PDA

View Full Version : wie kent de waarheid



dirty-harry
14 augustus 2006, 19:30
Zoals we al weten is het alleen FENDER en GIBSON die het meeste bekend zijn en vooral om hun uitgebreid gamma van modellen.

Maar wat ik me wel afvraag is, waarom hank marvin op foto's staat met een FENDER en zijn studiosessie doet met een BURNS??????

Waarom zakk wylde niet met een orginele gibson speelt maar, eentje die op zijn hand is gemaakt en andere ellementen????????

de heren van status quo in de jaren 70 toen er al goede ( FENDERS ) waren deze veranderde????????????

Waarom jimi hendrix linkshandig op een rechtshandige FENDER speelde DIT IS EEN GRAPJE don't mind :seriousf:

maar als ik de prijzen bekijk die ze durven vragen voor deze gitaren (alleen maar voor de kwaliteit) daar heb ik sterk mijn twijfels over.
Zou er in die jaren ook zo'n propaganda gevoerd zijn in de USA, want ik meen te weten dat er meer europeese merken zijn dan amerikaanse.
Waar zijn de moddelen van de indie-rock??????????

Nu zie ik het zelfde bij de goedkoope moddelen zoals zak wylde epiphone- kerry king bc rich - joe satrianni ibanez -steve vai ibanez, hadden ze vroeger dan ook zulke verkoop trukken om van hun (om het toch maar te zeggen)rommel van af te gerakken.

HET punt van dit is toch de klank en niet de naam toch.

Orpheo
14 augustus 2006, 19:37
kan je alsjeblieft leesbaar schrijven?!?!

en ik weet niet wat jij zit te zwammen over zakk wylde, maar hij speelt gewoon op gibson, en zo is hij ook gefotografeerd. die gast is bijna net zo'n zware gibsonfreak als ik, alleen speelt hij op een customshop les paul, omdat hij die kan betalen; ik niet :P en zijn elementen zijn al jaren emg's. de 81/85 set.

hendrix is linkshandig maar speelt op een rechtshandige gitaar, omdat je toen nog geen linkhandige strats had! en omdat de high fret acces op een omgedraaide LP klote is, en op een strat minder klote?

waarom epi, BCR etc etc goedkopere signatures uitbrengen? omdat fans graag een gitaar hebben als hun held, maar het echte niet kunnen betalen?!


en weet je dan echt niet dat de prijs van een artikel wordt bepaald door niet alleen de productiekosten maar ook de vraag?! de vraag naar bv een '58 LP is immens, maar er zijn er weinig van, dus ze kosten veel! een goeie '58 kost helemaal veel, en een minder goeie kost veel, maar minder. denk dan alsnog aan tonnen.

zo ook voor de huidige gitaren.

fuck wat is dit voor zaadtopic...
jezus dat ik nog reageer hierop...

edit: over hank marvin: hij heeft een endorsement met fender, maar speelt het liefst op burns denk ik he. das dezelfde vraag als waarom speelt Jeff Hannemann nog steeds live op zijn Jacksons het meest, en zelden op zijn ESP gitaren? beetje logisch nadenken kerel!

Kaïn
14 augustus 2006, 19:44
Dikke plus één voor Orph.

Sj03rd
14 augustus 2006, 19:46
haha...volgens mij op zn teentjes getrapt...

ik vond het wel ok dit topic....

Orpheo
14 augustus 2006, 19:52
haha...volgens mij op zn teentjes getrapt...

ik vond het wel ok dit topic....

wow, wat een topic ;) 4 posts :D

nee niet op mijn teentjes getrapt. ik vind het zonde van webspace van t forum. dit topic slaat nergens op. met wat gezond verstand kan je op al die vragen een antwoord vinden. echt NIKS aan de hand. het komt zelfs een beetje arrogant over, dat laatste stukje. alsof iedereen het geld heeft om bv een Ibanez 10th anniversary Jem of JS te kopen... no way! dat is (no offence) voorbehouden aan mensen als Anders Destium of Michaelae.

Het gaat allicht om tone, maar niet iedereen kan de (neem het even aan aub) superieure tone van een gibson veroorloven, en neemt dus epiphone, richwood etc etc, om toch de looks te hebben, en dicht bij het geluid te komen van gibson.

Dat je van die 'idioten' hebt die als eerste gitaar direct een gibson nemen, tja. das voor de happy few.

Mitch
14 augustus 2006, 19:57
Ik zeg maar één ding (geheel in stijl met de openingspost):

??????????????????

tabmaniac
14 augustus 2006, 20:08
orph heeft gelijk maar ik had het mezelf ook niet kunnen bedenken..
dus het ligt niet aan dirty harry hij had alleen wat hulp nodig met denken en dankzij joun goede uitleg snapt hij het nu waarschijnlijk ook.

Lucluc
14 augustus 2006, 21:01
hendrix is linkshandig maar speelt op een rechtshandige gitaar, omdat je toen nog geen linkhandige strats had! en omdat de high fret acces op een omgedraaide LP klote is, en op een strat minder klote?

Er waren dus wel linkshandige strats. Misschien wilde hij gewoon het beste exemplaar uitzoeken? Ik weet zeker dat Fender heel erg graag een exemplaar voor hem wilde maken. Het was toen (net als nu) heel erg belangrijk dat grote artiesten met je merk werden gezien. Denk aan de schenking van Rickenbacker van haar twaalfsnarige modellen aan The Beatles. Betere reclame is niet te wensen.

Om nog even terug te komen op de topicstarter: een beetje wazig omschreven, maar ik denk dat je een punt hebt. Gibson en Fender zijn vooral handelsmaatschappijen die winst moeten maken, dus allerlei associaties met bekende muzikanten is nou eenmaal de beste reclame. Als jij je idool op een echte Gibson ziet spelen, dan wil je er ook een, simpel toch? Dat is voor de meeste mensen belangrijker dan dat ze een 'prima-prijs-kwaliteit' instrument hebben. Zie ook Fender die steeds maar beweert dat ze echt nog steeds even goede instrumenten maken als in de jaren '60, terwijl ze de amps volstouwen met Chinese onderdelen op cheapo printplaten. Maar ja, de klant wil de illusie van een oud instrument en de handelsonderneming Fender wil zo veel mogelijk winst.

Swan
14 augustus 2006, 21:11
the truth is out there

Jorikjet
14 augustus 2006, 21:19
het was toch zo met jimi dat hij rechtshandige fijner vond door de tremelo, en de knoppen boven de snaren zaten?

Tupelo
14 augustus 2006, 21:24
Komt er in het kort op neer dat iedereen naar eigen inzicht en budget een gitaar voor zichzelf koopt.
Zij die weinig geld uitgegeven hebben voor een gitaar zullen altijd zweren voor minder geld dezelfde kwaliteit te hebben als de zogenaamde real deal.
Zij die veel geld uitgegeven hebben voor een gitaar verantwoorden dit voor zichzelf dat de kwaltiteit significant hoger is dan een goedkope imitatie.
Voor beiden geld: "Je gaat je eigen waar toch zeker niet afzeiken!"

Persoonlijk ben ik van mening dat je tussen de 500 & 800 euro een gitaar kunt scoren waarin prijs / kwaliteit verhoudingsgewijs het beste tot recht komt.
Alles dat je minder uitgeeft vergroot het risico op rotzooi, alles dat je meer uitgeeft vergroot je risico geld uitgegeven te hebben voor status en bling bling.

vulvasonic
14 augustus 2006, 22:21
Van Rick Parfitt (die blonde van Status Quo) weet ik dat hij de telecaster prefereerde boven alle andere gitaren omdat het volgens hem de enige gitaar was die zijn manier van spelen kon overleven. Hij slaat ongelofelijk hard aan en hij gebruikt enorm dikke snaren. De tele kan wel tegen een stootje.
De reden dat hij de brug heeft aangepast is eenvoudig. De originele Fender brug heeft zo'n rand en allemaal uitsteeksels waar een normaal mens geen moeite mee heeft, maar waar Rick z'n hand helemaal op kapot sloeg. Vandaar.

Squier4ever
14 augustus 2006, 22:51
klinkt idd erg aannemelijk, die rand is ook echt wennen int begin, maar een tele zonder vintage brug is IMO geen tele

Orpheo
14 augustus 2006, 23:16
klinkt idd erg aannemelijk, die rand is ook echt wennen int begin, maar een tele zonder vintage brug is IMO geen tele

als je de rand afschuurt waar je je hand op openhaalt, dan is t technisch gezien geen vintage brug, maar is t dan ook geen tele meer? wat een gelul zeg....

hansies
14 augustus 2006, 23:25
als je de rand afschuurt waar je je hand op openhaalt, dan is t technisch gezien geen vintage brug, maar is t dan ook geen tele meer? wat een gelul zeg....


t'is beter "op de trap te staan lullen,
dan op uw lul te trappen"
lol
greetz

blademan
14 augustus 2006, 23:31
het lijkt me dat Tupelo hier een waar woord spreekt en de rest van het gelul is de moeite van het lezen eigenlijk niet waard. Die merk adoratie slaat nergens op , naast Gibson en Fender zijn er zeker goede en goedkopere gitaren te krijgen, dus waar hebben we het over. Wees blij met een goede gitaar, whatever the brand name.

vulvasonic
14 augustus 2006, 23:36
het lijkt me dat Tupelo hier een waar woord spreekt en de rest van het gelul is de moeite van het lezen eigenlijk niet waard. Die merk adoratie slaat nergens op , naast Gibson en Fender zijn er zeker goede en goedkopere gitaren te krijgen, dus waar hebben we het over. Wees blij met een goede gitaar, whatever the brand name.

ZO IS HET HELEMAAL......


Helaas geldt dat niet voor mij (ik ben een merkengeile bejaarde puber)

Orpheo
14 augustus 2006, 23:55
ZO IS HET HELEMAAL......


Helaas geldt dat niet voor mij (ik ben een merkengeile bejaarde puber)

mee eens ;)

drap
15 augustus 2006, 02:09
Van Rick Parfitt (die blonde van Status Quo) weet ik dat hij de telecaster prefereerde boven alle andere gitaren omdat het volgens hem de enige gitaar was die zijn manier van spelen kon overleven. Hij slaat ongelofelijk hard aan en hij gebruikt enorm dikke snaren. De tele kan wel tegen een stootje.
De reden dat hij de brug heeft aangepast is eenvoudig. De originele Fender brug heeft zo'n rand en allemaal uitsteeksels waar een normaal mens geen moeite mee heeft, maar waar Rick z'n hand helemaal op kapot sloeg. Vandaar.

Is het trouwens ook niet zo dat die gasten van Status Quo op tele's van een ander merk dan Fender spelen? Volgens mij heb ik es zoiets gelezen, ik weet alleen niet meer welk merk dat het was.

@Orph: Hendrix heeft op zo'n beetje alle modellen van die tijd wel al op gespeeld en ook mee opgenomen, zo ook een les paul. De stratocaster had wel z'n voorkeur, dat wel. Hij heeft trouwens later wel degelijk op linkshandige strats gespeeld. Ik heb er zelfs wel es fotootjes van gezien. Misschien zelfs wel op internet te vinden. Er waren in het begin inderdaad geen linkshandige strats.

-=JEROEN=-
15 augustus 2006, 03:17
ik begrijp denk ik wel wat harry bedoelt te zeggen, en ben het wel met hem eens, te veel propaganda, te weinig waarheid en eerlijkheid in deze wereld... fender en gibson zijn echt niet de enige 'goede' gitaarmerken

ik heb zelf 2 x ibanez (pf10 en rg570), een epiphone (speelt en klinkt net zo lekker) en een takamine (eg531sc)... allemaal prima waarde voor hun geld... als ik meer geld zou hebben, kocht ik een taylor (acoustic), dean hardtail of een gretsch

dirty-harry
15 augustus 2006, 03:21
bedankt jeroen dat was wat ik wou bedoelen.
Sorry dat ik voor sommige arogant overkwam maarja ik hoop dat ik beter gitaar kan spelen dan ik kan schrijven ;)

Wouter J
15 augustus 2006, 03:30
Waarom zakk wylde niet met een orginele gibson speelt maar, eentje die op zijn hand is gemaakt en andere ellementen????????

FOUT! Zakk Wylde's Bulleye Les Paul is wel degelijk een echte Gibson Les Paul. Een laat jaren zeventiger Les Paul Custom met een esdoorn hals en met EMG elementen.

Waarschijnlijk zit jij in de war met Slash, diens belangrijkste Les Paul is inderdaad een een handgebouwde kopie met Seymour Duncan elementen.

Wouter J
15 augustus 2006, 03:34
hendrix is linkshandig maar speelt op een rechtshandige gitaar, omdat je toen nog geen linkhandige strats had! en omdat de high fret acces op een omgedraaide LP klote is, en op een strat minder klote?

Ik heb foto's gezien waarin te zien was dat Hendrix met zijn rechterhand schreef. Maar buiten dat, Linkshandige Fenders bestaan al net zolang als rechts handige fenders, Hendix zwoor bij Rechtshandige Fenders op de kop omdat hij dan met zijn duim het volume kon regelen. Bovendien waren Rechtshandige Fenders makkelijker te verkrijgen.

Oude Drummer
15 augustus 2006, 06:52
En hij versleet er wel eens eentje. Bovendien waren er toen nog geen zaken met wouden van prachtige gitaren.

Orpheo
15 augustus 2006, 06:55
FOUT! Zakk Wylde's Bulleye Les Paul is wel degelijk een echte Gibson Les Paul. Een laat jaren zeventiger Les Paul Custom met een esdoorn hals en met EMG elementen.

