de kop) heb ik een paar jaar geleden gehad. Echt een prachtige gitaar om te zien met een geweldige sound....dat zou de enige Yamaha voor mij zijn die ik nog graag zou willen naast mijn FG 340...en heb ze allemaal stuk voor stuk gehad.

[Swoon]

Ik heb juist een FG-150 via eBay gekocht. Binnen een dik weekje zou ze hier moeten zijn. Het enige minpuntje is dat je er inderdaad wel aan ziet dat ze van '71 is. (Vrij veel krasjes, dings & dongs... maar ik ken een goede gitaartech :) ) Langs de andere kant, is dat juist ook een pluspunt. Het bovenblad is mooi geaged, zoals je bij de oude martins vaak ziet... Ik hoop alleen dat ze niet te ver heen is :)

Ben eens benieuwd, ik laat wel iets weten als het zo ver is! :D

Stefan

[Goldeneye]

Ik heb juist een FG-150 via eBay gekocht. Binnen een dik weekje zou ze hier moeten zijn. Het enige minpuntje is dat je er inderdaad wel aan ziet dat ze van '71 is. (Vrij veel krasjes, dings & dongs... maar ik ken een goede gitaartech :) ) Langs de andere kant, is dat juist ook een pluspunt. Het bovenblad is mooi geaged, zoals je bij de oude martins vaak ziet... Ik hoop alleen dat ze niet te ver heen is :)

Ben eens benieuwd, ik laat wel iets weten als het zo ver is! :D

Stefan

Hoi Stefan, laat maar wat horen als je de Yamaha FG 150 binnen hebt. Ik neem aan dat het om een Japans model gaat? Red label?
Ik denk dat de gitaar je dan zal verassen...ik heb zelf ooit een oude Japanse FG 180 gehad met de nodige dings en dongs, veel gebruikt geweest, maar technisch verder in orde, ook de stemmechanieken die nooit ontstemde...
De klank; werkelijk prachtig. De actie was ietwat hoog, maar toch prettig te bespelen. De looks zijn onovertroffen, prachtig vintage. Als de snaarhoogte verder OKE is (niet te laag en niet al te hoog) en de gitaar klinkt prachtig met veel volume etc, dan zal ik 'm niet meteen naar een gitaarbouwer brengen wat betreft snaarhoogte (tip). Maar mocht hij echt niet fijn spelen, dan kun je 'm natuurlijk altijd laten afstellen. Deze oude Japanse FG's, waaronder de FG 150 zijn absoluut prachtig, in looks en sounds...erg warm. Verkies ik boven een Taylor of Martin :) Heb nu mijn Taiwanse FG 340 uit 1980 (met een fantastische sound en bespeelbaarheid! veel op gespeeld en wordt nog steeds met de dag beter), maar mocht er ooit een Yamaha bijkomen, dan is het wel een oude Japanse...dus good luck met je FG 150, maar dat zal wel lukken...hoe ouder, hoe mooier.

[Swoon]

Hey, jouw reply maakt me alleen maar ongeduldiger :)

Yep.. Het is dus een Red Label Nippon Gakki FG-150

Op de eBay object pagina kan je de foto's zien... De achterkant kende al veel abuse. Maar dat deert me niet. Als ze klinken zoals ik al een paar keer gelezen heb ben ik heel tevreden!

http://cgi.benl.ebay.be/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=120074223065&ssPageName=ADME:B:EOIBSA:BENL:11

Ik zou ze ergens volgende week moeten binnen krijgen. Als het zo ver is post ik wel even een eerste indruk :)

[Luca P]

Ik denk dat voor Ibanez het zelfde geldt.
Ik heb er 1 uit 1987 uit Japan.
Die vind ik tot nu toe beter dan welke Artwood van vandaag dan ook.
Terug naar de Yamaha.
Vreemd genoeg speelde ik vroeger een jaartje op een Yamaha van een vriend. Die gitaar kwam uit de jaren 70. Ik weet alleen het model niet meer.
Sinds die gitaar heb ik geen lekkere Yamaha meer in handen gehad.

[Goldeneye]

Hey, jouw reply maakt me alleen maar ongeduldiger :)

Yep.. Het is dus een Red Label Nippon Gakki FG-150

Op de eBay object pagina kan je de foto's zien... De achterkant kende al veel abuse. Maar dat deert me niet. Als ze klinken zoals ik al een paar keer gelezen heb ben ik heel tevreden!

http://cgi.benl.ebay.be/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=120074223065&ssPageName=ADME:B:EOIBSA:BENL:11

Ik zou ze ergens volgende week moeten binnen krijgen. Als het zo ver is post ik wel even een eerste indruk :)


Ik heb de link bekeken van de Japanse Yamaha FG 150...ziet er GOED 'aged' uit. Ik zie dat hij echt bespeeld is geweest (positief....lucky boy) en dat de body, de juiste oude, donker-'gele' Yamaha-kleur heeft.
Zo zien alleen de goede, oude Japanse eruit...haha, ik kan al aan de gitaar zien dat deze Yamaha goed zal gaan klinken. Laat maar horen als je de gitaar binnen hebt hoe die klinkt!!!

[Goldeneye]

Ik denk dat voor Ibanez het zelfde geldt.
Ik heb er 1 uit 1987 uit Japan.
Die vind ik tot nu toe beter dan welke Artwood van vandaag dan ook.
Terug naar de Yamaha.
Vreemd genoeg speelde ik vroeger een jaartje op een Yamaha van een vriend. Die gitaar kwam uit de jaren 70. Ik weet alleen het model niet meer.
Sinds die gitaar heb ik geen lekkere Yamaha meer in handen gehad.

