Gitaar herontdekken

[Rude Perception]

Dit is voor de forummers onder ons die meerdere gitaren hebben.

Ik heb er zelf 2. Een PRS SE en een Oude Squier.

De laatste tijd speelde ik eigenlijk automatisch op m'n PRS. Op m'n Squier zaten namelijk te dikke snaren. Gister pakte ik toch maar weer eens m'n vertrouwde stratje uit het rek en begon te spelen. De klank met overdrive viel me tegen. Het speelde kut.

Tot ik vandaag weer gewoon lekker .9 snaren erop zette....
:nervous:

Ik had opeens weer die heerlijke sprankelende romige clean van die single-coils, en die heerlijke rauwe oude overdrive in dat brugelement.
Ik ben weer helemaal verliefd op m'n oude Squier, en ik zal hem zeker weer vaker pakken.

Hebben jullie dit ook wel eens, dat jullie een gitaar een tijdje niet bespelen en dat hij als je hem weer eens bespeeld mooier klinkt dan ooit!

[Noid]

Hebben jullie dit ook wel eens, dat jullie een gitaar een tijdje niet bespelen en dat hij als je hem weer eens bespeeld mooier klinkt dan ooit!
Ja ......10

[olaf reijnders]

Wat is de bouwjaar van je Squier?

[Helter Skelter]

Ja ......10

+1

heeft volgens mij ook een beetje met gewenning te maken, als je lang op dezelfde gitaar speelt en je pakt een andere dan klinkt die idd vaak lekkerder

[Neals]

Ik heb het heel erg als ik mijn Ibanez SZ op pak, speel eigenlijk in zo'n periode meestal daarop, tot ik mijn gibson weer oppak.

[hendrix2]

Jup, heb het ook wel...Zo heb ik ooit eens een heel jaar lang m'n strat niet aangeraakt omdat ik een nieuwe epiphone les paul had met emg's in. Maar op een dag pakte ik de gitaar weer op en was volledig verloren...nu speel ik bijna nooit op iets anders dan m'n strat!

[Danny Drug]

ik heb een tijdje mijn epi les paul goth uitgeleend aan me zus.. na een maandje kwam hij weer terug.. en hij heeft nog steeds de lekkerste hals ooit gemaakt

[Rude Perception]

Wat is de bouwjaar van je Squier?

'83, SQ-serie

Ik voelde ook opeens weer de chemie tussen mij en die Squier. Dat heb ik nooit met m'n PRS gehad. Dat vind ik gewoon een retelekkere gitaar. Maar die Squier heeft iets speciaals. Dat gevoel kwam ook weer heel sterk naar boven.:strat:

[Orpheo]

jep. heb ik ook :) met m'n natural custom en de rooie les paul. vooral die rooie. tis qua looks echt niet super, maar qua geluid; heerlijk!

[BLOK182]

Ik speel de laatste tijd weer met (meer) plezier op mijn PRS CE22, in mijn hardrockband gebruikt ik voornamelijk mijn Gibsons (dat zijn echte sluggers), maar in mijn toko in Rotterdam gebruik ik de PRS om lekker relaxt vanalles te spelen, en ook in de studentenband. Heerlijke gitaar, met lekkere ploink-tussenstanden:p

[Squier4ever]

Tot ik vandaag weer gewoon lekker .9 snaren erop zette....

tsssss..... mietje :D
0.11 is de way to go, ook op een strat

[Orpheo]

tsssss..... mietje :D
0.11 is de way to go, ook op een strat


oh yeah! :cheerup: :blast:

[Squier4ever]

haha wat dat betreft zijn we het altijd eens :D:D

[Orpheo]

haha wat dat betreft zijn we het altijd eens :D:D

ghehe ook qua smaak gitaren toch?

[Luke-wannabe]

Wat is de bouwjaar van je Squier?
Haha dat kan je ook met nieuwe hebben hoor!
Btw: Ik speel ook 0.09, en op mijn maat zn strat zit 0.10, maar ik vind 0.09 gewoon net wat lekkerder spelen!

