PRS als vervanger van Gibson LP en Jazzmaster?

[PGR]

Zoals ik al in een ander draadje (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=82492) aangaf, overweeg ik mijn Jazzmaster te verkopen. Ik zit nu te twijfelen of ik de Gibson LP ook weg moet doen en er een mooie PRS voor terug moet kopen (en nog wat geld overhouden hoop ik... :D).

Ik speel niet zo vaak meer en ik vindt het onhandig om altijd twee gitaren mee te sjouwen. De praktijk wijst uit dat ik mijn Jazzmaster alleen clean speel en niet zo vaak meer mee neem. Maar het 'cleane' van mijn Gibson LP is natuurlijk lang niet zo lekker als de Jazz... :D plus dat ik de Gibson wel erg zwaar vind. De Gibson gebruik ik met name overstuurd. Ik zoek dus een allround gitaar die het midden houdt tussen mijn LP en de Jazzmaster.

Is een PRS dan een goede keus? Welk model zou ik dan moeten proberen?

Hoe verhoudt een PRS zich tot de LP en de Jazzmaster qua speelbaarheid en gevoel?

[Squier4ever]

PRS wordt vaak gezien als kruising tussen Fender en Gibson, dus ik denk dat je wel goed zit met zo'n apparaat.... ik zou er wel een een nemen die een coil-split heeft en dergelijke grapjes

[Veekeren]

Laat ik zeggen dat als je een PRS als vervanger voor een LP en een Jazzmaster wilt hebben, dat je dan in alle opzichten een compromis sluit die wellicht niet zo aan je verwachtingen voldoet als de LP en Jazzmaster afzonderlijk deden... Het beste compromis lijkt me dan een Custom 22. Een gitaar die misschien ook wat voor je is (heb em zelf ook) is de Godin LG Signature.

Met Jazzmasters heb ik geen ervaring. Met LP's en PRS-en wel, maar dan nog, welke modellen vergelijk je en welke halzen hebben ze. Ik vind zelf niks beter dan de feel van mijn PRS CU24, kan mn CS LP niet tegen op. Mn PRS is iets lichter, speelt automatischer lijkt het wel. Maar echt, je moet die dingen zelf proberen, moet niet zo moeilijk zijn ergens een keer een PRS te testen.

[PGR]

Ik ga zeker PRS'en proberen, maar zie heb even wat richting nodig om de juiste PRS'en te gaan bekijken. Mogelijk een Custom 22 dus.

Qua hals prefereer ik de Gibson. Ik heb nogal grote handen, dus de brede en dikke hals van de Gibson speelt lekkerder dan de Jazzmaster hals, die veel nauwer en slanker is.

Dat de toon altijd een compromis zal blijven begrijp ik, maar zo erg hang ik niet aan de Gibson/Marshall-toon (al is de Gibson LP + Marshall Jubilee buizencombo wel een lekkere combi). Het gaat me om een allround bruikbaar geluid, met name omdat ik toch van alles wat speel.

[mcannegieter]

Nu heb ik totaal geen ervaring met zowel PRS als een jazzmaster en heb ik alleen over een LP van een maat gespeeld. Maar nu heeft PRS ook het type 513. Deze heeft veel schakelmogelijkheden lijkt mij als ik de website bekijk. Kan dat niet iets zijn?

[Rectifier]

PGR je hebt een PM ;-)

[Tristan]

Ik zou gewoon de Gibson wegdoen en de Jazzmaster houden...
Koop er dan een goedkope tweedehandse PRS bij, zo'n CE22 en dan zit je goed...
De CE22 zit onder de Custom 22 en deze heeft niet zo'n luxe maple top en een geschroefde hals en dat geeft hem net iets meer ballen en karakter...

Ik ben zelf helemaal niet weg van PRS, het zijn goede gitaren, maar ze hebben voor mijn gevoel veel minder karakter dan Fenders of Gibsons, die CE22 is een van de meest karaktervolle PRS'en naar mijn idee...
Of die Swampash, misschien is dat ook wel iets voor je, dat vind ik ook een erg mooie, karaktervolle gitaar...

