PDA

View Full Version : Irritante sinasappelhuid



Dastard
11 januari 2007, 01:28
Ik ben op het moment met 3 gitaren bezig maar met 2 ben ik redelijk ver gevorderd.
1 basgitaar had ik prachtig geschuurd, en met clou waterbeits behandeld, daarna lichtelijk sunburst gemaakt en de achterkant zwart.
Nu heb ik poly-urethaan lak, en de vrouw uit de verf winkel gaf me een dure fijne kwast waarvan ze beweerde dat ik bijna geen sinasappelhuid in mijn lak zou krijgen, maar dat heb ik dus wel, ik weet dus niet of het luchtbelletjes zijn, ik weet dus ook niet hoe ik het weg moet halen, ik heb 240 grid schuurpapier maar daar maak ik de lak laag ernstig kapot mee (die slaat dan wit uit)

mijn andere gitaar ben ik gewoon met een spuitbus aan verfen, het merk verf heet "'t stilleven", op sommige plekken wordt de verf echt heel erg glad, zo glad zelfs dat ik er een spiegelbeeld in kan zien maar op andere plekken is ie weer ruw, hoe kan ik dit (nu nog) fixen ?
Voor het uiteindelijke resultaar maakt het niet heel veel uit aangezien ik binnenkort met glitters eroverheen ga maar voor de toekomst zou ik wel willen weten hoe ik dit kan voorkomen of kan verhelpen.

fred dons
11 januari 2007, 07:38
ik zou in ieder geval met een fijnere grit schuren (600 nat minimaal) anders maak je meer kapot dan je lief is
zowieseo moet je altijd nog schuren en polijsten als je aan het lakken ben dus tot zover is er niets gek aan de hand, als je lak is uitgehard met 1000 grit nat schuren totdat de lak overal glad en mat is (na dat je het water verwijderd hebt) daarna ga je polijsten met bijvoorbeeld commandant 4 en nog een fijnere polish (zie ook lak faq)

b_240
12 januari 2007, 12:29
Als je in een stoffige ruimte verft krijg je ook altijd oneffenheden.
Een truc om je ruimte vrijer te maken van stof is je vloer nat maken en dan een dag of 2 wachten en dan die kamer gebruiken om te verven/spuiten.

Enra
12 januari 2007, 12:47
ik heb 240 grid schuurpapier maar daar maak ik de lak laag ernstig kapot mee (die slaat dan wit uit).

Ik lak ook met kwast en poly-urethaan en herken je probleem niet. Als je poly-urethaan schuurt wordt het oppervlak dof wit, maar bij mij is de lak echt niet "ernstig kapot" dan. 240 grid tussen de lagen is ook prima, 400 mag ook nog, maar niet fijner gaan tussen de lagen. Je laatste laag poly-urethaan moet je dan fijner schuren en zelfs nat met 600 en 1200. Daarna polijsten.

Verder noem je het probleem sinasappelhuid... Hecht jou lak wel op de door jou gebruikte ondergrond? Want in principe is sinasappelhuid een probleem van spuitlak en niet van kwastwerk.

Dastard
16 januari 2007, 01:59
Ja, misschien heb je wel gelijk, mijn ondergrond was hout met Clou waterbeits bewerkt maar het voelde erg vet aan.
Ik heb ooit de bovenkant met ijzermenie besmeurd en dat later compleet weggeschuurd maar ik had het idee dat door de waterbeits die ijzermenie weer naar boven is gekomen.


*ff een update*
Ik heb net de achterkant van die gitaar geschuurd met 240 grid en het sloeg wit uit maar op sommige plekken is de lak verdwenen, terwijl er al 3 lagen opzaten.
De achterkant van de gitaar was zeker stof en vet vrij toen ik het begon te lakken.

Enra
16 januari 2007, 07:47
*ff een update*
Ik heb net de achterkant van die gitaar geschuurd met 240 grid en het sloeg wit uit maar op sommige plekken is de lak verdwenen, terwijl er al 3 lagen opzaten.
De achterkant van de gitaar was zeker stof en vet vrij toen ik het begon te lakken.

Drie lagen is ook wel weinig. Ik lak vaak in vijf tot acht lagen men schuur tussen de lagen licht op met 240. En zelfs dan kan het me gebeuren dat ik er plaatselijk doorheen ga. Tja, dan moet er weer een laagje bij op! Lakken is - als het aan mij vraagt - de crime van het bouwen, die meer tijd kost en meer frustraties oplevert dan andere zaken in het bouwproces.

mm80
16 januari 2007, 08:46
Lakken is - als het aan mij vraagt - de crime van het bouwen, die meer tijd kost en meer frustraties oplevert dan andere zaken in het bouwproces.[/QUOTE]

Jammer, het goed lakken is toch cruciaal voor het uiteindelijke uiterlijk van je gitaar.
Altijd als ik weer eens een zelfgebouwde gitaar zie die naturel is gelakt of zelfs in de olie oid is gezet krijg ik zo'n gevoel van 'de bouwer kan/wil niet lakken' dus snel naturel afwerken en klaar is Kees. Op mij komt het over als 'niet af'.

Als je net zoveel passie en energie in het lakproces steekt dan kan dat een hobby op zich zijn. Bovendien, hoe meer kennis je vergaart hoe minder frustratie en tijdsverspilling.

