PDA

View Full Version : tone vs. speelgemak



Orpheo
10 september 2006, 21:23
Stel, je gaat gitaren testen, en je wilt, bijvoorbeeld, les pauls. je vindt een LP uit '75, en die klinkt echt 100% zoals jij dat wilt van t exemplaar waar je nu naar op jacht bent, en een LP uit 2004, die speelt zoals je t wilt. de '75er speelt alleen heel moeilijk (lage frets) en de 2004-er speelt heel makkelijk (hoge frets). ze kosten beiden evenveel, wat zou jij dan nemen?

voor LP kan je iedere andere gitaar natuurlijk invullen :)

GunMetalBlue
10 september 2006, 21:26
Stel, je gaat gitaren testen, en je wilt, bijvoorbeeld, les pauls. je vindt een LP uit '75, en die klinkt echt 100% zoals jij dat wilt van t exemplaar waar je nu naar op jacht bent, en een LP uit 2004, die speelt zoals je t wilt. de '75er speelt alleen heel moeilijk (lage frets) en de 2004-er speelt heel makkelijk (hoge frets). ze kosten beiden evenveel, wat zou jij dan nemen?

voor LP kan je iedere andere gitaar natuurlijk invullen :)

Die LP uit '75. Je word dat best gewend denk ik. En op de radio hoor je de tone, daar merk je niet of de gitarist de gitaar lekker vind spelen, maar hij klinkt dan wel goed. Tone dus

drap
10 september 2006, 21:26
Als het probleem nou alleen de frets zijn, dan lijkt me dat nou niet bepaald een struikelpunt. Nieuw setje frets zit er toch zo op.

marter544
10 september 2006, 21:27
Ik zou voor de LP uit '75 gaan, tone dus. Om vervolgens door te sparen voor een re-fret met hoge frets.

interessander
10 september 2006, 21:27
Het feit dat een gitaar met lage frets moeilijker speelt lijkt me smaakgebonden. En ik denk dat je een gitaar die moeilijk speelt ook niet 100% kan laten klinken zoals je het wil.

G.G.
10 september 2006, 21:36
Ik ga dan voor de tone. Die '75er kan nieuwe fretjes krijgen of scallops, daar is altijd wel een mouw aan te passen.
Blijft wel een lastige keus in het geval van een LP (setneck)

Bij een strat is het weer heel anders. Die haal je gewoon uitelkaar en je zoekt de juiste body bij de juiste hals.

Orpheo
10 september 2006, 21:37
hmm ok. ik dacht dat dus ook, maar n vriend van me ging dan liever voor speelgemak...

Tristan
10 september 2006, 21:37
Ga voor de tone en niet voor het speelgemak zou ik zeggen...
Je kan op elke gitaar leren spelen en als de tone fantastisch is dan ben je ook eerder geneigd te werken om op de gitaar te kunnen spelen...
Een gitaar die lekker speelt maar de tone niet heeft is zinloos, want die zal je later toch altijd weer willen verkopen om een andere gitaar die de tone die je zoekt wel heeft te kopen...

Anders Destium
10 september 2006, 21:42
Ik sluit me aan bij Tristan (Huh? ;) ), als dat het enige verschil is dan zou ik voor degene gaan die mooier klinkt. Aan een gitaar wennen qua speelgemak is makkelijker gedaan (bijv. door af te stellen, andere snaren of ik weet niet wat) dan aan het geluid van een gitaar wennen. Het is wat je zoekt, of niet. Desnoods kun je nog wat met elementen klooien, maar dat verandert het basiskarakter van een gitaar niet. Dat karakter kun je er bij een goede gitaar altijd doorheen horen.

Yapser
10 september 2006, 21:42
Oei moeilijk, ik denk toch speelgemak. Als je er niet lekker op speelt bederft dat alles..