Gibsons, vooral LP's, zijn inderdaad meestal niet zo veelzijdig, maar de Jazzmaster zou ik persoonlijk gewoon niet wegdoen, want je kan het ook zien als een investering...
Het exemplaar dat je hebt is daarnaast ook nog een bijzonder model met de dots en de binding, dus die gitaar kan alleen maar meer waard worden...

[Tristan]

Als je echt aan PRS zit te denken dan zou ik deze in ieder geval checken:
CE22
Swampash
Custom 22
McCarthy 22 (met rosewood neck is helemaal te gek)

Een goede (naar mijn smaak betere) gitaarbouwer die ook echt in het PRS hoekje zit is Nik Huber...
Google daar maar eens op, waanzinnig mooie gitaren en ze klinken ook niet verkeerd kan ik je wel melden... :D

[Squier4ever]

Tristan heeft zeker een punt wat betreft die jazzmaster

[Les Paul]

Een PRS heeft nooit de ballen die een goede Les Paul heeft. Ik heb ook een tijd gedacht dat de PRS veelzijdiger zou zijn en lekkerder voor clean en blues.
Ik heb inmiddels een CE22 en een Custom22, maar kies toch steeds weer de Les Paul.
Ik ben met Tristan eens dat de CE22 een erg goed alternatief voor je zou kunnen zijn. De single coil komt daar beter uit.
Kijk ook eens naar een (custom shop) Les Paul met P90's Ik merk zelf dat ik die ook voor clean erg graag gebruik en ze scheuren als een Les Paul.

[STW]

en een coil-split op je huidige lp? is dat geen optie?

[Mr.Bluesbreaker]

Wellicht heb ik hier een nuttige bijdrage.
Ik heb zelf een Gibson LP std. en een PRS CE24. Das een mahonie body, maple top en gelijmde hals, 2 humbuckers met de klassieke LP schakeling en ook de 2 strat tussenstandjes.

Ik vind het ook een enorm gedoe om veel gitaren mee te slepen, en als de optreden snel en kort zijn, neem ik alleen de PRS mee. Dat komt kortom door zijn gewicht wat acceptabel is en de diversiteit in elementschakelingen. Ik vind het alleen veel lekkerder om mijn Les Paul in te zetten in een set waar het echt om een LP geluid vraagt. De andere gitarist uit mijn band heeft een PRS custom 22.
dit ligt al iets meer in de buurt van een LP door de gelijmde hals, je hebt iets meer sustain.

Zeker in een bandsituatie met 2 gitaristen werkt PRS-PRS imo minder dan Jazzmaster-PRS of LP-PRS. Persoonlijk heb ik liever wat meer uit elkaar liggende geluiden in een bandsituatie.

Trouwens, om op de vraag van de topicstarter terug te komen:
Voordat ik mijn CE24 kocht, had ik de LP al een aantal jaar. Ik wilde de LP verkopen om de CE24 te kunnen financieren. Op een haar na is de koper van mijn LP niet komen opdagen uiteindelijk, en heb ik besloten om me in allerlei bochten te wringen om toch beide instrumenten te kunnen houden. Het heeft me behoorlijk wat moeite gekost (nachten in kroegen werken en de volgende dag lesgeven) maar het is gelukt.
Ik zou, mits het financieel uit kan, beide overwegen.

[Anders Destium]

Ik wil me bij de mensen aansluiten die zeggen dat je met een PRS niet een LP of een Jazzmaster helemaal kunt evenaren. Het geluid kan er hoogstens bij in de buurt komen, al hebben PRSen wat mij betreft een karakter van zichzelf.

Een model dat ik naast de genoemde gitaren ook zou overwegen dat is de Singlecut trem. Wat je het beste kunt doen is naar een winkel en het een en ander uittesten!

[Mitch]

Als ik even een ander advies mag geven: hierboven staat in de sig van Anders Destium een Godin LGX te koop. Ik heb diezelfde gitaar ook gehad en ik denk dat die voor een nog vriendelijker prijs dan een 2ehands PRS hetzelfde resultaat kan geven.
De elementen zijn van een speciaal type (te lang om daar hier over uit te wijden), maar zie het als een soort humbuckers , die ook te splitten zijn. Daardoor heb je zowel zeer cleane single coil sounds als goede, tegen LP aan, humbucking sounds.
Echt een goed ding.