Waarschijnlijk zit jij in de war met Slash, diens belangrijkste Les Paul is inderdaad een een handgebouwde kopie met Seymour Duncan elementen.

diens les paul ten tijde van appetite for destruction ja! niet meer daarna! daarna werd hij overladen met gibsons. hij had die,omdat hij toen gibsons niet kon betalen. onderhand is die kopie veel meer waard dan menig gibson :P

sjoerd5
15 augustus 2006, 07:53
t'is beter "op de trap te staan lullen,
dan op uw lul te trappen"
lol
greetz


+1



(10 tekens)

renier
15 augustus 2006, 08:32
diens les paul ten tijde van appetite for destruction ja! niet meer daarna!

ehhh.. hate to pull the bullshit card, maar dat is echt NIET waar. hij speelde destijds op een '59 replica van wijlen Chris Derrig, en dat doet hij nog steeds.



daarna werd hij overladen met gibsons. hij had die,omdat hij toen gibsons niet kon betalen. onderhand is die kopie veel meer waard dan menig gibson :P

er zijn 2 of 3 grote namen die replicas van oude les pauls maken, en de prijzen die je daarvoor betaalt zijn heel wat hoger dan die van zelfs de duurste CS les paul. bovenstaande is dus pertinent NIET Waar..

voorbeeldje: een replica 59 les paul van MAX: ebayauction (http://cgi.ebay.com/MAX-1959-LES-PAUL-BURST-PAFS-BRAZILIAN-%20VINTAGE_W0QQitemZ290014020285QQihZ019QQcategory Z38%3Cbr%20/%3E086QQrdZ1QQcmdZViewItem)


40.000 dollar. daar kun je volgens mij een halve customshop voor leegkopen.
in onderstaand article valt te lezen dat slash nog steeds derrig replica's gebruikt.

interview met slash (http://www.heretodaygonetohell.com/articles/showarticle.php?articleid=122)


Slash continues to use his fake Les Paul - a 1959 replica made by luthier Chris Derrig in the mid-eighties - for recording purposes.

"That was my main Les Paul for the whole record. The thing is, maybe I'm just too single-minded or one dimensional, but as far as an overall rock'n'roll sound goes, for me when you get it right you don't want to fuck around with it too much. I've only got one other guitar that sounds remotely like it and it's built by the same guy and I got it less than a couple of years ago. He's got an amazing catalogue of guitars, he's built some of the prettiest sunburst '59s you've ever seen."

fred dons
15 augustus 2006, 09:20
De vergelijking die Orpeho probeer probeert te maken is dat toen Slash's manager de Derrig kopie kocht (die toen een paar duizend usd koste) dit de goedkoopste manier was om een lp te krijgen die de vergelijking aan kon met een 59 les paul (en 59 lps kosten waren toen ongeveer "maar" 15.000 euri omdat iedereen een superstrat wilde)

nu zijn max', derrig, pool's en nog een aantal andere 59 replica's mucho dinero
mede dankzij Slash (hoewel die dus alleen Derrig's kopieen had) en de steeds verder stijgende prijzen van 59 les pauls (en het klaarblijkelijke onvermogen van gibson om een goede kopie van hun eigen gitaar te maken)

Orpheo
15 augustus 2006, 09:27
ehhh.. hate to pull the bullshit card, maar dat is echt NIET waar. hij speelde destijds op een '59 replica van wijlen Chris Derrig, en dat doet hij nog steeds.



er zijn 2 of 3 grote namen die replicas van oude les pauls maken, en de prijzen die je daarvoor betaalt zijn heel wat hoger dan die van zelfs de duurste CS les paul. bovenstaande is dus pertinent NIET Waar..

voorbeeldje: een replica 59 les paul van MAX: ebayauction (http://cgi.ebay.com/MAX-1959-LES-PAUL-BURST-PAFS-BRAZILIAN-%20VINTAGE_W0QQitemZ290014020285QQihZ019QQcategory Z38%3Cbr%20/%3E086QQrdZ1QQcmdZViewItem)


40.000 dollar. daar kun je volgens mij een halve customshop voor leegkopen.
in onderstaand article valt te lezen dat slash nog steeds derrig replica's gebruikt.

interview met slash (http://www.heretodaygonetohell.com/articles/showarticle.php?articleid=122)

je vat mijn post totaal verkeerd op! fred dons heeft t al uitgelegd, ik doe het ook nog eens.

wouter J zei dat die LP kopie van slash (de derrig blijkbaar) zijn meest belangrijke gitaar is.


Waarschijnlijk zit jij in de war met Slash, diens belangrijkste Les Paul is inderdaad een een handgebouwde kopie met Seymour Duncan elementen.

dat zei hij.

ik zeg dat dat was ten tijde van die eerste plaat. in die tijd was die gitaar zijn belangrijkste gitaar. later kwamen er anderen, echt veel gibsons. die kopie was idd goedkoper dan een echte '59er.

die derrig was zijn mainaxe, ook on stage. en die plaats is allang overgenomen door andere les pauls. hij heeft geen een mainaxe meer voor on stage. ik heb verder niks gezegd of dat die gitaar wel of niet meer wordt gebruikt.

en verder klopt t wat ik zei, dat die kopieen meer kosten dan menig gewone gibson. maar nog altijd minder dan een echte '59. die zit echt in de TONNEN. google t maar eens. ze komen ook wel eens hier voorbij in topics in de trant van 'kijk eens wat een exhorbitante prijzen'.

Anders Destium
15 augustus 2006, 09:30
Zoals we al weten is het alleen FENDER en GIBSON die het meeste bekend zijn en vooral om hun uitgebreid gamma van modellen.

Maar wat ik me wel afvraag is, waarom hank marvin op foto's staat met een FENDER en zijn studiosessie doet met een BURNS??????

Waarom zakk wylde niet met een orginele gibson speelt maar, eentje die op zijn hand is gemaakt en andere ellementen????????

de heren van status quo in de jaren 70 toen er al goede ( FENDERS ) waren deze veranderde????????????

Waarom jimi hendrix linkshandig op een rechtshandige FENDER speelde DIT IS EEN GRAPJE don't mind :seriousf:

maar als ik de prijzen bekijk die ze durven vragen voor deze gitaren (alleen maar voor de kwaliteit) daar heb ik sterk mijn twijfels over.
Zou er in die jaren ook zo'n propaganda gevoerd zijn in de USA, want ik meen te weten dat er meer europeese merken zijn dan amerikaanse.
Waar zijn de moddelen van de indie-rock??????????

Nu zie ik het zelfde bij de goedkoope moddelen zoals zak wylde epiphone- kerry king bc rich - joe satrianni ibanez -steve vai ibanez, hadden ze vroeger dan ook zulke verkoop trukken om van hun (om het toch maar te zeggen)rommel van af te gerakken.

HET punt van dit is toch de klank en niet de naam toch.

Het bekendste signature model ooit is de Gibson Les Paul. En hoe lang bestaat die al ;) Vroeger hadden ze dus net als nu dat soort trucs om hun gitaren te verkopen. Het is het hele idee achter endorsement, een merk als Ibanez is er groot mee geworden. Als je er steeds voor zorgt dat bekende gitaristen op jouw spullen spelen (of er tenminste mee op de foto staan) dan willen heel veel anderen ook jouw gitaren hebben.

renier
15 augustus 2006, 10:40
je vat mijn post totaal verkeerd op! fred dons heeft t al uitgelegd, ik doe het ook nog eens.

wouter J zei dat die LP kopie van slash (de derrig blijkbaar) zijn meest belangrijke gitaar is.



dat zei hij.

ik zeg dat dat was ten tijde van die eerste plaat. in die tijd was die gitaar zijn belangrijkste gitaar. later kwamen er anderen, echt veel gibsons. die kopie was idd goedkoper dan een echte '59er.

die derrig was zijn mainaxe, ook on stage. en die plaats is allang overgenomen door andere les pauls. hij heeft geen een mainaxe meer voor on stage. ik heb verder niks gezegd of dat die gitaar wel of niet meer wordt gebruikt.

en verder klopt t wat ik zei, dat die kopieen meer kosten dan menig gewone gibson. maar nog altijd minder dan een echte '59. die zit echt in de TONNEN. google t maar eens. ze komen ook wel eens hier voorbij in topics in de trant van 'kijk eens wat een exhorbitante prijzen'.

een echte '59 kost inderdaad iets van +200.000,00.

wat ik me nu afvraag: is een echte '59 echt zo fantastisch dat dit soort exorbitante bedragen gerechtvaardigt zijn?

Anders Destium
15 augustus 2006, 10:43
Nee, het is gewoon oude meuk (vooral electronisch). Het tegenstrijdige is dat hoe origineler ze zijn, hoe meer ze waard zijn. Er wordt dan ook zelden op dat soort gitaren meer gespeeld, al zullen ze vast hemels klinken. Het is voor collectors echt voor de heb, er zijn weinig mensen die als normale gitarist op zo'n gitaar dagelijks (kunnen en durven te) spelen. Gelukkig heb je de reissues ;)

Wat ik me altijd afvraag is of gitaren van andere merken als ze net zo oud zouden zijn niet vergelijkbaar zouden kunnen klinken :)

fred dons
15 augustus 2006, 11:08
ik heb het geluk gehad om op een aantal 59's en 58's te spelen en helaas ze waren echt bijzonder (niet usd 250.000 bijzonder maar ze klonken wel erg goed) maar er schijnen ook genoeg 59 lp's te zijn die niet meer dan "gewoontjes" zijn

tis overigens niet oud hout wat ze zo bijzonder maken, het is de hele contructie + de originele houtsoorten (het honduras mahonie voor de body wat niet meer bestaat, het rio palisander voor de toets), de originele paf's, de gebruikte lijmsoorten. Dat is ook de reden dat een aantal replica bouwers met behulp van de originele houtsoorten, constructiemethodes + originele paf's zo in de buurt kunnen komen van de 58/59/60 lp

ik persoonlijk vind ook niet dat een gitaar beter wordt naarmate hij ouder wordt, hij speelt misschien wel prettiger omdat hij ingespeeld is maar een gitaar is al goed of hij is het niet (er word wel eens beweerd dat de magneten in pups zwakker worden naarmate ze ouder worden en daarom die speciale klank geven, dat is dus onzin; het alnico in paf's en vintage fender pups is dus zo samengesteld dat het in staat is om een paar duizend jaar goed te blijven (het werd ontwikkeld voor meet apparatuur en niet perse voor elementen)

RS-Rik
15 augustus 2006, 11:17
Als ik een '59 had zou ik er iedere dag op spelen... meen ik.

fred dons
15 augustus 2006, 11:40
geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt ;) (weet je wel hoevel geld dat kost, er alleen al naar te kijken, de humbuckerringen (die heel erg kwetsbaar zijn) kosten al usd 2500 per stuk om te vervangen)
de gitaren waar ik op mocht spelen waren overigens inderdaad van gitaristen die er nog iedere week mee in cafeetjes mee speelden en die dingen gekocht hadden toen ze nog betaalbaar waren (nlg 10.000,00) maar persoonlijk zou ik het te eng vinden dat de gitaar bijvoorbeeld zou los schieten van de straplocks etc., dan maar liever een reissuetje en de originele verkopen aan een verzamelaar

die dingen zijn ook niet te verzekeren (kwam een vriend van me achter toen hij er 1 aangeboden kreeg om te herfretten)

schizo910
15 augustus 2006, 11:49
Ach een theeservice dat compleet is en uit het jaar 0 komt is ook onbetaalbaar, en het materiaal is slechter dan hoe het nu gemaakt wordt.

Zeldzaamheid maakt ook gewild, he? En als er dan een mythe omheen hangt (al danniet waar) dat het ook nog eens fantastische instrumenten zijn. Ja, dan gaat de prijs vanzelf omhoog. Totdat niemand ze meer wil en ze worden uitgespuugd door iedereen. Het is maar net wat de gek ervoor geeft.

fred dons
15 augustus 2006, 11:50
precies, alleen denk ik niet dat het punt ooit komt dat niemand ze meer wil hebben ;)

G.G.
15 augustus 2006, 12:06
.......maar een gitaar is al goed of hij is het niet

Amen!

Hier kan ik mij helemaal bij aansluiten. Een gitaar die in 1959 gebouwd is heeft 47 jaar meer tijd gehad om gammel en gaar te worden dan een gitaar die in 2006 gebouwd is.

Een hoop van die oude gitaren is veranderd in oude zooi, een boel zijn er gewoon overleden. en de rest is dus zeldzaam. Dat maakt ze kostbaar, het is een stukje geschiedenis. En hoe zeldzamer en ouder, hoe meer men ervoor wil betalen. Dat zegt niets over de kwaliteit.

Liever een goeie tweedehands van 5 jaar waar 5 jaar flink op gespeeld is, dan een tweedehands met al 40 jaar slijtage.

taylor
15 augustus 2006, 12:12
nou nee zo werkt het niet helemaal een 52 les paul is een stuk goedkoper dan een 58,59 60.om maar een vb te noemen

Orpheo
15 augustus 2006, 12:18
nou nee zo werkt het niet helemaal een 52 les paul is een stuk goedkoper dan een 58,59 60.om maar een vb te noemen

zeldzaamheid icm vraag (marktwerking). de vraag naar een 58/59/60 LP is groter dan die naar een 52-57 les paul. dat krikt ook de prijs omhoog.

fred dons
15 augustus 2006, 12:19
maar die was al slecht om te beginnen (brug stond verkeerd, hoek nek klopte niet, p90's ipv pafs etc)

Orpheo
15 augustus 2006, 12:21
maar die was al slecht om te beginnen (brug stond verkeerd, hoek nek klopte niet, p90's ipv pafs etc)


hoezo nekhoek verkeerd? :)

taylor
15 augustus 2006, 12:23
zeldzaamheid icm vraag (marktwerking). de vraag naar een 58/59/60 LP is groter dan die naar een 52-57 les paul. dat krikt ook de prijs omhoog.

ja, idd de meest gezochte vintage gitaren zijn de les paul standaard 58,59,60 en pre cbs strats denk ik.

een 52 les paul kun je misschien wel vinden voor 10 a 15.000 $ dus het is niet zo wat ouder is of zeldzaamer is ook perse duurder.

al hoewel je weer voor originele explorer of flying-v weer 150.000+$ kunt neertellen dit is puur voor zeldzaamheid.

fred dons
15 augustus 2006, 12:28
op de eerst les pauls heeft gibson de neck te plat gezet waardoor de snaren onder de brug door moesten lopen om een normale aktie te krijgen
zoals je op deze foto kunt zien
http://www.dospotencias.com.ar/luthier/nota2/aacordalviejo.jpg

Les Paul kwam daar later achter en toen is dat gecorrigeerd maar de
eerste lp's waren eigenlijk niet bespeelbaar
om deze gitaren dus nu bespeelbaar te krijgen moet de neck dus opnieuw gezet worden

-=JEROEN=-
15 augustus 2006, 13:08
hee harrie, heb jij ook het gevoel dat je volkomen genegeerd wordt?

