piezo
16 september 2006, 01:27
Hoi, zelfdoeners,
Vandaag (gisteren dus!) moest ik weer eens oude elementkabeltjes opnieuw doorvoeren en
nog een flink aantal ook. Je kent dat misschien wel, allemaal uitstekende draadjes met soldeerresten en ruwe afschermingseindjes, die zo lekker blijven haken in de ruwe boorgaten en/of aan de afscherming van andere kabels. Altijd een heel geploeter, adertjes en afscherming eerst samensolderen of samenbinden aan een trekdraad en dan meermalen moeten proberen, waarbij je soms al doorgevoerde kabels weer terug moet trekken om een andere volgorde te proberen.
Tot gisteren dan, want toen bedacht ik een slimmigheidje dat ik jullie niet wil onthouden. Ik stop vanaf heden de uitstekende adertjes en de afscherming van 1 kabel samen in een stuk krimpkous, dat 2 of 3 keer zo lang is als de grootste doorvoerlengte. Het doorvoeren loopt nu zo gesmeerd dat het bijna niet te geloven is en "blote" afscherming kan ook niet meer open gaan staan door herhaald doorvoeren. Ik ben eigenlijk best een beetje trots op mezelf voor het bedenken van die truc.
(En zeg nu alsjeblieft niet dat dat een oude truc is die allang door andere gitaarknutselaars is bedacht, want zo gaat dat helaas met het merendeel van mijn slimme "uitvindingen". Ik heb deze echter nooit gezien in één van de bekende reparatie en customizing boeken, zoals dat van Dan Erlewine.)
Foto 1
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%202.JPG
Op foto 1 de situatie bij het begin van de laatste doorvoer, die van het brugelement (boven, in de transparante krimkous). De meeste andere kabels op de foto zijn eerder op dezelfde manier doorgevoerd, steeds met hetzelfde stuk krimpkous. Op de foto de aansluitingen van het halselement (met gevlochten blote afscherming), het middenelement(dun rood), het aardedraadje (dun zwart), de kabel van het hexafonische element (dik zwart) en de dikke witte kabel naar de toggleswitch op de schouder ("Les Paul positie")
Die laatste is trouwens nu zonder functie omdat de ("stereo"-)toggleswitch verwijderd is, maar op die plek in de toekomst nog wel iets anders moet komen. De uiteinden van die loze kabel heb ik voorzien van een stuk krimpkous, dat over een klein stukje is "vastgekrompen". Zie foto 2. Dat werkt veel beter dan die vieze isolatietape, die op den duur toch meestal losraakt.
Foto 2
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%201.JPG
En voor het (leed-?)vermaak de volgende foto van het "knoppengat". Om mezelf geestelijk voor te bereiden heb ik bijna alles wat er nog in verwerkt moet worden er maar los in gemikt. Bíjna alles, ja .........
Foto 3
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%203.JPG
In de toekomst moet er ook nog een printje bij, mèt schakelaar. Dàt wordt lachen .......
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tenslotte heb ik nog een vraag voor de elementknutselaars. Waar kopen jullie elementkabel voor 3- of 4-conductor aansluitingen, bij Stewart-MacDonald of is er in Nederland ook een leverancier?
Mijn toch heel behoorlijk gesorteerde electroboer heeft weliswaar 4-aderige kabel met afscherming, maar daarvan heeft ieder adertje zijn eigen afscherming en die is gedraaid in plaats van gevlochten, dus niet optimaal voor hoogohmige toepassingen. Bovendien is het geheel door de dikke buitenisolatie nogal stug/onhandelbaar. Vooral als je wat extra lengte wilt houden en dan in de electronica ruimte een bocht moet maken. Doordat de veerkracht van de isolatie de kabel weer recht wil trekken, wil er dan wel eens spanning op de soldeer-verbindingen van de dunne adertjes komen.
Ik heb ooit bij VoxHumana gevraagd wat zij gebruikten en dat was dus diezelfde kabel. Zelf heb ik dat spul in het verleden ook wel toegepast (de witte toggleswitch kabel op de foto's is nog een restant) maar ik vond het zulk rotspul dat ik tegenwoordig mijn eigen 3- of 4-conductor kabeltjes maak. Gewoon kunnen kopen zou natuurlijk gemakkelijker zijn.