Jep, Ibanez heeft vroeger ook goede akoestische gitaren gemaakt, ongeveer vergelijkbaar met Yamaha. Yamaha (60's/70's) heeft daareentegen wel een heel eigen klank, heel warm en uitsluitend geschikt voor fingerpicking. Mooi dat je tevreden bent met je Ibanez...ik geloof best dat hij heeeel goed zal klinken. Heb zelf dus een FG 340 uit 1980 en klinkt als geen nieuwe martin of taylor. Voor iedereen is er wel de 'ware' gitaar denk ik...

Veel plezier nog 'with playing the guitar'

[Liefhebber]

Mooi hoor die reakties!

Nog even dit:
De FG 150 is geproduceerd tussen 1966 en 1972
DE FG 180 tussen 1966 en 1974(bijzonderheden:3-piece back en nato neck)
De FG 200 tussen1972 en 1976
De FG 340 tussen 1977 en 1981(bijzonderheden:3-piece back en nato neck)

[DaFonz]

Mijn FG-180 heeft een soortgelijke achterkant als deze: (ik zal de mijne nog wel eens posten als ik een keer thuis niets te doen heb :p )

http://home.grandecom.net/~garybrookshire/pics/guitars/1968_yamaha-fg180_02.jpg

Wat is er dan zo 3-piece aan dat achterblad?

En nato-neck, wat wil dat zeggen?

[Goldeneye]

Mijn FG-180 heeft een soortgelijke achterkant als deze: (ik zal de mijne nog wel eens posten als ik een keer thuis niets te doen heb :p )

http://home.grandecom.net/~garybrookshire/pics/guitars/1968_yamaha-fg180_02.jpg

Wat is er dan zo 3-piece aan dat achterblad?

En nato-neck, wat wil dat zeggen?

Laat ik het zo zeggen: jij hebt de goede FG 180, nog uit Japan. Eerlijk gezegd prijs ik deze gitaar boven mijn FG 340 uit 1980 en dat zegt genoeg!! De FG 340 klinkt al mysterieus goed, met name tijdens strumming..wat een volume en breed geluid. De FG 180 is echter een fingerpicker-droom, met veel volume!
De FG 180 uit Taiwan, heet de FG180-1. Dit model had een 3-piece back; de achterkant van de gitaar bestond uit drie delen..ook te zien op pagina 1 van dit forum. De FG 180-1 is helaas van iets mindere kwaliteit dan de originele Japanse FG 180. De Japanse FG's zijn lichtgewicht, wat VEEL beter is voor de toon. De latere FG's uit Taiwan wegen zwaarder en hebben over het algemeen een wat 'donkerdere' toon, welke zich weer goed leent voor het strummen van akkoorden.

[DaFonz]

Laat ik het zo zeggen: jij hebt de goede FG 180, nog uit Japan. Eerlijk gezegd prijs ik deze gitaar boven mijn FG 340 uit 1980 en dat zegt genoeg!! De FG 340 klinkt al mysterieus goed, met name tijdens strumming..wat een volume en breed geluid. De FG 180 is echter een fingerpicker-droom, met veel volume!
De FG 180 uit Taiwan, heet de FG180-1. Dit model had een 3-piece back; de achterkant van de gitaar bestond uit drie delen..ook te zien op pagina 1 van dit forum. De FG 180-1 is helaas van iets mindere kwaliteit dan de originele Japanse FG 180. De Japanse FG's zijn lichtgewicht, wat VEEL beter is voor de toon. De latere FG's uit Taiwan wegen zwaarder en hebben over het algemeen een wat 'donkerdere' toon, welke zich weer goed leent voor het strummen van akkoorden.

Clear! "Fingerpicker-droom" "lichtgewicht" "veel beter voor de toon" damn, hoeveel van deze gitaren zijn er eigenlijk ooit gemaakt? Als ik zo het internet bekijk zijn ze niet echt zeldzaam, toch? Iemand enig idee wat een FG-180 in redelijke staat waard is? Niet dat ik em ooit weg doen, maar gewoon wel leuk om te weten.

Die nato-neck, wat wil dat zeggen? Is dat de scherpe en smalle v-vorm van de neck?

[Liefhebber]

Hi guys,

Gegevens wat betreft 3-piece, etc. komen uit het Yamaha archive.

Nato is een onduidelijke term. Het is een aanduiding voor hout dat lijkt op het lichtere West Afrikaans Mahonie(bijv. Sipo en Sapeli) maar afkomstig is uit Oost Azie(oa. Indonesia). Het is heel geschikt voor gitaarbouw(halzen, bruggen,body's van elektrische gitaren). Het is om allerlei redenen goedkoper dan Afrikaans mahonie.

En... genieten van die FG's, 3-piece or not!!

[Goldeneye]

Hi guys,

Gegevens wat betreft 3-piece, etc. komen uit het Yamaha archive.

Nato is een onduidelijke term. Het is een aanduiding voor hout dat lijkt op het lichtere West Afrikaans Mahonie(bijv. Sipo en Sapeli) maar afkomstig is uit Oost Azie(oa. Indonesia). Het is heel geschikt voor gitaarbouw(halzen, bruggen,body's van elektrische gitaren). Het is om allerlei redenen goedkoper dan Afrikaans mahonie.

En... genieten van die FG's, 3-piece or not!!

Juist! Dat doen we...gewoon genieten van je oude Yamha.