Harry
15 augustus 2006, 13:10
ach, het forum is gewoon gekaapt. Al begrijp ik nu wel waar het over gaat.

Nobler
15 augustus 2006, 14:00
Even terug on-topic. Als je wilt kijken wat 'de beste gitaren' zijn moet je niet kijken naar de mensen aan de absolute top die 'in the picture' staan, want die hebben commerciële belangen (en daar hebben de grote merken ook commerciële belangen bij). Het is mogelijk dat Stagg ooit een topgitarist met veel geld zo ver krijgt dat hij 'in beeld' uitsluitend op een gitaar zal spelen waar Stagg op staat (maar wat echt niet een exemplaar zó uit de winkel zal zijn!!!), maar dat doet hij dan alleen om het geld en niet omdat Stagg zo'n goed merk is. Je moet dus niet naar de top, maar naar de subtop kijken. De mensen die niet interessant genoeg voor de fabrieken zijn om mee te pronken. Dan moet je niet naar metal gitaren kijken, want dat is een heel ander genre, maar naar rock en pop. Kijk eens waar de subtop op speelt. OK, een enkeling zal op een (duurdere) Ibanez, Yamaha of Epiphone Elitist of ander merk spelen dat ook goede gitaren heeft, maar ik denk dat het percentage Gibson en Fender spelers in die groep boven de 90 ligt. Waarom? Omdat Beide merken echt wel slechte gitaren hebben gemaakt, maar van de andere kant toch ook zéér veel zéér goede gitaren, en dat de kans op een slecht exemplaar ondanks alles toch kleiner is dan bij goedkopere merken. Verder denk ik dat ook dergelijke subtop gitaristen enig snobisme niet vreemd zal zijn. Met een Gibson of Fender kom je toch altijd geloofwaardiger over dan met een goedkoop merk, ook al is dat een exemplaar met een fantastische bespeelbaarheid en klank.

dirty-harry
15 augustus 2006, 14:13
Mooi gezegd nobler.
Amen.
En idem voor de entry van hier onder. :satisfie:

Blauw
15 augustus 2006, 14:27
En dat is juist ook de grote trick wanneer je een nieuw merk gitaren begint. Je moet opboksen tegen grote namen met een roemrucht verleden en daardoor heb je het gelijk al moeilijk. Ookal zou je met een heel fantastisch goede gitaar komen, het blijft lastig om die dan ook de status te geven die Fender en Gibson al zo lang hebben. Een grote groep gitaristen is eigenlijk bang om hun eigen voorkeur te geven en kopen een Fender of Gibson. Niet dat ze daar nu merkbaar beter door gaan spelen of een beter geluid krijgen: het gaat voornamelijk om het idee dat ze tot die selecte groep gebruikers zijn getreden met oog voor kwaliteit en vooral status.

Michael AE
15 augustus 2006, 16:56
Vaak wordt in dat merken-snobbisme verhaal met een vingertje gezwaaid naar mensen die een Fender of Gibson kopen, maar altijd zijn het de mensen die geen Fender of Gibson liefhebbers zijn, die het hoogst van de toren blazen.

Veel mensen die Fender of Gibson kopen zijn vaak helemaal niet bezig met het merk, maar met het gevoel. Natuurlijk zitten er merkgeile snobs tussen, maar zoals ik al zei, die heb je bij andere merken ook.

In mijn zoektocht naar de ultieme strat en LP, heb ik een hele zooi merken door mijn handen laten gaan. Vaak zaten daar uitmuntend goede gitaren tussen met een perfecte afwerking en ditto klank. Toch kwam ik altijd weer terug bij Gibson en Fender, juist omdat ze niet perfect zijn. Die kleine imperfecties zorgen juist voor de mojo en het gevoel dat bij andere merken vaak verloren gaat in de zoektocht naar verbeteringen.

Natuulijk is dit maar een mening, maar ik geloof dat ik niet de enige ben die het zo ervaart en ik denk ook dat dit een grote reden is waarom je zoveel Gibson en Fender ziet.

Tupelo
15 augustus 2006, 16:59
Ik heb vanalles gehad waaronder ook Fender & Gibson, op dit ogenblik één Fender omdat die qua specs mijn droom gitaar is en ik 'm niet van een ander merk kan krijgen.
Lang gedacht om iets dergerlijks te laten bouwen.
Maar goed, ik ben het niet met je eens, best buy for the buck is met je 500 / 800 budgetje vaak juist geen Fender of Gibson.
Mijn mening. :)

Michael AE
15 augustus 2006, 17:01
ik heb bijvoorbeeld ook een Anderson waar ik heel tevreden mee ben. Het is een geweldige gitaar met uitmuntende afwerking. Ik heb geen merk gevonden dat zo perfect is qua constructie als Anderson. Die gitaar noem ik mijn 80's gitaar, omdat hij enorm slick klinkt. Je zou bijna zeggen dat hij karakterloos is, maar dat is hij vreemd genoeg niet. Toch heeft hij niet de mojo die mijn LP's en Strats wel hebben.

Zie het als het verschil tussen buizen en modeling, of misschien beter, tussen een Engl powerball en een Marshall JCM800.

Michael AE
15 augustus 2006, 17:04
Ik heb vanalles gehad waaronder ook Fender & Gibson, op dit ogenblik één Fender omdat die qua specs mijn droom gitaar is en ik 'm niet van een ander merk kan krijgen.
Lang gedacht om iets dergerlijks te laten bouwen.
Maar goed, ik ben het niet met je eens, best buy for the buck is met je 500 / 800 budgetje vaak juist geen Fender of Gibson.
Mijn mening. :)

Ik kijk niet naar prijs, alleen naar kwaliteit. Als ik een ECHT goede gitaar zou willen hebben, zou ik een gitaar van die prijsklasse niet eens overwegen.

Tupelo
15 augustus 2006, 17:06
Tja.. die discussie is hier al 100 maal gevoerd en ga ik niet - wellicht opnieuw - met je aan..

Michael AE
15 augustus 2006, 17:12
Tja.. die discussie is hier al 100 maal gevoerd en ga ik niet - wellicht opnieuw - met je aan..

Prima, wat jij wil.


Dat betekent echter niet dat ik mijn mening niet meer aan je kan opdringen, of wel? :p ;)

G.G.
15 augustus 2006, 17:16
Michael AE, lees dit nou nog eens:


Ik kijk niet naar prijs, alleen naar kwaliteit. Als ik een ECHT goede gitaar zou willen hebben, zou ik een gitaar van die prijsklasse niet eens overwegen.

Je kijkt dus wel naar de prijs.

Michael AE
15 augustus 2006, 17:31
Michael AE, lees dit nou nog eens:



Je kijkt dus wel naar de prijs.

Nou, ik heb die opmerking niet echt beargumenteerd, dus zo zou het inderdaad kunnen overkomen.

Kijk, ik heb voornamelijk in mijn zoektocht naar een goede strat als vervanger voor mijn '71-er, echt alle soorten, maten, kleuren en prijzen geprobeerd.

Als je een gitaar van onder de 1000 euro koopt, weet je bijna zeker dat hij uit een fabriek komt. Nu is daar in principe weinig mis mee, maar ik merk persoonlijk wel het verschil tussen een gitaar die door 1 iemand, of een kleine groep iemanden met liefde in elkaar is gezet, dan een gitaar die door huisvrouwen met de boodschappen van vanavond en de relatieproblemen van hun zus in het hoofd, gemaakt is.

Arbeid is duur. Duurder dan materialen, gereedschappen, enz.

Een handgemaakte gitaar vind je niet voor 500 - 800 euro. Er is geen enkele goede gitaarbouwer die zo weinig vraagt voor intensieve arbeid.

Dus, ja, ik kijk naar de prijs, maar niet voordat ik naar de kwaliteit heb gekeken, hoor. Ik kwam er alleen door vallen en opstaan achter dat gitaren van 500 euro wel goed kunnen zijn, maar meestal iets missen. Noem het ziel, noem het mojo, whatever.

Nu is het zo dat ik die gitaren wel eens voor de gein probeer, maar meestal meteen weer terughang. Nogmaals, niets mis mee, maar niet iets voor mij.

G.G.
15 augustus 2006, 17:38
Dus, ja, ik kijk naar de prijs, maar niet voordat ik naar de kwaliteit heb gekeken, hoor. Ik kwam er alleen door vallen en opstaan achter dat gitaren van 500 euro wel goed kunnen zijn, maar meestal iets missen. Noem het ziel, noem het mojo, whatever.


Daar ben ik het wel mee eens. Ik kan ookniet ff gauw €2000 neertellen iedere keer als ik GAS heb, vandaar dat ik vroeger aan het bouwen ben geslagen. Nu zit ik echt in een luxepositie, want als ik iets speciaals wil, dan bouw ik het gewoon. Oke, ik ben dan wel een paar maanden verder voordat ie helemaal af is, maar op deze manier wordt het betaalbaar, heb ik iets dat ik echt graag wil hebben, precies zoals ik het wil hebben en lukt het me (meestal) om ook die ziel/mojo voor elkaar te krijgen.

Michael AE
15 augustus 2006, 17:44
Daar ben ik het wel mee eens. Ik kan ookniet ff gauw €2000 neertellen iedere keer als ik GAS heb, vandaar dat ik vroeger aan het bouwen ben geslagen. Nu zit ik echt in een luxepositie, want als ik iets speciaals wil, dan bouw ik het gewoon. Oke, ik ben dan wel een paar maanden verder voordat ie helemaal af is, maar op deze manier wordt het betaalbaar, heb ik iets dat ik echt graag wil hebben, precies zoals ik het wil hebben en lukt het me (meestal) om ook die ziel/mojo voor elkaar te krijgen.

Precies, en dat komt dan weer omdat je zo'n gitaar met liefde in elkaar zet en ook echt goed op zoek gaat naar hout wat bij elkaar past, enz.

Mijn complimenten over je zelfbouw, overigens. Ziet er tiptop uit. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat en zou hem best eens willen proberen als hij klaar is. ;)

Orpheo
15 augustus 2006, 17:49
@ michael:

ik snap je punt van mojo/ziel zeker. daarom blijf ik ook bij gibson (en als t perse strat/tele/etc moet zijn, fender). maar dat iets van 500 euro bijna per definitie geen mojo kan hebben, zoals jij dat toch wel suggereert, beni k niet met je eens. Mijn LPstudio stikt van het karakter en ziel. Doet echt niet onder voor mijn custom. De edwards was zielLOOS.

Michael AE
15 augustus 2006, 18:04
@ michael:

ik snap je punt van mojo/ziel zeker. daarom blijf ik ook bij gibson (en als t perse strat/tele/etc moet zijn, fender). maar dat iets van 500 euro bijna per definitie geen mojo kan hebben, zoals jij dat toch wel suggereert, beni k niet met je eens. Mijn LPstudio stikt van het karakter en ziel. Doet echt niet onder voor mijn custom. De edwards was zielLOOS.

Tsja, misschien niet al te best verwoord, maar ik bedoelde niet dat een gitaar van 500 euro geen ziel kan hebben. Wel is het zo dat die gitaren gewoon iets missen wat handgemaakte (duurdere) gitaren wel hebben; wat ik voor het gemak maar even mojo noemde. Wel durf ik te beweren dat handgemaakte exemplaren nog meer mojo hebben en veel opener klinken. Ook niet allemaal natuurlijk, maar de meesten wel.

provisus
15 augustus 2006, 19:08
It's all about the money :P
Hoe duurder je gitaar is hoe meer mojo (dit alles los van kwaliteit en karakter) en hoe minder mensen deze gitaar hebben hoe stoerder je bent.
Maar dit is maar 1 geval (wat wel vaak voorkomt)
Andere gevallen is weer, het gevoel hebben een betrouwbaar en goed instrument te hebben (wat vaak ook gewoon bij een gitaar van 500 euro het geval is) en niet het gevoel achteraf hebben van"had ik die andere gitaar maar gekocht" maar tevreden met je aankoop bent.
Gibson en Fender hebben het handig aangepakt om ook veel bekende mensen hun gitaren te laten bespelen (wat ze ook doen bij versterkers soms is het een marschall met een Vox omhulsel erom heen) Waarom zouden die bekende gitaristen dan niet een speciaal voor hun zelf gebouwde gitaar kopen die velemale beter in hun straatje past......

Tupelo
15 augustus 2006, 19:12
Mijn Blade heeft in ieder geval niet meer of minder Soul dan mijn Fender maar kost een derde daarvan.
Sterker nog, mijn Blade heeft meer Soul dan eerdere Fenders & Gibsons.

Maar goed, die waren natuurlijk ook niet handgemaakt. :roll:
(en evengoed wel aanzienlijk duurder) ;)

Steven5446
15 augustus 2006, 19:21
Voor degene die nog wat ruimte in het budget heeft....

les paul for sale (http://www.maverick-music.com/scripts/vintage-guitars.asp?idproduct=1211)

(effe iets naar beneden scrollen voor de prijs)

Michael AE
15 augustus 2006, 19:23
Mijn Blade heeft in ieder geval niet meer of minder Soul dan mijn Fender maar kost een derde daarvan.
Sterker nog, mijn Blade heeft meer Soul dan eerdere Fenders & Gibsons.