Tristan
10 september 2006, 22:01
Tsja, voor mij is het helemaal makkelijk, want een gitaar die lekker klinkt vind ik meestal ook lekker spelen...
Ik kan niet echt gitaarspelen in de zin van dat ik hele technische dingen speel, dus ik heb nooit bij een gitaar dat ik mijn signature lick met twee duimen over de twaalfde fret terwijl ik met met lul een akkoord strum niet kan spelen of zoiets...
Nee, de tone van de gitaar inspireert mij dan weer tot het spelen van iets anders, iets nieuws voor mij en dat is volgens mij uiteindelijk toch wat je zoekt...
Je kent dat wel, je zit met die gitaar op schoot, er komen allerlei ideeen boven en voor je het weet heb je een half uur tot een uur op die gitaar zitten spelen, dat gevoel, dan heb je voor jezelf een goede gitaar te pakken denk ik...

vulvasonic
10 september 2006, 22:29
Tone en uiterlijk. Wat boeit het nou hoe het ding speelt?
Iedere gitaar speelt anders. Je went er vanzelf aan en bovendien helpt het je in de ontwikkeling van je speelstijl, want je zult je spel altijd iets moeten aanpassen om ALLES uit die gitaar te halen wat er in zit.
Als die 75'er nu al de perfecte TONE heeft, wat zal er dan wel niet gebeuren als je die plank helemaal eigen gemaakt hebt?

De 75'er dus. Duidelijke zaak.

hoofd
10 september 2006, 22:40
Ach, tone zit voor een groot gedeelte ook maar gewoon tussen de oren van de gitarist. Helemaal als je de gitaar nog door een zooi effecten en een dikke amp gooit. Een gitaar koop je voor de looks en de bespeelbaarheid, tone kan je altijd nog aan schroeven.

drap
10 september 2006, 22:49
Ach, tone zit voor een groot gedeelte ook maar gewoon tussen de oren van de gitarist. Helemaal als je de gitaar nog door een zooi effecten en een dikke amp gooit. Een gitaar koop je voor de looks en de bespeelbaarheid, tone kan je altijd nog aan schroeven.

Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Die semi hollow Ibanez van me (zie sig) krijg ik, hoe ik ook aan knoppen draai, andere pedaaltjes ervoor en dergelijke, nooit niet het gewenste geluid uit wat ik zo'n beetje in m'n hoofd heb. Nou moet ik wel bekennen dat dit de eerste gitaar is waar ik dat bij heb van alle gitaren die ik tot nu toe gehad heb.

hoofd
10 september 2006, 22:58
Die semi hollow Ibanez van me (zie sig) krijg ik, hoe ik ook aan knoppen draai, andere pedaaltjes ervoor en dergelijke, nooit niet het gewenste geluid uit wat ik zo'n beetje in m'n hoofd heb.

Goed, dan heb je dus met een van de cruciaalste onderdelen van de electrische gitaar nog niet gespeeld, de pups :satisfie:


Nu moet ik ook toegeven dat ik totaal geen tonesnob ben, in het totaalgeluid van een band maakt het immers geen kont uit of je met een '74 LP of met een 2004 LP speelt.

Tristan
10 september 2006, 23:07
Er is natuurlijk wel een verschil tussen het totaalgeluid van een band en het geluid van een gitaar an sich...
Ik ben zelf wel van overtuiging dat het publiek aan je spel kan horen dat je voor jezelf op een goed klinkende gitaar met een voor jouw lekkere tone en feel speelt...
Misschien kunnen ze dat niet horen aan de sound, maar wel aan de manier waarop je speelt, je speelt beter op een voor jou goed klinkende gitaar is mijn gedachte...

interessander
10 september 2006, 23:14
Maar je speelt automatisch ook beter op een gitaar die makkelijk(er) speelt, wat de sound misschien ook weer ten goede komt..... hiermee wil ik enkel aangeven dat het andersom ook kan, ik betwijfel niet dat een goede sound je spel niet ten goede komt.

Orpheo
10 september 2006, 23:28
de '75er klonk onversterkt al precies zoals ik wenste, de 2004 niet. de 2004 was kaal, had geen body, de '75er wel. maar de 75er heeft zulke lage frets dat t NET niet letterlijk fretloos is. maar ach...


i made up my mind.... :chicken:

Bins
10 september 2006, 23:30
Als de gitaar goed klinkt, maar niet lekker speelt, dan is het niet jouw gitaar. Dat is een gitaar die lekker speelt, en lekker klinkt. Ik zou met alleen 1 van de 2 geen genoegen nemen.

