PDA

View Full Version : Heb je ooit een gitaar verkocht waar je achteraf spijt van had?



prs
16 augustus 2006, 00:01
Titel zegt genoeg denk ik. Heb je ooit een gitaar verkocht waar je achteraf spijt van hebt gekregen?
Als je iets verkoopt en er iets anders (een andere gitaar) voor terugkrijgt is het niet zo erg, maar toch is het, vind ik, altijd moeilijk om een gitaar waar je toch aan gehecht bent te verkopen voor de aanschaf van een ander exemplaar.
Welke afwegingen maken jullie bij het verkopen van een gitaar (bijv. hij wordt niet meer veel gebruikt of het heeft nooit echt geklikt met de gitaar etcetera)?

Squier4ever
16 augustus 2006, 00:03
precies om die reden heb ik besloten mijn gitaren niet te verkopen

prs
16 augustus 2006, 00:10
precies om die reden heb ik besloten mijn gitaren niet te verkopen

Maar soms is het niet mogelijk om een gitaar te houden. Dat zou iedereen natuurlijk het liefste doen. Maar soms moet je dingen verkopen om geld vrij te krijgen voor de aanschaf van een ander instrument.

Michael AE
16 augustus 2006, 00:10
Ja, mijn eerste "echte" gitaar; een Mexicaanse strat. Zwart met Maple neck en witte slagplaat.

Meer spijt heb ik van het verkopen van mijn oude JCM800's, maar daar heb ik er glukkig nu weer 1 van.

imlikeajungle
16 augustus 2006, 00:11
Een gele SG-X, niet goed maar heerlijke player. Was qua sound niet veel van te maken, maar hoorde bij me. Had ze nooit mogen wegdoen, maar had anders geen dough voor mijn PRS, die écht nooit buiten gaat (al twee keer op het punt gestaan, gelukkig weerhouden!)

DarknessAwaits
16 augustus 2006, 00:18
Ik heb geloof ik in totaal 4 gitaren verkocht.

De eerste was een Ibanez akoestische, daar heb ik nooit echt spijt van gekregen aangezien mijn nieuwe Takamine toch echt stukken beter was.

De tweede was een Ibanez RG... welke precies weet ik echt niet meer. Hij lag meer op de werkbank bij de muziekzaak dan dat hij hier stond. Toch heb ik wel spijt dat ik die gitaar heb weggedaan. Ook al herinner ik me alleen nog maar dat hij paarsachtig was... Daar heb ik overigens een Fender Mex. voor teruggekocht, die ik nu nog steeds heb en ook nooit zal wegdoen. Kinman + Dimarzio erin en echt een wereldgitaar.

De derde gitaar die ik heb verkocht was 1 van mijn 2 allereersten. Ik had namelijk na een paar maanden het vreemde gevoel dat m'n Legend strat niet voldoende voor me was (hoewel ik nog steeds geen noot kon spelen, zeer vroege GAS-attack als je het mij vraagt). Het werd toen een Epiphone Les Paul Special, zonder 'm ook maar te hebben ingeplugd.
Die heb ik nog niet zo heel lang geleden verkocht voor €100,- en het meisje was er destijds heel blij mee volgens mij dus dan is het ook weer helemaal ok.

Laatste gitaar die ik verkocht heb was een Fender Mex (wine red), ik had 'm gekocht voor bij elementen. Nee, niet elementen kopen voor bij de gitaar, een gitaar voor bij de elementen. Hij lag me echter totaal niet hoewel het exact dezelfde zou moeten zijn als degene die ik al had maar dan een andere kleur. Ik denk niet dat ik ooit spijt krijg van die verkoop.

Het is altijd een beetje een gok, soms denk je dat totaal geen band met een gitaar hebt maar in mijn geval altijd wel een beetje. Gewoon verstand op 0 en verkopen. Anders blijf je met de rommel zitten.

hubert
16 augustus 2006, 00:35
mijn stagg.... :D

Orpheo
16 augustus 2006, 00:36
ik heb spijt als haren op mijn hoofd (en dat zijn er nogal wat) van de verkoop van mijn gouden gretsch. godgodgod wat zat ik te geilen op die daphne blue strat! dus gretsch in de verkoop, strat gekocht. domme zet. ik zit nu nog met de gebakken peren van die deal.

prs
16 augustus 2006, 00:42
ik heb spijt als haren op mijn hoofd (en dat zijn er nogal wat) van de verkoop van mijn gouden gretsch. godgodgod wat zat ik te geilen op die daphne blue strat! dus gretsch in de verkoop, strat gekocht. domme zet. ik zit nu nog met de gebakken peren van die deal.