Maar goed, die waren natuurlijk ook niet handgemaakt. :roll:
(en evengoed wel aanzienlijk duurder) ;)

Dan hebben jij en ik een ander idee van Soul, want alle Blade gitaren die ik heb geprobeerd waren zo klinisch als de ziekte.

Tupelo
15 augustus 2006, 19:32
Hoe kan dat nou? :confused:

Neem een Fender strat plus uit '92, dat is klinisch. :stop:

Michael AE
15 augustus 2006, 19:34
It's all about the money :P
Hoe duurder je gitaar is hoe meer mojo (dit alles los van kwaliteit en karakter) en hoe minder mensen deze gitaar hebben hoe stoerder je bent.
Maar dit is maar 1 geval (wat wel vaak voorkomt)

Ik durf te wedden dat dit alleen maar zo is in de ogen van anderen en niet in de ogen van de persoon die op de gitaar speelt. Ik heb ook dure en goedkope gitaren, en het boeit me geen ene rotmoer wat andere mensen er van denken.

Euhm, Mojo is karakter, maar goed.


Andere gevallen is weer, het gevoel hebben een betrouwbaar en goed instrument te hebben (wat vaak ook gewoon bij een gitaar van 500 euro het geval is) en niet het gevoel achteraf hebben van"had ik die andere gitaar maar gekocht" maar tevreden met je aankoop bent.

De potmeters en het soldeerwerk in mijn duurdere gitaren is absoluut superieur vergeleken met mijn goedkopere instrumenten. Dat is een feit.


Gibson en Fender hebben het handig aangepakt om ook veel bekende mensen hun gitaren te laten bespelen (wat ze ook doen bij versterkers soms is het een marschall met een Vox omhulsel erom heen) Waarom zouden die bekende gitaristen dan niet een speciaal voor hun zelf gebouwde gitaar kopen die velemale beter in hun straatje past......

Dat doen ze ook, maar wel door Fender of Gibson gemaakt. Er zijn zat mensen die liever een Suhr of Anderson hebben, hoor, maar Fender en Gibson hebben gewoon iets wat andere merken niet hebben.

Michael AE
15 augustus 2006, 19:35
Hoe kan dat nou? :confused:

Neem een Fender strat plus uit '92, dat is klinisch. :stop:

Yep, maar minder klinisch dan een Blade.

Tupelo
15 augustus 2006, 19:36
Dude, ik kap er weer mee, dit wordt zinloos, als het dat al niet is. :stop:

Michael AE
15 augustus 2006, 19:41
Dude, ik kap er weer mee, dit wordt zinloos, als het dat al niet is. :stop:

Nogmaals, wat jij wil. Ik geef alleen maar mijn mening op jouw stellingen.Jij reageert met flauwe en sarcastische opmerkingen in plaats van argumenten en dat moet je zelf weten, maar dan krijg je flauwe opmerkingen terug. Je moet niet gaan lopen zeuren over een zinloze discussie als je zelf niet eens de moeite doet om inhoudelijk te reageren.

Tupelo
15 augustus 2006, 19:44
Hoe moet ik inhoudelijk reageren op dingen die niet meetbaar zijn? :confused:
Kap de discussie niet af omdat ik je geen goede partner daartoe vind, maar omdat 'ie bij voorbaad gedoemd is te mislukken wanneer we begrippen als mooi, soul, ziel, karakter gaan gebruiken.

Flauw en sarcastisch ben ik overigens nog niet geweest.
Tegen de tijd dat ik dat ben is de melk in je koelkast zuur geworden.
Ga maar ff kijken. :)

Michael AE
15 augustus 2006, 19:47
Hoe moet ik inhoudelijk reageren op dingen die niet meetbaar zijn? :confused:
Kap de discussie niet af omdat ik je geen goede partner daartoe vind, maar omdat 'ie bij voorbaad gedoemd is te mislukken wanneer we begrippen als mooi, soul, ziel, karakter gaan gebruiken.

Ach, als er 1 ding is waar je over moet blijven discussieren, dan is het wel smaak.


Flauw en sarcastisch ben ik overigens nog niet geweest.
Tegen de tijd dat ik dat ben is de melk in je koelkast zuur geworden.
Ga maar ff kijken. :)

Haha, een ontkenning en voorbeeld in 1 zin!

Malle Eppie
15 augustus 2006, 19:51
das dezelfde vraag als waarom speelt Jeff Hannemann nog steeds live op zijn Jacksons het meest, en zelden op zijn ESP gitaren?

Ik weet niet welk concert van Slayer jij hebt gezien, maar ik heb er sinds 1994 nog geen één gemist in Nederland en Jeff speelt sinds zijn ESP endorsement live meer op zijn ESP's dan op die ene Jackson Soloist die hij nog heeft.

Tupelo
15 augustus 2006, 19:54
Ach, als er 1 ding is waar je over moet blijven discussieren, dan is het wel smaak.
Haha, een ontkenning en voorbeeld in 1 zin!


Als dat zo is heb je heel erg lange tenen Michael en moeten we elkaar met de meeting maar zoveel mogelijk mijden.
Je zeik zou spontaan lauw kunnen worden, zonder dat ik me van iets kwaads bewust ben. ;)

En over smaak valt niet te twisten. :)

Michael AE
15 augustus 2006, 20:05
Hahaha, ik heb geen lange tenen, hoor. Integendeel. Dat ik iets constateer wil nog niet zeggen dat ik er niet tegen kan. We drinken op de meeting sowieso wel een biertje, dan snappen we elkaar misschien wat beter. :p

Bovendien, als er 1 spreekwoord is waar ik het niet mee eens ben, is het "over smaak valt niet te twisten". Toen ik als klein jongetje mijn zus d'r plaat van Luv hoorde, wist ik al dat dat spreekwoord niet voor mij bedoeld was.

Tupelo
15 augustus 2006, 20:19
Cheers mate! :)

Dylan61
15 augustus 2006, 20:35
Wat is die Michael AE dom zeg, gaaaap.

Michael AE
15 augustus 2006, 20:59
Wat is die Michael AE dom zeg, gaaaap.

Kijk, dat is pas een intelligente opmerking!

Roy K.
15 augustus 2006, 21:59
Dat doen ze ook, maar wel door Fender of Gibson gemaakt. Er zijn zat mensen die liever een Suhr of Anderson hebben, hoor, maar Fender en Gibson hebben gewoon iets wat andere merken niet hebben.

Een goede marketing-afdeling?

Trouwens, als het waar is wat jij zegt (dat gitaren van Gibson en Fender meer soul hebben dan andere merken) waarom speel(d)en mensen als Lane, Gambale, Holdsworth, Henderson, Kotzen, Gilbert, etc. allemaal voor langere of minder lange periode op bv. Ibanez? Zou het serieus aan een gebrek van (gitaar)beleving liggen bij deze mensen?

Zoals ik Gambale wel eens heb zien zeggen, is dat er idd veel mooie vintage gitaren zijn, net zoals dat bij auto's het geval is. Maar dat wil niet zeggen dat een handgemaakte auto van tegenwoordig niet geavanceerder, beter en met meer liefde gemaakt kan worden dan vroeger.

Dylan61
15 augustus 2006, 22:14
Michael AE,

in jouw ogen misschien een intelligente opmerking maar dat valt best mee hoor voor mijn doen.

je bent een dombo

Tristan
15 augustus 2006, 22:37
Een goede marketing-afdeling?

Trouwens, als het waar is wat jij zegt (dat gitaren van Gibson en Fender meer soul hebben dan andere merken) waarom speel(d)en mensen als Lane, Gambale, Holdsworth, Henderson, Kotzen, Gilbert, etc. allemaal voor langere of minder lange periode op bv. Ibanez? Zou het serieus aan een gebrek van (gitaar)beleving liggen bij deze mensen?

Zoals ik Gambale wel eens heb zien zeggen, is dat er idd veel mooie vintage gitaren zijn, net zoals dat bij auto's het geval is. Maar dat wil niet zeggen dat een handgemaakte auto van tegenwoordig niet geavanceerder, beter en met meer liefde gemaakt kan worden dan vroeger.

Grappig, je noemt zelf een aantal behoorlijk klinische gitaristen op en vraagt dan waarom zij op van die klinische gitaren spelen...
Gambale is misschien wel de meest klinische gitarist op aarde...
Holdsworth, Kotzen en Gilbert hebben allemaal ook iets klinisch in hun toon, alleen Shawn Lane en Scott Henderson zijn wat minder klinisch, maar toch, ze klinken voor mij klinischer dan de gasten die op Fenders en Gibsons spelen...
Het hangt natuurlijk ook voor een groot deel af van wat je zoekt en de door jou genoemde gasten zoeken misschien wel iets anders dan dat bijvoorbeeld Michael en ik zoeken...

@Dylan61: Als je alleen maar beledigende opmerkingen kan maken dan heb je op dit forum niets te zoeken, blijf maar lekker weg...

Michael AE
15 augustus 2006, 22:44
Een goede marketing-afdeling?

Trouwens, als het waar is wat jij zegt (dat gitaren van Gibson en Fender meer soul hebben dan andere merken)waarom speel(d)en mensen als Lane, Gambale, Holdsworth, Henderson, Kotzen, Gilbert, etc. allemaal voor langere of minder lange periode op bv. Ibanez? Zou het serieus aan een gebrek van (gitaar)beleving liggen bij deze mensen?

Ik heb alleen gezegd dat ik dat vind, niet dat het de algemene waarheid is.

De gitaristen die jij noemt hebben naar mijn smaak een kutsound, met uitzondering van Henderson en Kotzen, maar die spelen al lang niet meer op Ibanez. Kotzen speelt nu op Fender en zijn sound is drastisch vooruit gegaan vind ik. Henderson is wel okay, met uitzondering van die vervelende Suhr-kwaak in het middengebied.

Holdsworth, Lane en Gambale hebben zo'n typische 80's fusionsound en daar moet je van houden. Ik hou over het algemeen meer van een sound met meer ballen en wat meer boventonen en karakter.

Als ik met mijn metalband speel, gebruik ik ook een Ibanez, omdat die sound gewoon meer geschikt is voor metal. Toch prefereer ik persoonlijk een meer karaktervolle sound. Beiden hebben een functie, maar in de meeste muziek prefereer ik een traditionelere sound.

Natuurlijk hebben ze geen gebrek aan beleving, maar gewoon een andere smaak (op dat moment). Wel merk ik dat zelfs de bekendere muzikanten steeds meer naar traditionelere sounds neigen naar mate ze meer ervaring krijgen of langer spelen.


Zoals ik Gambale wel eens heb zien zeggen, is dat er idd veel mooie vintage gitaren zijn, net zoals dat bij auto's het geval is. Maar dat wil niet zeggen dat een handgemaakte auto van tegenwoordig niet geavanceerder, beter en met meer liefde gemaakt kan worden dan vroeger.

Dat is zeker waar. Gitaarspelen is alleen anders in die zin dat de meeste gitaristen wat conservatiever zijn. Kijk naar bijvoorbeeld Cathalyst. Geweldige gitaren met zeeen aan innovaties. De meeste gitaristen hebben daar echter geen boodschap aan, die willen liever een meer traditioneel instrument. Als al die gitaristen van "vroeger" een goed geluid kunnen krijgen met de oude zooi, waarom wij dan niet?

Michael AE
15 augustus 2006, 22:48
Michael AE,

in jouw ogen misschien een intelligente opmerking maar dat valt best mee hoor voor mijn doen.

je bent een dombo

Weer zo'n staaltje van brilliant gebruik van argumenten van Dylan. Ga zo door! Misschien krijg je wel een stickertje van de juf.

ieme
15 augustus 2006, 23:01
Wat is die Michael AE dom zeg, gaaaap.


dit is zonder twijfel de beste post van 2006!


Wanneer was die meeting in amsterdam? kom ik ook wel ff je lange tenen bewonderen (en je R9)

Later!

Michael AE
15 augustus 2006, 23:03
dit is zonder twijfel de beste post van 2006!


Wanneer was die meeting in amsterdam? kom ik ook wel ff je lange tenen bewonderen (en je R9)

Later!

Hehe, niet te beledigend doen, want daar kan ik schijnbaar niet meer tegen.

Ik zal hem meenemen die r9 ik ben benieuwd wat je er van vind.

ieme
15 augustus 2006, 23:04
Hehe, niet te beledigend doen, want daar kan ik schijnbaar niet meer tegen.

Ik zal hem meenemen die r9 ik ben benieuwd wat je er van vind.

ja, wil em graag eens naast mijn nieuwe Heritage les paul houden...

Michael AE
15 augustus 2006, 23:07
ja, wil em graag eens naast mijn nieuwe Heritage les paul houden...

Ik ben ook wel benieuwd. Heb ook Heritage geprobeerd voor ik die r9 kocht. Erg goede gitaren.

ieme
15 augustus 2006, 23:09
Ik ben ook wel benieuwd. Heb ook Heritage geprobeerd voor ik die r9 kocht. Erg goede gitaren.


Ik heb mijne bij erik vandaan en hij had toen net 15 stuks binnen, zat toch nog veel verschil in per stuk! Maar heb voor mijn gevoel de beste keuze gemaakt....

Wanneer is die meeting nou dan?

Michael AE
15 augustus 2006, 23:12
Staat in Off-Topic. De 27ste geloof ik.