[Goldeneye]

Clear! "Fingerpicker-droom" "lichtgewicht" "veel beter voor de toon" damn, hoeveel van deze gitaren zijn er eigenlijk ooit gemaakt? Als ik zo het internet bekijk zijn ze niet echt zeldzaam, toch? Iemand enig idee wat een FG-180 in redelijke staat waard is? Niet dat ik em ooit weg doen, maar gewoon wel leuk om te weten.

Die nato-neck, wat wil dat zeggen? Is dat de scherpe en smalle v-vorm van de neck?

Er zijn er redelijk veel gemaakt in de 60's/70's en de 'RED LABELS' zijn gitaren die eigenlijk nu pas, juist omdat ze zo oud zijn, ontdekt worden. De klank van deze Japanse oldies is zeldzaam en zo worden ze niet meer gemaakt! FG 180 is de bekendste en meest legendarische. Het punt is dat ze niet veel opbrengen, omdat ze 'oud' zijn en niet van massieve houtsoorten zijn gemaakt...echter de praktijk wijst uit dat de Jappies talenten waren in de 60's/70's en dat het hout uit die tijd boven uitstekend was. Het 'laminaat' wat ze voor de gitaar gebruikten (ook voor de FG 180), is veel beter dan VELE dure massieve gitaren die nu verkrijgbaar zijn. Het hout dat toendertijd werd gebruikt, had schijnbaar de eigenschappen om volledig te resoneren, terwijl normaliter alleen solid-top gitaren dit doen...I would say: Keep your FG 180.
Een nette prijs zou rond de 300-350 euro liggen. Nogmaals, dit zegt totaal niets over wat voor klank eruit komt! Prijzen worden naar mijn mening 'te' vaak gebasseerd op constructie, houtsoorten, materialen etc, terwijl het natuurlijk uiteindelijk om de klank gaat...dan zit je bij de FG 180 meer dan goed. :)

[Goldeneye]

Ik zou weleens weer willen spelen op een oude FG 180. Ben nu heel erg mijn FG 340 gewend, maar volgens mij doet de FG 180 me nog steeds iets....heb deze zelf ooit gehad en verkocht en nooit meer die echte, vertrouwelijke, oude, warme fingerpicking-Yamaha sound gehad...en ik heb VEEEEEL FG's gehad, van allerlei soorten en maten. Heb ooit eens een FG 375S met solid top gehad en een prachtige klank/bespeelbaarheid! Het nadeel vond ik dat er een ingebouwd element in zat....dan is het naar mijn gevoel al niet echt puur meer...maar goed. Achteraf was dit toch ook wel een goed gitaartje...maar als ik mocht kiezen ging ik voor die warme FG 180 :)

[Liefhebber]

Verdulleme Goudoog,

Je maakt mij helemaal enthousiast wat betreft die 180!
Ik heb er nooit op gespeeld. Ga toch eens rond kijken!
Met je eens dat je zo'n gitaar niet moet schenden met inbouw!
Geldt iha. voor gitaren die je bewust koopt zonder electronica miz.
Wil niet zeggen dat ik tegen versterking ben! Ik ben momenteel heel blij met een prachtige ColeClark Fat Lady uit Australie met eigen electronica die versterkt volgens mijn gehoor net zo goed klinkt als onversterkt. Ik doe dit over een AER Compact 2(volgens mij een referentieversterker).
Mijn FG 200 versterk ik wel eens door een Pro 70 micro, geclipt op het klankgat(het geluid komt toch door het klankgat naar buiten). Klinkt heel goed maar wel snel feedback problemen ondanks bass roll off en je hoort toch gerommel op de klankkast.

[Goldeneye]

Verdulleme Goudoog,

Je maakt mij helemaal enthousiast wat betreft die 180!
Ik heb er nooit op gespeeld. Ga toch eens rond kijken!
Met je eens dat je zo'n gitaar niet moet schenden met inbouw!
Geldt iha. voor gitaren die je bewust koopt zonder electronica miz.
Wil niet zeggen dat ik tegen versterking ben! Ik ben momenteel heel blij met een prachtige ColeClark Fat Lady uit Australie met eigen electronica die versterkt volgens mijn gehoor net zo goed klinkt als onversterkt. Ik doe dit over een AER Compact 2(volgens mij een referentieversterker).
Mijn FG 200 versterk ik wel eens door een Pro 70 micro, geclipt op het klankgat(het geluid komt toch door het klankgat naar buiten). Klinkt heel goed maar wel snel feedback problemen ondanks bass roll off en je hoort toch gerommel op de klankkast.

Ja, ik hoop dat je er eentje kunt vinden, want helaas wordt de FG 180 eigenlijk nooit meer aangeboden op marktplaats etc (denk dat er opeens veel mensen toch bewust zijn van wat voor gitaartje ze in handen hebben...haha). Ebay zou je natuurlijk altijd kunnen proberen! De FG 180 IS beter dan de FG 200...heb zelf ook een FG 200 waar ik nog steeds tevreden mee ben en het is een goede gitaar, maar heb er zelf wat intonatieproblemen mee...de stemmechanieken werken niet naar behoren (naar mijn mening waren deze oude 'dichte' stemmechanieken niet de beste...de open stemmechanieken zoals o.a bij de FG 180 werken daareentegen veel beter) en topkam, brugzadel moet ook nodig wat aan gedaan worden bij mn FG 200.
Maar ik denk dat het je wel zal lukken als je echt op zoek bent naar een FG 180! Kijk op ebay wat er zoal wordt aangeboden en let wel dat het een Japanse red label moet zijn, het liefst volledig origineel. Dan heb je altijd een goede in handen.