Dat lijkt me vreselijk! Het zijn die plotselinge GAS-attacks waardoor je niet meer rationeel beslist.....
GAS, vervelend!

blademan
16 augustus 2006, 00:47
GAS? Guitar acquiring syndrome? Ik ken die afkorting niet, help!!!

prs
16 augustus 2006, 00:58
GAS? Guitar acquiring syndrome? Ik ken die afkorting niet, help!!!

http://www.jklutherie.com/productimages/B.GAS.GUIT.ACQUI.jpg

Gear Aquisition Sydrome, maar volgens mij kan Guitar Aquisition Syndrome ook. Betekent dat je steeds gitaren ziet die je hebben wilt en jezelf vaak ook niet kunt bedwingen om ze aan te schaffen.

Anders Destium
16 augustus 2006, 01:02
Dat boek moet ik echt hebben! (GAS :seriousf: )

Gitaren waar ik spijt van heb dat ik ze heb verkocht? Ik weet niet of het spijt is, maar als ik het geld zou hebben liggen zou ik identieke gitaren terugkopen: mijn Ibanez JEM Blue Floral en JPM P3, maar dan eigenlijk niet eens omdat ik ze als gitaar zo geweldig vond (de reden dat ik ze verkocht was de dunne klank, bij allebei. Basswood...). Voor mij zijn het nog steeds een paar van de gitaren die ik thuis graag als kunst aan de muur zou willen hangen, maar bij een gitarist met GAS moeten steeds de gitaren wijken waar het minst op wordt gespeeld en waarvan het geluid "het" niet is :)

hendrix2
16 augustus 2006, 01:15
Héhé, ik zit ook op een mandolineforum (mandolincafé) en daar hebben ze het de hele tijd over MAS :seriousf:

Iemand poste hier dat je soms een gitaar niet kunt houden omdat je een nieuwe moet kunnen kopen??? Als je een nieuwe wilt en je wilt je oude niet verkopen, spaar dan wat langer toch...
Ik verkoop geen gitaren, en koop er ook geen meer bij. GAS of niet (de mas is op het moment iets anders :)) Verkopen krijg je dikwijls spijt van, en waarom zou ik nog nieuwe moeten kopen? Ik heb er genoeg vind ik. Ik ben ook geen echte verzamelaar. Ik weet dat er hier mensen zijn met 10+ gitaren, en dat is hun keuze, ik snap dat helemaal, maar als je dat wil moet je er voor werken.


Ik heb nu wel sinds deze week een gitaar geleend aan een nichtje van mij, die lessen gaat volgen. Voor het goede doel zeg maar ;)
Zo heb ik ook een versterker aan een vriend geleend en een boss ME30... wat ben ik toch veel te goed.

Anders Destium
16 augustus 2006, 01:18
Ik vind het verzamelen en zo nu en dan verpatsen en nieuwe spullen kopen een gedeelte van de hobby, en het past helemaal in mijn zoektocht naar de ultieme tone ;) Rust roest...

Orpheo
16 augustus 2006, 01:19
Dat lijkt me vreselijk! Het zijn die plotselinge GAS-attacks waardoor je niet meer rationeel beslist.....
GAS, vervelend!


gelukkig heb ik geleerd mijn gasaanvallen te onderdrukken, of te stroomlijnen :D maar nu gas ik op weer eens teveel items... tis nooit goed :D

hendrix2
16 augustus 2006, 01:26
Ik vind het verzamelen en zo nu en dan verpatsen en nieuwe spullen kopen een gedeelte van de hobby, en het past helemaal in mijn zoektocht naar de ultieme tone ;) Rust roest...
Ik versta het verzamelen echt helemaal hoor. Ik versta dan ook goed dat je instrumenten weg doet om nieuwe te kopen.
Ik ben alleen geen verzamelaar :).
Maar geloof me, als ik hier fotoos zie van sommige mensen hun gear krijg ik echt soms serieus gas, maar dat duurt nooit lang.