drap
10 september 2006, 23:30
de '75er klonk onversterkt al precies zoals ik wenste, de 2004 niet. de 2004 was kaal, had geen body, de '75er wel. maar de 75er heeft zulke lage frets dat t NET niet letterlijk fretloos is. maar ach...


i made up my mind.... :chicken:

Ik zou me dan ook eerder druk maken om de ontbrekende body :D

Luke-wannabe
10 september 2006, 23:51
:seriousf:
Da's echt supergrappig!

paulusdeBKB
10 september 2006, 23:56
Als de gitaar goed klinkt, maar niet lekker speelt, dan is het niet jouw gitaar. Dat is een gitaar die lekker speelt, en lekker klinkt. Ik zou met alleen 1 van de 2 geen genoegen nemen.

Hier sluit ik me ook bij aan. Voor het geld dat je voor een instrument neertelt moet het wel helemaal kloppen, vind ik. Anders doorzoeken of doorsparen.

Overigens ken ik mensen die gaan voor bespeelbaarheid ten koste van tone en andersom. Het grappige is: ze komen er allemaal van terug. Ook de 'tonesnobs' merken dat een goede toon geen alternatief is voor slechte bespeelbaarheid.

Tristan
10 september 2006, 23:56
Die gitaar moet wel erg "licht" spelen dan...
Weinig snaarspanning ook vrees ik, vandaar dat er ook weinig tone in de gitaar zit...

Orpheo
10 september 2006, 23:57
Ik zou me dan ook eerder druk maken om de ontbrekende body :D


:D flauw!

@ bins:

nja ik had eigenlijk al m'n keuze gemaakt, maar ik vroeg me af wat anderen ervan denken. speelgemak is belangrijk, maar bij die gitaar zijn de frets ZO laag dat spelen, en benden (!) echt bijna onmogelijk is, en een fretjob zeker geen luxe is. herfret dus. mijn eigen les pauls hebben het ook nodig, maar minder hard.

maar goed, als ik 'iets' koop laat ik t jullie hier wel weten.

vulvasonic
11 september 2006, 00:34
Maar je speelt automatisch ook beter op een gitaar die makkelijk(er) speelt, wat de sound misschien ook weer ten goede komt..... hiermee wil ik enkel aangeven dat het andersom ook kan, ik betwijfel niet dat een goede sound je spel niet ten goede komt.

Van een makkelijk spelende gitaar word ik juist lui. Ik speel doorgaans beter als ik flink moet werken om de tonen er uit te persen. Een kwestie van opvatting waarschijnlijk.

interessander
11 september 2006, 01:27
Nu bedoelde ik dit verhaal ook in de extreme zin, de makkelijk bespeelbare gitaar tegen de moeilijk bespeelbare. Ik 'werk' zelf namelijk ook op een gitaar en vind dat ook fijner spelen dan bijvoorbeeld een .09 set en een lage actie. Dit maakt dat ik een gitaar waar ik wat meer op moet werken makkelijker vindt spelen dan een gitaar waar je bij wijze van spreken over de snaren heen aait.

Om een lang verhaal kort te maken, makkelijker betekent niet lichter, het betekent overeenstemmig met je stijl van spelen.

caliban
11 september 2006, 01:32
Gewoon een andere gitaar kiezen dan
Les Pauls zijn sowieso niet zo makkelijk bespeelbaar
Maar natuurlijk
Het gaat erom dat het er een is (ze zien er ook zo vet uit hè, ik wil ooit toch eens een les paul hebben hoor)

Orpheo
11 september 2006, 01:39
Gewoon een andere gitaar kiezen dan
Les Pauls zijn sowieso niet zo makkelijk bespeelbaar
Maar natuurlijk
Het gaat erom dat het er een is (ze zien er ook zo vet uit hè, ik wil ooit toch eens een les paul hebben hoor)


nja ik heb er al meerderen gehad en voor mij is de les paul de lekkerst te bespelen gitaar maar daar gaat t niet om :)

de hoge frets, tja, daar wen je aan. ik vind bv de hiel van een strat/tele/fender verschrikkelijk, en anderen die van de les paul. het probleem zit 'm echt in te lage frets.

interessander
11 september 2006, 01:41
Die frets zijn dan al een paar keer gevlakt dat ze bijna onbespeelbaar zijn?