Tristan
15 augustus 2006, 23:15
Nu dan mijn verhaal wat betreft Fender en Gibson...
Ik ben vroeg begonnen met gitaarspelen, op allerlei Japans en Koreaans spul, totdat ik een keer het geld had om een echte Fender Strat USA te kopen...
Die heb ik dus gekocht op mijn 16e en daar heb ik een hele tijd op gespeeld, daarna wilde ik ook een Gibson erbij en mijn ouders hebben me toen financieel meegeholpen zodat ik een Gibson ES335 kon kopen, dit was in 1996...
Ik kwam er achter dat mijn Fender Strat eigenlijk niet zo'n goede gitaar was en dus heb ik deze toen verkocht...
In deze periode was ik veel op zoek naar een goede Strat en heb alle boutique merken uitgeprobeerd, o.a. ook Suhrs omdat ik zo'n grote fan van Scott Henderson was/ben, maar telkens vond ik het toch niets en toen heb ik besloten een Strat te laten bouwen...
Dit is mijn Patrick Koopman Strat geworden die nu dus te koop staat...
Ik kan niet zeggen dat het een slechte gitaar is geworden, maar het is gewoon niet mijn gitaar, nooit geweest ook...
Dit jaar heb ik een goede Fender 50th Anniversary Strat op de kop getikt die me erg bevalt, de Gibson ES335 heb ik ook nog steeds...

Ik ben er achter gekomen dat Fenders en Gibsons toch iets hebben dat andere (ook dure boutique en handgebouwde) gitaren gewoon (meestal) niet hebben...
Het is een soort levendigheid, helderheid en karakter...

Ik denk dat er ook wel iets inzit, want wil je een consistente gitaar bouwen die overal op de hals hetzelfde (goed) klinkt, dan pas je de gitaar daarop aan...
Volgens mij gaan Fender en Gibson daar gewoon niet vanuit, ze bouwen vanuit de gedachte aan een maximum aan respons, niet vanuit de gedachte van een even respons en vandaar zijn hun gitaren dus levendiger, wispelturiger maar ook karaktervoller (in ieder geval voor mij) en als je uit het gehele aanbod dat ze maken dan een goede gitaar trekt, dan heeft ze wel de even respons vrijwel overal op de hals, maar dan heeft ze ook de levendigheid en het karakter dat zo belangrijk is en wat vele andere merken voor mij dus (vaak) missen...

Overigens ben ik het dus niet helemaal met Michael eens dat handgebouwde gitaren altijd beter zijn dan fabrieksgitaren...
Ik vind goede Fenders en Gibsons gewoon echt serieus beter dan de meeste goede gitaren van andere (boutique) merken...
G&L en Heritage vind ik ook erg goede, karaktervolle gitaren bouwen en bijvoorbeeld Ernie Ball/Music Man vind ik over het algemeen al een stuk minder...
Wat ik met Michael eens ben is dat de duurdere modellen van Fender en Gibson over het algemeen dus wel beter zijn dan de goedkopere, maar dat komt volgens mij meer doordat het hout, de onderdelen en alles gewoon beter op elkaar afgestemd en van betere kwaliteit is...
Niettemin zitten bij de duurdere gitaren ook slechte exemplaren en je moet zelf natuurlijk wel een goed instrument uitkiezen, als je een slechte uitkiest dan is de prijs kwaliteitsverhouding natuurlijk aanzienlijk lager, de kans om een slecht instrument te treffen is gelukkig ook wel iets lager in de hogere prijsklassen...

fred dons
16 augustus 2006, 08:23
het kan dat gibson en fender je meer aanspreken, beiden merken en fabrieken hebben met al hun te kortkomingen toch hun eigen sound, dat merk je bijvoorbeeld ook als je een strat bouwt; hoe beter je hem maakt hoe meer je afdwaalt van het typische fender strat geluid, de neckpocket moet bijvoorbeeld iets te ruim zitten, de pickups moeten brommen etc

Nou ben ik alleen niet van mening dat beiden merken hun gitaren met opzet zo maken dat ze het meest dynamisch klinken, meer dat beiden zo efficient en economisch interressant mogelijk een gitaar proberen te bouwen met daarbij een zo hoog mogelijke winstmarge (niks op tegen overigens) wat in dit geval een produkt oplevert dat jou heel erg aanspreekt, de houtselectie bij Gibson en Fender is er 1 waarbij alleen naar fouten in het hout gekeken wordt en niet naar welk stuk hout in de collectie het beste klinkt (de houtvoorraad bij gibson is zo bagger de laatste jaren dat men gaten in het mahonie moet boren om het gewicht enigszins acceptabel te krijgen)
Als je een zogenaamde boutique gitaar neemt is wel gekeken of alle onderdelen goed bij elkaar passen en let men vaak beter op de afwerking, alleen zo als gezegd ga je dan wel vaak afwijken van de klassieke sound die we in ons hoofd hebben van hoe een strat, tele of lp moet klinken

Dylan61
16 augustus 2006, 08:37
In de Gitarist van een paar maanden geleden stond een artikel over Duesenberg Guitars, de redacteur bestempelde de '49 als een van de beste gitaren die hij in 20 jaar testen in zijn handen had gehad.

Dus er zijn ook andere merken die goeie gitaren maken. (Er werd vergeleken met Fender en Gibson).

Nou weet ik niet of de goede man net voor de vakantie wat krap zat en dacht,

"nah die ene keer in de 20 jaar mag ik best eens aan mijn gezin denken"

Zogoandedingen.

taylor
16 augustus 2006, 10:46
als je een fender of gibson(strat of lp) gaat kopen zou ik er eerst een stuk of 20 proberen om er zeker van de zijn dat je de beste/fijnste gitaar hebt ,met andere boutique merken is dat verschil onderling(het zelfde model) wel minder denk ik.
dat geld ook voor vintage gibsons een fenders,maarja wat is de beste gitaar als dat al bestaat ze zijn allemaal anders wat de een crap vind is voor de ander weer een supergitaar.

-=JEROEN=-
16 augustus 2006, 11:52
wat vinden jullie van

DEAN (http://www.deanguitars.com/)

drap
16 augustus 2006, 11:57
Fender en Gibson waren gewoon de twee uitvinders van alleswat er nu op de markt is. Of je nou een Ibanez, BC Rich of wat van merk dan ook neemt, het is allemaal weer terug te voeren op Fender of Gibson. Dat heeft ze wel tot blijvers gebracht. En voor mij persoonlijk, ik hou van eenvoud, dus een Fender. Dat heeft weinig met merkengeil uit te staan, want ik heb ook een Ibanez en een Gibson gehad. Beide gitaren en dan met name de Ibanez, wat een merk is waar ik nooit meer op terug zal komen, konden tot nu toe niet tegen de Fenders op die ik nu heb.

fred dons
16 augustus 2006, 12:16
Fender en Gibson waren de grootste maar zeker niet de uitvinders (maar ik begrijp wat je bedoel)

het is ook heel erg afhankelijk wat je in een gitaar zoekt, bijvoorbeeld voor een superstrat ga je niet naar fender of gibson want er zijn veel betere opties in de markt, voor een traditionele strat of lp ga je vaak weer wel naar de grote 2

Tristan
16 augustus 2006, 12:18
het kan dat gibson en fender je meer aanspreken, beiden merken en fabrieken hebben met al hun te kortkomingen toch hun eigen sound, dat merk je bijvoorbeeld ook als je een strat bouwt; hoe beter je hem maakt hoe meer je afdwaalt van het typische fender strat geluid, de neckpocket moet bijvoorbeeld iets te ruim zitten, de pickups moeten brommen etc

Nou ben ik alleen niet van mening dat beiden merken hun gitaren met opzet zo maken dat ze het meest dynamisch klinken, meer dat beiden zo efficient en economisch interressant mogelijk een gitaar proberen te bouwen met daarbij een zo hoog mogelijke winstmarge (niks op tegen overigens) wat in dit geval een produkt oplevert dat jou heel erg aanspreekt, de houtselectie bij Gibson en Fender is er 1 waarbij alleen naar fouten in het hout gekeken wordt en niet naar welk stuk hout in de collectie het beste klinkt (de houtvoorraad bij gibson is zo bagger de laatste jaren dat men gaten in het mahonie moet boren om het gewicht enigszins acceptabel te krijgen)
Als je een zogenaamde boutique gitaar neemt is wel gekeken of alle onderdelen goed bij elkaar passen en let men vaak beter op de afwerking, alleen zo als gezegd ga je dan wel vaak afwijken van de klassieke sound die we in ons hoofd hebben van hoe een strat, tele of lp moet klinken

Leuk verhaal en het onderstreept ook nog eens precies wat ik zeg...
Boutique bouwers kijken inderdaad of alles op elkaar past, of alles matcht en daarom krijg je een evenwichtiger klinkende gitaar...
Maar, uitgaande van het feit dat een gitaar toch een samenloop van omstandigheden is, hoeven daar dus ook geen goede gitaren uit te komen...
Sterker nog, ik denk dat het gemiddelde misschien wel beter is, maar wie zoekt er nou naar een gemiddelde gitaar, niemand toch?
Ik denk dat als je de top gitaren uit beide kampen (Fender/Gibson of boutique) uitzoekt dat je dan toch duidelijk verschillen zult merken en dat de Fenders en Gibsons uiteindelijk toch de meest karaktervolle, helder en open klinkende gitaren met de meeste ballen zullen blijken, dat is in ieder geval mijn ervaring...
Vergelijk het maar eens met een gitarist die technisch zeer begaafd is en een gitarist die dat minder is, negen van de tien keer heeft degene die tehnisch minder begaafd is meer ballen in zijn sound en meer karakter...
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zijn erg lastig te vinden...

Ik vind dat wat jij zegt overigens niet opgaat voor de Fender en Gibson Custom Shop, die bouwen tegenwoordig hele mooie instrumenten met veel zorg en ik ben in die series nog vrijwel geen een lemon tegengekomen, wel mindere gitaren en betere, maar zeker geen slechte gitaren...

Een top Fender of Gibson is en blijft voor mij gewoon beter dan een top boutique gitaar en dat heeft wat mij betreft niets met het merk te maken, maar gewoon puur met de klank en het karakter van het instrument...

Tristan
16 augustus 2006, 12:21
wat vinden jullie van

DEAN (http://www.deanguitars.com/)

Het hangt ervan af, maar als je de niet USA modellen bedoelt die ze je bij Feedback door je strot proberen te duwen dan vind ik het misschien wel de meest waardeloze gitaren ooit, ik zou niemand zo'n Dean aanraden...
Die USA (Custom Shop?) modellen schijnen dan wel weer helemaal te gek te zijn, maar daar weet ik niets van (nooit geprobeerd)...

fred dons
16 augustus 2006, 12:27
ik denk dat het toch een groot gedeelte een persoonlijk gevoel is, ik heb boutique gitaren gehad waar ik totaal niet mee kon bonden zonder dat ik aan kon geven waar het aan lag, daar naast heb ik weer het gevoel dat een moderen fender te generiek is en geen ziel heeft (maar aan jouw reaktie te zien heb jij precies het tegenovergestelde)

vanwege mijn werk en contacten in de gitaarwereld ben ik veel in het buitenland en kom ik vaak op beurzen en bij groothandels van gitaren en ik kan je vertellen dat zowel custom van fender en die van Gibson nog regelmatig steekjes laten vallen (geen schokkende dingen maar in verhouding tot het geld dat je er voor betaald niet altijd acceptabel)
het enige bedrijf waarvan ik vind dat die zijn zaakjes in order heeft en die een constant goede gitaar (met ballen) maakt is PRS

Tristan
16 augustus 2006, 12:44
PRS vind ik ook helemaal niets, die dingen hebben voor mij ook geen karakter...
De meeste boutique gitaren zingen gewoon niet genoeg in het hoog en hebben te weinig boventonen, ze klinken niet helder en rinkelend genoeg en ze hebben vaak ook nog eens minder ballen...
Daarvoor in plaats krijg je een soort strakheid en een aanwezig, beetje neuzig midden...
Het is een soort Ibanez complex dat deze gitaren plaagt...
Ibanez gitaren hebben van het bovenstaande misschien wel het meeste last, maar bijna elke boutique gitaar heeft er in meer of mindere mate ook last van, behalve dus Fender, Gibson, G&L en Heritage gitaren...
Tom Anderson is de enige boutique Super Strat/Tele bouwer die ik ken die wel open klinkende gitaren met ballen bouwt, Suhrs bijvoorbeeld klinken veel doder, minder open, maar wel strakker...
Verder heb je dan ook nog Morgaine en Don Grosch, die bouwen naar mijn smaak ook erg goede gitaren en er zullen vast ook wel goede Europese en Nederlandse bouwers zijn, maar het haalt het meestal toch niet bij een Fender of Gibson (Custom Shop) vind ik...

Wat zijn dan die missers die de Fender en Gibson Custom Shop maakt?
Iets te ruim uitgefreesde neckpockets, lelijke laklaag, een ietwat scheef gemonteerd stemmechaniek?
Het zou mij geen reet kunnen boeien als het voor mij de best klinkende gitaar was...
Ja, het is jammer, maar zo lang er weinig tot geen (boutique) gitaarbouwers bestaan die een gitaar kunnen bouwen met hetzelfde karakter als een Gibson of Fender is de situatie zoals die is...
De beste gitaar is voor mij gewoon de best klinkende gitaar...

dirty-harry
16 augustus 2006, 13:55
Raar op kapazaa staan deze tekoop voor 90 euro tot 125 euro.
Ik vind ze best mooi en ga er eentje kopen zien wat het geeft?????????
En is hij niet goed dan heb ik eentje om aan de muur te nagelen.

ik bedoel dean gitaartjes.