[Liefhebber]

Over die dichte stemmechanieken. Ik was er aanvankelijk ook niet tevreden over. Ik had echter het gevoel dat de tandradjes niet goed op elkaar waren ingesneden!. Ik heb een paar maal bij snaarverwisseling een snaar winder op de knoppen gezet en eens flink rond gedraaid. Hierna perfect! En dat na ruim 30 jaar!
En nu stop ik over die FG's!

[DaFonz]

Zoals beloofd hier 2 foto's van mijn FG-180:

http://home.planet.nl/~nijs0264/fg180.jpg

http://home.planet.nl/~nijs0264/redlabel.jpg

Naast het klankgat kun je ook een beschadiging zien van (waarschijnlijk) een plak-microfoontje ofzo.

En nog een foto van Thé Lau met zijn FG-???, tijdens een optreden met Bløf.

http://home.planet.nl/~nijs0264/the.jpg

[Liefhebber]

Verdulle,

Toch nog een reactie!
Die Th. Lau is echt een heel goede vent met zeer veel ervaring in de business!
Als die met een FG speelt dan heeft dat heel veel betekenis!!!

[Goldeneye]

Verdulle,

Toch nog een reactie!
Die Th. Lau is echt een heel goede vent met zeer veel ervaring in de business!
Als die met een FG speelt dan heeft dat heel veel betekenis!!!

Jep. Ik zei toch al dat de FG 180 bijzonder is....Lau bespeeld hier dus ook al een FG 180.
En mooie geposte foto's van dit model trouwens.

[Liefhebber]

Zie onderwerp "Belachelijke prijzen Yamaha FG 300" van Kees-bouwman

[tomcat]

Per toeval beland ik op de akoestische gitaren site (ben vooral elektrisch gitarist) en merk daar een grote interesse voor de FG 's.
Mijn verhaal:

Ik heb reeds heel lang een FG 140 (met een rood etiketje in de kast -red label klinkt leuker). Enkele jaren geleden heb ik de stemmekanieken laten veranderen, want die zijn soms echt wel een zwak punt bij de Yamaha's. Ik heb deze klus laten doen bij een luthier, gespecialiseerd in Martin, en die keek toch wel even verbaasd op van mijn gitaartje. Met name de laatste jaren is de gitaar helemaal 'opengebloeid', ik wist zelfs niet dat dit kon bij zo'n goedkoper model. Mijn broer heeft een Martin, maar als je blind zou kiezen en afstand doet van de waanzinnige prijzen voor Amerikaanse gitaren (ook elektrische trouwens), je keuze zou snel gemaakt zijn.

Onlangs kocht ik tweedehands een Yamaha 340 (250 euro), met piezzo. Ook prima klank en wat een volume ! Mooie gitaren ook. Maar stemsleutels vliegen er binnenkort af, echt niet te doen.

Iemand bekend met deze modellen ?

[Yamhammer_71]

Onlangs kocht ik tweedehands een Yamaha 340 (250 euro), met piezzo. Ook prima klank en wat een volume ! Mooie gitaren ook. Maar stemsleutels vliegen er binnenkort af, echt niet te doen. Iemand bekend met deze modellen?

Heej Tomcat, ik ga er nu ff voor zitten hoor...haha.
Interessant dat de luthier ervan opkeek, dat geeft al duidelijk aan dat deze persoon ook liefde en waardering toont voor oude Jappies...dat zie je niet zo vaak. Ik heb menig gitaarbouwer meegemaakt die alleen naar 'Martin' kijken en niet verder dan hun neus lang is...maar goed, de gitaren zijn wel altijd zorgvuldig afgesteld etc. Ik vind het mooi dat je zegt dat de FG 140 met name de laatste jaren is opengebloeid...daar geloof ik ook in, het zijn geweldige gitaren (heb zelf ooit een vergelijkbare FG 180 gehad, rood labeltje). Heb nu een Ibanez V300 BK (oudje uit Japan) en ik ga hem net zo vaak bespelen totdat hij volledig gaat open bloeien...ik heb de indruk dat dat nog gaat komen bij deze gitaar, al klinkt hij al wel warm...het kan natuurlijk altijd beter en beter...haha

Over de FG 340: Ja, die heb ik zelf een. De gitaar heeft inderdaad een ongekend, robuust volume, wat ik in weinig andere gitaren terug vind...irritant soms als je gaat vergelijken met Martin of andere oude Yamaha's/Ibanezzen, want hij staat toch wel bovenaan wat betreft volume. De FG 340 is een echte akoestische rock gitaar. Perfect voor Tenacious D fingerstyle en moderne strumming...geen vintage geluid zit erin, maar heel modern. Het is NIET echt een fingerpicker...dat zijn de Japanse wel. Ik heb de FG 340 in vrijwel nieuwstaat ongeveer 1/2 jr geleden gekocht, was weinig bespeeld en had een hele hoge actie...dat was dan ook de reden van de verkoper waarom de gitaar wegging voor 150 euro. Ik heb m toen naar een gitaarbouwer gebracht, actie lager laten zetten, benen zadel en hopsakee; wat een verschil. Ik heb de FG 340 daarna in een korte tijd heeel veel bespeeld en hij vibreert en resoneert nu echt als een tierelier. De hals trilt behoorlijk en ook het bovenblad gaat als een gek te keer (dit kun je met je hand bovenop de klankkast testen en dan voel je het wel). Ik denk dat de gitaar nu al bij zn uiterste is, maar misschien dat hij nog beter en nog meer gaat klinken...het is een echte rock gitaar. Ik hoop dat mijn V300 BK Ibanez ook zoveel gaat trillen als bij de FG340...dan heb ik denk ik een wereldgitaartje...hetzelfde geldt ook bij de oude Japanse Yamaha's (FG 140, 180 etc).