Verder zluit ik me bij iedereen aan: een dergelijk veelzijdige gitaar heeft nooit dat vette van een dikke LP en nooit dat mooie frêle van een strat/tele/jazzmaster. Maar handig is het wel !

[Les Paul]

Net nog een uurtje gespeeld op mijn PRS CE22 en dat is toch wel een aanrader hoor. 2ehands waarde is rond de 1200 euro. Niet veel duurder dan de Godin (en veel mooier IMHO).
Die van mij heb ik ge-upgrade met CTS pots van RSGuitars. Verschil was erg groot en het is een gitaar met veel ballen, die ook clean heerlijk klinkt.

[piezo]

Als je met een PRS nog meer richting "Fender met humbuckers" geluid wilt, dan een PRS CE van vóór 1995, die hebben een elzen body met maple top. De 22 frets versie daarvan is maar heel kort gemaakt, alleen in 1994 of zo, maar van de 24 frets versie zijn er aardig wat te vinden.
Maar ook alternatieven zat: Godin inderdaad, MusicMan, Brian Moore e.d.

[Mitch]

.... 2ehands waarde is rond de 1200 euro. Niet veel duurder dan de Godin (en veel mooier IMHO).
.

Inderdaad maar 50% duurder :D

[Rectifier]

Als je met een PRS nog meer richting "Fender met humbuckers" geluid wilt, dan een PRS CE van vóór 1995, die hebben een elzen body met maple top. De 22 frets versie daarvan is maar heel kort gemaakt, alleen in 1994 of zo, maar van de 24 frets versie zijn er aardig wat te vinden.
Maar ook alternatieven zat: Godin inderdaad, MusicMan, Brian Moore e.d.

Hmm laat ik die nou net te koop hebben gezet....
Die van mij is van '94 en Custom 22.

[piezo]

Hmm laat ik die nou net te koop hebben gezet....
Die van mij is van '94 en Custom 22.Goed lezen aub. Ik had het over een CE model, niet over een Custom.

[Anders Destium]

Ik moet wel zeggen dat ik PRSen duidelijk fijner vind spelen dan mijn Godin (wat zeg ik nu!). De Godin heeft daarentegen wel een fellere bite dan de meeste PRSen door de bolt-on mahonie neck (ipv set neck). Bij een CE speelt dat inderdaad niet, al heeft mijn (elzen) CE niet de volle tone van een McCarty, Singlecut of Custom.

[AART]

Ik vind gek genoeg PRS-en niet lekker spelen, gedeeltelijk gewenning ofcourse, maar doe mij maar een Jazzmaster, a. prachtige gitaren b. een ontzettend lekkere sound.

Als je die weg doet krijg je spijt. Ik in dat geval iig wel.

[Rectifier]

Goed lezen aub. Ik had het over een CE model, niet over een Custom.

Excuse ik was te snel met typen.

[PGR]

Allemaal weer bedankt voor de reacties.

Tja, nu ga ik weer twijfelen over de Jazzmaster... Misschien toch houden als een beleggingsobject... ;)

Toch ben ik op zoek naar een meer allround gitaar omdat ik vaak covers speel en ook niet elke keer met al mijn gitaren op stap wil. Misschien moet ik dan de LP wel inruilen op een PRS om zo een meer allround gitaar te verkrijgen. Maar ja, dat betekent weer bijbetalen...:D

Andere optie is om ook de Marshall weg te doen (brengt ook wel aardig wat pegels op denk ik) en een wat kleinere combo te kopen. Dan ga ik die als bijkomend voordeel waarschijnlijk vaker meenemen naar de oefenruimte. De Marshall laat ik vaker thuis omdat 'tie ook zo oer en oer zwaar is...

[imlikeajungle]

Goed lezen aub. Ik had het over een CE model, niet over een Custom.

Niet alle pre-95s hebben elzen body dacht ik..
De mijne wel, maar die heeft dan weer geen maple top...
Komt ASAP een goeie LP bij, idd hele bruikbare aanvulling.