Enra
16 januari 2007, 09:17
Lakken is - als het aan mij vraagt - de crime van het bouwen, die meer tijd kost en meer frustraties oplevert dan andere zaken in het bouwproces.

Jammer, het goed lakken is toch cruciaal voor het uiteindelijke uiterlijk van je gitaar.
Altijd als ik weer eens een zelfgebouwde gitaar zie die naturel is gelakt of zelfs in de olie oid is gezet krijg ik zo'n gevoel van 'de bouwer kan/wil niet lakken' dus snel naturel afwerken en klaar is Kees. Op mij komt het over als 'niet af'.

Als je net zoveel passie en energie in het lakproces steekt dan kan dat een hobby op zich zijn. Bovendien, hoe meer kennis je vergaart hoe minder frustratie en tijdsverspilling.[/QUOTE]

Het is jammer dat je deze interpretatie geeft aan wat ik schrijf.

(Wat gebeurt hier eigenlijk met dat 'quote' instelling??)

mm80
16 januari 2007, 09:29
Wat er gebeurt is dat het nu lijkt alsof ĚK lakken tijdrovend en frustrerend vind. En dat terwijl het een grote hobby van me aan het worden is:)

Enra, Ik bedoelde het niet negatief hoor en ook niet direct naar jou gericht maar toen ik je post las dacht ik eraan dat je vaak prachtig gebouwde gitaren ziet die dan vervolgens naturel worden afgewerkt. Ik heb natuurlijk niets tegen naturel maar als het gebeurd omdat het lakken frustrerend en tijdrovend is dan vind ik het jammer eerlijk gezegd.

Mattia
16 januari 2007, 09:35
Jammer, het goed lakken is toch cruciaal voor het uiteindelijke uiterlijk van je gitaar.
Altijd als ik weer eens een zelfgebouwde gitaar zie die naturel is gelakt of zelfs in de olie oid is gezet krijg ik zo'n gevoel van 'de bouwer kan/wil niet lakken' dus snel naturel afwerken en klaar is Kees. Op mij komt het over als 'niet af'.


Ja en nee...een goede finish is wel essentieel, maar dat hoeft absoluut niet een glossy lak te zijn. Satijnen finish op een akoestische ziet er geweldig uit, schellac ook, zelfs een goede olie vernis/olie finish (zij/achterbladen), en naturel al helemaal; daar zoek je toch het hout op uit? Waarom de boel per se verbergen met kleurtjes? Vaak verpest het gewoon het geheel.

Maarja, het hangt ook erg van het type gitaar af. De meeste electrische gitaren (standard modellen, denk Fender, Gibson, etc.) schreeuwen gewoon om hoogglans lak. Sommige gitaren 'willen' dan weer een oile finish (de kleintjes/reisgitaren die ik heb gemaakt zouden er IMO bizar uitzien als ze niet ge-olied waren). Veel bassen (denk Warwick) zouden er bizar/slecht uitzien met hoogglans finishes, maar zien er geweldig uit in een satijnen uitvoering. Bij akoestische instrumenten zijn beide mogelijk; de 'Engelse' school (Lowden, etc.) bouwt vooral met satijnen finishes, of klassieke gitaren met schellac (niet helemaal 'high gloss'), en de amerikaanse zien er ook goed uit, zo in hoogglans.

Maargoed, finishing? Gewoon best moeilijk om goed te doen.

mm80
16 januari 2007, 10:08
Ja en nee...een goede finish is wel essentieel, maar dat hoeft absoluut niet een glossy lak te zijn. Satijnen finish op een akoestische ziet er geweldig uit, schellac ook, zelfs een goede olie vernis/olie finish (zij/achterbladen), en naturel al helemaal; daar zoek je toch het hout op uit? Waarom de boel per se verbergen met kleurtjes? Vaak verpest het gewoon het geheel.

Maarja, het hangt ook erg van het type gitaar af. De meeste electrische gitaren (standard modellen, denk Fender, Gibson, etc.) schreeuwen gewoon om hoogglans lak. Sommige gitaren 'willen' dan weer een oile finish (de kleintjes/reisgitaren die ik heb gemaakt zouden er IMO bizar uitzien als ze niet ge-olied waren). Veel bassen (denk Warwick) zouden er bizar/slecht uitzien met hoogglans finishes, maar zien er geweldig uit in een satijnen uitvoering. Bij akoestische instrumenten zijn beide mogelijk; de 'Engelse' school (Lowden, etc.) bouwt vooral met satijnen finishes, of klassieke gitaren met schellac (niet helemaal 'high gloss'), en de amerikaanse zien er ook goed uit, zo in hoogglans.

Maargoed, finishing? Gewoon best moeilijk om goed te doen.

Je verhaal is een stuk genuanceerder dan de mijne:)en ik kan niet anders dan je volledig gelijk geven.
Voor mij is dat lakken een beetje een nieuwe hobby waar ik heel enthousiast over ben, waarschijnlijk ben ik er een beetje op gefixeerd.
Uiteraard zijn er veel meer mogelijkheden bij het finishes als lakken alleen.

Maar toch lees ik af en toe dat het lakken word overgeslagen, niet omdat in het specifieke geval een andere afwerking beter/mooier zou zijn maar puur omdat te moeilijk is. En dan vind ik het een beetje jammer. Het talent en het vakmanschap straalt van hun produkt af, het zou dan perfect zijn om ook het lakken (als dat van toepassing is) perfect te doen.