Dirk W
16 augustus 2006, 14:06
wat vinden jullie van

DEAN (http://www.deanguitars.com/)

gadverdamme. Alleen vanwege die headstock al. Gadverdamme, gadverdamme. Ik zou nooit een dean willen, de gitaar moet er ook een beetje knap uitzien en ik vind het niet erg om een iets slechter klinkende gitaar te hebben als ik dan een normale headstock heb.
Gadverdamme.

fred dons
16 augustus 2006, 14:06
sorry maar dat vind ik te algemeen en de stelling dat boutique gitaren geen boventonen zouden hebben is zelfs klinkklare onzin, over smaak valt te twisten maar dit is meetbaar en de vele boutique gitaren waar ik op mocht spelen hadden geen gebrek aan boventonen (en dan natuurlijk niet een gitaar nemen met mahonie body en een soliod rosewood nek en die dan vergelijken met een swampashstrat met maple neck)

Wel typisch dat je dan G & L en heritage dan wel acceptabel vind ? is dat vanweg hun historie ?
de laatste G & L's zijn ok maar ze hebben zeer lang last gehad van te ruime neckpockets (als je bankpas er tussen past ipv een visite kaartje is er iets niet goed)
Heritage maar prima gitaren (ik heb er 2 ) en sinds ze de nekken laten plekken is het fretwerk ook ok maar het blijven les paul kopieen gemaakt door mensen die in de meest slechte periode bij Gibson werkten (Norlin)
voor hun geld hele goede gitaren maar niets bijzonders

Anders Destium
16 augustus 2006, 14:36
PRS vind ik ook helemaal niets, die dingen hebben voor mij ook geen karakter...
De meeste boutique gitaren zingen gewoon niet genoeg in het hoog en hebben te weinig boventonen, ze klinken niet helder en rinkelend genoeg en ze hebben vaak ook nog eens minder ballen...
Daarvoor in plaats krijg je een soort strakheid en een aanwezig, beetje neuzig midden...
Het is een soort Ibanez complex dat deze gitaren plaagt...
Ibanez gitaren hebben van het bovenstaande misschien wel het meeste last, maar bijna elke boutique gitaar heeft er in meer of mindere mate ook last van, behalve dus Fender, Gibson, G&L en Heritage gitaren...
Tom Anderson is de enige boutique Super Strat/Tele bouwer die ik ken die wel open klinkende gitaren met ballen bouwt, Suhrs bijvoorbeeld klinken veel doder, minder open, maar wel strakker...
Verder heb je dan ook nog Morgaine en Don Grosch, die bouwen naar mijn smaak ook erg goede gitaren en er zullen vast ook wel goede Europese en Nederlandse bouwers zijn, maar het haalt het meestal toch niet bij een Fender of Gibson (Custom Shop) vind ik...

Wat zijn dan die missers die de Fender en Gibson Custom Shop maakt?
Iets te ruim uitgefreesde neckpockets, lelijke laklaag, een ietwat scheef gemonteerd stemmechaniek?
Het zou mij geen reet kunnen boeien als het voor mij de best klinkende gitaar was...
Ja, het is jammer, maar zo lang er weinig tot geen (boutique) gitaarbouwers bestaan die een gitaar kunnen bouwen met hetzelfde karakter als een Gibson of Fender is de situatie zoals die is...
De beste gitaar is voor mij gewoon de best klinkende gitaar...

Dat wat je zegt is toch wel héél erg subjectief. Ik heb bij PRS nooit last van een gebrek aan karakter, waarschijnlijk omdat het karakter van die gitaren past bij wat ik zoek in gitaren. Bij Fender en Gibson is er eigenlijk altijd wel iets aan de hand dat me irriteert (klank, bespeelbaarheid, afwerking), of ze zijn veel te duur.

Kunnen de gitaren niets aan doen, kan ik ook niets aan doen. Maar PRSen of andere boutique gitaren karakterloos noemen is IMO echt een internet hearsay dooddoener. Wat ik helemaal niet begrijp is dat jij er van uit gaat dat iedereen op zoek is naar het karakter van een Fender of Gibson, zijn gitaristen dan écht zulke kuddedieren dat ze allemaal hetzelfde willen. Ik geloof er niets van, jij toch ook niet hoop ik ;)

Er is geen enkel merk dat een strat of LP 100% kan en mag nabouwen, en als je die tone zoekt dan kom je automatisch uit bij Fender of Gibson. Maar dat is toch helemaal geen probleem? Waarom zou iedereen moeten zitten te wachten op het karakter van een strat of LP, ik begrijp dat niet. Als je dat karakter wilt koop je toch gewoon een strat of LP?

FruscianteFan
16 augustus 2006, 14:45
Tristan zit ook maar zijn mening te verkondigen, zoals iedereen trouwens :)

Bij PRS schrik ik trouwens vaker van de prijzen dan bij Fender of zelfs Gibson.

Anders Destium
16 augustus 2006, 14:47
Het gaat niet zozeer om het prijskaartje zelf, maar om wat de gitaar biedt voor dat geld. Als je meer dan 2000 euro vraagt voor een gitaar waarbij het fretwerk niet eens in orde is dan haak ik af :)

fred dons
16 augustus 2006, 14:56
purcies! ;)

(btw mooie Anderson !)

Anders Destium
16 augustus 2006, 15:09
Prachtige gitaar inderdaad, alleen niet mijn klank :sssh:

fred dons
16 augustus 2006, 15:13
geen karakter zeker :D

(mocht je nog willen ruilen voor een fender malmsteen strat (us), met handtekening op de backplate dan weet je me vinden )

heavy-metal-thunder
16 augustus 2006, 15:23
kan je alsjeblieft leesbaar schrijven?!?!

en weet je dan echt niet dat de prijs van een artikel wordt bepaald door niet alleen de productiekosten maar ook de vraag?! de vraag naar bv een '58 LP is immens, maar er zijn er weinig van, dus ze kosten veel! een goeie '58 kost helemaal veel, en een minder goeie kost veel, maar minder. denk dan alsnog aan tonnen.



ach ik vind de topic wel leuk. Vuur maar andere weetjes af, zou'k zeggen.

Maar weet je waarom er zo weinig 58-60 LP's zijn? Ah, omdat eind jaren 50 niemand een Les paul wou! Daarom dat Gibson met een SG kwam.

heavy-metal-thunder
16 augustus 2006, 15:26
het was toch zo met jimi dat hij rechtshandige fijner vond door de tremelo, en de knoppen boven de snaren zaten?

dat meen ik ook gelezen te hebben. Of omdat zijn eerste gitaar een rechtse was. Weet het niet zo precies. Dus topic is zo gek nog niet!

Ik weet wel dat SRV een linkse brug (tremolo boven) moest hebben omdat zijn idool, Jimi Hendrix, het ook zo had!

Tristan
16 augustus 2006, 15:40
Jongens, ik heb echt heel veel boutique gitaren gecheckt, maar over het algemeen klinken ze toch voor mij echt minder open dan goede Gibsons of Fenders hoor...
G&L en Heritage gitaren klinken voor mij ook veel opener dan de meeste boutique gitaren...
Ik weet ook niet waar het aan ligt, maar dit is gewoon mijn conclusie uit de honderden gitaren die ik in de loop der jaren bespeeld heb...
Ik ben het met jullie eens dat in de algehele lijn de boutique merken misschien een betere en consistentere prijs/kwaliteitsverhouding bieden, maar zoals ik al zei: je wil toch geen gemiddelde gitaar hebben?
Bij een boutique merk kies je ook de beste uit en als je de beste boutique gitaar en de beste Fender of Gibson naast elkaar zet dan durf ik te beweren dat de Fender of Gibson gewoon opener zal klinken dan hetzelfde model gitaar maar dan door een boutique bouwer gebouwd... (ik heb het hier over de topmodellen, dus zonder naar de prijs te kijken)
De dalen bij Gibson en Fender zijn misschien groter, maar de pieken zijn ook hoger...
Wat betreft PRS achtigen vind ik bijvoorbeeld Nik Huber over het algemeen veel lekkerder klinkende gitaren bouwen dan PRS...
Nogmaals, dit is echt geen internethype bullshit, maar puur op mijn eigen ervaring gebaseerd en ja, die is natuurlijk subjectief...
Wat dat betreft kent natuurlijk niemand de waarheid, behalve voor zichzelf dan...
Alleen kan ik gewoon niet begrijpen waarom iemand niet de meest open en helder klinkende gitaar die het meeste zingt en met de meeste ballen zou willen hebben, vandaar dat ik al die boutique merken ook niet begrijp...
Leuke middelmoters hoor, maar dan heb ik liever voor hetzelfde geld een karaktervolle "mindere" Fender of Gibson met haar gekkigheden dan dat ik een perfect "dood" klinkend instrument heb, als ik de prijs in mijn overwegingen meeneem...

Anders Destium
16 augustus 2006, 16:02
Ik kan me absoluut niet vinden in jouw constateringen, maar dat houdt het leven interessant :)

Het probleem dat ik heb met jouw verhalen is dat je hele redenatie krom is. Je gaat er van uit dat consistent hoge kwaliteit een eigenschap is die ervoor zorgt dat gitaren gemiddeld en karakterloos worden, terwijl dat overduidelijk onafhankelijke grootheden zijn.

Fender en Gibson passen duidelijk goed bij je, dat is toch alleen maar fijn? Waarom zo afgeven op andere merken terwijl duidelijk is dat die andere mensen aanspreken die een ander karakter zoeken in hun gitaren. Ik zeg ook expres ander karakter, en niet minder karakter. Different blokes, different strokes :)

Tristan
16 augustus 2006, 16:07
Nog een keer de vraag dan: Waarom zou je niet de meest helder en open klinkende en meest zingende gitaar met de meeste ballen willen hebben???
Ik kan me niet voorstellen dat iemand dat niet wil maar wat anders...

fred dons
16 augustus 2006, 16:09
dan komen we terug op de conclusie dat wij het niet eens zijn dat een fender of gibson dat inderdaad bied

fred dons
16 augustus 2006, 16:12
en als kleine toelichting mijn mening is niet (alleen) gebaseerd op gitaren uitproberen in een winkel, maar door deze te kopen en er langere tijd op mijn eigen installatie over spelen (ik ben nu een kleine 200 gitaren verder en heb nu nog "maar" 70 gitaren in de collectie die allemaal "open" klinken en "ballen hebben (en zeker niet allemaal heritage, gibson, fender of g & l op de kop hebben)

Anders Destium
16 augustus 2006, 16:12
>TristanVoor mij is de meeste heldere, open en zingende gitaar met de meeste ballen een andere dan voor jou, maar dat is toch geen probleem? Je doet nu net alsof iedereen precies dezelfde eisen aan gitaren stelt, terwijl de werkelijkheid is dat iedereen een andere smaak heeft.

Ik zoek al jaren een Les Paul die voldoet aan mijn wensen, maar waar het bij Les Pauls steeds niet lukt voor mij om is het bij PRS wel steeds raak. Voor anderen is dat andersom, dat is toch juist mooi?

Mij ga je er niet van overtuigen dat mijn gitaren middenklassers zijn en de gitaren van de merken die jij noemt de top. Ik zie dat andersom namelijk ;)

G.G.
16 augustus 2006, 16:21
Ieder mens heeft een ander gehoor, en andere smaak, en ieder stuk hout heeft een eigen klank (zelfs twee stukken uit dezelfde balk).

Iedere gitaar heeft dus een eigen individuele klank, die ook nog eens door ieder mens anders ervaren wordt.

Wat voor mij koud en iel is, is voor een ander misschien wel een beetje warm, en een beetje vet.

Wat ik karakter noem, noemt een ander doods, of andersom

Deze discussie is dus zinloos (maar wel leuk)

Nu hebben we het nog nieteens over versterkers, plectrumtechniek en omgeving die geluid bepalen (en dat is uiteindelijk het geluid dat je oren binnenkomt, om vervolgens via je hersens verwerkt te worden, dan ga je dus in hogere wetenschap zitten, en muziek is juist emotioneel.

FruscianteFan
16 augustus 2006, 16:31
Het gaat niet zozeer om het prijskaartje zelf, maar om wat de gitaar biedt voor dat geld. Als je meer dan 2000 euro vraagt voor een gitaar waarbij het fretwerk niet eens in orde is dan haak ik af :)Als je in een winkel die gitaar koopt, zal de winkel het fretwerk in orde maken als je daarom vraagt, ook als de gitaar minder duur is.

Zelf zou ik eerder afhaken op het geluid wat eruit komt, ook al kun je de elementen vervangen. Als ik nu een gitaar koop dan moet het gewoon helemaal klikken en tot nu toe is dat alleen gebeurd met een Epiphone en een japanse Strat (die helaas niet te koop is). Misschien ook wel met een Richwood RE-400, maar verder is er betrekkelijk weinig wat echt goed lag. En dat is voor mij de eis.

fred dons
16 augustus 2006, 16:35
tuurlijk als een gitaar "clickt" maken details niet uit (ook het merk niet )
alleen als het fretwerk niet deugt zijn er helaas in nederland maar weinig winkels die dat voor je kunnen repareren (ze kunnen misschien een beetje afstellen maar daar houd het wel mee op)

Michael AE
16 augustus 2006, 18:14
Ik ben het toch wel met Tristan eens hoor. Ik heb ook gemerkt dat de in mijn oren meest karaktervolle instrumenten uit de Fender en Gibson fabriek komen. Ik denk ook wel dat ik weet waarom Tristan en ik dat vinden.

Wij houden alletwee van de sound van de meer "traditionele" gitaristen, met weinig gain, veel mids en veel dynamiek en ballen. Ga je zo'n sound met een Anderson, Suhr of PRS proberen te krijgen, dan heb je toch meer het "modernere" karakter wat doorschemerdtdtdtd. Een Suhr, PRS of Anderson vraagt voor ons gewoon om iets meer gain, meer laag en hoog en minder midden, en wij zoeken dat niet.

Mijn Anderson klinkt voor geen meter op mijn Vox AC30, maar op mijn Bogner is het resultaat waanzinnig. Ik snap heel goed waarom mensen zo'n soort sound zoeken. Het speelt bovendien ook veel gemakkelijker dan bijvoorbeeld mijn CS strat op mijn AC30. (Ik kan die "moderne" sound meer waarderen dan Tristan, overigens. Die heeft er een hekel aan.)

Nog even over dat "afwerking" verhaal; het zal me compleet worst wezen of er hier en daar een lakfoutje zit, een fretje uitsteekt, of een bindingetje verkeerd zit. Ik koop een gitaar puur om de sound, de rest is compleet bijzaak.