Ik kan ook echt geen echt hoge bedragen aan gear hangen. 1.500 euro is echt de limiet voor mij. Gewoon omdat ik het voor mezelf zonde vind om er zoveel aan uit te geven.

drap
16 augustus 2006, 01:44
Ooit een standaard Fender telecaster gehad, een wijnrode met maple toetsenbord. Had ik nooit weg moeten doen. Ondanks dat het een Mexicaantje was heb ik nog nooit weer een gitaar gehad die zo makkelijk speelde. Maar ja, ik moest en zou een gitaar met humbuckers... Tele d'r uit, les paul d'r in. Mag je 1 keer raden voor wat van type gitaar dat die les paul weer in is geruild kort geleden :D

Veekeren
16 augustus 2006, 01:50
Ik vind het verzamelen en zo nu en dan verpatsen en nieuwe spullen kopen een gedeelte van de hobby, en het past helemaal in mijn zoektocht naar de ultieme tone ;) Rust roest...

Helemaal mee eens. Als je zou zien hoeveel gitaren ik al niet gehad hebt zou je haast denken dat je met een doorgewinterde gitarist te maken hebt, die al jaren bezig is. Niet dus, ik heb geweldige gitaren verkocht, maar heb daardoor ook geweldige andere gitaren kunnen kopen. Je kan niet alles hebben, en ik wil wel veel proberen.

En als ik dan iets verkoop, komt er vrijwel meteen ook iets nieuws :) Heb net die Gibson Les Paul met Floyd verkocht, er is nu al een Epiphone Thunderbird basje, morgen als het goed is een Telecaster, en zit er over na te denken mn eerste gitaar terug te kopen :D De ruimte wordt ondertussen meer een probleem :S

dirty-harry
16 augustus 2006, 02:17
Ja zeker al vele, een gitaar van het merk cyclone,een framus twaalfstring,een gibson nighthawk,een charvel/jackson country edition, en een klasieke gitaar el nombro.
Heb er altijd spijt van gehad, maar moest ik die cyclone terug vinden of eentje die er op trekt dan wil ik die onmiddelijk weer hebben, vanwaar het merk of de naam is weet ik niet, maar het was mijn eerste gitaar.
Het gene wat ik wel weet is dat ik er in 1989 ongeveer 10.000 bfr heb voor betaald ( nieuw ).
Wie kent het merk cyclone en waar kan ik ze nog vinden.

rickert
16 augustus 2006, 03:06
nee nog nooit.

almarvk
16 augustus 2006, 09:26
Ooit een Kay Les Paul gekocht. Ik wilde persé een Japanse Les Paul hebben, maar heb een waardeloos ding gekocht. Gelukkig met niet al teveel verlies door verkocht.

Kim Wilson
16 augustus 2006, 09:37
Ik heb nu mijn tweede elektrische gitaar. De Epi Les Paul die ik hiervoor had, heb ik verkocht om de strat te kunnen kopen. En daar heb ik geen spijt van.

Toen ik ben begonnen met gitaarspelen, moest en zou ik een Les Paul hebben, want dat waren echte gitaren. Vond ik. Maar na verloop van tijd heb ik een beetje meer indruk gekregen van wat ik wil, en ik speel nu in een band. En daar past een strat veel beter bij. Dus spijt heb ik er niet van gehad.

De Epi was ook mijn eerste gitaar, maar dat heeft me nooit veel geboeid. Een gitaar is een gitaar, eerste of niet. En als ie niet bevalt, moet ie gewoon weer het veld ruimen. Ik snap niet zo goed dat mensen helemaal emotioneel doen over hun eerste gitaar. Het zegt me echt helemaal niks. Ik heb nu mijn eerste gitaar die echt bij me past, daar heb ik veel meer mee. Deze gaat waarschijnlijk ook niet meer weg. Of ik moet hem inruilen voor een USA strat...

glacius
16 augustus 2006, 11:22
heb zon spijt gehad dat ik ooit een jackson rr3 had gekocht .. vond hem dag 3 al lelijk en niet fijn

Nickname
16 augustus 2006, 11:33
Ik zal nooit een gitaar verkopen denk ik, ik spaar liever om er 1 bij te kopen dan dat ik er 1 verkoop. :satisfie:

Snaar'n Bennie
16 augustus 2006, 12:19
Bezit sinds een paar maanden een Godin LG Signature. Echt een donders fijne gitaar. M'n eerste echte 'mooie' gitaar. Gevlamde en ook nog eens een gewelfde esdoorn top. Je kent het wel...

