PDA

View Full Version : twee generaties gitaristen



zoon van Piet
22 december 2006, 13:40
Vandaag gaat mijn persoonlijk geschiedenis in als een heel speciale dag....

Vanavond treedt mijn zoon op met zijn metalherriebandje. En op zich is dat niet zo bijzonder, ze spelen een keer of vier per jaar. Maar vandaag is de eerste keer dat ik niet als roadie mag/moet fungeren en niet vervuld met trots langs het podium sta...
Want vandaag moet ik zelf ook spelen, namelijk! En te ver uit de buurt om zijn show te gaan zien.
Maar toch voel ik wel wat van trots, te weten dat twee generaties gitaristen de podia bevolken. Ik weet nu hoe mijn pa zich voelde, als hij optredens moest missen van zijn vijf muzikale kinderen - soms omdat ie zelf moest spelen.

FruscianteFan
22 december 2006, 14:00
Zo, het gitarisme zit dus in het bloed!

(toevallig heb ik net zelf een kort optreden gegeven, en vanavond ga ik mijn moeder zien optreden met haar koor :))

Kim Wilson
22 december 2006, 14:01
Mooi is dat, hè! Mijn pa is chauffeur en manager van onze band, dus hij is bij elk optreden van ons aanwezig. Errug mooi. :)

vulvasonic
22 december 2006, 23:37
Geweldig man!

Mijn dochtertje is pas 7 en ze heeft al diverse keren laten weten en laten zien dat ze dat gitaarspelen toch wel heel stoer en interessant vindt. Laatst heb ik haar voor het eerst echt een gitaarlesje gegeven en dat vond ze geweldig.

Ik kijk er nu al naar uit om later naar optreden van haar te gaan kijken. Uh, ja. Natuurlijk hoop ik dat het zover komt.
Men zegt dat je nooit teveel moet pushen, dus dat probeer ik ook vooral maar niet te doen (werkte ook niet toen mijn vader, zelf professioneel organist, zo graag wilde dat ik ook orgel ging spelen....).

Hoe heb jij dat nou aangepakt, zoon van Piet?

zoon van Piet
23 december 2006, 13:10
Pushen werkt niet, inderdaad. Maar stimuleren wel, wat dat betreft ben je goed bezig geweest met die gitaarles. Mijn zoon was aanvankelijk drummer - en nog talentvol ook ( niet dat ik verstand van drummen heb, maar dat vond drummer Hanz van Beef). Maar gaandeweg werd de gitaar interessant, toen hij een jaar of twaalf was.
Ik heb hem niet gepushed. Ik ontdekte al snel dat als ik iets uit wilde leggen, hij het niet aan wilde nemen - da's de generatiekloof. Als een maat van me langs kwam en hetzelfde uitlegde, hing ie aan zijn lippen. Dus ik heb afstand genomen, maar wat ik wel moedwillig heb gedaan is dat ik een beetje ging kankeren op de 'teringherrie' die hij zo mooi vond: Nu-, Death- progressive metal. Want muziek is nu eenmaal leuker als pa er dol van wordt, toch?

En na een moeilijke schoolperiode heb ik hem een gitaar beloofd als ie toch nog over zou gaan - wat prompt gebeurde. Inmiddels heeft ie na wat ruilhandel, krantenwijk en vakkenvullen een heuse gibson LP studio.

Nadeel is wel dat ik geregeld spullen kwijt ben, vooral pedalen en setjes snaren en zo. Ik kwam gisteren vlak voor mijn optreden tot de ontdekking dat ik geen reservesnaren bij me had, bijvoorbeeld...

LaurentB
29 december 2006, 17:03
(...)
Nadeel is wel dat ik geregeld spullen kwijt ben, vooral pedalen en setjes snaren en zo. Ik kwam gisteren vlak voor mijn optreden tot de ontdekking dat ik geen reservesnaren bij me had, bijvoorbeeld...

Hahaha. nou ja, zolang hij maar niet de snaren van jouw gitaar haalt om ze op die van hem te zetten...

zoon van Piet
29 december 2006, 17:50
nee, gelukkig niet! bovendien past dat niet, want we zitten wel in twee kampen: ik ben fender, hij is gibson...