Heel veel dudes hier hebben het meteen over hoe een gitaar er uit ziet, en dan vraag ik me eerder af hoe zo'n ding zou klinken. Vroeger kocht ik met mijn ogen en oren, nu alleen nog maar met mijn oren.

Anders Destium
16 augustus 2006, 20:45
Je zegt het zelf ook heel duidelijk: verschil van smaak. Als je het hebt over verschillen in inzicht die niet door objectiviteit worden ingegeven kun je er geen oordeel over vellen zoals Tristan hier overduidelijk doet.

Er wordt hier gesuggereerd dat gitaren van bepaalde merken niet goed (genoeg) zouden klinken, wat complete waanzin is in mijn ogen/oren :) Elke PRS die ik heb klinkt super, althans in mijn oren en naar mijn maatstaven. Zelf zit ik niet te wachten op een gitaar met P90s erin, dat soort gitaren zullen vast een geweldig karakter hebben. Alleen niet het karakter dat ik in een gitaar zoek. Voor anderen ligt dat andersom, er is daarbij geen absolute waarheid. Het zit allemaal in en tussen de oren, en dat is maar goed ook wat mij betreft!

Ik heb op redelijk wat Les Pauls gespeeld tot nog toe (ik ben al een paar jaar op zoek naar "mijn" LP), maar behalve LPs die al bezet waren heb ik de mijne nog niet kunnen vinden. Misschien zoek ik wel helemaal geen gitaren met een uitgesproken karakter maar juist met een neutraal karakter. Dat houdt daarbij niet in dat de gitaren niet geweldig zouden kunnen klinken IMO, Tristan is juist wel die mening toegedaan. Niet dat het een probleem is, ik zie alleen niet in waarom Tristan zo stellig beweringen doet in een situatie die zo ontzettend subjectief is. Als voor iedereen de ultieme tone dezelfde zou zijn dan waren we natuurlijk al jaren terug klaar geweest ;)

fred dons
16 augustus 2006, 21:25
Michael jij werkt toevallig niet bij de garage waar mijn audi in onderhoud is ?(daar zeiden ze ook iets van "wat maakt het uit de airco het niet doet, moet je eens luisteren naar het geluid van de motor" :D)

of met andere woorden , als ik een gitaar van meer dan 2000 euro koop hoop ik dat het fretwerk minimaal gelijk is aan een chinese richwood maar verwacht ik toch wel dat het beter is, slechte afwerking op een customshop gitaar is meestal niet een signaal dat iemand heel erg zijn best heeft gedaan op die gitaar
(Maar ik vind je reaktie al een stuk genuanceerder dan die van Tristan ;))

dirty-harry
16 augustus 2006, 21:35
Juist anders destium, nu lees ik eens de pro en de contra's van deze merken.
Ik heb altijd een gevoel gehad dat er alleen rond de pot gedraaid werdt.
Ik heb veel goede entry's gelezen.

G.G.
16 augustus 2006, 21:41
Ik heb veel goede entry's gelezen.

Dan zal ik er nog eentje bij doen.

Lekker belangrijk, die merken en modellen.

Speel op alles wat je kan betalen en kies degene eruit die JIJ het lekkerst vind spelen en die JIJ het lekkerst vind klinken. En de meningen van anderen? Lekker belangrijk, bevalt het ze niet, dan moeten ze zeker niet die gitaar kopen.

Tristan
16 augustus 2006, 21:45
Alles wat ik zei was algemeen gesproken, in de zin van dat er ook uitzonderingen zijn...
Ik zeg dus niets over jullie gitaren e.d. dat kunnen best fantastische gitaren zijn...
Het is gewoon zoals Michael zegt een kwestie van het matchen van je gitaar bij jou en bij jouw speelstijl...
Ik ga ervan uit dat de meeste gitaristen niet heel erg technisch en/of higain spelen, maar meer richting een Blues en Rock sound neigen...
Mijn beweringen gelden daarom ook voornamelijk voor de meer traditionele gitaren, dus een Fender (Custom Shop) Strat tegen een boutique Strat, een Fender (Custom Shop) Tele tegen een boutique Tele, een Gibson (Custom Shop) Les Paul tegen een boutique Les Paul etc...
De meest traditionele gitaren qua features zijn in mijn ervaring ook de best klinkende gitaren met dus de meeste ballen, helderheid, zangerigheid e.d...
Super Strats en PRS gitaren zijn gewoon weer een nieuw karakter, alleen vind ik dat de originators hierin momenteel voorbij gestreefd worden door andere merken, voor Super Strats is voor mij Tom Anderson de top, voor PRS achtigen is het beste wat ik tot nu toe gehoord heb Nik Huber...

Ik heb gewoon het idee dat mensen die boutique gitaren alleen maar beter vinden omdat ze makkelijker spelen...
De halzen zijn wat minder dik en de sound is wat gelijkmatiger, minder dynamisch dus krijg je minder op je broek en voor sommige (technische) stijlen is daar zeker wat voor te zeggen, maar voor 9 van de 10 dingen is het mijns inziens toch minder geschikt...
Waarom grijpen alle bekende gitaristen dan toch altijd weer terug naar Gibson en Fender???
Ze spelen soms wel een tijdje op wat boutique gitaren, maar ze komen meestal toch weer terug bij hun Fenders en Gibsons...
Volgens mij komt elke gitarist, vroeger of later, toch terug bij Fender en Gibson, of je moet echt specifiek een technische (higain) stijl hebben, dan zullen de PRS'en, Tom Andersons, Suhrs e.d. je misschien meer liggen...

@Anders: Ik vind het wel grappig dat je nu stelt dat je misschien meer van gitaren met een neutraal karakter houdt, want voor mij staat een neutraal krakter eigenlijk gelijk met geen, of in ieder geval geen merkbaar karakter...

dirty-harry
16 augustus 2006, 21:50
DE gitaar die JIJ koopt is altijd beter dan die van een ander, omdat JIJ ze goed vind spelen.
Maar soms heb ik toch het gevoel dat er snel word gezegd dat iets goed klinkt omdat DIE eene gitarist er mee speelt.
Maar ik heb hier echt goede entry's gelezen die me tevreden stellen.

Zoals die van tristan hier boven, wat ik er kan uitmaken is dat de vorm en de speelbaarheid belangrijker is dan de klank, die kan je toch veranderen....
En ik denk dat we het er allemaal mee eens zijn.
Dus was deze topic toch niet zo slecht of toch :satisfie:

FruscianteFan
16 augustus 2006, 21:51
tuurlijk als een gitaar "clickt" maken details niet uit (ook het merk niet )
alleen als het fretwerk niet deugt zijn er helaas in nederland maar weinig winkels die dat voor je kunnen repareren (ze kunnen misschien een beetje afstellen maar daar houd het wel mee op)Toen ik mijn Epi kocht, zei ik dat er wat scheelde aan het fretwerk (kleine deukjes) en dat werd keurig gepolijst. Misschien subtiel, maar het is wel mijn ervaring.

Tristan
16 augustus 2006, 22:02
DE gitaar die JIJ koopt is altijd beter dan die van een ander, omdat JIJ ze goed vind spelen.
Maar soms heb ik toch het gevoel dat er snel word gezegd dat iets goed klinkt omdat DIE eene gitarist er mee speelt.
Maar ik heb hier echt goede entry's gelezen die me tevreden stellen.

Zoals die van tristan hier boven, wat ik er kan uitmaken is dat de vorm en de speelbaarheid belangrijker is dan de klank, die kan je toch veranderen....
En ik denk dat we het er allemaal mee eens zijn.
Dus was deze topic toch niet zo slecht of toch :satisfie:

?????
De klank van een gitaar is 100.000.884 keer belangrijker dan wat dan ook in het hele leven...

(een paar kleine dingetjes uitgezonderd) :D

Tupelo
16 augustus 2006, 22:11
Combinatie klank & bespeelbaarheid.
Zeker wat acoustische gitaren & archtops betreft ben ik gitaren tegengekomen die ontzettend mooi klonken maar matig bespeelbaar waren.

dirty-harry
16 augustus 2006, 23:11
Ja tristan, maar ik bedoel dat er toch word gecustomised als de klank je niet aanstaat.
Klank is zeker belangrijk, en heel belangrijk zelfs.
Maar er moet ook eens gekeken worden naar de winkel versie en de verbouwde versie, die is soms beter.

Anders Destium
16 augustus 2006, 23:21
Alles wat ik zei was algemeen gesproken, in de zin van dat er ook uitzonderingen zijn...
Ik zeg dus niets over jullie gitaren e.d. dat kunnen best fantastische gitaren zijn...
Het is gewoon zoals Michael zegt een kwestie van het matchen van je gitaar bij jou en bij jouw speelstijl...
Ik ga ervan uit dat de meeste gitaristen niet heel erg technisch en/of higain spelen, maar meer richting een Blues en Rock sound neigen...
Mijn beweringen gelden daarom ook voornamelijk voor de meer traditionele gitaren, dus een Fender (Custom Shop) Strat tegen een boutique Strat, een Fender (Custom Shop) Tele tegen een boutique Tele, een Gibson (Custom Shop) Les Paul tegen een boutique Les Paul etc...
De meest traditionele gitaren qua features zijn in mijn ervaring ook de best klinkende gitaren met dus de meeste ballen, helderheid, zangerigheid e.d...
Super Strats en PRS gitaren zijn gewoon weer een nieuw karakter, alleen vind ik dat de originators hierin momenteel voorbij gestreefd worden door andere merken, voor Super Strats is voor mij Tom Anderson de top, voor PRS achtigen is het beste wat ik tot nu toe gehoord heb Nik Huber...

Ik heb gewoon het idee dat mensen die boutique gitaren alleen maar beter vinden omdat ze makkelijker spelen...
De halzen zijn wat minder dik en de sound is wat gelijkmatiger, minder dynamisch dus krijg je minder op je broek en voor sommige (technische) stijlen is daar zeker wat voor te zeggen, maar voor 9 van de 10 dingen is het mijns inziens toch minder geschikt...
Waarom grijpen alle bekende gitaristen dan toch altijd weer terug naar Gibson en Fender???
Ze spelen soms wel een tijdje op wat boutique gitaren, maar ze komen meestal toch weer terug bij hun Fenders en Gibsons...
Volgens mij komt elke gitarist, vroeger of later, toch terug bij Fender en Gibson, of je moet echt specifiek een technische (higain) stijl hebben, dan zullen de PRS'en, Tom Andersons, Suhrs e.d. je misschien meer liggen...

@Anders: Ik vind het wel grappig dat je nu stelt dat je misschien meer van gitaren met een neutraal karakter houdt, want voor mij staat een neutraal krakter eigenlijk gelijk met geen, of in ieder geval geen merkbaar karakter...

Ik heb de grootste moeite om jouw mening nog serieus te nemen, mede als gevolg van bovenstaande post. Je geeft blijk van een totaal gebrek aan inzicht voor wat betreft gitaristen die andere eisen stellen aan gitaren dan jijzelf. Je vooroordelen zijn daarbij overduidelijk, nuancering ontbreekt. Je doet boutique bouwers nogal tekort als je aangeeft dat mensen ze alleen beter vinden vanwege de beter bespeelbaarheid. En nu we het toch over bespeelbaarheid hebben, ligt daar bij Fender en Gibson niet een verbeterpuntje? Of is het juist de bedoeling dat Fenders en Gibsons vaak minder spelen dan andere gitaren in dezelfde prijsklasse?

Je hebt helemaal gelijk als je stelt dat je het karakter van een strat of Les Paul in geen enkele andere gitaar zult vinden, maar wie zegt dat alle gitaristen zitten te wachten op het karakter van een strat of Les Paul...

Michael AE
17 augustus 2006, 06:10
En nu we het toch over bespeelbaarheid hebben, ligt daar bij Fender en Gibson niet een verbeterpuntje? Of is het juist de bedoeling dat Fenders en Gibsons vaak minder spelen dan andere gitaren in dezelfde prijsklasse?

Nou, ik vind mijn strats en LPs waanzinnig spelen. Beter dan mijn Anderson of Ibanezzen. Bovendien is dat ook een kwestie van smaak, net als de klank. Heel veel mensen houden van de bespeelbaarheid van een strat, gewoon omdat je er echt in vast moet bijten. Voor jou is dat een nadeel misschien, maar heel veel zien het als voordeel. ;)

Michael AE
17 augustus 2006, 06:20
Michael jij werkt toevallig niet bij de garage waar mijn audi in onderhoud is ?(daar zeiden ze ook iets van "wat maakt het uit de airco het niet doet, moet je eens luisteren naar het geluid van de motor" :D)

of met andere woorden , als ik een gitaar van meer dan 2000 euro koop hoop ik dat het fretwerk minimaal gelijk is aan een chinese richwood maar verwacht ik toch wel dat het beter is, slechte afwerking op een customshop gitaar is meestal niet een signaal dat iemand heel erg zijn best heeft gedaan op die gitaar
(Maar ik vind je reaktie al een stuk genuanceerder dan die van Tristan ;))

Hahaha, nee hoor, ik werk niet bij Audi.

Ik snap wel wat je bedoelt, hoor, en ben het er op zich ook wel mee eens. Als je een dure gitaar koopt mag je kwaliteit varwachten. In mijn ervaring is het echter zo dat de instrumenten van Gibson en Fender in de prijsklasse die jij noemt erg goed zijn op dat vlak. Mijn CS strat heeft een neckpocket die nog mooier aansluit dan bij mijn Anderson, en dat heb ik zelfs bij Suhr nog niet gezien, en het fretwerk en de verdere afwerking zijn echt fantastisch.

Ik moet wel toegeven dat het lakwerk van mijn R9, en dan eigenlijk alleen bij de binding op de hals, niet perfect is. Er loopt een beetje van het rood door de binding heen. Het fretwerk is echter geweldig en ik snap niet waar mensen het vandaan halen dat het fretwerk bij Gibson tegenwoordig zo slecht is, want dat was misschien "vroeger" zo, maar de huidige Historics en Standards die ik heb bespeeld, zijn echt goed wat dat betreft. Over de rest van de afwerking heb ik niet te klagen. Alles is tip top in orde.