Ontopic: Ik heb een soort haat/liefde verhouding met mijn Epi Les Paul. Super gitaar, maar dan speel ik er weer een maand niet op ofzo, en dan pak ik hem weer eens en is het toch wel weer heel lekker..!

[vulvasonic]

Iedere gitaar speelt anders, zeker als je een aantal volledig verschillende modellen hebt. Bij mij is het zo dat elke gitaar van me iets anders in me boven brengt. Ik benader het instrument anders. Het lijkt zelfs of zo'n plank een ziel heeft. Onzin natuurlijk, maar het heeft inderdaad iets vreemds.

Als ik een tijdje op mijn tele heb gespeeld en ik pak ineens mijn ES, dan stromen er ineens allerlei geweldige licks uit m'n vingers die ik op die tele nooit had gespeeld.

Misschien heeft het iets te maken met de omstandigheden waarvoor je de gitaar gekocht hebt en waarvoor je 'm gebruikt hebt. De ES heb ik gekocht voor het conservatorium. En iedere keer als ik er op speel, klink ik gewoon iets jazzier. Nee, ik SPEEL jazzier. Dit is in zekere zin dus wel te verklaren. Maar ik heb het met AL mijn gitaren!

Daarom is het ook zo lekker om er veel te hebben. :D

[Rude Perception]

tsssss..... mietje :D
0.11 is de way to go, ook op een strat

Dat vind ik op een strat dus minder klinken. Met overdrive heb je net een te donker geluid ofzo. Ik wil geen dik geluid uit m'n strat. Vind ik niet mooi. Nu heeft m'n strat die mooie eerlijke clean, niks geen dik geluid, je hoort gewoon precies die snaren. Bij een dikker geluid op die strat heb ik dat niet.
En met overdrive is het net een katje dat tevreden kan knorren, maar ook heel hard kan krabben;)
Met .11 was het meer een kat die een tijger probeerde te immiteren.

[almarvk]

Daarom is het ook zo lekker om er veel te hebben. :D

Het is iig een goede smoes ;)

[Harry]

eigenlijk speel ik al jaren voornamelijk op mijn DeArmond Starfire Special, maar nu zijn de snaren nogal dood, en had geen tijd om er nieuwe op te zetten. Dus mijn ouwe Les Paul maar weer voor de dag gehaald, die klonk nog redelijk. Input is een beetje gaar, het ding is zwaar en niet al te ergonomisch, maar het klonk toch wel weer lekker!!!

Maar ik hoop toch dit weekend tijd te hebben om de DeArmond van een nieuw setje te voorzien.

[Luke-wannabe]

Met .11 was het meer een kat die een tijger probeerde te immiteren.
:seriousf:

[Squier4ever]

ghehe ook qua smaak gitaren toch?

ja qua gitaren ook meestal wel, mijn main guitar is ook les paul en zal t ook wel blijven, vind het echter geen probleem om ook op fenders en gretsches te spelen. Maar de LP is voor mij wel DE gitaar.... vooral de '59 RI's en die Jimmy Page (hoewel een ES335 ook erg mooi is :D)

een strat met 0.09 klinkt imo nergens naar, dunne kutsound, met 0.11 kun je moddervette blues spelen maar ook nog heel lekker clean....

[Wabbie]

Ik wissel de laatste tijd vrij regelmatig af tussen mijn strat en mijn jazzmaster. Die hebben allebij iets totaal anders wat wel erg leuk is voor de afwisseling. Mijn jazzmaster is meer voor het moderner scheurwerk, terwijl mijn strat echt een heerlijke ouderwetse beukgitaar is ( die zit danm ook al onder de deuken).
Eens in de zoveel tijd wil ik ook nog wel eens mijn les paul oppakken, maar ik merk toch dat ik veel minder heb met die gitaar dan met mijn fenders. Als ik dan echt een lomp geluid nodig heb pak ik mijn Epiphone Genesis er vaak bij. Daar kan ik ook wekenlang op spelen zonder een van mijn fenders aan te raken.