Opnemen akoestische gitaar

[johantipker]

Gisteren stukje akoestische gitaar opgenomen...

gitaar rechtstreeks aan soundcard gehangen... =western gitaar (Washburn) met een Fishman Rare Earth klankgat pick-up......

nu het vreemde:

als ik live speel met de gitaar en 'm dus uitversterk via de genoemde pick-up
klinkt de gitaar uitstekend, heel veel controle over de sound (geen problemen met feedback enzo) ofschoon je wel van het type pick-up moet houden, alles lukt....dus wat je er instopt qua spel hoor je ook terug uit je monitor / pa....

ga ik echter op deze manier opnemen, dan klinkt t voor je gevoel als een natte krant..... je speelt dingen in die opeens voor je gevoel helemaal niet meer tot hun recht komen, ik ging hevig twijfelen aan mij oren en spel!
niets hielp, dingen anders spelen, veranderen, deed wel iets.. maar t bleef crappy.... wat fx toevoegen EQ, compressie, beetje walm... deed allemaal wel iets maar t eindresultaat bleef tja vaag...

uit wanhoop heb ik toen een opname gemaakt van mezelf op onze stokoude videocamera met crappy on-board condensator micje... afspelen via de tv en..............

tot mijn grote verbazing:
wauw!!!! Hoewel je hoort dat de video mic nou niet echt kwalitatief ok is, zit er opeens "glue" tussen de op de gitaargespeelde tonen, mooi gecompresst.... de magie is terug!
mijn gitaarspel "klopte" weer met mijn gehoor....

wordt ik nou gek? Is dit een psychologisch ding? Hoe kan het zijn dat de Fishman pick-up, zo geweldig is voor live, maar zo vertekenend en zielloos voor recording?


Of moet ik gewoon toch echt zwaar aan een goeie mic?

[guhlenn]

wat voor geluidskaart? maakt veel uit...

[johantipker]

gewoon on board dingetje, volgens mij zit het niet daar in, want opname op een minidisk deck geeft t zelfde resultaat, (alleen minder ruis enzo) je kunt veel zeggen van het fenomeen minidisk, maar op dat deck zitten best goeie ad convertors....

denk niet dat t daaraan ligt...

denk dat ik ergens een zootje mics moet gaan testen..

[bert k]

Ik denk dat er een flinke misaanpassing is tussen het element en de geluidskaart. Dan zou een DI wel eens uitkomst kunnen bieden. Of een mengtafeltje ertussen (hoewel je dan daar weer met die misaanpassing zit)

De kwaliteit van onboard geluid is matig natuurlijk, maar dat vertaalt zich eerder in een bak ruis.
Alternatief zou een USB geluidskaart kunnen zijn. Ik heb zelf de Tascam US122, die heeft naast microfooningangen ook een gitaaringang. Plus 24 bits geluidskwaliteit.

[johantipker]

Ik denk dat er een flinke misaanpassing is tussen het element en de geluidskaart. Dan zou een DI wel eens uitkomst kunnen bieden. Of een mengtafeltje ertussen (hoewel je dan daar weer met die misaanpassing zit)

De kwaliteit van onboard geluid is matig natuurlijk, maar dat vertaalt zich eerder in een bak ruis.
Alternatief zou een USB geluidskaart kunnen zijn. Ik heb zelf de Tascam US122, die heeft naast microfooningangen ook een gitaaringang. Plus 24 bits geluidskwaliteit.


zit wat tussen de gitaar en de soundcard, gitaar komt dus goed "aangepast " binnen...

ik denk echt dat zo'n klankgat pickup (ofschoon dit een hele goeie is) voor opname doeleinden niet voldoet...

overigens liep ik een tijdje terug tegen t zelfde fenomeen aan toen ik aan t opnemen was in de volgende setting:

gitaar (washburn met fishman) rechtstreeks op notepad mixertje met Lexicon lxp5 reverb op een minidisk deck, opname lukte kwalitatief al een stuk beter dan op de pc (kwestie van betere componenten), maar er zat als het ware geen "glue" tussen de tonen... verbazend genoeg wel icm met de videocamera... je gaat je wel afvragen of je nog wel spoort op dat soort momenten...

overigens is de soundkwaliteit in die setting wel ok genoeg voor het inspelen van slagpartijen, akkoord gehark enzo, ga je echter complexere solostukken spelen of gitaarsolo's inspelen, dan komt het voorgenoemde vreemde fenomeen om de hoek kijken, dat het allemaal klinkt als een soort los zand...