Het kan dus wel, een gitaar van boven de 2000 euro met een afwerking beter dan Richwood. :p

Tristan
17 augustus 2006, 08:55
Ja tristan, maar ik bedoel dat er toch word gecustomised als de klank je niet aanstaat.
Klank is zeker belangrijk, en heel belangrijk zelfs.
Maar er moet ook eens gekeken worden naar de winkel versie en de verbouwde versie, die is soms beter.

Bij een goedkopere gitaar kan je de elementen en de stemmechanieken enzo vervangen, dan wordt het soms (meestal) een beter instrument, maar bij een duurder instrument (vanaf 800 a 1000 euro) geldt dat als de gitaar je zo niet bevalt je haar niet moet kopen...
Bovendien kost dat vervangen van de elementen en de stemmechanieken ook aardig wat geld, dus voor dat extra geld kan je ook een duurdere gitaar kopen...

Anders Destium
17 augustus 2006, 09:26
Bij een dure gitaar kun je de elementen ook vervangen hoor, er is geen regel die dat verbiedt :)


Nou, ik vind mijn strats en LPs waanzinnig spelen. Beter dan mijn Anderson of Ibanezzen. Bovendien is dat ook een kwestie van smaak, net als de klank. Heel veel mensen houden van de bespeelbaarheid van een strat, gewoon omdat je er echt in vast moet bijten. Voor jou is dat een nadeel misschien, maar heel veel zien het als voordeel. ;)

Dat wat jij nu post is precies wat ik bedoel, het is voor iedereen anders. Ik speel prettiger op de gitaren die ik nu heb dan op strats en LPs, maar dat maakt het nog geen universele waarheid ;)

Ik vind het raar dat er wordt gezegd dat je bij Gibson genoegen moet nemen met de steken die ze soms laten vallen omdat hun gitaren zo goed klinken (en omdat het Gibson is). Je zou bijna denken dat ze zo goed klinken door de dingen die ervoor zorgen dat de gitaren soms niet tiptop zijn :) Dat suggereren de posts van Tristan een beetje: als elke gitaar super is afgewerkt en in elkaar is gezet dan krijg je in zijn optiek een middelmatige gitaar. En dan eigenlijk alleen omdat hij niet houdt van de klank, tja...

G.G.
17 augustus 2006, 09:37
Ja tristan, maar ik bedoel dat er toch word gecustomised als de klank je niet aanstaat.
Klank is zeker belangrijk, en heel belangrijk zelfs.
Maar er moet ook eens gekeken worden naar de winkel versie en de verbouwde versie, die is soms beter.

Dat is denk ik wel het belangrijkste. Je moet een instrument zien te vinden met de beste basis voor jou. Een LP met een goeie hals en een verschrikkelijke body wordt lastig om iets mee te beginnen vanwege de setneck. Maar een LP met een geweldige body en een geweldige hals is een prachtige basis. Mooi voorbeeld is Orpheo die vaker van elementen verwisselt dan de gemiddelde gitarist van onderbroek. Als je basis goed is, kun je (bijna) eindeloos perfectioneren wat de rest betreft.

Zelf ben ik ook eeuwig aan het zoeken naar de juiste tone en feel van een instrument. Ik heb nu 4 strats, 2 zijn er compleet en bespeelbaar, 1 is nog in aanbouw en zal over een maand of 2 klaar zijn en eentje ligt helemaal in onderdelen uit elkaar.

1 van die 2 die helemaal compleet is is nu perfect. daar doe ik nooit meer wat aan. Die heeft het gewoon voor mij. Wat dat ding perfect maakt weet ik niet, ik wil het ook niet weten en ga het ook niet proberen te achterhalen. Het is gewoon de combinatie van hout, elementen en mijn manier van spelen.

Ik kan iedereen aanraden af en toe je verstand op nul te zetten en gewoon aanpassingen te doen want, zoals in de quote, denkik dat veel verbouwde instrumenten beter zijn dan de winkelversie (en dan bedoel ik met "beter": beter voor de eigenaar van dat instrument, niet beter voor de verkoopwaarde of beter voor de gitarist in het algemeen, maar beter voor de gebruiker)

taylor
17 augustus 2006, 10:45
dat ben ik niet met je eens tone zit wat mij betreft in je vingers/aanslag.

er staat een verhaal over tone op de site van john suhr daar ben ik helemaal mee eens dat moet je maar eens lezen.

taylor
17 augustus 2006, 10:53
http://www.suhrguitars.com/wood.aspx

fred dons
17 augustus 2006, 11:06
Ik ben het tot zekere hoogte wel met Suhr eens, welke gitaar ik ook speel je kunt horen dat ik het ben (en niet alleen aan de fouten ;) ) echter
hij zegt op de zelfde pagina (basswood/quilt) dat dit de "holy grail of tone" is en als we er van uit gaan dat hij hiermee niet zijn vingers bedoelde dan zegt hij dus dat hout ook een significante invloed heeft op het geluid :D

drap
17 augustus 2006, 11:08
Ik ben het tot zekere hoogte wel met Suhr eens, welke gitaar ik ook speel je kunt horen dat ik het ben (en niet alleen aan de fouten ;) ) echter
hij zegt op de zelfde pagina (basswood/quilt) dat dit de "holy grail of tone" is en als we er van uit gaan dat hij hiermee niet zijn vingers bedoelde dan zegt hij dus dat hout ook een significante invloed heeft op het geluid :D

Hout, elementen in combinatie met je speelstijl. Dat maakt de klank uit denk ik. En de vorm van de hals heeft volgens mij ook enige invloed. Als je niet lekker met een bepaalde hals overweg kan, zal je geluid ook niet je van het zijn.

G.G.
17 augustus 2006, 11:14
dat ben ik niet met je eens tone zit wat mij betreft in je vingers/aanslag.


Dat denk ik ook. Ik ben altijd al opzoek geweest naar het ulitieme SRV geluid. Ik heb zat strats gehad en bespeeld met enkelspoeltjes en kreeg nooit echt dat geluid. Nu heb ik een strat met een SD JB in de brug en in het midden een gewoon stratsinglecoiltje. Met die twee elementen kan ik het geluid nu wel redelijk benaderen. Klinkt vreemd, maar ik denk niet dat het alleen aan de elementen ligt, want dat zou onwaarschijnlijk zijn met een SD JB. Ik ben sindsdien ook veel harder gaan aanslaan. Ik denk dat de klank voor het overgrote gedeelte ook in je rechterhand zit. Op een strat moet je rammen voor een lekkere SRV sound, en daarna pas gaan gogelen met elementen.

Ik denk dat geluid in je vingers zit. Dit idee ga ik de komende tijd ook verder uitdiepen. Ik ga eerst kijken wat ik uit mijn vingers kan halen, daarna pas ga ik kijken wat ik uit een gitaar kan halen met andere hardware.

taylor
17 augustus 2006, 11:22
wat ik ook wel leuk vind is dat verhaal over evh een mooie tone met geen splinter hout en veroeste snaren!

de omgekeerde wereld van het geloof onder veel gitaristen :)

Luke-wannabe
17 augustus 2006, 12:24
Huh? Geen splinter hout? Leg 'es uit dan!

taylor
17 augustus 2006, 12:48
lees ff het verhaal op de site van suhr op de vorige pagina,het gaat in dit geval om een steinberger al hoewel er misschien wel hout op de toets zit maar ieder geval geen splinter in de neck en body.

Tristan
22 augustus 2006, 18:58
Ik heb de grootste moeite om jouw mening nog serieus te nemen, mede als gevolg van bovenstaande post. Je geeft blijk van een totaal gebrek aan inzicht voor wat betreft gitaristen die andere eisen stellen aan gitaren dan jijzelf. Je vooroordelen zijn daarbij overduidelijk, nuancering ontbreekt. Je doet boutique bouwers nogal tekort als je aangeeft dat mensen ze alleen beter vinden vanwege de beter bespeelbaarheid. En nu we het toch over bespeelbaarheid hebben, ligt daar bij Fender en Gibson niet een verbeterpuntje? Of is het juist de bedoeling dat Fenders en Gibsons vaak minder spelen dan andere gitaren in dezelfde prijsklasse?

Je hebt helemaal gelijk als je stelt dat je het karakter van een strat of Les Paul in geen enkele andere gitaar zult vinden, maar wie zegt dat alle gitaristen zitten te wachten op het karakter van een strat of Les Paul...

Ik begrijp ook wel dat andere mensen misschien andere kwaliteiten in een gitaar zoeken, maar volgens mij zijn er maar een paar punten waarop een Fender of Gibson (Custom Shop) "verbeterd" zou kunnen worden: prijs/kwaliteitsverhouding, bespeelbaarheid, consistentie van de gitaren en een meer evenwichtige klank, of een totaal andere klank...

Bij sommige speelstijlen past een evenwichtigere klank wel beter, evenals dat bij sommige speelstijlen een bepaald (dunner) neckprofiel fijner is, maar dat geeft uiteindelijk wel een ander karakter, dat is wat ik bedoelde...

Het nadeel is dus volgens mij dat de gitaren die vanuit dat perspectief gebouwd worden een ander karakter hebben dan de Fender gitaren en dat ze dus minder het karakter hebben van een echte Strat of Tele, terwijl ze vaak mijns inziens ook niet echt een eigen karakter hebben...
Het is allemaal wat neutraler en dat is niet mijn smaak...
Een goede Custom remake kan mijns inziens hooguit even goed en niet beter zijn als een goede Fender of een Gibson, tenzij er aanpassingen worden gedaan, maar dit zorgt er meestal voor dat de gitaar een ander karakter krijgt en daardoor niet meer helemaal vergelijkbaar is met een Fender of een Gibson...

Tenslotte heb je nog de bouwers die een compleet nieuw karakter hebben neergezet, zoals de PRS (achtigen) en de Superstrats, dat zijn gewoon compleet andere gitaren en die kan je eigenlijk niet vergelijken met een traditionele Fender of Gibson...

Dus ja, ik hou nou eenmaal van het karakter van goede Gibsons en Fenders en de "verbeteringen" die boutique bouwers maken vertroebelen voor mij alleen het karakter, dan zou ik eerder in de richting van een Superstrat of PRS gaan kijken als ik echt een gitaar met een ander karakter zou willen hebben...
Die boutique gitaren die ertussenin vallen, of die een oude Fender perfect klonen begrijp ik niet helemaal, die vind ik een beetje zinloos en dus niet zo interessant, dat was wat ik bedoelde...

tmcm
22 augustus 2006, 19:23
Een goede Custom remake kan mijns inziens hooguit even goed en niet beter zijn als een goede Fender of een Gibson, tenzij er aanpassingen worden gedaan, maar dit zorgt er meestal voor dat de gitaar een ander karakter krijgt en daardoor niet meer helemaal vergelijkbaar is met een Fender of een Gibson...

Tenslotte heb je nog de bouwers die een compleet nieuw karakter hebben neergezet, zoals de PRS (achtigen) en de Superstrats, dat zijn gewoon compleet andere gitaren en die kan je eigenlijk niet vergelijken met een traditionele Fender of Gibson...



ja ik weet het niet hoor
beetje eenzijdige blik
wat is nou bijvoorbeeld een echte Fender strat? Fender zelf heeft daar nogal wisselende ideen over, een '63 is een totaal ander beestje dan een '71 die weer totaaaal anders voelt en klinkt dan een '79 of een '96. En ja, sommige japanse remakes hebben meer strat klank & vibe (wat dat ook moge zijn) dan sommige amerikaanse broeders.
Afijn. Allemaal variaties op het thema elzen geschroefd op esdoorn met wat omwonden magneetjes erop geschroefd.

En wat is Superstrat voor karakter dan behalve 10.000 variaties op het thema humbucker/single coil/Floyd/setneck of gluedneck/mahonie/elzen/essen....

PRS. Mooie gitaren vinden sommigen. Goed gebouwd en mooi in de lak. Maar ik zou een PRS niet van een Suhr of een Baker kunnnen onderscheiden in de luistertest met een gun op mijn hoofd

Tristan
22 augustus 2006, 20:17
ja ik weet het niet hoor
beetje eenzijdige blik
wat is nou bijvoorbeeld een echte Fender strat? Fender zelf heeft daar nogal wisselende ideen over, een '63 is een totaal ander beestje dan een '71 die weer totaaaal anders voelt en klinkt dan een '79 of een '96. En ja, sommige japanse remakes hebben meer strat klank & vibe (wat dat ook moge zijn) dan sommige amerikaanse broeders.
Afijn. Allemaal variaties op het thema elzen geschroefd op esdoorn met wat omwonden magneetjes erop geschroefd.

En wat is Superstrat voor karakter dan behalve 10.000 variaties op het thema humbucker/single coil/Floyd/setneck of gluedneck/mahonie/elzen/essen....

PRS. Mooie gitaren vinden sommigen. Goed gebouwd en mooi in de lak. Maar ik zou een PRS niet van een Suhr of een Baker kunnnen onderscheiden in de luistertest met een gun op mijn hoofd

Het klopt dat een Fender ook weer van een andere Fender verschilt, maar ze hebben allemaal (meer of minder) een bepaald karakter, mijn uitspraak ging ook voornamelijk over de meer vintage achtige modellen...

Waarschijnlijk zou ik de ene gitaar ook niet van de andere kunnen onderscheiden in een luistertest, aangezien het dan meestal iemand anders is die op de gitaar speelt...
Als luisteraar hoor en ervaar je namelijk de verschillen waar ik het over heb meestal minder, omdat je de akoestische toon niet hoort en de resonantie niet voelt...
De beschrijvingen die ik geef betreffen ook voornamelijk de akoestische klank, de resonantie en het effect daarvan op de uiteindelijke versterkte klank...