PDA

View Full Version : modelling vs plugins



Dirk_Hendrik
5 november 2006, 20:25
Iets waar ik pasgeleden eens mee zat te stoeien.
In veel sttudio's zie je een vrij vlotte overstap van het toevoegen van randapparatuur grappen gedaan door plugins. Genoemde voordelen zijn het gebrek aan krakende pluggen, brom ruis en andere zijeffecten.

Een beetje verder denkend leek het me dat plugins niets anders zijn dan software versies soortgelijk aan in hardware gegoten software zoals Pods en andere modelling apparaten. Als je vervolgens gaat kijken in gitaristenland is de modelling discussie nog lang niet klaar. In plugin land lijkt dat veel gemakkelijker te gaan. Dan vraag in me af waarom die overgang in studioland zoveel gemakkelijker gaat.

bass blom
5 november 2006, 21:11
ik hoorde zelfde discussie net op tv bij jazz.. dat op enig moment de DI kwam en dat dat gebruikt werd omdat de techneuten dat makkelijker vonden.
tja, als ik nu in een studio zou komen kom ik met mijn gitaar en mijn geluid en moeten ze niet gaan zeuren over ruis en snoertjes :D
maar als je experimenteren wilt is het natuurlijk wel leuk, er kan steeds meer.

Roman
6 november 2006, 08:09
ik hoorde zelfde discussie net op tv bij jazz.. dat op enig moment de DI kwam en dat dat gebruikt werd omdat de techneuten dat makkelijker vonden.
tja, als ik nu in een studio zou komen kom ik met mijn gitaar en mijn geluid en moeten ze niet gaan zeuren over ruis en snoertjes :D
maar als je experimenteren wilt is het natuurlijk wel leuk, er kan steeds meer.
vrije geluiden toevallig? Werd over jazz en versterking gesproken etc.

Betreft de moddeling plugs. Ik gebruik ze zelden. Er zijn echter voldoende plugs die rete goede emulatie van bijvoorbeeld versterkers, mics etc vertolken.
Ik denk dat men in de studio minder "gehecht" is aan de gebruikte instrumenten. Vraag een Gibson speler eens of hij met een Vender wil spelen. Waarom krijg je dan een kwade blik? Logisch, als gitarist heb je gekozen voor JOU geluid etc. Dus om dan naar moddeling te gaan is een moeilijke stap.

Voor de studio engineer is het makkelijk om daar over te beslissen, immers die heeft niet die binding die de gitarist wel heeft (voor zijn/haar EIGEN setup)

Overigens voel ik wel met die gitarist mee ;)

Mithrandir
6 november 2006, 08:28
Ik denk dat D_H het meer heeft over plugins die gebruikt worden voor delay's, compressors, reverbs, EQ's etc. Veel kleine studiootjes die niet het budget hebben voor hardware FX gebruiken digitale varianten van die effecten en geen haan die er naar kraait. Ook niet de gitarist die zweert bij zijn buizenversterker en zijn boutique TS-kloon.

Han S
6 november 2006, 11:31
Denk ik ook, ik kom wel eens bij een collega die een volledige PT rig heeft, compleet met de Icon mengtafel die eigenlijk een controller is.

Hij plugt de gitaar zo in een preamp en maakt de distortion met een plugin. Als ik daar discussie over begin ben ik een oude lul die nog niet door heeft dat het allemaal net zo goed via digitale weg kan.

Maar mijn oren vertellen me dat die plugin gewoon niet goed klinkt, althans lang niet zo goed als een vette amp die een vette microfoon in de stress jaagt.

En dan heb ik het nog niet over een Telecaster die met een twin reverb je hersenen er uit probeert te snijden. Dat heb ik nog niet uit een plugin horen komen.

Uiteraard klinkt een goede modeling amp of plug beter dan een kutversterker met dito kutgitaar, maar voor mij gaat er nog steeds niets boven the real thing.

Ik stuur net een stukje naar de Music maker waarin ik uitleg dat een digitale piano tegenwoordig goed klinkt, maar dat ik nog geen CD heb gezien met stukken van Chopin die met een dergelijk instrument zijn opgenomen.

Als je een Rhodes vergelijkt met een gesampelde Rhodes hoor je onmiddelijk het verschil.

Van de week een hammondpartij opgenomen uit een P90 van Yamaha, klinkt droevig, in en in triest. Gelukkig kreeg ik hem zo ver dat hij de rest van de nummers op een echte Hammond met toonwielen ging doen, met de buizenLeslie. Het verschil is als zon en maan, bier en paardenzeik, dat moet je echt gehoord hebben.

Gitaar > goed snoer > goede amp > goede mic er voor = helemaal perfect.

Plugin blijft een alternatief voor mij, leuk voor de nachtelijke uurtjes op de zolderkamer, als je je ideetjes moet vastleggen omdat ze de volgende morgen weer weg zijn.

guhlenn
6 november 2006, 11:33
tis net als met cola, tis allemaal zoet, maar River (kent u het?) is vies en coca cola lekker.

taylor
6 november 2006, 11:44
zelf heb ik de softwarepakketen als guitarrig en amplitube(naast 5 buizen amps,modeler,piezo akoest amp) om nou te zeggen dat het helemaal niks is nee,er zitten best bruikbare sounds tussen vooral cleane sounds zijn vrij goed.

ik gebruik het vooral om ff snel een idee op te nemen.

peter_heijnen
6 november 2006, 12:59
Als je in je studio al digitaal opneemt is werken met plug ins logisch, ipv werken met outboard apparatuur.