[Yamhammer_71]

Snaar-tips:

-) De FG 340 is echt een Elixir beest. Ik weet niet welke dikte snaren je gebruikt, maar Elixir snaren (0.10/0.11) werken heel erg goed op de FG 340..deze geven net die extra punch en helderheid en zijn een groot aandeel in het volume van de gitaar.
-) Voor de oude Japanse Yamaha's gebruik ik vaak DR snaren...handgemaakte phosphor bronze (0.10/0.11) Klinkt fantastisch warm voor de echte oude Yamaha's uit de 60's/70's. Deze ga ik binnenkort eens op mn nieuwe aankoop (Ibanez V300) zetten en ik denk dat het een monsterlijke combinatie is.
-) Martin SP phosphor bronze (0.10/0.11) zijn ook erg goede snaren voor oude Yamaha's, maar ik denk dat de DR snaren nog een tikkeltje warmer zijn.

Misschien dat je hier iets aan hebt! :)

[tomcat]

Ik gebruik d'addario's 011 op m'n akoestische gitaren. Is wel OK. Gebruik ze vooral voor m'n elektrische (09 en 010 sets) en daar ben ik heel tevreden over.
Heb al eens gelezen over de Elexirs, maar die zijn nogal duur en blijkbaar is niet iedereen zo laaiend, zeker niet over de beschermlaag.

DR ken ik niet. waar koop je die en welke prijs ?

Alleszins bedankt voor de info.

[Yamhammer_71]

Ik gebruik d'addario's 011 op m'n akoestische gitaren. Is wel OK. Gebruik ze vooral voor m'n elektrische (09 en 010 sets) en daar ben ik heel tevreden over.
Heb al eens gelezen over de Elexirs, maar die zijn nogal duur en blijkbaar is niet iedereen zo laaiend, zeker niet over de beschermlaag.

DR ken ik niet. waar koop je die en welke prijs ?

Alleszins bedankt voor de info.

Ik speel zelf ook op mn electrische gitaar met d'addario's, werken perfect.
De Elixir snaren zijn inderdaad erg duur (ca 20 euro), maar geven echt een flinke dosis helderheid en punch aan de gitaar, wat de FG 340 naar mijn mening nodig heeft omdat deze gitaar niet zoveel 'hoog' heeft...de Elixirs zijn echt een goede combinatie op de FG 340. Ze spelen soepel, glijden beter, worden nauwelijks stroef, geen roest en gaan heel lang mee...komt erg goed tot zn recht op de FG 340, maar zeker niet op elke gitaar!!!
De DR snaren kun je als het goed is bij elke gitarenzaak kopen (groene verpakking met gele letters erop...kun je op internet misschien nog ff opzoeken) Dat zijn echt fantastische snaren voor oude Japanse gitaren..heeeel warm en helder tegelijk. De prijs ligt volgens mij rond de 11 of 12 euro per set. Ga ze binnenkort eens op mn Ibanez V300 testen... :)

[Liefhebber]

Mooi dat dit onderwerp weer opbloeit!
Die oude FG's zijn echt door de jaren heen beter geworden!
Komt dat nou doordat er momenteel geen goede gitaren meer worden gebouwd en dat het dan gaat opvallen dat die oude zoveel beter klinken? Kan haast niet, maar ik denk dat het wel zo is! Ik denk dat het zo is dat die Jappen er in het verleden(eind 60-er en begin 70-er jaren) alles aan gedaan hebben om een zo goed mogelijke klank te verkrijgen in vergelijking met Amerikaanse modellen van met name Martin. En dat tegen een zeer lage prijzen. Daar profiteren wij nu van als wij zo'n gitaar in bezit hebben. Yamaha heeft dit ook gedaan met zijn piano's/vleugels in vergelijking met Steinway & Sons! Martin en Yamaha produceren ook tegenwoordig natuurlijk heel goede gitaren. Wat opvalt is dat een echt goede Martin tegenwoordig waanzinnig veel geld kost(echt niet in de categorie 3000-4000 euro).
Een echt goede Yamaha kost tegenwoordig ook dik 3000 euro.

[Yamhammer_71]

Mooi dat dit onderwerp weer opbloeit!
Die oude FG's zijn echt door de jaren heen beter geworden!

Ik denk dat het zo is dat die Jappen er in het verleden(eind 60-er en begin 70-er jaren) alles aan gedaan hebben om een zo goed mogelijke klank te verkrijgen in vergelijking met Amerikaanse modellen van met name Martin. En dat tegen een zeer lage prijzen. Daar profiteren wij nu van als wij zo'n gitaar in bezit hebben

De oude Japanse Yamaha's zijn nu figuurlijk 'goud waard'. Echter interessant onder verzamelaars...je moet ze maar net kennen. En als je ze eenmaal kent, dan wil je niets anders. Ik moet zeggen dat ik liever op mn oude Japanse gitaren spelen dan op nieuwe Takamines, Martins, Blueridges etc...een oude Yamaha klinkt gewoon super warm en helder, heel intiem als een goede glas witte wijn. Dit doen geen nieuwe gitaren voor mij. Ik heb zelf ook een Takamine van boven de 1000 euro, volledig solid, maar verkies toch een simpele oude Jappie voor de klank en bespeelbaarheid...bij de Japanse lijkt het echt of je zelf invloed kan hebben op de sound, heerlijke dikke, oude hals, heerlijke geur binnenin de gitaar...oud, oud, oud> kwaliteit.