Maar nou zit ik donders te gassen op een Tele. En het liefst een transparante met een esdoorn toets. Gewoon een simpele gooi-en-smijt gitaar waarvan ik geen groot probleem maak als er een deukje of krasje op zit. Moet er niet aan denken dat er een beschadiging op m'n LG komt. (kent iemand dit probleem trouwens, dat je de gitaar te voorzichtig behandelt...?)

Nou staat m'n Godin te koop maar raak'm aan de straatstenen niet kwijt! Hoe kan dat? Zijn echt goede gitaren. Denk dat enkele leden hier daar over mee kunnen praten. Zat ook aan een ruil te denken, maar precies hetzelfde verhaal...

FruscianteFan
16 augustus 2006, 12:22
De Epi was ook mijn eerste gitaar, maar dat heeft me nooit veel geboeid. Een gitaar is een gitaar, eerste of niet. En als ie niet bevalt, moet ie gewoon weer het veld ruimen. Ik snap niet zo goed dat mensen helemaal emotioneel doen over hun eerste gitaar. Het zegt me echt helemaal niks. Ik heb nu mijn eerste gitaar die echt bij me past, daar heb ik veel meer mee.
Mijn eerste gitaar zal ik nooit weg doen. In 3 jaar heb ik er van alles aan veranderd en na 3 jaar bijna elke dag erop spelen (speel wel elke dag) ken ik haar gewoon helemaal en is ze helemaal mijn gitaar.

Ik heb alleen geen idee of ik dezelfde band zou hebben gehad met een willekeurige andere eerste gitaar.

En ik heb wel een min of meer spijt gehad van het kopen van een gitaar: de Jackson. Die gebruik ik nu wel in open stemming met slide en ik heb er wel een band mee, maar ik heb er wel eens spijt van gehad en soms zou ik die gitaar willen verkopen. Probleem is dat ze nu veel minder waard is doordat ik totaal niet voorzichtig omspring met dat ding.

Ash ketchum
16 augustus 2006, 12:24
@Snaar'n Bennie
Volgens mij mist Godin de allure en charisma die Fender en Gibson als merk wel hebben.

Kim Wilson
16 augustus 2006, 12:32
Mijn eerste gitaar zal ik nooit weg doen. In 3 jaar heb ik er van alles aan veranderd en na 3 jaar bijna elke dag erop spelen (speel wel elke dag) ken ik haar gewoon helemaal en is ze helemaal mijn gitaar.


Ja, ik had die Epiphone ook best gecustomized. Andere elementen, nieuwe brug, nieuwe knoppen (alle plastic zwart). En dat was ook mijn gitaar. Maar in de bluesband deed ie niet wat ik wou. Dan is het heel makkelijk hoor, ook na 4 jaar spelen.

Het is geen mens of dier waar je aan gehecht raakt. Ik niet in ieder geval. Als ie niet(meer) voldoet, wordt ie gewoon ingeruild. Net zo makkelijk.

FruscianteFan
16 augustus 2006, 12:37
De mijne voldoet al niet meer, de frets zijn ingesleten. Maar er zal waarschijnlijk nooit een gitaar zijn die ik liever gebruik om waar dan ook unplugged te zitten spelen. Ik hecht aan wel meer dingen waarde. :)

Mitch
16 augustus 2006, 16:25
Nog geen minuut spijt gehad van een verkoop, ben er altijd alleen maar betre op geworden.

Ingeruild op een Eip LP Custom: mijn starters-Ibanez. Klote zadels, slecht geluid, slechte tuners, pots...pffff.
De Epi heb ik lang gehad, maar ondanks nieuwe pups e.d. trok hij het qua sound niet meer t.o.v. bijvoorbeeld de Godins die ik later had.
Squier Fat Tele verkocht met plezier aan een knutselaar, wel met wat verlies door een dure Quarterpounder die erin zat.
Richwood ES 335 kopie verkocht nog lang vóórdat dat merk een hype werd. Geen slecht ding, maar de tuners en het hals element waren ruk.
De Godin LGX is de beste gitaar die ik ooit verkocht heb, maar ondanks zijn geweldige kwaliteiten lag de hals mij niet qua vorm. Effe vriendelijk spammen: Anders Destiu heeft 'm nu te koop staan. Écht een wereldding, perfecte sound.
Godin LG SP90 was ook een behoorlijk beest, die hals was juist geweldig, maar ik wilde uiteindelijk toch wel heel iets anders. Dus staat daar nu naast mijn De Gier een heerlijke Tele. Ik zie geen van beide ooit nog vertrekken :)

