paar vraagjes: power chords/string blocking/vingerzetting etc.

[balletje&biscuitje]

Hallo hallo,

Sinds een paar maanden probeer ik mezelf elektrische gitaar te leren spelen. Nu heb ik een paar vraagjes waar jullie me vast mee kunnen helpen.

1) Allereerste het spelen van power chords. Op welke manier kan ik het daadwerkelijk spelen van deze akkoorden het beste onder de knie krijgen. Het probleem zit hem namelijk in het feit dat ik soms meer snaren speel dan de bedoeling is. En als ik dan zie hoe sommige gitaristen die akkoorden raggen alsof ze alle snaren meepakken (e.g. Turner in Fake Tales of San Francisco), dan voel ik mij vrij kansloos.

2) Dan de akkoorden waarvan de A, D, G of B snaar niet mee wordt gespeeld. Hoe doe je dat? Vooral als je al je vingers nodig hebt voor het akkoord zelf, zodat er geen string blocking mogelijk is. Of zijn er nog andere mogelijkheden voor string blocking?

3) Tot slot (voor nu dan). In mijn geniale akkoordenboekje is de vingerzetting bij de barré's van het open A akkoord als volgt: wijsvinger uiteraard voor de barricade en dan de andere drie voor de rest. Maar ik kwam erachter dat het voor mijzelf sneller gaat als ik het kootje van ringvinger zo omknak dat het precies de drie snaren pakt. Is dit een gerenommeerde techniek of is het toch beter om wat tijd te steken in het leren van de andere methode. Het geeft namelijk soms toch problemen doordat de vingertop de snaar erboven per ongeluk aanraakt zodat deze niet meetrilt, maar ik weet niet of ik er handig genoeg in word zodat dat verdwijnt.

Super bedankt als jullie me een beetje advies kunnen geven,
Xander

[Pun]

3) Tot slot (voor nu dan). In mijn geniale akkoordenboekje is de vingerzetting bij de barré's van het open A akkoord als volgt: wijsvinger uiteraard voor de barricade en dan de andere drie voor de rest. Maar ik kwam erachter dat het voor mijzelf sneller gaat als ik het kootje van ringvinger zo omknak dat het precies de drie snaren pakt. Is dit een gerenommeerde techniek of is het toch beter om wat tijd te steken in het leren van de andere methode. Het geeft namelijk soms toch problemen doordat de vingertop de snaar erboven per ongeluk aanraakt zodat deze niet meetrilt, maar ik weet niet of ik er handig genoeg in word zodat dat verdwijnt.


Dat is een vaker gebruikte techniek. Als je je vingerkootje zo om kan buigen dat het lukt zou ik het vooral op die manier doen.

Ik kan dat jammer genoeg niet, en ik ben te lam om het zo te oefenen dat ik mijn middelvinger er bij zet, dus ik leg gewoon een barretje over de hoogste 4 snaren met m'n ringvinger en speel dan de hoge-e snaar niet mee.

[lampz]

3) Tot slot (voor nu dan). In mijn geniale akkoordenboekje is de vingerzetting bij de barré's van het open A akkoord als volgt: wijsvinger uiteraard voor de barricade en dan de andere drie voor de rest. Maar ik kwam erachter dat het voor mijzelf sneller gaat als ik het kootje van ringvinger zo omknak dat het precies de drie snaren pakt. Is dit een gerenommeerde techniek of is het toch beter om wat tijd te steken in het leren van de andere methode. Het geeft namelijk soms toch problemen doordat de vingertop de snaar erboven per ongeluk aanraakt zodat deze niet meetrilt, maar ik weet niet of ik er handig genoeg in word zodat dat verdwijnt.


Ik pak 'm ook altijd zo. Als je het fysiek gezien kan, moet je het vooral doen. Werkt een stuk sneller :) Maar nogmaals, je moet het wel kunnen. Mijn gitaarleraar verbaast zich er nog steeds over... :rockon:

[Trocar]

1) Allereerste het spelen van power chords. Op welke manier kan ik het daadwerkelijk spelen van deze akkoorden het beste onder de knie krijgen. Het probleem zit hem namelijk in het feit dat ik soms meer snaren speel dan de bedoeling is. En als ik dan zie hoe sommige gitaristen die akkoorden raggen alsof ze alle snaren meepakken (e.g. Turner in Fake Tales of San Francisco), dan voel ik mij vrij kansloos.