Tupelo
11 september 2006, 01:45
Fretless wonder toch? :D

Agent_Smith
11 september 2006, 08:59
Gewoon een andere gitaar kiezen dan
Les Pauls zijn sowieso niet zo makkelijk bespeelbaar


Wat is dat nou weer voor gelul! Een goede LP speelt als boter.
Neem een strat, daar is toch niet op te spelen? Met die knoppen en tremolo die in de weg zitten. En dan de zgn 'belly-cut', zodat je geen zere ribbetjes krijgt...

hansies
11 september 2006, 09:15
Wat is dat nou weer voor gelul! Een goede LP speelt als boter.
Neem een strat, daar is toch niet op te spelen? Met die knoppen en tremolo die in de weg zitten. En dan de zgn 'belly-cut', zodat je geen zere ribbetjes krijgt...
oei oei, men voetjes...............

renier
11 september 2006, 10:00
Stel, je gaat gitaren testen, en je wilt, bijvoorbeeld, les pauls. je vindt een LP uit '75, en die klinkt echt 100% zoals jij dat wilt van t exemplaar waar je nu naar op jacht bent, en een LP uit 2004, die speelt zoals je t wilt. de '75er speelt alleen heel moeilijk (lage frets) en de 2004-er speelt heel makkelijk (hoge frets). ze kosten beiden evenveel, wat zou jij dan nemen?

voor LP kan je iedere andere gitaar natuurlijk invullen :)

beide laten staan natuurlijk. een gitaar die niet klinkt en speelt zoals ik wil hoef ik niet.

hubert
11 september 2006, 10:30
Ik heb altijd gedacht dat een custom altijd zeer lage frets had. vooral die van de jaren 50. Fretless wonders indeed. Daar stonden ze volgens mij om bekend. Lastige keuze verder want die van 2004 kan zich nog ontwikkelen qua hout. Die van 75 heeft dat allemaal al achter de rug...

en toch zou ik voor de 75 custom gaan

Outrage
11 september 2006, 10:50
Eerst verder zoeken naar een gitaar die zowel tone als speelgemak heeft.

Fox
11 september 2006, 10:50
Eerst verder zoeken naar een gitaar die zowel tone als speelgemak heeft.

+1 ( 10 tekens )

Orpheo
11 september 2006, 11:22
Wat is dat nou weer voor gelul! Een goede LP speelt als boter.
Neem een strat, daar is toch niet op te spelen? Met die knoppen en tremolo die in de weg zitten. En dan de zgn 'belly-cut', zodat je geen zere ribbetjes krijgt...


VRIEND!!!!!!



(maar dan moeten de frets niet zo laag zijn dat ie letterlijk fretloos is :D )

Braindead
11 september 2006, 18:32
Wat is dat nou weer voor gelul! Een goede LP speelt als boter.
Neem een strat, daar is toch niet op te spelen? Met die knoppen en tremolo die in de weg zitten. En dan de zgn 'belly-cut', zodat je geen zere ribbetjes krijgt...


Nou ik sluit me bij Caliban aan. Ik zal niet zeggen dat ik megaveel les Pauls heb geprobeerd, maar die die ik heb geprobeerd vond ik nou niet echt geweldig spelen. Het waren overigens allemaal standards, en studio's.

Speelgemak en tone moeten eigenlijk allebei aanwezig zijn. IN ieder geval in zodanige mate dat je er goed mee kunt leven. Een soort compromis tussen tone en bespeelbaardheid kan. Volgens mij kun je wel voor een deel aan een gitaar wennen qua bespeelbaarheid. TOne kun je eventueel met pickups nog wat beinvloeden. maar dit zal ook zijn grenzen hebben.

VOlgens mij zijn er trouwens erg veel Les Paul achtige gitaren waarbij je wel wat betere bespeelbaarheid hebt.

bass blom
11 september 2006, 18:36
ik zou mijn superlage en 2.9mm brede frets voor geen goud willen missen op mn '75 les paul :D

Ibanez RuleZ
11 september 2006, 18:54
geen van beiden inderdaad, gewoon doorzoeken

Harrald

caliban
11 september 2006, 20:37
Welke gitaar zou de tone hebben van een les paul en veel meer speelgemak
Een PRS??
Ik snap de topicstarter wel heel goed van een kant, een les paul is van uitzicht sowieso veel lekkerder dan een PRS, hoe goed PRS ook kan zijn (en ja die birds als inlays zijn echt zeer verleidelijk)

Dirk W
11 september 2006, 21:09
ik zou voor de 2004 gaan.