habberdoedas
16 augustus 2006, 17:07
Yep ik ook. Het was een Tokai uit de 80 jaren Een hele mooie Les Paul sunburst met een 50 jaren neckfeel (beetje dikke steel als ik het goed heb) Er zaten Dimarzio Paf elementen in en dat ding klonk als een klok. Als ik hem nu nog had was die gitaar zeker geld waard. Oke ik heb dan nu wel een mooie Gibson Les Paul Classic (een van de eerste). Maar aan die Tokai heb ik nog steeds goede herinneringen. Waar zou die zijn?

Tho
16 augustus 2006, 17:31
Toen ik mijn ibanez rg inruilde voor m'n Epiphone custom was het ff slikken.
Na een paar maanden baalde ik er nog van, maar ik begon steeds meer aan m'n epi te wennen en nu doe ik hem zeker nooit meer weg!! :)

Ibanez RuleZ
16 augustus 2006, 18:53
een Ibanez JPM, achteraf niet zo handig geweest

harrald

Hector_Tsolodimos
16 augustus 2006, 19:05
ik ben een student van 17, ik heb 3 maanden terug een Fender Full Tube amp gekocht, (Super 112), 4 weken terug een Fender USA standard Stratocaster, 1 week daarna (3 weken terug) een cry baby, strap, strap locks (20 euro, en ze zuigen!!!!!!! veel te lomp!!), kabel, troep troep..
en nu ga ik over een uurtje een London City Telecaster tessten, als ie me bevalt is ie van mij!

heb ik last van GAS?

Tho
16 augustus 2006, 19:13
ja, en van een respectabele bankrekening, maar waarom plaats je dat hier? heb je er iets voor moeten verkopen?

Tupelo
16 augustus 2006, 19:33
Fernandes AEG500 (geloof dat dit het type nummer was al kan ik er niets over terugvinden, kan ook APG zijn..) ging stuk. Omgelopen, erg veel spijt van. Ding was een eigen model van Fernandes, aardig wat waard en een hele fijne gitaar.

Verder mijn Fender Twin afgeschreven, die mis ik nog steeds. Ben best tevreden over mijn AC30 nu, maar toch, ik mis 'm. :(

En verkocht, mijn Yamaha AEX500 (Zit wel in de AE's :D). Had ik niet moeten doen.

Hector_Tsolodimos
16 augustus 2006, 19:39
ja, en van een respectabele bankrekening, maar waarom plaats je dat hier? heb je er iets voor moeten verkopen?
ehm. nee
maar in het begin van deze topic ging het even hevig over GAS..
misschien had ik beter kunnen Quoten..

gerrekat
17 augustus 2006, 12:32
jawel, mijn 1987 Gibson V

Neals
17 augustus 2006, 14:20
Bij mij is de enigste gitaar die ik alsnog niet verkoop mijn Ibanez SZ, al aantal keren op het punt gestaan, maar het is de gitaar waarmee ik de grootste emotionele band heb. Speel er meer op dan mijn Fender Tele (die raak ik zelden aan) en mijn Gibson Les Paul.

vinni
17 augustus 2006, 16:03
Heb ongeveer 15 gitaren verkocht de laatste vijf jaar.

Waar ik spijt van heb:
- Fender strat uit '83 met TBX controll. Had rosewood fingerboard.
- PRS McCarty Soapbar. Beste sologeluid dat ik uit gehad heb. Hals element was geweldig. Verder wel een beperkte gitaar.

Vinni

vulvasonic
17 augustus 2006, 21:45
Een Stratocaster uit 1982 in Cherry Sunburst met maple neck (non tremolo model), essen body. Mooi ding. Maar ik had er nóg een, exact hetzelfde (maar dan in Sienna Sunburst en van een aan essen gerelateerde houtsoort. Ik kon er een goede prijs voor krijgen, dus die heb ik verkocht. Geen spijt van.