[Liefhebber]

De oude Japanse Yamaha's zijn nu figuurlijk 'goud waard'. Echter interessant onder verzamelaars...je moet ze maar net kennen. En als je ze eenmaal kent, dan wil je niets anders. Ik moet zeggen dat ik liever op mn oude Japanse gitaren spelen dan op nieuwe Takamines, Martins, Blueridges etc...een oude Yamaha klinkt gewoon super warm en helder, heel intiem als een goede glas witte wijn. Dit doen geen nieuwe gitaren voor mij. Ik heb zelf ook een Takamine van boven de 1000 euro, volledig solid, maar verkies toch een simpele oude Jappie voor de klank en bespeelbaarheid...bij de Japanse lijkt het echt of je zelf invloed kan hebben op de sound, heerlijke dikke, oude hals, heerlijke geur binnenin de gitaar...oud, oud, oud> kwaliteit.
Mooi dat je de heerlijke geur beschrijft! Is natuurlijk helemaal niet belangrijk maar het ruikt binnenin heerlijk naar hout door al de jaren heen!

[Yamhammer_71]

Mooi dat je de heerlijke geur beschrijft! Is natuurlijk helemaal niet belangrijk maar het ruikt binnenin heerlijk naar hout door al de jaren heen!

Juist...geeft toch nog die extra vintage feel.
Ik ben echt benieuwd hoe DR snaren het op mn Ibanez acoustic gaan doen....toen ik ze voor de 1e keer op mn Yamaha FG 160 zette, was ik echt impressed...ik kan me het nog precies herinneren. Daarna ben ik vooral elixir snaren gaan bespelen, maar merk dat ze niet echt goed zijn voor fingerpicking....DR snaren wel! En volgens mij gaan die ook langer mee dan een normaal phosphor bronze setje snaren.
Mijn Japanse Ibanez speelt en klinkt perfect met een warme klank, alleen de gleuf van de B-snaar zit een fractie te hoog in de brug..ben heel kritisch dus die laat ik nog een heeeel klein stukje naar beneden vijlen door gitaarbouwer. Wanneer dat in orde gemaakt is, kan ik me echt GEEN betere gitaar wensen...wat een klank zit er in dat ding, heel helder en warm. Het is een x iets anders dan Yamaha, maar ben er zeer tevreden over.

[Liefhebber]

Het is wonderbaarlijk! Ik was bij iemand op bezoek: zie ik een Yamaha FG 200 staan in een hoekje, made in Taiwan. Gewoon dezelfde die ik nog steeds heb en in 1972 of 1973 gekocht(weet ik nog steeds niet zeker). De eigenaar gebruikte hem als decoratie! Gewoon precies hetzelfde! Verkleurd bovenblad, paar snaren geknapt! Was van zijn vader geweest! Ik vertelde hem dat ik daar wel wat mee kon! Ik mocht hem mee nemen. Thuis snaren eraf, stofzuiger slang in het klankgat en uitzuigen, klankkast en hals met een vochtig doekje met mild schoonmaakmiddel opgepoetst. Paar dagjes laten staan in een standaard. Geinspecteerd: hals op het oog recht, lak grotendeels prima intakt, geen scheuren in het hout, kam en brugzadel nog heel mooi, fretten nog prima vast en weinig ingesleten. De originele gesloten stemmechanieken met slechte reputatie. Nog helemaal origineel zo te zien! Tijd om er eens nieuwe snaartjes op te zetten! Dezelfde als op mijn eigen oude FG: Elixer phos. bronze. Nog even met de snaarwinder de stemmechanieken goed rondgedraaid(gewoon een ervaringsfeit, de tandradjes zijn gewoon niet goed op elkaar ingeslepen). De snaren op gezet en spelen maar!
Man, man! Nog beter dan mijn eigen FG 200!
Klinkt echt als een klok!
Ik heb de eigenaar een goede fles champagne gegeven , hij begreep niet echt waarom!

[Yamhammer_71]

Het is wonderbaarlijk! Ik was bij iemand op bezoek: zie ik een Yamaha FG 200 staan in een hoekje, made in Taiwan. Gewoon dezelfde die ik nog steeds heb en in 1972 of 1973 gekocht(weet ik nog steeds niet zeker). De eigenaar gebruikte hem als decoratie! Gewoon precies hetzelfde! Verkleurd bovenblad, paar snaren geknapt! Was van zijn vader geweest! Ik vertelde hem dat ik daar wel wat mee kon! Ik mocht hem mee nemen. Thuis snaren eraf, stofzuiger slang in het klankgat en uitzuigen, klankkast en hals met een vochtig doekje met mild schoonmaakmiddel opgepoetst. Paar dagjes laten staan in een standaard. Geinspecteerd: hals op het oog recht, lak grotendeels prima intakt, geen scheuren in het hout, kam en brugzadel nog heel mooi, fretten nog prima vast en weinig ingesleten. De originele gesloten stemmechanieken met slechte reputatie. Nog helemaal origineel zo te zien! Tijd om er eens nieuwe snaartjes op te zetten! Dezelfde als op mijn eigen oude FG: Elixer phos. bronze. Nog even met de snaarwinder de stemmechanieken goed rondgedraaid(gewoon een ervaringsfeit, de tandradjes zijn gewoon niet goed op elkaar ingeslepen). De snaren op gezet en spelen maar!
Man, man! Nog beter dan mijn eigen FG 200!
Klinkt echt als een klok!
Ik heb de eigenaar een goede fles champagne gegeven , hij begreep niet echt waarom!