Speelgemak vind ik veel belangrijker, je tone kun je voor een groot deel nog veranderen met effecten en amps. Niet oneindig natuurlijk maar wel een heel eind.

[offtopic]
Les pauls vind ik vele malen lekkerder spelen door strats, volgens mij door de kortere scale length (geeft weer minder spanning op snaren enzo). De tone vind ik vaak alleen te dof. Misschien koop ik wel eens een warmoth strat met zon conversion neck (dat haalt wel weer een hoop hoog weg, maarja).

Rormo
11 september 2006, 21:45
Eerst verder zoeken naar een gitaar die zowel tone als speelgemak heeft.

juist. Dat zou ik doen.

dirty-harry
12 september 2006, 18:19
tja, eigenlijk is het tegen mijn principes maar dan zou ik toch voor speelbaarheid gaan.
De toon kan je altijd bepalen door een ander element of afstelling.

Orpheo
12 september 2006, 18:53
tja, eigenlijk is het tegen mijn principes maar dan zou ik toch voor speelbaarheid gaan.
De toon kan je altijd bepalen door een ander element of afstelling.

niet mee eens. tone zit 'm in t hout. als n gitaar onversterkt al dood klinkt, zal ie dat versterkt ook doen.

Chris Winsemius
12 september 2006, 18:56
Orpheo:
als het mindere speelgemak puur aan de frets ligt zou ik zelf voor het "tonemonster" gaan (als ie ook/vooral unplugged beter klinkt dan die nieuwere).

jorrit
12 september 2006, 20:09
je krijgt spijt als je niet voor tone gaat, beetje afstellen herfretten (zei iemand nou echt scallopen?? :S) komt dat vast wel goed. voor dat geld doen ze het vast ook nog wel voor je voordat je hm koopt.. als dat toch je enigste punt is..

G.G.
12 september 2006, 20:25
(zei iemand nou echt scallopen?? :S)

Ja, dat was ik. Heb maling aan originaliteit, functionaliteit komt op de eerste plaats en ik vind scallops lekker spelen. Ik zet rustig een dremel in een LP uit '75. Intereseert me helemaal niets. Het is maar een stuk hout, niet m'n grootmoeder.

Tristan
12 september 2006, 20:32
niet mee eens. tone zit 'm in t hout. als n gitaar onversterkt al dood klinkt, zal ie dat versterkt ook doen.

Precies, zo is het en niet anders...
De Tone van de gitaar zit hem ook wel degelijk in de onversterkte klank...
Die bepaalt de ballen, resonantie, openheid en het karakter van de klank...

Oh ja, als je de gitaar laat herfretten doe dat dan alsjeblieft wel bij mensen die daar heel erg goed in zijn, er zit echt een enorm verschil tussen als de ene gitaartech het doet of de andere...
Hans Pluut in Amsterdam is erg goed, Piet Visser in Egmond aan Zee is ook super en die is wat minder duur...
(dit advies heb ik gekregen van professionele mensen die ik erg hoog heb zitten op tone gebied)

Nobler
13 september 2006, 13:20
Ik ga ook voor bespeelbaarheid boven tone, al heeft het geen zin als er absoluut geen geluid in zit, maar als het geluid ook maar een beetje redelijk is kun je er met de juiste elementen, effecten en versterker echt wel een goed geluid uithalen. Je haalt alleen de beste muziek uit een gitaar als je hem goed kunt bespelen. Ik ga dan voor een licht spelende gitaar, althans, dat past bij mijn stijl. Op de beste momenten denk ik helemaal niet meer wat ik speel, maar moet het vanzelf gaan. Dat kan ik alleen maar met een heel licht spelende gitaar. Bij mij betekent dat hele lichte snaren (008), lage action (dat de snaren een beetje kletteren hoor je versterkt niet terug) en lage frets. Ik vindt het ook vreemd dat mensen in het algemeen stellen dat lage frets slechter spelen dan hoge. Mijn ervaring is precies andersom en niet voor niets werd het 'fretless wonder' geroemd om zijn makkelijke bespeelbaarheid. Ook daar is een ondergrens bij. Ik merk ook wel dat als ik het te gek maak met de laagte van de frest en de action, dat de snaar, met name de hoge E, bij het opdrukken onder je vinger door glipt. Net als met alles: als alles in evenwicht is gaat het het best, maar beter iets aan de lage kant dan te hoog.