Vandaag (gisteren dus!) moest ik weer eens oude elementkabeltjes opnieuw doorvoeren en
nog een flink aantal ook. Je kent dat misschien wel, allemaal uitstekende draadjes met soldeerresten en ruwe afschermingseindjes, die zo lekker blijven haken in de ruwe boorgaten en/of aan de afscherming van andere kabels. Altijd een heel geploeter, adertjes en afscherming eerst samensolderen of samenbinden aan een trekdraad en dan meermalen moeten proberen, waarbij je soms al doorgevoerde kabels weer terug moet trekken om een andere volgorde te proberen.
Tot gisteren dan, want toen bedacht ik een slimmigheidje dat ik jullie niet wil onthouden. Ik stop vanaf heden de uitstekende adertjes en de afscherming van 1 kabel samen in een stuk krimpkous, dat 2 of 3 keer zo lang is als de grootste doorvoerlengte. Het doorvoeren loopt nu zo gesmeerd dat het bijna niet te geloven is en "blote" afscherming kan ook niet meer open gaan staan door herhaald doorvoeren. Ik ben eigenlijk best een beetje trots op mezelf voor het bedenken van die truc.
(En zeg nu alsjeblieft niet dat dat een oude truc is die allang door andere gitaarknutselaars is bedacht, want zo gaat dat helaas met het merendeel van mijn slimme "uitvindingen". Ik heb deze echter nooit gezien in één van de bekende reparatie en customizing boeken, zoals dat van Dan Erlewine.)
Foto 1
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%202.JPG
Op foto 1 de situatie bij het begin van de laatste doorvoer, die van het brugelement (boven, in de transparante krimkous). De meeste andere kabels op de foto zijn eerder op dezelfde manier doorgevoerd, steeds met hetzelfde stuk krimpkous. Op de foto de aansluitingen van het halselement (met gevlochten blote afscherming), het middenelement(dun rood), het aardedraadje (dun zwart), de kabel van het hexafonische element (dik zwart) en de dikke witte kabel naar de toggleswitch op de schouder ("Les Paul positie")
Die laatste is trouwens nu zonder functie omdat de ("stereo"-)toggleswitch verwijderd is, maar op die plek in de toekomst nog wel iets anders moet komen. De uiteinden van die loze kabel heb ik voorzien van een stuk krimpkous, dat over een klein stukje is "vastgekrompen". Zie foto 2. Dat werkt veel beter dan die vieze isolatietape, die op den duur toch meestal losraakt.
Foto 2
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%201.JPG
En voor het (leed-?)vermaak de volgende foto van het "knoppengat". Om mezelf geestelijk voor te bereiden heb ik bijna alles wat er nog in verwerkt moet worden er maar los in gemikt. Bíjna alles, ja .........
Foto 3
http://home.hetnet.nl/~d-artagnan/PLAATJESMAP/krimpkous%203.JPG
In de toekomst moet er ook nog een printje bij, mèt schakelaar. Dàt wordt lachen .......
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tenslotte heb ik nog een vraag voor de elementknutselaars. Waar kopen jullie elementkabel voor 3- of 4-conductor aansluitingen, bij Stewart-MacDonald of is er in Nederland ook een leverancier?
Mijn toch heel behoorlijk gesorteerde electroboer heeft weliswaar 4-aderige kabel met afscherming, maar daarvan heeft ieder adertje zijn eigen afscherming en die is gedraaid in plaats van gevlochten, dus niet optimaal voor hoogohmige toepassingen. Bovendien is het geheel door de dikke buitenisolatie nogal stug/onhandelbaar. Vooral als je wat extra lengte wilt houden en dan in de electronica ruimte een bocht moet maken. Doordat de veerkracht van de isolatie de kabel weer recht wil trekken, wil er dan wel eens spanning op de soldeer-verbindingen van de dunne adertjes komen.
Ik heb ooit bij VoxHumana gevraagd wat zij gebruikten en dat was dus diezelfde kabel. Zelf heb ik dat spul in het verleden ook wel toegepast (de witte toggleswitch kabel op de foto's is nog een restant) maar ik vond het zulk rotspul dat ik tegenwoordig mijn eigen 3- of 4-conductor kabeltjes maak. Gewoon kunnen kopen zou natuurlijk gemakkelijker zijn.