Haha, geweldig toch. Dan heb je een goede FG in je handen...ik zei elders al dat ''oude'' gitaren (incl. FG's) niet altijd goed hoeven te zijn. Het kan voorkomen dat het hout 'op' is en er nauwelijks meer een mooie klank uit komt. Ik zou zeggen: houden die FG 200. Hij is in ieder geval in goede handen terecht gekomen.
Hoe speelt de gitaar trouwens? Is de hals nog recht en de snaarhoogte oke?
Let me know,

Gr. Yamhammer.

[Liefhebber]

Haha, geweldig toch. Dan heb je een goede FG in je handen...ik zei elders al dat ''oude'' gitaren (incl. FG's) niet altijd goed hoeven te zijn. Het kan voorkomen dat het hout 'op' is en er nauwelijks meer een mooie klank uit komt. Ik zou zeggen: houden die FG 200. Hij is in ieder geval in goede handen terecht gekomen.
Hoe speelt de gitaar trouwens? Is de hals nog recht en de snaarhoogte oke?
Let me know,

Gr. Yamhammer.
Nou Yam,

Ik heb het volste vertrouwen in deze gitaar. Ik heb al beschreven wat de eerste indruk was.
Ik heb in het weekend de snaartjes er weer af gehaald en een AER AK + systeem ingebouwd!
Ik wilde absoluut niet in mijn eigen volledig originele FG gaan klooien!
Ook met deze elektronika ,versterkt over een AER Compact, geweldig geluid!

[tomcat]

Hallo

Boeiend forum, en nu eens geen freaks die pochen over hun gibsons en fenders, maar afgaan op hun oren (en zelfs soms neus).

Ik heb een vraagje. Waar kan je info vinden over de FG's ? Ik zou wel eens graag meer weten over m'n FG 140 (heb ook nog een 340). Op foto's zie ik geen verschil met de 180. Hoe oud is hij ? Is het nog de moeite om er nieuwe frets op te zetten ? Hij klinkt nu fantastisch, maar de frets zijn heel vlak geworden en het wordt moeilijk, vooral in hogere posities, om akkoorden vol te laten klinken en wat snellere solo's te spelen. De snaren 'kletsen of buzzen' wel nergens.

Ik zal in't kort een fotootje insturen.
Dank

[Liefhebber]

Hallo

Boeiend forum, en nu eens geen freaks die pochen over hun gibsons en fenders, maar afgaan op hun oren (en zelfs soms neus).

Ik heb een vraagje. Waar kan je info vinden over de FG's ? Ik zou wel eens graag meer weten over m'n FG 140 (heb ook nog een 340). Op foto's zie ik geen verschil met de 180. Hoe oud is hij ? Is het nog de moeite om er nieuwe frets op te zetten ? Hij klinkt nu fantastisch, maar de frets zijn heel vlak geworden en het wordt moeilijk, vooral in hogere posities, om akkoorden vol te laten klinken en wat snellere solo's te spelen. De snaren 'kletsen of buzzen' wel nergens.

Ik zal in't kort een fotootje insturen.
Dank

Het is heel moeilijk om oude FG's te dateren. Met het oude Yamaha archive kom je ook niet veel verder. Die jappen hebben destijds aan die archievering gewoon niet zoveel aandacht besteed! Zo'n 140 is voor zover ik weet ergens in de 60-er jaren gebouwd. In 1972 zijn ze ermee gestopt! Het is dus een gitaar die minimaal 35 jaar oud is. Ik heb zelf nu twee FG's 200. Een heb ik in 1972 of 1973 gekocht, weet ik nog steeds niet zeker. De andere kwam ik heel recent toevallig tegen. Beide zijn in uitstekende conditie en klinken als een klok! De reden dat ik mijn FG destijds kocht was dat ik een staalsnarige akoestische gitaar wilde hebben naast mijn nijlonsnarige akoestische gitaar waar je het op moest leren en de elektrische Fender Strat die ik toen al had! Die Yamaha's hadden toen al een bepaalde reputatie. Want, althans in Nederland had je allemaal duitse staalsnarige akoestische gitaren van bijv. Framus en de nederlandse Egmonds. Dat waren allemaal heel stijve planken die voor geen meter klonken! Die Yamaha's dat was een ander verhaal. Die zagen er goed uit en waren lichter, hadden meer volume, etc. en leken op Gibsons en Martins. De akoestische gitaar stond in de 60-er en begin 70-er jaren helemaal niet in de belangstelling van het grootste deel van de gitaristen. Het was allemaal elektrische gitaar!
Wat ik denk over die oude Japanse gitaren is het volgende:
Die Japanners hebben in de 60-er en 70-er jaren enorm hun best gedaan om hun voorbeelden uit de Amerikaanse gitaarwereld te kopieren en ze misschien nog te verbeteren. De loonkosten waren enorm laag! Dat hebben ze ook gedaan met vele andere producten,denk aan auto's !
Dat heeft ze welvaart opgeleverd! En op een gegeven moment komt het punt dat je zelf iets moet gaan creeren. Dus geen producten die je kopieert en evt. nog verbetert. Dat is ze gelukt in de elektronica.
Wat betreft gitaren maar gedeeltelijk. Een merk als Takamine lukt dit wel heel behoorlijk. Yamaha minder denk ik, althans wat betreft hun productie gitaren. Ze hebben wel prachtige handgebouwde gitaren maar deze zijn ook zeer prijzig!
Wees maar gelukkig een productiegitaar te bezitten uit de goede tijd en...als je er nog eens ergens een FG uit de 60-er en 70-er jaren tegen komt(wel kijken of hij nog in een goede staat is): meteen kopen! Ga je nog een hoop plezier aan beleven!