Ik ben het verder met Han eens mbt the real thing, maar daar heeft de gemiddelde studio geen boodschap aan, het gaat tenslotte om geld.

Edit: In zo'n gemiddelde studio horen ze best het verschil tussen je pod en je marshall, maar die pod is voor de meeste toepassingen goed genoeg en ook nog eens veel sneller.

Han S
6 november 2006, 13:11
Wij gaan voor het maximale Peter, met minder nemen we geen genoegen. :D

Overigens zie ik wel een redelijk aantal studiomensen met voorkeur voor het gebruiken van PT en aanverwante progs maar dan als opnamemedium met als groot voordeel de editmogelijkheden.

Het mixen doen ze dan weer op een analoge mengtafel en dat klinkt significant anders. Een PC die 40+ sporen moet mixen en daarbij nog veel plugs moet doen, werkt wel heel erg hard en dat zou tot een verslechtering van geluidskwaliteit leiden.

Ik heb een snelle PC die moeiteloos 24 sporen tegelijk opneemt, maar ik kies nog steeds voor twee inch tape, belachelijk duur maar ik vind dat nog steeds het lekkerst klinken en ik ben bepaald niet de enige.

Edit: ik zag afgelopen zomer een band optreden in de buitenlucht en de gitarist had een Pod voor hem op een standaardje. Dat klonk rampzalig en ziet er ook helemaal niet uit.

peter_heijnen
6 november 2006, 13:56
Edit: ik zag afgelopen zomer een band optreden in de buitenlucht en de gitarist had een Pod voor hem op een standaardje. Dat klonk rampzalig....

Maar dan kun je er ook blind van uitgaan dat die pod of verkeerd was ingesteld en/of doorversterkt. Een pod is niet the real thing, maar zeker ook niet rampzalig.

Fumi SG
6 november 2006, 15:45
Een kameraad van me speelt al een behoorlijke tijd met z'n Pod XT Live direct over de pa. Hij haalt er érg overtuigende sounds uit hoor! Nou is het wel zo dat hij in een funk-/pop-/soulbandje zit en ik nog geen lekkere high-gain sounds heb gehoord.

meul
6 november 2006, 17:13
voor thuis opnamen heb ik gemerkt dat je het best kan kiezen, of je gaat helemaal digitaal (direct) of juist niet. qua sound lijkt het totaal los van elkaar te staan, digitaal voelt allemaal net ff te hifi, eerste indruk, impressive, even later klopt er iets niet voor je gevoel, het word nooit echt heavy lijkt het, het rock'd niet en het mixed heel slecht met dingen die met een mic zijn opgenomen. maar ik ben ook geen echte mixer, misschien dat daar het probleem ligt. maar uiteraard is geld hier de bottleneck.

ik heb zelf altijd marshal gespeelt 800 en 900 serie en valvestate.
valvestate heeft een beetje hetzelde probleem als de modelers vind ik. als je het los hoort klinkt het woest, strak laag voor demping en bla. ik speelde in een band met 2 gitaristen, ik speelde 100W valv, den andere jongen oude 50W buizen marshal, dit mixte ook voor geen meter en er bleef op afstand helemaal niets over van de valvestate t.o.v de buizenbak die overal doorheen leek te snijden. ik heb ooit geleerd dan een transistor een deel van je boventonen afbreekt waardoor alles minder gedefinieerd klinkt.

wat weel heel erg goed werkte was mijn pod 2.0 in mijn london city mk5 hangen, pod in marshal daarentegen maakte weer geen sense. maar goed, dit gaat offtopic

Ic3gl0vE
6 november 2006, 19:48
Van de week een hammondpartij opgenomen uit een P90 van Yamaha, klinkt droevig, in en in triest. Gelukkig kreeg ik hem zo ver dat hij de rest van de nummers op een echte Hammond met toonwielen ging doen, met de buizenLeslie. Het verschil is als zon en maan, bier en paardenzeik, dat moet je echt gehoord hebben.



Er is ook iets mis met je als je een P90 koopt voor het 'hammond' geluid.
wat zo lekker makkelijk is aan plugins, is dat je non-destructief kunt nabewerken en editten

Han S
6 november 2006, 20:20
Ja, een P90 koop je voor de piano, dasnapik, maar er zit ook een orgel in en die man dacht dat die echt goed klonk.

Ik heb tig hammond sounds in tig keyboards zitten, ik heb zelfs de software B4, maar heel toevallig heb ik ook altijd diverse toonwielorgels gehad en dan pas hoor je pijnlijk duidelijk wat een crap die namaak allemaal is.

Ik heb trouwens ook een vleugelpiano, daar zullen we het niet over hebben. (overigens stemt de P90 niet perfect)

Ic3gl0vE
6 november 2006, 22:09
Zelf heb ik een P90 en ik heb ook enkele malen op de geweldige Steinway Model D mogen spelen. Als de steinway een keuzemogelijkheid was geweest voor thuis, had ik natuurlijk nooit naar de P90 gekeken. Zo'n P90 kostte echter 1000 euro nieuw en dan vind ik 'm toch echt mooier klinken dan een nieuwe akoestische 'studie'piano van 1000 euro hoor.

Hammondsimulaties hebben we het ook al vaker over gehad. Als een ruime studio en een groot budget hebt is zo'n echte oude hammond natuurlijk fantastisch maar om er nou mee van optreden naar optreden te moeten slepen... Geef me dan maar een nordelectro van 10 kg, of een Motif, maar die heb ik al :D

bert k
6 november 2006, 22:52
Tja, probeer eens een B3 en een Steinway achter in je Opel Astra te laden...