EDIT: jawel, je hebt gelijk:

CLASSIC ELECTRIC (CE BOLT-ON): 1988 - Current. 24-fret maple neck, unfaced headstock, dot inlays, alder body, PRS Vintage pickups, tone control, and 3-way toggle selector. Rosewood fretboard, wide-thin neck options by ’89. Black headstock face and 5-way rotary switch by mid-’89. HFS Treble/Vintage Bass finalized by ’91. Maple top version- the CE Bolt-on Maple Top- added in ’89. Mahogany body/ back from ’95 as well as stop-tail option. Solid Mahogany body discontinued in 2000, stop tailpiece & regular neck profile discontinued in 2001. Offered as wide thin, tremolo only from 2001.


Mijne is dus '89, black headstock, alder body, maple nek, vintage bass & hfs pickups, 24 frets, regular neckprofile, tremolo.
Heel specifieke tone, gaat je je LP niet doen vergeten.

[Les Paul]

Ik moet wel zeggen dat ik PRSen duidelijk fijner vind spelen dan mijn Godin (wat zeg ik nu!). De Godin heeft daarentegen wel een fellere bite dan de meeste PRSen door de bolt-on mahonie neck (ipv set neck). Bij een CE speelt dat inderdaad niet, al heeft mijn (elzen) CE niet de volle tone van een McCarty, Singlecut of Custom.

Mijn Mahonie CE heeft dus wel die volle tone. In vergelijking met mijn Custom is de CE feller. De Custom heeft meer mid en komt dichter in de buurt van de Les Paul. De CE klinkt opener en met name de coil split is bij de CE veel bruikbaarder dan bij de Custom. Als ik moet kiezen tussen de 2, dan heeft de CE mijn voorkeur.

[Dude]

Andere optie is om ook de Marshall weg te doen (brengt ook wel aardig wat pegels op denk ik) en een wat kleinere combo te kopen.



als je zulke mooie spullen hebt als jij... en je gaat dat wegdoen om iets 'nieuwers' 'beters' 'lichters' te kopen krijg je daar spijt van,

en in een coverband ben je toch heel allround met een lespaul ? ideaal spul voor alle muziekstijlen !

Anyway... doe geen dingen waar je spijt van krijgt... jazzmaster de deur uit = gegarandeerd spijt !

[AART]

als je zulke mooie spullen hebt als jij... en je gaat dat wegdoen om iets 'nieuwers' 'beters' 'lichters' te kopen krijg je daar spijt van,

en in een coverband ben je toch heel allround met een lespaul ? ideaal spul voor alle muziekstijlen !

Anyway... doe geen dingen waar je spijt van krijgt... jazzmaster de deur uit = gegarandeerd spijt !

Dikke +1 dus.

Die Marshall is ook een heel vet ding, gewoon houden en eventueel maar wat geld bijleggen, geld kan terugkrijgen door hard te werken, die ene gitaar of amp niet.

[Agent_Smith]

en in een coverband ben je toch heel allround met een lespaul ? ideaal spul voor alle muziekstijlen !


Mee eens! In mijn coverband gebruik ik (bijna) uitsluitend Les Pauls. Heb meer niet nodig. Heel af en toe gebruik ik weleens een Tele voor de gein, maar echt nodig is het niet.

[piezo]

Mijn Mahonie CE heeft dus wel die volle tone. Ja, maar Anders Destium zei dat zijn elzen CE niet zo'n volle klank had en dat klopt wel! Mijn elzen CE-24 klinkt "lichter" dan een mahonie CE en een hele boel lichter dan een "vette" Custom.


In vergelijking met mijn Custom is de CE feller. De Custom heeft meer mid en komt dichter in de buurt van de Les Paul. De CE klinkt opener en met name de coil split is bij de CE veel bruikbaarder dan bij de Custom. Als ik moet kiezen tussen de 2, dan heeft de CE mijn voorkeur. Je conclusie deugt wel. De (mahonie) CE-22 is ook volgens mij de enige PRS waarin het Gibson-Fender compromis geslaagd uitgepakt heeft (de de swampash misschien ook). En niet te vergeten een gitaar die veel meer een eigen/herkenbaar geluid heeft dan een Custom.

[Lucluc]

Ik zou de jazzmaster lekker verkopen. Wat moet je met een dure gitaar als je er bijna nooit op speelt? Ik heb al mijn dure gitaren verkocht en heb er tot nu toe nog geen spijt van. Met optredens vond ik het vervelend om zulke dure gitaren mee te nemen en je hebt straks geld genoeg om wat andere leuke gitaren uit te testen.