Kim Wilson
13 september 2006, 13:29
Ten eerste is het belangrijk dat je begint met een goeie basis. De toon die je onversterkt hebt, kun je hooguit bijkleuren met je amp en elementen. Bespeelbaarheid kun je wel veel aan doen. Dus zou ik ook eerst voor toon gaan.

Over die kletterende snaren: dat merk je dus wel. Je hoort het niet, maar je sustain vermindert dramatisch. Je snaar slaat dood tegen de hals. Dat wil je niet hebben natuurlijk. Hij moet zo lang mogelijk klinken, dat kan alleen als je snaren vrijlopen. En een setje 0.008 draagt ook al niet echt bij aan een dikke sustain...

H.Manback
13 september 2006, 15:53
Ten eerste is het belangrijk dat je begint met een goeie basis. De toon die je onversterkt hebt, kun je hooguit bijkleuren met je amp en elementen. Bespeelbaarheid kun je wel veel aan doen. Dus zou ik ook eerst voor toon gaan.

Over die kletterende snaren: dat merk je dus wel. Je hoort het niet, maar je sustain vermindert dramatisch. Je snaar slaat dood tegen de hals. Dat wil je niet hebben natuurlijk. Hij moet zo lang mogelijk klinken, dat kan alleen als je snaren vrijlopen. En een setje 0.008 draagt ook al niet echt bij aan een dikke sustain...


Zegt wie?? Dat is gewoon een kwestie van smaak, dat veel mensen sustain willen betekent niet dat het een vanzelfsprekendheid is.

Kim Wilson
13 september 2006, 16:00
Ik weet niet of dat een kwestie van smaak is. Ik kan me niet voorstellen dat iemand op minder sustain of rammelende snaren zit te wachten. Maar goed, ik kan het best mis hebben...

H.Manback
13 september 2006, 16:15
Rammelende lijkt mij ook niet nee, dat klinkt gewoon vervelend.

Parasite
13 september 2006, 16:33
je kunt toch andere frets op die gitaar laten zetten als ik me niet vergis??

ExRxIxC
13 september 2006, 16:40
word er met hooge en lage frets dit bedoelt?
http://www.mainmusic.nl/upload/images/RE-131-BU5.JPG(hoog)
http://www.mainmusic.nl/upload/groot/200602MM24.JPG(laag/plat)
want volgens mij spelen die lagere (beetje platte) frets toch echt fijner... :???:

Dweezman
13 september 2006, 17:55
misschien is het al gezegd maar (gebrek aan) speelgemaak draagt ook bij aan je uiteindelijke tone...

Orpheo
13 september 2006, 18:08
word er met hooge en lage frets dit bedoelt?
http://www.mainmusic.nl/upload/images/RE-131-BU5.JPG(hoog)
http://www.mainmusic.nl/upload/groot/200602MM24.JPG(laag/plat)
want volgens mij spelen die lagere (beetje platte) frets toch echt fijner... :???:


toch niet. je kan minder makkelijk benden. je vinger blijft eerder plakken aan t fretboard zeg maar.

FruscianteFan
13 september 2006, 18:09
word er met hooge en lage frets dit bedoelt?
http://www.mainmusic.nl/upload/images/RE-131-BU5.JPG(hoog)
http://www.mainmusic.nl/upload/groot/200602MM24.JPG(laag/plat)
want volgens mij spelen die lagere (beetje platte) frets toch echt fijner... :???:Maar het gaat hier om frets die zodanig versleten zijn, dat er nog maar bar weinig van over is. Ik ken het wel een beetje :)

Solidkick
13 september 2006, 18:12
speelgemak is voor mietjes. De 75er dus.