[Liefhebber]

Dit onderwerp is weer terug.
Zie: Yamhammer. Hij heeft een FG 180 gekocht en het klopt weer!!

[Yamhammer_71]

Dit onderwerp is weer terug.
Zie: Yamhammer. Hij heeft een FG 180 gekocht en het klopt weer!!

Mijn FG 180 komt uit 1970. Hij verkeerd in hele goede staat!
Het hout ziet er nog prachtig uit en ook de bespeelbaarheid is niet verkeerd.....deze gitaar kan met gemak nog een goede afstelbeurt krijgen.
Hij klinkt heel erg warm, vol, droog en helder met veel volume. Sustain in de hoge tonen. Het mooiste van het verhaal is dat de FG 180 zo licht als een veertje weegt....ik heb meerdere Yamaha's uit Taiwan gehad, waaronder nu nog een FG 160 uit 1973 (white label) en een FG 295S uit Japan (ca 1973, black label nippon gakki), maar deze iets latere FG's zijn al echt zwaarder in gewicht en gemaakt van andere houtsoorten.....De FG 180 heeft nog Tigathis als houtsoort en weegt vele malen lichter.
1 tip: zoek JAPANSE FG's uit 1969-1971. Dat zijn de Red Labels Nippon Gakki -> deze klinken verschrikkelijk goed + LICHTGEWICHT!!! Het uiterlijk is ook prachtig, vooral de oude headstock met de open stemmechanieken (die nooit ontstemmen) en Yamaha-afdekplaatje. Prachtgitaartjes om te zien...echt nostalgie. De FG 180 (red label, nippon gakki) heb ik zelf in het verleden ook al een keer gehad, maar verkocht voor 100 euro...damn, achteraf dus veel spijt. Die klank heb ik NOOIT meer teruggevonden, zelfs niet uit een Martin. Daarna heb ik een hele lange zoektocht gehad naar een nog goede, originele FG 180 uit Japan en JA HOOR, vorige week heb ik er een op de kop kunnen tikken :)
De vertrouwde feeling en klank van de Japanse Red Labels heb ik weer volledig terug....!
Je ziet ze echt niet veel meer, je mag jezelf gelukkig prijzen als je ooit nog een FG 180 ergens aangeboden ziet.....1 tip: GA ERVOOR!! Ze zijn vele malen beter dan de wat latere Taiwanse FG's (terwijl die al goed zijn...)
Succes.

[Yamhammer_71]

Ik heb eerder al wat foto's geplaatst van mn eigen FG 180, maar hier zie je de gitaar nog eens duidelijk in het geheel. Het is een foto van internet. Let op de red label binnenin de gitaar + de headstock (nostalgisch).
Als je ooit nog een FG180 tegenkomt...kopen! Schijt aan de staat vd gitaar, die dingen klinken als een tierelier en wegen zo licht als een veertje!

http://www.vintage-guitars.se/1973_Yamaha_FG-180_1073.jpg

[tomcat]

http://i174.photobucket.com/albums/w106/tomcatluc/afbeelding049.jpg http://i174.photobucket.com/albums/w106/tomcatluc/afbeelding050.jpg
Ik voeg even mijn twee yams toe.
Wat mij vooral opvalt: wat is het onderscheid tussen een fg 140 en een fg 180, ik zie het echt niet. Is er een verschil in maten ? Aan de kop en body zie je niks verschil.

[Yamhammer_71]

Ik zie ze niet...

[tomcat]

http://i174.photobucket.com/albums/w106/tomcatluc/afbeelding049.jpg
Nogmaals een poging, is soms wel een beetje geknoei om een foto te posten

[LaurentB]

http://i174.photobucket.com/albums/w106/tomcatluc/afbeelding049.jpg
Nogmaals een poging, is soms wel een beetje geknoei om een foto te posten

Je moet die foto eerst ergens uploaden, en er dan hier een link naar plaatsen met IMG tags.

[heavy-metal-thunder]

Haa! Dat was mijn eerste echte steel string, gekocht op mijn 15e verjaardag (1977) voor 425 gulden. Verkocht in 1982 (veeeeeeele jaren later... ;-) voor 200 gulden geloof ik. Sukkel die ik was. Maar ja, ik had geld nodig voor een Ovation Custom Legend en in die jaren was ik er van overtuigd dat alle gitaren zonder bolle achterkant schroot waren...

http://www.eltjohaselhoff.com/dc95f140.png

http://www.eltjohaselhoff.com/dca53030.png

Ik heb gisteren zo'n FG-340 uit +/- 1977 gekocht. Ziet er hetzelfde uit, maar dat middenstuk aan de achterzijde is bij mij zwart.

Ik ken niets van steel strings, maar ze speelt vlot, klinkt lekker vol, ziet er nog heel mooi uit... Heeft me 300 euro gekost. Geef flauw idee of dit een goeie deal is, maar ze bevalt me.

[Laser]

Ik heb gisteren zo'n FG-340 uit +/- 1977 gekocht. Ziet er hetzelfde uit, maar dat middenstuk aan de achterzijde is bij mij zwart.

Ik ken niets van steel strings, maar ze speelt vlot, klinkt lekker vol, ziet er nog heel mooi uit... Heeft me 300 euro gekost. Geef flauw idee of dit een goeie deal is, maar ze bevalt me.


.. en daar gaat het allemaal om, ongeacht merk of prijs.
Bevalt het je, speel er dan maar op los. Een D-45 die je niet bevalt is mooi behang.. meer niet.