[bert k]

Tja, met microfoons wordt het idd het mooiste.

[blokhout]

Als je een natuurlijk geluid wil, dan moet je de microfoon neer zetten waar normaal je oor zat. Dat is dus met de video camera ongeveer het geval. Maar in het klankgat daar klinkt de gitaar gewoon heel anders. IN de gitaar heb je bijna alleen maar lage tonen, en ergens in die klank-gat microfoon zit dan weer een stukkie electronica om dat te compenseren.

Volgens mij gebruikt men tegenwoordig veelal "close-miking" ofterwijl de microfoon zo dicht mogenlijk op het instrument. Prima als creatief effect, dus als je dat mooi vind, maar de enige mogenlijkheid om een natuurlijke opname te maken is om die microfoon verder weg te zetten (probeer eens 2m)

Overigens zijn volgens mij de meeste interne mic's actief (met batterij) en heb je geen impedantie problemen. Je moet dan ook niet de HI-Z gitaaringang gebruiken maar een microfoon ingang.

[johantipker]

Als je een natuurlijk geluid wil, dan moet je de microfoon neer zetten waar normaal je oor zat. Dat is dus met de video camera ongeveer het geval. Maar in het klankgat daar klinkt de gitaar gewoon heel anders. IN de gitaar heb je bijna alleen maar lage tonen, en ergens in die klank-gat microfoon zit dan weer een stukkie electronica om dat te compenseren.

Volgens mij gebruikt men tegenwoordig veelal "close-miking" ofterwijl de microfoon zo dicht mogenlijk op het instrument. Prima als creatief effect, dus als je dat mooi vind, maar de enige mogenlijkheid om een natuurlijke opname te maken is om die microfoon verder weg te zetten (probeer eens 2m)

Overigens zijn volgens mij de meeste interne mic's actief (met batterij) en heb je geen impedantie problemen. Je moet dan ook niet de HI-Z gitaaringang gebruiken maar een microfoon ingang.

Wij expirementeren hier lustig door....

vandaag de akoestische gitaar opgenomen met een dynamische mic, nog niets anders voor handen... de mic in kwestie is een heuse "Action " SM Shure SM achtige epigoon..

ofschoon het nog geen echt lekkere mic is begint het er qua opname resultaat op te lijken... er zit weer lijm tussen de tonen... de dingen die ik opneem kloppen weer met mijn oren....

enige dingetje waar ik tegenaan liep, was dat er nogal een plectrum ratel in de sound zat... alsof er een kunstgebit klappert of dat er een niet geoliede fietsketting meeratelt met name bij reeksen snellere zestienden ....

zijn er hier meer akoestische gitaristen / opnametechnici die wel eens tegen dat euvel aan lopen?

[bert k]

Het zou de mic kunnen zijn, maar waarschijnlijker is de plaatsing.

Mijn uitgangspunt is ongeveer dertig centimeter van de gitaar af. Recht voor het klankgat krijg je een warm, donker geluid, als je de mic richting fretboard schuift ga je steeds meer hoog horen, het wordt helderder, maar er komt ook meer fret en plectrumgeluid.
Twee mics is handig, eentje op het klankgat, de andere op de 12de fret gericht. Later in de mix zoek je een balans. (Dit is dus geen stereo-opname!)

[Daniël_san]

2 microfoons is dus niet stereo, is dat omdat dan de 2 ''geluidsbeelden'' samen worden gevoegd?

[johantipker]

thanx Bert!

ik richtte de mic (voor zover ie te richten is...) op de 12e fret afstand 30 cm a 60 cm..... ga nog es voor t klankgat proberen.....

je hoort t...

[bass blom]

ik heb het van de week gedaan om nieuwe mics te testen.
1 op 10 a 15 cm van de brug
1 op 10 a 15 cm van de 12e fret
2 iets meer naar boven en verder weg, halve meter ongeveer
allemaal condensator microfoons, smullen.
later de twee afstand mics vlak naast de eerste twee gezet
vooral met die opnames is in de mix heel erg veel te doen.

[bert k]

2 microfoons is dus niet stereo, is dat omdat dan de 2 ''geluidsbeelden'' samen worden gevoegd?
Stereo is als je met twee mics een opname maakt, en ze dan gewoon links en rechts in de mix zet, als een nabootsing van je oren.

De techniek met twee mics die ik noemde zet je niet links en rechts, maar allebei in het midden, en dan naar smaak een balans zoeken.

Het is op zich ook prima te doen om gitaar stereo op te nemen, maar dat is weer een heel andere verhaal.