Mijn idee is als volgt:

Powerchords waarbij de dikke e-snaar mee doet: gewoon een barré leggen en alleen de snaren indrukken die je wilt horen (vaak zoiets als: 'topje van wijsvinger + ringvinger + pink' of zo iets). De rest van de barré-wijsvinger over de snaren laten liggen als demping, maar geen kracht zetten (anders dempt het niet, maar klinken de snaren mee).

Powerchords waarbij de dikke e-snaar niet mee doet: het hele zaakje van wat ik hierboven omschreef 1 snaar naar beneden laten zakken. Je legt nu de top van je wijsvinger tégen de dikke e-snaar aan (dus niet er óp, maar tegen de onderkant van de snaar aan; dit gebeurt haast vanzelf als je de greep van hiervoor letterlijk 1 snaar laat zakken). De e-snaar wordt zo gedempt.
De reden dat je je wijsvinger niet óp de snaar legt is om te voorkomen dat er harmonics gaan meeklinken (en je hoeft geen rare kronkel te maken met je wijsvinger).

Ook kun je bij het voorgaande natuurlijk gewoon de dikke e wél meespelen, maar dat geeft wel een veel zwaardere klank (en of men dat technisch gezien nog wel een powerchord zou noemen weet ik niet zeker ;) )

Tenminste, dit is wat ik doe.



2) Dan de akkoorden waarvan de A, D, G of B snaar niet mee wordt gespeeld. Hoe doe je dat? Vooral als je al je vingers nodig hebt voor het akkoord zelf, zodat er geen string blocking mogelijk is. Of zijn er nog andere mogelijkheden voor string blocking?


Als je een snaar niet wilt laten klinken, kijk dan of je een snaar erboven wél een vinger hebt staan. Je kunt dan in plaats van je vingertopje recht op de snaar te zetten je vingertopje iets laten 'hangen' zodat je de snaar eronder lichtjes raakt (maar niet indrukt); dit dempt.

Als je een snaar wilt dempen waar je alleen een vinger ónder hebt staan (zoals bij het dempen van de dikke e, of de a, enz.) kun je het truukje gebruiken dat ik bij punt 1 heb omschreven: het topje van je vinger tégen de snaar er boven aanduwen.
Bij sommige (open-) accoorden (bijvoorbeeld een C waarbij je geen lage e wilt hebben) kun je ook je duim over de hals leggen en daarmee dempen.

Bijgeluiden voorkomen is altijd wel lastig aan het begin, maar het went. Een beetje proberen en oefenen en je weet niet beter meer.



3) Tot slot (voor nu dan). In mijn geniale akkoordenboekje is de vingerzetting bij de barré's van het open A akkoord als volgt: wijsvinger uiteraard voor de barricade en dan de andere drie voor de rest. Maar ik kwam erachter dat het voor mijzelf sneller gaat als ik het kootje van ringvinger zo omknak dat het precies de drie snaren pakt. Is dit een gerenommeerde techniek of is het toch beter om wat tijd te steken in het leren van de andere methode. Het geeft namelijk soms toch problemen doordat de vingertop de snaar erboven per ongeluk aanraakt zodat deze niet meetrilt, maar ik weet niet of ik er handig genoeg in word zodat dat verdwijnt.


Ik heb het op gitaarles juist zo geleerd. Ik zou zeggen: leer het allebei gewoon; het kan nooit kwaad allerlei dingen op allerlei manieren te kunnen.
Het (al dan niet) meeklinken van snaren/tonen omdat je iets niet helemaal goed pakt, verdwijnt met het krijgen van meer ervaring.

Succes!

[-=JEROEN=-]

ik mis alleen nog een paar plaatjes in je uitleg, trocar ;)

maar verder is het helemaal top :hippie:

xander, wanneer je over een tijdje het gevoel hebt dat je vastloopt, zoek dan een leraar (hoe eerder hoe beter, imo)