( want je kunt nog zo je best doen om ze goed op te voeden, ze gaan geheid de fout in...)

Squier4ever
29 december 2006, 19:13
( want je kunt nog zo je best doen om ze goed op te voeden, ze gaan geheid de fout in...)

nja fender is niet de beste opvoeding, ben het wel met die gibson eens :D

GibsonSG
29 december 2006, 22:32
nee, gelukkig niet! bovendien past dat niet, want we zitten wel in twee kampen: ik ben fender, hij is gibson...

( want je kunt nog zo je best doen om ze goed op te voeden, ze gaan geheid de fout in...)

Je zoon heeft dan wel de "goede" kant gekozen door Gibson te spelen!;)

zoon van Piet
30 december 2006, 14:51
Je zoon heeft dan wel de "goede" kant gekozen door Gibson te spelen!;)

Ach, het zijn geen onaardige gitaren, maar het blijven Gibsons, he?
Komt ie laatst heel bedremmeld thuis, blijkt dat zijn LP studio gevallen is. Kapot, natuurlijk. Dus ik zeg: dat heb je met Gibsons. De eerste keer doet het een beetje zeer, maar je raakt er aan gewend als je op het merk blijft spelen.

Helter Skelter
30 december 2006, 16:07
Nadeel is wel dat ik geregeld spullen kwijt ben, vooral pedalen en setjes snaren en zo. Ik kwam gisteren vlak voor mijn optreden tot de ontdekking dat ik geen reservesnaren bij me had, bijvoorbeeld...

zooo herkenbaar :satisfie:

en ik heb niet eens kinderen :speed:

piezo
30 december 2006, 16:43
nee, gelukkig niet! bovendien past dat niet, want we zitten wel in twee kampen: ik ben fender, hij is gibson...

( want je kunt nog zo je best doen om ze goed op te voeden, ze gaan geheid de fout in...)Dat hoort erbij. Op een dag komt ie er vanzelf achter dattie steeds meer op z'n vader is gaan lijken ........

Als ie al jaren vrijwel alleen nog maar op Fenders speelt.

GibsonSG
4 januari 2007, 20:51
Ach, het zijn geen onaardige gitaren, maar het blijven Gibsons, he?
Komt ie laatst heel bedremmeld thuis, blijkt dat zijn LP studio gevallen is. Kapot, natuurlijk. Dus ik zeg: dat heb je met Gibsons. De eerste keer doet het een beetje zeer, maar je raakt er aan gewend als je op het merk blijft spelen.

Maar tis ook een Les Paul model he, die hebben dat vaker;)

zoon van Piet
5 januari 2007, 11:04
vaker dan fenders! Hij heeft nu zijn zinnen gezet op een sg...dat wordt sparen. Maar of die minder vaak breken?

cardinal
7 januari 2007, 20:58
Mijn meisie (ja meisie!) is 3,5 maand nu en ik hoop dat ze de liefde voor de gitaren overneemt. Is ze wel meteen gezegend met een mooie erfenis, hahaha.

Alvast wel guitarhero 2 met haar gespeelt, en iedereen maar juichen voor papa.

Rockalot

Rinze
7 januari 2007, 21:20
vaker dan fenders! Hij heeft nu zijn zinnen gezet op een sg...dat wordt sparen. Maar of die minder vaak breken?
Nee hoor, ken iemand die een keer van het trapje achter het podium afdook met zijn SG, splinters alom! Wel weer gerepareerd hoor, maar je gitaar wordt wel ineens een stuk minder waard... Komt door de mahonie hals heb ik me laten vertellen, korte houtnerf, breekt snel. Ik ben wel eens per ongeluk op een donker podium met mijn volle gewicht op de hals van mijn Fender gaan staan, niks aan de hand. Esdoorn kan meer hebben, 1-0 voor Fender.

Ik heb mijn dochter van 9 ook net haar eerste gitaarles gegeven, vond het moeilijk, je moet niet te veel ineens vertellen.