Nog een American Standard stratocaster. Ik wilde altijd al een zwarte strat met maple neck hebben. Dat was de mooiste. Ik kreeg er echter niet het geluid uit dat ik zocht. Ik heb het ding uiteindelijk geruild tegen een zwarte American Standard telecaster. Die telecaster is mijn nummer 1 plank. Dus nee, geen spijt (al mis ik de schoonheid van die strat wel).

En de derde was een schitterende Ibanez RG570EX-CP. Speciaal gekocht omdat ik plannen had met belachelijk tremolowerk. In de praktijk speelde ik er echter nooit op. Die heb ik verkocht in de wetenschap dat ik niet lang daarna mijn Gibson Les Paul Standard Lite zou scoren.

Maar in principe verkoop ik mijn gitaren niet.

NostraJanus
18 augustus 2006, 13:43
Ik heb in het verleden een DeArmond Starfire Special II verkocht. Hier kreeg ik later spijt van, waardoor ik heb geprobeerd er eentje terug te kopen.

Het is me nog gelukt ook, alleen ontbreekt de slagplaat ervan :D Die heeft de vorige eigenaar eraf gehaald en weggegooid.

Enterprice
18 augustus 2006, 14:06
Gitaren die ik heb verkocht:
Yamaha SG500
Gibson The Paul
Gibson ES335
Ibanez L10 Lee Rittenour
Hamer Sunburst

Heb achteraf heel erg spijt van die Hamer,was echt een prima gitaar maar ja,spijt komt altijd te laat.
Heb nu alleen nog een Fender Strat Elite usa en die gaat echt nooit de deur uit.

Nickname
18 augustus 2006, 14:23
Een Stratocaster uit 1982 in Cherry Sunburst met maple neck (non tremolo model), essen body. Mooi ding. Maar ik had er nóg een, exact hetzelfde (maar dan in Sienna Sunburst en van een aan essen gerelateerde houtsoort. Ik kon er een goede prijs voor krijgen, dus die heb ik verkocht. Geen spijt van.

Nog een American Standard stratocaster. Ik wilde altijd al een zwarte strat met maple neck hebben. Dat was de mooiste. Ik kreeg er echter niet het geluid uit dat ik zocht. Ik heb het ding uiteindelijk geruild tegen een zwarte American Standard telecaster. Die telecaster is mijn nummer 1 plank. Dus nee, geen spijt (al mis ik de schoonheid van die strat wel).

En de derde was een schitterende Ibanez RG570EX-CP. Speciaal gekocht omdat ik plannen had met belachelijk tremolowerk. In de praktijk speelde ik er echter nooit op. Die heb ik verkocht in de wetenschap dat ik niet lang daarna mijn Gibson Les Paul Standard Lite zou scoren.

Maar in principe verkoop ik mijn gitaren niet.

Contradictio interminis...

bat
18 augustus 2006, 17:57
Heb 'm al vaker genoemd: ik heb nog steeds spijt dat ik mijn Squier Silver Series Telecaster heb verkocht toen ik het gitaarspelen even niet meer zo zag zitten. Heb er ook nog eens veel te weinig voor gekregen ook, wat het dubbel zuur maakt. Achteraf, dat wel, want op dat moment kon ik het geld wel gebruiken (net verhuisd) en speelde ik er toch nooit meer op. Mocht iemand hem ooit tegen komen, geef me een seintje. Hij was sunburst, maple nek en er mist aan de achterkant van de hoorn een hap lak.

Géén spijt heb ik van de verkoop van mijn eerste electrische gitaar (Epiphone superstrat geval die mij duidelijk maakte dat een Floyd Rose niks voor mij is) en een Epiphone SG (die, naast dat het de allergoedkoopste versie was, ook duidelijk maakte dat zowel de mensuur als de halsbreedte van Gibson niks voor mij is.)

Helter Skelter
18 augustus 2006, 18:05
Ergens halverwege de jaren '90 een zwarte Gibson Les Paul Custom bij Mijnheer Gitaar in Amsterdam ingeruild voor een Koch Powertone halfstack.

Echt veel spijt van gehad! Wat een grafamp was die Koch, alles wat kapot kon gaan ging ook kapot en heb het ding uiteindelijk met dik verlies verkocht.

De cab met V-30's was wel mooi trouwens die heb ik ook wat langer gehad